Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - The rychess return of the daylar
Duchess
Wereldberoemd



Faelar trok een wenkbrauw op. 'Ik geloof niet dat ik een naam genoemd had?' Wat betekende dat niet alleen Rayvon dingen voor hem achter gehouden had, maar Dayla net zo goed. Hij was er ineens niet zo zeker meer van dat ze zo te vertrouwen was als hij twee seconden geleden nog dacht.
'Maar dat klopt, ja. Al had ik blijkbaar veel dichterbij kunnen zoeken.' En het was waarschijnlijk nog een stuk minder riskant geweest ook. Fantastisch. Hij had moeten vertrekken toen het nog kon. Hij had niet gedacht dat ze hier allemaal per se het beste met hem voor hadden, maar iedereen leek meer te weten over hem dan hijzelf deed. Wat geen fijn gevoel was. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla kan haarzelf wel voor de kop slaan. Lekker bezig. Gewoon geheime informatie strooien alsof het snoepgoed was, dan kwam het vast wel goed! 
'Ik had je niets kunnen vertellen,' zei Dayla. 'Nog steeds niet.' Ze betwijfelde zelfs of heel dat onderzoek wel relevante informatie voor Faelar zou bevatten. Het was immers al enkele jaren geleden afgesloten, zonder een antwoord te hebben gevonden op de vragen die er aan het begin van het onderzoek waren gesteld. Was er wel veel informatie? Natuurlijk. Hadden ze er iets aan? Niet bepaald. 
Ze had zelf nog wel eens gedacht om het onderzoek over te nemen. Rayvon had er de tijd niet meer voor, en dan had ze eindelijk zijn logboeken kunnen lezen die zijn onderzoek bevatten. Er was altijd echter een reden om het niet te kunnen doen. Een missie, een nieuwe rang, nieuwe verantwoordelijkheden... maar geen onderzoekspositie.
Duchess
Wereldberoemd



Faelar trok een wenkbrauw op. 'Nee, dat zou ik nu ook zeggen,' antwoordde hij fel. 'Dat maakt het wel makkelijker of niet? Waarom kon je niks zeggen? Wat hield je tegen?' Als het antwoord hier Rayvon was, dan was dat gevoel van verraad namelijk wel ineens ontzettend wederzijds. Natuurlijk snapte Faelar ook wel dat ze ook niet konden aanvoelen dat hij deze dingen niet zelf wist, maar dat er gedaan werd alsof dat een staatsgeheim was kon hij niet begrijpen. Zeker niet tegen iemand die hier blijkbaar alles al over had moeten weten. 
Anoniem
Wereldberoemd



'Makkelijker?' Dayla schudde haar hoofd, haar ogen vol ongeloof. 'Ten eerste, het is niet aan mij om erover te praten. Het gaat om een gesloten onderzoek van jaren geleden waar ik niet aan heb meegedaan, en waar ik dus geen enkele vorm van autoriteit over heb. Ten tweede, jij hebt geen enkel recht om die informatie op te eisen, om verontwaardigd te zijn, alsof het je allemaal maar toebehoort.'
Dayla stond op, puur omdat ze niet meer kon blijven zitten. Elke vezel in haar lijf was weer wakker en ze voelde haar borst samentrekken; er was een druk op haar hart die haar benauwde. 'Dus wat hield me tegen? Niets. Het idee is nooit in me naar boven gekomen om ook maar één woord erover te delen met wie dan ook, laat staan een rekruut met jouw reputatie.'
Duchess
Wereldberoemd



'Mijn reputatie op welk moment, hm? Toen ik alleen nog maar "een halfling" was of daarna pas?' antwoordde Faelar, nog altijd alles behalve blij met wat Dayla hem vertelde. 'Wat is dit voor godsnaam voor onderzoek geweest dat je het niet met een halfling kan hebben over de plek waar hij vermoedelijk geboren is? Is het dan zo gek dat ik meer wil weten over waar ik vandaan kom? Kan je dat zo moeilijk bevatten?' Hij was even stil en haalde toen een keer diep adem in een poging rustig te worden. Hij kon het zich niet veroorloven impulsief te reageren. Ze zaten in een verhoor. Zijn leven hing hiervan af. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla was klaar om op Faelar's reactie in te gaan, maar stopte voordat de woorden haar mond uit kwamen. Haar hoofd schoot weer omhoog en ze keek de halfing aan. Het verhaal waar ze zich zo goed mee kon identificeren moest ze nu opzij leggen en ze moest focussen op de informatie die hier belangrijk was: de plek waar hij vermoedelijk vandaan kwam. 
Het feit dat Faelar nu wist van de Stad van Sterren, betekende ook dat hij wist dat het de geboorteplaats van magie was. Als hij dacht dat hij daar vandaan kwam, dan-
'Je ouders zijn zwarte magiërs,' zei ze. Verschillende stukjes begonnen in elkaar te klikken. 'Dat is waarom je niets over jezelf opgaf, of niet soms? Je bent geboren met de zwarte magie.' Geen ritueel, geen teveel aan magie gebruikt. Het zat in hem. 
Duchess
Wereldberoemd



Dit was waarom je je mond hield als je emoties opliepen. Dat was namelijk het moment dat je dingen ging zeggen die je niet moest zeggen. Faelar keek dan ook even alleen stil naar de grond terwijl hij zichzelf mentaal uitschold. 'Maakt dat uit?' zuchtte hij uiteindelijk zacht. Hij was ineens gewoon heel erg moe en heel erg klaar met dit gesprek. 'Een halfling is een halfling niet? Daar heeft nog nooit iemand erg veel verschil tussen gemaakt.' Dat betekende niet dat hij vrolijk met zijn achternaam kon komen aanzetten, maar het was in ieder geval een ding minder waar hij over liegen moest. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla wist niet zo goed hoe ze moest reageren. Ze had niet verwacht dat Faelar er zo neergeslagen bij zou zitten. Met hoe geheimzinnig hij was geweest, had ze eerder het idee dat hij juist boos zou zijn geworden nu ze dit had ontdekt. 
Maar ze begreep hem. Het maakte namelijk inderdaad niet uit. Zolang mensen iets van je dachten, dan kon je moeilijk hen overtuigen van het tegenovergestelde. In Faelar's geval betekende dit dat zolang de oude magie als iets duisters werd gezien, het niet uitmaakte hoe hij een halfing was geworden. Dayla betrapte haarzelf er vaak genoeg op dat ze die magie als iets kwaadaardigs zag, ondanks dat ze eigenlijk beter moest weten. De verhalen bleven alleen in haar hoofd ronddwalen. 
'Nee,' zei ze zacht. 'Dat maakt inderdaad niet uit.' Dayla ging weer zitten. Dat ze ooit nog iets met de halfling gemeen zou hebben... dat was nu iets wat ze écht niet had verwacht. 
Duchess
Wereldberoemd



Wat Faelar op zijn beurt dan weer niet verwacht had, was dat Dayla haar aanval ineens staakte. Hij keek even op naar haar. Waarom? Waarom was het op dit punt dat ze ineens besloot weer vriendelijk tegen hem te doen? Of wat Dayla's versie daarvan was. Hij lachte dan ook even sarcastisch. 'Dát is wanneer het ineens weer goed is?' Maar echt de energie om daar verder op door te gaan had hij ook niet. Hij trok zijn schouders op. 'Je gaat me zeker nog steeds niet vertellen waar dat onderzoek over ging?' Hij verwachtte van niet. Waarom zou ze ook? 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla haalde adem om iets te zeggen, maar stopte haarzelf. Ze kon het niet maken. Ze kon hem niets vertellen zonder tientallen regels en protocollen te breken. En nog simpeler gezegd: ze kon Rayvon niet verraadden. Ondanks dat ze de pijn herkende, het snakken naar informatie, hoe weinig dan ook - ze kon hem niets vertellen. 
Ze keek hem in zijn ogen aan met oprecht medeleven. Normaal gesproken zou ze die emoties verbergen, maar dat was dan maar de enige regel die ze zou breken vandaag. 'Het spijt me,' zei ze zacht. En ze meende het. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar wat gelukkig niet blind; hij zag dat ze het hem vertellen wilde, maar dat simpelweg niet kon. Hij knikte zacht. 'Oké... Geen probleem...' Wel een probleem. Nu wist hij nog altijd niks. En hij ging er misschien nog wel voor dood ook. Maar hij nam het Dayla in ieder geval niet meer kwalijk. Ze deed ook gewoon haar werk, dat begreep hij ook. Hij had gewoon zo graag gewild dat dat niet betekende dat ze hem niks vertellen kon. 
Faelar zuchtte en leunde tegen de muur achter hem. 'En nu?' vroeg hij. 'Wacht ik hier nu gewoon tot ze besloten hebben wat ze met me doen?' 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla schudde haar hoofd. 'Nee,' zei ze. 'Daar gaan we niet op wachten.' Ze haalde diep adem en stond op, waarna ze richting de deur liep.
'Jij gaat wachten totdat ik je hieruit krijg,' ging ze verder. 'Je bent immers mijn rekruut. Dat maakt je mijn verantwoordelijkheid. Dan kan ik je onmogelijk laten vallen en me daarna nog steeds een waardig vinden voor mijn positie.' Dayla opende de celdeur met haar sleutel, stapte naar buiten en deed vervolgens de deur weer dicht. 
Alleen Dayla kon Rayvon op dit punt overtuigen om te wachten, om haar het te laten onderzoeken voordat andere instanties erbij betrokken zouden worden. En als ze daar enkele troeven voor moest gebruiken, dan zou ze dat doen ook. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar lachte opnieuw even sarcastisch. 'En jij hebt die macht? Jij kan dat zo maar voor elkaar krijgen?' Want hoe fijn het ook was eindelijk zeker te weten dat er iemand aan zijn kant stond, klonk dit allemaal veel te mooi om waar te zijn. En hij was niet van plan voor de zoveelste keer gemanipuleerd te worden. Desondanks wilde hij haar niet te veel in twijfel trekken. Als ze inderdaad in staat was hem hieruit te krijgen, zou hij daar absoluut geen nee tegen zeggen. Hij zou er waarschijnlijk helemaal niks over te zeggen hebben, maar dat was niet het punt. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla's mondhoek kroop omhoog. Ze kon het niet helpen. Het was misschien haar enige plan, maar ze wist bijna zeker dat ze in ieder geval tijd kon winnen hiermee. 'Laat mij maar gewoon met Rayvon praten. Ik heb zo een paar trucjes in petto, weet je.' En mochten die trucjes slagen, dan kon ze misschien eindelijk Andor voor eens en voor altijd ontmaskeren. Het was bijna een win-win situatie, alleen stond Faelar's leven nog op het spel. 
Duchess
Wereldberoemd



Oh geweldig. Ze ging met Rayvon praten. Dezelfde Rayvon die zo verschrikkelijk teleurgesteld in hem was momenteel. Dat zou vast helpen. Faelar fronste licht. 'Oké dat is... Heel fijn en zo. Eh, daarnaast; ew. Hij is echt veel te oud voor je?' Hij had zijn energie in elk geval weer een beetje terug. En hey, als Rayvon "ompraten" inderdaad zo makkelijk was, zou hij niet klagen! Niet tot een paar maand later, in elk geval. Want een raar idee was het wel. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste