Lespoir schreef:
Alison:
Ik vond het ergens wel fijn dat ik nu achter dingen kwam die ik helemaal nog niet wist. Ik had niet verwacht dat hij zich zo met fotograferen bezig hield, maar nu ik het wist paste het eigenlijk ook bij hem. Naja, voor zo ver fotograferen bij iemand kon passen. Ik wist eigenlijk ook niet waarom hij het me nu pas vertelde, niet dat dat erg was. Hij wist wel bijna alles over me, misschien waren er wel dingen die hij niet wist over me, maar ik kon niet meteen iets bedenken. Hij wist eigenlijk bijna alles over me, maar dat was ook normaal. Hij kwam bijna dagelijks naar mijn huis toe. Dat vond ik ook fijn omdat mijn ouders bijna nooit thuis waren en ik het niet fijn vond om alleen te zijn. Ik vond het echt niet fijn om alleen thuis te zijn, ik wist niet waarom. Maar vaak was Tyler dan zo lief om naar me toe te komen zodat ik niet alleen was. Natuurlijk kon Tyler ook af en toe niet en dan begreep ik het wel, hij kon natuurlijk ook niet elk moment van de dag bij me zijn, ook al had ik dat wel fijn gevonden. Eerst dacht ik ook dat als we elkaar te veel zagen, we elkaar beu zouden worden als we zo vaak bij elkaar waren, maar ik natuurlijk werd ik hem niet beu. Hoe vaak hij ook bij me was, ik kon hem niet beu worden.
Ik zag dat Tyler even weg ging, maar hij was al redelijk snel weer terug. Ik pakte het kasje aan als hij dat aan me gaf en keek wat tussen de films. Toen kwam ik de film tegen die we de avond dat we een relatie kregen gekeken hadden. Ik kon me nog herinneren dat we dat beide een leuke film vonden, dus misschien konden we die wel kijken. Het leek me leuk om die film nog eens te kijken, zeker omdat we vandaag precies een jaar wat hadden. Het was misschien raar dat ik me nog precies kon herinneren welke film we keken aangezien we al heel veel films samen hadden gezien, maar die dag dat we wat kregen kon ik me ook nog precies herinneren. Dat was ook niet moeilijk omdat dat echt een mooie dag was. Ik voelde me zo gelukkig toen, nu ook natuurlijk. Tyler maakte me altijd gelukkig.
Alison:
Ik vond het ergens wel fijn dat ik nu achter dingen kwam die ik helemaal nog niet wist. Ik had niet verwacht dat hij zich zo met fotograferen bezig hield, maar nu ik het wist paste het eigenlijk ook bij hem. Naja, voor zo ver fotograferen bij iemand kon passen. Ik wist eigenlijk ook niet waarom hij het me nu pas vertelde, niet dat dat erg was. Hij wist wel bijna alles over me, misschien waren er wel dingen die hij niet wist over me, maar ik kon niet meteen iets bedenken. Hij wist eigenlijk bijna alles over me, maar dat was ook normaal. Hij kwam bijna dagelijks naar mijn huis toe. Dat vond ik ook fijn omdat mijn ouders bijna nooit thuis waren en ik het niet fijn vond om alleen te zijn. Ik vond het echt niet fijn om alleen thuis te zijn, ik wist niet waarom. Maar vaak was Tyler dan zo lief om naar me toe te komen zodat ik niet alleen was. Natuurlijk kon Tyler ook af en toe niet en dan begreep ik het wel, hij kon natuurlijk ook niet elk moment van de dag bij me zijn, ook al had ik dat wel fijn gevonden. Eerst dacht ik ook dat als we elkaar te veel zagen, we elkaar beu zouden worden als we zo vaak bij elkaar waren, maar ik natuurlijk werd ik hem niet beu. Hoe vaak hij ook bij me was, ik kon hem niet beu worden.
Ik zag dat Tyler even weg ging, maar hij was al redelijk snel weer terug. Ik pakte het kasje aan als hij dat aan me gaf en keek wat tussen de films. Toen kwam ik de film tegen die we de avond dat we een relatie kregen gekeken hadden. Ik kon me nog herinneren dat we dat beide een leuke film vonden, dus misschien konden we die wel kijken. Het leek me leuk om die film nog eens te kijken, zeker omdat we vandaag precies een jaar wat hadden. Het was misschien raar dat ik me nog precies kon herinneren welke film we keken aangezien we al heel veel films samen hadden gezien, maar die dag dat we wat kregen kon ik me ook nog precies herinneren. Dat was ook niet moeilijk omdat dat echt een mooie dag was. Ik voelde me zo gelukkig toen, nu ook natuurlijk. Tyler maakte me altijd gelukkig.