Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO•I saw your eyes and I saw eyes

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Er was iemand nodig die Linn een beetje wakker zou schudden. Ik was nu wel diegene wie haar het langste kenden. Natuurlijk had ze ook vriendinnen in Carindale, die ze ook een hele tijd kende, maar ik vroeg me ook af of ze hen nog wel een sprak? Dat was volgens mij vorig jaar al minder geworden. Het maakte ook helemaal niets uit. Er was iemand nodig die Linn toe moest spreken en het was wel duidelijk dat Calum dat ook niet zomaar zou doen. Die twee hadden ruzie gehad, maar daar was het ook bij gebleven. Het maakte me niets uit dat ik vandaag ruzie zou krijgen met Linn. Als ze echt zo zou blijven, dan wist ik niet eens zeker of ik nog wel vrienden met haar wilde zijn. Ze was echt een heel ander meisje geworden. Ze had altijd al van make-up gehouden en ze had het wel gebruikt, maar ze was nooit zo in dit wereldje geweest? Haar filmpjes waren altijd zo leuk geweest en ze had er zo normaal in geleken. Nu ging het echter heel erg anders? Ze was ineens een heel ander meisje geworden. Linn begon mij meteen op de kop te geven van wat er vorige week was gebeurd. Iets wat ik ook wel had kunnen verwachten. Ik had het Calum verteld op het eerste moment waarop ik het had kunnen vertellen. Niet dat het er iets toe had gedaan. Het was aan Linn geweest om het te vertellen, ergens was het best wel idioot dat ik het weer door had moeten geven! Calum had ook wel begrepen dat ik hem iets naars had willen vertellen, maar iemand had het hem moeten zeggen? "Je had het gewoon zelf moeten doen, Linn." Zei ik tegen haar. Ze had zelf best eventjes naar Calum toe kunnen gaan, ze had hem desnoods kunnen bellen! Daar had ze tijd genoeg voor gehad, want ze had in de auto gezeten. Het was minstens drie uur van San Francisco naar Los Angeles. Het lag er een beetje aan waar je precies moest zijn. Maar ze best wel even kunnen bellen, want ze had vast niet zelf gereden. "Maar dat is wel deels waar ik over wil praten, ja. Niet alleen over van de week, maar over alles wat er is gebeurd de afgelopen tijd." Ik ging op de bank zitten, want ik zou me hier niet zomaar weg laten sturen. Linn mocht best tegen me schreeuwen? Daar was ik nu ook wel een beetje op ingesteld. Een half jaar geleden had ik het een vreselijk idee gevonden. Nu vond ik dat ze best wel mocht schreeuwen. Ik was niet echt van plan om dat dan ook meteen zelf te gaan doen? Linn moest nu even met de neus op de feiten worden gedrukt en dat ging niet als ik alleen maar boos op haar werd. Daar zou helemaal niemand naar luisteren. "Je bent verandert Linn." Zei ik. Dat was ook gewoon zo! Ze was heel erg veranderd in de afgelopen tijd en niet echt op de goede manier. "En nou is niet elke verandering goed. Maar bij jou kan ik daar niet over spreken. Volgens mij niemand." Ik haalde mijn schouders op. Ze had misschien nieuwe vrienden gemaakt, die deze verandering geweldig vonden. Maar ik deed dat niet? Calum ook niet en de rest van de mensen die ooit haar vrienden waren geweest, ook niet. Het leek me dat de meningen van die mensen er meer toe deden. "Ik herken je niet eens meer? En ik ben hier gekomen om daar over te praten. Ik wil niet dat je iedereen op het spel zet." Dat was ze nu wel aan het doen? Het zou niet eens heel erg lang meer duren voordat iedereen één voor één zou vertrekken omdat ze het gewoon niet meer fijn vond bij haar in de buurt. Ik had op het punt gestaan en daardoor was ons contact ook veel minder geworden. Wat Linn eigenlijk ook wel iets had moeten doen? Ik wist niet eens of dat wel zo was! Zo erg was ze veranderd!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Naylene en Calum maakten hier zo’n drama van! Calum negeerde me en nu was Naylene hier zomaar! Waarschijnlijk omdat ze het niet eens was met hoe ik het aan had gepakt, maar daar kon ik nu toch niets meer aan veranderen! Het was al gebeurd en ik stond nog steeds achter mijn actie! Ik had gedaan wat ik had moeten doen en als Calum dat niet kon accepteren, dan was hij degene met het probleem en ik niet! ‘Ik snap niet wat het probleem is dat ik het aan jou vroeg?’ Calum had dat ook al erg gevonden! Alsof hij nooit iets aan mij door had gegeven via een ander. Vast wel! Ik kon het me zo niet zo snel herinneren, maar er was vast wel eens iets geweest wat hij via Luke of Michael door had gegeven, of via Ashton! We hadden hier immers met z’n drietjes gewoond! Dan gaf je automatisch wel dingen aan elkaar door? Ik snapte niet wat er nou zo erg aan was dat ik het aan Naylene had gevraagd! Ik zuchtte toen Naylene aangaf dat ze over vorige week wilde praten, maar blijkbaar ook over wat er eerder was gebeurd. De verjaardag van Matt? Het leek me dat ze dat er mee bedoelde. Want wat was er nou nog meer gebeurd? Helemaal niets! Naylene was een hele tijd in San Francisco geweest en ik was met de jongens mee geweest, dus ik was vrijwel overal en nergens geweest! Dus ik snapte niet wat ze er mee bedoelde. Naylene keek echter heel erg bezorgd, alsof dit iets heel ernstigs was! Iets wat ik echt niet begreep. Alsof er echt iets ergs aan de hand was. Het enige wat hier aan de hand was dat Naylene en Calum een veel groter probleem van dit alles maakten! Ik bleef zelf staan. Naylene was gaan zitten op de bank, maar ik voelde er niet heel erg veel voor om naast haar te gaan zitten en te praten alsof we weer beste vriendinnen waren, want dat waren we op dit moment niet! Ik trok mijn wenkbrauwen op toen ze zei dat ik veranderd was. Ik was helemaal niet veranderd! Ik was ondertussen misschien wat meer gaan werken en ik vond mijn werk ook wel belangrijk, maar ik was nog steeds Linn?! Ik vond mezelf in ieder geval nog steeds de Linn die ik een paar maanden geleden ook was geweest! ‘Ik hoor niet een ander klagen die vindt dat ik me anders gedraag? Als jij een probleem hebt met hoe ik me gedraag, moet je het niet op anderen afschuiven.’ Ze had gezegd dat niemand kon zeggen dat mijn verandering ten goede was van hoe ik nu was, maar ik had er nooit iemand anders over gehoord! Dus misschien was Naylene wel de enige die dat vond, maar we hadden elkaar ook een hele tijd niet gezien! Dan was het ook wel heel simpel om te zeggen dat ik veranderd was! Ik vouwde mijn armen over elkaar toen Naylene zei dat ze me niet meer herkende. Hoezo herkende ze me niet meer?! Ik was nog steeds Linn! Misschien niet de Linn die zij een paar jaar geleden had leren kennen, maar toen was ik een jaar of zestien geweest! Dat was heel anders! Toen had ik nog heel anders in de wereld gestaan. Nu had ik een baan, een relatie en ik zat momenteel aan de andere kant van de wereld! ‘Dit is echt zo’n bullshit,’ zei ik tegen Naylene. Ik was niet veranderd! Ik weigerde te geloven dat ik veranderd was, want dat was ik niet! ‘Ik zet helemaal niks op het spel? Het enige wat ik op het spel zou zetten is mijn werk als ik alles aan de kant zou schuiven voor wat Calum belangrijk vindt.’ Dat was waar het om was gegaan! Hij had gevonden dat ik in San Francisco had moeten blijven, dat ik mijn werk maar even had moeten laten schieten omdat ik bij zijn concert had moeten zijn, maar ik vond dat ik daar nog altijd zelf over mocht bepalen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene
Volgens mij had Linn echt niet door hoe ernstig dit was. Iedereen veranderde in de loop van de jaren, dat was ook helemaal niet erg. Zelfs Linn haar verandering hoefde niet erg te zijn, als de mensen om haar heen er geen last van hadden? Maar de meeste mensen hadden dat wel. Ik had geen idee wie het meisje was dat bij me in de kamer stond. Ze was zo anders dan het vrolijke meisje dat iedereen naar zich toe trok. Calum had daar een goed term voor, Linn was loveable. Maar dat was nu een beetje weggegaan. Dit was niet het meisje waar andere mensen graag vrienden mee wilde zijn. Ik wist niet eens of ik dat nog wel wilde zijn als ze zo bleef. Ik had besloten dat ik vooral dingen deed waar ik zelf gelukkig van werd en op het moment werd ik niet echt vrolijk van de vriendschap die we hadden. "Het was gewoon heel erg onpersoonlijk." Ze had best even kunnen bellen. "Zo moeilijk was het niet om de telefoon te pakken, je zat lang genoeg in de auto, je had er de tijd voor." Ik vond het zelf een beetje lullig dat ze het op deze manier had gedaan, maar volgens mij was het bij Calum helemaal niet goed gevallen. Ik had hem wel eventjes gebeld om hem te vertellen dat ik vandaag hier naar toe ging. Ik wist dat hij nog even klaar was met Linn, ook omdat ze best wel rare dingen achter had gelaten op zijn voicemail. Maar ook deels weer lief en duidelijk dronken. Ik wist niet wat ze had gezegd en ik hoorde dit ook alleen maar van verhalen. Er konden zoveel dingen aan de hand zijn? Maar ik had daar verder ook niet echt weet van als ik er zelf niet bij was geweest! "Omdat ze het niet in je gezicht willen zeggen, want dan begin je toch alleen maar te schreeuwen." Daarin was ze ook echt veranderd? Ze werd veel sneller boos. Ze verdedigde zichzelf zo snel, alsof ze door had dat er echt iets niet klopte. Dat deed het ook echt niet! Ze was gewoon een heel ander meisje geworden en ik hoopte dat ze daar nog iets aan kon veranderen. Het lag echt niet alleen maar aan mij! "Je hebt niet voor niet ruzie met Calum." Zei ik tegen haar. Dat kwam ook echt omdat ze zich als een andere gedroeg! "Je gedraagt je nu als een meisje, waar iedereen bij uit de buurt wil blijven." Ik in ieder geval wel! De andere meiden met wie ze om ging, die waren waarschijnlijk precies hetzelfde, dus die hadden daar echt geen problemen mee? Ik hoefde hen niet eens te leren kennen om te weten wat voor types het waren. Dat was misschien niet heel erg aardig om te denken, maar het was wel aan hen af te zien en het gedrag van Linn vertelde ook genoeg? "Ik kan niet voor Calum praten, maar het lijkt me niet dat hij wil dat je hem overal volgt. Maar hij wil vast dat je hem serieus neemt." Als ze iets beloofde moest ze zich daar aan houden! We waren allemaal bij het concert geweest en niemand had het leuk gevonden als één van ons weg was gelopen tijdens het optreden of daar voor. Mijn blik viel op een paar folders die op de tafel lagen. Folders voor plastische ingrepen! De meeste leken om lippen te gaan! Waar ik toch best wel van schrok. Ik wist dat Linn zich behoorlijk onzeker had gevoeld over haar lippen. Maar daar was ze ook wel overheen gekomen! Ze had zelf foto’s gemaakt zonder make-up en ze had zelfs een tijdje minder make-up gedragen, zodat het iets beter te zien was? Ik pakte ze op en keek naar Linn. "Ben je hier serieus over aan het nadenken?" Ik kon haast niet geloven dat ze dat zou doen! Dat ze er over na wilde denken?! Het was helemaal nergens voor nodig. Ik wilde ook best een voller lichaam, maar ik zou echt niet zomaar mijn borsten laten doen?! Ik was zoals ik was en daar had Linn ook een tijdje voor gestaan!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Dit was gewoon bullshit! Naylene viel me gewoon aan, omdat ze het niet eens was met hoe ik me gedroeg? Zij had er niks over te zeggen? Ik zei toch ook niet wat ik allemaal van haar vond? Ze moest doen wat ze wilde, net zoals ik dat ook mocht doen! ‘Ben je hier nou echt om het voor Calum op te nemen?’ Dat was wat ze nu aan het doen! Ze vertelde me dat ik fout zat en dat Calum logisch had gereageerd op wat ik had gedaan. Iets wat gewoon onzin was! Als Calum me iets had willen vertellen, dan had hij me dat zelf kunnen vertellen. Daar had hij Naylene niet voor nodig! Volgens mij dacht ze dat als ze Calum in het verhaal zou gooien, ik opeens wel zou luisteren. Iets wat niet het geval was, want dit was gewoon allemaal onzin! Ik snapte niet eens dat ik hier nog naar aan het luisteren was. Ik had ook andere dingen te doen! ‘Ik kom voor mezelf op! Mag dat nu opeens niet meer?!’ Als ik het ergens niet mee eens was, dan mocht ik dat toch gewoon zeggen? Dat ik begon te schreeuwen lag alleen maar aan Naylene, omdat ik me aangevallen voelde! Daarnaast sprak ze ook voor anderen. Alsof iedereen nu een hekel aan me had! Als dat echt zo was, dan zouden ze dat heus wel tegen me zeggen! Ashton nam tegenwoordig echt geen blad voor de mond, dus als hij problemen met me had, had hij dat wel gezegd? Calum had dan wel aangegeven dat hij het belachelijk had gevonden dat ik weg was gegaan, maar Naylene deed nu net alsof er nog anderen waren wie mijn gedrag niet konden hebben! ‘Hij neemt mij niet eens serieus! Niemand neemt mij of mijn baan serieus!’ riep ik verontwaardigd uit. Ik had Calum altijd serieus genomen, wat hij ook had moeten doen! Ik wist dat hij en de jongens goede muziek maken. Als ze dat niet zouden doen, dan zouden ze niet zoveel succes hebben. Ze hadden dan wat onzin er tussen zitten, zoals nummers die ze zelf niet goed vonden en videoclips die niet echt ergens op sloegen, maar ik had Calum altijd serieus genomen! Als er hier iemand was die niet serieus werd genomen, dan was ik dat! Vanaf het begin had Calum al vreemd gedaan over mijn werk. Hij had in eerste instantie niet eens geloofd dat ik deze baan had kunnen krijgen, omdat hij had gedacht dat ik weer zo dom en naïef zou zijn als toen in New York! Nu namen hij en Naylene me ook niet serieus, want ik had gister weg gemoeten en het was wel degelijk belangrijk geweest! Zij snapten dat echter niet en nu leek het alsof ik de badguy was! Alleen maar omdat mijn werk blijkbaar niet belangrijk genoeg was! Het was in ieder geval geen goede reden om weg te gaan, volgens hen! Naylene had de folders op de tafel gevonden, maar ik had ze ook niet willen verbergen? In mijn ogen was er niets mis om wat opties te bekijken, maar Naylene vond duidelijk van wel! ‘En wat dan nog als ik er wel over aan het nadenken ben? Als ik iets aan mezelf wil veranderen, dan is dat mijn keuze en heb jij er niks mee te maken!’ Probeerde ze me nou echt duidelijk te maken dat ik zoiets niet zou mogen doen!? Het waren mijn lippen! Naylene wist hoe erg ik er vroeger mee gepest was! Ik kon het dan behoorlijk verbloemen met make-up, maar vroeg of laat hadden mensen het toch door! Hannah en Olivia hadden uit belangstelling gevraagd of er niet iets aan te doen was. Volgens mij hadden zijzelf al lipfillers, omdat ze het mooier vonden als hun lippen wat voller waren. Mijn lippen hoefden niet zozeer voller, maar mijn bovenlip was een beetje ongelijk en daar wilde ik misschien wel iets aan doen! Iets wat ik zelf zou mogen bepalen. Naylene had daar niks over te zeggen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Iemand moest het haar vertellen, dat niemand anders het lef had gehad, betekende niet meteen dat niemand anders het vond. Ik snapte niet waarom Calum er iets meer over had gezegd. Van wat ik wist hadden ze een behoorlijke discussie gehad aan de telefoon, maar daarbij had hij ook wel kunnen zeggen dat hij er helemaal klaar mee was op deze manier. Ik was dat wel?! Dit was niet hoe ik Linn had leren kennen. Iets wat niet hoefde, maar ze hoefde ook niet te veranderen in een of ander wijf dat ik het liefst wilde ontwijken. Als ze diegene wilde zijn, dan moest ze er rekening mee houden dat ze mij zou verliezen en misschien nog wel meer mensen. Ik wist dat Emmet zich ook irriteerde aan het gedrag van Linn. Matt was het wel met me eens geweest, al had hij het niet het beste idee gevonden dat ik hier vandaag naar toe ging. Ik wist dat hij wilde voorkomen dat Linn en ik weer ruzie zouden krijgen, maar ik moest nu iets duidelijk maken voordat het allemaal veel te ver zou gaan. En als het verder zou gaan, dan was het voor mij gewoon afgelopen. Hoe erg ik dat zelf ook zou vinden. "Natuurlijk mag je voor jezelf opkomen." Dat had ik wel geleerd. Dat deed ik nu zelf ook? Ik kwam voor mezelf op en dat voelde zoveel beter dan mensen maar gewoon hun gang laten gaan. "Maar je moet ook nadenken over de dingen die je doet en welke gevolgen die hebben. Zeker op andere mensen." Ik had hier ook wel over nagedacht? Ik had me bedacht dat ik met Linn had willen praten, maar ik wist dat dit haar ook pijn kon doen. Iets wat ik wel minder fijn vond, maar dit was gewoon even nodig. Uiteindelijk zou ze er beter van worden, als ze er iets mee deed in ieder geval. Op het moment was ik daar behoorlijk onzeker van. Linn leek zich vooral heel erg aangevallen te voelen. Wat ik ergens ook wel een beetje begreep. Ik zuchtte zachtjes toen ze zei dat niemand haar baan serieus nam. "Je weet dat ik heel erg blij voor je was toen ik hoorde dat je dit mocht doen. Ik kan niet over de rest praten, maar ik was echt trots op je." Natuurlijk was ik blij geweest. "Het respect voor jou en je baan, zijn echter minder geworden. Die baan is juist de reden dat je zo bent veranderd." Zo was het gewoon? Linn kon het ontkennen wat ze wilde, maar het was gewoon zo en ik had het gewoon door? Wel meer mensen! Linn leek diegene te zijn die het niet wilde zien of gewoon echt niet zag. Daarom was ik hier ook om met haar te praten. Al raakte ik mijn geduld wel een beetje kwijt. Zeker nu het ging om plastische chirurgie. Linn wilde haar gezicht misschien laten verbouwen of wat dan ook! Ze wilde in ieder geval iets met haar lippen laten doen. Ik stond op en ik kon mezelf niet echt meer in houden. Ik gaf Linn een klap op haar hoofd met de folders. Misschien dat ze daarvan een beetje wakker zou worden. "Over verandering gesproken. Jij was altijd het meisje waar zoveel andere meiden en jongens tegenop keken. Hell, ik keek zelfs tegen je op, omdat je zo heerlijk jezelf was. Iets onzeker of niet." Ze was dan wel onzeker over haar lippen, maar ze had altijd gezegd dat iedereen zichzelf moest zijn! Op een gegeven moment was ze dat zelf ook echt geweest! Ze was echt een meisje geweest waar mensen respect voor hadden gehad? Ik had dat ook! Ik had zo graag naar haar adviezen willen luisteren, maar ik had het niet echt gedurfd. Door Ashton had ik het wel durven aangaan. Maar Linn had het echt al geprobeerd?! "Je moet doen wat je zelf wil doen Linn. Maar op dit moment raak je mij echt kwijt en ik ben vast niet de enige die er zo over denkt. Je moet nadenken over wat je allemaal aan het doen bent."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Naylene deed gewoon belachelijk. Volgens mij was ze hier alleen maar gekomen om me een preek te geven. Iets wat Ashton ook had ondervonden. Ze had hem verteld dat hij zich anders had moeten gedragen. Of daar was het in ieder geval op neer gekomen. Alsof Naylene kon bepalen hoe een ander zich zou gedragen! Dat ging toch niet?! Als ze het er niet mee eens was, dan was het één ding, maar het was iets heel anders als ze zich er ook nog eens mee ging bemoeien. Iets wat ze nu deed en ik vond het zelf echt heel irritant! Ze had er namelijk niks over te zeggen! ‘Alsof ik niet na heb gedacht over die dingen die doe!’ Dat was echt belachelijk om te zeggen. Natuurlijk dacht ik na over de dingen die ik deed! Ik wist zelf ook wel dat ik het niet direct aan Calum door had kunnen geven, maar daarom had ik het aan Naylene gevraagd. Ik had ook niet kunnen weten dat zij opeens zo bitchy zou doen om het pas na het concert door te geven. Daardoor was Calum weer boos geworden, wat betekende dat dit eigenlijk allemaal de schuld was van Naylene! In ieder geval de ruzie tussen mij en Calum! Als Naylene gewoon had gedaan wat ik van haar had gevraagd, dan had ik nu geen ruzie met hem gehad! Ik rolde met mijn ogen toen Naylene zei dat de baan de hele reden was dat ik was veranderd. Dat was helemaal niet zo! Ze vond het gewoon niks dat ik die baan had. Niemand was er blij om geweest! Ik deed dit al vanaf het begin in mijn eentje, ondanks dat ze misschien de schijn op probeerden te houden! Ze hadden nooit echt achter me gestaan en dat kwam er nu alleen maar uit. ‘What the fuck!?’ riep ik uit toen Naylene me sloeg met de folders. Ze had me gewoon geslagen! Misschien niet heel erg hard, maar daar ging het ook niet om! Het punt was dat ze me tegen mijn hoofd had geslagen met die dingen! Dat was echt niet normaal! Naylene hield een hele preek over dat iedereen tegen me op had gekeken, dat zij dat zelfs had gedaan omdat ik altijd mezelf was geweest, ongeacht wat ik dan ook over mijn lippen had gedacht. ‘Als ik iets wil veranderen aan mezelf dan doe ik dat! Ongeacht wat iemand anders daar van vindt. Daarnaast vind ik het een heel goed voorbeeld door aan te tonen dat ik het voor mezelf doe! Ik heb er al jaren last van gehad, vroeger zelfs zo erg dat ik mijn eigen huis niet eens meer uit wilde gaan! Nu kan ik er iets aan veranderen!’ Misschien zouden mensen daardoor ook wel tegen me op kijken? Misschien op een andere manier, maar als ik liet zien dat er geen schaamte was om iets aan jezelf te willen veranderen, dan zou dat ook heel erg veel mensen bereiken! Naylene vond het duidelijk geen goed idee, maar het waren niet haar lippen. Zij had er niks over te zeggen. Naylene zei dat ik haar aan het kwijtraken was, maar dat ze niet de enige was. Ik wist niet of ze het had over Calum, maar Calum kon voor zichzelf praten. Als hij ook dat gevoel had, dan moest hij dat tegen mij zeggen. Volgens mij was het alleen maar Naylene, wie het niet kon hebben dat ik nu met allerlei andere dingen bezig was. ‘Het is mij heel duidelijk wat ik aan het doen ben,’ zei ik tegen Naylene. Als het aan mij lag, was ik bezig met mijn werk, met er voor zorgen dat ik een leven voor mezelf op zou kunnen bouwen. Blijkbaar wilde Naylene daar geen deel van zijn, maar dat was dan haar keuze. Ik liep naar de gang en gebaarde naar de deur. ‘Als jij hier geen deel van wil zijn, dan heb je al het recht om er van weg te lopen. Ik hoef niemand om me heen die me niet steunt in wat ik doe.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Linn deed echt alsof dit allemaal uit de lucht kwam vallen? Alsof ik dit nu verzon en het allemaal gewoon niet zo was. Ik was niet de enige die dit vond! Er was alleen nog niet over gepraat?! Iets wat ze wel hadden moeten doen. Calum had ook gewoon moeten zeggen wat hij van haar gedrag vond. Al kon het best dat hij dat gezegd had, maar Linn dat totaal had genegeerd. Op het moment zag ik haar daar voor aan. Op het moment verwachtte ik echt alles van Linn. Volgens mij gingen mijn woorden haar ene oor in en het andere weer uit. Ik had het in ieder geval gezegd! En ik had nu ook behoorlijk duidelijk gemaakt wat ik van de folders vond. Het was belachelijk dat Linn er ook maar over nadacht om iets te laten doen aan haar lippen? Ze was juist diegene die ooit had gezegd dat je voor niemand hoefde te veranderen en dat iedereen was zoals diegene was en dat helemaal niemand daar iets over te zeggen had? Ik wist niet hoe ze hier ineens op was gekomen! Maar het irriteerde me wel echt heel erg dat ze hier ineens aan zat te denken! Dit was niet hoe Linn was. Geweest in ieder geval. Misschien dat ze nu wel zo was. Maar dan hoefde ik haar echt niet in de buurt te hebben! Niet alleen ik, maar ook andere mensen. Mijn vrienden waren ook die van haar geworden. Die hadden ook echt wel door dat Linn anders was. Ze bijna negeerde? Ze zette nu ook gewoon haar principes opzij?! Ik wist zeker dat Brent en Byron het vreselijk zouden vinden als ze hoorden als Linn een operatie wilde aan haar lippen. Volgens mij was het juist iets waar ze een beetje trots op waren. Je kon er ook gewoon trots op zijn?! Linn voelde zich er onzeker over, maar die littekens maakten haar niet lelijk! Het viel niet eens heel erg op? Ik vond het er juist best wel schattig uit zien en ik wist dat meer mensen daar zo over dachten! Wat haar op het moment lelijk maakte was haar innerlijk en ze had die klap echt verdiend! "Dat had je verdiend! Misschien dat er op deze manier een soort van verstand in je kop naar binnen komt." Ik gooide de folders terug op tafel. Ik kon echt niet geloven dat ze hier überhaupt lagen! Dat was toch ook echt belachelijk?! Dit was echt het laatste wat ik van Linn verwachtte, maar toch zat ze er nu echt over na te denken. Dan was ze ook niet het meisje waar ik ooit bevriend mee was geraakt of nog langer bevriend mee wilde zijn. "Oké. Fijn voor je. Dan wil ik je nog even duidelijk maken, wat ik ga doen als je langer zo doet." Linn liep al naar de deur en had al in haar hoofd wat ik ook al gedacht. "Graag. Heel erg graag. Ik hoef geen deel uit te maken van deze shit. Maar denk alsjeblieft na over alles wat je doet. Want ik ben misschien de eerste die gaat, maar niet de laatste." Ik dacht hier echt niet als enige zo over. Natuurlijk had ik ergens gehoopt dat Linn op een gegeven moment zou zeggen dat het haar speet, of misschien wel in tranen uit zou barsten. Iets wat maar niet leek te gebeuren. Ze was heel erg stelling in haar gedachten. Misschien veranderde het nog, dacht ze nog na over deze woorden. Als dit niet zo was, dan waren we onze vriendschap kwijt. Was dit het laatste moment dat we elkaar zouden zien. Misschien dat we elkaar nog wel eens tegen zouden komen. Op Michael zijn verjaardag of iets in die richting. Maar ik hoefde haar dan echt niet uit mezelf te zien! Ik hoefde niet om te gaan met iemand die zich zo gedroeg en mij ellendig liet voelen door haar gedrag? Want dat was wel een beetje wat er gebeurde. "Doei Linn." zei ik tegen haar, terwijl ik naar buiten liep.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
TS naar 1 oktober
~
Linn.
Het had echt heel lang geduurd voordat de woorden van Naylene tot me door waren gedrongen. Toen ze een paar weken geleden voor me had gestaan waren haar woorden langs me heen gevlogen, had ik ontwijkend en verdedigend gereageerd en had ik haar zo uit mijn leven laten lopen. Naylene had toen gezegd dat ze de eerste was, maar niet de laatste zou zijn. Toentertijd had ik dat onzin gevonden, maar ondertussen wist ik dat ze gelijk had gehad. Op mijn vriendinnen van werk na, als ik dat nog vriendinnen kon noemen, had ik vrijwel niemand gehad om mee te praten. Calum negeerde me nu al voor zo goed als een maand, Emmet reageerde ook niet meer zoals hij dat ooit had gedaan en zelfs Matt, James en Travis hadden nauwelijks meer met me gepraat. Toen ik in mijn eentje in het huis van Calum en Ashton had gezeten, had ik me behoorlijk verloren gevoeld. Ik was eerst op mijn eigen kanaal opzoek gegaan naar filmpjes van ongeveer anderhalf jaar geleden. Filmpjes die ik toen oprecht leuk had gevonden. Toen ik er naar had gekeken had ik me pas beseft hoe erg ik was veranderd, en hoe erg Naylene dus gelijk had gehad. Ik was van een vrolijk, zelfverzekerd en open meisje naar een complete bitch gegaan. Ik wist niet of het zozeer door de baan kwam die ik nu had, of dat het ook deels kwam door wat er vorig jaar in New York was gebeurd, maar ik had wel begrepen dat ik iets aan mezelf had moeten veranderen. Naylene was al weg, ik sprak nauwelijks iemand meer en ik had het idee dat Calum het ieder moment uit zou kunnen maken. Daarom had ik mijn spullen in Los Angeles een week geleden ook ingepakt en was ik vertrokken naar Brisbane. Ik had vrijwel niks achter gelaten, aangezien het nog altijd het huis van Calum en Ashton was geweest. Het enige wat er volgens mij nog van mij lag, waren de folders waar Naylene me mee had geslagen. Iets waar ik nu wel van inzag dat ik die klap had verdiend. Ondanks dat ik nooit echt blij was geweest met mijn lippen was er echt een moment geweest waarop ik mezelf had geaccepteerd zoals ik was. Die boodschap had ik ook met anderen willen delen, maar ergen tussen wat er vorig jaar in New York was gebeurd en nu, was ik mezelf compleet kwijtgeraakt. Vorig jaar was ik na New York terug gegaan naar Carindale en dat had me, voor mijn gevoel, heel erg geholpen en ik had het gevoel gehad dat ik nu ook weer terug zou moeten gaan naar mijn vaders, maar dat was maar een klein deel van wat ik zou moeten doen. Ik moest het met zoveel mensen goed maken, maar het was maar de vraag of ze me er de kans voor zouden geven. Ik wist dat Calum morgen een concert had in Brisbane, maar dat hij er nu al was. Calum was wel degene die het grootste excuus verdiende. Ik had op YouTube een filmpje opgezocht van hun optreden in San Francisco en toen ik hem het nummer had horen zingen, had ik me zo schuldig gevoeld dat ik niet anders had gekund dan het keer op keer te luisteren. Calum had tijdens dat nummer gedacht dat ik daar ergens in die zee van mensen had gestaan. Iets wat niet zo was geweest en ik snapte nu ook dat dat hem pijn had gedaan. Ik had hem toen beloofd om er bij te zijn en ik had die belofte gebroken. Het was niet meer dan logisch dat hij boos op me was. Ik wilde het echter wel heel graag goedmaken. Daarom was ik ook naar zijn hotel in Brisbane gegaan. Ik was momenteel aan de lobby aan het wachten op Dave, één van hun bewakers. Ik had de meeste nummers van de crew wel in mijn telefoon staan omdat ik een hele tijd mee was geweest. Dave was net al even naar beneden gekomen en ik had hem gevraagd of hij eerst aan Calum wilde vragen of hij me wel wilde zien. Als dat niet het geval zou zijn, dan wilde ik hem daar ook niet toe pushen?

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Het was bijna niet te geloven hoe de laatste maand was gelopen. De tour was gewoon doorgegaan. We hadden alles in Amerika afgemaakt, waren daarna nog naar Mexico gegaan en nu zouden we laatste optredens hebben in Australië, voordat we een tijdje vrij hadden. Linn was bijna de hele tour mee geweest, op de laatste maand na. Het hele gebeuren in San Francisco had me toch wel na laten denken en de laatste weken had ik niet echt de behoefte gehad om nog met haar te praten. Ik wist haast wel zeker dat ze nog bij ons in huis had gewoond. Wat ik ook totaal niet erg had gevonden. Het was ook een tijdje haar huis geweest, nu nog steeds wel. Als ze het er maar een beetje netjes hield. In de eerste dagen, had ik nog wel een beetje gekeken naar wat Linn had gedaan. Ik kon er ook haast niet omheen? Ze was echt overal, druk met haar instagram, zoals altijd. Maar ook met de blog en dat soort dingen. Ik had ook genoeg berichten gezien, waarin de vraag had gestaan waarom ze niet mee was met de rest van de tour. Ik had er niet op geantwoord en ik wist eigenlijk niet of Linn dat wel had gedaan. Ik had namelijk besloten dat het gewoon beter was geweest om alles even links te laten liggen. Ik wist daarom echt niet waar Linn nu was en wat ze deed. Ik had me vooral willen focussen op de rest van de tour. Het was best wel zwaar. We waren nu iets van vier of vijf jaar non-stop bezig en op een gegeven moment begon dat zijn tol te eisen. Ik was wel echt toe aan een pauze? En misschien dat ik in die tijd, dingen met Linn op kon lossen. Als dit allemaal op te lossen viel. Linn was anders geworden, echt niet alleen maar door het feit dat ze ineens weg was gegaan tijdens een concert. Ondanks dat ze heel veel mee was geweest, had ik wel ergens het idee dat we nog nooit zo ver uit elkaar hadden gestaan en nu ze helemaal niet meer mee was, voelde het helemaal anders. Ik had niet de behoefte gehad om mijn mobiel op te pakken om haar te bellen, omdat ik toch had geweten hoe dat was gegaan. Of ze was te druk geweest, of we hadden na een paar minuten wel een discussie gehad. Ergens was het wel fijn om deze weken alleen te zijn geweest, want dat had me wel echt de kans gegeven om na te denken. Niet dat ik nu wist wat ik wilde? Ik wist in ieder geval wel dat ik Linn niet kwijt wilde. We hadden nu bijna twee jaar een relatie, iets wat je niet zomaar weg hoorde te gooien. Toch wilde ik ook niet met iemand in een relatie zitten, van wie ik amper het idee had wie ze nou precies was. Ik had besloten om alles te beslissen als ik haar weer zag. Ik had alleen niet gedacht dat het zo snel zou zijn?! Dave had net aan mijn deur gestaan en had me verteld dat Linn hier was. Natuurlijk had wel iets meer aan haar gedacht omdat aan deze plaats gewoon veel herinneringen zaten. Ze woonde hier in de buurt, maar dit was ook de plaats waarbij Linn aan had gegeven dat ze me volledig vertrouwde. Waardoor ik me nu meteen bedacht of ik Linn wel voor de volle honderd procent vertrouwde. Ik had haar echter ook niet zomaar beneden kunnen laten staan? Daarom was ik van mijn bed af gekomen en had ik snel een paar schoenen aangetrokken en was ik met Dave mee naar beneden gelopen. Ik had willen beslissen wat ik verder wilde doen, als ik Linn had gezien. Zelfs met de vraag van Dave had ik het niet helemaal geweten. Maar toen de liftdeuren open gingen en ik Linn zag staan, wist ik één ding zeker en dat was dat we hier over moesten te praten!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Ik wist niet wat ik moest verwachten. Wie weet wilde Calum me wel niet spreken, maar ik wist niet wat ik anders had moeten doen? Ik had hem wel de tijd willen geven en daarom was ik ook niet naar Melbourne gegaan. Ik had willen wachten totdat hij hier in Brisbane was geweest. Het zou echter zo kunnen zijn dat hij me niet zou willen spreken. In dat geval zou Dave vast weer in zijn eentje naar beneden komen, al zou dat ook nog kunnen als hij me wel zou willen spreken. Dat ik gewoon naar boven zou kunnen gaan. Als het uiteindelijk zo zou zijn dat Calum me echt niet wilde zien, dan zou ik dat wel begrijpen. Ik snapte nu wel dat ik echt een ongelooflijke bitch tegen hem was geweest. Ik was alleen maar bezig geweest met mijn eigen werk en ik had dat van hem totaal links laten liggen. Het was behoorlijk gemeen geweest om te zeggen dat iedere show hetzelfde was geweest, zeker als het ging om de shows in Californië. Die shows waren belangrijk geweest voor Calum en ik was er niet geweest. Iedereen was er geweest, maar ik was naar Los Angeles gegaan om me bezig te houden met foto’s. Iets wat ik nu heel ongevoelig van mezelf vond. Naylene had gezegd dat mijn werk er voor had gezorgd dat ik was veranderd en ik zag nu in dat dat wel een oorzaak was geweest van mijn gedrag. Daarom was ik er ook mee gestopt. Ik had het schrijven heel leuk gevonden, maar uiteindelijk had Naylene wel gelijk gehad. Zij had mij niet meer herkend en uiteindelijk had ik mezelf ook niet meer herkend, toen ik naar mijn eigen, oude filmpjes had gekeken. Ik was nu weer thuis bij mijn vaders, wie achter mijn keuze hadden gestaan. Ik wilde hier ook wel weer een tijdje blijven. Al was het eerste wat ik nu wilde doen het goedmaken met Calum en daarna met Naylene en de rest. Ik had echter het idee dat ik Calum het meeste pijn had gedaan met mijn gedrag. Dus hij verdiende een heel groot excuus. Het was enkel de vraag of hij het ook zou accepteren, als hij al met me zou willen praten. Ik hield de liften in de gaten, aangezien Dave daarmee naar boven was gegaan. Dus ik hoopte dat Calum ook met die liften beneden zou komen. Ik hoorde de welbekende ping voor de zoveelste keer dat Dave naar boven was gegaan, maar dit keer zag ik dat hij wel degelijk in de lift stond, samen met Calum. Dat vetekende dat hij met me wilde praten! Calum was niet het type die naar beneden zou komen om me weer weg te sturen. Als hij me echt niet had willen zien, had hij dat waarschijnlijk aan Dave doorgegeven. Ik had het dan wel begrepen, Gelukkig was hij wel naar beneden gekomen! Dat gaf in ieder geval aan dat hij dit niet allemaal weg wilde gooien. We hadden bijna twee jaar een relatie! Dat gooide je niet zomaar weg. Tenminste, ik had gehoopt dat Calum er ook zo over na had gedacht. Ik liep langzaam naar Calum toe. Ik had het idee dat ik hem veel langer dan een maand niet had gezien. Hij zag er ook heel erg moe uit. Iets wat ik niet fijn vond om te zien? Ik gunde hem alle rust, iets wat hij hopelijk ook snel zou krijgen. De tour was immers bijna afgelopen. Ze zouden hier nog een show moeten spelen en vervolgens dan nog twee shows in Sydney, maar dan zouden ze weer vrij zijn. ‘Hé,’ zei ik zachtjes, waarna ik mijn armen om hem heen sloeg. Ik wist niet of hij me wel wilde knuffelen, maar ik had wel heel erg behoefte aan een knuffel van hem. ‘Ik hoopte dat we konden praten? Als je tijd hebt en dat ook wil?’ Ik wilde hem echt heel erg graag mijn excuses aanbieden! Al wilde ik dat wel op een rustig plekje doen en niet midden in de lobby van een hotel.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Een relatie van twee jaar gooide je niet zomaar weg. Toch was er zoveel veranderd? Elk persoon veranderde, het maakte niet eens uit waarom precies. Ik wist zelf ook wel dat ik veranderd was de afgelopen twee jaar. Maar ik wist niet of ik wel met de verandering van Linn mee kon gaan? Ik vond het echt niet echt dat ze veranderde, dat hoorde, maar niet op de ze manier. Voor mij in ieder geval. Ik moest me ook nog op mijn gemak voelen binnen een relatie en als ze op deze manier bleef reageren op dingen en maar door bleef gaan met alles zoals ze nu deed, voelde ik me echt niet meer op mijn gemak binnen de relatie. Ik was vooral heel erg boos op haar geweest om hoe gereageerd had op alles. Daarna had ik haar genegeerd, iets wat misschien niet heel erg netjes was. Maar ze had ook niet echt contact gezocht. Volgens mij had ze zelf ook wel geweten dat ze dat niet had moeten doen. Of ze had juist gevonden dat ik verkeerd was geweest. Op het moment ging het misschien niet goed. We hadden echter zoveel mooie momenten gehad. We waren er zelfs voor elkaar geweest op de mindere momenten. Ergens had ik wel een beetje gewild dat Linn er de afgelopen tijd voor mij was geweest. De laatste maand was gewoon heel zwaar. Echt niet alleen maar voor mij. De rest had ook best zwaar gehad. We hadden gelukkig veel vrienden meegehad op tour en daar had ik me mee proberen te vermaken. Toch was het vreemd om te zien hoe de rest allemaal een vriendin bij zich hadden, op sommige momenten dan. Linn was er ook altijd geweest en ik had haar niet zomaar tegen me aan kunnen trekken. Of dicht bij haar kunnen zitten om vervolgens haar vingers zachtjes door mijn haar of over mijn tatoeages te voelen gaan. Linn had precies geweten wat ik nodig had gehad op de momenten waarop ik gestresst was. Nu was ze een van de reden waarom ik te veel nadacht in de avond en ik juist niet sliep. We moesten hier wel echt iets aan doen en ergens was ik daarom ook wel blij dat ze hier was. Dat betekende dat we hier over konden praten. Wat er ook uit zou komen. Ik moest zelf gewoon een beetje peilen hoe het nu met Linn ging en wat er precies tussen ons was? Ik vond het wel fijn dat ze naar me toe kwam lopen en haar armen om me heen sloeg. Hoe boos ik ook was geweest, ik had haar wel heel erg gemist. Ik was zo gewend om haar zo’n tijd bij me te hebben. Het was altijd fijn geweest om haar bij me te hebben! Daarom was ze ook zo lang mee geweest? "Hee." Zei ik zachtjes terug. Ik sloeg mijn armen ook even om haar heen. Het was niet ineens goed en we moesten wel echt praten. Ik wilde weten hoe Linn nu over bepaalde dingen dacht? Ik wilde echt dat dit verder kon gaan, maar dat ging niet als Linn hetzelfde tegenover mij en misschien wel andere reageerde, als ze een paar weken geleden had gedaan. Ik wist wel dat ze ruzie had gehad met Naylene, die alles duidelijk had willen maken. Natuurlijk was dat niet goed aangekomen. Iets wat ik wel snapte? Niemand werd graag aangesproken op zijn gedrag? Zeker niet als het negatief was. Ik liet Linn weer los en keek haar aan. Ze leek al weer wat veranderd? Er was in ieder geval heel wat minder make-up. Al gaf de hoeveel make-up eigenlijk niet veel aan? Linn had het altijd wel op gehad. Al moest ik zeggen dat het de laatste tijd wel echt anders was geweest? Ik knikte "Zullen we naar boven gaan?" Ik wilde het liefste gewoon in mijn kamer praten. Daar hadden we echt privacy? Als we hier ergens gingen zitten, dan was het alleen maar ongemakkelijk omdat er overal wel mensen waren die iets af konden luisteren. Als we besloten dat dit het einde was, dan wilde ik niet dat iedereen dat mee kreeg?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Hij wilde in ieder geval met me praten. Dat was al iets? Hij had ook nee kunnen zeggen, maar we zouden niet zomaar onze relatie laten vallen? Zelfs niet na alles wat er gebeurd was. Dat was iets wat ik niet wilde en Calum vast ook niet. Niet dat ik uit elkaar wilde, totaal niet zelfs! Ik had echter het idee dat het op dit moment meer bij Calum lag dan bij mij. Het enige wat ik kon doen was mijn excuses aanbieden en hopen dat hij me zou vergeven. Hij had echt meer dan gelijk gehad. Ik had me als een bitch gedragen en ik had alles verdiend wat hij tegen me had gezegd, of juist niet had gezegd. Ik liet Calum weer los en knikte. ‘Ja, laten we dat doen,’ antwoordde ik Calum. Ik was ook niet van plan om alles hier te vertellen, zeker niet omdat we hier niet echt privacy hadden. We zaten dan wel in een hotel en fans konden niet zomaar binnen komen, maar soms kwamen ze met een slim verhaal toch de lobby in en ik wilde ook niet riskeren dat dit allemaal weer tien keer groter zou worden gemaakt dan dat het was. Het was iedereen al lang opgevallen dat ik niet meer bij het laatste gedeelte van de tour was geweest. Er waren zelfs fans geweest die door hadden gehad dat Calum mijn foto’s niet had geliked. Iets wat hij normaal vrijwel meteen deed als ik iets postte! Ik begreep het nu wel, want als ik nu terug keek naar mijn instagram posts, vond ik ze ook niet meer heel geweldig. Ik had ze eerder gepost omdat dat de deal was geweest. Dat had ik nu echter ook allemaal afgekapt. Het had bij mijn werk gehoord, maar dat was nu voorbij. Ik volgde Calum dan ook de lift in en wachtte tot hij de juiste verdieping in had gedrukt. Ik wist nu niet zo goed wat ik moest zeggen, aangezien we nu nog niet echt konden beginnen met ons gesprek. Ik vond het wel heel fijn dat hij nog met me wilde praten! Het had ook anders kunnen gaan. ‘Sorry dat ik Dave hierin moest trekken, maar ik was bang dat als ik je direct zou laten weten dat ik met je wilde praten, je me niet wilde zien.’ Het had best gekund? We hadden elkaar een maand lang niet gesproken! Hij was volgens mij heel erg boos op me geweest, wat ik nu ook begreep. Ik had me als een grote bitch gedragen, iets wat hij totaal niet had verdiend. Hij zag er nu ook heel erg moe uit. Het liefst wilde ik hem tegen me aan trekken, zoals ik dat tijdens de tour wel vaker had gedaan. Ik had vaak toch het idee gehad dat hij het heel fijn had gevonden als hij tegen me aan had kunnen liggen en even zijn ogen had kunnen sluiten. Iets wat nu niet had gekund, al wist ik haast wel zeker dat hij dat ook niet had gewild. De lift stopte en ik merkte aan Calum dat we er waren, dus ik volgde hem naar zijn hotelkamer. De kamer verschilde niets met de kamers waar we het afgelopen jaar samen in hadden geleefd. Ik keek om me heen, niet wetend waar ik echt plaats moest nemen. Het liefst wilde ik nu naast hem gaan zitten, zijn handen vastnemen en hem vertellen dat het me speet, maar ik had het idee dat Calum niet echt behoefte had aan fysiek contact. Ik legde mijn tas op de tafel die er stond een haalde een hand door mijn haren terwijl ik me probeerde te bedenken wat ik tegen hem moest zeggen. Ik was degene die had willen praten, dus ik hoorde ook te beginnen. Alles klonk echter zo lomp in mijn hoofd. Dat terwijl ik normaal best goed was met woorden. ‘Ik weet niet echt waar ik moet beginnen, maar het spijt me heel erg van mijn gedrag. Ik heb me echt als een bitch gedragen en dat verdiende je niet. Niemand verdiende dat, maar zeker jij niet.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
We moesten sowieso even met elkaar praten, maar ik had zelf echt nog geen idee waar het gesprek naar toe zou gaan lopen. Dat zag ik ook vanzelf wel? Ik wilde me nu meteen heel erg zorgen gaan maken over alles. Er waren de laatste tijd zoveel dingen door mijn hoofd heen gegaan. Ook gedachten om de relatie te beëindigen. Dat was echter niet de enige optie die we hadden. We konden hier ook proberen aan te werken. Mensen veranderden, soms veranderde je dan zelf gewoon niet mee? Als we er achter kwamen dat het geval was, konden we wel proberen om er voor te vechten, maar zou het gewoon altijd blijven botsen. Misschien was dit iets tijdelijks? Had Linn zich zo verdiept in haar werk dat ze niet eens helemaal in de gaten had gehad wat ze nou precies aan het doen was. Het voelde wel echt fijn om haar hier te hebben, maar ook wel een beetje ongemakkelijk. De weg naar boven leek nog langer te duren dan het naar beneden had gedaan. Ik wist niet echt wat ik had moeten zeggen, Linn duidelijk ook niet. Daarom was ze over Dave begonnen. "Ik geef je geen ongelijk. Waarschijnlijk had ik mijn telefoon niet opgenomen als je had gebeld." Daar wilde ik ook wel eerlijk in zijn. Ik had nog niet echt nagedacht over een echte confrontatie. Natuurlijk had ik er wel aan gedacht dat dit de stad was waar Linn was opgegroeid en dat dit echt een plaats was met heel erg veel herinneringen, ook voor ons beiden. Maar ik had echt gedacht dat ze in Los Angeles was. Ik had geen idee hoe lang ze al weer terug was. Ik hield haar social media niet meer in de gaten. Ik had echt niet hoeven te zien hoe naar allemaal feestjes was gegaan en hoe ze shit aan het promoten was geweest. Want het was meer dat, dan iets anders. Het waren ook misschien een manier van inkomsten, maar het was zo opvallend? Het duurde niet heel erg lang voordat we toch een beetje de veiligheid hadden van de hotelkamer. Op een gegeven moment begon je toch echt wel te twijfelen waar je normaal kon praten? Het antwoord, was jammer genoeg, op behoorlijk weinig plaatsen. Zodra iemand door had wist wie waren, kon het nog wel eens gebeuren dat ze alle onze woorden op internet gooiden, met hun eigen interpretatie natuurlijk! Wat betekende dat het meteen een heel ander verhaal was? Ik nam plaats op één van de stoelen die op de kamer stond. Het voelde ongemakkelijk om nu samen op het bed te gaan zitten, gezellig dicht bij elkaar. Het was gewoon een beetje tegenstrijdig. Natuurlijk wilde ik Linn het liefst zo dicht mogelijk bij me hebben. Dat had ik vanaf het begin gewild. Dat was nu echt niet anders. Maar door alles wat er was gebeurd, was er ook een deel in me waardoor ik daar helemaal geen zin in had? Ik knikte op de woorden van Linn. Ik kon niet ook niet heel erg veel anders. In haar woorden zaten gewoon echt een deel van waarheid? Iets wat ze zelf nu ook in leek te zien. "Ik heb je de afgelopen maanden zo zien veranderen, maar ik dacht dat het niets tussen ons veranderde?" Ik had ook wel gemerkt dat ze er niet zoveel was geweest. Ze was dan wel mee geweest op tour, maar dat betekende niet dat ze er veel van mee had gekregen. Ze had haar eigen ding gehad en dat had ik helemaal niet erg gevonden. Alles in San Francisco was wel echt de druppel geweest. Ik had gedacht dat ze daar had gestaan, maar ze had ineens weggemoeten. Daarna had ze zich er ook nog eens bitchy overgedragen toen ik haar daar op aan had gesproken. "Ieder persoon veranderd. Ik ben ook niet hetzelfde als twee jaar geleden." Ik vouwde mijn handen in elkaar en keek er naar. Ik wist echt niet waar dit naar toe ging, maar het was ergens wel fijn dat Linn aangaf dat ze bitchy bezig was geweest? Dat was al een goede stap.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Het liefst wilde ik Calum gewoon terug? Ik wilde terug naar hoe het ooit was geweest. Misschien terug naar begin dit jaar, maar het liefst wilde ik terug naar hoe het was geweest voor New York. Toen was het zo goed tussen ons gegaan en vanaf dat moment waren er zoveel verschillende dingen gebeurd, waardoor we nu uiteindelijk hier zaten. ‘Ik wilde ook niet dat er iets tussen ons zou veranderen.’ Ik was heel blij geweest met hoe het tussen ons was gegaan na het Aziatische gedeelte van de tour. Iets wat echt al een hele tijd geleden leek. Het was ook zeker acht maanden geleden, maar toch voelde het nog veel langer. Alsof het vorig jaar was gebeurd. Toen hadden we het echt heel erg fijn gehad samen. We hadden samen dingen bezocht, maar we hadden ook met gemak een dagje thuis kunnen zitten en genieten van het mooie plekje dat we samen in Los Angeles hadden gehad. Daarna had ik mijn baan gekregen en toen was het allemaal bergafwaarts gegaan. Het was één ding om mijn werk voor anderen te plaatsen, maar ik had nu pas door hoe erg anderen er onder hadden geleden. Naylene had wel echt gelijk gehad en ik was blij dat ze naar me toe was gekomen om me dat te vertellen. Alles wat ze toen tegen me had gezegd, had ik meer dan verdiend. Iets wat ik haar ook nog graag wilde vertellen, maar ik wilde het ook graag goed maken met Calum. Dat vond ik nu eigenlijk veel belangrijker, maar dat betekende niet dat Naylene niet belangrijk was. ‘Maar jij bent ten goede veranderd, Cal,’ zei ik zachtjes. Ik kon niet zeggen dat ik minder van hem was gaan houden door de jaren heen. Misschien juist alleen maar meer. Ik pakte de andere stoel en ging voorzichtig naast hem zitten. Ik wist dat hij de afstand op dit moment wilde bewaren en daar had ik vrede mee, maar op dit moment was het heel lastig om zijn handen niet vast te pakken en hem te vertellen wat ik over hem dacht. ‘Je bent misschien niet meer de persoon die je twee jaar geleden was, maar je bent wel iemand op wie je heel trots kan zijn. Iemand waar ik ook trots op wil zijn, als je me dat toelaat,’ zei ik zacht. Misschien wilde hij dit wel niet meer. Misschien wilde hij ons niet meer. Iets wat ik dan aan mezelf had te danken, want ik had me verschrikkelijk tegenover hem gedragen. Hij had dat echt niet verdiend en ik zou het ergens heel goed begrijpen als hij me aan de kant zou zetten. Ik hoopte echter dat hij ons nog wel een kans wilde geven. Dat we hier samen uit zouden komen. ‘Nay is laatst bij me langs gekomen en toen heeft ze me heel duidelijk verteld wat ze van mijn gedrag vond.’ Ik wist niet of hij dat wist. Misschien bestond er wel een Anti-Linn groepsapp, waar ze allemaal over me hadden kunnen klagen. Want ik had het niet goed opgenomen toen Calum en Naylene me aan hadden gesproken op mijn gedrag. Al gokte ik dat Calum geen weet had van wat er in de tussentijd was gebeurd. ‘Ze had gelijk, over alles wat ze zei. Ik ben naar mezelf gaan kijken en naar wat er is gebeurd door mijn gedrag en ik besefte me dat ik iedereen heb laten zitten, alleen maar voor een baan, of iets waarvan ik mezelf wijsmaakte dat het belangrijk was voor mijn werk.’ De helft van de tijd had ik echt niet naar die feestjes gehoeven. Ik had het concert in San Francisco niet hoeven missen voor een paar foto’s. ‘Ik heb besloten om te stoppen met werk en alles wat daar bij hoorde. Ik heb vorige week het meeste wat van mij is uit het appartement gehaald en ik ben terug gegaan naar Carindale, zodat ik weer bij mijn vaders kan wonen.’ Calum hoorde dat te weten? Ik vond het belangrijk om met hem te delen dat ik nu was gestopt met mijn baan bij de blog! Niet dat dat alles meteen beter maakte.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Ik wilde Linn echt niet zomaar kwijt. Het was moeilijk iets zomaar te laten gaan, zeker als je er van hield. Ik wist ook echt niet dat het in dit geval nodig was. Het leek alsof ik een ander meisje voor me had als laatst. Alsof de oude Linn weer terug was gekomen. Wat ik misschien ook wel te graag wilde en daarop ging hopen? Ik wilde niet dingen zien die er misschien niet eens meer waren. Ik wilde nog steeds onze relatie. Ik had de afgelopen weken gewoon naar die Linn verlangd? Naar het meisje waar ik onzinnige gesprekken mee kon hebben, die me altijd aan het lachen konden maken. Zij die me rustig mijn gang liet gaan als ze door had dat ik het nodig had, maar er op het volgende moment wel voor me was als ik rustig wilde liggen. Ik had Linn willen hebben die me had verteld dat alles goed was gekomen en dat ik nog maar een paar weken door had moeten bikkelen. Iets wat ik mezelf wel telkens had gezegd, maar op een gegeven moment had ik er gewoon zo erg aan getwijfeld. Daardoor was ik hier nu wel op het moment. Uitgeput. Er was niet echt een ander woord voor. Nog maar een paar concerten en daar zou ik wel echt alles geven. Het had iets bijzonders om terug te zijn in Australië, dat gaf alles gewoon een andere laden. Net zoals de concerten in California, dat was ook ons huis. Ik wist zeker dat er in Sydney familie zou staan in het publiek. Vrienden. Iedereen die kon komen. Toch had het dan weer raar gevoeld dat Linn er niet bij was geweest. De kans was groot dat ze er nu ook niet bij was, maar ze was nu wel hier. We konden met elkaar praten en kijken hoe het verder kon gaan. Er zou een zorg van mijn schouders af kunnen vallen? Iets waar ik wel op hoopte. Ik had hier ook gewoon veel te veel over nagedacht. Iets wat Linn vast ook had gedaan. Ik glimlachte toen Linn aangaf dat ik ten goede was veranderd. Al waren de woorden die daarna kwamen nog zoveel fijner. Ze wilde trots op me zijn, als ik dat toe zou laten in ieder geval. Ik wilde dat zo graag? Maar ik kon dat nu gewoon nog niet bepalen. Daarom schonk ik haar alleen maar een glimlach. Linn had zelf ook wel door dat er nog meer moest gebeuren dan die paar woorden voordat het goed was. Daarom begon ze te praten. Uit te leggen wat er was gebeurd. Ik knikte, ik wist dat Naylene met haar was komen praten. Ik wist ook dat het niet heel erg goed was gegaan. Sindsdien had ik niet meer echt met Naylene gepraat, maar ik had het wel even fijn gevonden om te weten? Ik vond het wel fijn dat Linn duidelijk wel iets had gedaan met de woorden van Naylene. Iets wat volgens Naylene niet zo had geleken? Het had er in ieder geval uitgezien alsof de woorden gewoon niet bij haar door waren gedrongen. Iets wat wel zo was. "Echt?" vroeg ik verbaasd toen Linn zei dat ze was gestopt was met haar werk. "Ik weet hoeveel het voor je betekende dat je deze kans hebt gehad en dat je bent gestopt geeft wel heel erg veel aan." Ze was terug gegaan naar Carindale om weer bij haar vaders te wonen? "Maar ik vind het ergens wel fijn om te horen. En ik kan zien dat de woorden van Naylene echt bij je binnen zijn gekomen." Linn was veranderd sinds de vorige keer dat ik haar had gezien? Ze praatte rustig over wat er was gebeurd, terwijl ze een maand geleden meteen in de verdedigen was gegaan als iemand iets negatiefs over haar werk had gezegd. Nu stelde ze zich heel erg kwetsbaar op en gaf ze toe dat ze echt veranderd was? Dat was wel de Linn die ik kende. Het was niet meteen allemaal goed, maar er zat nog wel een beetje hoop.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld