Duchess schreef:
Duke was als altijd vroeg wakker. Hij kleedde zich aan en liep voorzichtig naar beneden, op de voet gevolgd door zijn kat. Zijn vader leek niet thuis, dat scheelde, al zou Cheyne senior die middag waarschijnlijk graag alles horen. Alleen die middag, daarna het hele nieuwe jaar niet weer. Na twaalf jaar was het een soort ritueel. Één of twee keer per jaar toonde zijn vader werkelijk een soort interesse. De rest van het jaar kon die Mislukking erin stikken. Duke zuchtte en pakte bij elkaar wat hij nodig had, voor hij vertrok, ontbijt overslaand. Hij wilde niets liever dan gewoon weg, het ena-laatste jaar van zijn studie in.