Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - The rychess return of the daylar
Anoniem
Wereldberoemd



Tathron was ook redelijk verbaasd over de komst van de halfling. Zijn koninkrijk mocht dan wel zijn soort tolereren, maar heel erg geaccepteerd werden ze nog niet. Eenmaal boven, in de veilige muren van de oorlogskamer, besloot hij er dan ook iets van te zeggen. 'Misschien is het beter als de halfling de ruimte verlaat,' zei hij, natuurlijk erg koninklijk. 

Dayla keek de koning strak aan. In deze ruimte kon de koning zeggen wat hij wilde, maar zij had meer ervaring met wat er ook besproken zou worden. 'De halfling blijft,' antwoordde ze dan ook. En daar ging ze niet over in discussie. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar was twijfelend met ze meegegaan. Dit voelde nog altijd niet als iets waar hij bij hoorde te zijn. En dat gevoel werd alleen maar bevestigd toen de koning van iedereen zei dat hij misschien beter vertrekken kon. Hij vond het prima! Hij ging wel! Ook als Dayla vond dat dat niet nodig was! Dayla kon immers toch niet meer gezag hebben dan de fucking koning.
Anoniem
Wereldberoemd



Tathron liet de verontwaardiging niet op zijn gezicht zien, dat zou een teken zijn van zwakte. Erover in discussie gaan zou echter te veel van zijn tijd kosten. 'Ik zie dat je Rayvon's rol met veel... passie, hebt overgenomen,' zei hij, wetende dat het zou raken. 'Al heb je de fijne kneepjes nog niet in handen.'

Dayla zag het voor wat het was: hij wilde haar de tent uit lokken. In plaats daarvan beet ze hard op haar tanden om elk woord dat ze wilde schreeuwen weg te kunnen slikken. 'Rayvon is niet te vervangen,' antwoordde ze. 'Wat mij brengt tot het verzoek dat ik had ingediend, in de brief die u zonder twijfel zal hebben ontvangen. Anders had u ons niet vereerd met een bezoek, neem ik aan.'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar hield zich ondertussen maar gewoon zoveel mogelijk afzijdig. Als het aan hem gelegen had, was hij terug naar buiten gegaan voordat hier een gesprek begonnen was. Daar was het nu te laat voor. En goden wat zou hij ervoor geven om hier nu niet bij te hoeven zijn. Wat heerlijk dat ze het zo goed met elkaar vinden konden. Echt heel fijn. 
Anoniem
Wereldberoemd



Tathron knikte. 'Een search and rescue van Generaal Rayvon Daeyra. Dat heb ik inderdaad gelezen. We hebben echter niet de middelen voor nutteloze missies. Iedereen is hier nodig. Dat begrijp je toch wel, Kolonel Naerin?'

Dayla begreep er niets van. Rayvon was... alles. Hij betekende enorm veel voor deze basis, was zo goed als het kloppend hart. Nu hij er niet meer is... 'Nee, dat begrijp ik niet,' zei ze, de woorden nog net niet in zijn gezicht spugend. 'De Generaal verdiend na jarenlange dienst toch wel onze loyaliteit?'
Duchess
Wereldberoemd



Hoe graag Faelar zich hier ook in mengen wilde - aan Dayla's kant, welteverstaan - besloot hij om zelfs nu zijn mond te houden. Als hij de afgelopen tijd iets had geleerd, was het dat hij zich niet moest bemoeien met dingen waar hij niks over wist. En soms ook niet met dingen waar hij wel iets over wist. Negen van de tien keer pakte het allemaal toch niet goed uit als hij zijn mond open trok!
Anoniem
Wereldberoemd



Tathron rolde zijn ogen. 'En met welke troepen wil je deze missie gaan volbrengen, Naerin? De basis is een ongeregeld zootje, we zijn de helft, als niet meer van onze rekruten kwijt - en nee, jijzelf gaat niet. We hebben je hier nodig om alles op te bouwen totdat de juiste persoon weer leiding kan geven en daarna hebben we je nodig als versterking. Je gaat helemaal nergens heen.'

Dayla haalde diep adem. Ze ging nergens heen? Ze mocht niet eens haar eigen vader redden? 'Met alle respect, uwe hoogheid,' begon ze, al was haar toon misschien iets minder respectvol, 'Toen ik aangaf de basis niet te willen verlaten vanwege veiligheidsrisico's in relatie tot het verraad van Andor, dat het koninklijk huis er simpelweg niets van wilde horen? Als ik hier was geweest-' Ze wist niet eens hoe ze die zin af moest maken. Want de tijd kon ze niet terugdraaien. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar keek haar even stil aan. Had ze dat nu echt gezegd? Misschien had hij toch wat moeten zeggen, dan zat hij nu wel in de problemen, maar dan had Dayla misschien haar mond gehouden. Misschien dat de halfling haar na dit alles wat kon leren over doen alsof je mensen met meer macht hartstikke leuk vond. Want hij kon het wel! Hij had het tot nu toe gewoon niet gewild. Of een reden toe gehad, wat dat betrof. En Dayla had de les hard nodig zo te merken. 
Anoniem
Wereldberoemd



Tathron schudde zuchtend zijn hoofd. 'Je ziet het te subjectief, Naerin, maar daar valt alleen je passie en je onervaren achtergrond aan te wijten. Krijg deze basis op de rails. Mochten we daarna een teken van leven krijgen van de Generaal, dan kijken we verder. Niet eerder.' Hij stapte - met een flinke bocht - rond de halfling heen, naar de deur. 'En dat zijn orders, Naerin.' 

Het dichtslaan van de deur kon net zo goed een klap in Dayla's gezicht zijn geweest. Ze kon Rayvon's situatie niet negeren, wat de koning ook zei. En ja, misschien was ze daarin subjectief, maar dat maakt haar heel weinig uit momenteel. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar had hem gewoon stil nagekeken. Damnn... Hun koning was een eikel. Waarom waren het altijd de mensen met de verschrikkelijkste persoonlijkheden die machtsposities kregen? Desondanks - of misschien juist daarom - was Faelar blij dat hij zich koest had weten te houden. Hij keek om naar Dayla en zuchtte zacht. 'En nu?'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla staarde haast een gat in de tafel voor haar. Kon dat maar, misschien werkte het dan ook op het hoofd van hun koning. Ze haalde diep adem en blies de lucht gecontroleerd uit in een poging de woede uit haar lichaam te verbannen. Haar handen trilden. Voor het eerst in een lange tijd had ze de behoefte om iets - of iemand - een paar heel harde klappen te verkopen. 
'Je hebt hem gehoord. We hebben orders,' zei Dayla. Orders waar ze alles behalve blij mee was. Hoe kon ze hier überhaupt functioneren, wetende dat Rayvon misschien nog leefde?
Duchess
Wereldberoemd



Ze hadden orders. Correct. Klopte helemaal; Faelar had ze ook gehoord. Dat was echter geen antwoord op zijn vraag. Hij trok dan ook zijn schouders op. 'Dus? Ga je daar ook daadwerkelijk wat mee doen?' Het waren namelijk nogal bullshit orders wat hem betrof. Daarbij; als Dayla niet eens orders wilde negeren om haar eigen vader te redden...? 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla moest goed nadenken over haar volgende woorden, omdat de consequenties ervan enorm zouden zijn. Er was alleen geen enkel ander antwoord mogelijk. 'Nee,' zei ze uiteindelijk. Ze zou zonder twijfel alles voor Rayvon neerleggen, en dat ging ze nu ook doen. De basis zou dan misschien haar thuis niet meer zijn, maar dat was dan maar zo. Ze keek de halfling aan. 'Nee, ik ga er niets mee doen.'
Duchess
Wereldberoemd



Dat was precies het antwoord waar Faelar stiekem op gehoopt had, al had een ander deel van hem er niet eens op durven hopen. Het was nog altijd Dayla waar we het over hadden. Hij knikte zachtjes. 'Gelukkig,' antwoordde hij met een scheve glimlach. 'Ik was al even bang dat je wat anders ging zeggen.' En dan had hij boos moeten worden! Was voor niemand leuk geweest.
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla haalde diep adem. 'Ik weet het, halfling, je bent graag van me af. Eindelijk een basis zonder mij.' Misschien was dat ook beter. Was haar keuze niet immers verraad? Ze zou haar positie kwijtraken, haar veilige plek, alles waarvoor ze had gewerkt ging linea recta de prullenbak in. Misschien zou Tathron haar zelfs in dezelfde categorie als Andor plaatsen met een flinke prijs op haar hoofd. Dead or alive. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste