Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG met Duchess
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn liep stug door. Eerst deed hij heel nobel en nu veranderde hij naar een irritante klootzak. Geweldig. Hij had haar net zo goed met rust kunnen laten. 
Duchess
Wereldberoemd



Duke beet op de binnenkant van zijn wang en keek nog eens omhoog. Het leek iets minder hard te regenen, wat mooi was. Misschien hield het helemaal op voor Lindy thuis was. Dan kon ze zelf verder lopen.
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn keek om zich heen. Het leek minder te gaan regenen. Kon hij haar dan echt niet verder alleen laten lopen? Ze zuchtte zacht. Gewoon nog even volhouden, dan was ze van hem af. 
Duchess
Wereldberoemd



Duke zuchtte diep en keek Lizette even aan. 'Niet om te zeuren, maar is het nog veel verder?'
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn keek even naar waar ze momenteel waren. 'Nee,' antwoordde ze alleen. Misschien zou hij haar daarna laten gaan, want ze wist niet of in zijn ogen ongeveer tien minuten veel zou zijn. 
Duchess
Wereldberoemd



Duke stond abrupt stil. 'Weet je wat...' Hij overhandigde Leona de paraplu. 'Hier. Ik red me wel. Zo ver van hier woon ik niet,' loog hij makkelijk.
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn keek even naar de paraplu, waarna ze hem aankeek met een diepe frons. 'Deze wijk is net een doolhof... weet je nog?' Ze gaf hem de paraplu terug. 'Als jij hier nog uren gaat rondwandelen, dan heb je 'm harder nodig dan ik.'
Duchess
Wereldberoemd



Duke schudde zijn hoofd en pakte de mouw van zijn jas tussen duim en wijsvinger. 'Waterdicht. Het eerste dat mij overkomt is nat haar en modder op mijn schoenen.' Hij keek even rond. 'Ik red me wel.'
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn zuchtte diep. Ze had eigenlijk geen zin om hier over verder te discussiëren. 'Weet je het zeker?' vroeg ze nog. 
Duchess
Wereldberoemd



Duke rolde met zijn ogen. 'Heel zeker,' bevestigde hij, terwijl hij al een stap achteruit zette. 'Misschien kom ik je nog eens tegen, Ellen,' zei hij, waarna hij zich omdraaide en wegliep.
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn fronste. 'Ellen...?' mompelde ze. Ze zuchtte diep. 'Mijn naam is Lynn!' riep ze hem na, waarna ze zich ook omdraaide en verder liep. Chauvinistische zak. 
Duchess
Wereldberoemd



Duke besloot haar te negeren. Lynn, dat was het. Maakte het uit? Hij zou haar toch niet weer zien, toch? Hij haalde kort zijn schouders op en liep door, zijn handen in zijn jaszakken.
Anoniem
Wereldberoemd



Een week later was Lynn zich aan het aankleden voor school. Ze droeg weer eens hakken en had make-up op, iets wat ze niet zo vaak deed. Met alle spullen die ze nodig zou hebben liep ze daarna naar de gang, waar ze haar jas en de sjaal - die ze nog steeds van Duke had - om deed. Ze zou eindelijk gaan beginnen aan haar studie rechten, maar ondanks dat ze normaal enthousiast zou moeten zijn, was ze dat niet. Jay was er niet bij... en dat was een enorm gemis. 
Duchess
Wereldberoemd



Duke was als altijd vroeg wakker. Hij kleedde zich aan en liep voorzichtig naar beneden, op de voet gevolgd door zijn kat. Zijn vader leek niet thuis, dat scheelde, al zou Cheyne senior die middag waarschijnlijk graag alles horen. Alleen die middag, daarna het hele nieuwe jaar niet weer. Na twaalf jaar was het een soort ritueel. Één of twee keer per jaar toonde zijn vader werkelijk een soort interesse. De rest van het jaar kon die Mislukking erin stikken. Duke zuchtte en pakte bij elkaar wat hij nodig had, voor hij vertrok, ontbijt overslaand. Hij wilde niets liever dan gewoon weg, het ena-laatste jaar van zijn studie in.
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn liep veel te vroeg haar huis uit, maar ze wilde echt niet te laat komen op de eerste schooldag. Daarnaast, nu kon ze tenminste rustig lopen, wat ook wel nodig was met de hakken aan. Waarom wilde ze die ook alweer dragen? Ze zuchtte zacht. Wat maakte het uit, soms kon toch geen kwaad. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste