Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - Strange Trails
Anoniem
Landelijke ster



Niemand kon hem helpen, dat was het enige waar hij zeker over was. Hij zou deze hulp ook überhaupt niet accepteren als ze hem deze wel bieden kon. Ze kon de zwaarte van zijn lijf niet laten vergaan door bij hem te zijn, noch kon ze de verschijnselen verlichten die traagzaam op kwamen spelen nu ze hem de drugs had ontnomen. Het was een proces waarin ze hem dwong het voort te zetten, maar ook een ontwikkelingsgang die hij als eenzaam man moest doorstaan; niet alleen moest hij zichzelf voor haar opsluiten in de kamer mocht ze dit door willen zetten, het betekende ook dat hij al zijn huisgenoten ontlopen moest om het toegeven aan de drugs te voorkomen. Hij schudde zijn hoofd. "I didn't ask for this. I don't want the help." Het gemompel kwam voort uit een plaats die overvallen werd met de drang naar het middel dat hij meer dan een dag geleden voor het laatst in zijn bloedbaan terecht had laten komen. Ze had hem dan wel geconfronteerd met wat hij zichzelf aangedaan had toen ze hem zo voor het blok zette en hij in de ontwenningsfase terecht was gekomen, zijn lichaam aangetast gebleken in het spiegelbeeld van de stoffige spiegel, maar het kon zijn honger naar zijn gewenning van drugs niet weghalen. Verre van; zijn drang begon zich op te stapelen terwijl hij uit frustratie zijn ogen sloot, zijn handen in zijn haar laten verdwijnen om ze uiteindelijk voor even zijn gezicht te laten bedekken in de schaduwen van zijn handpalmen. 
"Why are you doing this to me?" Geen woede wist zich te uiten omdat hij het gebrek aan kracht ervoor te verduren had, maar het werd duidelijk dat de ontwenning irritatie bij hem naar boven bracht. Hij wist niet hoe hij ermee om moest gaan dat zijn lichaam zodanig schreeuwde om een injectie, dat hij zijn gedachten er niet meer vanaf houden kon. Verstrooid stapte hij ietwat achteruit, de trillingen voelen opzetten die zijn handen wederom over begonnen te nemen. "Is this payback to you? You want to see me suffer because I was gone?"
Anoniem
Landelijke ster



Het was misschien beter als ze niet op hem inging. Ook voor haar was het een zware dag en de kracht om een discussie met hem aan te gaan had ze niet meer. Zonder wat te zeggen spoelde ze haar lichaam af waarna ze de douche uitstapte. Ze pakte een handdoek en begon haar haar wat af te drogen terwijl ze naar zichzelf keek in de spiegel. Zijn woorden raakte haar, alsof ze hem echt wilde laten lijden om het feit dat hij er niet voor haar was. Ze zou iemand dat nooit aandoen en hij zou dat als geen ander moeten weten. Ze liet haar natte haar weer uit de handdoek vallen waarna ze deze om haar lichaam sloeg. Haar kleding had ze niet meegenomen aangezien ze niet echt van plan was om te douchen. Ze haalde haar vingers door haar haar en pakte de deur klink vast. "I'll wait outside so you can get dressed." Was het enige wat ze zei voor ze de gang op stapte.
De frisse bries die door de gangen raasde liet haar kort rillen. Ze had enkel een handdoek om zich heen en het was niet bepaald warm buiten of binnen. Ze leunde met haar hoofd tegen de muur en zuchtte diep. Ze hoopte gewoon dat alles goed zou komen met hem maar ook tussen hen. In deze dagen besefte ze goed wat ze nog voor Raiden voelde en hoe diep dit nog eigenlijk zat. Ze wilde het hem zeker nog vertellen maar nu leek niet het goede moment. Ze wilde hem niet meer onder druk zetten dan hij zich al voelde. Ze wist ook niet goed wat ze nog kon doen. Misschien was het toch beter geweest als ze haar handen er vanaf trok en hem gewoon zelf zijn ding liet doen. Ze wist eigenlijk wel dat hij het nog moeilijker zou krijgen zonder haar hulp, al zou hij dit zelf nooit toegeven.

Anoniem
Landelijke ster



Volledig genegeerd bleef het stil, strak haar stappen gevolgd die haar van hem weg leidden. Ze gaf geen kick weer nu hij zijn gedachten open en bloot had gelegd en de situatie vanuit zijn oogpunt had verklaard. Geen aandacht werd het gegund dat zijn paranoia weer in het spel werd gegooid, en hij juist nu vereiste dat ze hem vertelde waarom ze dit hele proces in werking had gezet als ze wist wat het hem opleveren zou. Daarvoor kwam haar zwijgzaamheid in de plaats. Ze droogde zichzelf slechts af, bedekte haar ontblootte lichaam met de handdoek en vond haar weg naar buiten, alsof ze uit de weg wilde gaan wat eraan zat te komen; enkel een opmerking over haar plannen verliet nog haar mond, als aankondiging waar ze precies haar voetstappen heen zette toen ze door de deuropening naar de gang verdween.
Zich verloren in de hunkering naar het middel, duwde hij zijn vuist zacht tegen de zijmuur van het douchehok. De gedachte aan een nieuwe injectie had al zijn andere vertwijfelingen en gepeins volledig opzij gezet, geen andere mogelijkheid gehad om zich op te focussen dan het snakken naar het voelen van de drugs in zijn bloed. Het kostte hem al zijn overgebleven energie om zichzelf voort te slepen naar een van de handdoeken en de druppels water van zijn huid af te drogen. De klaargelegde kleding liet hij moeizaam zijn lijf weer bedekken, waarop hij zichzelf uiteindelijk naar een van de wasbakken toe dwong om te tandenpoetsen. Alhoewel zijn krachtlevel er niet naar neigde dit alles vol te houden, weigerde hij zijn bewegingen stop te zetten, in een wanhopige poging zijn denken op een ander spoor te zetten door deze afleiding.
Grofweg drie minuten later betrad hij de gang, gekleed in een paar voetbalshorts indien hij een gevonden vest over zijn armen liet glippen. Haar gedaante naast de deur passeerde hij in een langzaam tempo. Het had weinig zin gehad haar aan te kijken of een opmerking over zijn lippen te laten glijden, daar waar zijn concentratie allesbehalve naar stond. Het was overgekomen dat ze hem net zomin uitsluitsel wilde geven voor haar acties, waardoor hij geen woord tegenover haar had om op het moment uit te spreken.
Anoniem
Landelijke ster



TS > a month later > Sterling

Een zucht werd zachtjes hoorbaar gemaakt, de rook met de uitgeblazen lucht mee laten voeren die slepend verging tot een onzichtbare massa. Haar arm leunde onverschillig tegen het deurkozijn. Haar hand geklemd om het hout onderwijl ze de deur van Raiden's slaapkamer voor zich openduwde, de kier vergroot tot ze volledig door de deuropening kijken kon en het het enige dat nog een obstakel vormde tussen haar en het enteren van de koude ruimte, het kleine opstapje vormde. Dat ze de verschijning van Mia waarnemen kon in de voor de rest met leegte gevulde kamer, was als verwacht. Ze had Raiden de afgelopen uren in de gaten gehouden. Ongestoord had ze de minuten weg zien tikken op de klok aan de wand van de gang, afwachtende tot hij het meisje alleen laten zou en zijn uitweg zou zoeken buiten het huis. Het vermoeden van zijn vertrek had sinds deze ochtend al opgespeeld en, nu zijn aanwezigheid miste in het pand, zag ze haar kans helder om de brunette aan te spreken. Zonder de bescherming van de jongen wist ze dat het meisje weinig tegenstand bieden kon en tevens eerde bedreigde gevoelens door zich heen zou voelen gaan, dan wanneer Raiden bij haar was; ze zou hem haar niet nogmaals laten verdedigen, niet nu zijn toestand verslechterd was sinds zij haar vlucht bij hem gevonden had.
Een vijandige blik sierde haar ogen. Met niks meer dan nonchalance werden haar bewegingen doorgezet, de kamer ingelopen met geen twijfel die gespot kon worden. De sigaret haalde ze tussen haar lippen weg om deze tussen haar wijs- en middelvinger te laten rusten, die ze net zo achteloos in haar grip liet hangen als haar houding uitstraalde. "What were you thinking?" Strak keek ze haar aan onderwijl ze enigszins boos een wenkbrauw ophaalde. "Ever since you've been here, he's gotten worse. What the fuck do you think you're doin'?"


Anoniem
Landelijke ster



Het was al later in de avond en ze wachtte tot Raiden thuis zou komen van het hardlopen. Hij was nu even weg en ze miste hem. Hij heeft de laatste maand zo hard geknokt en ze was zo ontzettend trots op hem. Zijn levensstijl was compleet omgedraaid en hij zag er veel gezonder en gelukkiger uit. Ze hadden het niet gemakkelijk gehad afgelopen maand maar samen hebben ze zijn gevecht bevochten. Ze is nooit van zijn zijde geweken en het was voor hem misschien nu toch duidelijk dat ze niet meer zou gaan.
Ze zat rustig op zijn bed een boek te lezen die ze vorige week gekocht had in de boekwinkel op de hoek van de straat. Ze zat diep in haar verhaal toen de deur opende. Ze legde het boek weg en stond op, denkend dat Raiden binnen zou lopen. Haar glimlach verdween bij het zien van Sterling. Een vijandige blik van haar kant rustte op het meisje. "Can't you see he is fucking happy, I did what no one ever could do for him." Spatte ze terug terwijl ze haar armen over elkaar sloeg. "Oh honey, you really are blind aren't you. Ever since I got here I helped him. You are toxic to him and he finally sees that. You messed him up even more than I did. You and him doing drugs, what a good life." sprak ze sarcastisch terwijl ze bespottend lachte. " Raiden is healthier than ever thanks to me, I suggest next time you don't come jumping in our room since you have no right to do that, actually you lost that the second I walked in." Een grijns sierde haar lippen terwijl ze richting Sterling stapte. "Must hurt right, that he choose me over you." 

Anoniem
Landelijke ster



Het kille dat ze haar toonde toen ze haar in het zicht kreeg, was zoals ze aan had zien komen. Zij en Mia lagen elkaar geenszins en, ondanks dat ze beide gaven om de toestand van dezelfde jongen, was er geen vriendelijkheid tussen beide te vinden. De wijze waarop zijzelf grimmig op haar neerkeek, werd dezelfde blik haar terug geschonken met geen enkel beetje genade. "Happy? That's what you call it?" Uit sarcasme klonk kort haar gelach, al dan gebleken was dat het een toon van woede bevatte zodra ze het liet horen. "He was damn near a skeleton when walkin' through the halfway and couldn't even leave his room until a couple of days ago." Ze had genoeg meegekregen vanuit haar eigen positie. Ze had hem amper nog in het huis gezien en wanneer hij haar zicht passeerde, zag hij er miserabel uit, een toestand waarin hij zich voorheen niet bevonden had toen Mia nog geen plaats in zijn leven had genomen. De weg naar de douche leek voor hem al genoeg te zijn geweest om elk moment in elkaar te kunnen storten, iets wat ze moeilijk vond om aan te zien.
"You put him through hell for your own selfish reasons, you bitch." Ze gromde, haar hoofd kwaad geschud. "He couldn't fit into your standards so you made him to, because you didn't like what you saw." De peuk mikte ze roekeloos uit het raam, deze door de wind naar de grond laten voeren die zich een paar verdiepingen onder hen bevond. Het was niet te verwoorden hoezeer ze op haar zenuwen begon te werken. Met elk moment die ze bij elkaar doorbrachten en ze zich zo tegenover haar uit durfde te spreken, kreeg ze een grotere neiging haar vuist het werk te laten doen. Het kwam uit het diepst van haar hart als ze vertelde dat ze Mia graag afgetuigd had voor wat ze gedaan had.
"Oh, so now you be walkin' around here for a few weeks and you think you got to rule this place, huh?" Waar ze de gedachte vandaan haalde dat ze alles voor het zeggen had en het lef in zich op kon brengen dit te beweren, was onuitgesproken gebleven. Het vormde het domste wat ze ooit zeggen kon, maar datgeen wat haar voornamelijk dwarszat was hoe ze durfde te vertellen dat ze Raiden geholpen had, terwijl ze hem elke dag weer langs haar kamer moest zien strompelen als een dode. Fel brandden haar pupillen op de brunette. "Let me help you outta Wonderland. You didn't pay shit for your stay and neither do you fight along with the rest, so you can get kicked out anytime we want you to. You ain't got no right to be in here and get his position he worked hard for all fucked up. Because if you gonna keep on messing him up, he's gonna get kicked out along with you and be back on the streets with nothing left. Is that what you want for him?"


Anoniem
Landelijke ster



Een sarcastische lach vulde de kamer waarna ze haar hoofd schudden. "You really are a dumb psycho bitch aren't you. You're so in denial yourself. You also got a problem with drugs honey and you took Raiden down in that black hole with you. Yes, he is happy but you wouldn't know since he's been avoiding you ever since I helped him get rid of the drugs." De adrenaline stroomde door haar aderen. Mia was nooit het vechterstype geweest maar ze wilde Sterling nu toch echt een ram verkopen. Ze kon haar gezeur en gejammer niet aanhoren, alsof zij Raiden ooit had geholpen zoals Mia dat had gedaan. Nee, het meisje had hem meer naar de afgrond gebracht dan wie dan ook. Op de momenten dat hij iemand nodig had stond zij voor hem klaar met de drugs. 
"I don't fucking need to have him fit my standards because I knew how he was before he got into this shithole and he was a different person. He just used you for sex because you numbed every feeling out of his body with that drug of yours. What we had was something real, he never used me like a blown up sex doll."  Ze rolde haar ogen en stapte nog dichter naar Sterling toe. "He has always been into my standards because no matter what, he was still Raiden and nothing would ever change that.. You're just jealous you know that. He just threw you away like you were nothing. Trust me, that hurts but instead of stalking him and being psycho about him, just let him be happy even if that's with me." 
Haar opmerkingen waren zo makkelijk om op terug te vuren en het gaf haar met de seconde meer zelfvertrouwen. Ze zou altijd voor Raiden op blijven komen en zij moest gewoon maken dat ze wegkwam aangezien zij nog steeds toxic voor hem bleef. "Want me to pay rent? I don't give a shit about that money, I will pay if that makes the ice princess happy. Besides do you really think Raiden will live here forever? Nah, we want a place for ourselfs in a few months so don't worry, you will be getting rid of me, but i'm taking him with me. Oh and about me being the boss in here? I don't think so but my man is and he will always, and I say always have my back whenever it comes between us, trust me sweety, i'm not the one getting kicked out then."  Ze keek naar Sterling en keek haar kwaad aan. Ze hief haar hand en gaf het meisje een harde klap in haar gezicht. "And now, get the fuck out of our room before I fucking snap your neck, you slut." 

Anoniem
Landelijke ster



"Right, because before your bitch ass crossed this building, he'd actually smile instead of walking around numbed with pain." Naarmate ze meer uitsprak verhardde ze haar stem, steeds luider gesproken tot het haast geroep vormde dat door de kamer trok. Hun weerkaatsende woorden bleven als een krachtige echo hangen. De gehorigheid van het huis had op dat punt haar aandacht al verlaten, geen baat meer gehad bij of anderen het meekrijgen konden of gewoonweg hun oren bedekken moesten als ze hun geluid weg wilden cijferen uit de omgeving. Ze had haar grens van woede al te ver overschreden voor zichzelf om het af te kappen, enkel en alleen omdat ze anderen niet storen wilde. Nijdig hield ze zich staande voor het meisje, die de afstand tussen hun gedaantes nog op enkele millimeters had gehouden sinds ze op haar af was gestapt. Hardhandig voelde ze hoe Mia's hand haar wang vond en een brandende plek van pijn achterliet, desondanks ze geen trek van pijniging toonde toen de steken haar linkerzijde van haar gezicht over begonnen te nemen. Een helse blik nam haar ogen over, haar hoofd gekanteld indien ze een angstaanjagende grijns weergaf. "Oh, you gon' get it now." 
Haar vuist had ze gebald, deze zo hard als steen in deze positie gehouden. In een fractie van een tel haalde ze naar haar gezicht uit, haar tanden op elkaar gezet uit teken van opgeborrelde woede, voorbereid om haar een harde treffer terug te geven voor de klap die het meisje haar zojuist verkocht had. Echter kon het zover niet komen. Nog voor ze haar geraakt had, voelde ze hoe haar arm tegengehouden werd en een tegenkracht haar hand ervan weerhield in aanraking met Mia's neus te komen. Hevig werd ze vastgeklemd door een hand, door zijn vingers die haar in bedwang hielden met het vermogen dat ze niet overtreffen kon met alle kracht die zijzelf verzameld had voor de dreun. Opkijkend naar datgeen wat haar ervan verhinderde het meisje te geven wat ze verdiende, ontmoetten haar pupillen die van Raiden, haar arm doodstil gehouden die door zijn stevige grip bezweek van haar energie. "You two better knock this off right now." Zijn gesis kwam luguber naar voren met een toon die ze nog niet vaak van hem weer had moeten horen. Het maakte dat ze zodanig overvallen werd door zijn huiveringwekkende uitstraling, dat ze als vanzelf haar arm weer langs haar weerszijde liet zakken. En, alhoewel ze goed wist dat het niet slechts naar haar gericht was geweest, voelde ze zich te veel aangesproken door zijn doordringende blik om het af te wimpelen. Gefrustreerd schudde ze haar hoofd. "And if it ain't the man itself. You'd better tame that rich slut or I'm gonna do it for ya."


Anoniem
Landelijke ster



In enkele tellen zag ze hoe Sterling haar vuist balde en deze richting haar hoofd zwierde. Ze kneep haar ogen dicht en wachtte op de harde klap. Echter kwam deze niet en opende ze langzaam haar ogen. Ze zag hoe haar vuist millimeters voor haar gezicht werd terug getrokken door Raiden. Ze keek naar zijn gezicht en zag dat hij een beetje over de zeik was met de scene die hij aantrof in zijn kamer, en logisch. Ze zag hoe Sterling haar arm meteen liet vallen en naar Raiden keek. "Such a fucking puppy." mompelde Mia terwijl ze haar ogen rolde en naar Sterling luisterde die weer begon te praten. "Well what exactly are you going to do bitch? He doesn't have to tame me when you fucking came bursting into this door while I did nothing wrong." 
Haar ogen gleden van Sterling op naar Raiden waarna ze zuchtte. "I was just chilling on the bed when she bursted into our room, blaming me for fucking you up this past month. That you are not happy, and that I tried to fix you to put you into my standards. That I wasn't paying rent." Ze keek naar Sterling en klemde haar kaken op elkaar. "She thinks she can just come into our room as if it was hers. She attacked me with her delusional shit which aint even halfway true." Ze stapte weer richting Sterling toe en bleef haar aan kijken. "Like I already told you twice, he doesn't give a flying fuck about you. He used you and he threw you away. What is so hard to accept about that. I'm never ever leaving his side again, you had your chance but you fucked it up and now you will never ever lay one finger on him again or I will do things that I will regret." Ze stapte nog dichter naar Sterling toe en boog zich naar haar oor. "Now go away and go suck someone elses dick and leave my man alone, you piece of shit." 




Anoniem
Landelijke ster



Geen energie had hij eraan hoeven te verspillen om mee te krijgen wat zich afspeelde in zijn kamer. Het lawaai had hem al kunnen bereiken vooraleer hij ook maar voet op de trap had gezet, een paar meter in het huis verstreken sinds zijn binnenkomst. Bij het horen van de stemgeluiden die onverbiddelijk wreed door de lucht verplaatst werden had hij niet eens een gedachte hoeven te laten opkomen voor het besef dat het Mia en Sterling waren van wie hij de discussie moeiteloos meekrijgen kon. Waar het precies over ging was voor hem ook een mysterie geweest zodra hij ernaar toe was gestormd, maar hij had zijn naam meerdere keren het onderwerp horen kruisen; de scheldwoorden die heen en weer naar elkaar toegebeten werden waren tevens ook niet bepaald onopvallend gebleven.
Waargenomen hoe Sterling haar hand ontspande en deze liet zakken, haalde hij chagrijnig zijn grip op haar arm weg. Het begon hem echt dwars te zitten hoe ze tegen elkaar uitvielen en zichzelf mee lieten slepen in een gedoe dat hij niet anders verwoorden kon dan kinderachtig. De stille woede die ze uitwisselden werd door hem beantwoord met duidelijke irritatie dat zich weergaf op zijn gelaat. Niet alleen begon hijzelf ook kwaad te worden over hoe Sterling zich gedroeg, maar het feit dat Mia zich erin mee liet slepen en fel voor zich sprak zonder ook maar zijn aanwezigheid in de ruimte te erkennen liet hem ook verbitterd voelen. Ze verlaagde zich tot hetzelfde niveau en dat uit complete frustratie. Het antwoord dat ze vervolgens van Sterling kreeg, viel daardoor haast te voorspellen, zodra hij haar haar mond woedend open zag trekken. "You childish b-"
"Stop it! Both of you." Ontstemd liet hij een zucht horen, zijn blik fel gegaan naar de gedaantes van beide meiden. "For fuck's sake Mia, 'he' can speak for himself." De plastic tas die tot nu toe nog tussen zijn vingers geklemd was geweest, liet hij ijzig op de grond zakken, zijn pupillen voor geen seconde van hen weggehaald tot hij zich draaide naar Sterling. "Just leave. Please." Het nam een tijdje in voor ze leek te hebben realiseren wat het was dat hij vertelde. Onbeweeglijk stond ze voor hem, zodanig afwezig dat hij betwijfelde of ze hem wel horen kon door haar doodstille positie. Wederom zuchtte hij. "Now." Het was toen dat ze pas daadwerkelijk bij bewustzijn haar ogen bij de zijne liet en zijn woorden volgde; met weerzin zag hij haar vertrekken.


Anoniem
Landelijke ster



De harde toon van Raiden vulde de kamer. Hij beval het meisje de kamer te verlaten terwijl ze naar de tassen op de grond keek. Hij had blijkbaar eten mee genomen na zijn hardloopsessie en het irriteerde haar dat Sterling er weer tussen gekomen is en alles verziekt had. Ze schudde haar hoofd en draaide zich om waarna ze richting de tafel liep waar een fles whiskey op stond. Ze vulde een glas en dronk deze in één teug leeg waarna ze een tweede glas vulde en richting het raam liep. Ze zette haar hand in haar haar en keek naar buiten. Het was toch haast ongelofelijk hoe iemand je zo kon opfokken dat je je ging gedragen als iemand anders. Ze walgde van zichzelf maar haar woede voor Sterling moest er eens uitkomen, helaas was dat nu het geval geweest.
Zuchtend nam ze nog een slok van haar drankje, er niet eens meer oplettend of het meisje nu wel of niet de kamer had verlaten. Ze voelde zich slecht door wat ze allemaal gezegd had maar ze werd binnen enkele tellen in zo'n benauwde positie gedrukt dat ze niet goed wist hoe ze er net mee om moest gaan. Ze zette haar glas naar en liep naar het bed waar ze op ging zitten. Ze leunde haar hoofd in haar handen en sloot even haar ogen. Ze was ook gewoon een beetje overspannen door de afgelopen weken. Ze sliep weinig en haar enige prioriteit was Raiden, wat ze natuurlijk totaal niet erg vond. Maar ze merkte dat ze wat slechter in haar vel zat en vandaar deze uitbarsting ook meteen wat heftiger was. Ze wreef in haar ogen en keek op naar Raiden. "Look, i'm really sorry okay..." Ze kwam langzaam omhoog en liep naar hem toe. "I got a little too angry at her." 

Anoniem
Landelijke ster



Hij haalde zijn wenkbrauw op. Hoe ze gelijk zocht naar de fles whiskey, gericht op de drank afgelopen met geen omwentelingen of vertwijfelingen, had hem enigszins verslagen achtergelaten. Het was logisch om te veronderstellen dat ze nog evenzeer woede door zich had stromen zoals een minuut geleden voor zijn aankomst, maar dat ze de sterke drank nodig had om het te stillen, was net zo nieuw voor hem geweest als de aanblik van haar razernij toen hij de kamer betrad. Hij had haar nog geen enkele keer zo kwaad gezien als hij net waar had genomen; het had hem ietwat van zijn stuk gebracht dat ze zichzelf had verloren in die emoties juist wanneer het haar afschrikte wanneer hij daar last van had. 
Zacht liet hij de deur in het slot vallen, toegegeven aan de gedachte om het geluid wat te dempen liever dan elkander op de boven- en benedenverdieping mee te laten krijgen wat er speelde. "Brought some Italian food with me on the way back." Het was inzichtelijk dat het met geen enthousiasme werd geopperd, maar hij deed zijn best de sfeer wat luchtig te houden, gezien het geen zin had een nieuwe discussie op te brengen. Dat hij vooraleer Sterling de kamer verliet het niet in zich op kon brengen van haar armen weg te kijken, had hem al gefrustreerd genoeg gemaakt. Alsof hij aan het zoeken was naar sporen dat ze de drugs bezat waar hij nog altijd naar verlangde zelfs al had hij graag van haar weg willen kijken. 
Hij hurkte neer bij de tas. De spullen laadde hij zwijgend uit, de stilte behouden totdat hij haar deze hoorde verbreken. Beide haar stemgeluid als haar voetstappen kwamen naar voren onderwijl hij naar haar opkeek. "I don't care about that." Het waren geen van zijn zorgen dat Mia tegen haar uitgevallen was. Hij wist dat Sterling het hebben kon en net zo terug had gebeten, zeker als de grimmigheid opliep en de conversatie steeds meer tot een persoonlijke aanval werd. Hij schudde zijn hoofd. "I'm just sick of you two arguing about me behind my back, forcing me to get in between so you both don't beat each other up. You guys don't have to be friends, but please talk this shit out sometime."
Anoniem
Landelijke ster



Haar hand legde ze op zijn schouder toen hij hurkte bij de tas. Ze gaf zijn schouder een zacht kneepje en glimlachte kleintjes. "The food smells amazing, thank you sweetheart." ze hief haar hand op van zijn schouder waarna ze richting het bed liep en de kussen van het bed trok en deze op de grond legde zodat ze daar op konden zitten. Ze pakte een fleece deken en legde deze ook neer zodat ze daaronder kon zitten terwijl ze at. "It's just that, I never ever attack her all of the sudden, I just chose to ignore her all this time but when she bursted into the room today, it just got the best of me." Ze liep naar hem toe en pakte het eten aan waarna ze richting de kussens liep om te zitten. 
"No, I will never be her friend but I just want her to stop focussing on you and yeah. Sometimes I get insecure when she's around you because she is pretty and all." Ze klopte op het kussen naast zich, als teken dat hij haar moest vergezellen. "Let's stop talking about Sterling for tonight, I just want to spend the evening with you while I don't have to think about her." Ze glimlachte en keek op naar hem. "How was your run? you've been gone for quite some time." Ze pakte de plastic vork die bij de pasta kwam en opende haar eten waarna ze het een beetje liet afkoelen. "Once again, it was very sweet of you to bring us dinner, this will do me good." Ze keek weer naar hem en glimlachte. Ze had iets geregeld voor hem en ze kon niet wachten om het hem te vertellen. Ze hoopte dat hij er net zo enthousiast over zou zijn als zij was. "Raiden, after dinner.. I'd like to take you somewhere." Ze had in de hoek van de kamer al een tas klaargezet met de benodigde dingen zodat hij geen idee zou hebben waar ze heen zouden gaan.


Anoniem
Landelijke ster



Haar hand legde ze lieftallig neer op zijn schouder, een warmte verspreid die hij kende van eerder. Het gaf haast een gevoel weg alsof de tijden nooit veranderd waren geweest en ze voor geen dag van zijn zijde was geweken, maar ze eerder verder waren gegaan waar ze waren gebleven. Zijn geglimlach bij deze gedachte bleef miniem en zwak, amper zichtbaar geworden op zijn gelaat dat focus uitstraalde in plaats van amusement, en toch gaf het ergens weer dat hij zich lichtelijk weer op zijn gemak begon te voelen als ze rondom hem was. Gezien dit eerst volledig verdwenen was geweest, was het voor hem dan ook vreemd dit weer zijn lijf te voelen doorstromen. "No problem." Haar liefde voor Italiaans eten had zijn geheugen nog niet verlaten. Ook was het een poging voor hemzelf om weer te wennen aan het eten op de reguliere tijdstippen en porties; hij had de afgelopen maanden weinig eetlust gehad en hierdoor het ritme als het ging om maaltijden volledig verloren, omdat hij hier gewoon niet meer naar neigde.
"I know and I'm not asking you guys to become friends. I just want the fighting to stop, because every time it seems like I'm in the middle of it without even knowing what you two are actually arguing about in the first place. I'm okay with awkward silences and deadly looks, but you two skipped that fase and got right into punching each other." Toegeven dat het ergens aantrekkelijk was dat Mia haar zelfverzekerde, felle kant toonde liet hij links liggen. Het zou zijn punt niet verduidelijken en zelfs tegenwerken, al kon hij het in zichzelf wel merken dat hij haar woede niet zozeer erg had gevonden om te zien. Toen ze het onderwerp afkapte verschoof zijn aandacht echter weer terug naar de werkelijkheid, voor even geknikt op haar voorstel waarna hij een van de bakken in handen nam. "Not as good as it used to be, but it did numb my thoughts." Het kon niet als wonder beschouwd worden dat zijn conditie in de put was geholpen sinds ze hem dwong van de injecties af te gaan, maar dat het zijn gedachtengang stillegde als hij de drang voor speed voelde was wel te merken. 
Haar glimlach wees op haar achterliggende plannen, waar hij geen zicht op had. De mysterieuze blik in haar ogen had hij al waar kunnen nemen toen ze klaarblijkelijk iets bedacht had voor die avond zonder hem erover in te lichten. Ze maakte hem nieuwsgierig. "A surprise?" Verbaasd fronste hij, haar vragend aangekeken onderwijl hij zichzelf naast haar op de grond liet zakken en de bak pasta voor zichzelf uitstalde. "What are you planning on taking me to?"


Anoniem
Landelijke ster



De bak pasta rustte op haar schoot terwijl ze met haar vork in de pasta prikte. Ze nam een grote hap en begon te eten. Even sloot ze haar ogen om te genieten van de smaken die vrijkwamen in haar mond. Ze slikte alles door en keek naar hem. "This pasta is the bomb.'" Ze keek even naar zijn pasta en likte haar lippen. "You let me have to try me yours as well." Ze nam weer een hap en lachte naar Raiden. "I don't want to tell you the entire surpise but we are not sleeping here tonight and we have to take the motor to get there." Ze gaf hem een knipoog en at rustig haar eten op.
Eigenlijk kon ze niet wachten om na het eten richting het hotel te gaan. Het was geen vijf sterren hotel maar het zou hen zeker even een nachtje rust geven met een heerlijk bed. Ze had er zin in en ze had het gevoel dat het hen beide enorm goed zou doen om even weg te zijn uit dit gekke huis. "You will like it trust me, I did this because i'm proud of you.. And I want you to know that." Ze at haar pasta bak helemaal leeg en zette hem daarna voor zich op de grond waarna ze over haar bolle buikje wreef. "I'm so full, I can't even." Ze pakte haar glas drinken van de grond en nam een slokje waarna ze hem het glas aanbood zodat hij ook een slokje kon nemen. "You looked so handsome by the way, when you walked in after your run. I like the sweaty work out look on you." Ze greens en legde haar hoofd tegen het matras aan aangezien ze toch al tegen het bed geleund zat. "I'd love to go running with you someday."

 

Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste