Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - The rychess return of the daylar
Duchess
Wereldberoemd



Ondanks dat het beter was dan wat Faelar in gedachten had gehad, maakte dit hem er niet heel veel geruster op. 'En wat houdt "tot op de bodem uitzoeken" precies in...?' vroeg hij voorzichtig. Hij wist niet eens of hij het antwoord wel wilde weten. Als dat betekende dat hij moest kiezen tussen informatie over zichzelf vrijgeven die hij niet wilde vrijgeven of alsnog hangen, dan zou hij zijn dagen kunnen tellen. Dan maakte het zelf niet meer uit welke optie hij koos, ze zouden beide niet prettig zijn. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla kruiste haar benen uit gewoonte en keek de halfling aan. 'Dat betekent dat je me zoveel mogelijk moet vertellen nu dat nog kan. Alles wat ik nog niet weet wat me kan helpen om de situatie beter te begrijpen,' zei ze. Het was niet dat ze zijn onschuld probeerde te bewijzen, dat was niet echt mogelijk in deze situatie. Wat ze echter wel kon proberen te achterhalen was of hij gemanipuleerd was. Als iemand -kuch, Andor, kuch- hem informatie had gevoerd, wetende dat hij zou happen... Dan kon ze misschien iets voor hem doen. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar knikte langzaam. Kijk, dat was precies waar hij bang voor was. Dit was dus helemaal geen goed nieuws. Dit was juist ontzettend slecht nieuws. Hij mocht nu kiezen of hij alleen zijn eigen vonnis tekende, of dat van zijn ouders erbij. En dat was niet zo'n ingewikkelde keuze. Niet dat hij dat tegen Dayla kon zeggen. Wat dus betekende dat hij in plaats daarvan Andor erbij zou moeten lappen. En dat was ook niet ideaal! Hij knikte dus maar gewoon zacht. 'Oké...' 
Anoniem
Wereldberoemd



En tot zo ver ging het bondje tussen Andor en Faelar. Hij had het raam op een kiertje laten staan en had alles gehoord. Het was dan ook misschien niet zo vreemd dat hij niet bepaald blij was met het mes in zijn rug. Hij moest dat alles nog even verbergen toen Dayla naar buiten stapte. Ze gaven elkaar zoals altijd een vuile blik - zelfs nu kon hij die traditie niet negeren - en hij keek haar na. Dayla ging nu alles aan Rayvon vertellen. Dat betekende dat hij niet lang had om zijn eigen zaakjes op orde te krijgen. En misschien kon hij Faelar daar zelfs nog voor gebruiken... 
Met een neutraal gezicht stapte Andor naar binnen. Hij moest gewoon even doen alsof er niets aan de hand was, voor heel even dan in ieder geval. 'Ze was snel weer weg,' merkte hij op. 'Beter, misschien. Ik zou ook niet te lang met haar in een ruimte willen zitten.'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar kon het dan ook niet helpen dat hij nerveus werd bij het zien van Andor - natuurlijk wist hij niet dat Andor dingen wist, maar hij had hem wel net verraden. En niet een beetje ook. Om dan vervolgens te moeten doen alsof er niks aan de hand was, was misschien zelfs voor Faelar niet makkelijk. 
De halfling trok zijn schouders op. 'Waarom hebben jullie zo'n hekel aan elkaar?' vroeg hij zo nonchalant mogelijk. Misschien dat het Andor zelfs genoeg af zou leiden. Waarvan wist Faelar ook niet precies, maar dat hele nare voorgevoel was terug en tien keer zo heftig.
Anoniem
Wereldberoemd



Andor lachte. 'Ja, dat is een goede vraag,' zei hij. Net zoals de andere twee had hij ook een bos sleutels en hij opende de celdeur. Met een doffe tik viel de deur weer dicht. 'Verschillende situaties die uit de hand zijn gelopen, denk ik. Al heeft Naerin mij nooit gemogen. Of vertrouwd, wat dat betreft.' 
Hij ging zitten op de enige andere stoel in de ruimte. De zitting was nog een beetje warm. Waarschijnlijk had Dayla hier gezeten voor ze weg ging. Langzaamaan begon hij het verband van zijn onderarmen los te wikkelen, stukje bij beetje. 'Maar dat gevoel is wat dat betreft wederzijds,' zei hij. 
Andor bleef Faelar aankijken terwijl het verband langzaamaan zich opstapelde op de vloer. 'Ik had wel gehoopt dat jij in ieder geval mij had vertrouwd, halfling.' Het poppetje dat hij kon bespelen had zich losgerukt van zijn touwtjes. Ontzettend jammer. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar knikte langzaam. Ze waren dus elkaars types gewoon niet. Dat kon. Dat was niet per se verkeerd. Zolang je elkaar niet volledig in de haren vloog dan. Of een arme halfling in je ruzie betrok. Waar Faelar zich nu echter veel meer mee bezig hield, was dat Andor hem veel en veel te dichtbij kwam. Had hij die bevoegdheid überhaupt? Of het nou mocht of niet, comfortabel was hij er niet bij. 
Dat gevoel werd voor Faelar alleen maar bevestigd toen zijn blik op Andors onderarmen viel. En terwijl de elf hem vertelde wat hij wist, hield Faelar zijn blik daar ook maar gewoon. Had hij nu echt zijn oude doodsvonnis ingeruild voor een nieuwe? Want dan had hij de oude toch fijner gevonden. 'Ik heb er blijkbaar niet verkeerd aan gedaan dat niet te doen,' antwoordde hij veel rustiger dan hij daadwerkelijk was. 
Anoniem
Wereldberoemd



Andor volgde de zwarte aderen op zijn onderarm met zijn vinger. Onverschillig haalde hij zijn schouders op. 'Dat ligt eraan wie je vijanden zijn,' antwoordde hij. 'En ik had gehoopt dat jij, van alle mensen hier, het juiste pad zou kiezen. Dat jij het zou begrijpen.' Hij schudde zijn hoofd. Wat dat betreft was dit wel een teleurstellende ontwikkeling. 
'Er is een reden dat ik je dit laat zien,' zei hij, wijzend naar de zwarte aderen. 'Jij en ik hebben namelijk iets gemeen. Beide worden niet geaccepteerd in Magron. Verafschuwd. Dat betekent dat jij een militaire basis bent opgewandeld waar je wordt getraind om jezelf te vermoorden. Is dat wat je wil?'
Duchess
Wereldberoemd



Oh Faelar begon wel te begrijpen wie zijn vijand in dit geval was. Hij bleef dan ook sceptisch bij het horen van Andor's woorden. Sorry vriend, maar Faelar had besloten dat je voor de laatste keer met zijn hoofd had gespeeld. Op deze manier dan. 
'Oh hebben we dat?' vroeg Faelar dan ook met opgetrokken wenkbrauw. 'Volgens mij zit je er namelijk helemaal naast. De laatste keer dat ik het gecheckt heb, is magie gebruiken waar je vanaf moet blijven en geboren worden als iets dat mensen liever niet zien niet hetzelfde.' Als hij Andor aan de praat kon houden, kon hij misschien rekken tot Dayla met of zonder Rayvon deze kant weer op kwam. Hoopte hij. 
Anoniem
Wereldberoemd



Andor trok een wenkbrauw op. 'Is dat zo?' vroeg hij. 'Wat zei je gisteren ook alweer? Oh ja: het maakt niet uit. Dat was het. De mening over wat je bent is toch al gevormd. Hoe je aan je magie bent gekomen maakt dan geen verschil meer.' Hij keek Faelar strak aan. 'Ze zullen je hier altijd zien als iets dat niet mag bestaan. Dat is het soort land waar jij voor aan het trainen bent. Waar jij dadelijk je leven voor zal vechten, misschien wel sterven.'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar keek hem alleen even stil aan. Zo lang luisterde hij dus al mee? Dat was... Meer dan een probleem. Faelar had dingen gezegd waarvan hij niet eens wilde dat Dayla ze wist, laat staan Andor. Hij haalde uiteindelijk zijn schouders op. 'Wat wil je nu precies van me? Want ik heb duidelijk toch niet de informatie die je hebben wil. En ik kan moeilijk in zien hoe ik anders nuttig voor je kan zijn.' Wat vreemd was, want Andor wilde hem duidelijk graag aan zijn kant hebben. 
Anoniem
Wereldberoemd



Andor bleef hem strak aankijken. Hij kon wel een mooi verhaal gaan vertellen, maar daar had hij helaas geen tijd meer voor. Direct zijn, dat was zijn enige optie. 'Ik wil dat je meegaat naar het Praanse Rijk,' zei hij. Eenmaal daar kon hij voor het eerst in een heel lange tijd de koning persoonlijk zijn verslag geven. Daar zou hij waarschijnlijk niet heel blij mee zijn, maar zodra hij zou horen dat hij nog altijd een lijntje in plaats had, zou hij vast wel weer bedaren. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar had sowieso niet veel dingen kunnen bedenken, maar dit was wel zijn laatste idee geweest. Hij fronste dan ook direct diep. 'Waarom?' Misschien hielp het ook niet dat hij helemaal niet op de hoogte was van politiek. Hij bleef immers toch nergens lang en het enige wat hij weten moest was of ze ergens nog een beetje oké konden doen tegen halflingen of niet. Wat er verder allemaal speelde kon hem, tot nu toe, gestolen worden. 
Anoniem
Wereldberoemd



Het leek Andor vrij logisch, maar misschien had het toch wat uitleg nodig. 'Omdat je daar veilig bent?' antwoordde hij. Hij liet vervolgens een stilte vallen, maar al snel werd er iets duidelijk. 'Je denkt toch niet dat jij veilig bent, alleen omdat je mij verlinkt heb? Want het enige wat je veranderd hebt is het aantal executies als ze mij pakken.'
Andor stond op en stapte richting de deur. 'Al heb je nu de kans om dat voor de laatste keer aan te passen. Dus, wat gaat het worden, twee of nul rollende koppen?'
Duchess
Wereldberoemd



Zie je wel, hij wilde niks anders dan zijn eigen huid redden. Faelar schudde dan ook direct zijn hoofd. 'Je had al lang kunnen vertrekken als je het hier allemaal te spannend werd. Daarnaast, Dayla heeft wat voor me geregeld.' En als derde punt was nu vertrekken en mogelijk toch nog gepakt worden ook niet zo bevordelijk voor zijn overlevingskansen. Sorry Andor, maar Faelar had gekozen wie hij vertrouwen zou, en je was niet in de prijzen gevallen. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste