Duchess schreef: Faelar keek haar gewoon even aan. 'Als excuus...?' Zie je wel, hij wist dat er iets niet klopte. 'Maar dan... Zal je je hoofd misschien toch echt ergens gestoten hebben...'
Duchess schreef: Faelar glimlachte wrang. 'Weet ik niet?' Hij zuchtte diep. 'Maar misschien dat we daar nog achter komen...' Of niet, maar die optie opperde hij maar niet.
Rye schreef: Dayla ging toch weer aan de oever zitten. Was er maar een manier om dat brandmerk te laten verdwijnen... 'Ik ben nu dus een aquariumversiering...' zei ze zacht. Het maakt niet uit wat ze nu nog deed, ze was het ooit geweest en nu zal ze het altijd zijn. Als ze slaaf was geweest... die mensen zouden haar altijd als slaaf zien.
Duchess schreef: Faelar trok een wenkbrauw op. 'Dat ben je niet. Je bent gewoon Dayla, van wie ze met hun poten af moeten blijven,' antwoordde hij stellig.
Rye schreef: Dayla schudde haar hoofd. 'Ik zal nooit meer "gewoon Dayla" zijn,' antwoordde ze. 'Voor hen niet, thuis niet... nergens niet. En dat zal mijn rug elk persoon vertellen.'
Duchess schreef: Faelar keek haar even aan. 'Voor mij ben je gewoon Dayla. En als ze echt om je geven maakt niemand dat teken op je rug ook maar iets uit.' Hij was even stil. Of dat "teken" op je gezicht wat dat betrof. Au.
Rye schreef: Dayla glimlachte zwak. Het was heel lief van hem om het te zeggen, maar overtuigen was wat lastiger. 'Dankje,' antwoordde ze. 'Dat... ik waardeer het...'
Rye schreef: Dayla lachte zacht. Het was heel aardig van hem om haar op te proberen beuren, het lukte zelfs een beetje. Uiteindelijk keek ze toch maar weer in het water. 'Ik snap gewoon niet... waarom zouden ze het doen? Zelf zouden ze het toch ook niet willen...?'
Duchess schreef: Faelar haalde diep adem. 'Mensen zijn egoïstisch en gierig,' zuchtte hij. 'Het kan ze niet schelen dat een ander het slecht heeft; als het met henzelf maar goed gaat.'
Rye schreef: Dayla knikte zacht. 'Ik... ik denk het...' Het liefst wilde ze niet zo over de mensen denken, ergens had ze namelijk nog hoop, maar het begon er wel verdomd veel op te lijken.
Duchess schreef: Faelar zuchtte diep. Hij wist het wel zeker, maar afijn... 'Sorry, ik heb deze wereld een beetje voor je verpest, of niet?' glimlachte hij wrang.
Duchess schreef: Faelar glimlachte zwak. 'Hmm, ik denk het.' Wat dat betreft was het misschien een fijn idee; een andere wereld hebben waar je naartoe kon als deze tegenviel...