Naylene.
Het was blij dat ik vandaag mee was gegaan. Ik had er wel echt twijfels over gehad, omdat shoppen niet echt mijn ding was. Maar uiteindelijk was dit niet zo heel erg veel shoppen! Ik had al wel wat dingen over Carole geleerd en ergens vond ik het heel fijn dat ik met haar kon praten. Ze wist ook een beetje hoe dit wereldje was! Al was het niet ons wereldje, niet echt in ieder geval. Al voelde de wereld van Ashton nu ook die van mij en andersom? Ik wist niet hoe het bij Carole had gezeten, of zij en Harry het een tijdje stil hadden kunnen houden of niet. Als ze dat wel hadden kunnen doen, wilde ik toch wel weten hoe ze dat voor elkaar had gekregen! Ik vond het best wel lastig om me nu te bedenken hoe dat zou moeten gaan. Ashton was nou niet echt iemand die echt de een hele week lang elke dag binnen zou zitten. Toen ik in Sydney was geweest en we waren naar het strand gegaan, waren er al foto’s van ons gemaakt! Mensen waren meteen overal vanuit gegaan en hadden gedacht dat zij gelijk hadden gehad. Terwijl er nog helemaal niets tussen ons was geweest! Echt niets! Nu wel, dus als we nu naar het strand zouden gaan was het nog moeilijker? Natuurlijk wilde ik mijn armen dan af en toe om Ashton heen slaan en hem een kus geven! Iets wat niet zomaar kon en ik vond het best wel vervelend dat het zo was? Ik kon er echter ook niet echt iets anders van maken en Ashton had daar toch wel mee ingestemd dat het op deze manier gewoon beter was. Anders was de kans heel erg groot dat ik hem voor echt een hele lange tijd niet meer kon zien! "Ze zijn echt schatten." Brent en Byron waren echt heel erg lief! Linn was misschien niet hun biologische dochter, maar ik kon heel erg veel dingen van hen in haar zien. De manier waarop ze opgevoed was had echt bij hen gelegen en daardoor was ze wel hoe ze nu was. Heel spontaan! Dat kon je echt zien! Ik wist ook wel dat er dingen waren gebeurd, die totaal niet leuk waren geweest, maar ik wist haast wel zeker dat Brent en Byron er alles aan hadden gedaan om er voor te zorgen dat ze allemaal iets beter voor haar hadden kunnen maken! Ik zag dat de blik van Carole veranderde en haar ogen ging vanzelf naar haar arm. Misschien dat ik niet had moeten beginnen over het onderwerp? Het was blijkbaar wel echt heel erg lastig! Iets anders had ik ook niet verwacht! Toch hoefde ze er niet over te praten. We kenden elkaar nog maar een paar uur, dus misschien was het wel heel erg vervelend om er iets over te zeggen. Ik wilde haar niets vragen waar ze zich ongemakkelijk bij voelde? Ik ging naast Carole zitten en dacht na over haar woorden. Als ik iets wilde vragen mocht ik dat doen. Ik wist echter niet echt wat ik moest vragen! Ik wilde niet dat ze zich ellendig voelde, door mij. "Sorry dat ik er over begon. Ik snap dat het behoorlijk moeilijk is om het er over te hebben." Toch wilde ze dat wel doen en dat vond ik wel echt heel erg lief van haar! Ik kon nu niet vragen om een uitleg wat er precies was gebeurd. Ik iets meegekregen, echt niet alles! Iets wat Linn me had verteld, maar ook Ashton. Er was echter wel iets wat ik wilde zeggen! "Ik weet niet echt goed wat ik moet vragen, maar het is wel duidelijk dat het een vreselijke tijd was en ik vind het heel erg knap dat jullie er zo sterk uit zijn gekomen." Carole en Bailey liepen beiden met littekens op hun lichaam, maar het was niet zo dat ze ze echt heel erg ver wegstopten! Ze durfden ze juist te laten zien en dat vond ik echt knap.