Demish schreef:
Rhi.
Het was ook wel even fijn geweest om een stukje te lopen. Het was niet om de hoek geweest, maar ik had niet weg kunnen rijden terwijl Luke daar nog had gelegen en ik had hem ook niet wakker willen maken? Daarnaast had ik ook even na kunnen denken over dit alles. Luke en ik hadden sinds het ongeluk van Michael contact gehad en ik had soms moeten lachen om zijn berichtjes. We hadden zelfs wat afgesproken en terwijl ik daar had gelopen, was ik onderweg geweest om ontbijt voor hem te halen. Ik had nog nooit ontbijt boor iemand gehaald en meestal was ik ook niet degene die bleef voor het ontbijt. Ik wist ook niet zo goed waarom ik precies ontbijt had gehaald voor Luke. Ik had hem ook wakker kunnen maken en hem naar huis kunnen brengen, maar ergens had ik dat niet gewild? Ik voelde me op mijn gemak bij Luke, nu in ieder geval. Ook omdat hij wist dat ik geen relatie wilde en hij leek er vrede mee te hebben? Hij had me gister dan wel een paar kusjes gegeven, wat eigenlijk het enige was geweest, maar dat was voornamelijk gekomen doordat hij moe was geweest? Ik zat in ieder geval nog steeds niet te wachten op een relatie, maar als Luke zo nu en dan wat dingen samen wilde doen, vond ik dat nog wel oké? Als het maar niet alleen dates waren of wat dan ook, want dan zou ik hem wel stoppen. ‘Het is echt een shit ontbijt,’ zei ik lachend tegen Luke. Hij had gezegd dat het een goed ontbijt was, maar dat was het echt niet? De koffie was waterig en alles behalve sterk, en ik wist nu al dat de croissantjes ook niet geweldig zouden smaken, maar dit was het enige wat er in de buurt was geweest. We zouden altijd nog ergens anders iets kunnen halen, maar ik zat er nou ook niet op te wachten om tien dollar voor twee bekers met koffie te betalen? Ik snapte ook echt niet waarom sommige mensen dat deden. Ik knikte op wat Luke zei. Het croissantje was misschien een beetje taai, maar voor de rest viel het wel mee. Het was inderdaad beter dan de koffie. Ik bleef voor me uit kijken naar de stad en knikte opnieuw. ‘Soms moest ik gewoon het huis uit. Dan was dit de beste plek.’ Ik had het nooit zo erg gevonden om hier te slapen. Ik was iets kleiner dan Luke, dus ik paste gemakkelijk in de laadbak en met een dekentje was het best te doen. Het was misschien niet heel erg goed voor je spieren, maar een beetje spierpijn was in mijn ogen beter dan constant gezeur aan je hoofd over van alles en nog wat. Ik stopte nog een stukje van de croissant in mijn mond en veegde mijn vingers af aan mijn broek. Ik merkte op een gegeven moment dat Luke mijn kant op keek, wat me deed denken aan de keer dat ik naast hem op de bank had gezeten. Toen had ik hem er nog op gewezen dat hij naar me had gestaard. Iets wat hij nu weer aan het doen was, waardoor ik eigenlijk niet zo goed wist wat ik moest doen. Ik wist eigenlijk wel zeker dat iemand nooit zo naar me had gekeken zoals Luke dat nu deed. Ik wist niet eens waarom hij dat deed? Ik was niet heel erg aardig tegen hem geweest en ik wist van mezelf ook wel dat ik niet een heel aardig persoon was. Dus ergens was het gekkenwerk dat Luke zo naar me keek en zijn nacht door had gebracht in een laadbak van een pick-up, met mij. Ik draaide me iets bij en nam een slok van de koffie, al leek die slechter te worden met elke slok. ‘Moet ik je straks naar huis brengen?’ We konden hier ook nog wel een tijdje zitten, maar ik wist ook niet wat hij wilde. Misschien had hij ook wel een paar afspraken waar hij op tijd voor moest zijn.
Rhi.
Het was ook wel even fijn geweest om een stukje te lopen. Het was niet om de hoek geweest, maar ik had niet weg kunnen rijden terwijl Luke daar nog had gelegen en ik had hem ook niet wakker willen maken? Daarnaast had ik ook even na kunnen denken over dit alles. Luke en ik hadden sinds het ongeluk van Michael contact gehad en ik had soms moeten lachen om zijn berichtjes. We hadden zelfs wat afgesproken en terwijl ik daar had gelopen, was ik onderweg geweest om ontbijt voor hem te halen. Ik had nog nooit ontbijt boor iemand gehaald en meestal was ik ook niet degene die bleef voor het ontbijt. Ik wist ook niet zo goed waarom ik precies ontbijt had gehaald voor Luke. Ik had hem ook wakker kunnen maken en hem naar huis kunnen brengen, maar ergens had ik dat niet gewild? Ik voelde me op mijn gemak bij Luke, nu in ieder geval. Ook omdat hij wist dat ik geen relatie wilde en hij leek er vrede mee te hebben? Hij had me gister dan wel een paar kusjes gegeven, wat eigenlijk het enige was geweest, maar dat was voornamelijk gekomen doordat hij moe was geweest? Ik zat in ieder geval nog steeds niet te wachten op een relatie, maar als Luke zo nu en dan wat dingen samen wilde doen, vond ik dat nog wel oké? Als het maar niet alleen dates waren of wat dan ook, want dan zou ik hem wel stoppen. ‘Het is echt een shit ontbijt,’ zei ik lachend tegen Luke. Hij had gezegd dat het een goed ontbijt was, maar dat was het echt niet? De koffie was waterig en alles behalve sterk, en ik wist nu al dat de croissantjes ook niet geweldig zouden smaken, maar dit was het enige wat er in de buurt was geweest. We zouden altijd nog ergens anders iets kunnen halen, maar ik zat er nou ook niet op te wachten om tien dollar voor twee bekers met koffie te betalen? Ik snapte ook echt niet waarom sommige mensen dat deden. Ik knikte op wat Luke zei. Het croissantje was misschien een beetje taai, maar voor de rest viel het wel mee. Het was inderdaad beter dan de koffie. Ik bleef voor me uit kijken naar de stad en knikte opnieuw. ‘Soms moest ik gewoon het huis uit. Dan was dit de beste plek.’ Ik had het nooit zo erg gevonden om hier te slapen. Ik was iets kleiner dan Luke, dus ik paste gemakkelijk in de laadbak en met een dekentje was het best te doen. Het was misschien niet heel erg goed voor je spieren, maar een beetje spierpijn was in mijn ogen beter dan constant gezeur aan je hoofd over van alles en nog wat. Ik stopte nog een stukje van de croissant in mijn mond en veegde mijn vingers af aan mijn broek. Ik merkte op een gegeven moment dat Luke mijn kant op keek, wat me deed denken aan de keer dat ik naast hem op de bank had gezeten. Toen had ik hem er nog op gewezen dat hij naar me had gestaard. Iets wat hij nu weer aan het doen was, waardoor ik eigenlijk niet zo goed wist wat ik moest doen. Ik wist eigenlijk wel zeker dat iemand nooit zo naar me had gekeken zoals Luke dat nu deed. Ik wist niet eens waarom hij dat deed? Ik was niet heel erg aardig tegen hem geweest en ik wist van mezelf ook wel dat ik niet een heel aardig persoon was. Dus ergens was het gekkenwerk dat Luke zo naar me keek en zijn nacht door had gebracht in een laadbak van een pick-up, met mij. Ik draaide me iets bij en nam een slok van de koffie, al leek die slechter te worden met elke slok. ‘Moet ik je straks naar huis brengen?’ We konden hier ook nog wel een tijdje zitten, maar ik wist ook niet wat hij wilde. Misschien had hij ook wel een paar afspraken waar hij op tijd voor moest zijn.