ORPG - The rychess return of the daylar - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The rychess return of the daylar

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Daar was Faelar veel en veel te ijdel voor! En daarbij had hij gewoon niet verwacht om zo snel al op een strijdveld te staan! 'Ik had me anders prima gered,' beet hij haar nog toe, voor hij besloot haar verder te negeren. Hij had wel even heel, heel veel andere dingen aan zijn hoofd, eigenlijk.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla wilde erop in gaan, maar na het verslaan van nog een paar soldaten, bleef het ineens stil. Ze keek verward om zich heen. Enkele rekruten van de basis waren nog staande, voor de rest was het... stil. Dayla keek naar het veld om haar heen. Veel lichamen. Veel bloed. Ze haalde diep adem. Zelfs in haar longen kon ze het metaal nog proeven. Was het dan nu... voorbij? Lag er nog een vijand op de loer? Werden ze niet in de val gelokt met valse hoop?

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had de volgende pijl al klaar toen hij ook ineens merkte dat er gewoon... Niks meer overeind stond. Hij keek even voorzichtig om zich heen, maar de enige bronnen van magie leken aan hun kant te staan. Dat maakte hem echter niet minder voorzichtig. Na een paar seconden, die als minuten voelden, ademde hij zacht uit. Hij had niet eens gemerkt dat hij zijn adem ingehouden had. 'Was... Was dat het...?'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla stond naast hem te hijgen, maar ze leek niet op adem te kunnen komen. Ondertussen bleef ze de omgeving scannen. 'Ik... denk het wel,' antwoordde ze. Ze had geen idee hoeveel het er geweest waren, of er nog meer waren op andere delen van de basis, maar hier leek de strijd gestreden. 'We... moeten de gewonden vervoeren. Het hoofdgebouw is het dichtstbij, dat wordt dan een noodziekenhuis. Iemand moet medicijnen gaan halen uit de ziekenboeg. En... water. We hebben water nodig.' Zonder water kon ze niet helen, en ze hadden echt magie nodig om zoveel mogelijk te kunnen redden.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar knikte zachtjes en liet zijn boog dan heel, heel voorzichtig zakken. Hij vertrouwde het eigenlijk nog niet helemaal. Hij wierp een voorzichtige blik naar achteren, naar Dayla toe. Waar ze eerder zo'n kleurrijke bron van magie was geweest, leek ze nu helemaal leeg te lopen. Hij fronste dan ook even bezorgd. 'H-hey...?' Dat leek niet goed. Dat leek helemaal niet goed.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla keek op naar Faelar. Toen begon ze pas te merken dat alles ineens erg wazig was geworden. Ze wilde nog iets zeggen, maar het kwam haar mond niet uit. Haar lichaam was op. Haar magie was leeg. Zonder ook maar iets van energie over te hebben, voelde ze haar hele lijf verslappen. Het was alsof de zwaartekracht uit het niets te veel was geworden en ze ter aarde stortte.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar liet de boog vallen en ving Dayla op. 'Hey- hey? Dayla...?' Niet goed. Zeker niet goed. 'Hey, blijf nog even bij me...?' probeerde hij, terwijl hij de aandacht van enkele andere elven probeerde te trekken. Niet dat dat moeilijk was; er waren genoeg ogen op hen gericht. 'Je kan nu geen gekke dingen doen, je staat nog bij me in het krijt,' mompelde hij.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla knipperde een paar keer met haar ogen om het beeld scherper te krijgen, maar veel hielp het niet. Verdomme, ze moest juist nu alles nog kunnen geven, maar er was niets meer. 'Halfling, breng me naar de ziekenboeg,' zei ze zo duidelijk als dat haar lukte. 'De rest moet de gewonden naar binnen brengen. Ik moet... ik moet naar de ziekenboeg.' Daar lag iets dat ze nog nooit eerder had gebruikt en specifiek was verteld om het nooit te gebruiken, tenzij het een noodgeval was. Nou, Rayvon, dit was een noodgeval.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar was al lang blij dat ze er nog was, zeker als ze er nog genoeg was om hem instructies te geven. Hij zuchtte even opgelucht en begon haar toen inderdaad die kant maar op te helpen. Al bleek dat gemakkelijker gezegd dan gedaan. Iemand die eigenlijk niet op haar eigen benen kon staan over een veld vol lijken slepen... Dit was in ieder geval niet hoe hij had gedacht dat vandaag zou gaan.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Hey, Dayla deed haar best om stappen te zetten! Misschien hielp het een beetje, maar echt weten kon ze dat niet. Voor nu was het gewoon belangrijk dat ze wakker bleef. In de ziekenboeg kon ze Faelar precies vertellen wat hij moest doen, dus dat moest goedkomen, toch?

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Een beetje misschien. Als Faelar haar had moeten dragen kwamen ze een stuk minder ver. Dat maakte niet dat Faelar minder opgelucht wacht toen ze bij de ziekenboeg aankwamen. Alsof het hier inmiddels niet ook overbevolkt was... Hij keek even achterom naar het slagveld, waar duidelijk nog genoeg mensen zijn hulp nodig hadden. Man...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla liet Faelar los en strompelde met haar laatste krachten naar haar bureau (of in ieder geval, het bureau dat ze had geclaimd en gebruikte alsof het van haar was) en opende een laatje met een sleutel. Ze gooide alles uit het laatje op het bureaublad tot ze de vond wat ze hebben moest. Een onschuldig, houten kistje kwam tevoorschijn, dat ze opende. Daarin zat een injectiespuit met een zwart glinsterende vloeistof. Niet precies iets dat er heel goed uit zag. Desondanks aarzelde ze geen moment en stak ze de naald in haar dij, alsof ze een allergische reactie had gehad en haar medicijnen moest toedienen. Vrijwel gelijk begon de magie door haar bloed te stromen. Misschien zou Rayvon haar een preek geven later, maar dat was dan maar zo. Dit was belangrijker.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Onschuldig-ogend voor ieder ander misschien. Faelar keek even naar wat ze deed en fronste licht toen hij zag wat ze pakte. Als hij eerder gedacht had dat Dayla veel magie uitstraalde, dan was dit bijna een explosie van magie. Even vroeg hij zich af of ze niet gewoon medicatie nodig had en dat dit dat was, maar zodra hij de magie vanuit de naald door Dayla's lichaam zag stromen, bleek dat gelijk niet aan de orde te zijn. Oke, dus dit! was drugs! Geweldig. Dat kon er ook nog wel bovenop.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla haalde diep adem terwijl ze haar lichaam voelde opwarmen. Alles kwam weer terug in focus, als niet helderder. 'Halfling, ik heb iemand nodig voor triage. De ergste gevallen moeten als eerst behandeld worden en zal ik helpen, daarna moeten ze worden doorgestuurd naar de ziekenboeg of het hoofdkwartier.' Ze pakte een blokje met gekleurde post-its en gaf deze aan Faelar. 'Groen voor niet dringend, geel voor dringend, roze voor zeer dringend en bij een bijna sterfgeval roep je me. Jij!' Ze wees naar een voorbijlopende soldaat, die uiteindelijk Taegan bleek te zijn. Gelukkig, die leefde in ieder geval nog. Hopelijk was Ilvisar ook nog levend. 'Ik wil dat je helpt met het opzetten van een ziekenboeg op het hoofdkwartier. Breng alles wat we hier kunnen missen daarheen, begrepen? Daarna kan je helpen met het verplaatsen van gewonden.' Dat betekende dat er over lijken gelopen moesten worden, maar dat regelden ze later nog wel. Dayla kon het niet veroorloven om daar nu aan te denken als ze het dodenaantal niet verder omhoog wilde laten kruipen.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Dat vond Faelar in eerste instantie een prima idee, tot hij zich bedacht dat hij zich veel nuttiger maken kon. 'Met alle respect,' loog hij, 'maar ik denk dat ik beter geschikt ben om op het veld naar overlevenden te zoeken.' Hij kon niet helemaal uitleggen waarom. Deels omdat hij het zelf ook niet snapte en deels omdat dat niet erg gunstig zou zijn voor zijn hele "halflingen zijn eigenlijk heel normaal" ding. Als dit al kwam omdat hij een halfling was.
Faelar was ook opgelucht Taegan te zien, maar moest dan toch een paar extra tellen nemen om de vraag te stellen. 'Waar is...?' liet hij hem echter half in de lucht hangen. Hij was eigenlijk vooral bang voor het antwoord.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld