Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO•I saw your eyes and I saw eyes

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Ik hoopte echt dat we hier samen uit zouden komen. Ik wilde Calum namelijk niet kwijt. Als er echt iets was wat ik niet wilde, dan was het dat. Het was echter de vraag of hij dat ook niet wilde. Voor mijn gevoel had hij hier meer over te zeggen dan ik, omdat hij degene was wie gekwetst was door mijn acties. We waren nu in ieder geval aan het praten. Dat was al iets. Ik knikte. De baan had inderdaad heel erg veel voor me betekend en het was een heel gaaf idee geweest in mijn hoofd. Ik had er ook wel van genoten, maar voor nu was het een goede beslissing geweest om te stoppen. Waarschijnlijk hadden ze al wel weer een nieuw iemand gevonden. Er waren immers zat meisjes die zo’n soort baan zouden willen hebben. ‘Het betekende ook heel erg veel voor me, maar het is meer voor me gaan betekenen dan de mensen om me heen en zo’n iemand wil ik niet meer zijn.’ Ik had de mensen om me heen juist altijd gewaardeerd! Zeker omdat ik vroeger nooit echt vrienden had gehad? Het was niet dat ik het niet had geprobeerd, maar ik had echt niet in de groep gelegen. Nu had ik heel veel mooie mensen om me heen, maar ik had hen allemaal weggejaagd. Iets waar Naylene wederom gelijk in had gehad. Ik had haar woorden ook echt nodig gehad. Op het moment zelf had ik het misschien belachelijk gevonden, maar toen ik er eenmaal over na was gaan denken, waren haar woorden wel bij me binnen gekomen en niet zo’n klein beetje ook. Ik had naar mezelf gekeken en ik snapte precies wat ze met alles had bedoeld. Ik knikte opnieuw. ‘Dat zijn ze ook echt. Misschien niet toen ze er was, maar ik ben er echt over na gaan denken en ze had gelijk over vrijwel alles. Ik wilde het op dat moment echter niet horen.’ Niemand wilde graag horen dat je veranderd was? Zeker als die verandering negatief was! Naylene had het echter wel duidelijk gemaakt en daar was ik haar wel dankbaar voor. Iets wat ik haar ook echt zou moeten vertellen. Ze zou binnenkort vast niet meer in Carindale zijn, maar ik hoopte dat als ik haar zou bellen, ze uiteindelijk op zou pakken en dat ik mijn excuses aan zou kunnen bieden. ‘Het spijt me echt heel erg van San Francisco. Ook van alles wat er daarvoor, of daarna, is gebeurd, maar nog het meeste van San Francisco,’ begon ik, omdat ik vond dat dit nog gezegd moest worden. Het liefst vertelde ik hem nog duizend keer hoeveel spijt ik wel niet had van alles, maar het was maar de vraag of hij dat wel wilde horen. ‘Ik had niet zomaar weg moeten gaan en ik had er al helemaal niet op moeten rekenen dat Naylene dat aan je door zou geven. Ik wist hoe belangrijk de shows in Californië voor je waren en ik ging er mee om alsof het niks was. Ik had moeten blijven.’ Het was al lang gebeurd en we konden er dus ook niets meer aan veranderen, maar ik wilde wel dat Calum wist dat ik hier na over had gedacht. Dat ik snapte dat ik die avond fout had gezeten, want dat had ik ook echt! ‘Ik heb jullie optreden van San Francisco opgezocht en je klonk echt heel erg goed. Jullie allemaal,’ zei ik zacht. Ik wist niet of hij dat wilde horen, maar het moest gezegd worden. Toen ik het filmpje had gezien, had ik me heel erg schuldig gevoeld. Het was zo klein en intiem geweest. Calum had ergens zo kwetsbaar op dat podium gezeten, maar het ergste was nog wel dat hij daar had gezeten met het idee in zijn hoofd dat ik daar ook was geweest. ‘Ik heb me echt als een grote poop gedragen, en niet de goede soort poop.’ Calum en ik hadden elkaar op een gegeven moment zo genoemd? Ik wist ook niet precies hoe het tot stand was gekomen, maar we hadden elkaar een hele tijd die naam voor elkaar gebruikt.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Het was wel anders dan ik had gedacht. Ik had Linn hier ten eerste niet verwacht, maar het hele gesprek ging ook een hele andere kant op. Ik had niet geweten wat ik had moeten verwachten als ik haar weer had gezien. Misschien dat ik die woede ergens nog had gehad? Al was dat ook wel weer snel gaan liggen. Een maand geleden was ik boos op haar geweest, maar dat was al snel omgeslagen in een soort van onbegrip. Er was zoveel veranderd binnen onze relatie, dat het allemaal anders aan had gevoeld en ik gewoon over heel veel dingen had getwijfeld. Misschien hadden we eerder moeten praten. Ik had alleen zoveel aan mijn hoofd gehad dat ik er niet eens over na had gedacht om Linn te bellen voordat ik bij haar in de buurt was geweest? Ik was wel blij dat dit vanuit haar was gekomen, dat betekende dat ze er ook klaar meer was. Ze wilde geen ruzie hebben, of wat dit dan ook precies was geweest! Dat wilde ik eigenlijk ook niet. Maar er waren nou eenmaal wel dingen gebeurd waar we het over moesten hebben en daar waren we wel goed mee bezig. Linn stelde zich kwetsbaar op. Het moest vast moeilijk voor haar zijn om toe te geven dat ze verkeerd was geweest. Dat ze zich als een bitch had gedragen? Dus ik waardeerde het wel dat ze hier zo rustig over praatte en het zelfs toegaf? Ik snapte ook wel dat het heel erg belangrijk voor haar was geweest. Ze moest doen waar ze zelf gelukkig van werd. Ik zou nooit diegene zijn die zou zeggen dat ze haar dromen niet mocht volgen. Ik vond het juist dapper dat ze dat wilde doen. Toch was dit gewoon niet meer de Linn geweest, maar echt heel iemand anders? "Ik zou nooit iets willen afpakken wat je graag wilt doen. Maar ik ben wel blij om dit te horen?" Ik vond het gewoon fijn dat ze was gestopt. Linn paste niet tussen die meisjes. Met hoe haar vriendinnen daar waren geweest, was het eigenlijk best wel logisch dat ze was veranderd! "Soms zijn dat soort dingen gewoon heel erg moeilijk om te horen?" Niemand wilde horen dat ze op een slechte manier waren veranderd. Zoiets kon best wel slecht aankomen? Iets wat ik best wel snapte! Ik zou ook niet blij worden als iemand alle negatieve dingen die ik in me had, eruit zou halen. Ik zou er ook gek van worden? Ik knikte toen Linn haar excuses aanbood. Dit was gewoon best een beetje ongemakkelijk. Ik wist niet echt wat ik aan moest geven of moest doen. Die woorden waren gewoon fijn om te horen? Linn had wel door dat ze iets niet had moeten doen. "Ik vond vooral de manier waarop je er mee op bent gegaan heel erg vervelend?" Het was naar geweest om ineens van Nay te moeten horen dat ze weg was gegaan en daarna was Linn ook nog eens fucking bitchy geweest over alles. Alsof het haar allemaal niet uitmaakte wat ik allemaal deed. Iets wat ze altijd wel had gedaan. "We kunnen er nu echter niet heel erg veel meer aan doen?" Dat was gebeurd en ik wilde er ook niet echt in blijven hangen. Het deed me wel wat dat Linn het nummer alsnog op had gezocht. Ik pakte voorzichtig Linn haar hand vast en kneep er zachtjes in. Ik moest nog wel zachtjes lachen om de manier waarop ze haar woorden verwoorde. "Je bent een hele grote poop geweest." Dat was ze gewoon? Zo was ze overgekomen. Ik keek even naar onze handen en vervolgens naar Linn. "Ik wist niet echt wat ik moest doen. Ik hoopte dat ik op een gedachten zou komen als ik je uiteindelijk weer zou zien. En ik denk dat ik het nu wel weet." Zei ik zachtjes tegen haar. "Ik zie dat je echt na hebt gedacht over wat er is gebeurd en dat je weer jezelf bent. We kunnen er voor zorgen dat dit blijft werken toch?" vroeg ik zachtjes.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Het was beter zo. Ondanks dat ik wel genoten had van mijn werk, was het goed op de manier waarop het nu was. Misschien dat ik ooit nog de kans zou krijgen om te schrijven, maar ik wilde mezelf niet weer zo verliezen. Want ik was echt een compleet ander persoon geweest. Ik had me als een bitch gedragen en gedaan alsof de mensen om me heen niet belangrijk waren geweest. Dat terwijl ze juist altijd het belangrijkste in mijn leven waren geweest. Iets wat ik hen ook echt duidelijk wilde maken, als ze me daar de kans voor zouden willen geven. Ergens zou ik het ook heel erg goed kunnen begrijpen als ze dat niet wilden. Niet dat ik het leuk zou vinden, maar ik zou ze wel snappen? Als Calum nu niet met me had willen praten, had ik dat ook wel begrepen. ‘Het was ook niet fijn om te horen, maar ze had wel gelijk.’ Op dat moment had ik het echt heel naar gevonden. Ik had me als een klein kind gevoeld, die toe was gesproken door haar ouders. Naylene had echter het recht gehad om me terecht te wijzen en ik was blij dat ze dat had gedaan, want anders had ik hier niet gezeten. Dan was ik misschien nog wel in Los Angeles gezeten en dan had ik vast nog niet door gehad hoe dichtbij het einde van alles was geweest. Ik had Calum kwijt kunnen raken. Iets wat ik me nu heel erg goed besefte, waardoor ik me ook heel slecht voelde. Als er iemand was die ik echt niet kwijt wilde, dan was dat Calum. Ik knikte kort. Hij had gelijk. We konden er niets meer aan doen. Ik had me als een bitch gedragen en Calum was er op zijn eigen manier mee om gegaan. We konden de tijd niet meer terugdraaien, al zou ik dat wel graag willen. Ik had heel erg veel gemist, waaronder dat intieme moment want voor Calum, en waarschijnlijk ook voor de rest, heel belangrijk was geweest. Calum nam mijn hand vast, waardoor ik toch een kleine glimlach op mijn gezicht kreeg. Dat hij mijn hand vastnam, betekende voor mij heel erg veel? Het was maar iets kleins, maar het gaf wel aan dat we nog steeds Calum en Linn waren en dat hij dat ook niet kwijt wilde. Hij moest zelfs lachen om wat ik zei, wat alleen nog maar fijner was om te horen. Voor mijn gevoel had ik zijn lach al in tijden niet meer gehoord. Ondanks dat het maar een kleine lach was geweest, was het wel zijn lach en dat vond ik nog altijd één van de mooiste dingen om te horen. ‘Ja, natuurlijk!’ zei ik meteen, misschien wel iets te snel. Ik wilde heel erg graag dat we hieraan zouden werken, dat we er samen voor zouden zorgen dat onze relatie zou blijven bestaan, want ik wilde hem echt niet kwijt. ‘Natuurlijk kunnen we hier samen aan werken,’ zei ik vervolgens iets zachter. Hij had mijn hand al vastgenomen, maar ik legde mijn andere hand er nog bovenop. ‘En ik ben bereid om het rustig aan te doen, als dat is wat je wil. Je moet het zelf aangeven, maar ik beloof je dat ik echt naar je ga luisteren.’ Dat was iets wat ik een tijdje niet had gedaan. Als iemand het verdiende om naar geluisterd te worden, dan was het Calum. Hij had zoveel te zeggen, op wat voor manier hij die dingen dan ook eruit probeerde te krijgen. Ik had het altijd heel erg fijn gevonden om naar hem te luisteren terwijl hij met zijn gitaar of bas op bed had gezeten, maar ik hield er ook van om naar hem te luisteren terwijl zijn gedachten alle kanten op gingen. Ik was wel heel blij om te horen dat hij hier ook aan wilde werken. Dat het voor hem nog niet afgelopen was. Want dat had het best kunnen zijn, als ik nog langer door was gegaan met mijn stomme gedrag.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Linn kon ook niet heel erg veel meer zeggen dan sorry. Ze bood haar excuses aan en ze had duidelijk door dat ze iets had gedaan wat veel mensen om haar heen had beïnvloed. Meer kon ik ook niet van haar vragen. Ze kom wel iedere keer zeggen dat het haar speet, maar daardoor werd het allemaal niet heel erg veel anders? De kans was groot dat ik me er alleen maar heel erg aan ging irriteren. Ik vond dit nou juist best wel fijn en het was ook gewoon eventjes fijn om hier samen over te praten. Linn had door dat dit niet klopte. Dat ze zich niet op die manier had kunnen gedragen. Ik had het ook niet leuk gevonden als iemand me dat had verteld, maar aan de andere kant had ik het dan ook wel fijn gevonden. Eerlijkheid was wel echt belangrijk. Ik was blij dat Naylene eerlijk had gezegd wat zij had gedacht van dit alles? Iets wat ik misschien ook wel aan had moeten geven voordat zij dat had gedaan. Ik had alleen wat minder aanvaringen met Linn gehad. Tussen haar en Nay was het gewoon even niet lekker gelopen en dat was al een paar maanden zo. Daarbij had Naylene ook nog eens ruzie gemaakt met Ashton. Dus die gedroeg zich ook wel een beetje vreemd? Toch had Linn haar woorden wel echt serieus genomen, waar ik echt blij mee was? Linn volgens mij ook wel. Ze was echt wel anders. Ze leek minder gestresst, wat ook wel een beetje bij haar werk was gekomen. Maar ze leek ook echt na te denken over wat ik voelde? Iets wat ze ook een tijdje niet had gedaan. Ik had er niet heel erg veel op uit gedaan, tot in San Francisco en misschien had ik dat ook wel moeten doen? Nu was het echter zo gelopen en konden we hier samen zitten en elkaar alleen maar beloven dat het beter zou gaan worden. We konden er samen voor zorgen dat dit beter werd? In je eentje kon je sowieso niet aan een relatie werken. Ik moest Linn vergeven en zij moest op haar eigen manier werken aan hoe ze om ging met dingen. Iets wat ze al had gedaan. Ergens was het heel erg lief om te zien dat ze zo enthousiast was op mijn voorstel. Dat betekende alleen maar dat ze dit nog steeds wilde. Dat ze ons nog steeds wilde? Want het had een tijdje geleken alsof ze dat allemaal op het spel had gezet. Nu kon dat wel over zijn, maar dan was het niet meteen zoals het altijd tussen ons was geweest. Dat hoefde ook niet echt. We veranderen allemaal, iets wat onze relatie ook wel nodig had. Stil blijven staan op één punt kon namelijk ook behoorlijk dodelijk zijn. "Het komt wel goed." Zei ik zachtjes tegen Linn. "Zo lang we dat allebei willen, komt het goed." Dan moesten we er gewoon echt zo hard mogelijk aan trekken. Er alles aan doen om dit te laten slagen. Het was niet zo dat onze relatie slecht was geworden, er was nu alleen even een tegenslag. Er waren wat dingen veranderd en daar moesten we nu weer iets aan doen. "Ik ben wel echt blij dat je hier bent. Ik wilde afwachten met dit alles tot ik je zag. Ik dacht, als ik je zie en met je praat, kan ik zien hoe alles tussen ons is?" Ik wist niet of dit heel erg raar klonk, maar ik wilde het haar gewoon even aangeven. Daarom had ik nog geen contact met haar gezocht en ik was wel blij dat Linn het als eerste had gedaan. "Ik ben blij dat ik daar nu in ieder geval niet meer over na hoef te denken." Er waren nog genoeg andere dingen die door mijn hoofd heen gingen. Maar dit hoefde er tenminste niet meer één van te zijn. Waar ik best wel blij mee was. Ik wist nu niet echt wat de bedoeling was? Maar Linn en ik waren hier nu samen en dat voelde nu gewoon fijn.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Het was heel fijn om te weten dat Calum hier ook aan wilde werken. Er waren namelijk wel momenten geweest waarop ik had gedacht dat ik hem echt kwijt was. Ik had me ook verschrikkelijk gedragen en als ik er nu op terug keek, kon ik heel erg goed begrijpen dat hij niet meer in een relatie had willen zitten als ik me zo had gedragen! Gelukkig zag ik dat nu in en ik was ook heel erg blij dat Calum mijn excuses serieus nam, want dat waren ze ook! Alles wat ik tot nu toe had gezegd, had ik gemeend. ‘We gaan er samen aan werken,’ beloofde ik hem. Ik wilde wel echt kijken naar wat nu goed voelde voor Calum en daar verder op gaan? Waarschijnlijk zou hij terug gaan naar Los Angeles, maar misschien was het juist wel goed als hij daar zou blijven en ik hier. Ik wilde sowieso bij mijn vaders zijn? Zij waren ook twee van de mensen wie ik niet al te goed had behandeld. Ik was niet echt gemeen tegen hen geweest, maar ik had ze lang niet zo vaak gesproken als dat ik normaal had gedaan. Ik wilde die tijd nu wel inhalen? Daarnaast kon ik wel gewoon met hen over alles praten en dat was voor mij, zeker nu, ook heel erg fijn. Ik luisterde naar Calum en knikte. Ergens begreep ik wel dat hij het af had willen wachten? Al had dat dan nog best een tijd kunnen duren. Als ik vandaag niet naar hem toe was gegaan, dan was hij vast na de tour terug gegaan naar Los Angeles en dan zou hij er achter zijn gekomen dat ik daar niet meer was geweest. Ik wist niet hoe het dan zou zijn gelopen, maar ik was zelf ook heel erg blij dat ik hier naar toe was gegaan. Het zou weer goed komen tussen ons. We zouden er wel beide aan moeten werken, zoals Calum dat had gezegd, maar ik wist zeker dat we hier ook beide aan zouden willen werken. ‘Ik snap heel goed dat je het even af wilde wachten.’ Ik had me ook echt heel vervelend gedragen en ik kon me daarom ook wel voorstellen dat hij af had willen wachten of ik me na een tijdje nog steeds zou gedragen. Iets wat echt niet meer het geval was. Ik wilde me in ieder geval niet meer als een bitch gedragen, helemaal niet tegenover Calum. Zoiets verdiende hij namelijk echt niet, zeker niet nu hij aan had gegeven dat hij me niet kwijt wilde. Ik keek naar Calum en stak mijn hand naar hem uit, zodat ik zachtjes mijn vingers door zijn haren kon laten glijden en vervolgens langs zijn gezicht. Hij zag er echt heel erg moe uit en ik gokte dat het kwam doordat hij over van alles en nog wat na had gedacht. Niet alleen over ons, al gaf hij nu zelf wel aan dat hij daar niet meer over na hoefde te denken. ‘Volgens mij is dat niet het enige waar je over na hebt gedacht,’ zei ik zacht. Calum dacht sowieso heel erg na. Het leek altijd alsof hij miljoenen gedachten in zijn hoofd had, maar dat het er lang niet altijd uit kwam. Normaal luisterde ik naar hem, maar dat was nu niet gebeurd en ik wist niet of hij het ergens anders kwijt had gekund, of dat hij dat wel had gewild. Ik had immers al niet naar hem geluisterd en ergens hoorde ik juist de persoon te zijn die naar hem zou luisteren. ‘Wil je anders even liggen?’ stelde ik voor. Tijdens de tour hadden we dat ook wel eens gedaan? Het kwam niet heel erg vaak voor dat Calum degene was die tegen mij aankroop. Meestal kroop ik juist tegen hem aan en liet ik me knuffelen, maar er waren momenten geweest waarop het andersom was geweest. Ik wilde nu juist heel erg graag even met hen in bed liggen. Als hij me er tenminste bij wilde hebben. Als hij dat niet wilde, dan moest hij dat aangeven.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Ik wist niet wat er ging gebeuren de komende tijd, maar dat hoefde nu ook niet echt. Ik hoefde niet na te denken over hoe het nu verder moest tussen mij en Linn. We wilden dit allebei nog proberen, daarom zouden we zo goed mogelijk ons best moeten doen om dit te laten werken. In een relatie moest dat sowieso wel? Je moest kijken wat de andere wilde en je daar een beetje in aanpassen. Niet te veel, want je hoefde niet een heel andere persoon te worden. Iets wat ik wel had moeten zijn als Linn niet was veranderd. Nu leek ze echter weer gewoon 180 graden terug te zijn veranderd, op de plaats waar ze eerst ook had gestaan. Toch konden we niet ineens alles weer oppakken waar het was afgelopen? Er waren in de afgelopen weken ook echt wel van alles veranderd en dit was niet zomaar iets wat we vergaten? Ik in ieder geval niet. Ik zou het Linn niet kwalijk blijven nemen, nu was het gebeurd en ik kon er moeilijk in blijven hangen. Het was echter wel gebeurd en daar moesten we wel echt iets mee doen. Negeren was dan niet de beste optie. Ik wist haast wel zeker dat het goed zou gaan komen? Dat wilden we allebei. Nu konden we er misschien voor zorgen dat we de tijd die we hadden gemist, in zouden halen. Ik vroeg me wel af wat Linn haar plannen waren, maar daar konden we later wel over praten. Vandaag hoefde ik zelf niet heel erg veel meer te doen en daar was ik eigenlijk alleen maar blij mee. Ik kon die rust wel een beetje gebruiken. Morgen zou het weer helemaal weg zijn. Het was gewoon niet makkelijk? Ik had echt zo goed mogelijk geprobeerd om niet in een sleur te komen, maar dat ging vanzelf. Het reizen was al best vermoeiend, maar dan moesten we overdag naar de venue, daar de soundcheck doen, daarna hadden we niet heel erg veel tijd meer voordat het concert begon, daarna konden we wat eten en was het al weer tijd om ergens anders naar toe te reizen. Op een gegeven moment begon de ene dag echt wel op de andere te lijken? Niet dat ik er niet van genoten, want dat had ik sowieso, maar toch was ik er nu ook wel een beetje klaar mee en wilde ik echt graag een beetje rust? Linn had duidelijk ook door dat er genoeg door mijn hoofd heen ging. Iets wat ik wel fijn aan haar vond. We kenden elkaar ondertussen lang genoeg omdat soort dingen te weten. Ik had het bij haar net zo goed door gehad. Ik knikte voorzichtig. Het was niet echt iets waar ik nu meteen over wilde praten. Maar er was wel echt veel door mijn hoofd heen gegaan. Gelukkig vroeg Linn er ook niet verder iets over? Ze stelde echter voor om eventjes te gaan leggen. Iets waar ik eigenlijk wel behoefte aan had. Voordat Dave aan mijn deur had gestaan, had ik ook niet heel erg veel gedaan. Ik had net een tijdje op het balkon gestaan, waar ik ook wel even een sigaret had gerookt. Of iets meer dan eentje. Het had wel even rustig gevoeld. Er was zoveel drukte in de stad en dat kon je ook wel zien vanaf zo’n balkon, het had echt als rust gevoeld. Alsof alle geluiden van de stad weg waren gevaagd en ik had me echt wel even op mijn gemak gevoeld. "Ik denk dat dat een goed idee is." Ik wilde best eventjes gaan liggen. Ik wist niet wat Linn nog van plan was, maar ze mocht hier best wel eventjes blijven. Ik trapte mijn schoenen weer uit en liep in de richting van het bed. Ik had toch niet heel erg veel moeite genomen om me echt goed aan te kleden, dus met een trainingsbroek in bed ging best. Ik kroop op het bed, wat eigenlijk meteen goed aanvoelde, zacht en gewoon de beste plaats om nu tijd door te brengen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Misschien dat ik uiteindelijk wel weer bij hem in Los Angeles zou kunnen wonen. Het afgelopen jaar waren we daar ook wel samen geweest, maar Calum was best druk geweest? Ze hadden dan nu wel een paar weken pauze gehad tussen verschillende delen van de tour, maar soms nam het die rust niet weg? Uiteindelijk had je nog altijd een aantal dingen te doen. Nu was de tour bijna afgelopen, maar volgens mij was juist dat hetgeen wat Calum zo gesloopt had. Volgens mij zouden er nog maar drie shows zijn, maar de vraag was ook maar wat hij daarna zou gaan doen? Hij was maanden lang ergens mee bezig geweest, eigenlijk zelfs jaren. Hij had constant getourd, hij was altijd bezig geweest met muziek. Dat was natuurlijk hetgeen wat hij graag deed, maar soms had je een pauze nodig? Volgens mij was dat wel wat Calum nu nodig had, maar ik kon natuurlijk niet zeggen wat hij wilde of dacht. Hij moest het zelf aangeven, maar dat was iets wat hij ook echt uit zichzelf moest doen. Ik wilde hem nergens toe dwingen. Het was niet zo dat ik meteen wilde weten wat er allemaal in Calum zijn hoofd omging. Het liefst wilde ik dat wel, zodat ik hem er ook mee zou kunnen helpen, maar ik begreep het wel als hij het even niet wilde hebben over wat er momenteel in zijn hoofd speelde. Hij moest mij weer vertrouwen en soms was dat lastig? Al wilde ik hem wel heel erg graag duidelijk maken dat ik er voor hem was en dat ik nog steeds dezelfde Linn was waar hij verliefd op was geworden. Ik hoopte in ieder geval dat ik dat meisje weer kon zijn, want ik vond haar veel leuker dan het meisje dat ik de afgelopen maanden was geweest. Ik glimlachte toen Calum het een goed idee vond om even te liggen. Ik deed mijn hakken uit en zette ze netjes naast het bed, zodat we er straks niet over zouden kunnen struikelen. Ik kroop achter Calum en schoof iets hoger, zodat hij een beetje tegen me aan zou kunnen leunen als hij dat wilde. Ik sloeg mijn arm om hem heen, zodat ik zijn hand vast kon pakken. Het leek echt een hele tijd geleden dat we zo hadden gelegen. ‘Cal?’ zei ik zachtjes. ‘Ik weet dat ik het de laatste tijd niet heb laten blijken, maar ik houd van je.’ Dat deed ik echt! Hij was me heel erg veel waard, maar ik wist ook dat ik dat niet aan hem had laten zien. Ik was zelfs weggegaan bij een concert dat heel erg belangrijk voor hem was geweest. Ik had hem niet eens gebeld. Ik snapte mezelf niet eens? Normaal gesproken had ik Calum echt wel een berichtje gestuurd, waar ik toen ook tijd genoeg voorhad gehad. Ik voelde me er dan ook echt heel schuldig over! Iets wat ik ondertussen al wel een paar keer had gezegd. Ik kon het nog wel duizend keer herhalen en ik zou dat ook zeker doen als het zou moeten, maar op een gegeven moment kon ik ook niet meer zeggen dan sorry? Het enige wat ik nu kon doen, was Calum verzekeren dat ik beter mijn best zou doen. Iets wat ik ook echt zou gaan doen! We moesten hier samen aan werken. Iets wat misschien ook wel deels van zijn kant moest komen, maar ik was hier wel degene die fout was geweest. Ik boog me iets naar hem toe, zodat ik hem voorzichtig een kus op zijn wang kon geven. Er waren nog miljoenen dingen die ik op dit moment tegen hem wilde zeggen, maar ik wist vrijwel zeker dat Calum nu even behoefte had aan stilte. Iets wat ik hem ook wilde geven. We hadden al vaak genoeg uren samen in bed gelegen en misschien dat dat nu ook wel zou gaan gebeuren. Ik hoopte eigenlijk van wel, aangezien dat toch wel zou betekenen dat Calum me echt had vergeven.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Voor nu hoefden we even helemaal niets te doen. Linn en ik hadden over het moeilijkste gepraat, iets wat fijn was. We konden er nu in ieder geval aan werken. Terwijl ik nog niet een half uur geleden had gedacht dat onze relatie aan een zijden draadje had gehangen. Iets wat ook echt wel zo was geweest. Ik was blij dat Linn aan kon tonen dat ze was veranderd, voordat ik iets had gedaan waar ik later misschien spijt van had gekregen. Voor dit moment had ik ook met een hele andere Linn in mijn hoofd gezeten. Ze had wel heel erg goed laten zien dat ze was veranderd, waar ik wel echt heel erg blij mee was. Zij was nu duidelijk ook wel blij met dit alles. Linn had er heel erg gespannen uitgezien toen ze beneden had gestaan, nu was dat wel een beetje weggevaagd, maar nu wisten we ook gewoon waar we aan toe waren. Iets goeds gelukkig. Ik wist niet hoe we het beiden hadden opgepakt als dit het einde voor ons was geweest. Ik wist wel dat ik nog nooit zoiets voor iemand had gevoeld, zoals ik dat bij Linn deed en dat het behoorlijk pijnlijk was geweest om haar heel erg langzaam weg te voelen glippen. Ik wilde niet eens weten hoe het voelde om haar helemaal kwijt te raken? Ik kroop zo goed mogelijk tegen Linn aan en liet mijn hoofd tegen haar arm aanleunen. Het was fijn om eventjes te liggen, even helemaal niets meer te moeten, zelfs niets meer over na te denken. Er waren genoeg dingen die nog in mijn hoofd zaten en er ook wel een tijdje rond zouden spoken, maar voor nu kon ik ze wel eventjes vergeten? Heel eventjes, totdat ze straks weer mijn hoofd binnendrongen en me uiteindelijk misschien wel wakker zouden houden vannacht. Iets wat wel vaker gebeurde. Ik keek op naar Linn toen ze mijn naam zei. Ik glimlachte door haar woorden. Het was toch wel fijn om dat weer te horen. Er waren momenten geweest waarop ik daar wel een beetje aan had getwijfeld. Ik wist nog heel erg goed hoe ik het haar voor het eerst had laten weten. Op Valentijnsdag vorig jaar. Ik had het allemaal een beetje verpest, maar ik had haar toch nog iets kleins willen geven. Daarom had ik het op een briefje geschreven en had ik daar een foto van gemaakt! Daarna had ik er wel voor gezorgd dat ze alsnog cadeautjes had gekregen, want die dag was juist iets voor Linn! "Ik houd ook van jou." Zei ik zachtjes. Ik sloot mijn ogen en haalde eventjes diep adem. Ik vond het wel heel erg fijn om hier gewoon even rustig te liggen, gewoon samen. Dat was echt heel erg fijn! "Ik had echt het idee dat ik je langzaam aan het kwijtraken was en ik had nooit gedacht dat dat gevoel, zo ellendig kon zijn." Het was niet echt uit te leggen hoe het voelde? Een beetje leeg, dat sowieso. Maar ook gewoon alsof het allemaal nutteloos was? Er niet heel erg veel meer aan te doen was. Ik had nog nooit van iemand gehouden zoals ik van Linn hield en dat zorgde er echt voor dat ik hierin ook hele andere dingen voelde als ik ooit had gedaan? Het was best een raar idee dat één iemand zoveel kon veranderen in je leven. Iets wat Linn wel echt had gedaan. Ze had heel mijn leven veranderd, maar ik wist dat ik dat ook wel bij haar had gedaan. Ik sloot mijn ogen weer, zodat ik alleen maar op onze ademhaling kon letten. We hoefden nergens meer over te praten. Het was juist wel even fijn om van de aanwezigheid van elkaar te genieten. Dat was iets wat we sowieso moesten koesteren. Het kon zomaar over zijn. Iets wat ik nu pas echt door had? Er kon ineens van alles veranderen, terwijl we er zelf niet eens heel erg veel aan konden doen! Gelukkig hoefde ik daar nu niet aan te denken, want nu zou het juist weer de goede kant op gaan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Twee daagjes later (:
~
Linn.
Ik was echt heel erg blij dat het weer goed was tussen mij en Calum. We hadden een hele tijd samen op bed gelegen. Op een gegeven moment was hij zelfs in slaap gevallen, wat hij volgens mij wel echt nodig had gehad. Ik was al die tijd bij hem blijven liggen, omdat ik dat ook heel erg had gemist? Normaal gesproken hadden we heel vaak uren op het bed kunnen liggen, maar de laatste tijd was dat niet meer zo vaak gebeurd. We hadden het echt uitgepraat en daardoor konden dat soort dingen weer. Ik had zelfs bij het concert in Brisbane mogen zijn, waar ik heel erg blij mee was geweest. Ik had het heel bijzonder gevonden om de jongens weer te zien optreden. Ondanks alles hadden ze toch geprobeerd om het publiek de show van hun leven te geven. Nu waren ze jammer genoeg weer vertrokken naar Sydney, maar ik was wel blij dat Calum daar nu was. Van wat we hadden besproken was het wel zijn plan geweest om daar eventjes te blijven, wat hij ook echt verdiende. Hij moest alle rust nemen die hij zou kunnen pakken, op wat voor manier hij dat ook wilde doen! Als hij toch liever terug zou willen naar Los Angeles, zou ik dat ook begrijpen. Zelf was ik nu in Carindale en we hadden samen afgesproken dat we het nu even op deze manier zouden laten. Het ging wel weer goed tussen ons en naar mijn mening zaten we ook echt weer waar we moesten zijn. We stuurden elkaar weer berichtjes en belden elkaar op. Ik wilde Calum ook vooral laten zien dat ik weer mezelf was? Ik was in ieder geval niet meer de bitch die hem achter had gelaten in San Francisco! Ik kon misschien niet meer doen dan sorry zeggen, maar ik wilde hem alsnog wel laten merken dat ik het ook echt meende! Ik had echter nog veel meer mensen aan wie ik mijn excuses aan moest bieden en Naylene was er één van. Naylene was, natuurlijk, in San Francisco. Ze had het ook nog eens heel druk met haar studie en met werk, dus ik had van te voren wel aan haar moeten vragen of we op een moment konden Skypen. Gelukkig had dat gekund! Ze was immers best boos op me geweest en als ik het me goed herinnerde, dan had het haast geleken alsof ze me echt niet meer in haar leven had willen hebben! Ik zat met Mitten op mijn schoot voor mijn laptop en had zojuist Naylene gebeld. Ik wist nog niet heel erg goed wat ik precies ging zeggen. Ik wilde in ieder geval mijn excuses aanbieden omdat ik Matt zijn verjaardagsfeestje zo anders had willen maken en natuurlijk ook omdat ik haar als een soort postduif had gebruikt in San Francisco! Iets wat echt niet netjes van me was geweest en dat wilde ik haar ook vertellen. Ik hoopte dat ze me zou kunnen vergeven. Calum had dat ook gedaan, maar vriendschappen waren wel heel anders dan relaties? Naylene had geroepen dat ze me niet meer had hoeven zien! Calum had vrijwel alleen maar zijn mond gehouden, maar hij was wel echt bang geweest om me kwijt te raken en dat had voor hem ook heel verkeerd gevoeld! Iets wat natuurlijk niet leuk was geweest om te horen, maar ik was wel heel erg blij dat hij me niet kwijt had gewild, ondanks alles wat ik hem had geflikt. Ik hoopte dat Naylene er ook zo over dacht. Het duurde even voordat Naylene in beeld kwam. Het was hier nu midden op de dag, wat betekende dat het bij Naylene avond was. Ik kon haar echter nog goed genoeg zien. ‘Hé,’ zei ik zacht. ‘Ik ben heel erg blij dat je met me wilde praten.’ Ze had het ook niet kunnen doen! Ze had er voor kunnen kiezen om het zo te laten en zich aan haar woorden te houden. Iets wat ze gelukkig niet had gedaan.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Het was zo apart dat ik nu het leven kon leiden dat ik al een hele tijd had gewild. School was misschien best wel druk, zeker gecombineerd met werk. Iets wat me eigenlijk niet heel erg veel uitmaakte. Ik had afgesproken in het hotel hoe we dit zouden gaan doen. Gelukkig waren ze heel erg blij geweest met mijn werk, maar ze hadden ook begrepen dat ik niet iedere ochtend in het hotel kon zijn om de kamers schoon te maken. Op de dagen dat het kon, deed ik dat wel. Voor de rest was ik bezig met andere dingen die gedaan konden worden. Het zorgde er wel voor dat ik het echt druk had. Als ik niet hoefde te werken, was ik bezig met de opdrachten die we moesten doen. Matt en ik zagen elkaar vaak genoeg, omdat we immers samenwoonden, maar op sommige momenten voelde het gewoon heel erg anders dan het aan zou moeten voelen? Ik wilde geen relaties vergelijken, maar als ik keek naar de relatie die ik met Ashton had gehad, was dit gewoon heel erg anders? Terwijl we ook eerst vrienden waren geweest. Matt en ik kenden elkaar echter al jaren, dus misschien kwam het daardoor. Het voelde gewoon anders dan het in mijn hoofd hoorde en er waren wel een paar dingen die ik anders wilde zien, maar daar kon ik gewoon niet heel erg veel over zeggen? Ik was bang dat het daardoor echt de verkeerde kant op zou gaan! Ik kwam nu dan wel iets meer voor mezelf op, maar dit was gewoon anders? Ik was wel echt gek op Matt en we hadden het ook heel erg leuk! Maar gewoon niet zoals een relatie hoorde te zijn? Er waren nu genoeg andere dingen waar ik over na kon denken. Linn had me een berichtje gestuurd met de vraag of we met elkaar konden praten via Skype. Ik vroeg me echt af wat ze wilde bespreken. Ik had geen idee wat er de afgelopen maand in haar leven was gebeurd, wat ze nu deed en hoe ze was. Ik had geroepen dat ik haar niet meer had willen zien en dat had ik op het moment ook zo gevonden. Linn was echter ook boos op mij geweest, niet dat het ergens op had geslagen? Misschien dat ze nu het licht wel had gezien. Ik hoopte het ergens voor haar? Ik zat op mijn kamer en ik had oortjes in gedaan om muziek te luisteren, terwijl ik bezig was geweest met school. Ik had echter gehoord dat Linn me had gebeld via Skype en had het muziek uitgezet en had vervolgens het gesprek geaccepteerd. Ik zag Linn al snel verschijnen, maar niet op de plaats die ik had verwacht? Ze was thuis, bij haar vaders! Ik had gedacht dat ze nog ergens in Los Angeles had gezeten. Daar had ze zich zo op haar gemak gevoeld. Daar was ze ook echt heel iemand anders geweest. Misschien was ze voor een paar dagen bij haar vaders? Daar zou ik vanzelf wel achter komen. Er was vast een reden waarom Linn wilde praten! "Hee." Zei ik na eventjes. Ik knikte, ik had er zelf ook wel eventjes over na moeten denken? Ik had geroepen dat ik haar niet meer hoefde te zien. Er was een reden waarom ze nu contact zocht en dat wilde ik wel echt weten? "Ik heb er een tijdje over nagedacht en ik ben benieuwd waar je over wil praten." Ik trok de trui die ik aan had iets verder over mijn handen. De trui was ooit van Ashton geweest en ik had hem nooit echt terug gegeven. Nu had ik hem gewoon graag aan, zeker in de avond als het afkoelde. Er zat niet heel erg veel meer achter dan dat het gewoon een fijne trui was, die lekker wijd zat. Wat gewoon fijn was als ik had gewerkt of de hele dag op school was geweest!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Ik had het ook wel begrepen als Naylene niet met me had willen praten. Calum en ik hadden misschien nooit verbaal ruzie gemaakt, op dat ene telefoongesprek na dan, maar Naylene en ik wel. We hadden een aantal momenten gehad waarop we beide dingen hadden geroepen die echt niet hadden gekund. Ik durfde nu echter wel toe te geven dat ik echt erger was geweest. Ik was degene die bepaalde woorden niet had mogen roepen. Ik was ook gewoon dom geweest? Naylene was echt een goede vriendin van me en ik had haar zomaar uit mijn leven laten lopen. Ik had voor haar moeten vechten? Iets wat ik nu eigenlijk wel wilde doen. Ik wilde haar duidelijk maken dat ik wist dat ik me als een bitch had gedragen en dat ik dat ook niet meer wilde doen. Ik snapte dat ik eerder Matt zijn verjaardag had verpest als ik door was gegaan met al mijn ideeën. Ik had toen geen rekening gehouden met wat hij leuk had gevonden en wat hij graag had willen doen, of wat Naylene graag had willen doen. Ik had Naylene ook niet mogen gebruiken als een soort tussenpersoon. Dat alles was gewoon niet oké geweest en ik hoopte dat ze naar me wilde luisteren terwijl ik haar dat zou proberen uit te leggen. ‘Ik wilde praten over hoe ongelooflijke bitch ik ben geweest en hoe erg jij gelijk had.’ Dat was eigenlijk gewoon hetgeen waar ik het over wilde hebben! Naylene had wel echt gelijk gehad. Ondanks dat Calum me misschien niet kwijt had willen raken, had het best zo kunnen zijn dat hij een keer op een ochtend wakker zou zijn geworden en zou hebben besloten dat het genoeg was geweest. Iets wat hij gelukkig niet had gedaan, maar dat nam niet weg dat Naylene geen gelijk had gehad, want dat had ze wel. Ze had ook al het recht gehad om naar me te schreeuwen en ergens was ik haar heel erg dankbaar dat ze dat had gedaan. Op het moment zelf had ik echt niet op mijn gedrag willen worden gewezen, maar als Naylene dat niet had gedaan, had ik waarschijnlijk nog steeds in Los Angeles gezeten. Of niet. Misschien was ik Calum dan wel kwijt geraakt, net zoals de rest van de mensen die eigenlijk heel belangrijk voor me waren! Daarom wilde ik ook echt aan Naylene vertellen dat ik het waardeerde dat ze zo naar me had geschreeuwd. Ik had het verdiend, maar het had ook heel erg geholpen en ergens was het ook wel lief? Ze had me duidelijk willen maken waar ik mee bezig was geweest en dat was iets wat eigenlijk alleen werd gedaan door echte vrienden. ‘Ik weet dat het op het moment niet zo leek, maar ik ben heel dankbaar dat je naar Los Angeles toe bent gekomen om me te wijzen op mijn gedrag,’ vertelde ik Naylene. Ondertussen plukte ik een beetje aan de pluizige vacht van Mitten. Dat was eigenlijk nog mijn enige vriendje geweest en zelfs hem had ik nog een beetje verwaarloosd. Iets wat ook echt niet kon, maar dat zag ik nu allemaal wel in! Ik hoopte dat Naylene zou zien hoe erg het me speet van alles en dat ze me ook nog een kans wilde geven, net zoals Calum dat had gedaan. ‘Ik ben er over gaan nadenken en toen heb ik besloten dat het beter was als ik ontslag zou nemen, dus dat heb ik gedaan. Ik heb alles wat van mij was meegenomen vanuit Los Angeles naar Carindale en ik heb me nu voorgenomen om voor een paar weken hier te blijven,’ legde ik Naylene uit. ‘En ik heb Calum opgezocht in Brisbane. We hebben gepraat en hij heeft besloten om me te vergeven.’ Iets waar ik nog steeds heel erg blij mee was. Ik had heel erg veel geluk met Calum! Ik hoopte dat ik dat ook over Naylene zou kunnen denken, maar ik zou het ook begrijpen als ze genoeg van me had en me een tijd iet wilde zien.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ik had het op het moment dat ik Linn voor het laatst had gezien, gemeend dat ik haar niet meer wilde zien. Op dat moment was ze niet het meisje geweest waar ik bevriend mee was geraakt. Het meisje dat me overal mee had geholpen en er altijd voor iedereen was geweest. Ze was juist een meisje geweest dat ik zo ver mogelijk had willen ontwijken als ik haar ooit tegen was gekomen. Dat was dan ook precies wat ik had gedaan. Iedereen verdiende echter een tweede kans? Linn had mij ook een tweede kans gegeven en ze had me laten praten over wat er precies was gebeurd. Iets waar ik haar op dat moment heel erg dankbaar voor was geweest. Ik had Michael daarvoor gehad en daar was ik ook heel erg blij mee geweest. Toch kende ik Linn langer? We kenden elkaar heel erg goed! We waren hele goede vriendinnen geweest en natuurlijk miste ik dat wel? Het enige wat ik nu kon doen, was naar haar luisteren. Dan kon ik daarna nog altijd beslissen dat ik dit toch niet wilde. Het lag er een beetje aan hoe Linn nu op alles reageerde? Ik wilde gewoon echt niet met haar omgaan als ze me toch weer links liet liggen en alleen maar tegen me kon snauwen als het nodig was. Iedereen had een mindere dag, maar Linn had op een gegeven moment over commentaar op gehad en als ze iets beloofde was ze het vervolgens niet nagekomen. Iets wat ik gewoon heel erg vervelend had gevonden? Gelukkig gaf Linn aan dat ze een bitch was geweest. Dat was ze ook? Ze had zich heel erg rot gedragen! Ik had me op sommige momenten ook echt anders moeten opstellen. Ik had ook een paar rare dingen gezegd. Met de verjaardag van Matt, had ik haar niet echt de kans gegeven om al haar ideeën uit te leggen, terwijl er misschien best wel goede dingen tussen hadden gezeten? Alleen maar omdat ze anders waren geweest dan de interesses van Matt, had niet betekend dat er helemaal niets tussen had gezeten. Ik had haar op dat moment gewoon uit moeten laten praten, iets wat ik niet had gedaan. Uiteindelijk had Linn de taart geregeld, maar was ze zo druk geweest met haar werk dat ze hem niet op had kunnen halen, zoals afgesproken. "Je was best een bitch ja." Zei ik zachtjes. Ik vond dat ik daar niet omheen hoefde te draaien? Ik had zich niet heel erg aardig gedragen en ze was bij mij ook gewoon heel eerlijk geweest om mijn gedrag. Als vrienden moest je gewoon heel eerlijk zijn. Als we dat nog waren? Ik wist het niet echt! Ik wist alleen dat ik daarin wel was veranderd. Normaal had ik mensen hun gevoelens wel willen sparen? Ik vond het nu ook wel belangrijk om eerlijk te zijn. Zeker tegen Linn, omdat misschien weer een stap naar een vriendschap was? "Gelukkig." Zei ik zachtjes. Ze had het fijn gevonden dat ik naar haar toe was gekomen? Ondanks dat mijn woorden niet heel erg netjes waren geweest! Ze waren wel nodig geweest! Ik was blij dat Calum, Linn had vergeven. Die twee waren gek op elkaar en ik had nergens zo’n goede relatie gezien? Ik was opgegroeid in een familie waar dat sowieso al niet te zien was. Mijn relatie met Ashton was goed geweest, maar we hadden niet overal doorheen kunnen komen. Matt en ik werkten gewoon niet zo? Niet zoals Linn en Calum dat hadden gedaan en nu nog steeds deden! "Iedereen verdient een tweede kans." Ik had er heel erg weinig over te zeggen! Ik had ook mijn fouten gemaakt en het was wel echt te zien dat Linn anders was. Ik wist niet echt precies of ik meteen alles moest geloven wat zei. Aan haar gezicht te zien was ze al weer verandert als het ging om hetgeen wat ze er allemaal opsmeerde. Ik zag haar litteken op dit moment zelfs! Dat terwijl ze die een paar weken geleden nog operatief weg had willen laten halen!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Naylene en ik waren twee vriendinnen die je in eerste instantie niet zou verwachten. We waren heel anders! Naylene hield echt van games, stripboeken en dat soort dingen, terwijl ik weer hele andere interesses had. Toch had ik me daar nooit door tegen laten houden toen ze hier net was komen worden. Ik had graag meer over haar willen weten, wat ze leuk vond en waarom ze dat soort dingen dan leuk had gevonden. Ze was als een heel lief meisje op me over gekomen en ik had het echt heel erg leuk gevonden om samen met haar te werken! Toen ze me uiteindelijk had verteld hoe verschrikkelijk haar ouders waren geweest, had ik haar echt heel erg graag willen helpen! Ik had haar meteen verteld dat ze haar gamespullen wel bij ons neer had mogen zetten en dat ze zo nu en dan haar vrienden wel zou uit mogen nodigen. Zo had ik de rest ook weer leren kennen! Emmet was ook heel erg vaak meegegaan en ik had hem ook zo leuk gevonden! Nu had ik het idee dat ze mij allemaal niet meer zo leuk vonden, maar dat begreep ik ook wel. Ik knikte. Ik was echt een bitch geweest. Iets wat Naylene ook nog steeds vond, maar dat was eigenlijk niet meer dan logisch. Ik vond het niet heel erg leuk om het te horen, maar ik had het net zelf ook gezegd. Dus ik had het ook wel een beetje kunnen verwachten. ‘Ik hoop dat ik jou ook kan vragen om een tweede kans?’ Ik wilde die namelijk wel heel erg graag! Ik had Naylene nodig! Het had de laatste tijd misschien niet zo geleken, want wel echt mijn schuld was geweest. Ik was degene die zich als een bitch had gedragen en het was dan ook geen wonder dat Naylene er genoeg van had gehad. Ik had het al tegen haar gezegd, maar ik was echt heel erg blij dat ze zo tegen me te keer was gegaan. Dat had ik echt nodig gehad! Nu had ik een tweede kans nodig en ik hoopte dat ze die aan me zou geven. ‘Ik weet dat ik nooit zo dom had moeten doen over de verjaardag van Matt. Hij is jouw vriend en jij weet het beste wat hij leuk vindt. Ik had toen echt naar je moeten luisteren.’ Het was gewoon stom geweest! Er was helemaal geen gastenlijst nodig geweest, net zoals dat we ook geen lijst hadden hoeven maken met cadeautjes en een uitbundig feestje was ook niet nodig geweest! Het was Mattie! Volgens mij had hij wel een leuke verjaardag gehad, maar ik had er zelf niet eens bij kunnen zijn! Ik wist niet eens meer wat de precieze reden was geweest, wat het eigenlijk alleen nog maar erger maakte. Zo onbelangrijk was het dus waarschijnlijk geweest! Dat terwijl Matt een vriend van me was en ik normaal alles deed voor mijn vrienden! Ik had er bij moeten zijn en ik had me ook gewoon als een goede vriend moeten gedragen. Iets wat ik toen niet had gedaan. ‘En ik had je ook niet als een soort tussenpersoon mogen gebruiken. Ik had je er niet eens bij moeten betrekken, laat staan dat ik jou de schuld gaf van de ruzie tussen mij en Calum. Dat was mijn eigen schuld.’ Naylene had er niets mee te maken gehad. Ik had gewoon normaal moeten doen en Calum moeten vertellen dat ik weg zou gaan. Calum en ik hadden het dan wel uitgepraat, maar het was ook belangrijk dat Naylene wist dat ik spijt had van mijn gedrag! Ik had nooit zo met haar om moeten gaan en ik hoopte dat ze me zou willen vergeven! Want ik wilde Naylene nog wel in mijn leven, ondanks dat ze nu aan de andere kant van de wereld zat. We zouden wel manieren vinden om contact met elkaar te houden, als ze dat tenminste nog zou willen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Het was wel heel erg anders zonder Linn? Het laatste half jaar had ik toch een hele andere Linn gehad en had ik het vaak niet heel erg leuk gevonden om haar om me heen te hebben. De berichtjes waren vaak heel erg kortaf of onpersoonlijk geweest, waar ik op een gegeven moment ook wel in mee was gegaan. Daar werd je dan vanzelf wel een beetje in meegetrokken. Ik had onze vriendschap zoals die ooit was geweest wel heel erg gemist. We hadden hele gesprekken kunnen voeren. Het had niet eens heel erg veel uitgemaakt waar het precies over was gegaan. Linn was altijd lekker aanwezig en ze had ook echt wel de vragen gesteld die ze had willen weten. Ik wist nog zo goed, hoe ze was geweest toen de jongens in de B&B waren verbleven. Ze had meteen willen weten wie ik het leukste had gevonden en ze was helemaal blij maar ook verbaasd geweest toen ik had gezegd dat het Ashton was geweest. Sindsdien had ze geroepen dat er iets tussen ons was en dat we er gewoon voor hadden moeten gaan. Iets wat ook echt wel zo was. Linn had heel erg graag de credits willen hebben dat er echt iets tussen ons was geweest. Ik had het nooit echt vervelend gevonden, juist wel heel erg grappig omdat het typisch iets voor Linn was. Met Matt had ze eigenlijk precies hetzelfde gedaan. Zij had eerder doorgehad dat er gevoelens hadden gezeten, in ieder geval die van zijn kant. Iets waar ze ook wel een beetje op had gehint. Daarna was het eigenlijk allemaal een beetje naar beneden gegaan, was ze niet meer de Linn die ik had leren kennen. Nu veranderde iedereen. Ik ook? Dat zag ik wel aan mezelf. Ik had nooit gedacht dat ik zomaar bij mijn ouders weg had kunnen gaan en mijn eigen ding had kunnen doen. Laat staan mijn hele eigen leven leiden en toch ook wel een beetje een eigen identiteit ontwikkelen. Wat ik toch wel meer had gedaan het afgelopen half jaar. Ik hoefde niet echt na te denken over Linn haar vraag en knikte daarom ook vrijwel meteen. Zij had mij ook een tweede kans gegeven. Iets wat ik misschien nog wel minder had verdiend dan zijzelf? Ik had gestolen, dat was iets heel erg anders dan je gedragen als een bitch? Daar deed ze misschien ook mensen pijn mee, maar het was gewoon heel anders. "Natuurlijk. Jij hebt die mij ook gegeven." Iets waar ik haar op dat moment heel erg dankbaar voor was geweest en ik hoopte dat zij nu ongeveer hetzelfde voelde? Dat we nu gewoon weer vrienden konden worden. Het zou misschien niet meteen weer hetzelfde zijn, maar we zagen wel hoe het zou gaan lopen? Ik zuchtte toen ze over de verjaardag van Matt begon. "Ik weet dat ik me toen ook niet heel erg netjes heb gedragen. Dus daar wil ik ook sorry voor zeggen." Zei ik zachtjes. Ik wist niet precies waar het aan had gelegen. Ik had me gewoon aan haar geïrriteerd en vooral aan de manier waarop ze dingen had gebracht. "Ik had je gewoon uit moeten laten praten. Er zaten echt wel goede ideeën tussen. Iets wat ik gewoon niet wilde zien en ik weet niet precies waarom. Misschien was ik inderdaad wel een beetje jaloers?" Iets wat best wel zo had kunnen zijn? Linn had al die dingen kunnen regelen, omdat ze daar genoeg geld voor had gehad en vooral ook de connecties. Ik had aan al mijn spaargeld moeten zitten om er voor te zorgen dat het alsnog een leuke dag was geworden. Gelukkig hadden James, Travis en Emmet deels hun eigen tickets kunnen betalen, wat mij enorm had gescheeld. Ik knikte, dat was inderdaad wel haar eigen schuld geweest. Ik had er niets aan kunnen doen dat ze ineens weg was gegaan en had Calum het zo snel mogelijk verteld? Ik had ook niet als een idioot backstage kunnen rennen? "We maken allemaal soms rare fouten." Zei ik. Dat was gewoon zo. "En je moet gewoon de juiste mensen in je leven, wie je die fouten kunnen vergeven?" Ashton had dat bij mij duidelijk niet kunnen doen, niet helemaal. Iets wat Calum wel bij Linn kon? Iets wat heel veel zei!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Naylene wilde me vergeven! Dat was al heel wat! Dat betekende dat we gewoon weer vriendinnen konden zijn. Misschien dat het wel even zou duren voordat ze me weer helemaal zou vertrouwen, laat staan voordat we weer dingen samen zouden kunnen doen. Ik probeerde nu namelijk wel uit de buurt te blijven van Los Angeles, of eigenlijk gewoon Californië. Ik wilde hier gewoon een tijdje blijven, maar dat betekende dat ik niet naar Naylene zou kunnen. Naylene zou hier ook niet naar toe gaan, aangezien haar ouders hier woonden en die wilde ze vast niet graag zien. Nay was immers haar eigen weg gegaan, door naar San Francisco te gaan en daar te studeren wat ze echt wilde studeren. Iets wat nog steeds heel erg knap van haar was, maar volgens mij wist ze dat zelf ook wel! ‘Ik ben blij dat je me wil vergeven.’ Dat was ik echt! Ze had dan wel gezegd dat ik dat ook bij haar had gedaan, toen ze een fout had gemaakt, maar dat betekende niet altijd dat je iemand anders ook moest vergeven? Het had best gekund dat ze het echt niet had gewild! Gelukkig wilde ze nog steeds vriendinnen zijn. ‘Ik verdiende het ook wel deels?’ Dat vond ik wel. Ik had er gewoon geen rekening mee gehouden wat Matt leuk had gevonden. Al was het wel echt mijn intentie geweest om een leuk feest te houden? Ik had wel geprobeerd om door een soort thema een beetje Matt zijn interesses er bij te betrekken, maar Naylene had ook gelijk gehad. Matt was een hele simpele jongen en die had zich waarschijnlijk echt geen houding weten te geven op het feestje wat ik in mijn hoofd had gehad. ‘Er is nu vrij weinig om nog jaloers op te zijn.’ Ik had die hele baan niet meer! Dat betekende dat ik ook geen inkomen meer had. Gelukkig had ik wel een deel van mijn loon opgespaard en had ik nog wel wat achter de hand. Misschien was het ook wel goed om even niet te werken en gewoon weer hier tot rust te komen en me bedenken wat ik graag wilde. Het lag ook een beetje aan wat Calum wilde! Hij zou straks echt vrij hebben. Als hij een deel van die tijd met me door zou willen brengen, dan zou ik daar heel erg blij mee zijn, maar ik zou het ook snappen als hij even alleen tot rust wilde komen. Soms had je dat gewoon nodig? Iemand als Calum zeker. Ik knikte op Naylene haar woorden. ‘We maken inderdaad allemaal rare fouten.’ Dat was gewoon zo! Naylene had ook een aantal vreemde dingen gedaan, maar soms gebeurde dat. Ik vond het wel heel mooi wat ze daarna zei? Dat je gewoon de mensen in je leven moest houden die dat soort fouten zouden kunnen vergeven. Calum had me vergeven en nu deed Naylene dat gelukkig ook. Ik had Emmet ook wel geprobeerd te bereiken, maar ik had hem alleen nog maar berichtjes gestuurd. Misschien zou ik hem ook gewoon moeten Facetimen, dan zou hij ook aan me kunnen zien dat ik echt spijt had van alles wat ik had gedaan en dat ik mijn woorden meende. ‘Hoe is het eigenlijk daar?’ Ik had geen idee hoe het met haar ging, of tussen haar en Matt! Volgens mij zat dat wel goed? Ze vonden elkaar wel heel erg leuk en aardig, maar dat hadden ze eigenlijk altijd al gedaan! Ik wilde echter ook weten hoe het ging met haar op school? Ik was heel nieuwsgierig naar wat ze precies moest doen, of ze al nieuwe dingen had geleerd en hoe het er verder was! Ik was gewoon nieuwsgierig! We hadden elkaar immers een hele tijd niet gesproken. Dat terwijl Naylene al een maandje bezig was met haar studie! Na een maand had je misschien nog geen goede indruk, maar Naylene wist vast al wel een beetje wat ze er van vond!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld