Demish schreef:
Rhi.
Natuurlijk was Edyn degene die aan Luke had verteld dat ik jarig was geweest. Dat had haast ook niet anders gekund. Of hij had het van Michael moeten horen, maar dan was Edyn alsnog degene geweest die het aan hem had verteld. Blijkbaar had ze aan Luke gevraagd of hij naar mijn verjaardag zou komen. Iets wat ergens wel een beetje dom was, aangezien Michael nog op tour was geweest en dat betekende automatisch dat Luke dat ook was geweest en dat hij dus niet had kunnen komen. Blijkbaar had ze dat wel heel erg graag voor me gewild. Van mij had het niet gehoeven? Edyn deed sowieso net alsof Luke en ik het meest aandoenlijke stel op de wereld waren. Iets wat echt niet zo was! Ze was vooral heel erg blij dat ik nu iemand had, maar ik hoopte dat ze niet zat te denken aan dubbeldates. Daar had ikzelf in ieder geval geen zin in en Luke vast ook niet! Al met al was het wel lief dat ze blij voor me was en dat ze Luke had gevraagd of hij ook op mijn verjaardag zou komen, al had hij daar dus helemaal niets van geweten. Iets wat wel mijn schuld was, maar ik vond het zelf niet erg. Het was in mijn ogen gewoon niet belangrijk genoeg om te vertellen? ‘Want Michael was op tour, maar jij kon vast wel op mijn verjaardag komen,' zei ik lachend. Waarschijnlijk had Edyn daar niet over na gedacht. Iets wat nog best knap was, want ze had behoorlijk vaak gezeurd dat Michael zo lang weg was en dat hij zelfs nog iets langer in Miami zou blijven. Dan had ze toch ook wel moeten kunnen raden dat Luke ook niet in staat was geweest om naar mijn verjaardag te komen. Ik draaide het boek om zodat ik de achterkant kon bekijken. Volgens mij had Luke het toch wel met zorg uitgezocht. Iets wat ik wel lief vond? Ik was misschien met een bepaalde gedachte opzoek gegaan naar een paar nummers die ik op een cd had gegooid, maar Luke was dit vast ook niet zomaar tegen gekomen in een boekenwinkel waar hij toevallig langs was gelopen. Daarnaast wist hij als enige van de streetart en ik vond het wel lief dat hij daar rekening mee had gehouden. ‘Ik vind het echt heel erg gaaf. Al had het niet gehoeven.’ Cadeautjes waren gewoon niet heel erg nodig in mijn ogen? Misschien ook wel omdat ik ze nooit echt had gehad. Ik had in ieder geval niet het idee dat ze bij een verjaardag hoorden, ondanks dat dat natuurlijk wel zo was. Iets wat Jackie en Keith ook hadden gevonden, want ik had wel een paar cadeautjes er bij gekregen. Iets waar ik ook wel oprecht blij mee was geweest! Ondanks dat het gewoon echt niet had gehoeven. Ik had ook niet echt iets verwacht, zeker niet van Luke. Al had hij waarschijnlijk ook alleen maar iets gekocht omdat hij het van Edyn had gehoord en het idee had gehad dat hij iets voor me had moeten kopen. Ik legde het boek voorzichtig aan de kant, uit de buurt van het eten zodat het niet vies zou worden. ‘Je wil dat ik mee ga naar Sydney?’ herhaalde ik, een beetje verbaasd. Ik wist dat hij over een paar dagen al weer terug zou gaan naar Sydney. Hij zou daar ook moeten zijn voor zijn werk, maar volgens mij zou hij ook naar zijn familie gaan? Ik kon me in ieder geval herinneren dat hij zoiets had gezegd! En hij wilde mij mee? Ik wist niet eens of ik wel vrij zou kunnen krijgen in die paar dagen, ondanks dat ik nog nooit echt vrij had gevraagd, of moeilijk had gedaan over de uren die ik had gewerkt. ‘Wanneer zouden we dan vertrekken? En waar blijven we dan slapen?’ Waarschijnlijk bij zijn familie. Als hij daar tenminste echt naar toe wilde. Iets wat betekende dat ik dan ook bij zijn familie zou blijven slapen, terwijl ik ze helemaal niet kende! Misschien was dat ook wel zijn bedoeling, maar ik wist niet of ik dat al wel wilde?
Rhi.
Natuurlijk was Edyn degene die aan Luke had verteld dat ik jarig was geweest. Dat had haast ook niet anders gekund. Of hij had het van Michael moeten horen, maar dan was Edyn alsnog degene geweest die het aan hem had verteld. Blijkbaar had ze aan Luke gevraagd of hij naar mijn verjaardag zou komen. Iets wat ergens wel een beetje dom was, aangezien Michael nog op tour was geweest en dat betekende automatisch dat Luke dat ook was geweest en dat hij dus niet had kunnen komen. Blijkbaar had ze dat wel heel erg graag voor me gewild. Van mij had het niet gehoeven? Edyn deed sowieso net alsof Luke en ik het meest aandoenlijke stel op de wereld waren. Iets wat echt niet zo was! Ze was vooral heel erg blij dat ik nu iemand had, maar ik hoopte dat ze niet zat te denken aan dubbeldates. Daar had ikzelf in ieder geval geen zin in en Luke vast ook niet! Al met al was het wel lief dat ze blij voor me was en dat ze Luke had gevraagd of hij ook op mijn verjaardag zou komen, al had hij daar dus helemaal niets van geweten. Iets wat wel mijn schuld was, maar ik vond het zelf niet erg. Het was in mijn ogen gewoon niet belangrijk genoeg om te vertellen? ‘Want Michael was op tour, maar jij kon vast wel op mijn verjaardag komen,' zei ik lachend. Waarschijnlijk had Edyn daar niet over na gedacht. Iets wat nog best knap was, want ze had behoorlijk vaak gezeurd dat Michael zo lang weg was en dat hij zelfs nog iets langer in Miami zou blijven. Dan had ze toch ook wel moeten kunnen raden dat Luke ook niet in staat was geweest om naar mijn verjaardag te komen. Ik draaide het boek om zodat ik de achterkant kon bekijken. Volgens mij had Luke het toch wel met zorg uitgezocht. Iets wat ik wel lief vond? Ik was misschien met een bepaalde gedachte opzoek gegaan naar een paar nummers die ik op een cd had gegooid, maar Luke was dit vast ook niet zomaar tegen gekomen in een boekenwinkel waar hij toevallig langs was gelopen. Daarnaast wist hij als enige van de streetart en ik vond het wel lief dat hij daar rekening mee had gehouden. ‘Ik vind het echt heel erg gaaf. Al had het niet gehoeven.’ Cadeautjes waren gewoon niet heel erg nodig in mijn ogen? Misschien ook wel omdat ik ze nooit echt had gehad. Ik had in ieder geval niet het idee dat ze bij een verjaardag hoorden, ondanks dat dat natuurlijk wel zo was. Iets wat Jackie en Keith ook hadden gevonden, want ik had wel een paar cadeautjes er bij gekregen. Iets waar ik ook wel oprecht blij mee was geweest! Ondanks dat het gewoon echt niet had gehoeven. Ik had ook niet echt iets verwacht, zeker niet van Luke. Al had hij waarschijnlijk ook alleen maar iets gekocht omdat hij het van Edyn had gehoord en het idee had gehad dat hij iets voor me had moeten kopen. Ik legde het boek voorzichtig aan de kant, uit de buurt van het eten zodat het niet vies zou worden. ‘Je wil dat ik mee ga naar Sydney?’ herhaalde ik, een beetje verbaasd. Ik wist dat hij over een paar dagen al weer terug zou gaan naar Sydney. Hij zou daar ook moeten zijn voor zijn werk, maar volgens mij zou hij ook naar zijn familie gaan? Ik kon me in ieder geval herinneren dat hij zoiets had gezegd! En hij wilde mij mee? Ik wist niet eens of ik wel vrij zou kunnen krijgen in die paar dagen, ondanks dat ik nog nooit echt vrij had gevraagd, of moeilijk had gedaan over de uren die ik had gewerkt. ‘Wanneer zouden we dan vertrekken? En waar blijven we dan slapen?’ Waarschijnlijk bij zijn familie. Als hij daar tenminste echt naar toe wilde. Iets wat betekende dat ik dan ook bij zijn familie zou blijven slapen, terwijl ik ze helemaal niet kende! Misschien was dat ook wel zijn bedoeling, maar ik wist niet of ik dat al wel wilde?