Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The rychess return of the daylar

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Rayvon stond voor de deur van zijn vertrek en wilde naar binnen, maar ondervond al snel dat dit hem niet zou lukken zonder sleutels. Hij zuchtte diep. Het ging zo'n dag worden, natuurlijk. Met tegenzin begon hij weer richting het hoofdgebouw te lopen. Fantastisch. Werkelijk waar, fantastisch. Dit kon hij er ook wel bij hebben hoor. Gewoon een extra rondje lopen voor het slapen gaan, een goede work-out!

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Het eerste obstakel was minder lastig dan Faelar had verwacht. Zeker in een militaire basis. Al hielp het waarschijnlijk ook dat zijn vader hem ooit had leren sloten breken. Het duurde dan ook maar een paar minuten voor Faelar binnen was. Hij had de deur voorzichtig weer achter zich gesloten en was begonnen met zoeken tussen alle boeken die Rayvon had. Informatie. Al was het maar een klein beetje. Meer vroeg Faelar niet. Hoe meer boeken Faelar doorbladerde, hoe meer hij bang was dat hij het hier niet allemaal vinden ging...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Ravyon stond voor de deur van het hoofdgebouw en opende deze met de sleutel. Wacht, de sleutel? Hij keek met een verdwaasde blik naar de bos sleutels in zijn hand. Natuurlijk. Want dat kon er ook nog wel bij. Hij zuchtte diep en wilde alweer weggaan, tot hij iets hoorde. Hij kon het niet helemaal plaatsen en dat was dan ook precies waarom hij bleef staan. Een onbekend geluid was zelden goed. Hij luisterde nog een keer goed. Kwam het nu vanuit zijn kantoor...?

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar dacht dat hij misschien eindelijk gevonden had waar hij naar zocht. Het leek tot nu toe veelbelovend, al had het hem nog niet veel geholpen. Hij was zo druk bezig met het scannen van de pagina's, dat hij de rest van de wereld afgesloten had. Wat niet slim was, als je ondertussen bezig was met aan-het-inbreken-zijn. Hij was zelfs even vergeten dat hij midden in Rayvon's kantoor stond van alle plekken. En zich maar afvragen waarom niemand hem vertrouwde~

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Rayvon volgde zijn gevoel en stormde het gebouw binnen, linea recta naar zijn kantoor en zwaaide zijn deur open. Hij had een hoop ideeën over wat hij daar zou vinden. Een huurmoordenaar, een spion, misschien Dayla die rustig wilde lezen. Dat hij de halfling tegenkwam, dat had hij alleen niet verwacht. Hij stond daar even in de deuropening, verdwaasd, onzeker van wat hij nu moest doen. Maar na een paar seconden de halfing te hebben aangekeken, werd zijn blik erg duister. Want niet alleen was hij bedonderd, Rayvon was ook een deel van zijn vertrouwen in zichzelf kwijtgeraakt. Hij dacht dat hij personen goed kon inschatten. 'Ik zou heel goed nadenken over wat je volgende woorden gaan zijn, want dat kunnen zomaar eens je laatsten zijn.'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar dacht dat hij eindelijk bij een pagina gekomen was waar hij iets aan had, toen hij ineens een deur hoorde. Veel dichterbij dan hij wilde. Hij kon zich nog net met een ruk omdraaien en het boek uit zijn handen laten vallen voor hij oog in oog stond met Rayvon. Fuck. Dit had dus al met al niet veel erger kunnen gaan. Hij zette een kleine stap achteruit, maar stond nu met zijn rug tegen de boekenkast. Hij stond vast. Hij kon geen kant meer op. Wat het hele gesnapt-zijn misschien nog wel erger maakte, was dat hij Rayvon's vertrouwen geschonden had. En niet eens een heel klein beetje. 'Ik... Ik beloof dat het erger lijkt dan het is...' begon hij voorzichtig.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
'Dat zal best,' beet Rayvon hem toe. 'Maar dat maakt het nog niet veel beter, of wel?' Hij nam een stap naar voren en sloot de deur achter hem, om nog maar eens te benadrukken dat hij nergens naar toe kon. Vervolgens draaide hij zich weer om naar de inbreker. Aan de ene kant wilde hij vragen wat hij aan het doen was, maar aan de andere kant was dat niet iets wat hij nu wilde horen. Wat zijn reden dan ook mocht zijn, dit was niet oké. Van alle keren dat Dayla gelijk moest hebben, moest het deze keer zijn. Rayvon stapte om zijn bureau naar de halfling toe. Toen pas zag hij wat Faelar had laten vallen. Ravyon's ogen werden groot van verbazing. Faelar was zijn logboek aan het lezen. Van zijn onderzoek. Was dat alleen maar puur toeval, of wist hij meer dan hij liet merken?

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar snapte zelf ook wel dat het het niet heel veel beter maakte. En wie het was die zei dat teleurstelling erger was dan kwaad zijn, had blijkbaar beide tegelijk nog niet gezien. Faelar schudde dan ook alleen zacht zijn hoofd. Hij kon zich eigenlijk niet voorstellen dat iets dit nog goed ging praten.
Hij volgde Rayvon's blik naar het boek op de grond, voor hij hem weer stil aankeek. Hij had niet op een vervelender moment betrapt kunnen zijn. Hier kon hij zich met geen mogelijkheid weer uit lullen. Hij bleef daarom maar gewoon stil in een poging het allemaal niet erger voor zichzelf te maken dan het al was.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Rayvon wist niet wat hij ervan moest maken. Faelar had zulke potentie gehad. Natuurlijk had hij problemen, dat was te verwachten, zeker nadat hij Dayla als zijn instructeur had aangewezen. Maar verraad? Rayvon schudde zijn hoofd. Zijn zicht was bijna troebel met alle gedachten die door zijn vermoeide hoofd raasden.
Hij knielde en pakte zijn logboek op, waarna hij het in een van zijn bureaulades stopte en het laatje op slot draaide met een van de sleutels aan zijn sleutelbos. Daarna, zonder de halfling verder aan te kijken, pakte hij hem bij zijn arm en trok hem mee zijn kantoor uit.
Rayvon had er gewoon geen woorden voor en hij was te moe om ze te gaan zoeken. Het enige wat hij nog kon doen was protocol volgen.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar liet zich maar gewoon in stilte mee trekken. Misschien had hij toch gewoon moeten vertrekken toen hij de kans had. Maar nu wist hij ineens dingen over zichzelf die hij anders nooit geweten had. Niet dat dat hem nu beter liet voelen. Absoluut niet. Hij kon zelf eigenlijk ook niks bedenken om te zeggen en misschien was dat maar beter ook. Hij kreeg nu niet bepaald de indruk dat Rayvon blij zou zijn met wat hij zeggen zou.
Waar ze heen gingen zag hij ook vanzelf wel - hij kon stiekem wel een gok wagen. Was hij nu zijn enige kans om informatie te krijgen kwijt? Want zoals het nu leek, kon hij wel naar antwoorden op zijn vragen fluiten.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dat Rayvon met de betrapte halfling over de basis liep richting de cellen, was niet onopgemerkt gebleven. Van rekruten die nog aan het patrouilleren waren tot de slapelozen die een extra steentje bij wilden dragen aan de situatie, al snel werd er gefluisterd en al snel veranderde dat in luider gepraat. Geen van hen hield ze tegen of sprak ze aan.
Behalve Andor. Hij had het gezien, gehoord en had eigenlijk niet verwacht dat de halfling zo impulsief zou zijn. Nu hij het wist kon hij het gaan gebruiken, maar voor nu moest hij een beetje damage control gaan verrichten. Hij snelde zich naar de twee en kwam voor ze tot stilstand, waarna hij de vraag stelde waarop iedereen het antwoord wilde weten: 'Wat is er gebeurd?'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar begon ook door te krijgen dat er meer en meer ogen hun kant op gericht waren. Fijn, net waar hij op zat te wachten. Hij verontschuldigde zich in zijn hoofd maar vast tegenover de eerstvolgende halfling die deze elven tegen zouden komen. Faelar had immers niks anders gedaan dan het stereotype bevestigen.
Hij keek dan ook even verbaasd op toen Andor op het tweetal af kwam. Hij had al bijna zijn mond open getrokken, voor hij zich bedacht dat hij dat beter niet kon doen. Als ze antwoorden van hem verwachtten, zouden ze hem wel direct vragen. Daar ging hij in ieder geval wel van uit.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla had het inmiddels ook opgemerkt. Van de gehele situatie vond ze alsnog Andor het meest verbazingwekkende; waarom bemoeide hij zich met de halfling? Als ze een iemand moest aanwijzen die zwarte magie het meest haatte, dan was het Andor wel. Ze besloot daarom maar om zich ook bij het drietal aan te sluiten. Voordat ze echter iets kon zeggen, hield Rayvon zijn hand al op.
'Niet hier, niet nu,' zei hij, en liep verder. Hij had al verwacht dat de twee hem zouden volgen en verbood het hen ook niet. Hij had hun waarschijnlijk nog nodig vandaag.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Oh ja fijn, Dayla was gelukkig helemaal niet de laatste persoon die Faelar momenteel zien wilde! Wat een feest. Hij was Rayvon ondanks dit alles wel dankbaar dat hij niet alles open op tafel legde terwijl iedereen mee kon genieten. Niet dat het hem nu zoveel helpen zou, maar toch. Hij liep verder dan ook maar gewoon stil met hem mee. Misschien dat het allemaal iets mee zou vallen als meewerkte. Misschien...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Eenmaal aangekomen, zette Rayvon de halfling zonder pardon in een cel waarna deze op slot ging, weer met de handige sleutels van zijn sleutelbos. Behalve Dayla en Andor was niemand hen gevolgd. Niemand had het gedurfd.
'Hij heeft ingebroken in mijn kantoor,' zei hij. 'Was door allerlei boeken aan het neuzen. Ik weet niet waarom of waar hij naar op zoek was, en heel eerlijk gezegd heb ik daar de energie ook niet voor. Dayla, ik wil dat jij hem ondervraagt. Andor, jij bewaakt het gebouw. Niemand behalve ons drie zet ook maar één voet naar binnen, begrepen?' Zowel Andor als Dayla knikten gehoorzaam.
'Goed. Ik wil een gedetailleerd rapport over dit verraad morgenochtend in mijn kantoor.'
'Mogelijk verraad, meneer,' zei Andor. Hij kreeg een duistere blik van Rayvon ervoor terug, maar de getrainde militair in hem deinsde niet terug. 'Dat zal een eerlijk proces moeten aantonen lijkt me.'
Op elk ander moment had Rayvon misschien nog iets gezegd, maar hij was al te lang wakker, te moe om erop in te gaan. Hij knikte nog eenmaal naar Dayla en verliet daarna het gebouw.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld