Demish schreef:
Rhi.
Ik vond het niet erg of jammer dat er hier geen andere meiden waren. Ik had het over het algemeen altijd beter kunnen vinden met jongens en mannen. Meiden maakten gewoon altijd een drama van alles. Edyn deed dat ook? Die was of heel erg blij, of ze kon uren huilen. Er zat gewoon niks tussenin. Iets wat bij haar hoorde en dat respecteerde ik ook wel, maar af en toe vond ik het heel irritant. Al gokte ik dat de andere meiden die hier ook trainden, niet allemaal zoals Edyn waren. Misschien waren ze wel iets meer als ik. Niet dat het me echt wat uit zou maken. Ik vond het wel prima zo. Natuurlijk was het wel anders om als meisje tegenover een jongen te staan. Ik stond hier wel in een kort broekje en een sport-bh, dat kon ik ook niet negeren. Over het algemeen stuurde ik de meeste jongens gewoon door naar Edyn. Ik had een vriend en die zou ik ook niet zomaar bedriegen? Ik wist van mezelf dat als Luke me dat nu zou flikken, ik ontzettend boos op hem zou worden. Hij waarschijnlijk ook op mij? Het was het ook niet waard. Ik was Luke al bijna een keer kwijt geraakt door mijn eigen gedrag en dat was gewoon het ergste wat je je maar kon bedenken? Dat er echt iemand weg was gegaan door jou. Gelukkig zou dat nu niet meer gebeuren. Het ging goed tussen ons? Luke had het wel druk en op sommige dagen merkte ik ook wel aan hem dat hij echt moe was. Iets wat volkomen begrijpelijk was. Hij zou in totaal meer dan honderd shows spelen en het Amerikaanse gedeelte was dan wel het laatste gedeelte van de tour, maar ook het langste. Ik was wel blij dat hij binnenkort wat dichterbij zou spelen, want dan zou ik er zelf naar toe kunnen rijden en dan zouden we misschien nog wat tijd voor de show door kunnen brengen. Ik vond het ook leuk om de show te zien? Vooral om Luke te zien optreden. Want hoe moe hij soms ook was, dat was niet aan hem te zien als hij daar stond. Ik had mijn bokshandschoenen tussen mijn benen geklemd en probeerde het tape van mijn handen af te halen. Dat moest je handen nog beschermen tegen de klappen die je uitdeelde, want als ze zomaar in je handschoenen zaten, dan zouden je vingers alsnog alle kanten op kunnen buigen en dat wilde je niet. Ik al helemaal niet, want ik deed mijn werk met mijn handen! ‘Moet ik anders even helpen?’ voordat ik echt kon protesteren nam Cole mijn hand vast, waarna hij opzoek ging naar het begin van de tape, die hij al snel had gevonden en zo van mijn hand af wikkelde. ‘Ik wist wel dat daar iets moois onder verstopt zat,’ zei hij grijnzend, toen hij het tape er volledig af had gewikkeld. Zijn hand lag echter nog altijd in de mijne en dat zinde me niet echt. Daarom trok ik hem ook terug. ‘Heb je nog hulp nodig met je andere hand?’ vroeg Cole, waarop ik mijn hoofd schudde. ‘Nee, het lukt wel.’ Zo moeilijk was het nou ook weer niet. Ik pakte mijn bokshandschoenen en propte die onder mijn vrije arm, waarna ik wegliep en ondertussen het tape van mijn andere hand probeerde te halen. ‘Rhi?’ Ik zuchtte en draaide me om. Ik keek hem afwachtend aan, aangezien hij degene was die mij had geroepen. ‘Wil je wat gaan drinken? We zijn nu toch al klaar.’ Ik schudde lachend mijn hoofd. Ik wist niet of hij door had dat Luke hier voor mij stond, maar volgens mij wisten de meesten ondertussen wel dat ik gewoon een vriend had. ‘Ik heb al andere plannen.’ Zonder verder nog iets te zeggen, draaide ik me om en liep ik naar Luke. ‘Hé, Hemmings,’ zei ik glimlachend. ‘Ik moet even mijn spullen pakken, maar daarna kunnen we gaan.’
Michael.
Ik wist eigenlijk ook niet goed wat ik hier deed. Ik wist niet eens of Edyn me nog wel wilde zien? Misschien had ze het wel niet leuk gevonden dat ik haar zo had verrast bij Disney, maar ik had ook niet geweten dat ze daar had gewerkt! Linn had me gewoon zomaar meegenomen om een prinsesje te ontmoeten. Ik had toch onmogelijk kunnen weten dat Edyn daar werkte? Ik volgde haar immers niet meer op Instagram! Iets wat ik vlak na onze ruzie al zo had ingesteld. Ik had gewoon even niet aan haar willen denken? Soms was het wel moeilijk om niet op haar social media te kijken, vooral omdat ik me soms bedacht dat al mijn foto’s van ons samen er af waren gehaald. Dan was ik toch wel nieuwsgierig of zij ze er nog wel op had staan. Ik had de foto’s niet meteen verwijderd. Daar zouden de herinneringen ook niet mee weg gaan? Edyn en ik hadden het ook heel erg leuk gehad in de tijd dat we een relatie hadden gehad en dat wilde ik ook niet compleet vergeten. Toch had ik me zo nu en dan wel afgevraagd wat er allemaal gebeurde in haar leven, zeker nu ze geen nanny meer was en mij niet meer had. Ik was er nu wel een beetje achter hoe haar leven er uit zag. Ze had een baan in Disneyland als prinsesje, misschien zelfs wel als alleen maar Ariel. Dat wist ik niet. Ze had nu een hondje, Pixie, waar ze wel echt blij mee was. Dat had ik aan haar kunnen zien toen ze me dat had verteld op de verjaardag van Luke! En blijkbaar deed ze dus ook aan boksen! Dat Rhi dat deed, vond ik wel logisch. Het paste gewoon bij haar. Ze was altijd al een badass chick geweest, misschien wel iets te badass voor Luke aan het begin. Ik had nooit gedacht dat hij haar had kunnen krijgen, maar het was hem toch gelukt en ze leken blijer dan ooit te zijn. Iets wat best vervelend was als je eigen relatie zo rot af was gelopen. Toch stond ik nu hier en had ik toegekeken hoe Edyn tegen de boksbal aan had getrapt en gestoten. Ondanks dat de klappen wel echt raak waren geweest, had ik wel gezien hoeveel plezier ze er wel niet in had gehad. Daarnaast had ze toch ook steeds een soort hupje gehad, waardoor het wel leuk was geweest om naar te kijken. Al was ze dat sowieso wel, in haar roze boksoutfit. Zelfs haar handschoenen leken te matchen met haar short en schoenen. Volgens mij was Edyn nu klaar, wat betekende dat ik wel naar haar toe kon. Ik wist niet precies waar Luke en Rhi waren. Volgens mij ergens achter me? Ik had Rhi wel gezien bij binnenkomst. Ik liep dan ook voorzichtig naar Edyn toe. ‘Hé, Edyn.’ Ik wilde haar ook niet laten schrikken en ik wilde ook niet dat ze zou denken dat ik hier ongevraagd was? Luke had me mee gevraagd! Ergens snapte ik nog steeds niet waarom ik ja had geantwoord op die vraag, want wat moest ik nou hier? Ik kon nu met Edyn praten, maar misschien wilde Edyn dat wel helemaal niet? ‘Luke vertelde me dat hij bij Rhi ging kijken en hij vroeg of ik mee wilde. Ik wist niet dat je ook aan boksen deed.’ Het was niet een sport die je bij Edyn verwachtte. Zeker niet na het cheerleaden. Toch leek ze er wel echt heel erg veel plezier in, van wat ik had gezien. Ik hoopte dat ze het niet erg vond dat ik nu hier was. Misschien was ze nog wel boos op me, ondanks dat ik niks had gedaan. ‘Hopelijk vind je het niet erg dat ik er nu ben? Ik kan ook best weg gaan, als je dat liever hebt.’
Rhi.
Ik vond het niet erg of jammer dat er hier geen andere meiden waren. Ik had het over het algemeen altijd beter kunnen vinden met jongens en mannen. Meiden maakten gewoon altijd een drama van alles. Edyn deed dat ook? Die was of heel erg blij, of ze kon uren huilen. Er zat gewoon niks tussenin. Iets wat bij haar hoorde en dat respecteerde ik ook wel, maar af en toe vond ik het heel irritant. Al gokte ik dat de andere meiden die hier ook trainden, niet allemaal zoals Edyn waren. Misschien waren ze wel iets meer als ik. Niet dat het me echt wat uit zou maken. Ik vond het wel prima zo. Natuurlijk was het wel anders om als meisje tegenover een jongen te staan. Ik stond hier wel in een kort broekje en een sport-bh, dat kon ik ook niet negeren. Over het algemeen stuurde ik de meeste jongens gewoon door naar Edyn. Ik had een vriend en die zou ik ook niet zomaar bedriegen? Ik wist van mezelf dat als Luke me dat nu zou flikken, ik ontzettend boos op hem zou worden. Hij waarschijnlijk ook op mij? Het was het ook niet waard. Ik was Luke al bijna een keer kwijt geraakt door mijn eigen gedrag en dat was gewoon het ergste wat je je maar kon bedenken? Dat er echt iemand weg was gegaan door jou. Gelukkig zou dat nu niet meer gebeuren. Het ging goed tussen ons? Luke had het wel druk en op sommige dagen merkte ik ook wel aan hem dat hij echt moe was. Iets wat volkomen begrijpelijk was. Hij zou in totaal meer dan honderd shows spelen en het Amerikaanse gedeelte was dan wel het laatste gedeelte van de tour, maar ook het langste. Ik was wel blij dat hij binnenkort wat dichterbij zou spelen, want dan zou ik er zelf naar toe kunnen rijden en dan zouden we misschien nog wat tijd voor de show door kunnen brengen. Ik vond het ook leuk om de show te zien? Vooral om Luke te zien optreden. Want hoe moe hij soms ook was, dat was niet aan hem te zien als hij daar stond. Ik had mijn bokshandschoenen tussen mijn benen geklemd en probeerde het tape van mijn handen af te halen. Dat moest je handen nog beschermen tegen de klappen die je uitdeelde, want als ze zomaar in je handschoenen zaten, dan zouden je vingers alsnog alle kanten op kunnen buigen en dat wilde je niet. Ik al helemaal niet, want ik deed mijn werk met mijn handen! ‘Moet ik anders even helpen?’ voordat ik echt kon protesteren nam Cole mijn hand vast, waarna hij opzoek ging naar het begin van de tape, die hij al snel had gevonden en zo van mijn hand af wikkelde. ‘Ik wist wel dat daar iets moois onder verstopt zat,’ zei hij grijnzend, toen hij het tape er volledig af had gewikkeld. Zijn hand lag echter nog altijd in de mijne en dat zinde me niet echt. Daarom trok ik hem ook terug. ‘Heb je nog hulp nodig met je andere hand?’ vroeg Cole, waarop ik mijn hoofd schudde. ‘Nee, het lukt wel.’ Zo moeilijk was het nou ook weer niet. Ik pakte mijn bokshandschoenen en propte die onder mijn vrije arm, waarna ik wegliep en ondertussen het tape van mijn andere hand probeerde te halen. ‘Rhi?’ Ik zuchtte en draaide me om. Ik keek hem afwachtend aan, aangezien hij degene was die mij had geroepen. ‘Wil je wat gaan drinken? We zijn nu toch al klaar.’ Ik schudde lachend mijn hoofd. Ik wist niet of hij door had dat Luke hier voor mij stond, maar volgens mij wisten de meesten ondertussen wel dat ik gewoon een vriend had. ‘Ik heb al andere plannen.’ Zonder verder nog iets te zeggen, draaide ik me om en liep ik naar Luke. ‘Hé, Hemmings,’ zei ik glimlachend. ‘Ik moet even mijn spullen pakken, maar daarna kunnen we gaan.’
Michael.
Ik wist eigenlijk ook niet goed wat ik hier deed. Ik wist niet eens of Edyn me nog wel wilde zien? Misschien had ze het wel niet leuk gevonden dat ik haar zo had verrast bij Disney, maar ik had ook niet geweten dat ze daar had gewerkt! Linn had me gewoon zomaar meegenomen om een prinsesje te ontmoeten. Ik had toch onmogelijk kunnen weten dat Edyn daar werkte? Ik volgde haar immers niet meer op Instagram! Iets wat ik vlak na onze ruzie al zo had ingesteld. Ik had gewoon even niet aan haar willen denken? Soms was het wel moeilijk om niet op haar social media te kijken, vooral omdat ik me soms bedacht dat al mijn foto’s van ons samen er af waren gehaald. Dan was ik toch wel nieuwsgierig of zij ze er nog wel op had staan. Ik had de foto’s niet meteen verwijderd. Daar zouden de herinneringen ook niet mee weg gaan? Edyn en ik hadden het ook heel erg leuk gehad in de tijd dat we een relatie hadden gehad en dat wilde ik ook niet compleet vergeten. Toch had ik me zo nu en dan wel afgevraagd wat er allemaal gebeurde in haar leven, zeker nu ze geen nanny meer was en mij niet meer had. Ik was er nu wel een beetje achter hoe haar leven er uit zag. Ze had een baan in Disneyland als prinsesje, misschien zelfs wel als alleen maar Ariel. Dat wist ik niet. Ze had nu een hondje, Pixie, waar ze wel echt blij mee was. Dat had ik aan haar kunnen zien toen ze me dat had verteld op de verjaardag van Luke! En blijkbaar deed ze dus ook aan boksen! Dat Rhi dat deed, vond ik wel logisch. Het paste gewoon bij haar. Ze was altijd al een badass chick geweest, misschien wel iets te badass voor Luke aan het begin. Ik had nooit gedacht dat hij haar had kunnen krijgen, maar het was hem toch gelukt en ze leken blijer dan ooit te zijn. Iets wat best vervelend was als je eigen relatie zo rot af was gelopen. Toch stond ik nu hier en had ik toegekeken hoe Edyn tegen de boksbal aan had getrapt en gestoten. Ondanks dat de klappen wel echt raak waren geweest, had ik wel gezien hoeveel plezier ze er wel niet in had gehad. Daarnaast had ze toch ook steeds een soort hupje gehad, waardoor het wel leuk was geweest om naar te kijken. Al was ze dat sowieso wel, in haar roze boksoutfit. Zelfs haar handschoenen leken te matchen met haar short en schoenen. Volgens mij was Edyn nu klaar, wat betekende dat ik wel naar haar toe kon. Ik wist niet precies waar Luke en Rhi waren. Volgens mij ergens achter me? Ik had Rhi wel gezien bij binnenkomst. Ik liep dan ook voorzichtig naar Edyn toe. ‘Hé, Edyn.’ Ik wilde haar ook niet laten schrikken en ik wilde ook niet dat ze zou denken dat ik hier ongevraagd was? Luke had me mee gevraagd! Ergens snapte ik nog steeds niet waarom ik ja had geantwoord op die vraag, want wat moest ik nou hier? Ik kon nu met Edyn praten, maar misschien wilde Edyn dat wel helemaal niet? ‘Luke vertelde me dat hij bij Rhi ging kijken en hij vroeg of ik mee wilde. Ik wist niet dat je ook aan boksen deed.’ Het was niet een sport die je bij Edyn verwachtte. Zeker niet na het cheerleaden. Toch leek ze er wel echt heel erg veel plezier in, van wat ik had gezien. Ik hoopte dat ze het niet erg vond dat ik nu hier was. Misschien was ze nog wel boos op me, ondanks dat ik niks had gedaan. ‘Hopelijk vind je het niet erg dat ik er nu ben? Ik kan ook best weg gaan, als je dat liever hebt.’