Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Nummers konden herinneringen waarborgen, die soms nog dieper konden zijn dan foto’s. Ze konden je terug nemen naar momenten die je had beleefd. Het was duidelijk dat Rhi geen fijne herinnering had gehad aan het nummer dat ik voor haar had willen spelen. De manier waarop ze reageerde, vond ik echter behoorlijk heftig. Het leek bijna alsof ik het bewust had gedaan? Zo had het geklonken toen ze had gezegd dat ze niet naar het nummers zou gaan luisteren. Als ze me gewoon een seintje had gegeven dat ze er niet naar had willen luisteren, dan was dat ook prima geweest. Nu was ze weggelopen en had ik niet anders kunnen doen dan achter haar aan lopen! Nu reageerde ze echt alsof ik gekwetst was dat ze niet verder had willen luisteren. Dat was niet het geval? Ik had het wel een beetje vreemd gevonden, maar er zat duidelijk een reden achter en als ze er niet naar wilde luisteren, dan hoefde dat ook niet? Ik had het goed bedoeld, maar volgens mij was dat totaal niet zo gevallen. "Rhi…" verzuchtte ik. Ik ging niet eens in op haar woorden, want die sloegen echt helemaal nergens op?! Dit was precies hoe Rhi had gedaan op de momenten dat ik te dicht bij was gekomen en ze me er niet had willen hebben? Er waren uitgekomen om me te beledigen of me weg te drukken. Ik had de aandacht van Rhi niet heel erg lang. Of juist wel, maar ze probeerde er onderuit te komen, door terug te lopen naar de woonkamer! Wat gewoon niet hoorde! Haar gedrag was gewoon niet oké? En waarschijnlijk vond ze dat zelf ook! Ze mocht het niet fijn vinden, ze mocht vinden van het nummer wat ze daar van wilde vinden! Er mochten gevoelens bij komen kijken als het haar ergens naar terug bracht! Maar het was niet de bedoeling dat ze helemaal dichtklapte! Ik dacht dat het juist beter was gegaan door over dingen te praten, maar toen ik terug naar de woonkamer liep, was het wel duidelijk dat Rhi geen zin had om te praten. Ze was zich aan het voorbereiden om weg te gaan, want anders zou ze haar schoenen niet aantrekken. "Dit slaat echt nergens op." Dat mocht ik best zeggen? Het sloeg ook gewoon nergens op! Daarbij had Rhi toch een hekel als iemand ergens omheen draaide. "Prima dat je niet wil luisteren, maar dan hoef je niet weg te lopen?" Niet alleen uit de kamer, maar nu liep ze gewoon helemaal van me weg? Als ze er nu niet over wilde praten, was dat prima, maar weglopen hadden we ondertussen wel gehad? Daar ging ik in ieder geval vanuit! Dat was ergens aan het begin geweest! Toen hadden we nog niet eens een relatie geweest. Ze had me achterlaten op het strand! Nu waren we misschien niet op het strand, maar het werd me heel erg duidelijk dat nu ook hetzelfde zou gaan gebeuren. Ik had op het strand helemaal niets gezegd, had het laten gebeuren. Nu waren we op een heel andere moment in onze relatie. Eentje die de laatste tijd heel erg goed had gelopen! Iets wat nu ineens afgepakt leek te worden, wat in mijn ogen helemaal nergens op sloeg! "Ik zeg niet dat je er over moet praten, maar je hoeft niet meteen weg te lopen!" Ik begon nu toch wel een beetje gefrustreerd te worden! Ik vond het gewoon vervelend dat ze op deze manier reageerde. Het was misschien deels hoe Rhi was. Het ging echter goed tussen ons? Ze had me in de laatste tijd wat dingen verteld over hoe het vroeger was gegaan. Ik verwachtte echt niet dat ze bij ieder ding vertelde wat ze er bij voelde, maar dit was ook echt niet de bedoeling! Ik was hier maar eventjes en ik ging mijn tijd hier niet laten verpesten omdat Rhi het zo nodig vond om afstand te nemen om zoiets?!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik snapte echt niet waarom Luke hier nou een probleem van moest maken. Als zijn gevoelens echt zo gekrenkt waren omdat ik we was gelopen, dan moest hij daar maar iets aan doen? Hij kon niet verwachten dat iedereen altijd maar naar hem luisterde. Ik had het niet gewild, dus ik was weg gelopen! Alsof dat nou zo erg was? Ik had het vervolgens gewoon irritant gevonden dat hij achter me aan was gelopen, want dat deed hij altijd! Daarna had hij mijn naam op zo’n speciale manier uitgesproken. Een toon waaruit ik nooit kon halen of hij medelijden met me had, boos op me was of echt verdrietig omdat ik iets had gedaan wat zijn gevoelens had geraakt, maar ik haatte het als hij dat deed! Hij moest me gewoon vertellen waar hij mee zat. Al kon ik niet beloven dat ik er wat aan zou doen. Als ik het niks vond om er naar te luisteren, waarom zou ik er dan nog naar luisteren? Dat was mijn beslissing en daar had Luke niks over te zeggen! ‘Als het niet erg is dat ik er niet naar wilde luisteren, waarom maak je er dan zo’n probleem van?’ vroeg ik aan hem. Hij had zojuist nog gezegd dat het niet erg was geweest! Dat was zijn exacte woorden! Was het dan echt zo erg dat er iemand weg liep? Alsof er nooit iemand weg liep bij zijn shows. Dat deden mensen vast ook wel. Misschien niet die gillende fans, maar er waren vast genoeg oudere familieleden die verplicht mee moesten en er niks aan vonden. Als hij dat dan niet leuk vond, kon ik er nog een soort van in komen. Dan ging het om zijn eigen muziek. Dit was gewoon een nummer wat hij ergens had gevonden en hij had besloten dat hij het met mij had willen delen. Iets wat een foute beslissing was geweest, want ik hoefde het echt niet te horen! ‘Ik bepaal zelf wel of ik weg loop of niet? Als ik er niet naar wil luisteren, dan kan ik dat gewoon doen! En als ik geen zin heb om er over te praten, dan kies ik zelf wel hoe ik er dan wel mee om wil gaan!’ riep ik naar Luke. Hij vond het duidelijk maar niks dat ik wegliep, maar dat was mijn keuze? Als ik zo om wilde gaan met bepaalde zaken, dan moest hij me dat laten doen. Niet iedereen had een uitlaatklep! In ieder geval niet eentje waar je ook nog eens miljoenen dollars mee kon verdienen. Luke had sowieso niet het recht om voor mij te bepalen hoe ik ergens op moest reageren. Hij mocht het best nergens op vinden slaan, en misschien was het ook niet de meest handige manier om ergens mee om te gaan, maar voor nu was het mijn manier en ik vond dat hij me daar in ook moest accepteren! Iets wat hij duidelijk niet deed. Hij wilde niet dat ik wegliep, maar wat moest ik dan gaan doen? In stilte naast hem zitten, wachtend tot hij me zou knuffelen? Alsof ik daar nu zin in had! Ik had geen behoefte om getroost te worden of om er over te praten. Als ik dat had, dan gaf ik dat wel aan. Op dit moment had ik nergens behoefte aan en ook dat had ik laten weten. Luke was het er alleen niet mee eens, maar dat vond ik eerder zijn probleem dan het mijne! Ik keek op naar Luke, wie voor me stond terwijl ik op de bank zat. Het was aan hem te zien dat het hem frustreerde, maar hij wist hoe ik was? Ik ging niet open bij elke gebeurtenis die er vertelde. Er waren dingen waar ik echt niet over wilde praten. Luke wist al meer dan wie dan ook, iets wat hij nu leek te zijn vergeten. ‘Als je er niet van houd om me weg te zien lopen, dan suggereer ik dat je je om gaat draaien. Ik ga namelijk weg,’ zei ik, waarna ik overeind kwam.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik had geen idee waarom Rhi het nu ineens weer nodig vond om dicht te klappen. Ik had juist gedacht dat het heel erg goed tussen on was gegaan! Dat was het ook echt? We hadden over dingen kunnen praten die er waren gebeurd, maar in mijn ogen had ik nooit echt iets gepusht? Als ze daar een beetje aan dacht dat moest ze toch ook weten dat ik dit ook niet zou pushen? Dan moest ze ook weten dat ik er geen vragen of zou stellen, zolang ze er zelf geen aanzet toe gaf! Het betekende echter ook niet, dat ik me zomaar aan de kant zou laten zetten, want dat gebeurde er nu wel een beetje? Rhi vond het nodig om weg te gaan en ik snapte echt totaal niet waarom? Dat we er niet over hoefden te praten, betekende niet meteen dat ze maar weg moest? Dat hoefde helemaal niet. Ik wist ook niet hoe we de ongemakkelijkheid dan weg zouden moeten halen. Want dat was het nu wel een beetje? Maar we hoefde er echt niet over te praten. We konden zelfs doen alsof het niet gebeurd was, iets waar Rhi soms wel goed in was. Ik snapte echt niet waar dit nu vandaan kwam. Alsof ik haar een reden had gegeven om me weg te drukken. Misschien door het nummer, het kon best dat het dichter bij was gekomen, te dicht bij! Dat mocht ook best. Ze mocht zich er rot door voelen en dat mocht ze ook best wel laten zien! Ze hoefde er echter zo om te doen? "Omdat je het ook gewoon kan zeggen!" Rhi kon zich toch ook wel bedenken dat het niet de manier was geweest om te reageren. Ze had kunnen vragen of ik er mee had willen stoppen! Dan had ik dat gedaan! Ze had niet uit hoeven roepen dat ze er niet naar willen luisteren. Ze had het best mogen vinden, maar een normale vraag was ook niet moeilijk? "Ik heb nooit gezegd dat je er over moet praten!" Dat had ze nooit hoeven doen, dus nu hoefde het voor mij ook echt niet? Maar dan hoefde ze zich gewoon niet zo te gedragen, dat ze het wel deed, irriteerde me wel een beetje? Het leek een beetje alsof we weer heel wat stappen achter hadden gezet. Alsof we weer een jaar terug waren. Iets wat in een paar minuten voor elkaar hadden gekregen. Misschien had ik het niet moeten spelen, maar ik kon van te voren ook niet weten wat voor reactie ik kreeg op zoiets? Had ik dan eerst moeten vragen wat ze er van vond, of ze het oké vond als ik dit voor haar speelde? Dat leek me wel heel erg onnodig! "Maar weglopen is gewoon de laffe optie." Dat was het ook gewoon echt? Als Rhi iets niet was, was het laf! Ik vond het heel erg leuk dat Rhi juist iemand was die vertelde wat ze vond. Maar dat deed ze nu niet eens? Dat deed ze nooit als het om iets ging wat te dicht bij was gekomen. Dan was ze gewoon weg? Het maakte haar misschien niet minder sterk als ze me gewoon vertelde wat ze vond! Iets wat ze duidelijk helemaal niet meer ging doen, wat ook prima was, maar dan hoefde ze alsnog niet zo te doen! Toen Rhi aangaf dat ze weg zou gaan, had ik het echt helemaal gehad? Ik wilde niet dat ze wegliep, want ik wist dat ze dan ook niet zomaar meer terug zou komen? Als ze daar uit die deur ging, zou ze er morgen echt niet meer voor staan. Dan zou ik niet binnen worden gelaten als ik voor die van haar stond. Daarom pakte ik haar hand vast, zodat ze in ieder geval niet zomaar weg kon lopen. Nu stond ze toch dichtbij. "Weglopen gaat niets helpen? Het maakt het in ieder geval niet beter." Wat had ze er aan? We hadden het hier eerder over gehad! Toen was ik het zat geweest dat ze tekens maar weg liep!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Op dit moment wilde ik niets liever dan weg lopen. Waar ik naar toe zou gaan, zou ik nog wel zien. Ik voelde er niks voor om naar huis te gaan, laat staan naar Jackie. Ik was hier naar toe komen rijden, dus ik had alle vrijheid om ergens naar toe te gaan en daar een tijdje te blijven. Op dat moment voelde dat wel het beste. Ik wilde weg van dit appartement, weg van de muren waar Luke me haast dwong om te blijven omdat hij het niet eens was met mijn gedrag. Hoe meer hij echter wilde dat ik hier blijven, hoe benauwder het begon te voelen en hoe liever ik hier weg wilde. ‘Maar dat is wat je wil? Is het niet?! Dat ik op je schoot kom zitten en het allemaal vertel alsof het niks is?!’ Volgens mij was dat wel wat hij wilde. Een soort perfecte relatie waarin je elkaar alles kon vertellen. Misschien dat het de afgelopen tijd goed tussen ons was gegaan, maar dat betekende niet dat ik hem nu in alles vertrouwde en meteen alles aan hem wilde vertellen! Sommige dingen kwamen te dichtbij en ik vond dat hij het moest accepteren als ik zoiets aankaartte! Iets wat ik wel had gedaan?! Ik had misschien niet direct gezegd wat er aan de hand was, maar ik was weg gelopen en dat was toch duidelijk genoeg? Ik had het niet willen luisteren! Luke was degene die er zo’n fucking probleem van maakte, omdat hij het blijkbaar niet aan kon dat ik even weg was gelopen om iets anders te doen! Luke vond weglopen een laffe optie. Iets wat het ook was, daar was ik me ook wel bewust van, maar weglopen was het enige wat ik ooit had geleerd. Niemand had me ooit verteld hoe ik met dit soort dingen om moest gaan, dus ik had er mijn eigen oplossing voor gezocht. Als ik ergens niet over wilde praten, of als ik iets niet wilde, dan negeerde ik het. Iets wat nu onmogelijk was, want Luke ging er maar over door. Hij had dan wel niet gezegd dat ik moest praten, maar het was wel duidelijk dat hij dat van me wilde. Ik was die persoon niet? Als hij een relatie wilde waarin er constant met elkaar werd gepraat, dan zocht hij het allemaal bij de verkeerde? Iets wat hij ondertussen wel zou moeten weten. Dat hij me echter laf noemde, want dat deed hij in feite wel, kon ik niet hebben. Als er iets was wat ik niet was, dan was het laf. Ik had genoeg shit doorstaan en ik was lang niet voor alles in mijn leven weggelopen. Alleen voor de dingen waar ik me aan irriteerde of waar ik, op dat moment, niet mee had willen dealen. Het was nog altijd mijn beslissing of ik weg wilde lopen of niet. Terwijl ik weg probeerde te lopen, want op dit moment wilde ik echt heel erg graag weg uit dit fucking appartement, pakte Luke mijn hand vast. In een reflex duwde ik hem met mijn andere arm naar achteren, zodat ik mijn hand los kon trekken. Heel veel haalde het niet uit, want Luke nog steeds met twee benen op de grond, maar hij had mijn hand in ieder geval los gelaten. ‘Probeer dat nog een keer en je krijgt een trap in je lul,’ snauwde ik naar Luke. Als hij één ding moest doen, was het mij laten gaan. ‘Niet alles hoeft meteen beter te worden gemaakt,’ voegde ik er aan toe. Ik liep zo snel mogelijk naar de voordeur en trok die open, waarna ik hem ook meteen weer dicht smeed toen ik eenmaal buiten was. Luke gedroeg zich echt fucking belachelijk? Het was duidelijk dat hij mijn gedrag niks vond, maar dat hij me vast probeerde te houden en me hier wilde houden, was echt fucking wanhopig! Als ik weg wilde, dan wilde ik weg. Daar kon hij niks aan veranderen. Iets waarvan ik had gedacht dat hij dat nu wel had geweten.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Met weglopen kwam je nooit heel erg ver? We hadden er nu helemaal niets aan als Rhi wegliep! We konden er echt helemaal niets mee? Volgens mij was het voor Rhi zo dat ze in haar ogen echt twee opties had. Hier blijven en praten, of weglopen. Maar we hoefden helemaal niet te praten! Niet meteen in ieder geval. Al was het nu ook wel raar als alles gewoon weer door zou gaan. Dat we zo weer naast elkaar op de bank zouden zitten en doen alsof er helemaal niets was gebeurd. Soms was Rhi daar wel heel erg goed in, maar ik wist zeker dat het nu niet zou gaan gebeuren. Er ging helemaal niets meer gebeuren, behalve het feit dat Rhi weg zou lopen, want hoe erg ik mijn best ook zou doen, de kans was groot dat ze weg zou lopen. Of dat ik haar in ieder geval niet tegen zou kunnen houden! "Het zou in ieder geval heel wat gemakkelijker zijn!" Dat was wel zo? Maar het was niet wat ik wilde? Ik wist dat Rhi niet zo was en daar had ik me ook niet bij neergelegd. "Maar ik weet dat het er niet in zit. En dat is prima. Weglopen is echter een hele andere kant!" Ik had ergens het idee dat Rhi niet eens aan het luisteren was. Dat ze ook helemaal niet wist wie ik was en met wie ze in een relatie zat? Ik zou niet van haar verwachten dat ze dicht tegen me aan zou kruipen en zou beginnen met huilen. Het was belachelijk dat ze er wel vanuit ging dat ik zo dacht. We zaten in een relatie en dan respecteerde hoe de andere reageerde op bepaalde situaties. Ik probeerde dat op het moment echt te doen, maar het was moeilijk om Rhi weg te laten lopen, terwijl we hier midden in zaten. Er werd niets uitgesproken, er werd niet eens iets gezegd! Wat gewoon echt lastig was?! Ik probeerde wel echt mijn best te doen om aan Rhi haar behoefte te denken. Ik wist dat ze niet een prater was? In ieder geval over dit soort dingen en dat hoefde ook helemaal niet! Het maakte het echter nog heel wat lastiger dat ze echt zo reageerde? Natuurlijk had ik ook wel kunnen weten dat ze zich niet zomaar vast zou laten pakken op dit moment! Maar ik had haar hier echt willen houden. Ik moest haar echter wel los laten toen ik een duw kreeg. Niet dat ze me daarmee om kreeg. Maar ik voelde wel dat ze de kracht had gezegd! Ik kon nu niet heel erg veel meer dan haar laten gaan. Niet dat ik bang was voor een trap tussen mijn benen. Rhi zou het zo doen, maar ik vond het wel belangrijker dat het goed tussen ons bleef gaan! Zoveel tijd hadden we niet met elkaar. Als we het wel hadden dan zouden we daar ook wel van moeten genieten? Dat ging nu echt niet! "Je hoeft ook niet van alles weg te lopen!" Riep ik haar nog na, toen ze had gezegd dat niet alles meteen beter hoefde te worden gemaakt. Dat hoefde ook niet zo? Maar het was ook niet fijn om een hele tijd met een naar gevoel te zitten! Zeker als ik geen idee had wanneer Rhi bij zou draaien. Dat kon namelijk nog wel eens een hele tijd zijn! Ik liet het nu maar even zo. Ik luisterde naar de voetstappen van Rhi en uiteindelijk hoorde ik het ronken van de motor van haar truck. Ik liet me terug zakken op de bank en liet de zucht die ik al een hele tijd binnen hield, eruit komen. Ik keek met mijn gitaar. Dat een nummer zoveel aan kon richten. Het kon emoties met zich meebrengen, maar ik had nooit gedacht dat dit had kunnen ontstaan? Dat was ook totaal niet mijn bedoeling geweest!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Een paar dagen later (:
~
Rhi.
Eigenlijk had ik Luke niet meer gesproken. Ik had er geen behoefte aan gehad? Misschien was dat egoïstisch, of gedroeg ik me als een bitch, maar ik had het gewoon echt niet gewild? Als ik hem op had gebeld of wat dan ook, dan had hij vast weer gezegd dat ik niet weg had moeten lopen. Iets wat ik ook wel wist? Weglopen was niet de beste optie, maar soms was het voor mij de enige optie die ik had gehad. Mensen hadden niet naar me willen luisteren, de helft van de tijd hadden ze me niet eens willen hebben. Dan was ik gewoon weg gegaan? Misschien was Luke niet de persoon van wie ik weg moest lopen. Ik wist dat het fout was en ik wist ook dat ik aan hem had beloofd dat ik beter mijn best zou doen voor onze relatie, maar soms had ik mijn ruimte nodig? Op dat moment had het echt heel verstikkend gevoeld. Ik had daar niet kunnen blijven en doen alsof hij niet dat nummer een paar minuten geleden had gespeeld. Misschien wilde Luke dit nu wel niet meer, net zoals in Bali. Of eigenlijk, iets voor Bali. Toen was hij er ook klaar mee geweest en als ik niet naar Bali was gegaan, dan hadden we waarschijnlijk nooit de relatie gehad waar we nu in zaten. Ik had er ook wel echt mijn best voor me gedaan? Ik vond dat Luke ook daar naar moest kijken en zich niet alleen maar moest focussen op die ene keer dat ik hem weer van me af probeerde te duwen. Sommige dingen kwamen nou eenmaal te dichtbij. Ik had daar geen controle over? Als ik er controle over had, dan had ik niet zo gereageerd en dan was ik waarschijnlijk wel gebleven! Gelukkig had ik mijn gedachten nog een beetje kunnen verplaatsen naar iets anders, want ik had veel getraind de afgelopen dagen. Soms zelfs een paar uur extra, of een dag extra. Vandaag was de dag van mijn eerste wedstrijd. Het was niet een groot iets, het was immers maar de N-klasse, waarin alleen nieuwelingen speelden. Ik zou tegen een ander meisje moeten die in mijn gewichtsklasse viel en volgens Kevin was ook zij redelijk nieuw als het ging om boksen. Hij dacht zelfs dat ik wel een kans maakte, wat best vleiend was aangezien ik het nog niet eens zo heel lang deed. Tot nu toe ging het best goed, al wilde ik niet te optimistisch zijn. Ik hield me niet teveel bezig met hoeveel punten ik al had van de jury, maar we hadden al twee rondes van twee minuten gehad. We hadden beide al wat rake klappen uitgedeeld, maar ik merkte wel aan mijn tegenstander dat ze te snel wilde. Ze nam nauwelijks de tijd om terug te keren als ik haar ergens had geraakt, waardoor haar stoten soms ongecoördineerd en slordig waren, wat het voor mij weer makkelijk maakte om haar te blokken en vervolgens uit te halen. Ik had een paar slokken water genomen om iets bij te tanken, terwijl ik mijn ogen op mijn tegenstander hield. Kevin noemde het intimideren, wat een belangrijk deel was van de sport. Je moest laten zien dat je sterker was, sneller, beter. Als je dat uitstraalde, dan was het voor de tegenstander al een hele andere wedstrijd. Ieder moment zouden we weer verder gaan met de laatste twee minuten, waarna we zouden horen wie er had gewonnen. ‘Je doet het echt heel erg goed, Rhi!’ hoorde ik Edyn roepen, maar ik zag zo snel eigenlijk niet waar ze was. Het was wel lief van haar dat ze was komen kijken. Ze was ook heel enthousiast geweest over het feit dat ik wedstrijden zou gaan spelen! Ze had zelfs nog nieuwe kleding voor me willen kopen, maar daar had ik haar in tegen kunnen houden! Ik zag de scheidsrechter gebaren dat we weer zouden beginnen en ik deed mijn bitje weer in, waarna ik terug liep naar de plek waar we zouden starten. Zodra we het sein kregen om te beginnen, dekte ik mezelf in en wachtte ik totdat zij als eerste uit zou halen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Een paar weken vrij tussen de verschillende delen van de tour was fijn. Toch kon ik er niet helemaal van genieten. Ik had van te voren ook niet gedacht dat het zo had kunnen gaan tussen mij en Rhi? Ik wist niet eens of ik moest spreken van een ruzie of niet. We hadden beiden wel geschreeuwd, maar we hadden niet eens echt de tijd gehad om een ruzie te hebben. Rhi was gewoon weggelopen! Natuurlijk had ik de afgelopen dagen geen berichtjes van haar gekregen. Die had ik zelf ook helemaal niet verwacht, maar ik had er misschien wel een beetje op gehoopt. Zo was Rhi gewoon niet. Ik had het hier echter niet bij willen laten en ik wist ook wel zeker dat Rhi dat niet had willen doen. Rhi had me wel verteld dat ze een wedstrijd had. Vanaf het eerste moment had ik me al wel bedacht dat ik daar naar toe zou gaan en ook nu waren mijn gedachten niet veranderd. Ik wilde er voor Rhi zijn. Het was haar eerste wedstrijd en dat was toch wel iets speciaals. Daarom had ik wat berichtjes naar Edyn moeten sturen om te weten waar en wanneer het precies was. Toen ik aan was gekomen, had ik gemerkt dat Edyn of de tijd niet goed door had gegeven of ze het niet helemaal goed had getypt. Want er klonk van alle kanten wel geroezemoes, maar het was wel duidelijk dat ze de boksers de ruimte gaven om de wedstrijd te vechten. Er waren vast meer wedstrijden, dus het kon nog best zo zijn dat Rhi later aan de beurt kwam. Toen ik dichter bij de ring liep, zag ik echter dat ze er al in stond. Op dat moment haalde haar tegenstander uit, maar Rhi had volgens mij best wel onder controle. Wat ze wel liet zien doordat ze ineens uithaalde en het meisje een rake klap gaf. Er klonk wat gejuich van de mensen die aan het kijken waren. Ik wist zelf niet of dat afleidend was of niet, daarom hield ik me ook maar gewoon stil. Het was echter wel echt vet om te zien? Rhi stond daar zonder ook maar een klein beetje angst in haar ogen, dat terwijl ze zo in elkaar kon worden geslagen. Dat mocht vast niet, maar alsnog! De klappen konden volgens mij best wel heel erg hard aankomen! De tegenstander van Rhi begon wat heen en weer te bewegen, ze wilde Rhi duidelijk weer een klap verkopen. Dat gaf mij de tijd om naar Edyn te lopen, die dicht tegen een behoorlijk grote en gespierde gast stond. Iemand die duidelijk een bokser was. Edyn stond wel heel erg gespannen te kijken, wat ik ook wel snapte! Het was toch wel een raar idee dat Rhi daar stond en dat er zoiets ergs kon gebeuren dat ze iets gebroken had? Al deed Edyn zelf ook aan de sport en moest ze ook wel weten dat het er vast zo veilig mogelijk aan toe ging. "Oooh Luke, je bent gekomen!" Ik knikte en sloeg één arm om Edyn heen toen ze zich al los had gemaakt uit de armen van de jongen bij wie ze had gestaan en haar armen naar mij uit had gestoken. "Ja natuurlijk. Ik had dit niet willen missen." Dat wilde ik echt niet? Ik was blij dat ik hier nog bij had kunnen zijn voordat we verder zouden gaan met de tour. Volgens mij had Edyn ook wel door dat ik te laat was, maar ik besloot er mijn mond over te houden. Ik wilde niet dat ze zich schuldig zou voelen omdat ze een verkeerde tijd door had gegeven. Toen Edyn me los had gelaten en weer terug was gestapt in de arm van de jongen, had ik even de kans om weer naar Rhi te kijken. Die ondertussen nog een paar rake klappen aan het uitdelen was. "Dit is Ryle!" Bracht Edyn nog uit, waardoor ik de jongen wel even een hand moest geven. Al was een jongen wel een rare term, ik ging er echter vanuit dat de gast niet heel veel ouder was dan Edyn zelf? Het maakte ook niets uit, het was iets wat ze zelf moest weten. "Luke." Stelde ik mezelf voor, terwijl Rhi alweer mijn aandacht trok.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Boksen was niet iets waar je direct over na dacht. Het ging vanzelf. Als iemand je probeerde te raken, dan zorgde je er voor dat je de stoot ontweek. Je probeerde jezelf te verdedigen, hopend dat niemand er doorheen zou breken. Natuurlijk moest je de ander goed in de gaten houden, maar ik had het idee dat ik niet eens meer na kon denken als ik eenmaal bezig was. Ik focuste me op wat er voor me gebeurde. Ik hoorde vaak niet eens het geschreeuw achter me, maar dat maakte me ook niet uit. Voor nu was de wedstrijd het belangrijkste, misschien zelfs wel winnen. De puntentelling was hier behoorlijk vreemd. Als de jury tegelijkertijd op de knop drukten, werden er punten toegekend. Ik was er niet eens mee bezig. Ik probeerde enkel zelf zoveel mogelijk uit te halen en mezelf goed te verdedigen, zodat zij dat niet bij mij zou kunnen doen. Ik haalde uit en voelde hoe haar lichaam naar achteren ging door de klap die ik uithaalde. Ik dook weg voor iedere uithaal die ze maakte, al moest ik er ook een paar incasseren. Het waren maar twee minuten, maar soms konden ze ongelooflijk langzaam verstrijken. Toch klonk het eindsignaal sneller dan dat ik had verwacht, wat betekende dat de wedstrijd voorbij was. Nu was het wachten op wie er had gewonnen. Misschien dat alle toeschouwers het al wisten, maar ik had me er echt te weinig mee bezig gehouden. Ik liep naar het midden en ging vervolgens naast de scheidsrechter staan. Mijn hand werd vastgenomen, net zoals die van mijn tegenstandster. Op dit moment wilde ik wel heel graag winnen. Iets wat ik eigenlijk nog nooit had gehad. Misschien ook wel omdat er nooit echt erkenning was geweest voor de dingen die ik had gedaan, zoals streetart. Nu ik echter hier stond, buiten adem en wel, wilde ik niets liever dan dat mijn naam genoemd zou worden. Ik kon zweren dat mijn arm omhoog werd getrokken voordat ik mijn eigen naam hoorde, maar het was wel echt zo. Ik had gewonnen! Iets waar ik wel op had gehoopt, maar ik had zodanig niet op de punten gelet dat ik geen idee had gehad of ik wel echt kunnen winnen. Mijn arm stond echter hoog en trots in de lucht, wat betekende dat ik had gewonnen! Ondanks dat ik lang niet zo enthousiast was als Edyn, kwam er wel een glimlach op mijn gezicht. Ik had nog nooit echt iets gewonnen? Niet op deze manier! De mensen om me heen waren allemaal aan het juichen en klappen, ondanks dat het er echt niet heel veel waren. Het voelde heel vreemd om toe te geven, maar het was best fijn? Ik zag Edyn vrolijk in haar handen klappen en op en neer springen, al werd mijn aandacht meteen getrokken door het lange figuur dat naast haar stond. Het was Luke! Ondanks alles was hij hier komen kijken. Ik had er niet eens meer aan gedacht dat ik hem had verteld over de wedstrijd, maar blijkbaar had hij het wel onthouden en had hij toch willen komen kijken, ondanks dat ik van hem weg was gelopen zonder te vertellen wat er aan de hand was geweest. Hij had me misschien zelfs wel zien winnen! Zo snel als ik kon trok ik mijn handschoenen en bitje uit, die ik in de hoek van de ring neerlegde. Ik klom tussen de touwen door en sloeg zonder nog iets te zeggen mijn armen om Luke heen. Ik kon eigenlijk niet geloven dat hij er was? We waren boos op elkaar geworden en we hadden elkaar de afgelopen paar dagen niet meer gesproken. Volgens mij had ik hem niet eens verteld waar en wanneer mijn wedstrijd was geweest, wat betekende dat hij vast aan Edyn had gevraagd waar hij had moeten zijn. Ondanks de ruzie, voor zover het een echte ruzie was, was hij op komen dagen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Rhi had vanaf het begin een mening gehad over mijn muziek, wat niet heel erg positief was geweest. Toen we elkaar echter beter hadden leren kennen, had ze wel duidelijk gemaakt dat ze achter me stond. Ze snapte het misschien niet helemaal, maar de laatste tijd had ze echt laten weten dat ze er voor me was. Dat hoefde ook echt niet door bij elk concert te zijn. Ik kon haar er in ieder geval over vertellen als ik dat wilde. Ik had zelf ook geen verstand van boksen. Het was niet de bedoeling om elkaar zoveel mogelijk te slaan? In ieder geval niet waar je maar kon gaan. Waarschijnlijk kreeg je punten op hoe de klap aan was gekomen? Ik wist het niet precies. Ik had ook niet echt de kans gehad om aan Rhi te vragen hoe het allemaal ging? Nu ik hier stond, vond het ik het vooral mooi om Rhi zo bezig te zien. Ze was echt in haar element. Zelfs toen ze klaar was en stond te wachten op de uitslag, kon ik aan haar zien dat ze het echt fijn had gevonden. Er was iets in haar ogen, wat ik niet anders kon beschrijven dan vastberadenheid. Ze kon niets meer doen aan de uitslag, maar het was wel duidelijk dat ze echt graag wilde winnen. Toen haar arm uiteindelijk omhoog werd getild, kon de grijns ook niet meer van mijn gezicht op. Het was super goed! Dit was haar eerste wedstrijd en ze had hem gewonnen! Ik wist niet hoeveel ervaring het andere meisje had, maar Rhi had wel gewonnen! Wat heel erg goed was! Natuurlijk was Edyn enthousiast. Die stond zowat te springen van blijdschap. Zo voelde ik me ook wel een klein beetje van binnen. Het was niet zomaar iets? Rhi had heel erg goed haar best gedaan, had zoveel trainingen gehad en daar was dit alles uitgekomen! Het was echt een begin van iets goeds? Ze kon hier wel echt veel in leggen! Ik hoopte echt dat ze er mee door zou gaan? Maar aan haar gezicht te zien zou ze dat wel echt doen! Waarschijnlijk zou het niet altijd even goed gaan, maar Rhi snapte dat ook wel? Ze hoefde echt niet alles te winnen, zo lang ze maar niet op gaf. Iets wat Rhi kon! Als ze dat wilde. Ze had het van de week het tegendeel bewezen. Dat had gegaan over onze relatie. Of niet eens echt daar over, maar over het feit dat ze niet wilde praten! Maar daar ging het nu niet om? Ik had hier willen zijn voor Rhi! Misschien was het wel goed dat ze me van te voren niet had gezien? Dan had er misschien nog wel woede gezeten. Ik had haar ook niet willen afleiden in haar boksen? Nu had ze me wel door. Ik probeerde aan haar blik af te leiden wat ze er van vond dat ik hier was. Heel erg veel tijd had ik daar echter niet voor, want het werd me al snel duidelijk. Ik sloeg mijn armen om Rhi heen toen ze dat ook bij mij had gedaan. Ik merkte aan haar ademhaling dat ze nog even bij moest komen, maar dat was ook niet gek! Volgens mij was zoiets als boksen heel erg inspannend? Je moest echt overal op letten. "Gefeliciteerd." Zei ik zachtjes. Ze verdiende een felicitatie! "Je was echt geweldig." Wat ik er van had kunnen zien in ieder geval! Ik had er niet heel erg veel verstand van? Maar ze had gewonnen! Dus dan had ze het vast goed gedaan. In mijn ogen lag het ook niet heel dicht bij elkaar, maar daar wist ik ook niets van! Het maakte ook niets uit! Rhi had in ieder geval haar best gedaan en ze had uiteindelijk gewonnen! Wat echt heel erg goed was! Al was het nog veel belangrijker dat zij het fijn vond! En op het moment vond ik het zelf toch best wel belangrijk dat ze gewoon in mijn armen stond! Ze had niet tegen me geschreeuwd omdat ik hier was gekomen!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
We hadden elkaar beloofd om aan deze relatie te blijven werken. Het was niet iets wat je zomaar kon beloven en daarna niet meer kon doen. Aan relaties zat nou eenmaal werk. Ik moest blijven leren, ook als het ging om hoe ik met bepaalde momenten om ging. Het was waarschijnlijk niet juist geweest, hoe ik had gehandeld. Toch was dat op dat moment het enige logische voor me geweest. Achteraf wist ik wel beter, maar wist niet iedereen achteraf altijd beter? Luke was nu wel hier, wat betekende dat hij me nog een kans wilde geven. Een kans die ik ook heel erg graag aan wilde nemen! Want nu was hij hier, op een belangrijk moment en ik realiseerde me maar al te goed dat ik hem hier ook heel erg graag had willen hebben. ‘Dankjewel,’ zei ik zacht. Het betekende best veel dat hij naar me was komen kijken? Ik had het Edyn niet gevraagd, die was sowieso wel op komen dagen, en aan Luke had ik alleen maar verteld dat de wedstrijd snel plaats zou vinden. Ik had hem niet direct gevraagd of hij had willen komen kijken, maar blijkbaar had hij dat wel gewild. Hij had een paar weken vrij en hij had besloten dat hij hier wilde komen kijken, zelfs na hoe ik hem had behandeld. Want ik wist ook wel dat het niet heel netjes was geweest. Weglopen was ontzettend laf en Luke had al het recht om er boos over te zijn. Of hij echt nog boos was, wist ik niet. Hij was wel komen kijken. Ik had hem aan het begin niet in het publiek zien staan, maar ik had ook niet heel erg goed gekeken. Misschien was hij er toen ook al wel geweest! ‘En bedankt dat je bent komen kijken.’ Het betekende wel wat? Het was niet zo dat ik ooit ouders had gehad die ergens bij waren komen kijken, al had ik ook nooit echt meegedaan aan een sport of wat dan ook. Ik wist zeker dat mijn voorgaande pleegouders er nooit om zouden hebben gegeven. Luke was wel komen kijken. Iets wat liet zien dat hij zich ook aan zijn belofte probeerde te houden. Wat er ook gebeurde, hij zou niet weg gaan. Zelfs niet na alle shit die ik uit had gehaald. ‘Ik had niet weg moeten lopen,’ mompelde ik. Dat had ik zelf op dat moment ook al wel geweten, maar weglopen was gemakkelijker dan vertellen wat me dwars zat en over het algemeen was ik gewend om het te doen. Misschien moest ik gewoon accepteren dat ik mijn muur best weer iets mocht optrekken, maar dat ik hem niet meteen kilometers verderop neer hoefde te zetten. Zeker niet als het ging om mij en Luke. ‘Rhi, je was echt zo goed! Ik kan niet geloven dat je hebt gewonnen!’ kirde Edyn, waardoor ik me besefte dat ze waarschijnlijk ook stond te wachten op een knuffel. Ik liet Luke los en ik kreeg meteen al de armen van Edyn om me heen. Volgens mij was ze nog blijer dan ik! Al was ik ook wel blij? Gewoon anders blij! Ik was vooral heel erg trots, want ik had niet verwacht dat ik zou kunnen winnen! Daarnaast was ik ook gewoon heel erg blij dat Luke hier was! ‘Misschien kunnen we nu wel iets gaan drinken met z’n allen? Nu Luke er ook bij is!’ stelde Edyn voor, waarop ik mijn schouders ophaalde. Ik wilde nu eerst even gaan douchen en alles op me in laten zinken, want ik had wel zojuist gewonnen! ‘Ik denk niet dat ik dat ga redden, babe. Ik heb nog genoeg andere dingen te doen,’ zei Ryle tegen Edyn. Niet dat het me echt uitmaakte. Ik kende die hele jongen niet eens! Het enige wat ik wist was dat hij Edyn wel had zien zitten, dus ik had tegen Edyn gezegd dat ze een praatje met hem had kunnen maken? Ze had een hele lange tijd alleen maar bij Michael gezeten, dus het was nu wel weer eens tijd voor iets anders.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik had dit ook helemaal niet willen missen? Ruzie of niet, dat had me er echt niet toe gedaan. Het was wat makkelijker geweest als die ruzie zich niet voor had gedaan. Dan was ik hier waarschijnlijk wel op tijd geweest en had ik Rhi misschien succes kunnen wensen. Niet dat ze dat echt nodig had gehad! Ze had het goed gedaan! Heel erg goed zelfs! De enige manier om iets te leren, was het heel erg veel doen. Ze kon oefenen wat ze wilde, in een echte wedstrijd zitten, was toch altijd anders! Ze had zich echter heel erg goed gehouden! Het leek me ook niet makkelijk om daar te staan, wetend dat je klappen zou krijgen en het waarschijnlijk pijn zou doen. Ergens snapte ik niet heel erg goed waarom Edyn deze sport uit had gekozen. Het was wel iets voor Rhi, maar niets voor Edyn? Die wilde echt niet dat Rhi pijn had? Het viel me nog mee dat ze niet iedere keer als haar tegenstander uit had gehaald, helemaal weg was gekropen tegen Ryle. Dat was namelijk echt iets wat ik Edyn wel zag doen. Rhi leek in ieder geval blij dat ze deze sport had gevonden en ze paste er ook echt wel in. Ik zag het in ieder geval wel voor me dat ze ver kon komen? Ze hoefde echt niet meteen voor de hoogste klasse te richten, zoiets deed je in stappen! "Ik had het niet willen missen." Dat was wel echt zo? In een relatie hoorde de steun er gewoon bij. Rhi had misschien niet door gehad dat ik er was geweest, maar ze kon nu wel de vreugde met me delen? Het leek in ieder geval dat het nu allemaal weer goed was. Eigenlijk was het heel erg makkelijk? Rhi was eigenlijk ook geen moeilijk persoon? In ieder geval niet als het ging over het boos blijven. Sommige meiden bleven er maar in hangen, wat gewoon een ellende was? Ik was juist blij dat Rhi niet zo was? Ik had niet gedacht dat het echt zo simpel was als hier komen, maar het was wel duidelijk dat het voor haar wel wat betekende dat ik hier was? Ik knikte voorzichtig toen ze toegaf dat ze niet weg had moeten lopen. Dat had ze inderdaad niet moeten doen? Het had het allemaal moeilijker gemaakt? Maar misschien had Rhi de afstand ook wel eventjes nodig gehad om het een en ander te beseffen. Ik kon haar het niet kwalijk nemen dat ze ineens het idee had gehad dat ze afstand had moeten nemen? Misschien had ik het ook wel een beetje bij mezelf moeten zoeken. "Je doet je best en meer kan ik niet van je vragen." Dat was echt zo en dat wist ze zelf waarschijnlijk ook wel. Want ze deed ook echt haar best? Ze probeerde me mee te nemen in wat er vroeger was gebeurd. Ze probeerde me zoveel mogelijk te vertellen en meer dan dat kon ik niet van haar vragen? Dan konden er dagen bij zitten dat ze zoiets had dat het allemaal te dicht bij kwam. Het was niet fijn? Maar ik kon er nu ook niets aan doen! Rhi zelf ook niet. Ik moest Rhi wel los laten toen Edyn haar ook wilde knuffelen. Ik keek even naar Ryle. Het was raar om Edyn met iemand anders te zien? Niet dat Michael niet verder was gegaan. Het was gewoon een heel raar verhaal. Edyn had gezegd dat Michael vreemd was gegaan met Emmi. Michael die beweerde dat het niet zo was, maar ondertussen wel een soort van iets had met Emmi, of niet! Het was gewoon vreemd? Edyn had duidelijk ene nieuw iemand of ze daar nou een relatie had of niet. Het was wel duidelijk dat hij het niet echt druk had? Dat had Edyn niet door, ik zou het haar ook echt niet vertellen. "Een andere keer dan?!" vroeg Edyn meteen, waardoor Ryle wat twijfelend knikte. Dat zou toch niet gaan gebeuren? Wat we hierna deden maakte me niet heel erg veel uit, maar het was wel duidelijk dat Edyn ook mee zou gaan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ondanks alles had hij het niet willen missen? In mijn ogen was dat best bijzonder, want ik had me toch wel als een behoorlijk bitch gedragen. Ik had niet weg hoeven lopen. Ik had ook kunnen zeggen dat ik er iet over had willen praten, maar op dat moment had ik die afstand nodig gehad. Misschien was het iets van vroeger en was dat er gewoon zo in gaan zitten dat het gebeurde zonder dat ik het zelf echt door had. Gelukkig zag Luke wel in dat ik echt mijn best voor deze relatie probeerde te doen. Dat was eigenlijk ook alles wat ik van hem kon vragen. Hij moest geduld met me hebben, maar dat had hij wel. Anders was hij hier nooit naar toe gekomen. Hij had het echt graag willen zien, waar ik ook heel blij om was. Ik had hem dan pas gezien nadat ik had gewonnen, maar als ik hem tijdens het boksen had gezien, dan was ik ook heel erg blij geweest! Misschien was dat wel een beetje afleidend geweest, maar uiteindelijk was het maar een wedstrijd. Al was het wel een wedstrijd die ik had gewonnen! Ik keek even van Luke naar Ryle. Volgens mij snapte hij er niet veel van, maar het waren ook niet echt zijn zaken. Het waren de mijne ook niet, maar ik kreeg wel veel mee van Edyn. Ergens was ik wel blij dat Ryle af had gezegd, al had dat er ook wel aan zitten komen. Hij vond Edyn aantrekkelijk, wat ze ook wel was, maar volgens mij hoefde hij geen relatie met haar. Ik wist niet of Edyn het ook zo zag. Het enige wat ik tegen haar had gezegd was dat het wel goed was om iets met een ander te doen en dat het haar wel zou helpen om over Michael heen te komen. Dat leek wel redelijk goed te lukken? Ik wist niet wat Michael allemaal deed, en dat waren mijn zaken ook niet, maar ik vond nog steeds dat hij een flinke klap verdiende om hoe hij Edyn had behandeld. Als je iemand zou moeten respecteren in deze wereld, dan was zij het wel? Zeker als je een relatie met haar had. Nu vond ik haar af en toe vervelend, maar dat betekende niet dat ik haar zoveel pijn zou doen als wat Michael had gedaan? Hij verdiende echt een klap in zijn gezicht en die had hij ook nog wel van me tegoed. Niet dat ik hem er speciaal voor op zou zoeken. Als ik hem een keer zou zien, dan zou hij hem wel krijgen! Volgens mij ging Edyn er nog wel vanuit dat we dan iets met z’n drietjes zouden gaan doen, maar eigenlijk had ik daar ook niet heel erg veel zin in? Ik wist niet of Luke en ik nog wat uit moesten praten, maar ik voelde er niet veel voor om samen met Edyn milkshakes te gaan drinken. ‘Ik denk dat ik wat te moe ben om nu nog wat te gaan drinken,’ zei ik tegen Edyn, die wel een beetje beteuterd keek, al leek ze het ook wel weer te snappen. ‘Je hebt ook heel erg goed je best gedaan! We vieren een andere keer wel dat je hebt gewonnen!' Met die woorden gaf ze mij en Luke nog een knuffel en vervolgens liep ze weer naar Ryle. Waarschijnlijk had hij nu al meer interesse om samen iets met Edyn te doen. Ik draaide me weer om naar Luke en sloeg mijn armen rond zijn hals, zodat ik hem een kus kon geven. Ik was echt heel erg blij dat hij hier was en dat hij dit had kunnen zien. Ik had het nooit echt begrepen, waarom mensen dat soort momenten met iemand wilden delen. Nu snapte ik het echter perfect. ‘Wat wil je doen?’ vroeg ik aan Luke. Ik moest waarschijnlijk nog wel even iets uitlopen en misschien dat Kevin nog wat wilde bespreken, maar daarna konden we hier samen weg en dan zouden we samen wat kunnen doen, als hij dat tenminste wilde!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik had hier ook helemaal niet met ruzie weg willen gaan. Het duurde niet heel erg lang voordat we verder zouden gaan met de tour. Het duurde wel eventjes voordat ik Rhi dan had kunnen zien. Zo had ik niet weg willen gaan? Ik had helemaal geen ruzie gewild. In mijn ogen had het gewoon nergens op geslagen. Rhi had het vervelend mogen vinden. Natuurlijk mocht ze dingen niet fijn vinden, maar dat betekende niet dat ze mij meteen van haar af moest drukke. Op dat moment had dat haar het beste geleken, maar volgens mij dacht ze daar nu wel anders over? Ik hoopte het in ieder geval! We hoefden het er alsnog niet over te hebben. Als Rhi maar door had dat ze niet altijd mensen van zich af hoefde te drukken. Dat was nergens voor nodig. Niet bij mij in ieder geval. Ik zou er niet van weg gaan. Het leek me ook niet dat ze dat wilde, maar dat het diep van binnen wel zo ging. Ze was het gewoon niet gewend en ik wist dat ze heel erg haar best deed. Dat had ze al een hele tijd gedaan en soms zette je dan wat stapjes terug? Dat was altijd als je vooruit ging! Vanzelf werd je dan weer terug getrokken. Iets wat vervelend was, maar er was niets aan te doen. Dus ik ging hier ook niet in blijven zitten, zeker niet als Rhi dat ook niet deed. Ze had zelf ook wel door dat het niet hoorde en dat was eigenlijk alles wat ik van haar had willen horen. Ik hoefde niet geen excuses te horen en al zeker geen excuus. Gelukkig was Rhi ook helemaal niet zo. Rhi had Edyn zo afgewimpeld, wat betekende dat we nog tijd samen hadden. Ik vond Edyn niet vervelend, maar ik vond het toch wel fijner als ik gewoon echt wat tijd had met Rhi. Zeker nu! Het was weer beter tussen ons, dus daar moesten we wel een beetje van genieten. Daarbij moesten we toch wel een beetje vieren dat Rhi had gewonnen. Wat niet hoefde door ergens iets te gaan drinken. We konden ook thuis wat drinken. Al wist ik wel zeker dat Rhi echt niet zo moe was als ze beweerde tegen Edyn. Ik kon wel begrijpen dat ze wat moe was, zo’n wedstrijd was vast heel erg inspannend! Ik knuffelde Edyn nog even, die daarna snel naar Ryle ging, waarschijnlijk om het toch nog voor elkaar te krijgen om iets met hem te doen. Dat zorgde er voor dat Rhi en ik alleen achter bleven! "Het ligt er aan hoe moe jij bent." Zei ik lachend tegen haar. Iets wat ze best wel op een verkeerde manier op kon vatten. Wat ook best wel even mocht. Niet dat ik er meteen op doelde dat ik seks met haar wilde? Maar zulke dingen mochten we elkaar wel even laten denken. Al vond ik het ook prima om nu wat eten te halen en dan naar het strand te gaan? Of ergens naar toe te rijden. Het was ook niet vervelend om samen met Rhi op de bank te liggen, als ze echt zo moe was als ze had beweerd. Het maakte niet eens heel erg veel uit wat we deden, als we nog maar tijd met elkaar door konden brengen. Dat vond ik op het moment het belangrijkste? "En wat je wil doen." En moest doen? Want het kon nog best zo zijn dat ze hier even moest blijven om een soort van cooldown te doen? Of ze kreeg nog iets omdat ze had gewonnen. Ik wist niet precies hoe het allemaal ging. Rhi mocht gewoon aangeven wat ze wilde doen en wat we zouden gaan doen? Ze zou niet met ideeën komen die niet leuk waren. We hadden al heel wat leuke dingen samen gedaan? Het was vooral veel touren in haar truck geweest. We hadden vaak genoeg ergens eten gekocht om het heel ergens anders op te eten.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Het gevoel kon ik nu niet anders beschrijven dan trots? Het was niet vaak voor gekomen dat ik had gewonnen, of dat er echt mensen naar me waren komen kijken. Ik was wel echt blij dat Luke en Edyn dit hadden kunnen zien, maar ik was vooral blij dat Luke hier naar toe was gegaan om te komen kijken. Het voelde gewoon ontzettend fijn om te weten dat we dit soort dingen voor elkaar konden doen. Ik wilde ook nog wel een keer bij hem op tour komen kijken? Iets wat ik sowieso wel zou doen bij de shows hier in Los Angeles, maar misschien dat er nog iets te regelen viel. Ik wilde wel hetzelfde doen voor hem! Al moesten we nu vooral genieten van de tijd die we nog hadden in Los Angeles, want Luke zou weer verder gaan met de tour en die zou echt nog een hele tijd duren! Ze zouden zelfs als laatste pas naar Australië gaan, volgens mij. Het leek me dat die tour niet voor september of oktober af was gelopen. Ik hoopte dat Luke daar wel echt pauze krijgen, want dat verdiende hij wel! Hij had nu dan misschien twee weken, maar dat was echt niks. Het was echter wel heel erg lief dat hij zijn vrije tijd had besteed aan deze wedstrijd! Ik wist niet of hij alles had gezien, maar hij had me zien winnen en dat was het belangrijkste! ‘Moe genoeg om Edyn er mee af te wimpelen,’ zei ik zachtjes, voor het geval ze het toch nog zou kunnen horen. Soms had ik gewoon geen zin in dat blije gedoe van haar? Ik vond het heel erg lief dat ze was komen kijken en dat had ik haar voor de wedstrijd ook wel gezegd, maar ik had niet heel erg veel zin gehad om nu nog iets met haar te drinken? Zeker niet nu ik het net weer goed had gemaakt met Luke! Volgens mij had Edyn ook niet echt geweten dat we ruzie hadden gehad, al was het ook niet echt ruzie geweest. Edyn was nu in ieder geval weer naar Ryle, die nu vast wel spontaan zin had om iets te doen. Al die jongens waren hier best doorzichtig, zeker als het om Edyn ging, maar het was goed voor haar om eens iets anders te zien dan alleen Michael? Uiteindelijk kwam je maar echt op één manier over iemand heen en dat was door weer een ander te zoeken? Dat leek me in ieder geval wel, al had ik het ook niet bij anderen opgezocht toen Luke en ik een soort van uit elkaar waren geweest. Edyn leek er echter wel van te genieten, dus ik vond dat ik het nu ook best als een soort excuusje kon gebruiken om haar af te wimpelen. ‘Maar niet moe genoeg om het goed te maken,’ zei ik grijnzend, waarna ik hem een kus gaf. Normaal waren we de eerste dagen dat Luke terug was, niet echt te stoppen. Als je elkaar miste, dan deed je dat gewoon? Natuurlijk waren er meer dingen aan hem die ik had gemist, maar dat betekende niet dat ik het fysieke niet kon missen? Het was ook bullshit als iemand zij dat ze alleen maar op het innerlijk vielen. Je moest je toch echt aangetrokken voelen tot die persoon, dus uiterlijk speelde wel degelijk een rol, net zoals dat seks een rol speelde in een relatie! ‘Ik denk dat ik binnen een kwartiertje wel klaar ben hier.’ Ik moest nog wel een soort cooldown doen, daarnaast wilde ik Kevin ook wel bedanken? Hij was mijn trainer en dankzij hem had ik dit allemaal bereikt! Ik had het dan wel zelf gedaan, maar dankzij hem was ik zo ver gekomen? Hij had me getraind en door hem had ik nu wel dit alles bereikt! Er zouden vast nog meer wedstrijden komen, die ook vast nog een stuk moeilijker zouden worden dan deze, maar het was een begin. ‘Ik ben zo terug,’ zei ik tegen Luke, waarna ik mijn spullen verzamelde en naar Kevin ging.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
16 juli (:
---
Edyn.
Het was leuk om iedereen weer te kunnen zien! Het leek echt heel erg lang geleden en dat was het eigenlijk ook gewoon? Ik was een hele lange tijd thuis geweest, waar ik wel een paar dingetjes had kunnen regelen. Ik ging een paar keer per week met Rhi naar het boksen, wat heel erg leuk was! Rhi ging zelfs nog vaker dan dat en had al wedstrijden gebokst, waar ze echt heel erg goed was geweest. Ik hoefde zelf geen wedstrijden. Ik vond het gewoon leuk om te sporten. Daarbij waren er heel wat leuke mensen in de boksschool! Ik vond het heel erg leuk om te komen! En ondanks dat er heel wat nieuwe mensen in mijn leven waren gekomen, vond ik het ook heel erg fijn om hier weer te zijn! Bij een concert! Ik had de meeste mensen van de crew net al begroet! Ze voelden wel een klein beetje als familie en ik had willen weten hoe het met iedereen was gegaan! Er waren wel echt heel erg veel dingen gebeurd, maar volgens mij ging het wel goed met iedereen! Dat was in ieder geval wat ik er van mee had gekregen. Ik voelde me ook wel weer goed? Rhi had naar Luke gewild, omdat hij vandaag jarig was. Iets wat ik heel erg goed had begrepen! Ik had wel graag met haar mee gewild? Ondanks dat ik niet naar Michael toe ging. Dat hoefde ook helemaal niet meer. Ik vond het nog steeds vervelend dat we uit elkaar waren, maar het was gebeurd en ik probeerde Rhi haar advies op te nemen en gewoon door te proberen gaan met mijn leven. Daarom was ik ook wel mee? Ik wilde niet dat Michael invloed had om met wie ik verder nog om ging! Een feestje was altijd leuk, wat we vanavond waarschijnlijk wel zouden hebben! Luke was jarig! Dus dat moest gevierd worden! Het was toch ook al weer even geleden dat ik iets leuks had gedaan met Linn! Ze was wel even in Los Angeles geweest, maar dat waren echt maar een paar weekjes geweest en ik miste haar wel heel erg! Het was leuk dat we vanavond weer samen een feestje konden vieren en dat Rhi er ook nog bij was! Nu kon ik nog gewoon heen en weer reizen, waar ik naar toe wilde. Iets wat over een tijdje misschien niet meer kon doen? Het was al iets lastiger omdat ik een hondje had gekregen! Een heel erg lieve kleine Pug! Pixie! Volgens mama had hij nog niet kunnen vliegen omdat hij nog zindelijk moest worden, dus ze paste nu op hem! Naast Pixie had ik nog een andere reden waar ik niet veel meer uit Los Angeles zou kunnen! Ik had gesolliciteerd voor een baan in Disney! Als prinsesje! Als ik weer terug zou zijn had ik nog een paar dagen om me voor te bereiden en dan mocht ik audities doen! Iets wat me echt geweldig leek om te doen! Ik wilde echt heel erg graag een prinsesje worden. Er was misschien een kans dat ik het niet zou worden, maar ik wilde het wel heel erg graag? Dus misschien werd ik het wel echt. "Volgens mij zijn ze klaar!" In de tijd dat ik mee was geweest hadden ze She Looks So Perfect als laatste gespeeld, wat ze nu vast weer deden! Dat betekende dat ze bijna klaar waren! Dat was echt heel erg leuk, want dan kun Rhi, Luke feliciteren! Iets wat het allerbelangrijkste was? Al had ik ook geprobeerd of ze de taart had willen brengen toen ik door had gehad dat Linn dat van plan was geweest! Dan was het helemaal een verrassing geweest! Jammer genoeg had Rhi dat niet willen doen. Linn had het ook wel echt heel erg leuk gevonden? Luke ook! Maar die zou het nog veel leuker vinden als hij zag dat zijn vriendinnetje er was!

Luke.
Ik wist niet wat beter was. Een concert in Madison Square Garden, was echt geweldig. Een concert op je eigen verjaardag was dat echter ook. Misschien was het een beetje jammer dat de twee dagen niet met elkaar verwisseld hadden kunnen worden. Ik had echter helemaal niets te klagen. Ik had het idee dat ik echt de beste twee avonden van mijn leven had gespeeld. Er waren niet veel artiesten die in Madison Square Garden mochten spelen! Iets wat we gisteren echt hadden gedaan! Aan de avond van mijn verjaardag! Iets wat al een geweldig cadeau was geweest. Vandaag hadden we weer een concert gehad en misschien dat het voor sommige artiesten zo was dat die dan zou onder doen voor die in Madison Square Garden, maar dat was echt niet zo! Ik had het vanavond echt geweldig gehad! Het was al een cadeau om te kunnen doen wat ik het liefste deed. Dan was het ook een soort van cadeau om juist vanavond op het podium te kunnen staan. Natuurlijk had het ook zo zijn nadelen. Ik kon mijn verjaardag niet vieren op de manier zoals ik de andere jaren had gedaan. Dat kon volgend jaar wel weer? Of een andere keer dat ik dat wilde? Er waren genoeg kansen om uit te gaan. Natuurlijk hadden we dit jaar ook genoeg kansen om op het podium te staan? Maar niet op je verjaardag! Die kans was gewoon heel erg klein. Ik had het wel heel erg grappig gevonden toen Linn ineens met een taart het podium op was gekomen. Iedereen had gezongen! Het hele publiek! Dat was niet iets waar iets overheen kon komen. Natuurlijk zou het fijner zijn geweest als iedereen er bij was geweest. Mijn hele familie, alle vrienden, Rhi! Maar soms konden dat soort dingen gewoon niet. Er waren al genoeg mensen en dat vond ik heel erg fijn. Van de rest had ik wel een berichtje gekregen of een belletje, iets wat ook al wel genoeg zei! Het concert zat er nu al weer op! Het ging echt heel erg snel! Natuurlijk genoot ik zelf van het ene nummer mee dan het andere, maar dat was ook wel normaal! We hadden echter wel een setlist, die ik zelf graag speelde. Er konden nog wel een paar dingen aan veranderd worden, maar we konden ook niet zomaar singles eruit gooien. In de komende jaren zou dat iets makkelijker gaan, als we meer en meer nummers zouden maken. Met heel wat energie, rende ik haast het podium af. Het was echt niet te geloven wat er allemaal aan het gebeuren was! Dat gevoel werd nog een paar keer zo erg, toen ik ineens het gezicht van Rhi zag! Ik twijfelde er niet eens over of zij het wel was of niet! Ze was behoorlijk goed te herkennen! Toen we backstage waren gelopen vóór het toegift had ik haar niet gezien! Misschien was ze er wel geweest! Misschien was ze er wel een hele tijd! Dat maakte allemaal niet uit? Ze was hier! Iets wat alles alleen nog maar beter maakte. Daarom liep ik naar haar toe en sloot ik haar in mijn armen. Ze moest het er maar even mee doen dat ik bezweet was en vast niet heel erg lekker rook! Ze was hier! Voor mijn verjaardag! Dat leek me in ieder geval! Het maakte ook niets uit! Ze was hier en dat vond ik geweldig! Ik gaf Rhi een kus, want die verdiende ze wel! Ze was hier helemaal naar toe komen vliegen! Terwijl ze zelf ook gewoon dingen te doen had? Waarschijnlijk had ze dit al behoorlijk lang moeten plannen! Ze had immers gewoon klanten, die tatoeages van haar wilden! Dan had ze aan moeten geven dat ze er niet was! Ze had behoorlijk wat moeite gedaan om hier te komen en mij te verrassen! Wat niet eens echt iets heel erg Rhi was, dat maakte het alleen maar bijzondere!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld