Demish schreef:
Rhi.
Het was niet zo dat ik nu opeens stond te springen om zijn vriendinnetje te zijn. Ik moest al kotsen van het woord! Luke had wel goed gespeeld en ik snapte wel waarom zijn band enigszins succes had, want hij kon zingen. Iets wat hij net ook wel had laten zien, maar dat betekende niet dat ik was gesmolten in zijn handen en dat hij nu letterlijk alles kon verwachten vanuit mijn kant, want dat was niet zo. Ik snapte ook nog steeds niet waarom hij dat wilde. Misschien was hij gewoon opzoek naar een relatie, naar iets waar hij naar uit kon kijken op de momenten dat hij weg zou zijn, maar dan had hij toch echt de verkeerde persoon voor zich. Ik was niet het type waar mensen naar terug kwamen? Überhaupt niet! De meeste mensen waren eigenlijk alleen maar blij als ik uiteindelijk weg was uit hun leven. Toen ik vanmiddag het berichtje naar Luke had gestuurd, had ik ergens wel gehoopt dat hij niet zou reageren. Dat hij me gewoon zou negeren, maar hij had binnen een paar minuten iets terug gestuurd en ik snapte echt niet waarom hij dat had gedaan. Ik snapte niet eens waarom hij hier nog zat. Misschien omdat hij nog steeds hoopte op meer, maar er zou nooit meer komen? Dat had ik hem al eerder duidelijk gemaakt en dat zou ik ook blijven doen, net zolang tot hij het uiteindelijk zou snappen. Het leek me dat er toch nog wel iets tot hem door moest kunnen dringen. Luke was niet dom? Al was het volgens mij wel zo dat hij eigenwijs was. Iets wat een goede eigenschap kon zijn, maar voor ons was het alleen maar irritant. Eigenlijk vooral voor mij. Hoe eigenwijzer hij deed, hoe moeilijker het werd om er voor te zorgen dat hij op afstand bleef! Ik zuchtte toen ik de armen van Luke om me heen voelde. Ik hield echt niet van het knuffelen! Dat had ik nooit gedaan en ik kon me ook niet voorstellen dat iemand het fijn vond om zo te zitten! Ik had echter ook geen zin om er nu iets aan te veranderen. We zaten sowieso al samen onder de deken en daardoor moesten we ook wel dicht bij elkaar zitten. Het zou ook vreemd zijn als ik Luke nu opeens aan de kant zou duwen, ondanks dat ik dat misschien wilde. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en staarde voor me uit naar de zee. ‘Je moet niet gewend raken aan dat soort berichtjes,’ mompelde ik. Het was niet zo dat ik hem nog tien keer zou uitnodigen om zoiets te doen. Ik wist zelf niet eens waarom ik dit had gedaan. Ik snapte ergens ook wel dat Luke verbaasd was geweest. Ik was niet heel erg aardig geweest de laatste keer. Ik had vrijwel gezegd dat hij gestoord was geweest. Ergens was het ook gestoord geweest dat hij zoveel moeite had gedaan? Dat had nog nooit iemand gedaan! Ik kon me in ieder geval niet bedenken dat iemand ooit zo graag twee uur met me door had willen brengen. Luke wel en ergens snapte ik het nog steeds niet. Hij had letterlijk miljoenen meisjes om uit te kiezen en hij koos voor iemand die er zelf niet eens voor open stond. Misschien was hij achteraf toch niet zo heel erg slim! ‘Ik werd gewoon een beetje gek van Edyn die constant zat te zeuren over je. Als ik niet beter zou weten, zou ik denken dat ze je leuk vindt.’ Edyn had het echt vaak over hem gehad! Al wist ik zelf ook wel dat ze helemaal verliefd was op Michael. Ik snapte niet eens hoe die twee het met elkaar volhielden, want ze waren beide heel irritant! Niet dat ik nou heel veel om was gegaan met Michael, maar alleen al dat gekir dat uit Edyn haar slaapkamer was om een dom filmpje dat hij haar had gestuurd! In mijn ogen was dat al erg genoeg! Echt met hem om gaan zou waarschijnlijk nog erger zijn.
Rhi.
Het was niet zo dat ik nu opeens stond te springen om zijn vriendinnetje te zijn. Ik moest al kotsen van het woord! Luke had wel goed gespeeld en ik snapte wel waarom zijn band enigszins succes had, want hij kon zingen. Iets wat hij net ook wel had laten zien, maar dat betekende niet dat ik was gesmolten in zijn handen en dat hij nu letterlijk alles kon verwachten vanuit mijn kant, want dat was niet zo. Ik snapte ook nog steeds niet waarom hij dat wilde. Misschien was hij gewoon opzoek naar een relatie, naar iets waar hij naar uit kon kijken op de momenten dat hij weg zou zijn, maar dan had hij toch echt de verkeerde persoon voor zich. Ik was niet het type waar mensen naar terug kwamen? Überhaupt niet! De meeste mensen waren eigenlijk alleen maar blij als ik uiteindelijk weg was uit hun leven. Toen ik vanmiddag het berichtje naar Luke had gestuurd, had ik ergens wel gehoopt dat hij niet zou reageren. Dat hij me gewoon zou negeren, maar hij had binnen een paar minuten iets terug gestuurd en ik snapte echt niet waarom hij dat had gedaan. Ik snapte niet eens waarom hij hier nog zat. Misschien omdat hij nog steeds hoopte op meer, maar er zou nooit meer komen? Dat had ik hem al eerder duidelijk gemaakt en dat zou ik ook blijven doen, net zolang tot hij het uiteindelijk zou snappen. Het leek me dat er toch nog wel iets tot hem door moest kunnen dringen. Luke was niet dom? Al was het volgens mij wel zo dat hij eigenwijs was. Iets wat een goede eigenschap kon zijn, maar voor ons was het alleen maar irritant. Eigenlijk vooral voor mij. Hoe eigenwijzer hij deed, hoe moeilijker het werd om er voor te zorgen dat hij op afstand bleef! Ik zuchtte toen ik de armen van Luke om me heen voelde. Ik hield echt niet van het knuffelen! Dat had ik nooit gedaan en ik kon me ook niet voorstellen dat iemand het fijn vond om zo te zitten! Ik had echter ook geen zin om er nu iets aan te veranderen. We zaten sowieso al samen onder de deken en daardoor moesten we ook wel dicht bij elkaar zitten. Het zou ook vreemd zijn als ik Luke nu opeens aan de kant zou duwen, ondanks dat ik dat misschien wilde. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en staarde voor me uit naar de zee. ‘Je moet niet gewend raken aan dat soort berichtjes,’ mompelde ik. Het was niet zo dat ik hem nog tien keer zou uitnodigen om zoiets te doen. Ik wist zelf niet eens waarom ik dit had gedaan. Ik snapte ergens ook wel dat Luke verbaasd was geweest. Ik was niet heel erg aardig geweest de laatste keer. Ik had vrijwel gezegd dat hij gestoord was geweest. Ergens was het ook gestoord geweest dat hij zoveel moeite had gedaan? Dat had nog nooit iemand gedaan! Ik kon me in ieder geval niet bedenken dat iemand ooit zo graag twee uur met me door had willen brengen. Luke wel en ergens snapte ik het nog steeds niet. Hij had letterlijk miljoenen meisjes om uit te kiezen en hij koos voor iemand die er zelf niet eens voor open stond. Misschien was hij achteraf toch niet zo heel erg slim! ‘Ik werd gewoon een beetje gek van Edyn die constant zat te zeuren over je. Als ik niet beter zou weten, zou ik denken dat ze je leuk vindt.’ Edyn had het echt vaak over hem gehad! Al wist ik zelf ook wel dat ze helemaal verliefd was op Michael. Ik snapte niet eens hoe die twee het met elkaar volhielden, want ze waren beide heel irritant! Niet dat ik nou heel veel om was gegaan met Michael, maar alleen al dat gekir dat uit Edyn haar slaapkamer was om een dom filmpje dat hij haar had gestuurd! In mijn ogen was dat al erg genoeg! Echt met hem om gaan zou waarschijnlijk nog erger zijn.