Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Het was gek om me te bedenken dat ook dit mijn leven was. Gewoon, met Edyn zijn. En dat het ook de rest van mijn leven zou zijn. Mijn leven was soms zo hectisch. Er gebeurde zoveel, waardoor het allemaal heel snel ging. Het enige wat echt constant was geweest, ook al waren er een paar maanden geweest dat we elkaar niet hadden gesproken, was Edyn geweest. Ze was er altijd geweest. Of ze nou mee was gegaan op tour of dat ze klaar had gezeten voor de telefoon om samen te bellen en te facetimen. Edyn was er gewoon. En ze zou er ook voor altijd zijn. Zij had er voor gekozen om dit hectische leven te accepteren en er in mee te gaan. Om te begrijpen dat het soms allemaal anders moest. Iets waar ik zelf nog wel eens moeite mee had. Ik vertrouwde graag op de schema’s en de tijden die mij werden gegeven, net zoals dat ik er op vertrouwde dat Edyn me voldoende structuur en stabiliteit zou kunnen geven. En ik hoopte dat ik haar dat ook kon geven, in zekere zin. Er kwam zoveel kijken bij onze relatie, soms misschien wel teveel. Maar daardoor waren dit soort momenten alleen nog maar specialer. Momenten waarop we niks moesten. De tijd die we zelf in konden vullen, de gesprekken die we met elkaar zouden kunnen voeren zonder dat er anderen naar ons luisterden of op ons af kwamen. Dat was ook wat Edyn bedoelde, leek me. Dat dit moment al zo fijn was, en het feit dat we naast elkaar konden zitten en er van konden genieten. ‘Ik ben ook heel erg blij dat we hier samen kunnen zitten, en dat jij hebt bedacht dat we dit konden doen. Ik denk dat dit ook precies was wat we nodig hadden.’ Ik had er zelf niet eens aan gedacht. In mijn hoofd zat ik al een maand verder, bij haar verjaardag. Bij hetgeen wat ik wilde zeggen, wat ik haar wilde vragen. Ik had een afspraak staan om samen met Frankie naar een juwelier in het noorden van Californië te rijden, waar we de ring op zouden halen. Keith en Jackie wisten het en troffen ook de nodige voorbereidingen. Ik was daar zo mee bezig geweest dat mijn eigen verjaardag, en wat ik na de tour had willen doen, niet eens in me op was gekomen. Maar wel bij Edyn, zoals ze altijd aan alles dacht. ‘Al mis ik Loulou, Pixie en Star wel.’ Dat moest ik toegeven! Ik had ze al een hele tijd niet meer gezien. Edyn nog wel, maar voor mij was het toch al zeker meer dan een maand geleden en ik begon ze wel te missen. Het liefst had ik ze hier ook, mar dat was natuurlijk niet gegaan. Gelukkig stuurden Jackie en Keith genoeg updates en we zouden ze binnenkort allemaal weer kunnen knuffelen. ‘Ik weet het nog niet zo goed,’ gaf ik aan Edyn toe. Het was niet zo dat ik me echt had verdiept in wat we hier konden doen. Ik had wel een paar dingen bekeken in het hotel en een aantal folders meegenomen, maar ik had niet iets gezien wat ik meteen had willen doen. Dat hoefde ook niet, dat wist ik. We bekeken per dag wat we wilde gaan doen. Net zoals dat we vandaag hier naar toe waren gegaan. ‘We kunnen nog eens naar het strand, om daar te wandelen.’ Zwemmen was veel te koud, maar om er te lopen was nooit erg. En het deed me ook wel een beetje denken aan Australië. ‘En misschien een keer iets van muziek opzoeken? Al zijn het maar straatmuzikanten.’ Die waren hier ook wel, net zoals feesten. Ik luisterde toch wel graag naar verschillende invloeden en ik wist zeker dat Edyn dat ook wel leuk vond. ‘En ik wil nog een keer samen goed uiteten,’ zei ik, terwijl ik mijn vingers met die van haar vervlocht. ‘Like, een echte date-night.’ Die hadden we niet zo vaak, maar ik wilde dat wel. Vooral omdat ik wist hoe enthousiast Edyn daar van kon worden! Dat was al hele leuke voorpret.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Een paar daagjes later
--
Edyn.
Ik kon niet geloven dat ik dit had gedaan! Ik had er al lang over nagedacht, maar tot nu toe was er altijd wel iets geweest wat me tegen had gehouden. Nu was het echter niet meer zo! Vandaag had ik echt een tatoeage laten zetten. Michael had van de week aangegeven dat hij een idee in zijn hoofd had om te laten zetten en dat hij een shop had gevonden in de buurt die hele goede recensies had. Vanuit daar waren we eigenlijk verder gaan praten en vandaag was het echt gebeurd. Eigenlijk een beetje uit het niets! Ik had echter wel geweten wat ik had willen laten zetten. Iets voor iedereen die belangrijk was in mijn leven. Ik was uitgekomen op een plaats waar ik het zelf goed had kunnen zien. Nu stond er een tatoeage op mijn pols. Een hele mooie! Het waren allemaal sterretjes, omdat de mensen in mijn leven dat ook wel waren. Iedereen was bijzonder, uniek, zoals iedere ster was. Ze hadden verschillende kleurtjes, verschilde in grote en hadden andere vormen. Ik wist van iedereen aan te wijzen wie het was. Mijn ouders, mijn broers en zusjes, Michael, onze diertjes, maar ook Frankie en Luke. Ik vond dat hij heel erg mooi was geworden! Al had het wel echt pijn gedaan. Nu het er op zat, vond ik het wel echt allemaal waard. Omdat ik een beetje bang was geweest, had Michael me voor laten gaan. Wat betekende dat hij nu op de stoel zat, terwijl de man bezig was met het klaar zetten van de spulletjes voor zijn tatoeages. Hij wilde twee kleine op zijn vinger en de artist had iets heel erg moois voor op zijn been gemaakt. Een behoorlijk grote, dus we zouden hier nog wel een tijdje zitten. Ik had mijn telefoon er bij gepakt. Waar ik heel wat berichtjes van Frankie zag, dat ik haar moest bellen. Waardoor ik wel een beetje schrok. “Heeft Frankie jou ook berichtjes gestuurd?” Misschien had ze Michael ook wel proberen te bellen en was er echt iets heel ergs aan de hand. Michael had zijn mobiel er ook niet bij gehad, omdat hij me af had geleid met wat verhalen. Hij keek nu even op zijn mobiel en moest zachtjes lachen. “Ik denk dat je even met haar moet bellen, volgens mij is er niets aan de hand, maar wil ze je gewoon graag spreken.” Ik knikte en drukte op het icoontje van videobellen, omdat ik Frankie graag even wilde zien. Het was hier nu laat in de middag, wat betekende dat ze al wakker was geweest. Anders had ze natuurlijk ook niet geantwoord op mijn berichtjes. Al snel kreeg ik Frankie op mijn schermpje te zien. “Oh gelukkig Edyn!” Ze leek echt opgelucht dat ze me aan de telefoon had, waardoor ik toch wel een beetje bang begon te worden over hetgeen wat er was gebeurd. “Wat is er aan de hand Franks?” Vroeg ik dan ook meteen. Ik kon haar gezicht niet zien dat ze had gehuild, maar misschien was ze ondertussen ook al een beetje bij getrokken. Als dat het geval was, hoopte ik echt dat Luke bij haar in de buurt was. Of iemand anders. Dan hoorde ze echt niet in haar eentje te zijn. “Ben je echt in een tattooshop?” Vroeg Frankie aan mij, wat niet echt een antwoord was op mijn vraag. Ik knikte echter wel, want ik was wel echt in een tattooshop. Ik bewoog de camera een beetje, zodat ze kon kijken waar we waren. Het was er niet heel erg druk, maar dat was wel lekker. Ik zat een eindje weg van Michael, zoals hij ook bij mij had gedaan. De man had wel uitgelegd dat het niet makkelijk was om iemand er naast te hebben, ook omdat er dan weer meer stof bewoog en dat kon heel erg slecht zijn voor de tatoeage zelf. Daarom had die van mij ook meteen ingepakt moeten worden met folie en zou ik dat de komende dagen nog moeten doen. Michael wist gelukkig een beetje hoe je er mee om moest gaan, dus hij kon me er vast mee helpen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Aan school werken was een stuk gemakkelijker met iemand zoals Luke of Edyn die af en toe kwam controleren of het goed ging. Ik wist zeker dat Edyn aan Luke had verteld dat hij dat zo nu en dan moest doen, maar hij leek het ook te willen doen. Hij belde me op of stuurde me filmpjes van Petunia. Hij was van de week zelfs langsgekomen met wat te eten en gisteren had hij gevraagd of ik bij hem had willen werken aan school. Ik had zelfs mogen blijven slapen. Die uitnodiging had ik dan ook aangenomen. In de avond had Luke echter wel mijn laptop aan de kant gezet en waren we nog even de stad in geweest om samen ergens wat te drinken. Vanochtend had ik mijn wekker wel gezet, zodat ik nog rustig verder kon werken en ik vanmiddag nog wat tijd door zou kunnen brengen met Luke. Ik had mezelf niet comfortabel gemaakt op de bank, met mijn laptop, eten drinken en telefoon. Ik was echt geschrokken toen ik mijn telefoon had geopend en de berichtjes van Edyn had gezien. Ze had me door de week heen al een hoop updates van Portugal gestuurd. Foto’s van haar en Michael, wat ze allemaal hadden ondernomen en hadden gezien. Ik had het heel leuk gevonden om een beetje te zien hoe het met ze ging, maar nu had Edyn me geappt dat zij en Michael een tatoeage zouden nemen! Van Michael was het te verwachten en ik wist dat hij ook wel goed nadacht over die dingen, maar Edyn deed dat iets minder? Ik was nu heel erg bang dat ze iets had laten zetten waar ze later spijt van zou krijgen, of dat het totaal niet mooi was geworden! Ik was echt niet tegen tatoeages, absoluut niet! Maar je moest er wel goed over nadenken. Het was iets wat je altijd bij je droeg, ook al zag je het misschien niet. Edyn had echter niet gereageerd op mijn berichtjes en Michael ook niet. Daardoor kon ik me nu ook niet echt focussen op de laatste aanpassingen die ik nog moest doen voor mijn scriptie. Gelukkig zag ik dat Edyn online was en nog voordat ik haar nog een berichtje kon sturen, kreeg ik een verzoek om te videobellen. ‘Heb je al een tatoeage laten zetten?’ Ik wist niet hoe ik het anders moest vragen. Ik hoopte eigenlijk van niet. Ik hoopte dat Michael voor was gegaan, of dat hij het idee een beetje uit haar hoofd had kunnen praten. Michael had echter ook niet gereageerd op mijn berichtjes, waardoor ik alsnog niet had geweten waar ik aan toe was geweest! Het kon zo zijn dat hij als eerste was gegaan, maar misschien was er nog wel een andere artist en hadden ze allebei een tatoeage genomen. Of misschien was Edyn wel eerst gegaan. ‘Ja! Kijk!’ Edyn wisselde van camera en hield hem gericht op haar pols. Ik kon het niet heel goed zien, want er zat folie overheen en het licht reflecteerde er een beetje op. Maar het zag er niet zo erg uit als wat ik in mijn hoofd had. Ik had gedacht dat ze echt iets groots had genomen. Misschien wel een zeemeermin of een eenhoorn. Of iets anders groots en schattigs. Ik zag Edyn er voor aan! Op haar pols stonden echter allemaal sterretjes, als ik het goed zag. In allemaal verschillende kleuren. ‘Heb je sterretjes laten zetten?’ vroeg ik verbaasd aan haar. ‘Ja, allemaal sterretjes voor de mensen die belangrijk zijn! Deze is voor mama, en die voor papa. Deze is voor Michael, en deze is voor jou!’ Edyn probeerde een beetje haar telefoon mee te bewegen en me de verschillende sterren te laten zien. Die van Michael was wat groter dan de rest, net zoals die van haar ouders. De paarse was echter voor mij. ‘Ik vind het leuk dat die van mij paars is,’ zei ik tegen Edyn. De eerste keer dat we elkaar hadden gezien, had ze een paars drankje voor me gehaald. Omdat dat had gepast bij mijn haren. ‘Hij is paars omdat hij bij je haren past!’ legde Edyn dan ook uit. ‘Vind je het leuk?’ Ik knikte. Ik vond het een heel lief idee! ‘Wie staan er nog meer op?’ Daar was ik toch wel nieuwsgierig naar.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Iedereen had een speciale ster verdiend. Eerst had ik voor iedereen een zelfde grote willen hebben. Iets wat gewoon niet heel erg mooi was geworden, dan had het ook heel erg duidelijk op mijn pols gestaan. Nu was het er wel, maar het was niet meteen iets wat opviel. Niet zoals de ringen die Michael op zijn armen had staan. Dat vond ik iets beter bij mezelf passen. De artist had precies geweten wat hij had moeten doen en had al snel wat op papier gezet. Het meeste had hij echter gewoon op mijn pols gezet, zonder er op te tekenen. Iets wat hij wel met Michael had gedaan. Hij had me juist telkens gevraagd welke kleur ik wilde of dat ik een andere vorm wilde hebben. Ik had het echt heel erg leuk gevonden om het te laten zetten, door het gepraat hd het me ook wel een beetje afgeleid van de pijn. Ik glimlachte naar Frankie, die hem gelukkig ook mooi leek te vinden. Dat vond ik toch wel belangrijk! Ik had het er ook met Michael over gehad en wat hij er van had gevonden. Hij had net ook wel aangegeven dat hij het echt mooi vond. “Naast papa en mama staan Ethan en Evan.” Ik wees naar de twee sterren die er bij stonden, die waren gewoon in het zwart, want dat had bij hun gepast. “De twee roze sterretjes zijn Abby en Maddie. Dit zijn Jake en Tyler. En Rhi” Ik gleed over de verschillende sterretjes die op mijn pols stonden. Het was best wel een beetje gevoelig en voor nu was het jammer dat ik er niet heel erg goed naar kijken. “Bij Michael staan onze diertjes. Pixie, Star, Loulou en dit is Suzy.” Suzy was kleiner, omdat ze ook gewoon heel erg klein was geweest. Ik wilde nog verder gaan, maar ik hoorde wat op de achtergrond gebeuren bij Frankie. “Hey meisje.” Hoorde ik haar zeggen, wat ze vast tegen Petunia had! Ze was bij Luke thuis, dat had ik al wel door gehad. “Is dat Petunia? Mag ik haar zien?” Frankie knikte lachend, al hoefde ze haar mobiel niet eens echt bij te draaien, want Petunia kroop bij haar op de schoot. “Hey schatje. Is het fijn dat Luca weer thuis is?” Ik zag haar oortjes wat omhoog gaan. “Ja hé, dat is fijn. En nu is Franks er ook.” Hierdoor begon ik onze eigen hondjes ook wel echt heel erg te missen. Ik miste Petunia ook! Misschien dat ik straks nog even met mama kon bellen om de rest te zien. “Dit is toch oneerlijk?” Hoorde ik iets verder weg. “Ze komt gewoon liever met jou knuffelen en laat mij gewoon in mijn eentje achter!” Het was Luke! “Is dat Luca? Je moet hem wel goed knuffelen Franks!” Ik wist wel zeker dat ze dat deed. Het was zo lief om ze samen te zien knuffelen. “Is dat Eddy?!” Al snel kwam Luke aan de andere kant van Frankie, half over haar heen, waar Petunia ook al ergens hing. Daardoor verdween ze echt helemaal. Ik was echter ook wel heel erg blij dat ik Luke weer kon zien. “Luca!” Ik zwaaide eventjes naar hem. “Edyn was me net haar tatoeage aan het laten zien en het uitleggen.” “Ze heeft een tatoeage?” Luke zijn blik gleed naar Frankie en vervolgens naar mij. “Je hebt een tatoeage?!” Waarop ik enthousiast begon te knikken. Ik draaide mijn hand bij, zodat ook Luke naar de sterretjes kon kijken die er op stonden. “Het zijn sterretjes, voor de mensen die belangrijk zijn. Kijk hier staat die van Frankie, die is paars.” Ik wees nog eens naar het sterretje dat ik voor haar had laten zetten. Het had wel paars moeten zijn. Dat paste bij haar, bij ons zelfs! De eerste keer dat ik haar had gezien, had ik haar een paars drankje gekocht omdat het bij haar haar had gepast. Natuurlijk deed het dat nog steeds. “En daarnaast staat het sterretje voor jou.” Het stond iets verder weg als die van papa en mama, maar die waren ook getrouwd, dus dat was een beetje anders. “Kijk het is deze, hij fonkelt een beetje meer dan de anderen.” Ik had voor Luke wel echt iets willen hebben dat bij hem had gepast. Hij hield wel echt van glitter. Zeker op het podium en het hoorde ook wel echt bij hem!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Doordat Luke en Petunia nu allebei over me heen hingen, was het een stuk moelijker om de telefoon nog goed vast te houden en ons allemaal in beeld te krijgen. Gelukkig nam Luke de telefoon over, zodat het iets gemakkelijker ging. Ik legde mijn arm rond Petunia en aaide over haar rug, terwijl ik luisterde naar het gesprek tussen Luke en Edyn. Ik vond het zo lief dat ze zoveel om elkaar gaven en zo blij konden zijn terwijl ze elkaar zagen. Edyn liet haar tatoeage nogmaals zien, met mijn sterretje als voorbeeld. Ik vond het zo lief dat ze aan mij had gedacht. Dat ze mij daar had willen hebben, voor altijd! We waren misschien nog niet heel erg lang vriendinnen, maar het gaf wel aan dat we nog lang niet klaar waren met onze vriendschap! En ze had Luke er op opgezet! Een sterretje in de buurt van de mijne, met wat extra streepjes, om te laten zien dat hij meer fonkelde. Iets wat ik ook erg bij Luke vond passen! ‘Ook eentje voor Luke? Dat is echt heel erg lief,’ zei ik tegen Edyn. Ik keek naar Luke, die niet echt leek te weten wat hij moest zeggen. Ik zag zelfs dat zijn ogen een beetje waterig werken. ‘Awh, Luca,’ zei ik, waarna ik door zijn haar aaide en hem een kus op zijn voorhoofd gaf. Waarschijnlijk was hij ontroerd door wat Edyn voor hem had gedaan! Het was ook heel bijzonder, want hiermee liet ze toch wel echt zien dat Luke iets voor haar betekende en dat hij iemand was die heel belangrijk was. ‘Je bent echt the best bud ever,’ zei Luke tegen Edyn. Ik glimlachte en knikte. Dat was ze! Edyn dacht altijd aan iedereen. Niet alleen aan Michael en de diertjes, maar ook aan haar vrienden. Ook al zat ze in het buitenland, ze nam de tijd om ons eventjes te bellen. Ze stuurde mij berichtjes met dat ik ook aan mezelf moest denken en niet alleen maar aan school moest. Dat ik leuke dingen met Luke moest gaan doen. En zo deed ze dat voor nog zoveel meer mensen! Luke leunde tegen mijn hand aan, waarna hij van mij naar Edyn keek. ‘En ik ben heel blij dat we jou hebben, want zonder jou hadden we hier nooit samen gezeten.’ Daar had hij wel gelijk in! Dankzij Edyn hadden we elkaar leren kennen. Omdat zij mij mee had genomen backstage, omdat ze me aan iemand voor had gesteld, daardoor had ik Luke leren kennen. En daardoor waren we door de maanden heen steeds meer naar elkaar toegegroeid en hadden we nu sinds een paar weken een relatie. ‘Ik houd er van dat je dat soort dingen durft te zeggen,’ zei ik tegen Luke. Dat was toch wel iets heel kwetsbaars om te zeggen, maar hij was er niet bang voor! Hij zei het gewoon! ‘En ik ben het er mee eens. We hebben heel erg veel geluk met onze Eddy.’ Ze was gewoon een hele goede vriendin! Iemand die ik nog lang niet kwijt wilde. En ik had ook niet het idee dat dat ooit zou gebeuren. Voor mijn gevoel zou ik nog voor een hele lange tijd vrienden zijn met haar. ‘Ik ben ook zo blij dat ik jullie heb! Daarom staan jullie erbij!’ Edyn liet nog eens trots haar pols zien. Volgens mij was hij wel heel mooi geworden. En als zij er echt blij mee was, dan vond ik het ook goed! Ze had er duidelijk heel goed over nagedacht; wie er op zou komen en waar, en welke kleurtjes. Als ik me anders had gevoeld, dan had ik misschien wel gehuild. ‘Wat vindt Michael er van? En neemt hij zelf ook een tatoeage?’ vroeg ik, terwijl Luke zich wat meer tegen me aan nestelde. Ik nam de telefoon weer over, wat nu wel weer ging. ‘Mikey vindt hem heel erg mooi! En hij gaat bijna beginnen, kijk.’ Edyn draaide haar camera weer en liet ons Michael zien, die nu in de stoel zat. De artist die er bij zat, leek bezig te zijn met het schoonmaken van zijn hand, wat betekende dat hij daar iets op zou laten zetten. Michael zwaaide wat ongemakkelijk met zijn vrije hand, waar ook nog zijn telefoon in lag. ‘Wat gaan jullie vandaag doen?’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Frankie en Luke waren zo lief samen. Hoe ze daar zo samen zaten. Luke was dicht tegen Frankie aangekropen. Als ze elkaar aankeken was dat echt met een bijzondere blik. Alsof er op dat moment even niemand anders leek te bestaan. Het hing echt vol verliefdheid, dat was echt heel erg lief! Ik vond het fijn dat Luke ook wel een beetje leek te doen wat ik van hem had gevraagd. Frankie had iemand nodig die een beetje voor haar zorgde, zeker als ze zo druk bezig was met haar school. “Frankie is bezig met school.” Zei Luke, terwijl hij nog even naar Frankie keek, die knikte. Het moest ook wel gebeuren en het was wel goed dat ze er al mee bezig was, aangezien Luke volgens mij net wakker was geworden. Ik vond het nog wel een beetje gek, hoe het tijdsverschil allemaal liep. Misschien was het heel erg vroeg in de ochtend. “Ik denk dat we straks ergens gaan lunchen?” Dat was goed! Frankie moest goed eten, want anders zou het ook moeilijker gaan worden om nog bezig te gaan met haar school. Daarvoor had je gewoon echt goed energie nodig. “Het ligt er aan of Frankie daarna nog bezig wil met school, maar waarschijnlijk wordt de rest rustig.” Ik knikte, dat was ook wel goed. Ik vond het heel erg lief om te zien hoe gek ze op elkaar waren. Het was nu vast wel anders dan het in Europa was geweest. Nu moesten ze zelf een beetje door met hun eigen leven. Vooral Frankie was heel erg druk en het was een beetje hoe Luke er mee om ging. Zo te horen kwam dat wel goed. “Als we weer in Los Angeles zijn, moeten jullie een keertje bij ons komen eten.” We hadden Thanksgiving gemist, wat we hier ook niet echt hadden gevierd. Misschien konden we een verlaat feestje geven. Al maakte het niet zo heel erg veel uit. Ik hield van feestdagen, maar vorig jaar had ik ook wel gemerkt dat het niet heel erg was om er een te missen. Als we maar konden genieten van de verjaardagen en Kerstmis, want dat zat er ook aan te komen! “Dat is een goed idee.” Ik knikte, ik vond het zelf ook echt een goed idee. “Dan kan Petunia met Pixie en Loulou spelen.” Ik kon sowieso niet wachten totdat ik ze allemaal een knuffel kon geven. Het was al weer een tijdje geleden. Niet alleen voor mij, maar ook zeker voor Michael, die ze toch ook een hele tijd had moeten missen. De komende tijd hoefden we nergens naar toe, ik moest af en toe nog naar school voor de paar lessen die we nog af moesten ronden, maar dat waren ook maar twee dagen per week. Ik had wel echt zin om weer te gaan dansen met Frankie. Tijdens de tour hadden we af en toe wel een paar van de pasjes samen herhaald. In de zalen was toch genoeg ruimte geweest, zeker als er nog helemaal niemand was. Daar hadden we gemakkelijk even kunnen oefenen. Waar Michael en Luke ook wel eens naar waren komen kijken. Nu had ik niet echt een plaats om nog te dansen en ik miste mijn maatje ook. “En dan kunnen we ook weer dansen. Dat mis ik echt heel erg.” Ik vond het heel erg fijn dat we dat soort momentjes hadden, dat we samen echt iets konden doen. Het was een hele lange tijd geleden dat ik het echt zo goed met elkaar kon vinden. Met iemand die kon kiezen of ze met me om wilde gaan of niet. Ze was het niet verplicht, maar ze vond het juist leuk. Daarom verdiende ze ook echt een plaatsje op mijn pols. “Oh dat mis ik ook ja.” Het was niet Frankie die het terug zei maar Luke. “Maar jij danst helemaal niet mee!” Wat best wel mocht, ik had het juist heel erg leuk gevonden als Luke ook mee had gedaan, dan werd het toch weer heel erg anders van. “Nee, maar ik vind het leuk om te kijken.” Dat was ook leuk, omdat je kon dansen, maar het was nog zoveel leuker als er mensen naar je keken en er ook van konden genieten.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Het had altijd een beetje als een fabeltje geklonken: samen ongesteld zijn met je beste vriendin. Het was echter een heel natuurlijk verschijnsel! Als vrouwen bij elkaar in de buurt kwamen, dan werd de menstruatie vaak gelijk getrokken. Iets wat ik nu ook merkte bij mij en Edyn, want we waren nu tegelijkertijd ongesteld! We hadden vandaag dan ook besloten om samen door onze period pains heen te bijten. Ik was naar Edyn toe gegaan in comfy kleding en we hadden onszelf geïnstalleerd op de bank. We hadden een grote pot thee gezet en we hadden allerlei eten erbij gepakt. Dan zouden we zelf kunnen kiezen waar we zin in zouden hebben. Voor nu hadden we een film opgezet. Edyn had een film uitgekozen, volgens mij was het To All The Boys I Loved Before. Het was niet zozeer mijn type film, maar nu was het prima om een film te kijken waar ik niet veel bij na hoefde te denken. Michael was naar de kamer gegaan waar hij altijd gamede, volgens mij om ons een beetje de privacy te geven en zich ook terug te trekken. Edyn had zich ondertussen zo verplaatst dat ze met haar hoofd op mijn borsten lag. Wat prima was geweest toen de film was begonnen, maar nu begon het toch wel pijnlijk te worden. Iets wat ik echt niet had als iemand er eventjes op lag, maar nu was dat anders! ‘Eddy, kan je alsjeblieft anders gaan liggen? Mijn borsten beginnen echt pijn te doen,’ vroeg ik aan Edyn, waarna ik haar met mijn handen al iets van me af probeerde te drukken. Pijnlijke borsten hoorden er gewoon bij, en dat was prima, maar nu Edyn er op lag, was het wel echt pijnlijk! ‘Maar Franks!’ Edyn kwam overeind zitten en keek me aan. ‘Het ligt zo lekker?’ Ik schudde mijn hoofd, omdat het nu echt even niet meer ging. De pijn trok door mijn hele bovenlichaam heen, waardoor het gewoon echt niet meer lekker lag. ‘Je kunt ook op een paar kussens liggen, dat is bijna hetzelfde.’ Ik kwam overeind en bukte om de theepot te pakken. Die voelde echter licht aan, wat betekende dat hij leeg was. ‘De thee is op,’ klaagde ik, waarna ik hem weer van me af schoof. ‘We kunnen Michael wel vragen voor thee!,’ zei Edyn, terwijl ze een plekje probeerde te vinden op de bank. ‘Michael? Michael?!’ riep ze door het huis. Na een paar seconden reageerde ze niet, dus besloot ik om Michael ook te roepen. ‘Michael?! Onze thee is op!’ Hij zou de ernst er wel van inzien als ik hem uitlegde wat er precies aan de hand was. Nadat we nog drie keer zijn naam hadden genoemd, kwam Michael uiteindelijk aangelopen, met Loulou achter zich aan. ‘Wat is er?’ vroeg Michael aan ons. Ik wees naar de theepot. ‘Onze thee is op.’ Ik vond best dat Michael dat voor ons kon regelen! ‘En ik mag niet op Frankie haar borsten liggen!’ klaagde Edyn. ‘Oh, mijn god, Edyn! Ik zei toch dat ze pijn deden!’ hield ik vol, terwijl ik een kussen pakte en weer ging liggen op de bank. Ik drukte het kussen iets tegen me aan, al hielp het eigenlijk totaal niet. Ik keek over de rand van het kussen naar Edyn, die tegenover me zat met hele zielige, blauwe ogen. Dat was toch ook niet de bedoeling! ‘Shit, sorry!’ zei ik dan ook. Ik kwam weer overeind en sloeg mijn armen om haar heen, zodat ik haar een knuffel kon geven. ‘Ik bedoelde het niet zo,’ zei ik dan ook snel. Ik had haar niet verdrietig willen maken! Ik aaide over haar rug en keek vervolgens naar Michael, die een beetje doelloos in de deuropening stond. ‘Thee?’ hielp ik hem herinneren. Daarvoor hadden we geroepen. Michael schudde zijn hoofd en liep vervolgens naar de theepot, die hij oppakte. ‘Jullie twee zijn echt erg.’ Hij draaide zich om en liep weg, met de theepot en zijn mobiel in zijn handen, wat hij daar dan ook mee ging doen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Deze tijd van de maand was nooit leuk. Het maakte het echter al iets beter dat ik niet de enige was die er doorheen hoefde te gaan. Frankie en ik waren tegelijk ongesteld, wat betekende dat we het samen rustig aan konden doen. Wat ook wel echt moest, want mijn hele lichaam deed pijn. Natuurlijk had ik last van mijn buik, maar het was ook helemaal doorgetrokken naar mijn benen, waardoor het wel fijn was om gewoon op de bank te blijven liggen. Ik was dan ook lekker tegen Frankie aangekropen en daar had ik een tijdje kunnen liggen. Nu vond ze het echter niet meer goed! Wat mij echt heel erg verdrietig maakte. Ik wist niet eens heel erg goed waarom, want ik wilde Frankie ook geen pijn doen. Maar dicht tegen haar aanliggen was gewoon fijn en haar borsten waren gewoon prettig om tegenaan te liggen. “Ik wilde gewoon liggen.” zei ik zachtjes. “Dat weet ik, maar mijn borsten doen pijn.” Dat was natuurlijk ook heel erg zielig. “Dat is vervelend, maar ik wil liggen.” “Ze doen pijn.” Ik wilde dat ik er niets aan kon doen, maar dat ging niet echt. We hadden al wel een strip met pijnstillers liggen, maar daar mocht ook niet te veel van worden genomen. Ik taste wat rond en kwam mijn kruik tegen. “Mikey!” Bracht ik uit, omdat hij nu toch water aan het koken was, dan kon hij meteen wat water in mijn kruik doen. Hij leek echter niet te luisteren. Alweer niet! “Michael!” Riep Frankie mee. “Mikey!” We moesten het gewoon nog een paar keer zeggen, voordat hij uiteindelijk terug kwam. “Mikey, ik wil ook warm water in mijn kruik!” Ik stak het ding wat uit, maar omdat ik omhoog ging, trok het een beetje aan de rest van mijn lichaam en kromp ik al weer snel in elkaar. Het deed pijn! Zoveel pijn! Gelukkig pakte Michael de kruik aan en liep hij ook zo snel als hij kon weer naar de keuken. Dan zou hij zo wel met de thee komen. Ik keek even naar de film, maar kreeg er heel erg weinig van mee. Ik snapte niet eens meer waar hij over ging. Iets wat echt heel erg stom was. “Stomme film.” Mompelde ik dan ook. Want het was stom dat ik er echt helemaal niets meer van meekreeg. Gelukkig kwam Michael al snel terug met de pot thee en de kruik. Die laatste pakte ik gretig aan en legde hem tegen mijn buik aan. “Dan ga ik weer naar boven.” Michael was op zijn weg terug, toen Frankie de thee in schonk en aan haar kopje rook. “Michael!” riep ze nog een keer, misschien had ze nog iets nodig. Michael was blijkbaar nog niet heel erg ver, want hij kwam weer terug, al bleef hij nu nog verder weg staan. “Dit is de verkeerde thee!” klaagde Frankie. Ik wist niet wat voor thee Michael had gepakt, maar we hadden met hele lekkere thee gehad die Frankie mee had genomen. “Dan moet je je eigen thee maken.” Was het antwoord van Michael, waardoor Frankie echt een heel erg zielig gezichtje trok. Ik sloeg mijn armen om haar heen en trok haar dichter tegen me aan. “Dat soort dingen kun je niet zeggen Michael!” Hij maakte Frankie bijna aan het huilen, dat was niet de bedoeling. Hij had gewoon de juiste thee moeten pakken. “Deze thee is vast ook wel goed. De volgende keer pak ik de juiste thee, oké?” Frankie kreeg tranen in haar ogen en schudde voorzichtig met haar hoofd. “Ik wilde de andere thee.” Fluisterde zachtjes tegen mij. Iets wat er echt heel erg zielig uit zag. “Mikey? Kun je niet nog meer thee zetten. Frankie wilde echt graag die andere thee. Kijk nou wat je hebt gedaan.” Ze was bijna aan het huilen! Niet omdat Michael de verkeerde thee had gezet, maar omdat hij zich wel heel erg gemeen tegenover haar gedroeg. Hij kon best even heen en weer lopen naar de keuken om de juiste thee te maken!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Michael deed echt heel erg gemeen! Ik snapte dat hij niet had kunnen ruiken welke thee ik had gewild, maar we hadden net ook die thee gehad. Dus in mijn ogen was het logisch dat ik nu ook die thee had gewild! Het was thee die ik altijd had als ik ongesteld was, daarom hadden we die nu ook hier! Ik had hem speciaal meegenomen voor dit soort momenten en nu deed Michael echt heel erg gemeen! Edyn sloeg gelukkig haar armen om me heen, om me te verzekeren dat ik de thee nog wel zou krijgen. ‘Ik had toch ook niet kunnen weten dat ik die thee moest pakken?’ ging Michael in de verdediging. ‘Je hebt toch ook net die thee gepakt? Ik snap niet wat daar nou zo moeilijk aan is!’ zei ik tegen hem. Ik liet Edyn los en kwam overeind. ‘Ik zal het wel zelf doen. Mannen kunnen ook niks.’ Ik duwde de dekentjes aan de kant en stapte in mijn sloffen, maar de keuken bereikte ik niet. ‘God, ik ga Luke bellen,’ kondigde Michael aan. ‘Luke? Nee!’ Ik schudde mijn hoofd. Ik vond niet dat Luke nu hier hoefde te zijn. Dan zou hij deze hele period mess zien en dat was echt nergens voor nodig! Ik vond dat toch wel een verschil. Om te melden aan je vriend dat je ongesteld was, was één ding. Maar om het ook nog eens bewust mee te maken, was toch iets heel anders! ‘I don’t care, ik ga Luke bellen en vragen of hij hier naar toe wil komen. Want deze shit kan ik niet in mijn eentje aan.’ Zei hij nou echt shit? Dat kon hij echt niet maken! ‘Want het vrouwelijk lichaam is shit? Je klaagt anders niet als jij eens zin hebt en Edyn doet wat je wil. Als je daar respect voor hebt, dan kan je dat ook wel hebben voor als ze ongesteld is,’ zei ik tegen Michael. ‘Oh mijn god, hoor je jezelf wel praten? Ik kan echt niet- Luke!’ Michael was midden in zijn zin gestopt om met Luke in gesprek te gaan. Ik zuchtte gefrustreerd en liet mezelf weer op de bank vallen. Die thee kon me nu ook wel gestolen worden. ‘Ik wil niet dat Luke komt,’ zei ik tegen Edyn. ‘Ik ben echt een mess.’ Dat hoefde hij niet te zien! Ik vond het niet erg om zonder make-up en in mijn pyjama naast hem te zitten. Dat maakte me allemaal niet zoveel uit. Maar dat hij hier zou zijn terwijl ik het liefst alles bij elkaar wilde schreeuwen door de pijn, was niet iets waar ik nou echt achter stond. ‘Maar Luca wil vast wel meer thee voor ons maken? Misschien kan hij zelfs nog wat meenemen?’ stelde Edyn me gerust. Ik schudde mijn hoofd. Dat maakte me nu echt niks uit. ‘Hoe bedoel je: ik had de goede thee moeten maken?’ vroeg Michael aan Luke. ‘Weet ik veel dat ze die thee wil! Hoe moet ik dat nou weten? Het maakt ook niet uit, kom gewoon hier naar toe.’ Michael ging met zijn hand over zijn gezicht en liep vervolgens de kamer uit, terwijl hij nog verder in gesprek ging met Luke. ‘Het maakt me niet uit wat ze lekker vindt, Luke!’ hoorde ik nog, waarna ik met mijn ogen rolde. Ik was blij dat Michael nu even weg was. Loulou bleef wel achter. Ze liep zelfs naar ons toe. Ik stak mijn hand naar haar uit en aaide door haar zachte vacht heen, wat toch wel heel erg fijn was. ‘Kunnen we een andere film kijken? Deze is stom,’ zei Edyn. Ik haalde mijn schouders op en pakte de afstandsbediening, die ik aan haar gaf. ‘Kijk maar wat er nog meer op staat. Het maakt mij niet veel uit.’ Een film was toch meer achtergrondgeluid dan dat we het echt zouden kijken. ‘Misschien wil Luke ook wel meekijken met de film,’ zei Edyn stilletjes. Ik haalde opnieuw mijn schouders op. Ik wist niet eens of hij nu nog wel zou komen, aangezien Michael weg was gelopen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Het leek me echt vreselijk als je elke maand weer door hetzelfde moest gaan. Je wist iedere keer weer dat die pijn er aan zat te komen, maar volgens mij was het telkens weer een klap in het gezicht als het kwam. Pijn was iets geks, het kon heel veel met je lichaam doen, je hele lichaam inschakelen. Als hormonen dan ook nog eens een rol speelde, leek het me dat de hele wereld op dat moment vreselijk was. Toen Michael me net had gebeld om te vertellen dat ik daar had moeten komen, omdat hij het niet meer aan had gekund met Frankie en Edyn, had ik er in eerste instantie niet veel van begrepen. Maar blijkbaar waren ze beiden ongesteld en vroegen ze Michael om van alles. Daaruit was Frankie uiteindelijk zelfs boos geworden omdat Michael de verkeerde thee had gemaakt. Wat hij ook gewoon niet had moeten doen. Frankie en ik hadden een tijdje geleden een gesprek gehad, omdat ik een beetje had willen weten wat ik in huis moest hebben als ze eens bleef slapen. Iedereen had wel zijn eigen soort van ontbijt, of andere dingen die ze prettig vonden om in huis te hebben. Toen was het gesprek ook op ongesteldheid gekomen. Nog niet zo heel erg lang geleden was ik dan ook naar de winkel geweest om het een en ander te kopen. Nu lagen er in ieder geval producten klaar als ze bleef slapen en onverwachts ongesteld werd. Er stond het een en ander in de keukenkastjes, die ik nu ook mee kon nemen. Voordat ik weg was gegaan, had ik nog snel thee gezet en had ik het zakje in een thermosfles gegooid, zodat Frankie in ieder geval de goede thee had. Ik had twee doosjes van de hot pockets uit de diepvries gehaald en had Petunia meegenomen naar de auto. Ik had toch niet heel erg veel gedaan vandaag, ik had ook niet echt plannen gehad. Daarbij konden Frankie en Edyn volgens mij wel iemand gebruiken die bij hen was. Volgens mij had Michael het niet echt willen doen. Een tijdje later parkeerde ik mijn auto voor de deur. Petunia was nog sneller met uitstappen dan ik was. Die had vast zin om haar vriendjes weer te zien. Ondanks dat Loulou en Pixie heel wat jonger waren, gingen ze wel echt goed met Piggy om. Ze konden leuk spelen samen, maar ze wisten ook wel wanneer ze haar met rust moesten laten. Michael opende de deur. Aan zijn gezicht was echt te zien dat hij er echt klaar mee was. Ik kon me niet voorstellen dat ze echt zo erg waren. “Zo erg kan het toch niet zijn.” Dat leek me niet. Natuurlijk, ze konden zeuren over het feit dat ze pijn hadden. Wat ook mocht, want het leek me echt vreselijk! “Oh wacht maar.” Het klonk echt alsof ik binnen een paar minuten weer gillend weg zou rennen. Maar ik wist in ieder geval welke thee Frankie wilde hebben! Ik liep door naar de woonkamer, waar Frankie en Edyn samen op de bank lagen. Heel dicht bij elkaar, beiden met een gezicht dat echt heel erg zielig stond. “Hey.” Ik liep naar Frankie en gaf haar een kus. “Ik heb thee voor je meegenomen.” Ik keek even om naar Michael. “De goede.” Ik kon echt niet begrijpen waarom het zo moeilijk was geweest om nog een keer thee te zitten, dat was binnen een paar minuten klaar. “Dat is zo lief van je Luca!” Ik schonk de twee bekers in en gaf ze aan de beide meiden. “Dankjewel.” Fluisterde Frankie voorzichtig. Ik kon niet echt peilen of ze het wel prettig vond dat ik hier was. Als dat niet zo was, dan zou ik haar ook echt wel alleen laten. Maar dan wilde ik wel weten dat alles goed ging. “Ik heb Hot Pockets meegebracht, heb je daar zin in?” Ik zag Frankie voorzichtig knikken en liep dan ook met de twee pakjes naar de keuken, ze moesten eerst nog even in de magnetron.

Edyn.
Luke was hier gewoon naar toegekomen! Iets wat echt heel erg lief van hem was. En zoals ik al had gezegd, had hij wel voor thee gezorgd. Terwijl hij hier nog maar net was. Ik nam het Michael niet kwalijk dat hij de verkeerde thee had gezeten, maar hij had er niet netjes over gedaan tegenover Frankie. Het was zelfs best wel gemeen geweest! Daarna hadden ze nog een beetje met elkaar gebekvecht. Gelukkig was Frankie weer bij me op de bank komen zitten en was Michael naar boven gegaan. Al vroeg ik me af of hij wel verder was gegaan met zijn spelletje. Volgens mij vond hij het zelf ook vervelend dat het allemaal zo was gelopen. Hij was in ieder geval weggeweest totdat Luke hier was gekomen. Samen met Petunia. “Hey schatje.” Ik hielp haar bij op de bank, al deed dat wel een beetje pijn aan mijn buik. Al snel sprong Pixie ook weer op de bank, zodat ze dicht bij Petunia kon zijn. Frankie was dichter tegen me aangekropen met haar thee. “Luke is zo lief.” Fluisterde ze zachtjes, waarop ik knikte. Luke was echt heel erg lief! Hij was hier naar toe gekomen met thee en wat te eten. “Hij is heel erg lief. Mikey is ook lief hoor, hij bedoelde het echt niet zo.” Ik wilde niet dat die twee ruzie zouden maken! Dan zou ik echt heel erg verdrietig van worden. Al wist ik zeker dat het wel weer goed zou komen, als één van de twee sorry zou zeggen. Dat kwam later wel. Ik keek naar de televisie, waar ik al twee of drie keer wat nieuws op had gezet, maar het was allemaal dom geweest. Ik had er helemaal niets van kunnen volgen of het was een verhaal geweest wat gewoon stom was. Mensen die om elkaar heen draaiden, terwijl ze duidelijk van elkaar hielden. Dat moest je toch ook gewoon niet doen. Ik had uiteindelijk een film gevonden met een hond op het plaatje. Dat was vast goed. Honden waren altijd goed. Ik kon ook een hele tijd naar onze diertjes kijken! Over een tijdje zouden we er misschien een diertje bij krijgen. Michael en ik hadden het al over een konijntje gehad. Iets wat ik het liefst meteen had willen kopen. Toen had Michael echter nog op tour gemoeten en had ik een tijdje mee willen gaan, waardoor het beestje meteen weer weg zou moeten. In Portugal had Michael me verteld dat we met de Kerstdagen en dus ook met mijn verjaardag, op vakantie zouden gaan naar de sneeuw! Daardoor had het ook niet echt gekund dat we naar het diertje zouden gaan zoeken. Al hadden we al wel een paar plaatsen gevonden waar ze konijntjes op vingen en als we terug waren, zouden we er daar waarschijnlijk eentje van in huis nemen. Luke kwam terug met een bord, met daarop een paar Hot Pockets, die hij aan Frankie gaf. “Oh dat ruikt heel erg lekker.” We hadden ze niet zo heel erg vaak thuis, want ze waren niet echt heel erg goed voor je. Maar af en toe moest het wel kunnen, zeker als je je niet zo lekker voelde. Daarbij waren ze echt heel erg lekker! “Mag ik zo ook een stukje?” Ze zouden eerst een beetje af moeten koelen, die dingen waren namelijk echt veel te warm als je er in beet. Frankie trok het bord iets beter naar haar toe en keek vervolgens naar haar snacks, vervolgens naar mij en nog naar Luke. “Alleen als je niet meer tegen mijn borsten aan gaat liggen.” Dat was echt een hele moeilijke afspraak! Het lag namelijk echt heel erg liggen. “Oké.” zei ik dan uiteindelijk, volgens mij kwam het er wel een beetje zielig uit, maar dat was ik ook. Ik had namelijk echt lekker gelegen. “Wat zijn jullie aan het kijken?” “Iets met hondjes! Wil je meekijken?” Ik schoof al iets op, zodat Luke uiteindelijk tussen ons in kon komen zitten. Ik mocht niet meer tegen Frankie haar borsten aan liggen, daarom kroop ik tegen Luke zijn schouder aan, wat minder lag, maar het moest maar.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
‘Luke weet tenminste wel wat de goede thee is,’ zei ik tegen Michael, terwijl ik de thermoskan opendraaide en er eventjes aan rook. De geur alleen al was heel lekker! ‘Ik ga hier niet eens meer op reageren.’ Michael schudde zijn hoofd en gebaarde naar ons. ‘Ik ga weer naar boven.’ Ik haalde mijn schouders op. Hij moest het zelf weten. Ik had nu tenminste mijn thee. Ik had het wel een beetje een gekke vraag gevonden toen Luke me had gevraagd wat hij in huis had moeten halen als ik ongesteld zou worden. Ik had namelijk niet het idee gehad om daar te gaan hangen als ik me niet lekker voelde en er zelfs een kans bestond dat ik misschien door zou lekken. Luke had echter benadrukt dat hij het belangrijk vond dat hij de juiste dingen in huis had, mocht het toch eens onverwacht gebeuren. Niet alleen maandverband en tampons, maar zelfs eten en drinken wat ik lekker vond, had hij ingeslagen. Daardoor had ik nu een grote thermoskan met mijn favoriete thee en hij had ook de Hot Pockets meegenomen! Dat was echt ontzettend lief van hem. Ik had niet verwacht dat hij dat zou doen! Ik wist dat ik net had geklaagd dat ik Luke hier liever niet had willen hebben, maar hij had nu echt heel erg lief gedaan en daarmee had hij ook wel laten ziend at hij echt een hele goede vriend was. Eentje die zelfs wist waar ik zin in had als ik ongesteld was! Hij had het zelfs helemaal voor me klaargemaakt. Edyn had een film uitgekozen met hondjes. Iets wat Luke ook wel leuk leek te vinden, maar dat was geen geheim. Hij was dol op Petunia, maar ook op Loulou en Pixie! En alle anderen honden die hij ooit in zijn leven had gehad, of nog had. Zoals Molly, die nog bij zijn ouders woonde, maar ook Lenny, het hondje van zijn broer! Luke was ook heel aandoenlijk met honden. Hij werd er zelf heel erg blij van en hij dacht ook echt aan wat het beste was voor hen! Luke had zich tussen ons in geplaatst. Edyn had daar al gebruik van gemaakt door tegen hem aan te kruipen. Luke had zijn arm echter al rond mijn schouders geslagen. ‘Is dit oké?’ vroeg hij aan me, waarop ik knikte. Ik kroop wat dichter tegen hem aan en trok mijn knieën op, zodat ik het bord met de Hot Pockets op mijn knieën kon laten rusten. Ik nam er eentje tussen mijn vingers en blies er op, omdat hij nog heel heet was. Ik vond dat echter niet zo erg, juist omdat het heel lekker was! Ik nam er voorzichtig een hapje van. Ondanks dat dit alleen nog maar deeg was, smaakte het wel heel erg goed. Ik zette mijn bord naast me op de bank en veegde mijn handen af, waarna ik Luke een kus op zijn wang gaf. ‘Dankjewel, dat je dit allemaal mee hebt genomen.’ Hij had er gewoon aan gedacht! Dat was echt heel erg lief en attent van hem. Dit soort momenten waren ook belangrijk. De momenten waarop we elkaar leerden kennen en aan elkaar dachten, juist hier in Los Angeles. Want dit was de plek waar we onze relatie zoveel mogelijk zouden opbouwen. ‘Frankie, mag ik al een stukje?’ vroeg Edyn. ‘Ze geeft je wel een stukje als ze klaar is, Eddy,’ zei Luke, voordat ik iets kon zeggen. Ik knikte, dat was inderdaad zo. ‘Maar als je iets anders wil? Ik wil het wel halen?’ Edyn schudde haar hoofd en ging vervolgens weer tegen Luke aan liggen. Iets wat ik ook deed, al ging ik wel zo liggen zodat ik zelf ook kon eten. Voorzichtig nibbelde ik aan de Hot Pockets, waardoor ze gelukkig lang niet meer zo heet waren als eerst. Toen ik genoeg had gehad, gaf ik het bord door aan Edyn. Ik legde vervolgens mijn arm rond Luke zijn middel en legde mijn hoofd op zijn borstkas. Petunia kwam voor me zitten op de grond en ik bewoog mijn benen iets, waarna ik op de overgebleven ruimte op de bank klopte. ‘Kom maar, Piggy.’ Petunia sprong op de bank en kwam tegen me aan liggen. Ik glimlachte en aaide over haar kop. Petunia was toch wel echt mijn favoriet. Ze was misschien niet zo zacht als Loulou, of zo klein als Pixie, maar ik werd echt heel erg blij van haar.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik snapte niet wat er erg aan was om hier te liggen samen met Frankie en Edyn. Michael leek er echter niets meer mee te maken willen hebben. Hij was immers naar boven gelopen, waar hij zijn eigen ding was gaan doen. Iets wat prima kon. Tijdens de film, bewogen zowel Frankie als Edyn af en toe, om er voor te zorgen dat ze goed konden blijven liggen. Ik probeerde een beetje rekening te houden met hetgeen wat pijn kon doen, maar ik had ook wel een paar keer moeten bewegen omdat ik slaap gehad in mijn arm of ik helemaal niet meer lekker had gezeten. Ik had echter wel een beetje kunnen genieten van de manier waarop we samen konden liggen. Ik trok Frankie sowieso graag dicht tegen me aan en Edyn was ook gewoon een lieverd, die soms wat knuffels verdiende. Iets wat ze vandaag ook echt deed. Zeker als ze zich zo naar voelde. Tijdens de film bleef het best wel rustig. Af en toe zeiden we iets, vooral over het verhaal. De hond in het verhaal was echt een lieverd, iedereen was gek op haar, maar vooral haar baasje natuurlijk. Iets wat ik me ook wel in kon denken. Een hond hebben was ook heel erg bijzonder. Het maakte je wereld compleet. Daarom kon ik ook haast niet geloven wat er op het moment voor me gebeurde. De hond lag op een onderzoekstafel bij de dierenarts en daar waar ik had gedacht dat hij weer terug zou mogen naar huis, vertelde de dokter de de hond in moest worden geslapen. Iets wat echt niet mocht! Dat kon toch niet! Het was een hele leuke film geweest. De hond was nog niet eens zo heel erg oud. “Nee.” Fluisterde Edyn zachtjes. Wat ik begreep. Want het mocht niet! Ik voelde zelf al tranen in mijn ogen prikken. Het idee dat een hond dood zou gaan. Dat er heel wat mensen waren die afscheid van hem moesten nemen, was echt vreselijk! Ik moest er echt niet aan denken dat zoiets met Petunia zou gebeuren. Ze was niet meer de jongste en ik had het al heel erg gevonden op de momenten dat ze naar de dierenarts had gemoeten. Maar het hondje op het beeld zou echt in worden geslapen, wat ook later te zien was. Ik voelde hoe Edyn haar gezicht in mijn shirt verborg en ik keek zelf ook opzij, naar Frankie, zodat ik niet hoefde te kijken hoe de mensen afscheid namen van het hondje. Het idee was echter al erg genoeg dat ik op het moment echt de tranen niet meer in kon houden. Frankie was diegene die de afstandbediening pakte en de film afzette. Petunia lag half over mijn eigen schoot en nog deels bij Frankie. Ik kon het echter niet laten om haar dicht tegen me aan te trekken. “Ik houd van je. Zoveel.” Fluisterde ik. Ik wist zeker dat Petunia echt wel begreep wat ik zei. Soms keek ze me echt op een betekenisvolle manier aan. Alsof ze precies wist wat er aan de hand was, wat ik op dat moment voelde en dat ze alles beter kon maken door er allemaal maar te zijn. “En er mag in een hele lange tijd niets met je gebeuren.” Ik wist dat dieren niet het eeuwige leven hadden, maar dat maakte niet uit. Ik wilde dat Petunia lang bij me bleef, dat we nog heel wat dingen samen konden beleven. Dat ik wakker werd door haar gesnurk, waardoor ik alleen maar moest lachen. Hoe ze soms echt als een idioot naar me toe kwam rennen, terwijl dat dan niet eens zo heel erg goed ging. Zeker niet als ze op de bank wilde springen. Dat soort dingen wilde ik niet missen, want ze was echt heen lieverd. Ik gaf haar een paar kusjes. Ik kon de tranen echt niet meer in houden. Maar ik was duidelijk niet de enige. Ook Edyn en Frankie leken te moeten huilen. Edyn had Pixie op haar schoot zitten en fluisterde ook allemaal dingetjes en ook Frankie had Loulou tegen haar aangetrokken. Dat moest nu ook. Al deze hondjes verdienden knuffels. We hadden ze nu bij ons en daar moesten we ook zoveel mogelijk van genieten!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Ik had echt niet verwacht dat Luke zo’n stomme film uit zou kiezen! Misschien had hij het niet geweten, want hij had aan het begin ook heel erg leuk geleken! Gewoon een familiefilm, maar dat was dit dus helemaal niet! Er was een hond dood gegaan! Wat echt heel erg was. Zeker als je hier met drie honden zat. We hadden er allemaal door moeten huilen. Zelfs Luke! Volgens mij had ik daardoor alleen nog maar harder moeten huilen. Alleen al het aanzicht van Luke met tranen in zijn ogen maakte me verdrietig, en al helemaal toen hij zo tegen Petunia begon te praten! Want hij had gelijk. Er mocht echt niks met haar gebeuren. Nog lang niet! ‘Jongens, willen jullie zo wat eten? Ik kan wel wat bestellen,’ zei Michael, terwijl hij de kamer binnen kwam lopen. Hij stopte echter met lopen toen hij ons drietjes zag zitten op de bank. Hij hoefde maar even te kijken om te zien dat we allemaal tranen op onze wangen hadden staan. Loulou sprong van mijn schoot om naar Michael te gaan, waardoor ik me maar op Luke en Piggy stortte. Ik moest iets knuffelen nu. En zeker een hondje! Want het mocht niet zo zijn dat één van deze hondjes opeens dood zou gaan. ‘Wat de fuck is hier nu weer gebeurd?’ vroeg hij. Ik wees huilend naar de tv. ‘Luke had een film uitgekozen en er ging een hond dood!’ Dat was gewoon echt heel erg stom! Edyn had Pixie ondertussen naast zich neergezet en stak haar armen uit naar Michael, waarna ze nog met haar handen een grijpbeweging maakte. ‘Mikey?’ Michael zuchtte en liep naar haar toe, waarna hij haar iets van de bank tilde, zodat hij zichzelf er onder kon schuiven en hij Edyn op zijn schoot kon trekken. Hij had haar dicht tegen zich aangetrokken en aaide zachtjes door haar blonde haren, terwijl hij naar Luke keek. ‘Waarom zou je ook die film uitkiezen?’ vroeg hij aan Luke. ‘Ik wist toch ook niet dat er een hond dood ging!’ wierp Luke tegen, terwijl hij in zijn ogen wreef om de tranen weg te wrijven. Ik streek zachtjes door zijn haar, terwijl ik met mijn andere hand over Petunia haar kop aaide. ‘Nou, je had het wel moeten weten. Nu heb ik drie crying messes om voor te zorgen.’ ‘Michael!’ wierp ik tegen. Hij deed echt niet aardig tegen ons. We konden er toch ook niks aan doen? Edyn en ik in ieder geval niet! En Luke was alleen maar heel lief geweest. Hij had eten en drinken voor me meegenomen. Hij had zowel mij als Edyn tegen zich aan laten liggen en hij had constant gevraagd of hij nog iets voor ons had kunnen doen. Hij was een veel betere vriend geweest dan Michael! ‘Luke kon er ook niks aan doen. Hij dacht dat hij een leuke film had gevonden voor ons. En hij heeft sowieso al veel meer voor ons gedaan dan jij, dus ik denk dat je die paar tranen echt wel kan handelen,’ zei ik tegen Michael. Hij moest gewoon niet zo stom doen! Ik legde mijn hoofd tegen Luke zijn schouder aan. ‘Ik wil hier niet eten. Kunnen we naar jou en daar wat laten bezorgen?’ Ik had helemaal geen zin om nu met Michael te gaan eten! Wel met Edyn, maar niet met Michael. Dus dan konden we maar beter gaan en bij Luke op de bank kruipen. Als hij dat tenminste ook goed zou vinden. ‘Natuurlijk kunnen we dat,’ zei Luke, waarna hij even over mijn arm wreef. ‘Ik zal zo al je spullen pakken.’ Ik had wel wat dingen meengenomen. Luke nu natuurlijk ook, voor mij! ‘Mikey, mag ik zo in bad? Als Frankie en Luke weg zijn?’ vroeg Edyn aan Michael. Michael knikte en zette Edyn vervolgens voorzichtig op de grond. Ik kwam overeind en liep naar haar toe, zodat ik haar een knuffel kon geven. ‘Dankjewel voor vandaag,’ fluisterde ik. Ondanks dat ze op mijn borsten had gelegen en dat een beetje pijn had gedaan, had ik het wel heel fijn gevonden om samen met haar te zeuren en te klagen over alles! Dat was beter dan alleen. ‘Jij ook bedankt. En je mag hier wel eten hoor, Luca ook. Als jullie dat willen.’ Ik schudde mijn hoofd. Het was beter als Luke en ik nu gewoon naar huis zouden gaan.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Een weekje later? (:
---
Edyn.
Ik had vandaag echt een geweldige dag gehad! Vorige week had Luke voorgesteld om een keer samen naar de dierentuin te gaan waar hij Frankie ook ooit mee naar toe had genomen, omdat ik toen al aan had gegeven dat het me heel erg leuk had geleken. Wat het ook echt was geweest! We hadden een rondje gelopen, voordat we naar de giraffen hadden gekund. Daar hadden we ze te eten kunnen geven! Wat echt een hele bijzonder gebeurtenis was. Later hadden we zelfs nog mee kunnen kijken naar hoe het allemaal ging achter de schermen! We hadden er beiden heel erg van genoten, waar we dan ook heel veel foto’s van hadden gemaakt. Ik had wel een paar keer een foto gestuurd naar Michael of Frankie, maar daar had ik niet heel erg veel reactie op gekregen. Wat ook wel logisch was, omdat Luke en ik een dagje weg waren geweest, hadden zij ook iets leuks samen willen doen. Daarvoor hadden ze echter eventjes in de auto moeten zitten. Ze waren dan ook heel wat later thuis dan Luke en ik waren geweest. Ik was nu al eventjes terug. Ik had Luke eerst naar huis gebracht, waar hij me nog wel had gevraagd of ik nog even had willen blijven. Iets wat niet zomaar had gekund, omdat de hondjes op een gegeven moment wel naar buiten hadden gemoeten. Ze hadden het heel erg goed gedaan! Omdat Michael nog niet thuis was geweest, was ik op de bank gekropen. De hondjes waren even buiten gaan kijken. Iets wat Star normaal ook wel deed, maar die leek er vandaag niet zoveel zin in te hebben. Hij had een tijdje willen spelen, maar was nu bij mij op schoot gekropen, waar ik heb zachtjes achter zijn ogen kroelde. Vanuit hier kon ik Loulou en Pixie goed in de gaten houden, die lekker aan het rond rennen waren. Aangezien alles goed was gegaan, had ik mijn telefoon er even bij gepakt. Aangezien het december was, wilde ik graag plannen maken voor mijn verjaardag en Kerst. Ik wist niet precies wat het plan was, maar het leek me leuk om het hier te vieren. We hadden meer dan genoeg ruimte! Die hele gedachten waren er ook wel een beetje gekomen omdat Luke en ik het over de feestdagen hadden gehad. Luke had me gevraagd of hij het had kunnen maken om Frankie mee te vragen om naar zijn familie te gaan. Iets wat me echt een leuk idee leek. Volgens Luke was het misschien iets te vroeg geweest, maar dat leek me niet. Die twee waren gek op elkaar. Daarbij was het niet makkelijk om dat soort dingen te doen? Ik kon de ouders van Michael haast niet zien en dat vond ik echt heel erg jammer! Het leek me dat Frankie dan juist ook wel wilde genieten van de tijd waarop ze de familie van Luke een beetje kon leren kennen. Waardoor Luke volgens mij ook wel een beetje had besloten dat hij het gewoon zou vragen. Maar omdat ik dus over Kerst na was gaan denken, had ik besloten om rond te vragen of er al plannen waren. Zo was ik op Rhi uitgekomen, met wie ik een klein gesprekje had gevoerd over hoe het was gegaan. Volgens haar wel goed, wat heel erg fijn was. Daarna was ik een klein beetje afgeleid geweest en had ik haar gevraagd of ze binnenkort niet een keer langs wilde komen voor een leuke dag samen. Een beetje zoals Luke en ik vandaag hadden gehad! We hoefden niet heel erg veel te doen, maar ik had wel het idee dat ik Rhi de laatste tijd te weinig zag? Daarom wilde ik gewoon iets leuks doen! Waar ze mee in had gestemd! Uiteindelijk had ik haar ook gevraagd naar Kerst, maar daar had ze een beetje gekkig op gereageerd. Ze had gezegd dat ik maar eerst met Michael moest praten of het wel een goed idee was om Kerst te vieren bij ons. Ik snapte ook wel dat ik het met Michael moest overleggen, maar ik had gewoon willen weten of ik niet al te laat was geweest! Uiteindelijk had ik met een beetje een raar gevoel de telefoon weer weggelegd, omdat ik het gewoon niet had begrepen. Ik hoorde echter al dat de voordeur open ging, wat betekende dat Michael thuis was. Wat betekende dat ik het hem zo kon vragen. Al wilde ik hem eerst begroeten en ik was niet de enige, wat Pixie en Loulou rende al langs me heen, waardoor Star er ook achteraan huppelde. Ik sloot de schuifdeuren naar de tuin en liep vervolgens ook naar de voordeur. “Hey Mikey!” Ik sloeg mijn armen om hem heen, we hadden elkaar de hele dag niet gezien, dus daar hoorde wel een begroeting bij!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Vandaag was de dag geweest. Een dag waarop ik samen met Frankie een heel stuk had moeten rijden om de perfecte ring te halen voor Edyn. Dat was het enige wat nog had moeten gebeuren, voordat we zouden vertrekken naar Noorwegen met z’n allen. Iedereen had zijn tickets, de hotels en de kamers waren geboekt. Zelfs de trip naar het Noorderlicht was geregeld. Het enige wat ik nog had moeten hebben, was de ring geweest. Ik was best nerveus geweest over hoe ik aan Edyn had moeten vertellen wat Frankie en ik zouden gaan doen. Gelukkig was Luke, geheel per ongeluk, met een goede afleiding gekomen. Hij had Edyn gevraagd om mee te gaan naar de dierentuin. Daar was ze zo enthousiast over geweest dat ze nauwelijks had gevraagd naar wat Frankie en ik precies gingen doen. Dat had me wel iets rust gegeven toen ik vanochtend in de auto was gestapt met Frankie, om een stukje te rijden en vervolgens de ring te bekijken. Toen we er eenmaal waren geweest, had ik echter toch wel getwijfeld. Het was een hele mooie ring geweest en hij had ook heel goed bij Edyn gepakt, omdat de kristallen zo waren geplaatst dat het op een sneeuwvlok leek. En dat was wat ze was. Mijn Snowflake! Toch had ik naar de andere ringen gekeken en had ik het niet meer zo goed geweten. Want wat als ze een ander mooier had gevonden? Ik was blij dat ik Frankie bij me had gehad, want die had me er van kunnen overtuigen dat ik goed mijn onderzoek had gedaan. Ik had een hele tijd gezocht naar de ring en ik had hem zelfs aan een aantal mensen kunnen laten zien, waaronder mijn moeder en ook aan Jackie. En Frankie natuurlijk! En iedereen had hem ontzettend mooi gevonden. Frankie had me weten te overtuigen dat deze ring echt de goede keuze was geweest. Ik had hem gekocht en ik was samen Frankie nog ergens wat gaan eten, voordat we terug waren gereden. Ik had Frankie afgezet bij haar thuis, op de campus, en was vervolgens naar huis gereden. Ik had gehoopt dat Luke, Edyn nog even aan de praat had kunnen houden. Jammer genoeg was dat niet gelukt en was ze al thuis voordat ik dat was, waardoor de ring naar binnen smokkelen een stuk moeilijker zou worden! Gelukkig had ik mijn rugzak meegenomen, dus had ik de ring en het tasje daar in gestopt. Zolang ik die mee kon nemen naar onze kamer, zou ik de ring in alle rust kunnen verstoppen. Ik werd echter met alles behalve rust ontvangen. Zowel de honden, als Star en Edyn stonden al bij de deur om me te begroeten. Ik sloeg mijn armen om Edyn heen en tilde haar even van de grond. ‘Hé, Snow.’ Ik glimlachte en gaf haar een kus. ‘Hebben jij en Luke een leuke dag gehad samen?’ vroeg ik, in de hoop dat ze daardoor niet meteen zou vragen naar mij dag, waardoor ik me minder snel zou verspreken. Want daar was ik wel heel bang voor. ‘Ja, het was heel leuk! We hebben de giraffes gevoerd, net zoals hij toen met Frankie heeft gedaan. En we mochten ook nog achter de schermen kijken!’ Het klonk alsof ze het heel leuk had gehad, waar ik blij om was. ‘En jij en Frankie? Hebben jullie het ook heel leuk gehad samen?’ Ik knikte. ‘Ja, maar ik ben wel moe van het rijden. En ik wil eerst even mijn spullen opruimen.’ Niet dat er zoveel in mijn rugzak zat, maar wel iets heel belangrijks! ‘Dat is goed,’ zei Edyn, die vervolgens op haar tenen ging staan om mij ook een kus te kunnen geven. ‘Kunnen we daarna praten over wat we met Kerst gaan doen? Ik had Rhi al gevraagd, maar ze zei dat ik eerst met jou moest overleggen.’ Dit waren wel de woorden die er voor zorgen dat ik niet meteen naar boven ging. Ik zette mijn rugzak voorzichtig op de grond neer. Ik besefte me dat ik nog iets heel belangrijks was vergeten! Ik had Edyn nog helemaal niet over de reis verteld. ‘Dat kunnen we nu ook wel doen.’ Ik nam haar hand vast en nam haar mee naar de woonkamer. ‘Ik dacht dat ik het al had verteld, maar het is goed dat Rhi niet de verrassing heeft verpest.’

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld