Paran0id schreef:
De nacht had voor hem uren geleden al te lang geduurd. Hij had het meerendeel wakker gelegen, starend naar het plafond met een ondraaglijk gevoel in zijn hoofd. De hoofdpijn had zich met elke minuut slechts versterkt. Het voelde alsof iemand met een hamer tegen zijn achterhoofd aan het timmeren was. Nog niet gesproken over het feit dat hij het zweet voelde uitbreken en het getril weer terug was gekeerd. Zijn hele lichaam leek elke keer weer te huiveren zowel van de binnen als buitenkant; de misselijkheid was ook teruggekeerd en liet hem een paar keer naar het toilet lopen, hopend dat hij er wat uitbraken kon om het gevoel te verlichten. Dat was hem echter ook niet gegund.
Sinds een half uur stond hij dus ook bij het raam. Het bed had hij allang achtergelaten, zich nog rustelozer gevoeld wanneer hij stil lag dan wanneer hij rondlopen kon. Aan de speed kon hij immers niet. Dit was de wijze waarop zijn lijf schreeuwde om een injectie, die hij zichzelf niet meer geven kon. Het enige wat er nog over was gebleven waren de sigaretten en de drank. Hij wist dat Mia hem zou vermoorden als hij rond het ochtenduur al aan de wodka en whisky zat, wat hij ergens wel kon begrijpen. Dus besloot hij een pakje Marlboro te openen en er een peuk uit te nemen, om op zijn minst een beetje rust in zijn hoofd te creëren.
Hoe laat het was toen uiteindelijk wat zacht gestommel achter hem klonk, was onduidelijk. Wel weerklonk Mia's stem niet veel later met een begroeting. Hij keek half achterom en liet een kleine glimlach blijken, de sigaret tussen zijn lippen vandaan gehaald. "Good morning." Hij had inderdaad niet echt geslapen, dat wat ook zij niet goed had gekund. Hij had wel gemerkt dat ze veel had gedraaid in haar slaap, wat ze voorheen niet zo veel had gedaan.
Haar armen om zijn middel liet hem even zijn nare gevoel vergeten. Hij sloot voor enkele seconden zijn ogen, legde een van zijn handen op de hare en nam haar warmte in zich op. Dat ze aan hem had gezien dat de afkickverschijnselen weer flink op aan het treden waren, had hem niks verbaasd, al deed het hem weinig goeds om zo weer te horen dat hij er ook werkelijk slecht uit zag. Hij had ergens nog hoop gehad dat het in elk geval aan zijn uiterlijk niet zo te zien was, puur omdat hij wist dat hij ook vandaag moest beginnen met werken.
"Not much, other than getting me some crack," murmelde hij, gevolgd door een kleine grijns. "Just kidding." Het was zijn manier om er iets luchtiger mee om te gaan of in elk geval het onderwerp te verlichten, mede omdat hij wist dat hij Mia er ook veel pijn mee had gedaan door zo diep in zijn verslaving weg te zakken.
"I guess I'll just have to smoke my thoughts out and try to get some sleep later. Not sure how that'll go though, because of work today." Hij wilde zo enorm graag voldoen aan de verwachtingen van hun nieuwe huisbazen, maar het leek alsof zijn lichaam er alles tegen wilde doen om hem ervan te weerhouden dat te kunnen doen. Hij zuchtte. De hoop die hij had gehad om de meest heftige verschijnselen al verduurd te hebben, was als sneeuw voor de zon verdwenen nu hij zich haast voelde koken van binnen.
De sigaret drukte hij uit tegen de bakstenen naast het raam. De peuk gleed tussen zijn vingers weg uit het raam, daar waar hij het op het trottoir onder hen liet vallen. Voor nu had hij genoeg gehad.
Hij draaide zich om in haar armen en drukte een kus op haar voorhoofd. "I hope I didn't keep you up too much this night though.. I'm sorry if I did." Het was niet zijn bedoeling geweest om Mia van slapen te weerhouden nu ze het juist zo gebruiken kon.
@Bellamy