Elysium schreef:
Edyn.
Ik wilde de dingen van Rosa echt niet horen. Ze werden echt steeds erger en ik wilde niet dat Michael zoveel pijn had! Het maakte me echt niets uit wat er was gebeurd met zijn gezicht of zijn haar, als hij maar geen pijn had! Als het had gekund was ik meteen naar hem toe gegaan. Had ik nu nog het vliegtuig gepakt en had ik een heel eind gevolgen. Ik wist echter ook wel dat het niet kon. Ik moest werken! Rosa, Eve en Danny hadden me nodig. Dan kon ik ze niet zomaar achterlaten? Dat wilde ik ook helemaal niet! Ik wilde wel echt heel erg graag naar Michael! Hem knuffelen als hij pijn had. Al was er op het moment niets liever dat ik wilde, dan gewoon weten hoe het met hem ging. Horen van hem wat er nou precies aan de hand was en niet van de dingen die op internet stonden! Die waren namelijk echt vreselijk en mochten gewoon niet waar zijn. Rhi zorgde dat haar gesprek met Luke ten einde kwam, iets wat ergens best wel jammer was. Het was goed dat die twee met elkaar spraken. Ik wist niet of ze elkaar hadden gesproken nadat ik ze had laten praten. Maar het was wel echt heel erg goed voor die twee. Normaal had ik ook wel gezegd dat ze gewoon bij hem aan de telefoon moest blijven, zodat ze gewoon verder konden praten! Nu had ik gewoon van alles nodig. Al leek Rhi me ook niet te kunnen vertellen wat er precies aan de hand was. Luke wist het zelfs niet! Dat terwijl ze samen ergens in hetzelfde gebouw was! Misschien was Michael niet eens meer in het gebouw maar was hij in het ziekenhuis. Iets wat aan de ene kant goed was, in het ziekenhuis werden mensen geholpen! Ze hadden echter wel pijn en dat was niet oké! Michael mocht echt geen pijn hebben. "Dankjewel." Fluisterde ik. Luke zou bellen als hij iets wist en misschien zou Michael zelfs bellen, want dat hij zou hem vertellen! Iets wat echt heel erg lief was! Ik wilde wel echt weten hoe het daar ging? Ik vond het fijn om Rhi haar armen om mij te voelen en het deed me toch wel goed dat ze zei dat ze voor het eten zou gaan zorgen en ook voor Eve, want die moest zo inderdaad wel uit bed en nog even omgekleed worden. Anders zou ze vanavond helemaal niet meer slapen. Normaal werd ze wel uit haarzelf wakker, maar nu was ze waarschijnlijk heel erg moe omdat we echt veel hadden gespeeld! "Dankjewel Rhi." Ik hief mijn hoofd wat op, zodat ik haar een kus op haar wang kon geven. Ik vond het echt heel erg lief van haar dat ze voor me wilde zorgen! Niet alleen voor mij, maar ook voor Rosa, Eve en Danny! Rosa stond al snel ook bij in de gang en het gesprek ging over Luke. Ik snapte niet echt wat Rhi met Rosa wilde bespreken en normaal had ik sowieso iets over haar laatste woorden gezegd, maar nu was ik gewoon te moe om dat te doen? Ik wilde weten hoe het met Michael ging, meer niet. Dat was het enige waar ik aan dacht! Michael mocht gewoon echt geen pijn hebben. Ik knikte dan ook en deed wat Rhi had voorgesteld. Ik liep naar de woonkamer, waar ik een kussen van de bank af pakte en vervolgens op de bank kroop met het kussen dicht tegen met aan. Ik pakte mijn mobiel er nog even hoopvol bij, maar het was wel duidelijk dat daar niet heel erg veel was gebeurd. Ik had geen berichtjes gekregen. Daarom legde ik het weg en liet ik mezelf op de bank vallen. Het voelde zelfs niet goed om hier te liggen, misschien ook wel omdat hier onze eerste zoen was geweest en de bank me alleen maar meer aan Michael deed denken! Mijn Teddybeer mocht gewoon echt geen pijn hebben!
Edyn.
Ik wilde de dingen van Rosa echt niet horen. Ze werden echt steeds erger en ik wilde niet dat Michael zoveel pijn had! Het maakte me echt niets uit wat er was gebeurd met zijn gezicht of zijn haar, als hij maar geen pijn had! Als het had gekund was ik meteen naar hem toe gegaan. Had ik nu nog het vliegtuig gepakt en had ik een heel eind gevolgen. Ik wist echter ook wel dat het niet kon. Ik moest werken! Rosa, Eve en Danny hadden me nodig. Dan kon ik ze niet zomaar achterlaten? Dat wilde ik ook helemaal niet! Ik wilde wel echt heel erg graag naar Michael! Hem knuffelen als hij pijn had. Al was er op het moment niets liever dat ik wilde, dan gewoon weten hoe het met hem ging. Horen van hem wat er nou precies aan de hand was en niet van de dingen die op internet stonden! Die waren namelijk echt vreselijk en mochten gewoon niet waar zijn. Rhi zorgde dat haar gesprek met Luke ten einde kwam, iets wat ergens best wel jammer was. Het was goed dat die twee met elkaar spraken. Ik wist niet of ze elkaar hadden gesproken nadat ik ze had laten praten. Maar het was wel echt heel erg goed voor die twee. Normaal had ik ook wel gezegd dat ze gewoon bij hem aan de telefoon moest blijven, zodat ze gewoon verder konden praten! Nu had ik gewoon van alles nodig. Al leek Rhi me ook niet te kunnen vertellen wat er precies aan de hand was. Luke wist het zelfs niet! Dat terwijl ze samen ergens in hetzelfde gebouw was! Misschien was Michael niet eens meer in het gebouw maar was hij in het ziekenhuis. Iets wat aan de ene kant goed was, in het ziekenhuis werden mensen geholpen! Ze hadden echter wel pijn en dat was niet oké! Michael mocht echt geen pijn hebben. "Dankjewel." Fluisterde ik. Luke zou bellen als hij iets wist en misschien zou Michael zelfs bellen, want dat hij zou hem vertellen! Iets wat echt heel erg lief was! Ik wilde wel echt weten hoe het daar ging? Ik vond het fijn om Rhi haar armen om mij te voelen en het deed me toch wel goed dat ze zei dat ze voor het eten zou gaan zorgen en ook voor Eve, want die moest zo inderdaad wel uit bed en nog even omgekleed worden. Anders zou ze vanavond helemaal niet meer slapen. Normaal werd ze wel uit haarzelf wakker, maar nu was ze waarschijnlijk heel erg moe omdat we echt veel hadden gespeeld! "Dankjewel Rhi." Ik hief mijn hoofd wat op, zodat ik haar een kus op haar wang kon geven. Ik vond het echt heel erg lief van haar dat ze voor me wilde zorgen! Niet alleen voor mij, maar ook voor Rosa, Eve en Danny! Rosa stond al snel ook bij in de gang en het gesprek ging over Luke. Ik snapte niet echt wat Rhi met Rosa wilde bespreken en normaal had ik sowieso iets over haar laatste woorden gezegd, maar nu was ik gewoon te moe om dat te doen? Ik wilde weten hoe het met Michael ging, meer niet. Dat was het enige waar ik aan dacht! Michael mocht gewoon echt geen pijn hebben. Ik knikte dan ook en deed wat Rhi had voorgesteld. Ik liep naar de woonkamer, waar ik een kussen van de bank af pakte en vervolgens op de bank kroop met het kussen dicht tegen met aan. Ik pakte mijn mobiel er nog even hoopvol bij, maar het was wel duidelijk dat daar niet heel erg veel was gebeurd. Ik had geen berichtjes gekregen. Daarom legde ik het weg en liet ik mezelf op de bank vallen. Het voelde zelfs niet goed om hier te liggen, misschien ook wel omdat hier onze eerste zoen was geweest en de bank me alleen maar meer aan Michael deed denken! Mijn Teddybeer mocht gewoon echt geen pijn hebben!