Demish schreef:
De liefde die Keegan nu voelde van vrijwel iedereen, was overweldigend. Op een goede manier. Nog nooit hadden zoveel mensen in een ruimte met haar meegeleefd. En ondanks dat het haar award was, leek het wel alsof hij ook een klein beetje van iedereen was. Want zonder de crew had zij haar shows hier nooit kunnen doen. Wie weet wat er was gebeurd als haar gitaar niet goed had geklonken, of als het licht niet goed getimed was geweest. Zonder de mensen die hier stonden, had ze het nooit gekund.
Calum was al snel weer terug gekomen met een cadeautje. Het was volledig ingepakt, maar de manier waarop verraadde dat hij het zelf had gedaan en dat het niet één van zijn grootste talenten was.
‘Obviously, you’re a pro. You shouldn’t have wrapped it, though!’ zei Keegan lachend. Ondanks dat het aan haar duidelijk werd gemaakt dat Calum zijn best had gedaan, zag ze hier en daar een vouw in het papier en ook merkte ze op dat hij aan de linkerkant meer overschot aan het inpakpapier had gehad dan aan de rechterkant. Hoe hij het had ingepakt, maakte echter niet uit. Het was de gedachte die telde. Hij had het voor haar in willen pakken en hij was er, enigszins, in geslaagd.
Keegan nam het cadeau aan en balanceerde het op haar onderarm, zodat ze met haar vrije hand het papier eraf kon scheuren. Al snel kwam de felle, oranje kleur tevoorschijn, waardoor zij al een idee kreeg wat het was. ‘No way!’ riep ze uit, waarna ze kort naar Calum keek. Aan het begin van de tour had ze laten weten dat ze graag de oranje tourhoodie van de band had gewild, omdat daar ook het woord “crew” op had gestaan. Calum had haar toen al beloofd dat hij er eentje voor haar zou regelen, maar ze was het na die tijd eigenlijk weer vergeten. Calum leek het goed in zijn geheugen te hebben ingeprent, want nu had hij zijn belofte waar gemaakt.
Het laatste papier werd door Keegan van het cadeau getrokken. Voor nu mikte ze het op de grond, het opruimen kwam later wel. Ze vouwde de trui uit en hield hem vervolgens voor zich, nog altijd met een brede glimlach op haar gezicht. ‘I can’t believe you remembered I asked for it! Thank you so much, Cal! This is honestly one of the best presents I have ever gotten.’ Keegan legde de trui over haar arm en stapte naar Calum toe om hem te bedanken met een knuffel. Ook een korte kus op zijn wang was van toepassing, vond ze. Aangezien hij zoveel voor haar had gedaan.
‘I have shoooots!’ riep Ashton, waarbij hij de klemtoon van de klinker iets langer aanhield dan nodig was. Keegan liet Calum voor een deel los, haar arm lag nog altijd rond zijn schouder, waarna ze naar Ashton keek. Hij had een dienblad met shotjes meegenomen. Niet één voor ieder. Keegan kon redelijk snel rekenen en als ze de shotjes met z’n drietjes zouden drinken, zouden ze er al vier per persoon hebben.
‘Oh, fuck it,’ zei Keegan lachend en ze pakte één van de shotjes. ‘It’s my night! Let’s do some shots!’ Calum en Ashton zouden vast met haar meedoen, zodat ze er niet alleen voor zou staan. En op dit moment verdiende ze ook zeker een aantal drankjes om haar overwinning te vieren.
Het leek alsof de laatste opmerking Rayne weer tot leven had gewekt, want ook zij ging in discussie met Todd. Iets waar ze al het recht toe had en Luke liet het haar ook doen. Rayne was een volwassen vrouw die haar eigen gevechten aan kon, dat wist hij. Hij hoefde het niet voor haar op te lossen, maar hij wilde haar wel steunen. Todd was iemand die veel kon doen met weinig woorden. Hij kon de situatie verdraaien en zichzelf het slachtoffer maken, zoals hij dat nu ook deed. Hij deed alsof het Rayne haar schuld was dat hij mogelijk zijn baan zou verliezen, maar daar was niks van waar. Dat alles had hij helemaal aan zichzelf te danken.
Rayne kondigde aan dat ze naar buiten ging, weg van het feest. Meteen voelde hij de drang om achter haar aan te gaan, om er voor te zorgen dat ze hoe dan ook niet alleen zou zijn. Hij wilde echter ook niet weg gaan en Todd achterlaten met het idee dat hij zojuist had gewonnen, alleen maar door haar vaardigheden naar beneden te halen en nogmaals te benadrukken dat ze hier slechts was om hoe ze eruit zag. Het maakte Luke misselijk dat ze iemand in hun midden hadden die zo dacht over anderen, zeker over iemand om wie Luke gaf.
‘You are so gonna lose your fucking job,’ sprak hij tegen Todd. ‘And you’re right, we like Rayne. We all do. But not because of what you think. We like her because she is nice and honest. Because she doesn’t tear others down, because she knows how to communicate properly instead of just throwing around fake compliments around.’ Luke kon nog minute doorgaan met het opnoemen waarom hij Rayne prefereerde boven Todd, maar hij wist dat het niks uit zou maken. Iets wat Todd ook leek te weten, want hij maakte al aanstalten om weg te lopen, richting de overblije Keegan. Snel pakte Luke hem bij zijn arm vast.
‘I don’t want to make a scene, neither do you. If you even think about going to Keegan right now, I’ll make sure someone removes you from the bar. Crew, or no crew. Same goes for Rayne. If you think of talking to her again, I’ll make sure you won’t.’ Het was Keegan haar avond, die mocht Todd niet verpesten. En Luke zou er persoonlijk voor zorgen dat hij niet in de buurt zou komen bij Rayne.
‘Oh, fuck off,’ snauwde Todd. Hij leek zich echter wel te bedenken, want hij stapte niet naar Keegan toe. Luke schudde zijn. Hij kon niet eens geloven wat er zojuist was gebeurd. Wel wist hij dat hij naar Rayne toe moest, om te zien hoe het met haar ging. Luke zette zijn lege flesje aan de kant en liep de club uit, zodat hij opzoek kon naar Rayne.
Hij zag haar buiten, al richting de parkeerplaats lopen. Luke wilde haar roepen, maar bedacht zich op het laatste moment. Er konden fans in de buurt zijn. Sommigen van hen wisten de tourbus te traceren en als ze hen hadden gevonden, dan waren ze vast in de buurt. Luke wachtte dan ook totdat hij zeker wist dat Rayne al in de bus was, en de kust veilig was. Daarna liep ook hij naar de parkeerplaats, waar hij de bus in stapte.
‘Rayne?’ Kondigde hij zichzelf aan. Het was nog donker in de bus, dus hij deed de lichten aan. ‘I’m sorry about that. Is there anything I can do for you?’
@Paran0id