Demish schreef:
Rhi.
Het was niet zo dat ik er op zat te wachten dat Edyn elke week thuis kwam met haar vrolijke verhalen en enthousiaste gedoe, maar het was wel anders nu ze dat niet deed? Ze was echt vaak bij Linn. Ik had geen idee wat die twee allemaal deden en ik hoefde ook echt niet mee te doen, wat Edyn me heus wel eens aan had geboden. Ergens was het alleen maar goed dat Edyn nu iemand had met wie ze leuke dingen kon doen, want dat had ze al een hele tijd niet meer gehad. Alleen Michael, maar die was nu natuurlijk weg. Soms had ze het voor elkaar gekregen om mij ergens mee naar toe te nemen, maar over het algemeen had ik daar gewoon nee tegen gezegd. Nu was ze echter niet eens meer thuis! Iets wat Jackie volgens mij ook wel jammer vond. Zelfs nu het vakantie was, waren Evan en Ethan niet heel erg vaak thuis. Edyn was er nu ook al niet meer en ik was vaak aan het werk, maar gelukkig had ze dan nog vier anderen waar ze over kon moederen. Iets wat ze bij mij eigenlijk toch nooit deed, maar ik merkte wel dat ze het jammer vond dat ook Edyn nu minder vaak kwam. Je merkte het ook wel goed als ze er niet was? Net zoals met Luke. Hij reageerde zo nu en dan toch iets later dan normaal, maar ik nam het hem niet kwalijk. Ik wist niet wat hij precies elke dag moest doen, maar ik wist dat hij het druk had. Misschien wel iets te druk. Van wat ik had gezien kostte een show best veel energie en als je er een stuk of vier achter elkaar moest spelen, dan snapte ik best dat het slopend was. Ik keek van Rosa naar Edyn, wie zei dat er wel wat aan de hand was. Natuurlijk was er ook iets aan de hand, want op dit moment leek Rosa ver boven Edyn te staan. Dat terwijl het juist andersom hoorde te zijn. ‘Ja, we hebben heel veel foto’s samen?’ zei Rosa en de schijnheiligheid droop er echt van af. Edyn zou heus niet zo hebben gereageerd als Rosa een slechte selfie met haar had gemaakt. ‘Geef me je telefoon,’ zei ik tegen Rosa en ik stak mijn hand op. Als het een normale foto was, dan zou er niets aan de hand moeten zijn en dan zou ze me de telefoon gewoon kunnen geven. ‘Nee? Het is mijn telefoon en er staat niet iets op wat jij hoeft te zien,’ zei Rosa eigenwijs. Ik rolde met mijn ogen en nam met één hand haar arm vast, zodat ik met mijn ander de telefoon met gemak uit haar hand kon trekken. ‘Dat was geen vraag.’ Ik keek voor een paar seconden naar de foto van Luke die op haar achtergrond stond en schudde kort mijn hoofd, waarna ik haar galerij opende. Rosa probeerde ondertussen haar telefoon terug te krijgen, maar het lukte me aardig om haar tegen te houden met mijn arm. Ik ging naar het album van haar camera en klikte de eerste foto aan. Het was iets wat ik liever niet had willen zien, maar ik snapte wel meteen waarom Edyn er zo kwetsbaar bij stond. Rosa had meerdere foto’s gemaakt van Edyn, wie halfnaakt voor haar laptop had gezeten. Waarschijnlijk voor Michael. Ik hoefde niet eens de reden te weten, maar het was fucking ziek dat een kind van twaalf dit soort foto’s maakte! ‘What the fuck was je met deze foto’s van plan?’ vroeg ik aan Rosa, wie duidelijk begreep waar ik het over had, want ze haalde alleen haar schouders op. ‘Dit is echt fucking ziek. Weet je wel niet wat Edyn allemaal voor je doet? Ze is hier om te zorgen dat je eten krijgt, dat je op tijd naar school gaat en dat je het naar je zin hebt thuis. Dan doe je niet zoiets!’ Niet dat ik altijd goed om was gegaan met de mensen die mij in huis hadden genomen, maar vaak hadden ze mij ook helemaal niet zien zitten! ‘Ik wilde er niet echt iets mee doen?’ zei Rosa kleintjes, maar ik geloofde er helemaal niks van.
Rhi.
Het was niet zo dat ik er op zat te wachten dat Edyn elke week thuis kwam met haar vrolijke verhalen en enthousiaste gedoe, maar het was wel anders nu ze dat niet deed? Ze was echt vaak bij Linn. Ik had geen idee wat die twee allemaal deden en ik hoefde ook echt niet mee te doen, wat Edyn me heus wel eens aan had geboden. Ergens was het alleen maar goed dat Edyn nu iemand had met wie ze leuke dingen kon doen, want dat had ze al een hele tijd niet meer gehad. Alleen Michael, maar die was nu natuurlijk weg. Soms had ze het voor elkaar gekregen om mij ergens mee naar toe te nemen, maar over het algemeen had ik daar gewoon nee tegen gezegd. Nu was ze echter niet eens meer thuis! Iets wat Jackie volgens mij ook wel jammer vond. Zelfs nu het vakantie was, waren Evan en Ethan niet heel erg vaak thuis. Edyn was er nu ook al niet meer en ik was vaak aan het werk, maar gelukkig had ze dan nog vier anderen waar ze over kon moederen. Iets wat ze bij mij eigenlijk toch nooit deed, maar ik merkte wel dat ze het jammer vond dat ook Edyn nu minder vaak kwam. Je merkte het ook wel goed als ze er niet was? Net zoals met Luke. Hij reageerde zo nu en dan toch iets later dan normaal, maar ik nam het hem niet kwalijk. Ik wist niet wat hij precies elke dag moest doen, maar ik wist dat hij het druk had. Misschien wel iets te druk. Van wat ik had gezien kostte een show best veel energie en als je er een stuk of vier achter elkaar moest spelen, dan snapte ik best dat het slopend was. Ik keek van Rosa naar Edyn, wie zei dat er wel wat aan de hand was. Natuurlijk was er ook iets aan de hand, want op dit moment leek Rosa ver boven Edyn te staan. Dat terwijl het juist andersom hoorde te zijn. ‘Ja, we hebben heel veel foto’s samen?’ zei Rosa en de schijnheiligheid droop er echt van af. Edyn zou heus niet zo hebben gereageerd als Rosa een slechte selfie met haar had gemaakt. ‘Geef me je telefoon,’ zei ik tegen Rosa en ik stak mijn hand op. Als het een normale foto was, dan zou er niets aan de hand moeten zijn en dan zou ze me de telefoon gewoon kunnen geven. ‘Nee? Het is mijn telefoon en er staat niet iets op wat jij hoeft te zien,’ zei Rosa eigenwijs. Ik rolde met mijn ogen en nam met één hand haar arm vast, zodat ik met mijn ander de telefoon met gemak uit haar hand kon trekken. ‘Dat was geen vraag.’ Ik keek voor een paar seconden naar de foto van Luke die op haar achtergrond stond en schudde kort mijn hoofd, waarna ik haar galerij opende. Rosa probeerde ondertussen haar telefoon terug te krijgen, maar het lukte me aardig om haar tegen te houden met mijn arm. Ik ging naar het album van haar camera en klikte de eerste foto aan. Het was iets wat ik liever niet had willen zien, maar ik snapte wel meteen waarom Edyn er zo kwetsbaar bij stond. Rosa had meerdere foto’s gemaakt van Edyn, wie halfnaakt voor haar laptop had gezeten. Waarschijnlijk voor Michael. Ik hoefde niet eens de reden te weten, maar het was fucking ziek dat een kind van twaalf dit soort foto’s maakte! ‘What the fuck was je met deze foto’s van plan?’ vroeg ik aan Rosa, wie duidelijk begreep waar ik het over had, want ze haalde alleen haar schouders op. ‘Dit is echt fucking ziek. Weet je wel niet wat Edyn allemaal voor je doet? Ze is hier om te zorgen dat je eten krijgt, dat je op tijd naar school gaat en dat je het naar je zin hebt thuis. Dan doe je niet zoiets!’ Niet dat ik altijd goed om was gegaan met de mensen die mij in huis hadden genomen, maar vaak hadden ze mij ook helemaal niet zien zitten! ‘Ik wilde er niet echt iets mee doen?’ zei Rosa kleintjes, maar ik geloofde er helemaal niks van.