Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO•I saw your eyes and I saw eyes

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
Het was echt vervelend geweest! We hadden zoveel tijd in ons nieuwe album gestoken, vooral om het te schrijven. We hadden allemaal geweten dat we iets hadden moeten laten zien. We hadden de wereld willen laten zien dat we niet geluk hadden gehad met één album en dat er daarna niets meer uit zou komen. Tevens hadden we alle mensen willen bewijzen dat we niet zomaar een dom bandje waren. We waren meer dan dat en we hadden altijd al meer willen zijn! We hadden de kans gekregen om met zoveel artiesten te werken waar we naar op hadden gekeken en sommigen konden we nu zelfs onze vrienden noemen. We hadden echt onze plaats ingenomen in de muziekwereld en dan was het heel deprimerend om steeds maar weer de vraag te krijgen over ons eigen leven! Ik snapte dat fans en anderen nieuwsgierig waren, maar het was juist zo dat als ze naar het album zouden luisteren, ze ook dingen over ons zouden leren. Er stonden zoveel persoonlijke nummers op, maar soms had ik echt het idee gehad dat niemand het album echt had geluisterd. Althans, niemand van de mensen die ons hadden geïnterviewd. Het enige wat ze wel wisten, waren de laatste roddels over met wie we om gingen en wat ons favoriete nummer van dit moment was. Het was gewoon belachelijk geweest en we hadden er eigenlijk allemaal wel genoeg van gehad op een gegeven moment. Sommigen van ons meer dan anderen, maar geen van ons had het leuk gevonden om die stomme vragen te beantwoorden! ‘Het was gewoon teveel van hetzelfde, elke keer weer opnieuw.’ Het was heel prettig om van Naylene te horen dat ze begreep dat ik er gek van was worden. Op sommige momenten had ik me er ook heel schuldig om gevoeld. Ook omdat ik had geweten dat er veel fans waren geweest waar we voor hadden gespeeld, of waar we spelletjes mee hadden moeten spelen. Iets wat zij dan helemaal geweldig hadden gevonden en het was een klein lichtpuntje van de dag geweest. Ondanks dat ik me misschien niet goed had gevoeld, had ik anderen wel blij kunnen maken en dat was eigenlijk waar het mij altijd om was gegaan. Toch had het ook oneerlijk gevoeld. Ik had mijn best moeten doen om anderen vrolijk te maken, maar ik had me zelf echt heel erg slecht gevoeld over wat we daar steeds hadden gedaan, of hadden gezegd. ‘Ik had de helft van de tijd echt het idee dat ze niet eens naar het album hadden geluisterd. Ze noemden het vrolijk.’ Nu zaten er ook wel nummers tussen die een up-beat tempo hadden en waar je misschien op kon dansen, maar de teksten waren lang niet altijd vrolijk! Zelfs de liedjes met een snelle beat hadden een betekenis en daar kon je onmogelijk van zeggen dat het vrolijk was. Het was niet onze bedoeling geweest om het vrolijk en leuk te laten klinken. In ieder geval niet in de tekst zelf! Naylene had er wel naar geluisterd. Ik wist niet of ze het album had. Het zou me ergens niks verbazen als Linn er gewoon twee had gekocht. Eentje voor haar en eentje voor Naylene. Het maakte me ook echt niks uit of Naylene het had, als ik maar wist dat ze me steunde in de keuzes die ik maakte. Natuurlijk was het fijn om te horen dat ze onze muziek goed vond, maar ik verwachtte niet van haar dat ze ieder nummer mee kon zingen? ‘En ze lieten het gedoe met Linn ook niet echt los. Het was prima als ze vroegen of het goed met haar ging, maar vervolgens wilden ze dan ook weten wat er was gebeurd en ik kon gewoon zien dat Calum dat echt niks vond.’ Op sommige momenten wilden we allemaal wel dat onze levens een stuk meer privé zouden zijn. Het vervelende was dat iedereen mee kon kijken. Volgens mij had Linn haar social media echt even gelaten voor wat het was, waardoor mensen geen verhaal bij haar konden halen. Van wat ik had begrepen had ze zelfs haar DM’s uit gehad, wat alleen maar beter voor haar was geweest.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Als je iets deed wilde je daar toch ook wel een beetje waardering voor hebben. Zeker als het zoiets was als muziek maken. De jongens vonden het fijn om muziek te maken, dat kon je echt wel zien als ze op het podium stonden. Toch was het niet alleen maar voor henzelf, maar juist ook voor andere mensen! Het was zwaar klote als ze dan alleen maar vragen kregen over verschillende kleine dingen die er niet toe deden! Daarbij was het een behoorlijke sleur als je iedere dag weer hetzelfde moest doen, op rot plaatsen. Natuurlijk, er waren genoeg mensen die hele dagen binnen werkte. Ik stond ook de hele dag in de winkel, maar daar voelde ik me wel op mijn plaats en ik was er juist heel erg graag? Ashton had zich duidelijk behoorlijk benauwd gevoeld in de ruimtes waar hij was geweest en hij had niet eens de kans gehad om even tot zich zelf te komen op plaatsen waar hij zich wel fijn voelde. Natuurlijk kon ik me indenken hoe hij het had gevoeld, maar hoe het echt was zou ik nooit precies weten. Aan Ashton was in ieder geval wel te zien dat hij het heel erg vervelend vond. Het was niet fijn om hem zo te zien, maar ik was blij dat we hier nu meteen even over konden praten. Dan kon ik rekening houden met hoe hij zich voelde. Ik wist dat er heel erg weinig aan te doen was, zeker omdat het nu achter de rug was, maar er over praten was ook heel erg belangrijk? Ik trok mijn wenkbrauwen op, omdat mensen het album vrolijk hadden genoemd. Iets wat het echt niet was? Er waren misschien nummers die vrolijk klonken, maar de tekst die er dan achter zat was dat echt niet? Echt luisteren was iets anders dan alleen maar de melodie horen. "Dan hebben ze er inderdaad niet naar geluisterd." Zei ik zachtjes. Ik had wel meegekregen dat het echt niet vrolijk was. Ik kende de nummers misschien niet helemaal uit mijn hoofd, maar ik luisterde er af en toe wel naar? Linn had het album hier laten liggen en ze had volgens mij thuis een nieuwe gekocht, dus het kwam er nog wel eens op. Het was echt fijn om muziek te kunnen luisteren wanneer ik dat wilde, iets waardoor ik ook wel heel wat nummers had leren kennen. Veel van de nummers waren toch wel dingen geweest die Ashton me had gestuurd? "Ik vind dat er echt mooie boodschappen zitten achter de nummers." Daar kon ik de afgelopen weken echt niet terug nemen, maar het was vast even fijn om te horen dat er wel echt iemand naar had geluisterd en ik wist ook wel zeker dat ik niet de enige was. Er waren vast genoeg mensen die het album hadden gekocht, die echt naar de nummers hadden geluisterd. Ik zuchtte zachtjes toen Ashton over Linn begon. Ik vond het heel erg vervelend dat ze zoveel vragen over haar hadden gekregen? Linn was zelf van alle social media afgegaan, maar ik kreeg nog vaak genoeg wel een snapchat van haar of een berichtje via WhatsApp. Het ging beter met haar, maar alles wat er was gebeurd had het behoorlijk ingehakt. Ze had er wel echt moeite mee gehad. En niet alleen zij, voor Calum was het volgens mij ook heel erg moeilijk geweest. Ik vond het rot dat ze dan telkens over Linn waren begonnen! Het kon niet anders dat die jongen zich daar alleen maar rotter door had gevoeld. Alle vier waarschijnlijk wel, want ze gaven allemaal om haar en ze vonden het net zoals mij vast rot dat ze niet bij haar konden zijn? "Ze moeten Linn dit allemaal op haar eigen manier laten verwerken." Ik vond het echt vervelend dat ze die vraag telkens hadden gehad! Dat had helemaal niets te maken met de muziek. Natuurlijk was iedereen nieuwsgierig, maar dit was iets wat alleen Linn en de mensen die dicht bij haar stonden aanging!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
Naylene snapte het tenminste. Ik wist dat ik ook van haar had kunnen verwachten dat ze open naar het album zou luisteren, zonder vooroordelen. Ze had eerlijk verteld wat ze er van had gevonden en dat vond ik sowieso belangrijk. Ze had me niet hoeven vertellen dat ze het mooi had gevonden, alleen maar omdat dat was wat ik had willen horen. Ik had haar oprechte mening willen horen en ik had het leuk gevonden dat ze een paar nummers had genoemd die ze leuk had gevonden. Uit mijn hoofd had ze Safety Pin het leukste gevonden. Het was ook wel één van mijn favorieten? Hij stond misschien een beetje verscholen op het album, maar we hadden het heel leuk gevonden om het op te nemen en het ook om het te schrijven! Het was eigenlijk een liedje geweest waarvan we niet zo goed hadden geweten welke kant het op zou gaan, maar dat was juist het spannende. Dat je de studio binnen kwam en iemand zomaar een melodie of een beat had, of een stukje tekst waar dan vanzelf meer uit kwam. Ik keek op naar Naylene en gaf haar een kus op haar wang. Ik had haar echt nodig gehad om dit te bespreken. Iets wat we nu ook deden en daar was ik heel blij mee. Door Naylene was het verstikkende gevoel minder geworden en ik hoopte dat het over een paar dagen echt weg zou zijn. ‘Ik ben heel blij dat jij dat wel inziet.' Natuurlijk was een boodschap voor iedereen anders en kon een nummer ook verschillende dingen betekenen, maar het punt was dat Naylene de moeite had genomen om die betekenis voor haarzelf te zoeken en sommige mensen dat niet hadden gedaan, terwijl dat hun fucking werk was! ‘En ik wilde er echt heel erg graag met je over praten. Ik moest daar weg en jij was het eerste wat er in me op kwam.’ De plaats had me niet uit gemaakt. Of ze nou in New York had gezeten of ergens anders op de wereld. Ik had naar Naylene toe gewild en ik was blij dat ik er nu was. Ze had toch wat van het angstige gevoel weg kunnen nemen en ze had me in laten zien dat deze gevoelens er best mochten zijn. Dat het niet raar was om me zo te voelen. ‘Het was echt naar voor Cal,’ zei ik zachtjes. Ik had het gewoon sneu gevonden om te zien hoe zijn gezicht was vertrokken! Hij had zich al wat afzijdig gehouden van alle interviews, al waren er ook wel een paar geweest die hij leuk had gevonden, maar zodra het over Linn was gegaan, had je gewoon iets in zijn gezicht kunnen zien veranderen en dan was het voor ons wel duidelijk geweest dat we zo snel mogelijk het onderwerp hadden moeten veranderen. ‘Al waren er ook heel veel fans die naar haar vroegen en vervolgens zeiden dat ze hoopten dat het snel beter met haar ging en ze hebben hem zelfs een paar dingetjes gegeven voor Linn.’ Normaal namen we nooit echt iets aan. Tijdens de signings die we hadden gehad konden fans vaak van te voren iets in een bak stoppen, omdat ze niet iets mee mochten nemen naar binnen, en ook daar hadden dingetjes voor Linn tussen gezeten. We hadden wel meteen geregeld dat alles naar haar toe was gestuurd en volgens mij had Luke ook vaak genoeg foto’s gestuurd naar Linn van wat er allemaal had gelegen. ‘Heb je nog met haar gepraat?’ vroeg ik aan Naylene. Volgens mij belden ze wel eens. Er zat natuurlijk een heel groot tijdsverschil tussen New York en Carindale, maar ik wist zeker dat Naylene en Linn heel erg veel contact hielden. Het ging nu ook wel weer stukken beter met Linn, aangezien ze zo nu en dan weer een snapchat stuurde. Dat had ze eerst niet gedaan en daaraan hadden we allemaal wel kunnen merken dat het echt veel invloed op haar had gehad. Normaal hadden we allemaal minstens vijf snapchats van Linn gehad en vaak ook nog allemaal verschillenden.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ik vond het fijn dat Ashton me dit vertelde. Nu was het er meteen uit, iets wat alleen maar goed was! Ashton was hier gekomen omdat hij had gedacht dat dit op het moment de beste plaats van hem was. Ik had het prima gevonden dat hij Kerstmis met zijn familie had willen vieren. Dat was niet meer dan normaal. Ik had geen zin gehad om naar huis te gaan, daar al het gezeur weer aan te horen, dan zou ik behoorlijk chagrijnig naar Bali toe gaan, waar ik totaal geen zin in had. Het duurde nu niet meer lang voordat ik een broertje kreeg, het werd een jongetje. Dingen die ik niet echt uit mijn vader hoorde, maar ik had de vrouw op Facebook op gezocht en had haar nummer. Ik praatte amper met haar, maar af en toe liet ze iets weten. Ik wilde me zoveel mogelijk afzijdig houden van al dat gedoe. Daarom was ik hier gebleven! Ik was blij dat Ashton er ook voor had gekozen om hier te komen, wat Kerstmis toch heel wat leuker maakte! Ondanks dat er duidelijk echt wel wat op de schouders van Ashton lag. Ik gaf hem een kus, ik vond het best logisch dat ik luisterde naar wat hij samen met de rest maakte. Zoiets hoorde er echt bij en vond het heel erg fijn om te zien wat hij deed. Ze hadden er echt heel erg mooie nummers tussen zitten. Ik wist niet meer de precieze titel, maar één van de nummers had me toch wel behoorlijk aangesproken. Iedereen zou dat wel hebben met bepaalde nummers als ze echt naar de tekst luisterden. "Ik ben blij dat je hier bent en dat we het hier over kunnen hebben." We waren open in dat soort dingen? We vertelden elkaar wat in ons hoofd omging, iets wat makkelijker ging als we samen rustiger op een bank of bed lagen. Via de telefoon ging dat natuurlijk ook wel, maar dit was toch wel fijner! "Ik snap niet dat ze dat niet door hebben." Ze konden toch aan Calum zien dat het hem heel wat deed? Dat kon je aan hem zien! Op sommige momenten was het misschien een beetje lastig om dingen van Calum zijn gezicht af te lezen, maar ik wist dat het hier behoorlijk duidelijk was. Ik had hem gezien toen we met z’n drieën naar het politiebureau waren gegaan. Hij had het vreselijk gevonden! Wij allemaal, we hielden allemaal op onze eigen manier van Linn en ze verdiende het alle beste! Ze had zo’n positieve invloed op zoveel mensen, daarom was het echt vreselijk wat er allemaal met hem was gebeurd! Ze had nu wel een tijdje voor haarzelf en ze was zelfs nu klaar met school! Iets waar ze heel erg veel geluk in had gehad! Haar stage was als laatste geweest en eigenlijk had ze dat niet afgerond. Toch had haar school, gezien de omstandigheden haar laten slagen. Volgens mij was het zo iets. Ik vond het wel heel erg knap van haar, het was wel iets waar ze trots op mocht zijn! Ik wist niet precies of ze nog een ceremonie had? Ik knikte "We Skypen sowieso elke week wel eventjes en we appen ook redelijke vaak." Ik wilde ook weten hoe het daar ging. Al was het wel goed. Emmet ging heel vaak naar haar toe, wat betekende dat ze het echt goed had daar. Nu zou Calum daar ook naar toe vliegen, dus ze had alleen maar mensen om zich heen van wie ze hield. "Emmet is veel bij haar en ze hebben heel wat leuke dingen samen gedaan." Gewoon simpele dingen als films kijken! "En nu Calum die kant op gaat, gaat het vast nog wat beter." Die twee hadden elkaar gewoon nodig? Dus ze konden de komende dagen rustig genieten van elkaar! Iets wat ik ze wel heel erg gunde. Ik was ook wel heel erg blij dat Ashton hier was en dat we ook nog een paar dagen meer van elkaar konden genieten!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
In mijn ogen waren Naylene en ik echt op een goede plek. We hadden misschien nog geen jaar een relatie, maar ik vond niet dat je een bepaalde tijd aan een relatie kon hangen om te zeggen of het goed ging of niet. Het ging er om hoe je je bij elkaar voelde. Ik had Naylene altijd al vertrouwd met mijn woorden en zij mij ook. We waren gelukkig met elkaar en ze zou zelfs mee gaan naar Bali. Ik wist niet hoe we het daarna zouden doen. Volgens mij zou ze nog in New York blijven werken, zodat ze genoeg geld zou kunnen sparen en in de zomer van 2016 kon beginnen met studeren in San Francisco, of misschien wel instromen in 2017. Het leek misschien nog heel ver weg, en dat was het ook wel, maar ik had er alle vertrouwen in dat het Naylene zou lukken. Zelf had ik al een nieuwe tour gepland staan. We zouden zelfs naar Azië gaan en ondanks dat ik niet kon wachten om onze nieuwe nummers live te spelen, moesten er nog wel regelingen worden getroffen voor de tour. We wilden het anders doen dan dit jaar, zodat we ons niet constant slecht zouden voelen na drie weken getourd te hebben. Dat was niet goed voor ons en zo konden we ook niet het maximale geven tijdens een concert, wat wel de bedoeling was. We wilden er honderd procent zeker van zijn dat we er alles aan zouden hebben gedaan om de hele zaal de avond van hun leven te geven. Ik glimlachte om de woorden van Naylene en knikte. Ik was ook heel blij dat we die openheid hadden. Dat we vrijwel alles meteen durfden te zeggen en bespreekbaar konden maken, zonder dat we bang waren wat de ander daar van vond. ‘Ze geven niet om dat soort dingen. Volgens mij hoopten ze gewoon dat zij dan de enige radiozender, of de enige talkshow waren die wel iets uit hem of ons kon krijgen.’ Ze hadden best kunnen zien dat Calum het niks had gevonden. Iets wat ik me ook echt wel in kon denken! Zijn vriendin had echt een shit-tijd achter de rug en hij had er nauwelijks voor haar kunnen zijn. Tenminste, ik wist dat hij er niet voor haar had kunnen zijn op de manier zoals hij had gewild. Gelukkig was hij vannacht in het vliegtuig naar Brisbane gestapt. Hij had echt graag naar Linn toe gewild. ‘Het is fijn voor haar dat ze nog iemand thuis heeft die een beetje voor afleiding kan zorgen.’ Ze had vast nog wel andere vriendinnen, maar die hadden het niet echt meegemaakt zoals wij. Emmet ook niet maar Emmet en Linn waren wel echt heel erg close en ik wist zeker dat hij er wel voor had kunnen zorgen dat Linn weer een beetje haarzelf had kunnen worden. ‘En het is lief van jou dat je vraagt hoe het met haar gaat en zoveel mogelijk contact probeert te houden.’ Dat probeerden we allemaal wel te doen, op onze eigen manier. ‘Michael heeft zelfs een keer Calum zijn telefoon afgepakt omdat hij iets heel belangrijks had moeten zeggen tegen Linn,’ zei ik grinnikend. Iets wat Calum natuurlijk niet heel leuk had gevonden, want hij had eindelijk even met haar kunnen praten. Ik begon met Naylene haar vingers te spelen en keek door het raam naar buiten. Het was natuurlijk al lang donker en waarschijnlijk zou het heel erg koud zijn, maar ergens wilde ik wel graag naar buiten. ‘Denk je dat we nog even kunnen wandelen? Of ben je moe van werk?’ Want dan zouden we ook naar boven kunnen gaan en daar nog even verder praten. Het was echter al een hele tijd geleden dat ik echt buiten was geweest, of bij de zee. Dus het leek me wel heel fijn om even langs de zee te lopen. We zouden ons dan wel goed aan moeten kleden, want het was al koud geweest toen ik hier aan was gekomen! Nu was het een stuk later, dus waarschijnlijk zou het alleen nog maar kouder zijn.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ik hoefde mijn Kerst niet alleen te vieren. Ashton was hier gekomen omdat hij volgens mij echt even rust nodig had, iets wat hij hier wel kon krijgen. Het werd nu wel weer ietsjes drukker met mensen die weg wilden uit de stad tijdens Kerst. Heel veel mensen waren dat echter niet. Ik had net wel wat huizen gezien die versierd waren geweest met lichtjes, wat echt leuk was om te zien! Zelf had ik nog niet heel veel gedaan aan Kerst. Geen versiering, nog geen Kerstboom, eigenlijk helemaal niets. Hier hoorde het volgens mij ook wel een beetje om een boom op te tuigen op de dag voor Kerst. Als Ashton echt Kerst wilde vieren, konden we morgen opzoek naar een boom en er waren vast winkels waar ze ook nog versiering hadden! Er moest dan toch ook wel een cadeautje komen en natuurlijk lekker eten! Daar konden we het morgen wel over hebben. We hoefden echt niet groots te vieren, maar ik wilde wel dat Ashton zich fijn voelde en die rotte tijd gewoon even vergat. Dat gevoel zat duidelijk nog wel in hem en als hij er zo over praatte, veranderde echt heel erg veel in zijn gezicht? Hij voelde zich er echt rot over, iets wat ook echt wel mocht. Ik zou hem niet vertellen dat hij er ineens anders over zou moeten denken. "Het is belachelijk. Zij zouden het ook niet fijn vinden als ze zoiets gebeurd en ze er telkens maar weer vragen over krijgen. Volgens mij vergeten ze soms echt dat jullie ook gewoon zijn." Ze waren gewoon, ik had Ashton nog nooit anders gezien. Ik had hem niet op een bijzondere manier gezien of naar hem opgekeken, niet door zijn populariteit in ieder geval. Ashton had genoeg bijzonders, hij had genoeg om tegenop te kijken, maar dat was vooral omdat ik soms wilde dat ik zoveel had gedurfd. Dat ik de stap had durven nemen om iets te doen wat ik echt leuk vond. Door Ashton zou ik dat nou wel doen. Hij had echt heel erg veel veranderd in mijn leven! "Ik wou dat ik er meer voor haar kon zijn." Het was gewoon een heel eind weg en natuurlijk was het fijner geweest als ik echt gewoon dingen met haar had kunnen doen om haar een beetje af te leiden. Praten was daarbij ook wel belangrijk. Al had ze misschien ook wel geen behoefte gehad om te praten. In dat geval was het soms echt fijn om met Emmet te zijn. Natuurlijk hij praatte wel, met zijn handen, maar ik had echt nog nooit iemand meegemaakt met wie je zo goed in rust kon zitten? Hij zorgde dan echt dat je op gemak voelde en ik wist dat hij dat ook wel bij Linn had gedaan. "Het ging vast over Balls?" vroeg ik lachend. Waarschijnlijk was het niet echt belangrijk geweest, maar juist iets waarom Linn had moeten lachen. Het was fijn dat ze zoveel mensen had die om haar gaven! Ik keek naar buiten toen Ashton vroeg of we konden wandelen. Het was droog, fris misschien, maar wel droog! Iets waardoor we makkelijk naar buiten konden. "Natuurlijk kunnen we een stukje wandelen." Ik was niet echt heel erg moe, ik zou nu in ieder geval toch niet kunnen slapen, dus het was vast wel lekker om even buiten te lopen. "Ik hoop dat je een paar dikke kleren bij je hebt." Zei ik lachend. Het was in Los Angeles volgens mij wel lekker weer op het moment, thuis was het zomer, dus het was hier dus eigenlijk heel erg koud! Ik gaf Ashton een kus, voordat ik voorzichtig van de bank af klom. Ik liep naar de hal, waar ik mijn spullen bij elkaar pakte en deed als eerste mijn sjaal om. Freckles had ook al door dat we naar buiten zouden gaan, want hij was naar de gang gerend en was al op de deurmat gaan zitten. Alsof hij bang was dat we hem zouden vergeten. Iets wat echt niet ging gebeuren, we konden hem best wel meenemen!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
Nu zouden we toch een tijdje pauze hebben. Iets waar we ook echt van zouden kunnen genieten, omdat we weg zouden gaan. Het zouden misschien maar een paar weken zijn, maar we zouden naar Bali gaan en volgens mij waren we daar allemaal wel aan toe. We zouden met een grote groep vrienden gaan, vrienden die ook deels begrepen waar wij doorheen gingen en dat maakte alles wel makkelijker? Daarnaast zou Naylene ook mee gaan en daar was ik echt heel erg blij mee. Het zou dan toch wel onze eerste vakantie samen zijn! Misschien niet helemaal alleen, maar ze zou wel mee gaan en dat betekende dat we ook veel dingen samen zouden kunnen doen! We hadden allemaal wel iemand meegevraagd. Volgens mij zou zelfs Linn nog mee gaan. Misschien was dat ook wel goed voor haar. Dat ze onder een groep mensen zou zijn die niks van haar verwachtten en haar enkel wilden leren kennen, voor een groot deel omdat Calum echt wel op had geschept over haar. Als het uit hemzelf kwam, praatte hij echt graag over Linn. Als hij zelf maar de verhalen kon kiezen die hij zou vertellen. ‘Ze vergeten het niet eens. Het maakt ze gewoon niets uit.’ Het leek misschien alsof ze vergaten dat we ook mensen waren, dat er werkelijk een persoon achter degene zat die tegenover je op een bank zat, maar volgens mij wisten ze dat maar al te goed. Het maakte ze echter gewoon niks uit. Ze wilden enkel de vragen stellen waarvan ze wisten dat het hen de meeste publiciteit op zou leveren, of de meeste kijkers. De menselijkheid verdween echt in dat soort interviews en in mijn ogen was dat echt verschrikkelijk. Het kon zo anders gaan als ze zich daar op zouden focussen in plaats van kijkcijfers en schandalen. ‘Je bent er al heel erg veel voor haar geweest, Nay. Je hebt haar geholpen toen wij nog niet eens wisten wat er aan de hand was en ik weet zeker dat ze je daar heel erg dankbaar voor is.’ Volgens mij had Linn haar ook wel heel vaak bedankt! Ze had zelfs mij bedankt. Dat terwijl ik vrijwel niks met het hele verhaal te maken had gehad. Ik had het ergens ook helemaal niet moeten weten, maar ik was uiteindelijk wel blij dat ik het had geweten. Want daardoor hadden we het aan Calum kunnen vertellen en hadden we Linn daar weg kunnen halen. Ik moest lachen om de opmerking van Naylene, over Balls. Ik had geen idee wat Michael precies met de beer had gedaan die hij van Linn had gekregen, laat staan wat het verhaal was wat Michael aan haar had willen vertellen. ‘Ik denk dat hij haar gewoon wilde opvrolijken met iets doms en tegelijkertijd Calum wilde irriteren,’ zei ik lachend. Dat was toch wel een beetje hoe Michael was. Als hij iets aardigs zei, of iets liefs deed, probeerde hij dat meestal te verbloemen met een grapje of iets doms. Dus door Calum zijn gesprek te onderbreken met Linn had het misschien een beetje stom geleken, maar ik gokte dat hij gewoon zeker had willen weten of alles goed was geweest met Linn. ‘Ik weet niet of ik echt iets warms mee heb.’ Iets veel warmers dan een trui en mijn jas had ik volgens mij niet echt bij me, maar in dat geval moest ik maar zorgen dat Naylene me een beetje warm zou houden. Ik liep zelf ook naar de gang en trok daar mijn schoenen weer aan. Ik pakte mijn rugzak en haalde daar een beanie uit. Volgens mij was dat het warmste wat ik had, maar het was in ieder geval iets. Ik plantte hem op mijn hoofd en trok als laatste mijn jas aan. Freckles had ondertussen ook al door dat we naar buiten zouden gaan, maar het was juist leuk om met hem te wandelen! Ik wilde nu vooral naar buiten. We zouden waarschijnlijk de enigen zijn die zo gek waren om rond deze tijd en in deze kou naar buiten te gaan, maar dat was alleen maar fijn. Dan zou niemand ons storen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Dit was niet echt de plaats om hele dagen naar buiten te gaan, niet met dit weer in ieder geval. Ik vond het jammer dat we nu niet zouden kunnen zwemmen als we dat wilden, iets wat thuis wel kon. Al wist ik niet eens of dat nog wel mijn huis was. Dat gevoel had ik nu toch wel een tijdje. Ik zou niet terug gaan naar Brisbane, ik zou hier nog een tijdje blijven en dan naar San Francisco gaan, waar ik de komende vier jaren waarschijnlijk wel zou zijn. Ergens voelde het wel kut dat ik helemaal op nieuw moest beginnen met school. Linn was ondertussen klaar met school en ze was toch wat jonger dan ik was. Ik wit niet precies wat ze zou gaan doen, maar misschien zou ze wel op zoek gaan naar een baan. Ik wilde ook wel echt een baan waar ik gelukkig bij kon zijn, waar ik in de ochtend graag naar toe ging en waarbij ik het niet erg vond dat ik tot ’s avonds laat moest werken. Ik hoopte echt dat ik ooit mee kon helpen aan een goede game? Ik kon redelijke dingen ontwerpen en als ik op school zat, zou ik wel meer leren! San Francisco zou wel wat makkelijk zijn als New York, in ieder geval als ik Ashton wat vaker wilde zien. Het lag niet zo heel erg ver van Los Angeles af, waar hij toch wel het vaakst tijd door bracht, als hij even vrije tijd had. Ik snapte ergens wel dat hij dan niet zo heel erg vaak naar zijn familie ging. Het was natuurlijk heel erg rot om ze te moeten werken en als hij daar voor een paar dagen was, dan zou het gemis daarna alleen nog maar erger worden. Volgens mij was dat toch wel een beetje de reden. Voor nu was het daar vast een beetje te druk. Het zouden echt niet alleen zijn moeder, broertje en zusje zijn met Kerst. Ik wist haast wel zeker dat er dan ook nog heel wat meer mensen zouden komen. Ashton had nu rust nodig, zo had hij het misschien niet echt gezegd, maar het was wel duidelijk. Een plaats waar hij rustig kon doen wat hij maar wilde, naar buiten kon als hij nodig had en ik vond het heel erg fijn dat hij deze tijd bij mij door kon brengen. We konden doen wat we wilden, midden in de nacht naar buiten gaan was daar toch wel één van de dingen van. Ik probeerde me zo goed mogelijk in te pakken. Het was wel een beetje vreemd geweest dat ik al deze dingen had moeten kopen. In Brisbane had ik nooit zoiets nodig gehad. Het kwam niet vaak voor dat het onder de twintig graden was. Hier was het al een tijdje aan het vriezen! Ik had er echt heel erg aan moeten wennen? Ik deed nog een muts op mijn hoofd en pakte vervolgens de riem van Freckles. Hij was echt heel erg vrolijk, soms voelde ik me wel een beetje schuldig dat ik hem niet zoveel aandacht gaf. Iets wat hij wel verdiende! Het was echt een schat van een hond. Natuurlijk kroop hij nog steeds iedere nacht bij mij in bed, wat het misschien een beetje beter maakte. Ik knipte de riem vast en deed de deur open, waardoor Freckles meteen begon te trekken. Hij wilde echt heel erg graag naar buiten! Ik pakte eerst nog de sleutel van het kastje af en liep naar buiten, waar ik wachtte op Ashton. Ik pakte zijn hand vast en kneep er zachtjes in. "Als je wil kunnen we morgen op zoek naar een kerstboom. Ik heb wel een paar plaatsen gezien waar ze ze verkopen." Het maakte ook niets uit als we richting de stad moesten. "Wil je nog iets doen voor Kerst zelf?" Dan moest ik toch even op zoek naar een cadeautje. We konden sowieso wel samen koken, dat vond ik zelf wel heel erg leuk om te doen. Al mocht Ashton gewoon even kiezen wat hij wilde doen en wat niet, er moest geen druk achter zitten?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
In Los Angeles was het een stuk warmer geweest dan hier, maar ik had er ook niet echt op gerekend dat ik nog naar New York zou gaan. Ik had wel wat truien en leren jasjes mee, maar de helft zat in mijn koffer en ik had niet heel erg veel zin om die eerst nog uit te pakken. Ik zou het wel overleven. Na een tijdje lopen kreeg je het meestal toch warmer. Daarnaast zou ik Naylene hebben om mee te praten en dat zou vast ook wel afleiden van de kou. In Europa was het ook een stuk kouder geweest, maar daar hadden we zoveel binnen gezeten dat we er nauwelijks iets van hadden gemerkt. Alleen als we zo nu en dan naar buiten waren gegaan, maar dat was niet heel erg vaak gebeurd. Daarom vond ik het nu nog niet eens zo erg dat ik het waarschijnlijk koud zou krijgen. Als ik maar even buiten zou kunnen zijn, de frisse lucht op zou kunnen snuiven en met Naylene zou kunnen praten. Wandelen was altijd wel een beetje ons ding geweest, maar het werkte ook echt ontspannend! Het had gewoon iets om een heel stuk te lopen en te zien waar je uit kwam. Ik volgde Naylene naar buiten, waar de kou me wel echt tegemoet kwam, maar dat was over een paar minuten vast wel weer anders. Ik glimlachte toen ik Naylene haar hand in de mijne voelde. Het was iets heel simpels, maar soms had ik het echt gemist? Het was makkelijker als je naar iemand toe kon lopen en je armen om diegene heen kon slaan, om heel even iemand haar hand vast te houden en te weten dat je er niet alleen in stond. Ik was misschien niet echt alleen geweest, maar zo had het wel gevoeld. ‘Heb je dan spullen om het te versieren?’ vroeg ik aan Naylene, wie met het idee kwam voor een kerstboom. Volgens mij hadden zij en Linn er wel heel erg graag een gewild. Nu had het waarschijnlijk niet veel nut gehad voor Naylene om er eentje te nemen, omdat ze na kerst toch naar Bali zou vliegen en dan zou de boom alleen maar in het huis staan. Het gaf echter wel een bepaalde soort sfeer, als je een boom in huis had. Dus we zouden er altijd naar kunnen kijken en wie weet zouden we ook wel een kleine mee kunnen nemen, of een neppe. Ik dacht even na over de vraag van Naylene. Bij Kerst hoorde natuurlijk wel cadeautjes, maar ik hoefde niet op het laatste moment een heel groot iets? ‘We kunnen samen eten maken? En misschien dat we één of twee dingen voor elkaar kopen? Het hoeft niet eens duur te zijn. Gewoon iets waarvan je denkt dat de ander het leuk vindt?’ Naylene hechte echt geen waarde aan een dure tas of sierraden. Waarschijnlijk zou ik haar daar ook helemaal niet blij mee maken. We hoefden ook helemaal niet zo materialistisch te denken met kerst? Ik vond het al fijn dat ik hier met Naylene was en dat we die dag samen door zouden kunnen brengen. Het zou me niet eens uit maken wat we precies zouden doen. Cadeautjes waren een leuk idee en het hoorde er wel een beetje bij, maar het hoefde geen hele grote cadeaus te zijn. Gewoon iets kleins. Ik had op dit moment ook nog niets voor Naylene, maar ik zou vast iets voor haar kunnen vinden. Ik wist wat ze leuk vond en waar ze van hield, dus zo moeilijk moest het vast niet zijn. Ik keek naar Freckles, die voor ons uit liep. Misschien dat Freckles ook wel een heel groot cadeau was geweest voor haar verjaardag, maar ze had zo graag een hondje gewild dat ik het echt niet had kunnen laten! Haar ouders waren wel boos geworden en ze hadden het ook echt niet leuk gevonden, maar Naylene was er zo blij mee geweest en dat had voor mij echt geteld! Ik was ook wel blij dat ze nu Freckles had, want dan was ze hier niet helemaal alleen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ik was ondertussen wel een beetje gewend aan de kou. Niet dat ik het fijn vond. Ik kreeg er nog steeds de rillingen van over mijn rug en het kippenvel op mijn armen. Het was anders dan thuis, maar ergens was dat precies wat ik wilde. Kerst was bij ons nooit geweest zoals het hoorde te zijn. We kwamen niet op kerstochtend naar beneden in onze pyjama’s, gingen om de boom zitten met ontbijt, terwijl je dan één voor één een cadeautje uitpakte. Overdag leuke dingen doen en in de avond gewoon heel erg lekker eten, om daarna op de bank te liggen met een leuke kerstfilm op televisie. Ik had altijd vroeg op gemoeten om er voor te zorgen dat ik er zo perfect mogelijk uit had gezien. In een of andere stomme jurk, met make-up op waar ik me ongemakkelijk bij had gevoeld en mijn haar op zo’n manier dat ik mezelf niet eens kende, waren we dan naar een of andere brunch gegaan waar allemaal rijke mensen kwamen en om het nog erger te maken was er daarna ook nog wel ergens een borrel en vervolgens een etentje geweest. In mijn ogen was dat geen kerst? Ik had het een fijn gevonden dat ik het dit jaar op mijn eigen manier had kunnen vieren. Het was echter zoveel beter nu Ashton hier ook was. Misschien konden we al de dingen die me aan kerst deden denken, samen doen. Al moest hij het ook leuk hebben, dus zouden we samen kunnen kijken wat we deden? "Ik weet niet of hier nog wat ligt, maar we kunnen vast iets kopen." Het ging een beetje om het idee en een simpele kerstboom kon ook wel heel erg mooi zijn? Gewoon met een paar lichtjes misschien alleen? "Dat klinkt echt als de perfecte kerst." Simpel, maar wel heel erg fijn. Rustig. We konden in de middag een eind lopen en natuurlijk stiekem een beetje hopen op sneeuw, want dat hoorde toch wel bij kerst. Het was nu behoorlijk koud buiten, maar ze hadden nog geen sneeuw afgegeven. Het kon altijd komen? We hadden al wel wat natte sneeuw gehad vorige week of twee weken geleden. In Australië hadden we op het strand kunnen zitten. Iets wat we nu ook wel deden, we zouden in ieder geval over het strand lopen. Heel anders, dat wel. We waren nu in ieder geval de enige die over het strand zouden lopen, iets wat in Brisbane vast niet zo zou zijn. Ik liet mijn hoofd tegen de schouder van Ashton aanliggen. Het was echt fijn om hem hier te hebben. Het was niet zo dat ik hem meteen echt heel erg nodig had gehad, maar ik had hem echt gemist? En op sommige momenten had ik gewild dat hij toch iets dichterbij was geweest, zodat ik naar hem toe had kunnen gaan. Andersom was echt niet gelukt en het was niet fijn om te horen dat het achteraf echt heel erg zwaar voor hem was geweest. Ik liep het strand op en moest Ashton even loslaten omdat Freckles al begon te trekken. Natuurlijk wilde hij los en dat kon ook best. Daarom knipte ik zijn riempje ook los en zag hem al snel wegrennen. Hij mocht nu niet in het water, maar het zou vast niet gaan gebeuren? Hij snapte ook wel dat het daar te koud voor was! Ik sloeg mijn armen voor eventjes om Ashton heen, natuurlijk zouden we zo wel een stukje gaan lopen, maar ergens geloofde ik echt niet dat hij nu hier was? Hij had ineens op de bank gelegen. Eerst had ik me echt vreselijk gevoeld, maar dat was nu heel erg ver weg was. "Het is echt fijn dat je hier bent. Dat was echt een hele grote verrassing." Ergens was dat misschien wel een beetje mijn cadeautje? Ik gaf Ashton een kus. Het voelde best onwerkelijk? Ik had gedacht dat we elkaar volgende week pas weer zouden zien en nu zouden we waarschijnlijk wel een hele leuke kerst samen hebben!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
TS naar de volgende dag (:
~
Linn.
Twee maanden konden zo snel voorbij gaan! Het voelde alsof het allemaal gisteren was gebeurd, maar in werkelijkheid was het al twee maanden geleden dat Calum iemand had neergeslagen én dat ik weg was gegaan uit New York. Ik had er echt wel een tijdje doorheen gezeten, ook toen ik thuis was geweest. Ik had het fijn gevonden om weer bij mijn vaders te zijn en de rust was ook niet verkeerd geweest, maar ik had me gewoon niet echt goed gevoeld bij alles? Iets wat wel een beetje was veranderd. Ik had geprobeerd om echt mijn rust te nemen, dingen te doen die ik zelf leuk vond. Ik had, bijna, alle social media aan de kant geschoven en me gefocust op andere dingen. Een paar keer in de week had ik in de ochtend gerend, wat wel echt had geholpen om mijn hoofd leeg te maken. Ook had ik zoveel mogelijk willen doen met mijn vaders. Ik had natuurlijk geprobeerd om te helpen in het Bed and Breakfast, wat rond de zomervakantie alleen nog maar drukker was geworden. Ook hadden ze me geprobeerd wat recepten bij te leren. Dat had Naylene ook wel gedaan, maar heel erg veel kon ik nog niet echt maken en daarin hadden Brent en Byron me geholpen! Ik had zo nu en dan afgesproken met Emmet en hij had me zelfs een keer meegenomen naar een dierenasiel waar zijn vader bezig was geweest met één of ander project. We hadden de hele dag met honden en katten kunnen spelen en dat was ook echt heel erg leuk geweest! De vrienden van Naylene waren ook nog een paar keer langs gekomen, wat ik echt heel erg lief had gevonden. Natuurlijk had ik wel geprobeerd om zoveel mogelijk contact te houden met iedereen. Ik had Calum vaak genoeg berichtjes gestuurd en we hadden ook gebeld, of via Facetime met elkaar gepraat. Net zoals ik eigenlijk ook met de rest van de jongens en Naylene had gedaan. Ze hadden allemaal wel gevraagd of het echt goed met me ging en of er iets was wat ze hadden kunnen doen om het een klein beetje beter te maken. Na twee maanden voelde ik me wel echt beter. Ik had nog steeds een break van social media, maar ik keek er zo nu en dan wel op en het was toch lief om te zien hoeveel mensen er een berichtje hadden gestuurd om te vragen of het goed met me ging. Misschien dat er na Bali weer wat beweging in zou komen, maar nu wilde ik vooral genieten van de mensen wie ik om me heen had. Calum was zelfs hier! Hij had besloten om kerst te vieren met mij en mijn vaders, in plaats van bij hem thuis. Ik had hem wel verteld dat hij ook best naar huis had mogen gaan, want hij had immers eindelijk vakantie, maar hij had er op gestaan! Stiekem vond ik het ook heel fijn om nu bij hem te kunnen zijn. Het was nu kerst en Brent en Byron waren thuis druk bezig met de voorbereidingen voor de brunch. Calum en ik hadden daar niet echt mee kunnen helpen, dus hadden we besloten om een korte wandeling te maken over het strand. We hadden ons toch al helemaal klaargemaakt voor de brunch en het was wel fijn om eventjes met z’n tweetjes te zijn. Niet dat het gisteravond niet gezellig was geweest, want dat was het wel geweest! We hadden al een paar cadeautjes uitgepakt en ik had het cadeautje van Calum wel heel leuk gevonden! Omdat ik ondanks alles toch geslaagd was voor mijn opleiding, had hij een echte graduation-cap gekocht. Hij was roze en had een hoop glitters, wat wel echt bij me paste! Het was maar iets kleins, maar ik vond het echt lief dat hij er aan had gedacht? Ik had ook geprobeerd om goede cadeautjes voor hem uit te zoeken, maar dat bleef lastig! Ik keek opzij naar Calum en stopte met lopen, waarna ik mijn armen om zijn hals heen sloeg. ‘Ik ben echt blij dat we samen kerst kunnen vieren.’

Ashton.
Het was echt heerlijk om even weg te zijn van alles en te genieten van zoiets simpels als kerstavond. In eerste instantie had ik dat misschien moeten doen in Australië, en het was ook echt wel iets geweest waar ik me op had verheugd, maar ik vond het ook fijn om nu bij Naylene te zijn en een simpele kerst te vieren. We hadden nog wel een kerstboom gevonden. Heel groot was hij niet geweest en heel erg veel versiering hadden we ook niet gehad, maar de lampjes in de bomen gaven het gewenste effect. We hadden een kerstboom en hij zag er prima uit. We hadden overdag zelfs nog even de tijd kunnen vinden om met mijn moeder te Skypen, al waren Lauren en Harry er ook snel bij komen zitten en zo hadden we toch nog even met z’n allen kunnen praten, ondanks dat ik er niet was geweest. Ik had me wel echt verheugd op het zien van mijn familie, maar ik had van mijn moeder de indruk gekregen dat ze blij was geweest dat ik had gedaan wat voor mij als het juiste had gevoeld. Ik zou na Bali nog wel naar Australië gaan, voordat we weer terug zouden gaan naar Los Angeles. Naylene en ik hadden vanavond samen gekookt en ondanks dat het niet heel erg speciaal was geweest, was het wel echt lekker geweest! Het was een lange tijd geleden dat ik echt een maaltijd had gehad dat zo was gekookt. Natuurlijk waren er ook wel mensen die het eten van de catering klaarmaakten, maar het was toch anders om een bord te pakken en uit een bak met eten iets te vissen, dan dat je er letterlijk bij stond las het vlees langzaam in de pan gleed en je het zag bakken. We zaten nu al een hele tijd bij de kerstboom op de grond, op een warm kleedje. We hadden eerst nog met Freckles over het strand gewandeld en daarna hadden we op willen warmen. We hadden een paar kleine hapjes opgewarmd en ik had Naylene tussen mijn benen getrokken. Ik had geen idee van tijd en of het nog kerstavond was, of dat het al echt kerst was. Ik was hoe dan ook blij dat ik zo kerst in kon gaan, samen met Naylene. Misschien dat dit over een jaar wel weer zo zou gaan. Dat dit onze kerst zou zijn. We hadden zelfs nog cadeautjes voor elkaar weten te halen. Niet te duur en te groot, zoals ik had gezegd. Gewoon een paar kleine dingetjes. Ik had niet echt geweten wat Naylene precies had gewild. Ik wist natuurlijk wel waar ze van hield en wat ze leuk vond, dus ik had daar een beetje rekening mee geprobeerd te houden. Ik was zelfs even naar de winkel gegaan waar ze werkte, om te vragen of ze daar leuke ideeën hadden voor een cadeautje voor Naylene. Uiteindelijk hadden ze me gewezen op een wand die vol had gestaan met allerlei doosjes, waarin poppetjes hadden gestaan. Funko Pops, hadden ze geheten. Letterlijk elk fictief karakter wat je kon bedenken, had er tussen gestaan. Star Wars was net uitgekomen en ik wist dat Naylene dat heel erg leuk vond, dus ik had er één van R2D2 uitgekozen, samen met Han Solo. Ik had nog een paar anderen uitgekozen en ik hoopte dat ze het leuk zou vinden. Het waren niet hele dure dingen geweest, waardoor ik er meer uit had kunnen kiezen. Iets wat wel leuker zou staan, als ze die ergens neer zou zetten. Ik hoopte dat ze ze leuk zou vinden, aangezien het wel cadeautjes waren die ik op het laatste moment had gehaald. Al gold dat natuurlijk ook voor haar. Ik wist niet wat Naylene voor me uit had gekozen, maar het zou vast iets leuks zijn? Ze kende me, ze wist ook waar ik van hield! Dus er was een kleine kans dat ze een cadeautje uit had gekozen dat ik niet leuk zou vinden. Eigenlijk ging het ook niet om cadeautjes, maar om de tijd die we samen door konden brengen. Dat was veel belangrijker.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Dit was zo anders dan ik me kerst voor had gesteld. Zoveel beter dan het jaar in jaar uit was gegaan. Misschien was het nog niet echt kerst, maar kerstavond telde in mijn ogen ook. Dit was het begin van toch wel een paar leuke dagen. Al was het dat gisteravond ook zo geweest, we hadden behoorlijk laat in bed gelegen, het was zelfs een uur of vijf geweest. Vandaag hadden we nog aardig wat willen doen, dus heel erg lang hadden we niet in bed kunnen blijven liggen, maar dat was niet zo heel erg geweest. Nu hadden we een mooie kerstboom, simpel misschien, maar dat maakte het juist wel mooi. Bij ons thuis had wel een kerstboom gestaan, maar dat was altijd zo’n kunstding geweest dat te perfect recht was en natuurlijk helemaal vol had gehangen, maar dan wel op een georganiseerde manier. De lampjes hadden hier ook wel netjes in gemoeten. Uiteindelijk gaf het een hele leuke sfeer en ik vond het fijn dat we er eentje voor konden zitten. Het allerbelangrijkste was dat we vandaag samen waren en daar van konden genieten. Al hadden we beiden gevonden dat cadeautjes er ook wel een beetje bij hoorden. Het was echter niet hetgeen waar kerst om ging. Ik had gedacht dat dit dagen zouden worden waarop ik tot diep in de avond aan het gamen was, om vervolgens laat op te staan en gewoon weer verder te gaan met een spel. Iets wat niet verkeerd had geklonken, maar dit ging toch wel voor. Ik had al wel wat zien veranderen in het gezicht van Ashton en dat was goed. Volgens mij kwam hij hier tot rust en was het ook fijn om gewoon te doen wat hij zelf wilde. Thuis had hij dat misschien ook wel kunnen doen. Iedere familie had echter wel een soort van traditie, waardoor hij ook niet echt rust had kunnen pakken. Ik was blij dat we vanmiddag nog even met zijn familie hadden kunnen praten. Ze vonden het duidelijk niet erg dat Ashton hier was, al misten ze hem natuurlijk wel. Iets wat logisch was. Ashton was zo’n belangrijk deel van het gezin, op sommige momenten had hij het wel echt de hele familie een beetje op moeten trekken en dat was niet makkelijk als je jong was? Zelfs niet op deze leeftijd. Nu ging het echter wel iets makkelijker, in ieder geval als het om geld ging, wat volgens mij niet altijd even goed was gegaan. Daarvoor moest ze wel een heel belangrijk iemand missen. Geld was niet alles, maar het was zeker handig om iets te hebben. Ik merkte echt wel een verschil nu ik zoveel zelf moest zien te regelen. Als ik alleen al keek naar kleine appartementjes in San Francisco keek raakte ik toch wel een beetje in paniek. Ik wilde niet buiten de stad lopen, omdat het niet ging met school, maar ik wilde ook niet echt op een campus wonen. Ik wist echter dat het in veel gevallen hier in Amerika verplicht was om het eerste jaar op de campus te wonen. Iets waar ik echt geen zin in had? Maar als het moest, dan moest het! Dan moest ik wel eerst aan geld komen. Ik wilde er de komende dagen niet echt aan denken, maar het zat zo in mijn hoofd dat ik gisteren toch best wel veel geld had vergokt. Daarbij had ik vorige week ergens geld over gemaakt voor Bali, wat ook alles behalve goedkoop was! Ik had er niet over willen zeuren, dus ik had vandaag ook wel gewoon een leuk cadeautje voor Ashton gekocht. Ik hoopte in ieder geval dat hij het leuk vond. Ik leunde iets beter tegen hem aan. Freckles had zijn kop op mijn been gelegd, wat echt heel erg lief was. "Ik vind het echt fijn om op deze manier kerst te kunnen vieren." Zoveel beter dan verplichtte feestje, maar ook echt beter dan alleen zitten. Ik vond het fijn dat Ashton een plaatsje had waar hij rustig kon doen wat hij wilde.

Calum.
De afgelopen maanden waren echt alles behalve fijn geweest. Ik had het gevoel gehad dat we geen dag op dezelfde plek waren geweest. Aan de ene kant was het misschien wel fijn geweest om even mijn hoofd leeg te maken op die manier. Het was echter heel erg anders gegaan. In ieder interview werd ik er weer aan herinnerd dat Linn hier had gezeten en ik ergens in Europa of Amerika. Op plaatsen heel erg ver weg. Ik had niet gedacht dat twee maanden zo lang konden duren. Soms hadden de dagen zelfs als weken gevoeld. De vragen hadden me zo gek gemaakt. Ergens was het misschien logisch dat mensen wilden weten hoe het met Linn ging, aan de ene kant was het alleen maar heel erg lief, van de fans in ieder geval wel. Er waren misschien ook wel interviewers geweest die het oprecht vervelend hadden gevonden dat Linn zich duidelijk niet goed had gevoeld. De meesten hadden echter alleen maar een goed verhaal gewild. Alsof ik ze dat zou geven? Als Linn wilde dat iemand het wist, dan zou ze het zelf wel vertellen. Iets waar ze nu nog helemaal niet over na hoefde te denken. Ze moest alles op haar eigen manier doen. Ik moest zeggen dat ik wel blij was dat Linn er voor had gekozen om zo min mogelijk op social media te zitten. Ik had zelf wel een beetje meegekregen wat er op had gestaan. Heel veel mensen waren heel erg lief geweest en hadden Linn een beetje op willen vrolijken, maar er waren ook wel rare verhalen rond gegaan. Gelukkig hoefde ik daar nu een tijdje niet meer naar te kijken. Ik had eigenlijk niet getwijfeld over wat ik met kerst had willen doen, ik had hier gewoon heel erg graag naar toe gewild, zo snel het had gekund. Jammer genoeg was het echt twee maanden geweest, maar nu was ik hier wel en konden we genieten van de tijd die we hadden. Brent en Byron hadden de Bed and Breakfast gesloten rond de kerstdagen, wat wel zo fijn was, anders hadden ze er zelf niet eens heel erg veel aan. Volgens mij was het de bedoeling dat er morgen wat mensen langs zouden komen. Vandaag waren we echter de hele dag met z’n vieren, wat heel erg gezellig was. Brent en Byron hadden me beiden nog bedankt voor wat ik had gedaan. Al was het niet echt iets waar ik zelf over na had moeten denken, natuurlijk had ik Linn bij die gast weg gehaald en ik was zo blij dat het nu weer de betere kant op ging. Ze was zelfs afgestudeerd, wat we toch wel een klein beetje hadden moeten vieren. Daarom was één van mijn cadeautjes een graduation cap geweest. Wel eentje die bij Linn had gepast, wat had betekend dat het een en al roze glitters was. Ik had wel iets willen kopen dat ik haar had kunnen laten zien dat ik trots op haar was. Ondanks alles had ze het nog voor elkaar gekregen om af te studeren. Er lagen nog wat cadeautjes voor haar onder de boom en natuurlijk ook voor haar vaders, ik had zelfs iets voor Mitten gekocht. Het hoorde er toch wel een beetje bij en met een klein cadeautje kon je toch al wel laten zien dat je iemand kende? Wist hoe iemand in elkaar zat en ik hoopte dat ze in de smaak zouden vallen. Ik stopte met lopen omdat Linn dat ook deed en sloeg mijn armen om haar middel. "Ik ook." Zei ik zachtjes. Mijn ouders vonden het volgens mij niet zo erg dat daar niet was? Volgens mij had mijn moeder Linn nog wel af en toe gebeld om te vragen hoe het ging en ze had ook wel gezegd dat ik gewoon deze kant op had moeten gaan. "De afgelopen maanden leken echt vreselijk lang." Als je iets graag wilde, leek het vaak langer te duren! Nu leek het echter nog heel wat erger te zijn geweest.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Ik was wel blij dat ik ondanks alles toch nog had af kunnen studeren. Ergens had ik ook weer niet gewild dat ze me hadden gematst omdat er zoveel was gebeurd? Al had ik mijn opdrachten wel bijna allemaal af gehad en ze hadden uiteindelijk besloten dat dat genoeg was geweest. Nu was ik klaar met school en lag de wereld letterlijk voor me open. Ik wilde nog niet werken, maar ik wist ook niet war ik in plaats daarvan zou doen. Dat was ook iets waar ik me zorgen om wilde maken na het nieuwe jaar en nadat ik met Calum mee zou zijn gegaan naar Bali. Iets wat nu echt om de hoek op ons stond te wachten en ondanks dat ik het fijn had gevonden om twee maanden thuis te zijn, vond ik het ook heel fijn om weg te gaan van alles. Om eventjes nergens aan te denken en te genieten van de vakantie die op ons stond te wachten. We zouden van alles samen kunnen doen, maar ik zou het ook begrijpen als hij zo nu en dan iets met zijn vrienden wilde doen? Hij was daar immers ook met vrienden en niet alleen met mij! Misschien dat we ooit nog een keer samen op vakantie zouden gaan, las hij daar tijd voor zou hebben. Ik wist dat hij een paar weken na het nieuwe jaar weer zou moeten repteren voor de nieuwe tour. Ze zouden dit keer ook naar Azië gaan! Iets wat natuurlijk heel goed was, maar ik vond het zelf heel erg snel? Ondanks dat er nog een paar weken tussen Bali en dat alles zou zitten. Volgens mij hadden de jongens allemaal behoefte aan rust. Rust die ze niet met maar twee weken vakantie zouden krijgen. Ik knikte op zijn woorden. De twee maanden waren langzaam gegaan, ondanks dat ik genoeg had gehad om me mee te vermaken. Ik had het zonder Calum moeten doen. Hij had ook niet altijd met me kunnen praten? Op sommige momenten was hij daar te druk voor geweest en op andere momenten had hij zijn rust nodig gehad? Al had hij altijd de telefoon opgepakt als ik dat aan hem had gevraagd, ongeacht in wat voor humeur hij was geweest. ‘Toch lijkt het soms ook alsof het leven zo snel gaat met jou,’ fluisterde ik. Voor mijn gevoel was er echt veel gebeurd in het afgelopen jaar. We hadden elkaar misschien niet dag en nacht kunnen zien, en we hadden ook ongelooflijk veel leuke momenten samen gehad, maar er waren ook vervelende dingen gebeurd? We hadden een keer ruzie gemaakt, hij en Michael hadden zien verbrand tijdens één van de vele shows en ik kon ook aan hem merken dat hij er nu echt doorheen zat? Iets wat ook kwam door wat er met mij was gebeurd. Het was nog steeds niet iets om trots op te zijn, maar het was ook iets waarvan ik wist dat ik er niets aan had kunnen doen. Ik had misschien beter na moeten denken, maar ik had ook niet kunnen weten wat er had kunnen gebeuren. Ik keek op naar Calum en ging op mijn tenen staan, zodat ik hem een kus kon geven. Het was een hele tijd geleden dat we een paar weken samen door hadden gebracht. Volgens mij hadden we dat eigenlijk nog nooit gedaan. Ik was wel een paar weken mee geweest op tour, maar dat was anders? Calum had het daar druk gehad met zijn eigen dingen en de verplichtingen tegenover de band. Nu hadden we eigenlijk helemaal niets te doen, behalve een brunch waar we op tijd voor terug zouden moeten komen. We zouden elkaar ook nog cadeautjes geven en ik had wel mijn best gedaan om iets voor Calum te halen, maar het was moeilijk om me te bedenken wat ik hem kon geven. Hij had zoveel voor me gedaan dat eigenlijk geen enkel cadeautje daar tegen op zou kunnen. Hij verdiende in mijn ogen nu echt alles in de wereld, want zonder hem had ik hier nooit doorheen kunnen komen, ondanks dat hij aan de andere kant van de wereld had gezeten.

Ashton.
Waarschijnlijk zouden Naylene en ik dit soort momentjes niet krijgen als we in Bali zouden zijn. Natuurlijk zouden we ons zo nu en dan wel even kunnen afzonderen van de groep, maar uiteindelijk waren we daar toch met een groep. Ik keek er wel naar uit om Naylene voor te stellen aan de rest? De meeste mensen die mee zouden gaan, hadden we leren kennen tijdens onze tijd in Los Angeles. We hadden veel geschreven en we waren echt bezig geweest met onze muziek, maar zo nu en dan hadden we ook tijd gehad om gewoon lol te hebben en dat hadden we ook zeker gehad! Ik was ook wel nieuwsgierig wat ze allemaal van elkaar zouden vinden. Naylene hoefde echt niet iedereen aardig te vinden, maar dat was andersom ook? Soms vond je gewoon iemand niet aardig. Je kon ook niet iedereen aardig vinden? We zouden het hoe dan ook wel leuk hebben met z’n allen. Er gingen genoeg mensen mee! Iets waardoor we ook altijd iets met z’n allen hoefden te doen. We zouden ook vanzelf wel zien hoe het allemaal zou lopen. Wie weet dat Linn zo nu en dan iets met Naylene wilde doen, en we hadden nog meer meisjes mee? Een paar vriendinnen van mij en de jongens, dus wie weet dat de meiden uiteindelijk een dagje naar de spa wilden, want die was er volgens mij ook. Nay was daar niet echt het type voor, maar Linn kon haar wel ompraten. Daar was ze behoorlijk goed in. Nu hadden Naylene en ik nog even de tijd voor elkaar en daar was ik ook heel erg blij mee. Het waren maar een paar dagen en het was iets heel simpels, maar het was heel fijn om hier samen te kunnen zitten en gewoon te genieten van alle rust. ‘Ik ook,’ zei ik glimlachend en ik gaf haar een kus op haar wang. Het was eigenlijk ook wel typisch iets voor ons. Daarnaast had ik ook wel behoefte gehad aan iets simpels, zeker na alles wat er was gebeurd. We hadden het zo druk gehad en op sommige momenten hadden we er allemaal ook echt genoeg gehad. Bij Calum hadden ze eigenlijk alleen maar Linn hoeven vragen en ik had geweten dat hij al geen aandacht meer had besteed aan de andere vragen, maar dat was ook iets heel persoonlijks? Het was vooral aan Linn om daar iets over te zeggen en dat had ze nog niet gedaan. Misschien zou ze dat ook nooit doen. We hadden wel de meeste mensen er over in gelicht, of in ieder geval verteld dat ze niet zomaar iets aan Linn moesten vragen. Uiteindelijk kwamen we straks allemaal in Bali voor onze rust en dan was het niet de bedoeling dat er gedoe zou ontstaan. We wilden het allemaal leuk hebben en juist niet denken aan wat er in de afgelopen tijd was gebeurd. Dat gold vast ook voor de anderen, want de meeste vrienden die we hadden, die hadden hun eigen dingen en hun eigen baan, waar ze het soms ook wel moeilijk mee hadden? Zo hadden we allemaal wel onze eigen problemen en voor nu was het belangrijk dat we dat even zouden vergeten. ‘Wil je wachten tot morgen met de cadeautjes?’ Misschien was het eigenlijk al wel kerst. Dat zou best kunnen? Ik had de tijd niet meer in de gaten gehouden en als het al na twaalven was, dan was het officieel al kerst en ergens vond ik dat ook wel een leuk idee? Dat we op waren gebleven tot aan kerst en dat we elkaar nu al een cadeautje zouden kunnen geven, al hoorde cadeautjes ook wel een beetje bij kerstochtend. Iets wat bij ons vast ook heel simpel zou zijn. We hadden wat lekkere spulletjes voor het ontbijt gekocht, maar we zouden het niet heel uitgebreid vieren? Dat was eigenlijk ook helemaal nergens voor nodig. Volgens mij wilde Naylene het juist zo simpel mogelijk houden en dat vond ik zelf ook helemaal prima. Als ik de dag maar samen met Naylene door zou kunnen brengen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Er was geen moment met Ashton waar ik niet van genoot. We hoefden geen bijzondere dingen te doen. Ik vond het fijn om samen met hem dingen te bekijken of gewoon een hele wandeling te maken over het strand, maar we konden ook heel erg goed in stilte zitten. Dit moment was fijn, we konden dicht tegen elkaar aan zitten en gewoon genieten van de tijd die we met elkaar hadden. Het was maanden geleden, in mijn ogen in ieder geval. De laatste keer dat Ashton hier was geweest was het hele gedoe om Linn geweest en natuurlijk hadden we wel wat momentjes met elkaar gehad, toch had die bezorgdheid er wel gezeten. Gelukkig ging het nu al wel heel wat beter met Linn, ze was een plek waar ze zich veilig voelde. Ik had het haar niet kwalijk genomen dat ze hier niet meer had willen zijn, ik had het juist wel begrepen. Hier was van alles gebeurd en daar kwam je dan niet makkelijk uit? Haar vaders hadden er wel voor gezorgd dat ze een veilige plaats ging en nu kon ze kerst met hen en Calum vieren, wat voor haar ook fijn was. Ik zou haar straks wel een berichtje sturen en misschien zouden we morgenvroeg nog even kunnen Skypen. Volgens mij was dat zelfs al over een paar uurtjes. Ik streek zachtjes over de handen van Ashton heen. Dit was nu al een veel betere kerst dan ik ooit had gehad. Ergens klonk dat een beetje als zielig doen. Ik had dan wel nooit een echt vervelende kerst gehad. Ik had vaak wel cadeautjes gekregen, niet de dingen die ik had gewild, maar wel iets. Ik had alleen gewild dat we het ooit een keer rustig hadden kunnen vieren, zonder mensen die we een paar keer in het jaar hadden gezien en voor wie hadden moeten opscheppen. Dit was echt een kerst zoals het hoorde te zijn, het vieren met iemand om wie je gaf. Het maakte niets uit dat het maar één iemand was. De belangrijkste persoon zat nu toch wel bij me en daar kon ik wel extra van genieten. Daarvoor hoefden we niets bijzonders te doen. Hier zitten, met zacht muziek op de achtergrond, lekkere hapjes en een kerstboom met alleen maar lichtjes. Het hoefde allemaal niet het allermooiste of duurste te zijn. Ik had in mijn ogen wel echt een leuke cadeautje voor Ashton uitgekozen, ik hoopte dat hij het zelf ook wat vond, want meer had ik niet. Er lagen wel meerdere dingen onder de kerstboom. We waren nog even samen in een dierenwinkel geweest, dus twee van die dingen waren voor Freckles, wat betekende dat de rest voor mij was. Ik leunde iets opzij, zodat ik mijn mobiel kon pakken om te kijken hoe laat het was. "Het is al kerst. Dus we kunnen ze nu uitpakken?" Mijn mobiel gaf zelfs aan dat het bijna kwart voor één was. Ik legde mijn mobiel weg en draaide me iets bij zodat ik Ashton een kus kon geven. "Vrolijk kerstmis." Zei ik zachtjes. Het was echt kerstmis, wat we wel een beetje mochten vieren met de cadeautjes. Ik was benieuwd wat Ashton vond van mijn cadeautje, ik had een usb typewriter gevonden die je aan een tablet aan kon sluiten. Iets wat ik zelf wel echt heel erg leuk had gevonden om te zien? En misschien had hij er zelfs nog wat aan. Typen op een tablet was sowieso een beetje rot, dus als hij eens iets wilde schrijven of wilde onthouden als het ging muziekteksten, kon hij het daarmee misschien wel doen? Ik hoopte echt dat hij het leuk zou vinden. Al ging het misschien niet echt om de cadeautjes, ik vond het veel fijner dat we hier samen konden zitten? Niets moest, we konden zelfs morgen de hele dag in bed blijven liggen als we dat wilden? Het maakte echt helemaal niets uit en dat was echt een fijne gedachten? Dit waren onze dagen en daar moesten we zoveel mogelijk van genieten.

Calum.
Het strand was leeg, in ieder geval zover ik kon kijken. Hier was het nooit heel erg druk, in ieder geval niet in de keren dat ik hier was geweest. Het lag ook wel afgelegen omdat Carindale een klein dorpje was en de meeste mensen in Brisbane zelf bleven. Op een dag als deze kwamen er sowieso niet heel erg veel mensen op het strand, waar ik echt niet over kon klagen. Ik was juist blij dat Linn en ik even tijd hadden met elkaar. Bij haar thuis was het ook niet erg, Brent en Byron vonden het ondertussen prima als we ons even afzonderden. Al waren deze dagen ervoor om samen door te brengen en als we terug zouden zijn, zouden we dat ook echt wel doen. Brent en Byron waren echt heel erg leuk in omgang, in het begin was dat misschien wel wat anders geweest, maar zij hadden volgens mij ook echt gedacht dat dit iets voor een paar weken was geweest. Gewoon voor de leuk omdat ik hier toevallig was geweest en Linn er goed uit had gezien. Nu waren we toch wel meer dan een jaar verder en ondanks dat heel veel dingen niet goed waren gegaan de laatste tijd, ging het nog wel steeds goed tussen mij en Linn? Ik was het wel met Linn eens, soms leek het allemaal heel snel te gaan. Op sommige dagen had ik sowieso het gevoel dat mijn leven een beetje voor me werd geleefd. Al kon ik echt wel genieten van de avonden dat we op het podium stonden. De afgelopen tijd was het gewoon wat lastiger geweest, vooral omdat het om hele andere dingen was gegaan. Toch was de tijd met Linn heel erg anders? Het was iets tussen ons, het was niet gehaast en het voelde niet alsof iemand anders er iets mee te doen had. Dat hadden ze ook niet. "Kun je geloven dat het al meer dan een jaar geleden is dat we hier voor de eerst keer stonden." Ergens was het zo makkelijk geweest. We hadden elkaar zien zitten en dat hadden we ook wel duidelijk gemaakt. Iets waardoor we nu nog steeds samen waren. Het was misschien een beetje snel gegaan, maar zo had het voor mij helemaal niet gevoeld? Ik wist haast wel zeker dat het voor Linn ook niet zo was, anders hadden we hier nu echt niet gestaan. Er was vooral de laatste maanden veel gebeurd, maar ergens waren we daar misschien wel sterker van geworden. Ondanks dat ik het echt vreselijk vond dat ik zo’n lange tijd van haar weg was geweest, daar hadden we ook niet heel erg veel aan kunnen doen. De komende tijd hadden we wel even de tijd voor elkaar. Hier natuurlijk, maar we zouden ook samen naar Bali gaan. Ik wist zeker dat iedereen Linn daar we zou mogen, ze was loveable, dus ik kon me niet eens voorstellen dat er überhaupt mensen waren die haar niet mochten. Naar Bali zouden we toch weer zonder elkaar moeten, waarschijnlijk. Want op een gegeven moment zouden we ook weer op tour gaan en daarvoor moesten we ook nog repeteren. Ik wist eerlijk gezegd niet wat Linn van plan was, daar hadden we het ook nog niet over gehad. Ze was net klaar met school en misschien zou ze nog wel iets willen studeren, of wilde ze gaan werken. Al snapte ik maar al te goed als ze daar nu eventjes geen zin in had, door alles wat er was gebeurd. Ergens zou ik het heel erg fijn vinden als ze dan een tijdje met ons mee zou kunnen gaan. Ik wist dat het niet alleen mij, maar ook voor de rest fijn was. Linn lag goed, het was ook heel erg fijn geweest toen ze in Amerika een stuk mee was geweest? Het lag er alleen aan wat ze zelf wilde en wat ze van plan was. "Heb je al plannen voor na Bali?" vroeg ik dan ook voorzichtig om het een beetje te kunnen peilen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Misschien dat het begin van onze relatie echt een beetje een film-lovestory was geweest. Ik had hem zien zitten en hij mij en daar hadden we beide ook niet echt moeilijk over gedaan. Ik had in eerste instantie niet echt met ze mogen praten, in ieder geval niet voor een langere tijd. Ze waren immers onze gasten geweest en daar hadden Brent en Byron altijd regels over gehad. Regels waar ik me ook voor een hele tijd aan had gehouden. Alleen bij Calum was dat moeilijker geweest. Ik had niet alleen hem, maar ook de rest heel gezellig gevonden en toen ze op hun vrije dag voor hadden gesteld om met z’n allen naar het strand te gaan, had ik niet kunnen weigeren? Ik had Naylene wel mee genomen, ook omdat ik niet echt had geweten wat Calum in die afspraak had gezien, maar we waren na een tijdje samen gaan wandelen en uiteindelijk hadden we gezoend. Ik had hem toen nog niet meteen gezien als mijn vriend, maar ik had wel iets in hem gezien en ook in ons! Iets wat we goed hadden gehad, want we waren nu nog steeds bij elkaar. Ondanks dat er van alles was gebeurd en het leven met Calum niet altijd makkelijk was. Door zijn werk hadden we niet echt de tijd om een relatie op te bouwen zoals ieder ander stel, maar ik had het niet anders willen zien tussen ons? Het ging goed tussen ons en we hielden van elkaar. Dat was voor dit moment genoeg. Ik keek eventjes om me heen en schudde vervolgens mijn hoofd. ‘Het lijkt langer geleden, maar ergens ook korter.’ Het voelde echt als een herinnering, maar wel een hele fijne waar ik vaak aan terug dat. ‘Toen had je nog blond in je haar,’ zei ik met een glimlach, terwijl ik zijn pet plagend iets verder over zijn hoofd trok. Ik wist niet wat er door zijn hoofd was gegaan toen had hij had besloten om al zijn haar er af te scheren, of zo goed als al zijn haar. Ik moest toegeven dat het niet mijn favoriete look was? Ik had het juist fijn gevonden om mijn vingers door zijn haren te laten glijden en het had zo leuk gestaan als zijn haren wat hadden gekruld door het vele zweet tijdens de shows. Al was dat niet het enige wat er aan Calum was veranderd. Misschien was hij zelfs wat voorzichtiger geworden met zijn woorden tegenover anderen, maar ik was blij dat hij wel open naar mij durfde te zijn, zelfs als dat op zijn eigen manier was. Ik haalde mijn schouders op toen hij zijn vraag stelde. Ik wist niet zo goed wat ik na Bali zou doen. Ik had me niet ingeschreven voor een nieuwe opleiding, ondanks dat ik dat misschien wel had kunnen doen. Mijn hoofd had daar echter niet naar gestaan en ik zou nu eigenlijk ook niet weten wat voor opleiding ik zou willen doen. Ik wist ook dat ik niet elke dag thuis zou kunnen zitten, maar er zou vanzelf wel iets op mijn pad komen? Uiteindelijk wilde ik mijn YouTube-kanaal wel weer oppakken, want dat was iets waar ik een paar jaar hard aan had gewerkt en waar ik ook echt trots op was, maar ik wist nog niet precies wanneer ik dat zou doen. ‘Ik heb nog niet echt plannen? Ik wil eerst gewoon naar Bali, het leuk hebben met jou en de rest. Daarna zie ik wel wat er op mijn pad komt. Misschien dat ik in januari weer beginnen met het maken van YouTube-filmpjes, maar dat is iets voor na Bali.’ Bali was het eerste en enige wat er nu op de planning stond en ergens was dat heel fijn. Ik hoefde niets te doen. Ik had geen werk waar ik op tijd naar toe moest, ik had geen schoolopdrachten waar ik aan zou moeten werken. Voor nu was het belangrijk dat ik zou genieten van de tijd met Calum en de rest van zijn vrienden. We zouden het hoe dan ook leuk hebben, wat er ook precies zou gebeuren op Bali.

Ashton.
Volgens mij had Naylene nooit kerst gevierd op deze manier. Waarschijnlijk hadden haar ouders de hele dag vol gepland met allerlei bezoekjes en dinertjes. Misschien dat dat de manier was waarop haar ouders graag kerst hadden willen vieren, maar zo was Naylene niet? Ze had het volgens mij nooit leuk gevonden om ergens met haar ouders mee naar toe te gaan, maar haar ouders hadden haar ook enkel mee willen nemen als een soort trofee om aan anderen te laten zien. Natuurlijk schepte iedere ouder wel een beetje op over hun kind, maar het was ook niet zo dat mijn moeder me overal mee naar toe nam om te vertellen wat ik deed en wat ik allemaal had bereikt? Ik wist zelf dat ze trots op me was. Naylene haar ouders waren vast ook trots op haar, maar ze lieten het op een andere manier zien. Daarnaast waren ze alleen trots op de kanten van Naylene die voor hen belangrijk waren. Ze was slim en ze had makkelijk haar studie kunnen halen, maar dat was niet alles om trots op te zijn? Ik was juist trots op Naylene omdat ze voor haarzelf had gekozen. Ze had een grote stap gemaakt door naar New York te verhuizen en daar te werken, en al helemaal om te besluiten om in San Francisco te studeren. Iets waar haar ouders misschien niets in zagen, maar ik wel. Ik wist dat ze dit kon doen en ik had er dan ook alle vertrouwen in. Naylene was heel creatief en als ze dat combineerde met wat ze graag wilde doen, wist ik zeker dat ze uiteindelijk hele mooie dingen zou kunnen maken. Als ze uiteindelijk haar opleiding af zou hebben gerond, zou ze er vast mee kunnen. Al was het vooral belangrijk dat ze dan nog steeds achter haar keuze zou staan. ‘Echt?’ vroeg ik verbaasd toen Naylene zei dat het al kerst was. Dan was de tijd echt heel erg snel gegaan. Dat betekende echter dat we nu inderdaad de cadeautjes uit zouden kunnen pakken, wat eigenlijk het leukste was. Gewoon omdat we beide iets uit hadden gekozen voor de ander. Ik wilde graag Naylene haar reactie zien. Ik hoopte dat ik de goede figuurtjes uit had gezocht. Naylene vond immers veel verschillende films en serieus leuks, laat staan games! Dus het was best lastig geweest. 'Vrolijk kerstmis,’ zei ik glimlachend en ik gaf Naylene op mijn beurt ook een kus. Dit was toch wel speciaal? Het was de eerste keer dat we een feestdag samen hadden gevierd. We hadden wel onze verjaardagen gehad en daar hadden we ook leuke dingen voor gedaan, maar dit was een echte feestdag. Eentje die je eigenlijk ook alleen maar samen vierde als je echt om elkaar gaf. Ik liet Naylene voor even los, zodat ik op kon staan om mijn cadeautjes te pakken en ook de tas van Naylene. Ik liep terug en ging vervolgens weer naast Naylene zitten. Het maakte me eigenlijk niet uit wie er als eerst een cadeautje zou krijgen of geven. Daarom schoof ik de tas waar mijn cadeautjes in zaten, naar Naylene toe. ‘Ik hoop dat je ze leuk vindt.’ Ik had het uiteindelijk wel een leuk cadeautje gevonden. Juist omdat ze het ook mee zou kunnen nemen naar San Francisco. Dan zou ze ook iets hebben van mij om daar neer te zetten. Ik wist eigenlijk niet of Naylene echt iets verzamelde, maar dit kon daar altijd het begin van zijn? Al mocht ze het ook hier op houden. Het waren immers haar cadeautjes. Ze zou zelf mogen bepalen wat ze er mee zou doen. Zelf was ik wel benieuwd wat Naylene voor mij uit had gekozen. Volgens mij had ze er ook wel haar best op gedaan, maar dat had ik ook gedaan! Ik zou haar cadeautje hoe dan ook wel leuk vinden, want het was iets wat Naylene voor mij uit had gekozen. Dat betekende al dat ze er over na had gedacht en dat ze niet zomaar iets had gekocht. Ik hoopte dat het iets was wat ik mee zou kunnen nemen naar Los Angeles, zodat ik ook iets had wat me aan Naylene zou herinneren.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld