Demish schreef:
Rhi.
Volgens mij had ik Jackie nog nooit zo lang geknuffeld. Ik kon me eigenlijk niet herinneren dat we echt hadden geknuffeld? Misschien eventjes, op de dag dat ik uit huis was gegaan, maar dat was het ook geweest! Ik had nooit echt de behoefte gevoeld om uit te huilen bij iemand en al helemaal niet bij Jackie, ondanks dat ze daar misschien wel de beste persoon voor was geweest. Ze had zoveel voor me gedaan. Niet alleen voor mij, maar voor alle kinderen hier? Mijn eigen moeder had niet eens voor me kunnen, of willen, zorgen en Jackie nam zonder moeite kinderen van anderen in huis. Ze zorgde voor hen, ze kocht kleding en speelgoed en ze nam hen zelfs mee op leuke dagjes uit! Dat was toch wel heel speciaal? Ik had het ook altijd wel gewaardeerd, maar ik had het nooit aangenomen. Toch was het wel heel erg fijn om hier nu weer te zijn, om te weten dat er nog iemand was die heel erg veel om me gaf en wie er ook echt voor me wilde zijn. Het was maar een knuffel, maar een knuffel van een moeder was toch echt anders? Zoiets merkte je gewoon meteen. Edyn was ondertussen koffie en thee aan het zetten. Het rook wel echt lekker in de keuken, wat natuurlijk kwam door de koekjes die ze had gemaakt. Dat vond ik ook wel heel erg lief van haar? Ze had het echt goed willen maken, terwijl ik misschien wel degene was geweest die mijn excuses aan had moeten bieden. Al dat geschreeuw had ze niet verdiend, maar op dat moment was ze er geweest en ik had met zoveel gevoelens gezeten dat het er op dat moment niet anders uit was gekomen dan geschreeuw, ondanks dat het misschien niet zo had mogen zijn. ‘Wil je in de woonkamer gaan zitten?’ vroeg Jackie, waarop ik knikte. Dat leek me wel het beste. Het was ook niet zo dat ik en Edyn nog heel veel uit moesten praten? Eigenlijk was het wel weer goed. Voor mij in ieder geval. Als Edyn nog ergens behoefte aan had, dan zou ze het aan moeten geven. Ik liet Jackie los en ik glimlachte iets, waarna ik naar de woonkamer ging. Niet veel later kwam Edyn al met het dienblad vol met koffie, thee en de koekjes die ze had gebakken. Ik pakte de mok met koffie en schoof hem iets naar me toe. ‘Hoe gaat alles, Rhi?’ vroeg Jackie. Waarschijnlijk was dat haar manier om te vragen of het goed met me ging, zonder echt naar de huidige situatie te vragen, maar dat waardeerde ik wel. ‘Ik heb de afgelopen week vooral bij Luke geslapen.’ Dat had ik zelf wel heel erg fijn gevonden. Er was niets mis geweest met mijn appartement, maar zijn appartement lag wat centraler en daardoor was het wel gemakkelijker geweest met uitgaan? Daarnaast had ik het wel heel erg fijn gevonden om daar eventjes te zijn. Alsof ik echt even helemaal weg was geweest. ‘Het is vast fijn om hem nu even in Los Angeles te hebben.’ Ik knikte. Dat was inderdaad wel fijn geweest, al had ik het ook wel kunnen overleven als hij er niet was geweest. Dan hadden we waarschijnlijk niet het gesprek gehad wat we nu wel hadden gehad, maar misschien was dat alsnog wel gekomen. Toch was het wel heel fijn geweest om te weten dat Luke naast me had gelegen en dat ik altijd met hem had kunnen praten als ik dat had gewild. ‘Hoe is het hier?’ vroeg ik op mijn beurt. Het was vast wel anders nu Edyn weer thuis was? Ze had immers geen baan meer, wat betekende dat ze ook geen huis had gehad om in te wonen. Ze had zelfs haar auto achter moeten laten! Het was nog steeds belachelijk hoe ze was behandeld, maar misschien was het ook wel goed voor haar om weer even thuis te wonen. Jackie kon haar hulp vast wel goed gebruiken! Zeker met de kinderen.
Rhi.
Volgens mij had ik Jackie nog nooit zo lang geknuffeld. Ik kon me eigenlijk niet herinneren dat we echt hadden geknuffeld? Misschien eventjes, op de dag dat ik uit huis was gegaan, maar dat was het ook geweest! Ik had nooit echt de behoefte gevoeld om uit te huilen bij iemand en al helemaal niet bij Jackie, ondanks dat ze daar misschien wel de beste persoon voor was geweest. Ze had zoveel voor me gedaan. Niet alleen voor mij, maar voor alle kinderen hier? Mijn eigen moeder had niet eens voor me kunnen, of willen, zorgen en Jackie nam zonder moeite kinderen van anderen in huis. Ze zorgde voor hen, ze kocht kleding en speelgoed en ze nam hen zelfs mee op leuke dagjes uit! Dat was toch wel heel speciaal? Ik had het ook altijd wel gewaardeerd, maar ik had het nooit aangenomen. Toch was het wel heel erg fijn om hier nu weer te zijn, om te weten dat er nog iemand was die heel erg veel om me gaf en wie er ook echt voor me wilde zijn. Het was maar een knuffel, maar een knuffel van een moeder was toch echt anders? Zoiets merkte je gewoon meteen. Edyn was ondertussen koffie en thee aan het zetten. Het rook wel echt lekker in de keuken, wat natuurlijk kwam door de koekjes die ze had gemaakt. Dat vond ik ook wel heel erg lief van haar? Ze had het echt goed willen maken, terwijl ik misschien wel degene was geweest die mijn excuses aan had moeten bieden. Al dat geschreeuw had ze niet verdiend, maar op dat moment was ze er geweest en ik had met zoveel gevoelens gezeten dat het er op dat moment niet anders uit was gekomen dan geschreeuw, ondanks dat het misschien niet zo had mogen zijn. ‘Wil je in de woonkamer gaan zitten?’ vroeg Jackie, waarop ik knikte. Dat leek me wel het beste. Het was ook niet zo dat ik en Edyn nog heel veel uit moesten praten? Eigenlijk was het wel weer goed. Voor mij in ieder geval. Als Edyn nog ergens behoefte aan had, dan zou ze het aan moeten geven. Ik liet Jackie los en ik glimlachte iets, waarna ik naar de woonkamer ging. Niet veel later kwam Edyn al met het dienblad vol met koffie, thee en de koekjes die ze had gebakken. Ik pakte de mok met koffie en schoof hem iets naar me toe. ‘Hoe gaat alles, Rhi?’ vroeg Jackie. Waarschijnlijk was dat haar manier om te vragen of het goed met me ging, zonder echt naar de huidige situatie te vragen, maar dat waardeerde ik wel. ‘Ik heb de afgelopen week vooral bij Luke geslapen.’ Dat had ik zelf wel heel erg fijn gevonden. Er was niets mis geweest met mijn appartement, maar zijn appartement lag wat centraler en daardoor was het wel gemakkelijker geweest met uitgaan? Daarnaast had ik het wel heel erg fijn gevonden om daar eventjes te zijn. Alsof ik echt even helemaal weg was geweest. ‘Het is vast fijn om hem nu even in Los Angeles te hebben.’ Ik knikte. Dat was inderdaad wel fijn geweest, al had ik het ook wel kunnen overleven als hij er niet was geweest. Dan hadden we waarschijnlijk niet het gesprek gehad wat we nu wel hadden gehad, maar misschien was dat alsnog wel gekomen. Toch was het wel heel fijn geweest om te weten dat Luke naast me had gelegen en dat ik altijd met hem had kunnen praten als ik dat had gewild. ‘Hoe is het hier?’ vroeg ik op mijn beurt. Het was vast wel anders nu Edyn weer thuis was? Ze had immers geen baan meer, wat betekende dat ze ook geen huis had gehad om in te wonen. Ze had zelfs haar auto achter moeten laten! Het was nog steeds belachelijk hoe ze was behandeld, maar misschien was het ook wel goed voor haar om weer even thuis te wonen. Jackie kon haar hulp vast wel goed gebruiken! Zeker met de kinderen.