Forum

Rhi.

Ik was gewoon nieuwsgierig geweest naar waarom Luke zoiets had gezegd? Dus ik had het opgezocht en toen was ik er al snel achter gekomen dat ze een liedje hadden geschreven. Toen was ik ook wel nieuwsgierig geweest naar het liedje en had ik die ook maar meteen opgezocht. Ik had eerst de gewone clip gekeken, maar die had ik al snel weg geklikt, omdat het gewoon een vage clip was en daardoor had ik me niet echt kunnen concentreren op de muziek. Uiteindelijk had ik een versie gevonden waar de clip niet bij had gezeten en toen had ik het nummer normaal kunnen luisteren. Ik had het niet een heel goed nummer gevonden. Het was heus niet heel slecht, maar het was gewoon niet mijn soort muziek? Ik was niet zo van die zielige liefdesliedjes, wat dit duidelijk wel was! Dan maakte het me nog niet eens uit wie het precies had geschreven, ik had het gewoon niks gevonden. Ik kon me ook niet voorstellen dat Luke dit echt punkrock vond. Al had ik ook wel gezien dat het nummer al bijna een jaar oud was geweest, maar dat zei ook niet heel erg veel?  Ik had er nu in ieder geval sorry voor gezegd. Ik had het fout gehad en daar was ik nog wel eerlijk in! Ik zou echter geen sorry zeggen voor iets waar ik achter stond? Ik zou zeker geen sorry zeggen omdat ik de vorige avond een beetje rot had laten eindigen. Dat was mijn beslissing geweest en daar stond ik achter? Ik praatte niet graag over mezelf en die tatoeages waren toch heel duidelijk? Daar hoefde je niet eens een uitleg bij te geven, leek me. Die had Luke ook wel zelf kunnen bedenken! Het was daardoor misschien wat minder leuk geëindigd, maar daar zou ik absoluut geen sorry voor zeggen. Dat was gewoon hoe ik was en hoe ik deed. Als hij dat niet leuk vond, dan moest hij maar ergens anders heen? Zo makkelijk was het! Ik knikte op Luke, dat leek me wel logisch. Nou ja, een beetje dan. Aan de andere kant was het toch gewoon zo? Het stond zwart op wit! Zelfs op internet. Dan leek het me dat het was gebeurd en dan moest je het ook maar geloven! Ik draaide me om naar het podium toen ik een bekend nummer hoorde, maar het was niet van Blink? ‘Spelen ze nou een nummer van de Misfits?’ Volgens mij wel! Of ik had het heel verkeerd gehoord, maar ik had aardig wat mixtapes in mijn auto liggen en ik wist heel zeker dat dit liedje niet op die van Blink-182 stond, maar op een andere! Volgens mij was het ook echt van de Misfits! Ondertussen was Ashton ook weer terug gekomen, met vier bekers in zijn handen. Iets wat hem aardig goed leek te lukken, maar dat joch had ook wel hele lange vingers. Eng, echt heel erg eng. Ik nam twee van de bekers over en bedankte Ashton, waarna ik er één aan Luke gaf. Ik glimlachte en tikte met mijn bekertje tegen die van hem aan. ‘Proost, Hemmings.’ Ik nam een slok van het drinken, wat duidelijk gewoon bier was, en draaide me vervolgens weer om, zodat ik naar het podium kon kijken. Het bleef wel heel erg gaaf om te zien. Ik zou zoiets waarschijnlijk nooit kunnen. Ik zou wel op dat podium kunnen staan, daar niet van, maar ik kon niet echt muziek maken. Al was er nog steeds het aanbod van Luke, dat hij me wilde leren gitaar spelen. Iets wat we misschien nog wel een keer zouden kunnen doen. Het lag er maar net aan hoeveel ik zou moeten werken! Al was het nog niet echt werk. Ik moest eerst ingewerkt worden en daar zat een soort cursus bij. Ik kon immers niet zomaar een piercing bij iemand zetten! Dat moest ik wel echt leren. Al leek het me wel heel gaaf om te doen?

Michael.

Bij Edyn zijn was heel erg simpel? Er was niks waar we moeilijk over deden, of konden doen. Edyn was duidelijk in wat ze wilde en ik was dat ook. We hadden dan misschien bepaald dat we niet officieel iets hadden, maar dat was meer omdat Edyn had gezegd dat het niet had gemogen van haar werkgevers, dan dat ik iets vrijblijvends wilde. Eigenlijk wilde ik dat niet? Edyn volgens mij ook niet! We hadden het alleen anders genoemd. Iets wat gewoon makkelijker was. Zo hoefde Edyn namelijk ook niet echt te liegen. We waren gewoon graag bij elkaar. Daar kwam het voornamelijk op neer. ‘Heb je nog nooit sneeuw gezien?’ vroeg ik verbaasd. Ik had gedacht dat ze dat toch wel een keer had gezien! Al had ze ook gezegd dat het hier niet sneeuwde! Dus misschien had ze dan wel echt geen sneeuw gezien? Oké, ik had ook geen sneeuw gezien tot ik een jaar of zeventien was geweest, maar dan nog! Iedereen hoorde een keer sneeuw te zien in zijn of haar leven? ‘Sneeuw is vooral heel erg koud en nat, maar het is wel mooi om te zien,’ zei ik tegen Edyn. ‘Toen wij het voor het eerst zagen, zijn we in onze onderbroeken naar buiten gerend. Geen goed idee.’ Dat was het echt niet geweest! Dat was veel te koud geweest en vervolgens hadden we een hele tijd binnen moeten zitten om weer een beetje op te warmen. Het was echter wel heel erg leuk geweest! Sneeuw was iets geweest wat we nog nooit hadden gezien in Australië en toen had er opeens een heel pak gelegen in onze tuin in Londen! We hadden er gewoon doorheen moeten lopen en er mee moeten kloten, ondanks dat we voor een hele andere reden naar Londen waren gekomen! We hadden in Londen gewoond voor een tijdje en toen hadden we een hoop liedjes geschreven voor het eerste album. Volgens mij hadden we er na een tijdje veel te veel om op te noemen en lang niet alles had het uiteindelijk gehaald, maar het was wel goed geweest voor ons. Het was echt het begin van de band geweest en dat was wel waar het mij voornamelijk aan deed denken? Als ik nu terugkeek, waren de meeste liedjes lang niet zo goed als de paar die we nu hadden geschreven, maar het was wel een begin en dat was alsnog belangrijk! Ik glimlachte toen Edyn dichter tegen me aan kwam liggen en legde mijn arm rond haar middel. Ik begon met mijn vingers figuurtjes op haar rug te tekenen, maar ik stopte toen ik hoorde wat ze zei. Ze hield van me? Volgens mij hoorde je zoiets niet na twee weken te zeggen! Al zei ze het vast niet zomaar? Zo was Edyn niet. Ik kon me echter niet voorstellen dat ze na twee weken al zoiets voelde. Niet omdat het niet hoorde, maar vooral omdat het over mij ging! Over het algemeen hielden niet veel mensen het erg lang met me uit. Ik wist dat ik af en toe te luid was en soms dingen zei zonder dat ik er bij nadacht, en dat vonden mensen over het algemeen niet heel erg leuk. Soms had ik wel wat contact met een paar mensen en dan had ik oprecht het idee dat we vrienden zouden kunnen worden, maar dat contact was dan weer weg binnen een paar dagen! Daarom was het zo vreemd dat Edyn zoiets zei! ‘Echt?’ vroeg ik zachtjes. Ik wist ook niet precies wat ik er op terug moest zeggen! Dat ik ook van haar hield? Ik vond haar heel erg leuk, dat zeker! Maar ik wist niet of het ook echt houden van was? Ik had geen idee! Ik vond het heel leuk om bij Edyn in de buurt te zijn en ik durfde wel te zeggen dat we verliefd waren, maar houden van was meteen weer zo extreem! En wie weet zou ze er na een tijdje toch anders over denken?

Michael.

Het was lief dat Edyn zoiets? Het was echter wel heel erg snel! We kenden elkaar net een paar weken! Dus ergens zou ik waarschijnlijk doodsbang van haar woorden moeten worden en weg moeten rennen, maar dat wilde ik ook niet doen? Want ik vond Edyn namelijk wel heel erg leuk en ik wilde haar ook niet het idee geven dat ze iets stoms had gezegd? Het was alles behalve stom! Ze had het gezegd omdat ze zich blijkbaar ook zo voelde, en wie was ik om te oordelen over haar gevoelens? Als zij dat voelde, dan voelde ze dat! Ik hoopte echter ook dat ze het dan bleef voelen? Want het zou best kunnen dat ze er over een maand anders over zou denken, als we elkaar een hele tijd niet zouden hebben gezien. Ergens zou ik het niet erg vinden om Edyn mee te nemen, maar dat ging echt niet? Edyn had een baan en het was nogal een fulltimebaan, dus dat zou vast niet zomaar gaan. Toch zou het echt jammer zijn dat ik Edyn dan nog minder vaak zou zien! Nu was het één keer per week, en als we geluk hadden twee. Toch was dat voor Edyn blijkbaar genoeg geweest om mij te vertellen dat ze van me hield. Ze leek het zelfs te menen? Tenminste, ik gokte dat haar kus betekende dat ze het meende. Iets wat ik wel heel erg lief vond? Ondanks dat het misschien snel was en ze nog lang niet alles van me wist. Ik hoopte dan echter wel dat ze dat ook zou blijven doen. Dat ze niet na een maand weer van gedachten zou veranderen en dat haar woorden niets zouden betekenen! Ik was wel gewend dat de meeste mensen met wie ik omgingen, na een tijdje gewoon niets meer van zich lieten horen? Ik hoopte dat het niet zo zou zijn tussen mij en Edyn en misschien waren haar woorden daar ook wel een soort bevestiging voor? Want als ze het echt meende, dan zouden die woorden ook niet zomaar moeten veranderen? Dat leek me in ieder geval! Ik glimlachte en ging met mijn vingers door haar haren, die samen waren gebonden in een staart. Ik draaide ze voorzichtig rond mijn vingers en gaf Edyn een kus op haar voorhoofd. ‘Ik ook van jou,’ fluisterde ik zacht. Het voelde wel goed om het te zeggen? Eigenlijk was er toch ook geen limiet waar je je aan moest houden als het hier om ging? Calum en Linn zeiden het ook tegen elkaar? Die hadden misschien al wel iets langer met elkaar een relatie, maar dan nog! Wie weet waren er ook wel mensen die het vanaf het eerste moment al tegen elkaar zeiden! Volgens mij was dat bij ieder persoon anders en op dit moment voelde het goed om het ook tegen haar te zeggen! Ze verdiende het om die woorden terug te horen, nadat zij ze als eerste had gezegd! ‘Kom je volgende week wel weer langs?’ Deze week kon ze immers niet, omdat de kinderen vakantie hadden! Ik had dan juist gedacht dat Edyn ook vrij zou hebben, maar dat was dus niet zo? ‘Tenzij je natuurlijk liever iets met je vriendinnen wil doen.’ Misschien wilde ze wel wat doen met haar vriendinnen? Dat kon ik me goed voorstellen! De vorige paar weken was ze wel steeds bij mij geweest, waardoor ze vast niet heel veel tijd had gehad voor haar vriendinnen? Iets wat natuurlijk niet leuk was! Edyn was wel echt het type voor vriendinnen! Al had ik haar er eigenlijk nog nooit over gehoord, maar dat zei helemaal niks? Ik praatte ook niet constant over de jongens, maar het waren ook mijn vrienden? Misschien dat we gewoon nooit op dat onderwerp waren gekomen. Ik was wel nieuwsgierig naar hoe Edyn bij haar vriendinnen was, want soms was dat echt heel anders! Meisjes konden zich sowieso al heel anders gedragen bij hun vriendinnen! Ik wist niet waarom dat was en ik snapte het eigenlijk ook niet, maar volgens mij was het echt zo!

Michael.

Ik kon me goed voorstellen dat Edyn zo nu en dan ook wat met haar vriendinnen wilde doen? Ze had maar één dag in de week vrij! We hadden dan wel bepaald dat het onze dag was, maar ik zou het echt niet erg vinden als ze ook eens iets met haar vriendinnen zou willen doen. Het was immers de enige dag die ze vrij had! Soms wilde ze ook naar haar familie, iets wat ik ook wel begreep? Edyn had echt een hele grote familie! Ondanks dat meer dan de helft nog niet eens echt familie was, zag zij het wel als haar familie. Iets wat ik wel heel lief vond? Ze had me verteld dat ze twee broers had en dat er door de jaren heen een hoop pleegkinderen waren geweest. Nu waren het er vijf! Iets wat toch wel heel veel was, maar Edyn behandelde ze allemaal als haar broertjes of zusjes. Zelf als ze dat misschien niet eens wilden, zoals Rhi. Dat was wel echt iets wat ik aan Edyn bewonderde? Ze zag die kinderen niet als kinderen die haar ouders af kwamen pakken, of haar plek in wilden nemen. Ze zag hen echt als nieuwe broertjes en zusjes! Dat was niet iets wat iedereen zomaar zou doen? Ik had het waarschijnlijk geel vreemd gevonden als ik opeens een pleegbroertje had gekregen! Al was dat misschien wel weer heel anders, omdat ik ook nooit een gewone broer of zus had gehad. Edyn wel! Edyn kwam nogal snel met haar antwoord dat ze volgende week wel zou komen, wat ik ergens best apart vond? Hoe kon ze nou weten dat haar vriendinnen nu al druk waren? Ze had nog zo goed als een week om er eentje op te bellen! Volgens haar waren ze al druk geweest sinds ze naar de universiteit waren gegaan, maar wanneer zou dat zijn geweest? September? Dat was toch al een hele tijd! Dus ergens was het wel jammer dat ze het niet eens meer wilde proberen? Al waren het duidelijk nog steeds haar vriendinnen, want anders zou ze hen niet zo noemen! Het was echt niet erg dat Edyn volgende week wilde komen, maar ik vond het wel erg dat ze niet eens even een vriendin wilde bellen om wat af te spreken! Ik kon me niet voorstellen dat er mensen waren die niet met Edyn om wilden gaan. Ze was echt heel erg leuk! ‘Oké, dan heb ik meer Edyn,’ zei ik glimlachend en ik gaf haar een kus op haar voorhoofd. Al bleef ik het ergens wel een beetje sneu vinden, als haar vriendinnen echt geen tijd meer voor haar hadden gehad sinds september! Dat kon toch haast niet? Dat was maanden geleden! Misschien wilden ze gewoon niet meer met haar afspreken? Dat was eigenlijk nog erger! Ik kon me dat namelijk echt niet voorstellen! ‘Trouwens, de vriendin van Calum is er volgende week ook. Dat is niet erg, toch?’ Het leek me niet dat ze dat erg zou vinden! Linn zou haar vakantie doorbrengen bij ons, wat we allemaal een leuk idee hadden gevonden! Ze zou zelfs mee gaan naar de award-shows. Al was het nog veel cooler dat ze een award uit mocht rijken bij de KCA’s! Linn was een Youtuber, of hoe je het ook precies wilde noemen, en ze was behoorlijk bekend! Waarschijnlijk was ze nog veel bekender geworden toen ze iets met Calum had gekregen, maar ik gunde het haar wel! Ze was echt een heel leuk, gezellig meisje en ik kon ook wel aan Calum zien dat hij echt dol op haar was! Jammer genoeg zou ze Naylene niet meer meenemen. Die zou eerst ook meekomen, maar die had op het laatste moment afgezegd. Ik had het er nog kort met haar over gehad en volgens mij had ze geen zin om Ashton te zien. Ik had wil geweten dat ze hem leuk had gevonden, maar nu was hij begonnen met het daten van Bryana. Ergens was het ook wel logisch dat ze hem dan niet wilde zien.

Michael.

Voordat Linn hierheen zou komen, zouden wij van het weekend eerst nog naar haar gaan! Ze zou achttien worden en Calum wilde daar toch graag bij zijn. Om het nog wat specialer te maken, zouden we allemaal mee gaan. Linn wist niet dat we kwamen, want het moest een verrassing zijn! Naylene had het meeste geregeld en alles klonk toch wel heel leuk! We zouden overdag gewoon bij Linn zijn, cadeautjes geven en dat soort dingen, maar in de avond zouden we met een boot de zee op gaan en daar een feestje houden! Iets wat wel heel erg gaaf klonk? Ik had er wel zin in, ondanks dat we eerst een hele lange tijd in het vliegtuig zouden moeten zitten. Het klonk misschien dom om alleen daarvoor heen en weer te vliegen, maar het was een belangrijke verjaardag! En we hadden er de tijd voor! Daarnaast zou ik ook wel naar Edyn vliegen voor haar verjaardag! Het enige probleem was dat Edyn jarig was op kerstavond! Dat was niet echt een dag waarop je zomaar weg kon van familie, maar dat zagen we dan wel weer! Voor nu hadden Edyn en ik, voor wat het voelde, alle tijd van de wereld. ‘Ze heet Linn,’ zei ik lachend, omdat Edyn zo nieuwsgierig naar haar was. Ik snapte dat ze wel iets wilde weten van haar, als ze er volgende week ook zou zijn, maar ik wist ook niet zo goed wat ik precies moest vertellen! ‘Ze is een YouTuber en ze doet een hoop van die make-upfilmpjes. We hebben haar leren kennen toen we vorig jaar in Australië in een Bed and Breakfast sliepen. Haar vaders runnen die.’ Zo waren we in ieder geval bij Linn gekomen. Ze werkte daar! Calum en Linn hadden vanaf het begin al wel een klik gehad en volgens mij hadden ze drie dagen later al zoenend op het strand gelegen. ‘Oh, en ze is zaterdag jarig. We gaan er heen om haar te verassen. Iets wat nogal een big deal is, aangezien Calum Valentijnsdag was vergeten.’ Dat was nooit zijn bedoeling geweest, maar Linn was gewoon het soort meisje dat dol was op dat soort dagen. Ik had ook wel gezien wat ze voor Calum had gemaakt en daar had best veel werk in gezeten, dus ik begreep dat ze boos was geweest. Nu zou ze echter heel verrast worden! Ik had zelfs al een cadeautje gekocht! Al had ik niet echt geweten wat ik aan Linn had moeten geven. Make-up zou een veilige keuze zijn geweest, maar daar had ik nou niet heel erg veel verstand van! Geen van ons eigenlijk. Ik wist dat Linn van roze dingen hield, dus daarom was ik maar gegaan voor een suikerspinmachine. Iets wat wel leuk was? Vond ik dan toch! Ik hoopte dat zij het ook leuk zou vinden, anders zou ik haar wel iets uit laten kiezen. Al was Linn zo’n iemand die blij was met alles wat ze kreeg, dus ze vond dit vast ook leuk! Buiten ging het nog steeds heel erg te keer en ik hoorde een harde klap, waardoor ik Edyn automatisch iets dichter tegen me aan trok. Het was niet zo dat ik bang was voor het onweer, maar het voelde wel een stuk veiliger om haar zo dicht tegen me aan te hebben? De deur van Edyn haar kamer ging open en een klein meisje, met warrige, bruine haren kwam in haar pyjama naar binnen. ‘Edyn?’ mompelde ze en ze liep al richting het bed, maar ze stopte met lopen toen haar ogen op mij vielen. Ik liet mijn arm van Edyn haar rug glijden en legde hem naast me neer. ‘Is dat je vriendje?’ vroeg ze zachtjes. Ik keek naar Edyn en besloot dat het voor deze keer maar beter was als ik mijn mond zou houden, aangezien ik anders misschien iets verkeerds zou zeggen en dat konden we niet gebruiken! Kinderen konden heel wat dingen onthouden en doorvertellen, zelfs als het eigenlijk niet mocht.