Elysium schreef:
Edyn.
Er waren zoveel dingen te doen. Het was echt niet alleen maar een concert en weer verder? Er kwam zoveel bij kijken! Er waren mensen die het hele podium op moest bouwen, die moesten zorgen dat alle instrumenten stonden, maar er waren ook heel erg veel lichten en dat soort dingen? Er zoveel verschillende soorten mensen en natuurlijk waren er bij iedere venue weer andere mensen die daar normaal gesproken ook werkten? Ik was al wel eens gaan praten met de mensen die de merch verkochten of in de avond het eten en drinken regelden. Er waren zoveel interessante mensen en het was leuk om ze allemaal een beetje te leren kennen. Ik vond het wel jammer dat ik een deel van hen waarschijnlijk niet meer zou zien. Al had ik wel zoveel mogelijk mensen proberen te volgen op Twitter of Instagram. Dan zou ik altijd nog wel een keer met ze kunnen praten als ik dat wilde? Dat was wel heel erg leuk! Ik gaf Michael een kus op zijn donkere haren die nu dicht bij me lagen. Al duurde dat niet zo heel erg lang, want hij ging weer rechtop zitten toen ik over kindjes was begonnen. Iets wat wel als een soort van enthousiast over kwam! Want het was ook iets heel erg leuks! Kindjes waren gewoon echt geweldig? Natuurlijk was Eve al iets ouder geweest en ook Abby en Maddie waren al lang geen baby’s meer. Maar die vond ik ook geweldig? Baby’s waren heel erg leuk. Ze konden misschien niet heel erg veel, maar ik had het altijd geweldig gevonden om met Abby in mijn armen te zitten en haar het flesje te geven. Het had zoiets moois? Zo’n klein mensje dat afhankelijk was van jou. Zonder de ouders was het kindje echt nergens? Het had gewoon heel erg veel liefde nodig? Iets wat Michael en ik wel echt konden geven, want dat konden we ook aan elkaar! Al vertelde Michael dat hij nog geen baby wilde hebben. Iets wat ik toch wel een beetje vervelend vond. Het was heel erg jammer! Een baby leek me echt geweldig? Zeker als hij of zij op ons beiden zou lijken. Als ik er naar keek en zowel Michael als mezelf zou zien? Dat was dan toch gewoon een soort van bevestiging van onze liefde. Niet dat ik het nodig had om te weten dat Michael van me hield, want ik wist dat hij dat wel deed! Toch was het nog zoveel mooier als er een kindje kwam? Maar dat zou er niet komen omdat Michael het niet wilde. "Ooh oké." Zei ik zachtjes. Het was wel ineens zo. Daar moest ik me even op aanpassen. Ik vond het niet heel erg leuk, maar het was hoe Michael er over dacht dus we zouden geen kindje krijgen. "Dat geeft niet." Fluisterde ik nog. Het gaf ook niet, al voelde ik me er wel een klein beetje verdrietig om. Ik had heel erg graag een kindje gewild. Ik wist ook wel dat het niet meteen zou gaan gebeuren, maar dat was iets waar je voor moest proberen. Op een gegeven moment zou er dan wel een kindje in mijn buik komen. Nu ging dat nog niet gebeuren en dat was iets waar ik nu dus nu anders over na moest gaan denken? Ik gaf Michael een kus. "Ik houd van je." Daarom had ik ook een kindje samen gewild? Ik hield nu niet ineens minder van hem omdat hij het niet wilde. Het was gewoon iets waar ik even over na moest denken, waar ik mezelf op in moest stellen en zelf even verdrietig over moest zijn. Want Michael was dat niet! Hij wilde namelijk geen kindje dus hij was ook niet verdrietig omdat er geen kindje kwam. Ik wist nu ook eventjes niet meer wat ik verder nog moest zeggen, misschien konden we het maar beter weer over de soundcheck hebben of over iets waar Michael het over wilde hebben? Misschien gaf hij dat zelf dan wel aan.
Edyn.
Er waren zoveel dingen te doen. Het was echt niet alleen maar een concert en weer verder? Er kwam zoveel bij kijken! Er waren mensen die het hele podium op moest bouwen, die moesten zorgen dat alle instrumenten stonden, maar er waren ook heel erg veel lichten en dat soort dingen? Er zoveel verschillende soorten mensen en natuurlijk waren er bij iedere venue weer andere mensen die daar normaal gesproken ook werkten? Ik was al wel eens gaan praten met de mensen die de merch verkochten of in de avond het eten en drinken regelden. Er waren zoveel interessante mensen en het was leuk om ze allemaal een beetje te leren kennen. Ik vond het wel jammer dat ik een deel van hen waarschijnlijk niet meer zou zien. Al had ik wel zoveel mogelijk mensen proberen te volgen op Twitter of Instagram. Dan zou ik altijd nog wel een keer met ze kunnen praten als ik dat wilde? Dat was wel heel erg leuk! Ik gaf Michael een kus op zijn donkere haren die nu dicht bij me lagen. Al duurde dat niet zo heel erg lang, want hij ging weer rechtop zitten toen ik over kindjes was begonnen. Iets wat wel als een soort van enthousiast over kwam! Want het was ook iets heel erg leuks! Kindjes waren gewoon echt geweldig? Natuurlijk was Eve al iets ouder geweest en ook Abby en Maddie waren al lang geen baby’s meer. Maar die vond ik ook geweldig? Baby’s waren heel erg leuk. Ze konden misschien niet heel erg veel, maar ik had het altijd geweldig gevonden om met Abby in mijn armen te zitten en haar het flesje te geven. Het had zoiets moois? Zo’n klein mensje dat afhankelijk was van jou. Zonder de ouders was het kindje echt nergens? Het had gewoon heel erg veel liefde nodig? Iets wat Michael en ik wel echt konden geven, want dat konden we ook aan elkaar! Al vertelde Michael dat hij nog geen baby wilde hebben. Iets wat ik toch wel een beetje vervelend vond. Het was heel erg jammer! Een baby leek me echt geweldig? Zeker als hij of zij op ons beiden zou lijken. Als ik er naar keek en zowel Michael als mezelf zou zien? Dat was dan toch gewoon een soort van bevestiging van onze liefde. Niet dat ik het nodig had om te weten dat Michael van me hield, want ik wist dat hij dat wel deed! Toch was het nog zoveel mooier als er een kindje kwam? Maar dat zou er niet komen omdat Michael het niet wilde. "Ooh oké." Zei ik zachtjes. Het was wel ineens zo. Daar moest ik me even op aanpassen. Ik vond het niet heel erg leuk, maar het was hoe Michael er over dacht dus we zouden geen kindje krijgen. "Dat geeft niet." Fluisterde ik nog. Het gaf ook niet, al voelde ik me er wel een klein beetje verdrietig om. Ik had heel erg graag een kindje gewild. Ik wist ook wel dat het niet meteen zou gaan gebeuren, maar dat was iets waar je voor moest proberen. Op een gegeven moment zou er dan wel een kindje in mijn buik komen. Nu ging dat nog niet gebeuren en dat was iets waar ik nu dus nu anders over na moest gaan denken? Ik gaf Michael een kus. "Ik houd van je." Daarom had ik ook een kindje samen gewild? Ik hield nu niet ineens minder van hem omdat hij het niet wilde. Het was gewoon iets waar ik even over na moest denken, waar ik mezelf op in moest stellen en zelf even verdrietig over moest zijn. Want Michael was dat niet! Hij wilde namelijk geen kindje dus hij was ook niet verdrietig omdat er geen kindje kwam. Ik wist nu ook eventjes niet meer wat ik verder nog moest zeggen, misschien konden we het maar beter weer over de soundcheck hebben of over iets waar Michael het over wilde hebben? Misschien gaf hij dat zelf dan wel aan.