Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Het meest aantrekkelijke aan iemand vond ik wel als diegene eerlijk durfde te zijn? Niet alleen over de slechte dingen, maar ook over de goede en belangrijke dingen. Luke durfde dat. Hij deed het soms zonder dat hij het door had en dan leek het voor hem misschien alsof het onverwacht was, en dat er wellicht een slechte reactie op zou ontstaan, maar ik vond het juist heel goed dat hij zo eerlijk was. Dat was één van de dingen waardoor ik op hem was gevallen. Omdat hij had gezegd wat er door zijn hoofd heen was gegaan. Hij had er soms misschien spijt van, omdat het allemaal sneller ging in zijn hoofd dan normaal, maar ik vond het juist een heel mooi iets. Net zoals dat hij nu tegenover me zat en hij me vertelde hoe blij hij was dat hij dit soort dingen wel met me kon doen. Dat ik er open voor stond. Daaruit kon ik halen dat er ooit iemand was geweest die dat niet had gedaan. Iets wat ontzettend jammer was, want dit soort dingen hoorden niet afgeremd te worden. Als iemand zoveel om je gaf en zo van je kon houden zoals Luke dat kon, dan was dat een ontzettend mooi cadeau en moest je dat juist ontzettend koesteren en er goed mee om gaan. ‘Hoe zou ik dat ook niet kunnen doen? Ik zie hoe hard je er aan hebt gewerkt om dit allemaal te regelen en ik weet wat je bedoeling is. Natuurlijk waardeer ik het dan.’ Dit was wat Luke graag had willen doen. Hij had uit willen pakken, meer willen regelen dan nodig was geweest. En ondanks dat ik Valentijnsdag misschien op een andere manier zou vieren, betekende dat niet dat ik het niet wilde proberen op zijn manier. Want juist zijn manier zou me weer hele andere inzichten kunnen geven. En ik hield heel erg van deze kant van Luke. De romantische, lieve kant. De kant die nadacht over alles wat hij zei en deed, met name om er zeker van te zijn dat wat hij zei en deed, wel goed overkwam. Ik liet mijn vingers tussen die van hem en glijden. ‘Eén van mijn favoriete dingen aan je is juist dat je dit durft. Dat je romantisch durft te zijn en hardop durft toe te geven dat je een dag als vandaag met me wil vieren, omdat dat belangrijk voor je is.’ Ik had al wel gemerkt dat Luke zijn gevoelens graag wilde uiten, maar het soms niet altijd durfde. En soms deed hij het onbewust en leek hij het juist heel erg te vinden dat hij het had gedaan, alsof het iets ergs was. Dat terwijl het dat juist niet was! Het was heel dapper van hem om zijn gevoelens op tafel te gooien. ‘En ik hoop dat je dat weet, ondanks dat ik het misschien niet op een manier als deze laat zien,’ zei ik tegen Luke. Ik was daarin niet zo uitgebreid, maar ik was echt heel erg blij van Luke. Hij had me twee maanden geleden al verteld dat hij van me hield. En ondanks dat ik het niet met die specifieke woorden terug had gezegd, had ik wel het idee dat hij had begrepen dat ik dat toen ook al had gedaan. En ik deed het nu nog steeds. Het was moeilijk om niet van Luke te houden. Hij gaf zoveel om heel wat verschillende dingen, mensen en dieren. Hij was nu erg druk bezig met het schrijven van nieuwe muziek en ik merkte af en toe dat het veel van hem vroeg, maar het was ook hetgeen wat hij het liefste deed. Het was zijn werk. Er was zoveel aan hem wat ieder ander kon bewonderen, en dat deden ze ook. Want er waren maar weinig mensen die niet van Luke hielden. Misschien deden ze dat wel op een andere manier dan dat ik dat deed, maar ik snapte maar al te goed waarom. ‘En ik ben heel blij dat we vandaag op deze manier kunnen afsluiten. De verrassing van Michael was al heel leuk, maar ik zit nog liever hier met de persoon van wie ik het meest houd.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
De woorden van Frankie waren heel bijzonder. Een tijdje geleden had ik haar verteld dat ik van haar hield, op dat moment had ik eigenlijk al wel geweten dat het te vroeg was geweest om te zeggen. Toch waren gevoelens iets waar je geen tijd op kon plakken. Ondanks dat Frankie die woorden op dat moment niet op die manier terug had gezegd, had ik wel begrepen dat ze de gevoelens had gedeeld. Nu vertelde ze me duidelijk wat ze voelde, iets wat ik haast niet kon geloven. “Ik ben de persoon van wie je het meest houdt?” Fluisterde ik zachtjes. Die woorden waren zo mooi? Ze had de rest van de dag heel leuk gevonden! Iets wat het ook was geweest. Toch zat ze hier liever met mij. Frankie moest zachtjes lachen, maar knikte vervolgens. “Natuurlijk ben je dat.” Het waren hele belangrijke woorden. Ik wist dat het goed tussen ons zat. Het voelde goed, vertrouwd, we waren echt gewend aan de manier waarop onze relatie liep. Om te horen dat iemand je zag als misschien wel de belangrijkste persoon in haar leven, dat was iets heel moois. “Maar zo zie ik het ook.” Een jaar geleden was Frankie nog niet eens in mijn leven geweest, nu kon ik me niet eens voorstellen hoe het er zonder haar uit zou zien. Iemand bij wie ik echt mezelf kon zijn. We konden zelfs dit gesprek hebben. Ze had me de hele tijd met sprankelende ogen aangekeken, een lieve glimlach op haar gezicht. Er was geen vraag die ze vervelend vond, altijd klaar om aan te geven dat het goed zat en dat ik me niet onzeker hoefde te voelen. Ik streek over haar vingers heen. “Ik houd echt van je Franks.” Het was een tijdje geleden dat ik de woorden had gezegd, het leek alsof er al zoveel was gebeurd in die tijd. Ze had haar studie afgemaakt! We waren ergens aan de andere kant van de wereld. Ik liet haar handen los. “Heb ik je al gezegd dat je er prachtig uit ziet vanavond?” Dat had ik al wel een paar keer gedaan, maar dat deed ze echt. “Al doe je dat iedere dag.” Ze had zich nu opgedirkt, iets wat er echt heel erg leuk uit zag. Ze was prachtig. Maar ik vond haar net zo mooi als ze net wakker was, met haar haren nog in de war of als ze in een comfortabel kledingsetje in het vliegtuig zat. “Nog maar een paar keer.” Ze leek het niet erg te vinden en zo lang ze het fijn vond, zou ik haar er aan blijven herinneren hoe mooi ze was. Iets wat ze echt was. Ze was een verschijning, maar ze was ook nog eens zo lief, heel erg slim. Natuurlijk, iedereen had wel mindere dingen en ook Frankie was niet perfect. Voor mij was ze echt perfect. We pasten goed bij elkaar en daarom moesten we ook genieten van de avond die we hadden. Al was dit nog niet het einde van de avond. We zouden hier nog wel een tijdje zitten, we konden kijken naar hoe de zon langzaam de zee in zakte. Als het donker was had ik echter nog een verrassing voor Frankie. Al was dat niet echt meteen voor Valentijnsdag, maar meer omdat ik wist dat ze het echt leuk zou vinden en vandaag er de beste avond voor was. “Wat ik er van begreep kon je kiezen uit drie verschillende gerechten per gang.” Het was hier best wel druk, dus ik snapte wel dat ze niet een hele kaart hadden met allerlei gerechten. Frankie was helemaal niet zo moeilijk met eten. Gelukkig konden we bij het huisje ook een beetje kiezen wat we te eten wilde hebben, waar we al een paar hele lekkere dingen hadden gehad. Ik pakte het glas van de tafel af en hield die uit naar Frankie. “Op ons.” Daar mochten we best even op proosten. Het ging goed tussen ons. We waren op een hele mooie vakantie en nu het kon moesten we daar ook zoveel mogelijk van genieten. Er zou namelijk een tijdje komen dat we elkaar heel wat minderen konden zien.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Valentijnsdag was voor iedereen weer iets anders. In eerste instantie zou ik zeggen dat Edyn en ik al meer dan genoeg voor elkaar hadden gedaan. Met name omdat we nu verloofd waren! We zaten samen op een roze wolk en ik had niet het idee dat we daar ooit nog vanaf zouden vallen. Maar juist omdat dit onze eerste valentijnsdag als een verloofd stel zou worden, had ik gevonden dat we het hadden moeten vieren! Dat had niet meteen alleen gehoeven. We waren op vakantie met Luke en Frankie en we hadden genoeg momenten waarop we apart wat van elkaar konden doen, maar vandaag had ik juist iets met z’n allen willen doen! Daarom had ik vanmiddag geregeld dat we naar een eiland hadden kunnen gaan met ontzettend veel varkentjes. We hadden zelfs met ze kunnen zwemmen! Niet alleen Edyn was ontzettend blij geweest, maar ook Luke en Frankie hadden het heel leuk gevonden! Al was Edyn toch wel degene die het meest in het water had gelegen en ze had er ook haast niet uit gewild. Het was volgens mij wel een geslaagde verrassing geweest! Gelukkig had het ook niet gezorgd dat Luke zijn verassingen niet uit had kunnen voeren, want hij had wel een hele dag voor Frankie in zijn hoofd gehad. Als ik dat zou hebben verpest, had ik dat toch wel heel erg gevonden! Gelukkig waren we nog op tijd thuis geweest voor Luke en Frankie om zich om te kleden en klaar te maken voor het diner wat Luke had geregeld. Edyn en ik hadden het rustig aan gedaan en we hadden samen wat gegeten. Het was vooral een hoop fruit geweest, lekker fris en luchtig. Na het eten, toen het al wat donkerder was geworden, had Edyn me laten weten dat we nog ergens naar toe zouden gaan. Ik had behoorlijk verbaasd gereageerd, omdat ik niet had verwacht dat zij iets voor mij zou regelen! Ze had me laten weten dat ik me niet om hoefde te kleden, maar misschien wel iets warms mee moest nemen voor als het af zou koelen. Ik had naar haar geluisterd en had me voorbereid, al was er niet veel om echt voor te bereiden, aangezien ik verder niks had geweten! Edyn had me geroepen toen het bootje was gekomen, waar we nu op zaten. Ik had haar tussen mijn benen genomen en mijn armen stevig om haar heen geslagen, al vond Edyn dit soort dingen totaal niet eng. Die rende het liefst nog de hele boot over. ‘Ik ben heel benieuwd waar we naar toe gaan,’ zei ik tegen Edyn. Ik had echt geen idee! We gingen nergens eten, want dat hadden we al gedaan. We zouden ook niet ergens wat gaan drinken, want we hadden beide nog hele simpele kleding aan en Edyn had heel specifiek gezegd dat ik me niet om had hoeven kleden. Ik had wel iets warms mee moeten nemen, dus ik gokte dat we buiten zouden blijven. Al was de warme kleding misschien ook wel gewoon voor op de boot! ‘Het is een verrassing!’ zei Edyn. Volgens mij was ze best trots op zichzelf, dat ze het ook echt een verrassing had weten te houden. Ik wist niet of ze het wel aan Frankie had verteld. Volgens mij niet! Al wist ik als geen ander hoe goed Frankie wel niet was in het bewaren van een geheim. ‘Maar jij hebt al zoveel voor mij gedaan, vandaag weer! Met de varkentjes! Dus nu wilde ik ook iets voor jou doen,’ legde ze uit. Ik glimlachte en gaf haar een kus op haar wang. De man die het bootje bestuurde gaf aan dat we er bijna waren. In de verte zag ik ook al wat lichtjes, bij een stijger. We meerden daar aan en ik stapte snel als eerste uit, zodat ik Edyn ook kon helpen. ‘Wat gaan we hier doen?’ vroeg ik nieuwsgierig aan Edyn. Ik vroeg me echt af wat er op dit eiland kon zijn!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Vanaf het moment dat ik had gehoord dat we op vakantie zouden gaan, had ik op internet gezocht wat er allemaal te doen was. Ik had het belangrijk gevonden om de juiste kleding in te pakken, maar ik had ook heel veel zin gehad om alle foto’s te bekijken om te zien wat we allemaal konden doen. Door één van die foto’s was ik op een site terecht gekomen waar een heel leuk idee op had gestaan! Het was voor in de avond en omdat Valentijnsdag in de vakantie was gevallen, had het me een leuk idee geleken om het voor mij en Michael te regelen. Dat terwijl Michael ook iets voor ons had geregeld! Dat had helemaal niemand aan zien komen, maar toch hadden we ineens op het bootje gezeten om naar het eilandje te varen. Daar hadden we een hele tijd met varkentjes kunnen zwemmen. Allemaal schatjes die het heel erg leuk gevonden om naar ons toe te komen! Ik had gewoon niet uit het water kunnen komen, iets wat ik ook niet had hoeven doen! Nu zou het water er heel erg anders uit zien! Op het eiland waar we aan waren gekomen zaten er ook beestjes in het water, die zorgden er echter voor dat het allemaal oplichtte. Alsof er allemaal kleine lichtjes in het water dreven! “We gaan een stukje wandelen?” Ik hoopte dat Michael het niet erg vond. Ik had hem wel verteld dat hij makkelijke kleren aan moest trekken. We hadden zelfs rekening gehouden dat het wat af zou koelen. Ik had een dekentje meegenomen, zodat we nog op het zand konden gaan zitten als we dat wilden, zodat we een tijdje naar de lichtjes konden kijken. Toen ik het op internet had gezien, had het me een beetje doen denken aan Noorwegen. Daar waren echt hele mooie lichten in de lucht ontstaan, ook helemaal uit het niets! Daar hadden we hele goede herinneringen aan en soms was het goed om dat soort momentjes weer terug te brengen. Omdat Michael zoveel verrassingen voor mij regelde, vond ik het leuk om het dit keer te doen! Het voelde als toen we naar Portugal gingen, maar toen had Frankie het geweten. Nu wist zelfs zij helemaal niets. De persoon van het bootje had me aan de telefoon al uitgelegd waar we naar toe hadden moeten lopen. Het was volgens hem ongeveer tien minuutjes geweest. Dus ik pakte Michael zijn hand vast en begon in die richting te lopen. “Ik vond het echt heel erg leuk met de varkentjes.” Ik had het al een paar keer gezegd, maar het bleef echt heel erg leuk. “Maar daardoor mis ik onze diertjes wel een beetje. Lou had het vooral heel erg leuk gevonden om ook mee te zwemmen.” Ik wist zeker dat ze heel erg vrolijk rond had gezwommen als ze er bij was geweest. Ze had vast heel nieuwsgierig naar de varkentjes gekeken, maar ik wist zeker dat ze er heel erg lief mee om was gegaan. Pixie was vast ook in het water gelopen, maar lang niet zo diep als Loulou dat deed. Star was soms nog wel nieuwsgierig naar water, maar hij zou echt niet zomaar in het water lopen. “Ik weet zeker dat ze dat heel erg leuk had gevonden, maar als we terug zijn in Los Angeles en het wordt wat warmer, kunnen we haar en Pix meenemen naar Canyon view ranch?” Ik begon meteen te knikken, we hadden een plaatsje gevonden waar honden konden spelen. Het was iets buiten Los Angeles, maar de honden konden er zwemmen en er waren genoeg andere dingen te doen. Allemaal voor hondjes! “Als we daar tijd voor hebben, dan wil ik er heel erg graag naar toe!” Dat zou echt heel erg leuk zijn! Doordat we even in gesprek waren, voelde het alsof we heel erg snel al bij de juiste plaats waren. Het eiland had bochten, daarom hadden we het in het begin niet gezien, maar nu waren de lichtjes in het water heel erg goed zichtbaar. Ik zag dat Michael het nog niet door had, omdat hij in mijn richting keek. Daarom knikte in de richting van de zee, waardoor hij uiteindelijk ook in de richting van het water keek. “Wat? Hoe kan dat?” Ik moest lachen, want ik had het in eerste instantie ook niet begrepen toen ik het had gezien op internet. Ik had gedacht dat ze misschien wel kerstlichtjes in het water hadden gelegd, maar dat was echt heel slecht voor de natuurlijk. “Het zijn kleine diertjes, plankton volgens mij?” Dit was nog mooier dan ik had gedacht! Het was echt bijzonder!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Het was iets wat ik nog nooit had gezien! Een zee die oplichtte. Blijkbaar door plankton, als ik Edyn moest geloven. Ik had niet eens geweten dat het echt kon. Ik had het volgens mij wel eens in een film gezien, maar op die momenten had ik eigenlijk gedacht dat het een special effect was geweest, om het wat mooier te laten lijken. Toch was het echt zo. We zagen het met onze eigen ogen! En dit was iets wat Edyn helemaal zelf had geregeld. Ik merkte wel aan haar dat ze er ontzettend trots op was, maar dat mocht ze ook zeker zijn! Edyn was niet iemand een verrassing lang geheim kon houden, juist omdat ze het zo leuk vond om aan iemand te laten zien hoe gek ze wel niet was op die persoon. Dit had ze toch behoorlijk goed voor me verborgen weten te houden. En volgens mij hadden Luke en Frankie ook van niks geweten! Dat was maar een gokje, maar ik had het idee dat ik zoiets toch wel van hen af zou kunnen lezen. ‘Het is echt heel erg mooi!’ zei ik tegen Edyn. Dat was het ook echt! Het was compleet anders dan het licht dat we in Noorwegen hadden gezien, maar ik kreeg er wel hetzelfde gevoel bij. Het was iets wat de natuur zelf had veroorzaakt. Wat volledig gebeurde buiten onze bedoelingen om. Dit was waarschijnlijk ook iets wat wij als mensen nooit zelf zouden kunnen namaken. Dat maakte het des te meer bijzonder dat we hier nu waren en dat de natuur dit als het ware met ons wilde delen. ‘Kunnen we dichterbij?’ vroeg ik aan Edyn. Nu stonden we van een afstandje te kijken, maar ik was eigenlijk wel benieuwd of wat voor het water konden gaan zitten om het te bekijken. Edyn knikte en nam me mee naar de rand van het strand. Daar leegde ze haar dekentje op de grond, zodat we daar op konden zitten. Ik nam haar tussen mijn benen en sloeg mijn armen om haar heen. Ik legde mijn kin op haar schouder, zodat ik ook nog goed naar het water kon kijken. Zachtjes streek ik over de arm van Edyn. Ik wist eigenlijk niet goed wat ik nu moest zeggen. Het was zo mooi en Edyn had me hier mee naar toegenomen. Zij had dit natuurlijk niet veroorzaakt. Zij was niet degene die dit alles voor elkaar had gekregen, maar ze had wel iets gezien wat ze graag samen met mij had willen bekijken. En dat deed me er aan denken hoeveel bijzondere dingen we al samen hadden gezien. En hoeveel er wel niet bij zouden komen nu we wisten dat we de rest van ons leven met elkaar zouden delen. ‘Ik houd van je.’ Ik draaide haar iets bij, zodat ik haar een kus kon geven. ‘En ik hoop dat we nog veel meer van dit soort dingen samen kunnen doen. Want het blijft bijzonder. Eigenlijk is alles wat ik met jou doe, bijzonder.’ Dat kwam omdat zij het was! Edyn! Edyn maakte alles beter. Ze zorgde ervoor dat ik me op mijn gemak voelde. Dat ik wist wat ik wel en niet kon doen, en waar ik naar toe moest als het wat minder ging. Van alles wat er was veranderd in mijn leven, was Edyn in vele opzichten hetzelfde gebleven. Ze was er. En ze deed alles voor me. En ik ook voor haar! Ik had soms het idee dat ik dat niet even goed overbracht, maar als ik dat vroeg aan Edyn, dan zei ze dat ze elke dag aan mij merkte hoeveel ik wel niet van haar hield. Dat was iets wat ik me altijd voor probeerde te houden. Want als Edyn het zo ervaarde, dan kwam het goed over en dat was mijn bedoeling. Want Edyn verdiende echt alles in de wereld. En dan had ik het niet over de materiële dingen, maar juist over alle liefde die ze van iedereen mocht ontvangen. En dat hoorde ook zo.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Het etentje was nog maar het begin geweest. Het was iets wat ik tegen was gekomen en het daardoor af had willen spreken. Iets waar ik achteraf heel erg blij mee was. Het eten was heerlijk geweest, we hadden beiden iets anders uitgekozen zodat we hadden kunnen delen. Iets wat we ook bij alle gerechtjes hadden gedaan. Ondertussen hadden we kunnen praten, over van alles eigenlijk. De lucht boven ons was langzaam aan steeds donkere gekleurd, waardoor er duizenden sterren zichtbaar waren geworden. Frankie had me ooit eens verteld dat hier de sterren anders waren dan bij ons. In Australië was dat geweest. Er waren wel dezelfde sterren, maar omdat je op een ander deel van de wereld was, werden hele andere sterren zichtbaar. In Sydney hadden we wel eens in de avond buiten gestaan om naar boven te kijken, maar ik wist dat je daar lang niet alles kon zien. Midden in de stad was er heel veel licht en met het blote oog was lang niet zo veel te zien. Daarom had ik voor vannacht geregeld dat we op een stukje strand een plaatsje hadden om naar de sterren te kijken. Iemand had geregeld dat er een telescoop stond. Ik had een tijdje met de man aan de telefoon gepraat en hij had me wel verteld dat hij normaal excursies deed, waar hij uitleg gaf over de sterren. Bij Frankie was dat niet echt nodig dat we er een hele uitleg bij zouden krijgen. Ik wist zeker dat ik haar veel meer plezier zou doen met alleen de telescoop, dan zou echt uren naar boven kunnen turen en dat was dan ook wat ik voor had geregeld. “Ik kan niet geloven dat je nog iets hebt geregeld.” zei Frankie, terwijl we achter de man aanliepen naar de juiste plaats. De grote telescoop kwam al te voorschijn en de man had ook wat dekentjes en kussentjes neer gelegd, zodat we ook konden gaan zitten als we dat wilden. Frankie leek ook door te hebben wat het was. “Echt?!” Vroeg ze verbaasd, waar ik op knikte. Dit had me echt heel erg leuk geleken! Vanaf het begin hadden we het hier al over gehad, dat we een keer samen naar de sterren moesten kijken en dat Frankie me dan dingen uit kon leggen, als ze dat wilde. “Omdat je me vertelde dat je hier een ander deel van het heelal kan zien, wilde ik je de kans geven om er ook echt naar te kunnen kijken.” Dit was anders dan naar buiten lopen en naar de hemel staren. Het zou vast niet in de buurt komen met de telescopen die ze in het planetarium hadden, maar het was iets! “Dat is echt heel erg lief van je Luke.” Ik had het echt heel erg leuk gevonden om te regelen, helemaal omdat ik deze reactie wel had verwacht. Frankie was helemaal niet moeilijk, er waren genoeg dingen om haar blij te maken. Het etentje was duidelijk al een hit geweest, maar dit was nog zoveel beter. Ze had me zelfs los gelaten om naar de telescoop te rennen. Ik bedankte de man en vertelde hem dat ik hem zou bellen wanneer we hier klaar waren. Ik liep zelf achter Frankie aan, die ondertussen al bij de telescoop was om hem in te stellen. Ik sloeg mijn armen om haar heen. “Is het moeilijk om hem goed in te stellen?” Ik wist er zelf niet heel erg veel van. Misschien had de man het ook wel alvast gedaan. “Nee, dat valt wel mee. Als je het een paar keer hebt gedaan, is het eenvoudig. Daarbij was hij al wel deels ingesteld. Het ligt er alleen aan wat je wil bekijken. Sterren zijn heel erg anders dan de maan.” Dat kon ik wel begrijpen omdat de maan heel wat groter was en je die op een hele andere manier scherp moest stellen. “Ga maar kijken.” zei ik, terwijl ik haar los liet en naar het dekentje liep. Daar ging ik opzitten, zodat ik naar Frankie kon kijken. Aan alles was te zien dat ze dit echt geweldig vond.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Ik kon niet geloven dat Luke dit voor me had geregeld. En niet eens omdat het waarschijnlijk een dure telescoop was en hij iemand zijn tijd had gereserveerd voor alleen ons twee, maar vooral omdat het tot me doordrong hoe goed hij me wel niet kende. We waren dan ook wel samen uiteten gegaan en we hadden een heerlijke avond gehad, maar Luke wist waar hij mij het beste mee kon vermaken en dat waren toch echt de sterren boven ons. Daar kon ik uren naar kijken en ik kon er vooral ook erg veel over vertellen. En ik wist ook dat Luke er graag naar luisterde. Soms vroeg ik me wel af of ik niet teveel vertelde, of dat het misschien niet interessant was, maar tot nu toe leek Luke altijd aandacht te luisteren. Luke was gaan zitten op de dekentjes, wat betekende dat ik mijn gang mocht gaan met de telescoop. Ik had Luke in Australië al uitgelegd dat er hier andere sterren te zien waren dan in Los Angeles, omdat we op een ander gedeelte van de wereld zaten. De sterren bewogen natuurlijk niet, maar wij deden dat wel. Ik had nog nooit met een telescoop naar de sterren aan deze kant gekeken, wat het toch heel anders maakte. Ik bukte iets, zodat ik er goed doorheen kon kijken. Het verbaasde me iedere keer weer hoe mooi het was. En hoe bijzonder het wel niet was dat het daar allemaal rondzweefde. Dat zoiets kon. Ik kreeg er vanzelf een grote glimlach van op mijn gezicht, en ik werd er alleen maar vrolijker van dat ik dit ook met Luke kon delen. Daarom wilde ik hem ook iets laten zien wat hij zou kennen. Ik was dan ook opzoek gegaan naar de Kreeft, aangezien dat zijn sterrenbeeld was. ‘Lu, kom eens kijken?’ Ik stapte naar achteren en zag dat hij nog zijn telefoon in zijn handen had, die gericht was op mij. Ik glimlachte en stak mijn hand naar hem uit. ‘Ik wil de foto’s straks wel zien.’ Ik vond het juist heel lief dat hij foto’s van me wilde maken! Dat hij dit waard vond om het vast te leggen. ‘En ik wil er ook een paar van jou,’ liet ik hem weten, waarna ik hem een kus gaf. Eigenlijk wilde ik een filmpje, want volgens mij zou dit de eerste keer zijn dat Luke zoiets zou zien! ‘Als je er recht doorheen kijkt, dan moet je zoeken naar een lijn die naar beneden loopt, en zich dan in tweeën splitst,’ legde ik uit. Ik stapte opzij, zodat hij erbij kon. Ik legde mijn hand op zijn rug, zodat ik hem een beetje kon helpen. Zodra hij goed stond, stapte ik achteruit en pakte ik mijn telefoon, zodat ik hem zou kunnen filmen. Ik startte dan ook snel de video. ‘Wow!’ was Luke zijn eerste reactie. ‘Je ziet zoveel meer dan dat je normaal ziet!’ Ik knikte, de telescoop zag veel meer dan het blote oog. ‘Het is een heldere nacht, daar hebben we al heel erg geluk mee.’ Daardoor konden we veel meer zien. ‘Heb je al gevonden wat ik bedoelde? De lijn, die uitloopt in twee andere?’ vroeg ik aan hem, terwijl ik hem bleef filmen. ‘Eh,’ zei Luke, die nog iets anders ging staan. Al hielp dat eigenlijk niks met wat je precies zag. ‘Ik denk het wel! Wat is het?’ Ik keek omhoog, waar ik de sterren gelukkig ook nog kon zien. Luke zag het echter veel gedetailleerder dan ik dat deed. ‘Dat is jouw sterrenbeeld. Kreeft. En als je straks iets naar links gaat, dan zie je de leeuw misschien nog. En naar rechts, dan zie je tweelingen,’ legde ik uit. Al zou ik hem dan wel moeten vertellen hoe het er precies uitzag. Anders zou hij ze nooit kunnen vinden. ‘En deze kunnen we niet zien in Los Angeles?’ vroeg Luke. Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, dan zitten ze onder de horizon en is dat dus niet mogelijk.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Frankie had er voor gekozen om hier haar leven aan te spenderen. Er waren veel mensen die een studie deden, om die vervolgens links te laten liggen en een heel ander pad te nemen. Dat was iets wat Frankie niet zomaar zou doen. Alles wat om ons heen was, alles wat ontdekt was of nog ontdekt moest worden, het maakte haar blij. Ze kon er zoveel uithalen en daar ging het uiteindelijk om. Dat je iets deed waar je gelukkig van werd. Ik snapte wel dat Frankie dat deed. Het was heel bijzonder om te zien! Maar tegelijk ook een gek idee. Ik keek in de avond wel eens naar boven en natuurlijk zag ik dan ook wel de sterren die daar aan het stralen waren. Van een paar sterrenbeelden wist ik een naam, zoals de grote en kleine beer. Frankie wist natuurlijk precies waar we naar keken. Ze had me zelfs mijn eigen sterrenbeeld laten zien! Het was dat we het er eerder over hadden gehad, maar anders had ik niet eens echt door gehad dat alle twaalf sterrenbeelden die ze gebruikten voor de horoscoop, ook aan de hemel stonden. Ik bewoog iets met de telescoop, zoals Frankie had gezien, want daardoor zou ik andere sterrenbeelden kunnen zien. “Het is toch wel bijzonder dat het allemaal zo groot is daarboven.” Het was gewoon niet te beseffen hoeveel er was. Dat mensen heel veel al hadden ontdekt, maar dat er ook nog genoeg was waar nog niemand weet van was. Andere planeten, zonnestelsel misschien zelfs wel. Zoiets was echt mindblowing. Toen ik wat verder bewoog zag ik eens iets heel groot in beeld, waardoor ik even een stapje naar achter zetten. “Holy shit.” zei ik lachend. Ik had niet verwacht dat er ineens zoiets groots was. Al wist ik al snel wat het was, waardoor ik weer terug stapte. “De maan. Ik heb de maan gevonden!” Waarschijnlijk was dat niet heel erg bijzonder, maar het was zo mooi. Hij was bijna half vol, maar het bijzondere was nog wel dat je alle gaten en heuvels leek te kunnen zien. “Het is toch een gek idee dat daar ooit mensen naar toe zijn geweest. En toch ook weer niet. Zo lijkt het best dichtbij?” Ik keek even om naar Frankie, die lachend naar me zat te kijken. Voor haar was het natuurlijk gek dat iemand heel erg blij was door de maan. Voor haar was het misschien maar een maan. Ik wist dat een andere planeet ook manen had, dus misschien was het wel heel erg normaal. “Ik vind het echt heel erg mooi om naar de alles te kunnen kijken. Om te weten wat jij leuk vindt en er ook een deeltje van te kunnen zijn nu.” Het was een beetje zoals wanneer zij in het publiek zou staan als we op het podium stonden. Ik opende mijn arm, zodat Frankie naar me toe zou komen. Ik sloeg mijn arm om haar heen en gaf haar een kus op haar wang. “Ik vind het echt bijzonder om dit alles te zien. Ik snap waarom je je hier verder in hebt willen verdiepen.” Het was meer dan alleen het mooie wat te zien was, dat had ik wel gezien aan haar scriptie. Ik had er wel wat stukjes van gelezen, omdat ik nieuwsgierig was geweest. Ze had echter hele moeilijke berekeningen moeten maken en ik had er vrij weinig van begrepen wat er allemaal had gestaan. “Dat is echt heel erg bijzonder, Luke. Ik vind het lief van je, het is niet zo vanzelfsprekend dat mensen dat doen.” Ik haalde mijn schouders op. Ik wist ook wel dat er mensen waren die hetgeen wat hun partner deed los lieten. Het zei echter zoveel over Frankie. Dit was een deel van wie ze was. “Dit is een deel van jou. En het is bijzonder dat we het kunnen delen. Het is alsof ik op het podium sta.” Ik stapte van de telescoop weg. “Ga jij maar even kijken.” Daar waren we voor gekomen. Om er voor te zorgen dat Frankie rond kon kijken naar de sterren die hier waren en bij ons niet. We hadden tijd genoeg en als ze nog niet uit was gekeken, dan konden we van de week vast nog een keer terug komen.
Zo zat ik een tijdje op het kleedje, terwijl Frankie langzaam met de telescoop langs de verschillende sterren ging. Iedere keer als ze iets bijzonders had gevonden, kon ik dat zien aan haar houding. Ze had me al wel een paar keer iets laten zien, ook omdat ik er geïnteresseerd in was geweest. Iedere keer als ik op keek naar Frankie, kon ik me niet indenken hoe gelukkig ik wel niet was. “Ik heb zoveel geluk.” Fluisterde ik dan ook zachtjes. “Dat ik hier mag zitten, met zo’n prachtige, slimme vrouw, die me meeneemt in zoiets bijzonders.” Een tijdje had ik gedacht dat zoiets niet voor mij weg was gelegd. Nu zaten we hier samen en kon ik juist genieten van alles wat Frankie zo mooi maakte.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Ik kon me vaak genoeg verliezen in dit soort dingen. Ik kon elke keer weer naar iets anders kijken. Ondanks dat het beeld eigenlijk nooit veranderde, tenzij er iets speciaals te zien was, verveelde het me nooit. Ik zag keer op keer weer andere dingen. Als ik de telescoop anders instelde, dan was er weer iets heel anders te zien. Luke had een tijdje gezeten, soms had ik hem wat laten zien. Ik voelde me niet bezwaard dat ik er naar zat te kijken, terwijl hij op de grond zat. Ik vond het juist wel fijn om te weten dat dit zo kon. Ik keek op naar Luke toen ik zijn stem hoorde, al had hij het volgens mij niet eens specifiek tegen mij. Maar het ging wel over mij. En wat hij zei, was echt ontzettend lief! ‘Ik heb net zoveel geluk. Misschien nog wel meer dan dat,’ zei ik tegen Luke. Ik liet de telescoop even voor wat het was en besloot om bij Luke te gaan zitten. Ik vond het lief dat hij dacht dat hij geluk met mij had. Dat hij mij zag als iets wonderlijks, maar zo zag ik hem ook. En dat verdiende hij ook om te weten. Want Luke was niet zomaar iemand. En dat kwam niet door wat hij deed of waar hij zijn geld mee verdiende. Maar hij was zo vriendelijk en oprecht. Hij gaf om iedereen om hem heen en deed altijd zijn best om er voor een ander te zijn. Hij had moeilijke jaren achter de rug, maar hij was er nu zoveel sterker uitgekomen en ik kon hem zien opbloeien. Dat was misschien nog wel het mooiste om mee te maken. Ik nam Luke zijn handen vast en kneep er zachtjes in. ‘Ik heb zoveel geluk dat ik met iemand samen ben die precies weet wat hij moet doen om me blij te maken. Dat een avond onder de sterrenhemel al genoeg is. En dat niet alleen, maar dat hij ook nog eens zijn best wil doen om mee te kijken en zich er in te verdiepen. Ik heb geluk dat ik iemand heb die in de ochtend voor me zint, of soms afwezig wat muziek maakt.’ Er was zoveel moois aan Luke. Hij was voor een deel misschien bang om zoveel van iemand te houden, maar alleen maar omdat hij bang was dat diegene het af zou wijzen. Iets wat ik nooit zou doen. Ik hield van elke manier die Luke gebruikte om aan mij te laten zien dat hij om me gaf. Hoe groot of klein ze ook waren. ‘En jij neemt mij ook mee in zoveel moois. Zonder jou was ik nooit hier geweest, of in Australië. Zonder jou had ik nooit delen van Europa gezien, of het uitzicht van de Allentown fair.’ Luke nam me letterlijk overal mee naar toe. En ik wist dat op het moment dat hij weer zou gaan touren, hij aan me zou vragen of ik hem meerdere dagen op zou kunnen zoeken. We hadden nu het geluk dat we veel bij elkaar konden zijn en daar genoten we ieder moment van. ‘Damnit, Franks,’ zei Luke, die me in een knuffel trok. ‘Ooit ga je me echt een keer laten huilen.’ Ik glimlachte en knuffelde hem zo stevig mogelijk. Ik zou hem nooit willen laten huilen, al bedoelde hij dit vast op een goede manier. ‘Hoe kan ik ooit zo gelukkig zijn geweest om jou tegen te komen?’ vroeg Luke. ‘Ik denk dat iemand, of iets, gewoon wist dat we elkaar nodig hadden. Want het is voor ons beide zo goed nu. Ik voel me goed, en dat komt door jou.’ Luke gaf me altijd complimentjes, hij vertelde me dat ik er goed uit zag. Hij noemde me vaak genoeg een Queen. En daardoor voelde ik me ook echt zo, maar ik hoopte dat hij niet zou vergeten hoe geweldig hij was. ‘En het meest gelukkige van alles is nog wel dat we hier samen kunnen zitten, en ook echt samen kunnen zijn.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Mijn hele lichaam voelde kriebelig aan, ik voelde een knoop in mijn maag. Beelden van een paar jaar geleden bleven de hele tijd door mijn hoofd heen spoken. Gebeurtenissen die misschien ver achter ons lagen, maar wel indruk op me hadden maakt. Ik kon me die ene avond nog zo goed herinneren. Ik was nog nanny geweest. Rhi was een dagje bij ons geweest en ineens was Rosa gillend naar beneden komen rennen omdat er iets ergs met Michael was gebeurd! Ik kon me zo nog zo verplaatsen in het wanhopige gevoel dat op het moment door mij heen was gegaan. De tijd die we hadden moeten wachten voordat we meer hadden geweten. Maar ook hoe Michael er achteraf aan toe was geweest. Hij had zoveel pijn gehad door het vuur dat hem had geraakt. Vuur! Dat was niet niets! Ik had nooit gedacht dat ik die angst ooit weer terug zou voelen. Totdat ik vandaag de nieuwe clip had bekeken! Het was al een tijdje geleden opgenomen, maar ik had niet geweten hoe het er uit had gezien. Bij zoiets hoefde ik ook niet bij te zijn, het was als het opnemen van een nummer, iets wat ze met z’n allen moest doen. Ik had echter nooit gedacht dat er vuur voor zou komen in een clip! Zeker niet zoveel en zo erg dat het echter uit een gitaar zou komen! Nadat er ook echt mensen in de brand hadden gestaan. Zoiets was echt heel erg! Iets wat Michael toch ook moest begrepen. Hij had ziczhelf heel erg veel pijn kunnen doen, net zoals toen! Toch hadden ze de clip opgenomen en had hij ook nog iets heel engs gedaan. Daardoor voelde ik me echt een beetje naar in mijn buik, maar ik was ook wel boos. Michael had dit zomaar gedaan. Ik wist ook wel dat ze soms wat dingen moesten doen voor een show, maar dit had ook heel anders gekund! Er hoefde echt niet ergens vuur in te zitten, om het leuk te maken. Bubbels waren net zo leuk! Of iets heel anders. Ik had geweten dat Michael bijna thuis zou zijn voor het eten, daarom was ik daar al mee begonnen en had ik verder niets naar hem gestuurd. ik wist niet of ik het anders wel had gedaan. Ik was boos op hem en ik wilde dan ook liever niet met hem praten. Ik had me vooral gefocused op het eten, waarbij ik alleen had gekeken waar ik zelf zin in had gehad. Daardoor waren er misschien tomaten en wat andere dingen door gekomen die Michael niet altijd even lekker vond, maar op het moment maakte me dat niet zo heel erg veel uit. Ik hoorde Michael binnen komen, waar hij de hondjes al vrolijk begroette. Op het moment verdiende hij de knuffels van Loulou en Pixie even niet! Er had van alles kunnen gebeuren, waardoor hij misschien niet eens meer met had ze had kunnen knuffelen. Al was het maar voor één avond geweest. Ik liep met mijn bord naar de woonkamer, Michael kon in zijn eentje gaan eten, als hij al iets wilde, zijn bord stond al wel klaar. “Hey Snow.” Ik keek even naar Michael, hij deed echt alsof er helemaal niets was gebeurd. Dat was het wel. “Ik praat niet met je, ik ben boos op je.” Zei ik om duidelijk te maken dat ik boos was! Dat was ik echt! Hij kon toch niet zomaar iets met vuur doen en dan ook nog eens zo reageren! Helemaal omdat het een tijdje geleden was en hij er de hele tijd niets over had gezegd. Ik wist dat er niets was gebeurd, maar het had best gekund dat ik toen een telefoontje had gekregen met heel erg slecht nieuws. Michael moest een beetje lachen, terwijl dit helemaal niet grappig was. “Maar je praatte net tegen me.” Dit was niet grappig, ik was echt een beetje boos. “Nou en! Ik praat nu niet meer met je.” Ik draaide me om en liep verder naar de kamer waar ik ging zitten met mijn bord. “Edyn?” Ik keek om naar Michael “Ja?” Dit was niet hoe het hoorde, ik hoorde niet tegen hem te praten. “He chipjes.”

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Ik was thuis gekomen van de studio in een behoorlijk gekke situatie. Edyn leek niet met me te willen praten! Tot nu toe was ze daar echter nog niet heel goed in, aangezien ze nog op alles had gereageerd wat ik had gezegd. En nu vloekte ze ook nog eens met het woord chipjes, waardoor ik alleen maar moest lachen. Het was gewoon heel gekkig, en ergens ook wel grappig. Edyn keek me echter aan, waarmee ze duidelijk leek te willen maken dat ze echt niet meer met me wilde praten en dat het niet de bedoeling was dat ik dit grappig vond. ‘Oké, wat is er?’ vroeg ik aan haar, terwijl ik bij haar op de bank ging zitten. Het eten was volgens mij nog maar net van het vuur, dus dat zou ik straks wel kunnen pakken. Edyn draaide echter haar gezicht weg en at verder. ‘Edyn,’ verzuchtte ik. ‘Ja? Oh, verdraaid!’ Edyn leek toch behoorlijk gefrustreerd te zijn dat het haar niet lukte om stil te blijven tegen me, waardoor ik moest lachen. Het leverde echter niet op wat ik wilde, want ze draaide vervolgens haar hele lichaam van me weg en ze zei verder niks meer. Daardoor snapte ik toch wel dat er iets meer aan de hand was, maar ik had geen idee wat! Ik kon me zo niet bedenken wat ik had gedaan, of juist niet had gedaan, dat er voor zorgde dat Edyn boos op me was! ‘Wil je me vertellen wat er aan de hand is? Of wat ik heb gedaan?’ vroeg ik aan haar. Weer schudde ze haar hoofd. Dit begon me nu wel te irriteren. Als ze boos op me was, dan was ze dat maar. Maar ik kon er niks aan veranderen, of mijn excuses aanbieden als ze niet zei wat er precies aan de hand was! ‘Oké dan.’ Ik kwam overeind van de bank. ‘Dan pak ik wel mijn eten, in de keuken. Zonder dat je me vertelt wat er aan de hand is.’ Ik hoopte haar daar nog een beetje mee uit te lokken, maar dat leek niet te lukken. Ze bleef stil. Misschien was er net een knop om gegaan, toen ik er weer om had moeten lachen. Ik liep naar de keuken en pakte het bord wat Edyn voor me klaar had gezet. Ik pakte de lepel en was klaar om op te scheppen, totdat ik zag wat er allemaal in de pan lag. Tomaten, courgettes, zelfs aubergines! Ik liet de lepel dan ook weer los. Ik wist dat Edyn dit soort dingen deed als ze boos op me was. Dan maakte ze wat te eten wat ik niet lekker vond, zodat ik niks kon eten. Dat was haar manier, maar ik vond het een fucking domme manier en ook erg passief. ‘Edyn!’ Ik pakte de pan en liep daarmee naar de woonkamer, waar Edyn zat te eten. Ik ging voor haar staan en wees in de pan. ‘Wat is dit voor shit?’ vroeg ik aan haar. ‘Als je boos op me bent, vertel dan gewoon waarom! Ga niet dit soort dingen doen!’ Ze wist heel goed hoe ik er op reageerde? Los van wat ik lekker vond en wat niet, ik vond het heel irritant dat ze op deze manier iets aan me duidelijk probeerde te maken. Iets wat niet ging als ze haar mond hield! Ik snapte niet eens waarom ze zo deed, want vandaag was juist een goede dag! Vanochtend hadden we al wat interviews opgenomen voor onze nieuwe singel, die we samen met The Chainsmokers uit zouden brengen. Daarna waren we weer de studio in gegaan en ik had Edyn juist willen vertellen over alles wat ik vandaag mee had gemaakt! Nu kwam ik thuis en flikte ze me dit soort shit! Aan het begin was het nog schattig en grappig geweest, maar nu was het behoorlijk irritant! ‘Als je de rest van de avond ook zo gaat doen, dan heb ik geen zin om hier te zitten!’ zei ik tegen haar. ‘Dus of je vertelt wat er aan de hand is, of ik haal ergens anders mijn eten.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ondanks dat het moeilijk was, had ik op een gegeven moment wel doorgehad hoe ik mijn mond dicht moest houden. Michael had iets gedaan wat ik heel erg gevaarlijk was en daar mocht ik best een beetje boos om zijn, vond ik dan! Hij had zichzelf heel erg veel pijn kunnen doen en dat idee vond ik heel erg eng. Natuurlijk had ik voor hem gezorgd als er echt iets ergs was gebeurd, maar het idee alleen al dat hij pijn had, deed mij heel erg pijn. Michael leek het niet heel erg leuk te vinden dat hij nu iets moest eten wat hij niet lekker vond, maar dat was wel het minste wat hij verdiende! Normaal hield ik altijd rekening met wat hij wel en niet lekker vond. Soms kookte ik zelfs twee verschillende dingen, omdat ik er dan wel zin in had. Nu had ik alleen maar aan mezelf gedacht, zoals Michael dat ook had gedaan! Ik wist niet echt wat ik moest zeggen. Het liefst sprong ik overeind, rende ik naar de keuken en zou ik alsnog iets lekkers voor Michael maken. Hij was de hele dag druk geweest en dan verdiende hij wel een goede maaltijd. Voor nu mocht hij echter best wel weten dat het me dwars zat en dat ik even niet mijn best voor hem had willen doen. “Doe dat maar.” mompelde ik. Ik wist ook niet wat ik anders moest zeggen. Hij zou maar ander eten moeten krijgen, want op het moment zou ik het niet maken. “Ga je me echt niet vertellen wat er aan de hand is?! Ga je je alleen zo belachelijk gedragen?” Ik vond het niet fijn dat Michael zijn stem verhefde, terwijl ik vond dat hij niet eens het recht had om ergens boos over te zijn! Ik haalde mijn schouders op, ik vond dit ook niet fijn! Ik zette mijn bord weg en stond op, zodat ik naar Michael kon kijken. “Ik vind het niet fijn dat je je leven op het spel zet, terwijl we hier allemaal zijn.” Fluisterde ik, maar voordat Michael verder nog iets kon zeggen, liep ik de kamer uit. Ik had geen zin in meer geschreeuw, in het hele boze gedoe. “What the fuck, Edyn? Dat slaat helemaal nergens op! Wat heb ik gedaan?!” Ik merkte dat Michael nog achter me aan was komen lopen, hij had de pan nog steeds in zijn handen, maar zijn gezicht was nog veel bozer dan het eerst was geweest. “Dat weet je wel.” Fluisterde ik. Hij wist waarschijnlijk maar al te goed wat hij had gedaan! Er was een reden waarom hij er niets over had verteld! Toen ze de andere clips op hadden genomen, had hij juist wel verteld hoe het er uit had gezien. Dit hadden ze nu al een paar weken geleden opgenomen en ik moest het pas zien wanneer de rest van de wereld dat ook deed?! Het was echt heel erg! Ik wilde zoveel tegen Michael zeggen, maar ik wist helemaal niet hoe. Zeker niet nu hij ook nog eens zo tegenover alles reageerde. Ik pakte Pixie op, die ook de gang in was gelopen en stapte in een paar schoenen die nog in de gang stonden. “Dit is echt fucking kinderachtig Edyn. Je wil niet zeggen waarom je boos bent, gedraagt je zo. Dan zeg je wel iets, waar ik helemaal niets van begrijp en dan loop je ook nog gewoon weg!” Ik haalde mijn schouders op, ik wilde er nu helemaal niet over praten. Iets wat ik wel had willen doen als de boosheid een beetje was gaan liggen. Nu zou het sowieso niet gaan liggen, als Michael zo bleef doen. Ik snapte dat het voor hem ook niet leuk was, maar voor mij was dat al helemaal niet! Ik was bang. Bang dat er iets met hem zou gaan gebeuren als hij dat soort dingen bleef doen. Vuur was heel erg gevaarlijk, dat wisten we allebei. Ik liep dan ook gewoon de deur uit, maar toen ik eenmaal in de auto zat wist ik niet echt waar ik naar toe moest. Frankie was waarschijnlijk bij Luke, die ook wel over dit alles had geweten. Maar om nu naar mama en papa te gaan, dat was veel te ver weg!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Edyn was nu zelfs weggelopen! Dat was misschien nog wel het meest kinderachtige aan dit alles. Het was al erg dat ze het eten had klaargemaakt op een manier die ik niet lekker vond, alleen maar omdat ze ergens boos om was. Dat ze de reden niet wilde vertellen, maakte het alleen nog maar erger en nu was ze weg! Ik snapte echt niet wat ze er mee bedoelde dat ik mijn leven in gevaar had gebracht. Dat had ik niet?! Natuurlijk niet! Ik zette de pan weg en pakte mijn telefoon. Als er iemand was die me zou kunnen helpen, dan was het Frankie. Daarom belde ik haar ook op, maar de telefoon ging best vaak over voordat er uiteindelijk op werd genomen. Al hoorde ik alleen maar stemmen op de achtergrond en geen Frankie die me begroette. ‘Franks?’ vroeg ik daarom ook maar. Misschien had ze per ongeluk opgenomen. ‘Ik ben er,’ zei Frankie, nogal kortaf. Iets wat ik niet echt snapte ‘Edyn is boos op me,’ vertelde ik dan ook. Maar voordat ik al kon vertellen wat er precies was gebeurd en hoe Edyn zich had gedragen, begon Frankie al te praten: ‘Natuurlijk is ze boos op je! Als je mij zoiets zou flikken, dan zou ik ook boos op je zijn!’ snauwde ze naar me. Iets wat ik niet had verwacht! Ik had juist gehoopt dat Frankie zou weten waarom Edyn zich zo gedroeg en dat ze dat aan mij uit zou kunnen leggen. Niet dat ze ook boos tegen me zou gaan doen. ‘Jeez, jij ook al?’ vroeg ik aan haar. ‘Ik weet niet eens wat ik gedaan heb! En Edyn reageerde zo fucking kinderachtig en nu begin jij ook al!’ Dat was toch niet oké? Ik had haar gebeld omdat ik hulp nodig had gehad. Niet omdat ik nog iemand naar me wilde laten schreeuwen. ‘Alsof jullie allebei ongesteld zijn of zo.’ Frankie reageerde altijd chagrijnig op me als ze ongesteld was! Ik wist niet of dat standaard zo was, of dat het kwam door die ene keer dat ik me niet zo handig had gedragen tegenover haar. ‘Oh mijn god, Michael!’ riep Frankie uit. ‘Ja, ik ben ongesteld. En Edyn dan ook, maar dat betekent niet dat je mijn gevoelens, laat staan die van haar, daar op af kan schuiven! Wat je hebt gedaan is echt fucking dom en je verdient het dat Edyn boos op je is!’ Ik wist niet zo goed hoe ik moest reageren. Ik snapte echt niet waar dit vandaan kwam! Ik hoorde Luke zijn stem aan de andere kant van de telefoon, maar ik kon niet horen wat hij precies zei. Frankie hield ook duidelijk de telefoon aan de kant, want ook haar antwoord kreeg ik niet mee. ‘Ik heb je niet hiervoor gebeld! Ik hoopte dat je me uit kon leggen waarom ze boos is! Want ik snap het echt niet!’ Ik kon me gewoon niet bedenken wat ik fout had gedaan. Of waar ik in godsnaam mijn leven voor had geriskeerd. Echt niet! Ik snapte gewoon niet wat ze daarmee bedoelde! ‘Kun je dan echt niet nadenken Michael? Zit er niks in dat stomme hoofd van je dat kan bedenken waarom ze boos op je is?’ vroeg Frankie aan me. ‘Hé, luister eens!’ begon ik tegen Frankie, maar ik werd onderbroken door Luke. ‘Hé, ik ben het,’ zei Luke tegen me. ‘Als jij ook naar me gaat schreeuwen,’ waarschuwde ik hem. Ik had nu al twee mensen gehad, een derde kon er echt niet bij! Dan zou ik sowieso op gaan hangen, want hier had ik geen behoefte aan. ‘Frankie is even thee gaan zetten,’ zei Luke. Iets wat hij waarschijnlijk had gevraagd. Al had hij Frankie vast moeten overtuigen om de telefoon aan hem te geven. ‘Kun je je echt niet bedenken waarom Edyn boos zou kunnen zijn?’ vroeg Luke aan me. Ik schudde mijn hoofd en ging met mijn hand door mijn haar. ‘Ze zei iets over mijn leven? Dat ik het op het spel zet?’ Dat deed ik dus nooit! Ik was heel voorzichtig in dingen? Tenminste, dat vond ik dan! ‘Denk eens aan wat er vandaag uit is gekomen?’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik had uiteindelijk besloten om naar Luke en Frankie te gaan. Het was iets gemakkelijker geweest, omdat het niet zo heel erg ver weg was. Ik wilde het er met Frankie over hebben, misschien kon ze me zelfs een beetje helpen met hetgeen wat er was gebeurd. Ik wist niet hoe ik er op een goede manier met Michael over moest praten. Ik had de clip gezien, waar ik in eerste instantie best wel enthousiast over was geweest. Juist omdat ik trots was op wat Michael deed. Nu kon ik echter niet achter hem staan en dat vond ik van mezelf ook wel vervelend. Gelukkig had ik gelijk gehad en was Frankie bij Luke thuis. Luke had de deur geopend en had me daar al in een omhelzing getrokken, alsof hij precies wist wat er aan de hand was. “Kom, geef Pix maar. Dan neem ik hem mee naar de keuken en geef hem ik hem wat te eten. Ik heb Franks hotpockets beloofd, wil je ook?” Ik knikte, ik had niet heel erg veel van het eten opgegeten, ondanks dat het wel heel erg lekker had gesmaakt. Hotpockets waren echter ook heel lekker. Ik wist dat Luke altijd heel wat doosjes met verschillende smaken in de vriezer had liggen. Ik gaf Pixie over aan Luke en liep naar de woonkamer. Ik had Loulou ook best mee kunnen nemen, maar ik had Michael ook niet helemaal alleen achter willen laten. Star was er wel, maar op sommige momenten weigerde hij om te knuffelen. Loulou was daar veel makkelijker in. En ondanks dat ik boos was op Michael, betekende het niet dat hij zich eenzaam hoorde te vinden. Ik zag Frankie op de bank zitten in een dekentje, al hield ze die meteen voor me open toen ze mij zag. “Kom hier, babe.” Ik liep naar haar toe en kroop dicht tegen haar aan. Ik probeerde wel voorzichtig te doen. Omdat ik wist dat Frankie ongesteld was, dat was ik ook en bij haar zorgde dat er voor dat haar borsten pijn deden. Toch kon ik het niet laten om dicht tegen haar aan te kruipen. “Jullie weten wat er is gebeurd?” Fluisterde ik. Daar leek het wel op. Frankie knikte, terwijl ze bezig was om het dekentje zo goed mogelijk dicht te krijgen, om ons beiden heen. Uiteindelijk zat hij alleen niet om onze gezichten. “En ik snap het heel erg goed.” “Echt?” Fluisterde ik. Michael leek niet te hebben begrepen wat er aan de hand was geweest, dat ik het vuur echt heel erg had gevonden. “Ja. Ik heb het ook gezien en ik snap dat je er boos om bent. Het is niet iets waar hij zo mee om had moeten gaan.” Ik legde mijn hoofd tegen de schouder van Frankie aan. “Ik vond het zo eng om te zien.” Fluisterde ik. “Echt heel erg. Het deed me denken aan de middag dat Rosa ineens naar beneden kwam rennen en ik zat daar weer helemaal in. Ik weet dat er niets is gebeurd, maar het betekent niet dat het niet had kunnen gebeuren. En wat nou als er weer zoiets is en er wel iets gebeurd. Nu ga ik de hele tijd bang zijn.” Wel als Michael er niet over praatte! Dan zouden dit soort dingen elke dag kunnen gebeurde, wist ik veel? “Dat snap ik. Heel erg goed.” Ik werd wel wat rustiger door haar vingers die zachtjes over mijn rug heen gingen. Luke kwam terug met een bord vol met hotpockets, die hij neerzette op de tafel voor ons. Hij kroop echter ook naast me en ik voelde zijn arm ook om me heen. “Sorry Eddy. Ik wist niet dat Michael er niets over had gezegd.” Ik knikte, ik wist dat ik ook wel boos op Luke kon zijn, maar dat verdiende hij niet. Hij kon er niets aan doen. “Denk je dat hij het bewust heeft gedaan?” Ik wist niet echt aan wie ik de vraag stelde. “Het me niet vertellen?” Ik wist het echt niet. Misschien had hij me wel geen pijn willen doen en had het daarom niet verteld. Maar hij had ook moeten weten dat ik het uiteindelijk wel zou hebben gezien! Dus ik vond het heel erg gek allemaal.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Het was gewoon te stom voor woorden dat Michael hier niet over na had gedacht. Zelfs Luke was naar me toegekomen om me te vertellen wat de clip precies inhield en wat er zou gaan gebeuren. Luke had zelfs een stunt-double gekregen! Ook had hij laten vallen dat er vuur in voor zou komen, maar dat het allemaal ontzettend veilig geregeld was en dat er niet zomaar iets zou kunnen gebeuren. Ik was er vanuit gegaan dat Michael dat ook aan Edyn zou hebben verteld! Niet dus! Geen wonder dat ze daar boos om was. Ik had Edyn toen nog niet gekend, maar was een tijd geweest waarop het vreselijk mis was gegaan met het vuur! Michael was geraakt in zijn gezicht en als hij één stap de andere kant op had gezet, had hij blind kunnen zijn! En Edyn had in doodsangst in Amerika gezeten, zonder precies te weten wat er aan de hand was geweest! Natuurlijk was het dan schrikken om te zien dat Michael letterlijk een vlammenwerper vast had gehouden! ‘Ik weet het niet, babe,’ zei ik zachtjes. Ik zou willen dat ik kon zeggen dat Michael het niet expres had gedaan. Dat hij het oprecht was vergeten en dat hij er niet over na had gedacht wat voor een effect het op Edyn zou kunnen hebben. Michael was echter niet dom? Hij had toch ook geweten hoeveel zorgen Edyn zich wel niet had gemaakt? ‘Ik dacht echt dat Michael het wel zou vertellen,’ zei Luke. ‘Juist omdat we ook allemaal met elkaar hebben besproken of we dit wel wilden.’ Ik knikte en stak mijn hand uit naar Luke, zodat ik even door zijn haar kon aaien. Het was totaal niet zijn schuld, maar ik snapte dat hij zich schuldig voelde. Hij had het ook aan Edyn kunnen vertellen. Ik ook. Het was echter niet onze taak geweest. Ik trok mijn hand terug en pakte het bord met de Hot Pockets. ‘Hier, jij mag als eerste kiezen,’ zei ik tegen Edyn. ‘Welke zijn dit, Luke?’ Het waren volgens mij veel verschillende soorten! Luke haalde altijd mijn favorieten, maar volgens mij had hij ondertussen zelf ook wel een paar gevonden die hij erg lekker vond. ‘Cheddar cheeseburger, Chicken pot pie, Five cheese en Barbecue beef,’ zei Luke, die ze aanwees. ‘Luke is een weirdo, die de chicken pot pie lekker vindt,’ zei ik tegen Edyn. Ik zag Edyn bedenkelijk kijken. ‘Welke was die met kaas ook al weer?’ vroeg ze. Luke wees hem aan, waarna Edyn hem pakte. Zelf pakte ik die met de barbecuesaus en Lukte pakte, uiteraard, degene die hij voor zichzelf had gekocht. Ik legde de afstandsbediening neer bij Edyn. ‘We waren de Big Bang Theory aan het kijken, maar we kunnen ook wel iets anders kijken. Jij mag kiezen.’ Het was iets wat ik graag keek als ik ongesteld was en Luke keek dan met me mee, al hadden we vaak discussies over welke show als eerste met een idee was gekomen en welke show over het algemeen beter was, maar dat maakte het nog leuker. ‘Ik wil wel meekijken. Dat maakt niks uit.’ Ik knikte en zette de aflevering waar we waren gebleven weer verder aan. Ik hield met één hand mijn hotpocket vast, terwijl ik mijn andere arm om Edyn heen hield.
Zo keken we een paar afleveringen en aten we van het bord dat Luke vol had gegooid met hotpockets. Ik had zo nu en dan mijn telefoon gecheckt en ik had wel wat berichtjes van Michael binnen zien komen, maar ik had het genegeerd. Ik had geen zin gehad in zijn woorden. Vooral niet nadat ik had uitgelegd waarom Edyn precies boos op hem was. Daar mocht hij eerst over nadenken. Het was ondertussen al tegen een uur of half tien toen ik mijn telefoon weer bekeek. Ik zag dat Michael nog meer berichtjes had geopend. Waar ze waren begonnen in capslock en veel woorden, waren het nu kortere berichtjes geworden. De laatste was of Edyn nog wel naar huis wilde komen, of niet. En of hij deze kant op mocht komen om met haar te praten, want hij had nagedacht. ‘Eddy?’ zei ik zachtjes, omdat ze volgens mij even haar ogen dicht had gedaan. Ze leek nu echter wel wakker te zijn. ‘Michael vraagt of hij hier naar toe mag komen? Hij wil met je praten.’ Hij zou echt alleen mogen komen als Edyn dat ook wilde!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld