Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
In een paar dagen waren er heel erg veel dingen veranderd! Vooral in mijn hoofd. Een paar dagen geleden was ik er nog van overtuigd geweest dat Michael maanden geleden vreemd was gegaan. Dat er van alles tussen hem en Emmi was gebeurd. Iets wat helemaal niet waar bleek te zijn! Ik snapte niet heel erg goed hoe alles was gelopen, maar Linn was er achter gekomen. Volgens mij had ze behoorlijk tegen Emmi geschreeuwd. Ik hield daar niet zo van, maar zij verdiende het wel? Ze had iets gedaan wat echt niet kon. Blijkbaar had ze niet alleen een leugen tegen mij verteld, maar ook tegen Michael! Daardoor had het geleken alsof we beiden de relatie niet meer hadden gewild, terwijl dat niet eens waar was? Als Emmi er niet was geweest om alles te verpesten, hadden we misschien nog wel in een relatie gezeten. Nu was dat niet meer zo en ik wist ook niet of het weer zou gaan gebeuren? Ik wist echter wel dat ik vandaag met Michael zou gaan praten! Eigenlijk kon ik niet wachten om hem te zien! Van de week had ik Michael al heel erg graag willen knuffelen. Ik had er helemaal niets van begrepen toen Dylan had gezegd dat Michael ineens weg was. Daarvoor hadden we namelijk echt nog een goed gesprek gehad, dan hoorde bij het afscheid toch ook wel een knuffel! Die had ik niet gekregen, maar nu zou hij er vast wel van komen. Ik wist niet wat ik moest denken. Natuurlijk wilde ik het liefst weer dat het van een relatie kwam, maar ik wist ook niet of het zomaar ging. Het lag niet alleen maar bij mij! Omdat Michael, Pixie nog niet had gezien en andersom natuurlijk, had ik hem meegenomen! Die twee moesten elkaar toch ook wel een beetje leren kennen. Ik wist zeker dat ze gek op elkaar zouden zijn. Daarbij voelde het ook wel fijn om Pixie mee te hebben. Het had een soort van veiligheid bij zich. Ik had hem ook goed in mijn armen, terwijl ik voor de deur stond te wachten. Ik had net aangebeld. Gelukkig duurde het niet lang voordat Michael de deur open deed. Iets waardoor ik echt begon te glimlachen. Op het moment voelde ik me helemaal niet meer ongemakkelijk. De vorige keren dat ik hem had gezien, had ik me wel zo gevoeld? Het hoorde niet nodig te zijn bij Michael in de buurt! Dat was het namelijk nooit geweest! "Hee!" Bracht ik glimlachend uit toen ik Michael zag verschijnen in de deur. Ik kriebelde eventjes achter het oortje van Pixie, die gewoon rustig bleef hangen. Volgens mij vond hij dat altijd wel prima, want hij deed het wel vaker. Het was gewoon grappig en ook wel heel erg lief dat ik gewoon alles met hem kon doen. "Is het erg dat ik Pixie mee heb genomen? Ik wilde dat jullie elkaar zagen en ik wilde hem ook niet alleen laten thuis." Er waren genoeg andere mensen thuis, maar ik was nu juist vrij! Dan hoorde ik toch ook wel tijd met Pixie door te brengen. Natuurlijk wilde ik ook tijd door brengen met Michael. Juist! Daarom was Pixie ook mee, omdat ik echt geen idee had hoe lang het precies zou gaan duren. Ik zette Pixie voorzichtig op de grond, omdat ik er vanuit ging dat Michael het niet erg vond. Als dat zo was, dan was het ook geen goed idee om hier te zijn! Ik ging er echter vanuit dat het geen probleem was. Ik stapte naar Michael toe en sloeg mijn armen voorzichtig om hem heen. "Die kreeg je nog." Fluisterde ik zachtjes. Want het was echt zo! Ik had hem van de week heel erg graag een knuffel willen geven, maar daar had ik helemaal geen kans voor gekregen! Nu kon ik dat wel en het liefst wilde ik Michael blijven knuffelen. Niet dat het kon, we moesten eerst praten over van alles en nog wat! Het was ook best raar dat we hier stonden! Na zo’n lange tijd!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Hoe de middag zou lopen, was voor ons beide vast nog een raadsel. Ik wist in ieder geval niet wat ik moest verwachten. Ergens wilde ik hopen op het beste: namelijk dat we alles achter zouden laten en opnieuw zouden kunnen beginnen, maar ik wist niet hoe reëel dat precies was? Misschien was het wel onzin om te denken dat Edyn nog iets in me zag! Toch was ze wel hier, samen met haar hondje. Ik keek naar Pixie en schudde mijn hoofd. ‘Nee hoor, dat is niet erg.’ Ik was wel wat hondjes gewend! Crystal had er ook een paar? Die nam ze vaak genoeg mee. Van Edyn snapte ik ook wel dat ze Pixie mee had genomen. Toen ik haar op mijn verjaardag had gesproken, was ze heel enthousiast over het hondje geweest. Volgens mij was hij, of zij, al wel wat gegroeid sinds de foto’s die ik toen had gezien. Toen was het nog echt een puppy geweest! Al was hij dat nu vast nog steeds. Ik vond het in ieder geval niet erg om hem hier te hebben. Ik had geen mand of wat dan ook, maar hij kon vast even lekker rondsnuffelen en Edyn kennende, zou hij toch wel bij haar op schoot mogen. Pixie werd op de grond gezeten, zodat hij rond kon lopen en alles kon besnuffelen. Iets wat vast wel goed zou gaan. Vervolgens voelde ik de armen van Edyn om me heen. Ik was haast vergeten hoe dat was geweest. Haar knuffels hadden altijd vol warmte en liefde gezeten, als een grote, fluffy deken die je nog wat beter over je heen trok als je daar behoefte aan had. Ik had haar al een hele tijd niet meer geknuffeld, maar nu gebeurde het wel en ik was niet van plan om dit moment aan me voorbij te laten gaan. Daarom sloeg ik mijn armen ook stevig om haar heen. Edyn zei dat ik deze knuffel eigenlijk al eerder had moeten krijgen. Bedoelde ze daarmee dat ze me een paar dagen geleden ook al een knuffel had willen geven? Als ik dat had geweten, was ik wel gebleven! Ik had me echter echt geen houding weten te geven toen ze zomaar door een andere jongen werd aangeraakt. Eentje waar ze misschien wel een date mee had gehad? Ergens hoopte ik dat het dan een slechte date was geweest. Want als het een goede date was geweest, dan zou er geen hoop meer voor ons zijn en daar wilde ik eigenlijk niet aan denken! Ik snoof de geur op van haar blonde haren en herinnerde me hoe fijn het was geweest om Edyn zo nu en dan gewoon in mijn armen te hebben. Natuurlijk zaten er veel voordelen aan het hebben van een relatie, maar dit was altijd zo ontzettend fijn geweest? Gewoon het knuffelen, er voor elkaar zijn. Toch moest ik haar een keer loslaten. ‘Zullen we in de woonkamer gaan zitten?’ vroeg ik aan haar. Dan zouden we daar rustig kunnen praten. Ik wist niet eens hoe ik zou moeten beginnen. Ik had niet in de woorden van Emmi moeten trappen, zij ook niet. Ik had ook nooit verwacht dat iemand die ik als een vriendin had gezien, zoiets zou doen. Dat was toch verschrikkelijk? Ik was al voorzichtig genoeg als het ging om het maken van nieuwe vrienden en nu had één van mijn vrienden dit geflikt! Iets wat ik echt niet vond kunnen. Dat zou Emmi ook nog wel echt een keer te horen krijgen, maar voor nu was dit belangrijker! Ik nam Edyn dan ook mee naar de woonkamer, waar ik zelf ging zitten op de bank. ‘Wil je trouwens iets drinken?’ vroeg ik, omdat ik me besefte dat ik haar nog niks had aangeboden. ‘Of te eten?’ Dat mocht altijd? Pixie was ondertussen alles aan het verkennen, maar volgens mij ging dat wel goed. Edyn had hem vast wek goed opgevoed. Dat moest haast wel. Volgens mij verschilden puppy’s niet echt van kleine kinderen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik had Michael nooit helemaal uit mijn hoofd kunnen krijgen. Ik was er eigenlijk niet eens aan begonnen. Rhi had me wel verteld dat ik had moeten proberen de gedachten aan hem uit mijn hoofd te krijgen. Het doen was echter veel moeilijker dan het alleen maar zeggen. Michael had altijd in mijn hoofd rondgespookt. In de avonden had ik de knuffels gemist. Overdag waren het de rustige momenten geweest, maar ook wel weer de tijd dat we dingen ondernamen. Er was altijd wel een goede balans in geweest. De knuffel die ik nu kreeg, brachten alle herinneren weer terug naar boven. Mijn armen hielden Michael zo goed mogelijk vast, ik probeerde hem nog een beetje tegen me aan te trekken. Ik wist echter ook wel dat we hier konden blijven staan om te knuffelen. Praten was heel erg belangrijk. Er waren dingen gebeurd! Nu hadden we echter ook informatie die er voor konden zorgen dat we weer bij elkaar waren. Ik hoopte het? Toch wilde ik er ook niet te veel hoop op hebben. Als het toch niets werd, dan zou ik alleen maar verdrietig worden. Verdrietig zijn was niet fijn! Nu hoefde ik daar ook nog helemaal niet over na te denken. Ik wilde bij Michael zijn en met hem praten, het misschien wel goed maken! Ik knikte, we konden wel in de woonkamer gaan zitten. Het was wel even fijn om rustig te zitten. Ik zag dat Pixie een beetje rond aan het lopen was. Volgens mij voelde hij zich ook wel op zijn gemak. Het was sowieso wel een beetje nieuwsgierig hondje. Als hij klaar was met alles goed bekijken, dan zou hij wel weer bij me komen en mocht hij op mijn schoot liggen. Het lag aan Michael of Pixie ook op de bank mocht om te liggen. Rhi had het liever niet volgens mij, maar daar sliep hij ook wel gewoon in bed. Pixie hoorde bij mij in bed te liggen! "Nee nog niet." zei ik zachtjes. Ik wilde eerst praten! Dan konden we dan bekijken wat we samen wilden? Daarna kon ik altijd nog iets te drinken maken of zelf iets te eten maken. Eten koken voor Michael was altijd leuk geweest. Ik had precies geweten wat hij lekker had gevonden en wat niet, daar had ik wel zoveel mogelijk rekening mee proberen te houden? Iets wat ik weer wilde doen! Ik wilde alles weer terug. Ik liep naar de bank en ging daar op zitten. Hier kon ik Pixie ook goed in de gaten houden. Er waren nu al lang geen ongelukjes meer gebeurd, maar ik wilde niet dat hij hier iets zou doen of kapot zou maken! Ik wachtte totdat Michael ook zat, zodat ik zijn hand voorzichtig vast kon pakken. Nu het kon, wilde ik hem echt zoveel mogelijke vast houden. Van de kleine aanrakingen genieten. Ik wist namelijk niet of het lang zou kunnen. Er was een kans dat Michael het niet nog een keer wilde proberen, dat we hier alleen maar waren om een vriendschap te krijgen. We kwamen elkaar best vaak tegen. Ik wilde niet alleen een vriendschap met Michael. Het bleef eventjes stil en het was wel duidelijk dat Michael ook niet echt wist wat hij moest zeggen. Ik ook niet! Ik wilde zoveel zeggen. "Ik kan echt niet geloven hoe het allemaal is gebeurd." Ik was wel echt boos op Emmi. Ik had haar vertrouwd? We waren vriendinnen geweest, we waren zelfs gaan shoppen en dat soort dingen! Het was geen vriendin geweest zoals Linn dat was. Achteraf was ze helemaal geen vriendin! Vriendinnen hoorden dat soort dingen niet te doen. Ik vond het een stomme leugen, die er ook nog eens voor had gezorgd dat Michael en ik uit elkaar waren. Er waren allemaal leugens geweest! Michael en ik hadden er beiden niet naar moeten luisteren, dat wisten we nu ook wel van elkaar. Daar hoefden we in mijn ogen dan ook niet over te praten. Als Michael er over wilde praten, deden we dat? Ik keek naar onze handen en zag het bandje om Michael zijn pols zitten. "Je hebt mijn bandje nog om…" zei ik zachtjes. Dat betekende heel veel! Toch?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Dit was ergens nog best onwerkelijk. We waren al een hele lange tijd niet meer met z’n tweetjes geweest en elke keer als dat wel was gebeurd, dan was er wel weer iemand bij komen staan om het te verpesten. Nu kon dat niet, want de enige die hier nog meer was, was Pixie! Die zou niks kunnen doen, behalve dat hij misschien bij Edyn op schoot zou klimmen, maar dat was het dan ook wel! Edyn nam mijn hand vast en het leek alsof alles weer goed was. Het was een hele tijd dat onze handen zo in elkaar hadden gelegen. Het liefst wilde ik haar hand blijven vasthouden, de hele dag door. Ik had het echt heel erg gemist? Mensen dachten dat je de grote dingen miste aan een relatie, zoals het zoenen en de seks, maar ik miste juist de kleine dingen? Ik miste het knuffelen, het handen vasthouden, het horen van haar lach. Dat was allemaal zoveel groter dan alle keren dat we seks hadden gehad. ‘Ik denk dat Emmi heel goed door had dat het niet lekker ging tussen ons,’ zei ik zacht. Edyn en ik hadden toch een soort van ruzie gehad en daar had Emmi heel erg gebruik van gemaakt? ‘Ze wist dat we ruzie hadden gemaakt en ze kwam naar mij toe om te doen alsof jij onze ruzies zag als een reden om het uit te maken. Ik wilde het eerst niet geloven, maar toen je riep dat ik vreemd was gegaan… Toen leek het alsof Emmi haar gelijk kreeg.’ Nu wist ik wel beter! Edyn had dat alleen maar geroepen omdat Emmi dat aan haar had verteld. Het was heel duidelijk dat ze had willen stoken! Linn was er achter gekomen en volgens mij had ze het met de hele groep gedeeld. Niet zozeer alles in detail, maar wel genoeg om er voor te zorgen dat niemand nog iets van Emmi wilde weten. Ik wilde dat in ieder geval niet! ‘Het spijt me dat ik dacht dat je zoiets zou verzinnen.’ Dat was ook fout van mij geweest! Ik had moeten vragen waarom ze dat had gedacht, van wie ze het had gehoord. Misschien hadden we dan veel sneller de link gelegd en waren al die maanden zonder elkaar niet nodig geweest! Al had Edyn hierin ook wel schuld, want zij had het geloofd en ergens deed dat best wel pijn? Niet dat ik het haar nu nog kwalijk wilde nemen. Het was voor een groot deel niet haar schuld. Emmi was naar haar toe gegaan en had op haar ingepraat. Edyn had haar vertrouwd, ik ook! Ik was net zo hard gevallen voor de woorden van Emmi als Edyn dat had gedaan. Ik draaide mijn pols iets bij, zodat ik het bandje met de sneeuwvlok ook kon zien. ‘Het voelde niet goed om hem af te doen.’ Hij betekende heel erg veel voor me? Ik had hem van Edyn gekregen na onze eerste, grote ruzie. Ik had ook bandjes van fans rond mijn pols en die hingen er al veel langer, terwijl fans veel minder ver van me af stonden dan Edyn! Daarnaast had onze relatie heel erg veel goed gedaan voor me? Door Edyn was ik met een therapeut gaan praten, door haar had ik langzaam mijn weg kunnen vinden in de chaos die de band had gecreëerd en ik was echt ontzettend gelukkig geweest met haar aan mijn zijde. Ik had iets willen hebben wat me daar aan zou blijven herinneren. ‘Ik wilde ons niet vergeten? Ondanks alles wat er is gebeurd, hebben we het ook heel fijn gehad samen en je hebt me heel erg geholpen. Dat kon ik niet zomaar aan de kant zetten.’ Dat had ik echt niet gekund! Edyn betekende nog heel erg veel voor me. Ik hield nog net zoveel van haar als dat ik een paar maanden geleden had gedaan! Er was niks veranderd aan mijn gevoelens en ik hoopte dat het ook zo was voor haar!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
We hadden tijd genoeg vandaag. Ik hoefde nergens naar toe. Het was lekker om af en toe even vrij te zijn. Ik vond het ook echt geweldig om te werken! In mijn ogen was het als een beloning om mensen te zien glimlachen! Gelukkig deden ze dat wel echt bij prinsesjes in de buurt. De ontmoetingen waren heel erg fijn. Voor iedereen probeerde ik het wel zo bijzonder mogelijk te maken. Het lag er ook een beetje aan wat diegene aangaf! Daar probeerde ik wel echt in mee te gaan. Voor de eerste die ik op een dag zag, moest het net zo geweldig zijn als voor de laatste. Ondanks dat het heel erg leuk was, vond ik de vrije dagen ook wel fijn! Helemaal nu? Nu kon ik tijd doorbrengen met Michael, wat ik zelf heel erg belangrijk vond. Ik vond het veel te lang geleden, wat het ook echt wel was! Ik luisterde naar Michael, ik had een deel van het verhaal ook al van Linn gehoord, maar ik snapte het gewoon niet. Waarom zou iemand zoiets doen? Dat was toch echt heel erg gemeen! Dat hoorde je gewoon niet te doen! Emmi had echt van alles bij elkaar gelogen. Tegen mij had ze gezegd dat Michael vreemd was gegaan met haar, terwijl dat niet eens zo was! Daardoor had het voor Michael gelegen alsof ik een leugen had verzonnen, om het zo uit te kunnen maken. Ik had het helemaal niet uit willen maken! Echt niet! Michael had het nu over dat Emmi het door had gehad dat het niet zo goed tussen ons was gegaan. Zo slecht was het nou ook weer niet geweest? We hadden het over kindjes gehad en natuurlijk had ik het jammer gevonden dat Michael daar niet aan willen denken. "Ik dacht echt dat het zo was?" Fluisterde ik zachtjes. Ergens was het niet heel erg aardig om dat te doen. "Emmi vertelde op zo’n overtuigende manier." Er waren echt dingen geweest die ik niet had gehoord. Dingen die niet eens waren gebeurd? Ik vond dat idee wel heel erg vreemd, maar ook echt wel heel erg fijn! "Het spijt me dat ik haar geloofde." Dat had ik ook niet moeten doen. Michael had ook zijn excuses aangeboden, iets wat fijn was om te horen? Al was het fijn mijn kant ook echt niet aardig geweest om Emmi te geloven boven Michael. Ergens was dat gewoon echt heel erg dom. Emmi was alleen zo echt over gekomen? We waren vrienden geweest en ik had echt gedacht dat ze juist eerlijk had willen zijn! Achteraf waren het allemaal leugens geweest en dat was best stom! Ik liet mijn vingers voorzichtig over het bandje glijden, het betekende echt heel veel dat Michael hem nog steeds om had! Het was ook een behoorlijke heftige ruzie geweest en ergens leek het er we op hoe het nu was gegaan? Alleen heel wat minder erg. Nu had ik ook gedacht dat Michael vreemd was gegaan, maar dat was echt gekomen doordat Emmi dat had gezegd! Ik had het niet ergens op internet gelezen. Ik wist nu ook wel dat ik niet alles moest geloven wat er op internet stond. Emmi was een vriendin geweest, dus het was echt gek dat ze daar over had gelogen! De woorden van Michael waren echt heel erg lief. "Ik wilde ons ook niet vergeten. Dat kon ik ook echt niet." Het was gewoon echt niet gegaan. "Ik moest zoveel aan je denken. Ik miste je echt heel erg. En iedereen zei wel dat ik je moest vergeten, maar dat ging gewoon echt niet?" Ik had echt van alles geprobeerd? Rhi had gezegd dat het op een gegeven moment wel over zou gaan. Iets wat echt niet zo was?! Er waren wel andere jongens geweest, maar die hadden mijn hoofd ook niet op andere ideeën kunnen brengen?! Ik had het echt heel erg moeilijk. "Het was niet leuk om je te moeten missen." Het was juist heel erg zwaar geweest! Ik had er vaak om moeten huilen? Tranen die ik niet tegen had kunnen houden.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
We hadden beide beter moeten weten. We hadden met elkaar moeten praten in plaats van dat we zomaar iedereen hadden geloofd die iets aan ons had verteld. In plaats daarvan waren we woedend geweest op elkaar. Edyn was vooral heel erg verdrietig geweest, maar dat zou ik waarschijnlijk ook zijn geweest als zij vreemd was gegaan. Iets wat gelukkig nog nooit het geval was geweest, ondanks dat ik er echt wel eens over na had gedacht. Niet dat ik had gedacht dat ze vreemd was gegaan, maar ik had wel vaak gedacht dat Edyn beter had kunnen krijgen. Iets waar zij altijd anders over leek te denken. ‘Ik geloofde haar net zo erg.’ Dit had echt niet alleen aan Edyn gelegen. Ze had Emmi misschien niet moeten geloven, maar ik had ook meer vertrouwen in ons moeten hebben! Ik had moeten weten dat Edyn het niet zomaar met me uit had willen maken, vooral omdat ze soms echt alles deed om iets goed te houden? Ze had best boos mogen worden om bepaalde zaken, iedereen had het recht om boos te zijn! Ik had echter moeten weten dat ze niet zomaar iets zou verzinnen om mij te dumpen. We hadden het beide verprutst door naar Emmi te luisteren, maar we hadden haar ook beide vertrouwd. Ze had iedereen overtuigd dat ze een goede vriendin was geweest, waardoor we haar ook allemaal hadden geloofd. ‘Maar we hoeven ons nu geen zorgen meer te maken om Emmi.’ Niemand wilde nog iets met haar te maken hebben? Linn zou haar sowieso nog wel eens goed op haar plaats zetten en ik had haar al zo goed als uit mijn leven gewerkt. Ik hoefde niks meer met haar te maken te hebben! Edyn had mij ook niet willen vergeten! Het was misschien wat je hoorde te doen na een break-up, maar zo gemakkelijk was dat echt niet? Misschien lag het ook wel aan hoe erg het was op het moment dat je uit elkaar ging. Edyn had mij verweten van vreemdgaan, iets wat ik heel erg had gevonden. We waren echter niet uit elkaar gegaan omdat we geen gevoelens meer hadden gehad voor elkaar. Ik had in ieder geval van haar gehouden en het was me nu ook wel duidelijk dat Edyn precies hetzelfde dacht over de gehele situatie! Zij had mij niet willen vergeten, ze had constant aan me moeten denken en ze had me niet willen missen. Dat had ik ook niet gewild! Door alle omstandigheden was ik misschien wel even boos op haar geweest, maar ik had haar ook ontzettend gemist en het was me wel duidelijk dat we daar nu wat aan konden veranderen! Ik wist niet in hoeverre Edyn off limits was. Misschien had ze een relatie, of was ze met iemand aan het daten, maar ze was hier ook niet voor niets? Ze had zojuist nog gezegd dat ze het echt niet leuk had gevonden om me te moeten missen. ‘Ik vond het ook niet leuk,’ zei ik zachtjes. Ik nam haar gezicht voorzichtig tussen mijn handen en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Het liefstIk trok ik haar meteen weer tegen me aan met het idee dat alles weer goed was, maar dat was het nog niet? We moesten nog over bepaalde zaken praten. Edyn nam soms teveel dingen aan van een ander? Ik had Emmi dan ook geloofd, maar Edyn liet ook heel veel dingen gaan? Ze ging nauwelijks een discussie aan en ze vond in principe alles wel goed, zonder dat ze daar over nadacht. Daar moest wel iets aan veranderen. ‘Denk je dat we nog een kans hebben?’ vroeg ik aan Edyn. Dat wilde ik namelijk wel weten! Als ze echt aan het daten was, of een andere relatie had, dan wilde ik wel weten waar we stonden. In mijn ogen was ze nog steeds mijn Edyn. Mijn Snowflake. Ik wist echter niet hoe Edyn daar precies over dacht. Ik hoopte dat ze ons nog een kans wilde geven, dat ze mij nog een kans wilde geven. We hadden beide onze fouten gemaakt, maar als we er over zouden praten, dan zouden we er ook aan kunnen werken.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Op dat moment had ik er niet over kunnen praten. Ik was heel er verdrietig geweest toen ik had gehoord dat Michael vreemd was gegaan. Hij had zelf wel geroepen dat het niet waar was geweest, maar Emmi had het zo verteld dat ik het wel echt had geloofd. Daardoor hadden we er op dat moment niet over kunnen praten. Nu waren we maanden verder? Onze levens zagen er heel erg anders uit. Die van mij in ieder geval wel. Ik had een hele andere baan, ik had een hobby en zelfs een hondje! Ik wist niet zo heel erg goed of er ook dingen waren veranderd in het leven van Michael. Daar wilde ik echter wel zoveel mogelijk van weten! Ik vond het heel erg vervelend dat ik hier de hele tijd niet was geweest? We hadden niet met elkaar kunnen praten, ook niet kunnen knuffelen! Iets wat ik gewoon heel erg vervelend vond? "Daar ben ik wel blij mee." Ik wilde me ook echt geen druk maken over Emmi. Ik zou sowieso niet meer met haar omgaan. Ze hoorde niet meer in het groepje! Zo iemand wilde je toch niet in je leven hebben? Ze had allemaal stomme leugens verspreid! Iets wat ik gewoon echt niet vond kunnen! Het was niet lief om te liegen, dat hoorde je gewoon echt niet te doen? Gelukkig wilde Michael haar ook niet meer in de buurt hebben. Linn volgens mij ook niet? Dus waarschijnlijk hoefde ik haar nooit meer te zien! Ik glimlachte toen in de lippen van Michael voorzichtig op mijn voorhoofd voelde. Het was zo lang geleden dat ik zijn lippen had gevoeld. Ze hadden altijd al iets liefdevols gehad. Zeker dit soort kleine kusjes waren fijn, ze betekende soms zelfs nog meer dan een echte zoen. Vooral als je ze vergleek met zoenen van andere mensen. De laatste tijd had ik wel met meerdere jongens gezoend, zelfs wel meer dan dat, maar nooit had ik me zo geliefd gevoeld als ik dat bij Michael had gedaan, al ik nu bij Michael deed. Voorzichtig kroop ik op Michael zijn schoot, omdat ik vond dat het wel kon. Het kon ook wel? We hadden elkaar gemist, dus we mochten wel even dicht tegen elkaar aan zitten. Voorzichtig sloeg ik mijn armen om Michael. Voorzichtig gaf ik hem een kus terug op zijn voorhoofd. Ik vond het heel erg fijn om weer dicht bij elkaar te zitten. Daar moesten we toch zoveel mogelijk van genieten. Ik knikte zachtjes "Ik denk het wel." In mijn ogen wel! Ik vond dat we een kans hadden. Natuurlijk was er van alles gebeurd, maar daar konden we ons overheen zetten als we dat beiden wilden. Uiteindelijk was geen van ons echt fout geweest. Michael was niet vreemd gegaan en ik had geen smoesje verzonnen om het uit te maken. Emmi was diegene geweest die van alles aan elkaar had gelogen! Iets wat gewoon echt niet kon?! Daar wilde ik me op het moment niet druk over maken. Nu ging het vooral over Michael en mij? "Ik wil het heel erg graag nog een kans geven?" Michael mocht daar zelf natuurlijk ook een mening over hebben. Ik hoopte wel dat het hetzelfde was als die van mij? Ik nam het gezicht van Michael voorzichtig in mijn handen en streek er zachtjes met mijn duimen over zijn wangen. We konden nu weer dicht bij elkaar zijn! Dan mochten we daar wel echt van genieten! Ik wilde er ergens zoveel van genieten, want ik was er bang voor dat dit één van de laatste keren was. Michael kon er alsnog voor kiezen dat hij het niet wilde? Ondanks dat hij misschien de vraag had gesteld. Het hoefde niet meteen te betekenen dat hij ook wilde dat we weer bij elkaar kwamen! "Wil jij dat ook?" vroeg ik zachtjes, want ik wilde toch wel weten of we hier verder aan konden gaan werken!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Emmi was echt verleden tijd? Niemand wilde haar nog zien! Ik in ieder geval niet, maar dat had ik haar al duidelijk gemaakt. Linn wist nu ook wat ze had gedaan en ik wist niet in hoeverre de rest van de groep door had wat er was gebeurd, maar iedereen wist dat ze iets had geflikt wat gewoon echt niet kon. Edyn hoefde zich echter geen zorgen meer te maken om wat Emmi allemaal nog zou doen! Niemand wilde haar nog zien. ‘Wij zijn nu belangrijker.’ Dat was echt zo! Emmi deed er gewoon niet meer toe. Het was heel fijn om Edyn weer op schoot te hebben. Het voelde gewoon goed, alsof het zo hoorde te zijn! Het was een hele tijd geleden dat ik haar in mijn armen had gehad, maar ik was blij dat ze hier nu weer zat. Het voelde wel weer alsof het allemaal goed was? Dat was het misschien nog niet helemaal, maar Edyn en ik wilden er beide tijd in steken en dat zouden we ook wel echt gaan doen! Dat zou iets lastiger zijn als ik straks weer op tour zou gaan, maar we zouden het echt wel kunnen laten werken als we dat wilden! Edyn had het nu ook een stuk drukker? Ze had een fulltime baan als prinsesje bij Disney! Iets waar ze me alles over moest vertellen, maar dat kwam nog wel! Pixie kwam op ons af gelopen en het was duidelijk dat hij op de bank wilde, maar het leek niet helemaal te lukken. ‘Kom hier,’ zei ik lachend, waarna ik het hondje met mijn hand de bank op duwde. Ik vond het niet zo erg? Ik had meerdere vrienden die honden hadden en dit was het hondje van Edyn! Als dit goed uit zou pakken, zou ik dat hondje waarschijnlijk een stuk vaker gaan zien? Dan wilde ik wel dat hij zich hier thuis zou voelen. Ik legde mijn hand vervolgens op die van Edyn en nam die vast. ‘Dat wil ik ook. Heel erg graag.’ Ik had Edyn nooit kwijt gewild? We hadden misschien anders gedacht over bepaalde zaken, maar ik had het niet uit willen maken? Ik had haar helemaal niet willen missen, maar ik had het opeens wel gemoeten. Dat had mijn humeur echt niet ten goede gedaan, dat konden meerdere mensen wel bevestigen. Het was gewoon zo geweest dat ik opeens alles zonder Edyn had moeten doen en daar was eigenlijk niks aan geweest! Edyn was echt mijn maatje, op veel verschillende gebieden. Ze snapte misschien niet alles wat ik deed, maar ze was er altijd voor me geweest en ze was een ontzettend grote steun in mijn leven geweest. Eentje die ik heel plotseling weer had moeten missen. Ik streek wat haren uit haar gezicht en gaf haar vervolgens een kus. ‘Maar ik denk dat we wel een aantal dingen moesten bespreken.’ Ik wist zelf ook nog niet goed hoe ik het moest verwoorden. Edyn moest meer voor haarzelf gaan denken, maar als ze dat deed, dan was ze het vaak ook te snel eens met iemand omdat ze diegene niet boos wilde maken? Dus dan moest ze het weer niet doen! Zelfs ik vond het verwarrend en ik wist hoe Edyn was, dus het zou voor haar vast ook heel verwarrend klinken. Toch was het wel belangrijk om dit te bespreken? Edyn had naar Emmi geluisterd, terwijl het een leugen was geweest. Ik had net zo goed naar Emmi geluisterd, maar dit was niet de eerste keer dat ze de woorden van een ander zomaar had geloofd! Iets wat Emmi misschien wel had geweten en misschien was ze daarom ook wel naar Edyn toe gegaan om te stoken. Zoiets had ze bij Linn of Rhi niet voor elkaar kunnen krijgen. ‘Het is echt heel belangrijk dat je ook naar jezelf gaat luisteren,’ zei ik zacht. ‘Want je bent echt heel slim, Edyn. Op je eigen manier en je bent verstandig genoeg om over bepaalde dingen na te denken.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
De paar maanden zonder Michael waren heel erg raar geweest. Ik had niet aan hem willen denken, want ik had echt het idee gehad dat hij vreemd was gegaan. Er was heel erg veel pijn geweest, zeker als ik daar aan had gedacht. Toch had ik Michael nooit echt uit mijn hoofd kunnen zetten en had ik stiekem wel gehoopt op een dag als vandaag. We waren het er beiden over eens dat we hier verder mee wilden? Dat we verder met ons wilden? Ik wilde dat in ieder geval heel erg graag en het maakte me echt gelukkig dat Michael het ook wilde. Er was ook echt wel een hele grote glimlach op mijn gezicht en die kreeg ik er ook niet zomaar af! Helemaal niet omdat Michael het ook wel goed leek te vinden met Pixie! Hij mocht gewoon op de bank. Rhi deed daar best wel moeilijk over, terwijl hij helemaal niets deed! Pixie was echt een schatje, hij hield vooral heel erg van knuffels! Hij snuffelde nu ook wel een beetje rond op de bank, maar op een gegeven moment zou hij wel gaan liggen of hij wilde graag aandacht, wat hij ook wel kreeg! Er was genoeg tijd voor Pixie! "Volgens mij vindt hij het heel erg leuk hier." Het was ook gewoon een fijn huis. Er was wel echt een tijd geweest dat het iets ongemakkelijker was geweest toen ik hier was? Michael en ik hadden het over samenwonen gehad, maar Michael had dat niet gewild. Michael had er wel echt een leuk plaatsje van gemaakt. Ik had zelf ook wel nagedacht over een eigen plaatsje, maar dat was niets voor mij? Dan bleef ik liever bij mijn familie! Er was altijd wel iets te doen! Daarbij was ik niet zo heel erg vaak thuis, vaak werkte ik de hele dag? Natuurlijk kon ik niet de hele dag bij Ariel zijn, omdat het te vermoeiend was volgens mensen. Ik zou het vast de hele dag aankunnen! Het leek me juist heel erg leuk! Er was nu wel een kans dat ik in de ochtend misschien wel het ene prinsesje mocht ontmoeten en in de middag een andere! Iets wat me heel erg leuk leek! Het leek me misschien nog wel leuker om de parade te doen, dat was echt wel een heel groot ding! Net zoals dit! Dit was ook wel een groot ding! Michael en ik wilden dit allebei? We wilden echt weer bij elkaar komen, dus dan zouden we dat ook wel echt doen! Er zouden geen tranen meer komen omdat ik Michael miste. Als die er al waren, was het omdat Michael hier niet was maar ergens in de rest van het land om te touren! Dat was wel gemis, maar op een hele andere manier. Ik had het altijd fijn gevonden als Michael had kunnen doen wat hij leuk vond? Natuurlijk waren er ook momenten geweest waarop hij zich wat minder had gevoeld, maar dan had ik wel geprobeerd om met hem te praten! Of hem juist te laten als hij dat fijner had gevoeld. In een relatie deed je dat soort dingen voor elkaar. We hadden veel voor elkaar gedaan. Nog maar een paar maanden geleden hadden we samen in Canada gezeten! Door Michael had ik sneeuw kunnen zien! Door Michael had ik zoveel andere dingen kunnen doen, het belangrijkste was toch wel dat ik echt van iemand had kunnen houden en dat Michael dat ook van mij had gedaan! Daar konden we weer naar terug! Al moesten we blijkbaar nog wel even praten. Ik knikte dan ook zachtjes, ik vond het niet erg om over te praten. Als we uiteindelijk maar bij elkaar bleven? Ik luisterde naar Michael, hij vond het belangrijk dat ik naar mezelf zou luisteren, ik snapte het alleen niet helemaal. Volgens mij luisterde ik wel naar mezelf? Ik wist het niet erg. Het was in ieder geval lief dat Michael zei dat ik slim was. "Hoe bedoel je?" Vroeg ik zachtjes. Ik wist niet echt hoe Michael het bedoelde. Ik probeerde het wel echt? Ik snapte alleen niet op welke manier ik dan naar mezelf moest luisteren.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Ik had altijd goed met Edyn kunnen praten. Er waren vast stelletjes die het beter zouden kunnen, maar Edyn was er wel altijd voor me geweest. Ze leek misschien één en al vrolijkheid en voor een groot deel was ze dat ook wel, maar ik had altijd met haar mogen praten over mijn gevoelens, hoe donker ze soms ook misschien waren geweest. Die gevoelens waren nog niet weg en misschien zouden ze ook wel nooit weg gaan, maar ik had ze wel mogen uiten en dat was misschien nog wel belangrijker dan die lange gesprekken midden in de nacht, waar sommige stelletjes het vaak over hadden. Het ging op de manier waarop je met elkaar praatte. Daarom wilde ik nu ook eerlijk zijn tegenover Edyn, al vond ik dat best moeilijk. Ik wilde duidelijk zijn, maar het moest er ook niet bot en onpersoonlijk uit komen, alsof het me niks deed. Het deed me heel erg veel! Ik keek nog even naar Pixie, die ondertussen al een lekker plekje op de bank had gevonden. Ik was blij dat hij het hier leuk vond en ik hoopte dat hij hier vaker zou komen, maar dat was iets voor later. Eerst moest ik aan Edyn uitleggen wat ik precies had bedoeld. Ik wist ook niet goed hoe ik het aan Edyn uit moest leggen? Edyn vertrouwde iedereen heel erg snel. Iets wat juist mooi aan haar was. Lang niet iedereen was nog zo lief en open naar mensen die ze nauwelijks kende, maar dat kon ook een val zijn voor Edyn? Daarnaast wilde ze ook te graag dat dingen goed bleven, terwijl dat helemaal niet hoefde? Ik wist dat ik haar pijn had gedaan. Dat was niet mijn bedoeling geweest toen Emmi haar van alles had verteld, maar daarvoor hadden mijn woorden echt wel wat bij haar veroorzaakt! Ik had niet willen samenwonen en ik had nog niet eens willen denken aan een baby! Dat terwijl Edyn dat wel had gewild? Ze had ook het recht om iets te willen of om ergens op te hopen, net zoals dat ze het recht had om boos op mij te zijn omdat ik die wensen en hoop niet met haar deelde! Ik wist echter niet hoe ik het haar moest vertellen zonder dat het heel erg vaag over zou komen. Zelf nadenken was nou eenmaal iets wat de meeste mensen wel konden en ook deden. Niet dat Edyn het niet kon! Want ze kon het echt wel en daar wilde ik ook op vertrouwen, maar soms dacht ze sneller aan anderen en dat was niet hetgeen wat je moest doen? Het was iets heel erg moois en ik vond het ook prachtig aan haar dat ze zulke kwaliteiten had, maar het kon haar ook echt tegenwerken! ‘Soms lijkt het gewoon alsof je alles probeert goed te praten voor anderen? Ook voor mij.’ Dat was heel lief, maar het hoefde niet! Niet dat ik dan meteen ruzie met haar wilde, maar ze hoefde niet te doen alsof mijn antwoord haar hele kijk op het beeld veranderde! ‘Zoals toen met het samenwonen?’ Ik wist ook niet hoe ik het anders aan haar moest beschrijven. Een voorbeeld zou het beste helpen. ‘Ik wilde het niet en het leek goed te zijn met een “Oké, Michael”, terwijl het wel iets was wat je heel erg graag wilde.’ Dat soort dingen waren niet meteen goed? Ik wilde echt niet dat ze elke keer boos op me zou worden, maar ze had er best over mogen praten of het uit mogen leggen! ‘Je hebt het recht om dingen te willen, zelfs als ik die dingen niet wil en daar mag je ook best iets bij voelen.’ Zij had samen willen wonen en ik had dat toen nog niet gewild. Ze had daar best verdrietig om mogen zijn, of me uit kunnen leggen waarom ze het zo graag had gewild! Er waren zoveel dingen die ze had kunnen doen, maar in plaats daarvan had ze het allemaal maar goed gepraat. Alsof er niks aan de hand was geweest. Dat terwijl samenwonen nog best een groot iets was om het niet over eens te zijn.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Voor mij was het eigenlijk meteen wel duidelijk geweest dat ik Michael leuk had gevonden. De eerste avond die we hadden gehad, was al heel fijn geweest. Ik was overstuur geweest omdat ik ruzie had gehad met Rhi, maar Michael had me dat kunnen laten vergeten. Een paar dagen later had hij met ijsjes voor de deur gestaan en sindsdien waren we eigenlijk een stel geweest. We hadden heel erg veel fijne dingen samen door kunnen maken. Zo hadden we samen echt heel veel gezien. Ik had mee gemogen op een stukje van de tour. Als ik had moeten werken, hadden we zoveel mogelijk van de donderdagen gemaakt. Naast de mooie dingen, waren er ook wel dingen gebeurd waar één van ons zich slecht had gevoeld, soms allebei. Die dingen waren niet fijn geweest, maar ze hoorden wel bij het leven. Ik had er zoveel mogelijk voor Michael willen zijn toen hij niet lekker in zijn vel had gezeten en ik wist ook wel dat het nog steeds naar boven kon borrelen. Wat vast ook wel gebeurde op sommige dagen. Het was niet meer dan normaal om je soms wat minder te voelen. Dat had ik ook gedaan? Op die momenten was Michael er ook voor mij geweest. Toen ik was ontslagen en ruzie had gehad met Rhi, was Michael naar Los Angeles komen vliegen om er voor te zorgen dat ik me weer iets beter voelde. Ik vond dat soort bijzonder? Het gaf aan dat we echt een hele goede relatie hadden gehad. Dat hadden we ook gewoon. Iets wat weer terug kon komen. Natuurlijk zou het niet altijd even makkelijk worden. Michael was nog steeds druk met de tour, over een paar dagen zou hij waarschijnlijk al weer verder gaan, wat betekende dat we haast geen tijd meer had. Toch kwam er wel een tijd dat hij weer naar huis kwam en dan was ik. Ik zou naar de concerten in de buurt kunnen komen als ik daar tijd voor had. We konden bellen, Skypen, appen! Er was genoeg om er voor te zorgden dat we zoveel mogelijk in elkaars leven waren. Het was ons altijd gelukt. Al moesten we het eerst ergens over hebben. Ik snapte alleen niet zo heel erg goed waar Michael het over had. Ik wist niet of ik dingen goed probeerden te praten? Michael gaf wel een voorbeeld, het hele samenwonen gebeuren. Dat had ik inderdaad niet heel erg leuk gevonden, maar ik had er weinig aan kunnen doen dat Michael het niet had gewild? "Maar jij wilde het niet. Dan kan ik het wel niet leuk vinden, maar uiteindelijk verandert het niet heel erg veel?" Ik het jammer gevonden, maar het was ook niet nodig geweest om er boos om te worden. "Ik wil niet om zoiets boos worden. Bij zulke dingen moet je er allebei achter staan en als het niet zo is, dan is het niet zo." Dat was toch zo? "Ik kon je moeilijk dwingen om samen te wonen?" Ik snapte het niet echt. Ik dacht dat Michael juist wel blij was geweest dat ik het er bij had gelaten. Ik had er ook niet verder om willen zeuren, want dat had alles niet veel beter gemaakt. Kindjes die te veel vroegen werden ook gewoon over geslagen! Michael had het vast niet leuk gevonden als ik de volgende dag er weer over was begonnen. De volgende dag had ik het nog steeds wel gewild, maar Michael waarschijnlijk niet? Wat prima was geweest, want iedereen mocht een eigen mening over iets hebben! Daar ging de hele wereld toch ook om? Dat iedereen een eigen keuze had en dat je de keuze van de andere in zijn waarde moest houden. "Ik snap het niet echt." Fluisterde ik. Dat deed ik echt niet?! Ik snapte wel dat ik op dat moment niet te veel had gezegd. "Wil je dat ik ruzie maak om dat soort dingen?" Dat was toch ook een beetje gek? Het was niet nodig geweest om er ruzie over te maken!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Dat we dit bespraken, was heel erg goed? Misschien dat we uiteindelijk wel weer een relatie zouden krijgen. Dan zouden we verder kunnen gaan waar we waren gebleven. Dat was wel iets wat ik wilde? Ik wilde gewoon mijn Edyn weer terug! Daarnaast waren er nu zoveel nieuwe dingen in haar leven en daar wilde ik toch wel echt graag alles over horen! Ik wilde weten hoe het allemaal te werk ging in Disney, maar ook hoe ze daar bij was gekomen? Wie bedacht nou dat ze graag wilde werken bij zo’n bedrijf? Voordat we echter verder konden gaan, moesten we eerst dit gesprek voeren. Eentje die toch wel heel belangrijk was, maar tevens ook heel verwarrend. Ik merkte aan haar dat ze haar best deed om me te volgen en mijn woorden op haar in te laten werken, maar dat ze niet honderd procent binnen kwamen. Iets waar ze zelf ook vrij weinig aan kon doen. ‘Ik merkte niet eens dat je het jammer vond? Je paste je zo snel aan op mijn mening, dat er nauwelijks tijd was om die van jou te bespreken.’ Misschien ervaarde zij het zelf wel helemaal niet zo? Dat was eigenlijk nog het ergste. Dat mensen zo over haar heen konden walsen en dat niemand het door had. ‘Daar heb je ook wel gelijk in.’ We hadden er niet allebei achter gestaan, dus Edyn had er niet veel meer aan kunnen doen. Misschien was dit ook wel niet het beste voorbeeld geweest, maar dit was het enige wat er in mij op was gekomen! ‘Maar ik heb het idee dat het wel iets was wat je heel erg graag wilde en ik veegde het heel erg snel van de tafel, terwijl we er misschien wel meer over hadden kunnen praten.’ Ik had het toen niet gewild, maar dat had niet betekend dat we het er niet meer over hadden kunnen hebben. Ik kon nu achteraf wel gemakkelijk praten. Misschien had ik er toen wel heel anders over gedacht en had ik wel geprobeerd haar mond te snoeren. Daar kon ik nu ook niet meer veel over zeggen, behalve dat ik echt wilde dat Edyn goed bij haarzelf na zou gaan over wat zij wilde en dacht. ‘Nee, natuurlijk wil ik niet dat je ruzie gaat maken om dat soort dingen,’ zei ik zachtjes. Ik wilde ook helemaal geen ruzie met Edyn! Dat was wel het laatste wat je wilde als je samen in een relatie zat? Dan wilde je dat alles goed zou gaan en dat er geen vlekje aan de hemel te zien zou zijn. Dat was misschien een onmogelijk doel, want iedereen had wel eens een keer ruzie, maar ik wilde niet dat Edyn dacht dat ik die ruzie nodig vond! Ik wilde echter wel dat haar gevoelens ook een plekje kreeg en die ook besproken konden worden als zij dat graag wilde. ‘Ik wil gewoon graag dat je niet meteen overal ja of nee op zegt?’ Ik wist ook niet goed hoe ik het moest uitleggen. ‘Dat je rekening houdt met mijn gevoelens is ontzettend lief en meer kan ik ook niet van je vragen, maar dat betekent niet dat jouw gevoelens er niet mogen zijn. Als je het jammer of erg vindt, dan mag je daar best wat over zeggen, ongeacht hoe ik er over denk.’ Op dat moment had ik niet willen samenwonen, maar daarmee was het ook meteen over geweest? Dan was Edyn toch wel een grote push-over, terwijl ze dat helemaal niet hoefde te zijn! Niet dat ik meteen een ruzie wilde! Ik zuchtte, ik snapte wel dat dit verwarrend was voor haar. Ik kwam er ook niet echt uit! ‘Ik wil gewoon dat je ook rekening houdt met jezelf,’ zei ik zacht. ‘Want dat probeer ik ook met jou te doen.’ Ik had altijd rekening geprobeerd te houden met haar! Ik had haar nooit pijn willen doen, of willen kwetsen, op wat voor manier dan ook! Uiteindelijk was dat toch gebeurd, maar het was nog niet eens echt mijn schuld geweest.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik wilde hier wel echt over praten, maar ik snapte het gewoon niet heel erg goed. Het klonk best wel ingewikkeld! Ik wist niet zo heel erg goed wat ik nou wel moest doen en wat niet. Ik had behoorlijk snel gezegd dat het oké was geweest toen we het over samenwonen hadden gehad. Michael had het echt niet gewild en dat was oké geweest. Natuurlijk had ik het wel vervelend gevonden, ik had het liefst gehad dat we wel gewoon samen hadden kunnen wonen, maar daar moesten echt twee mensen achter staan! "Ik vond het jammer. Maar ik wilde ook niet dat de hele werd verpest. En het was echt oké dat jij het niet wilde." Iedereen had recht op zijn mening? Dat was alleen maar goed. Ik haalde mijn schouders op "Ik het inderdaad graag." Ik had het wel een beetje voor me gezien hoe we samen hadden kunnen wonen, wat voor dingetjes we hadden kunnen kopen. Ik had het altijd leuk gevonden om eten voor Michael te koken. Daarbij was het handig geweest omdat hij ook voor een deel van de tijd weg was en het huis ook wel echt schoon moest blijven? Ik wist niet echt hoe het nu was gebeurd. Het was wel netjes! Het was echt leuk om hier te zijn! Ik hoopte echt dat ik hier weer vaker kon komen. "Ik wil ook helemaal geen ruzie." Gelukkig hoefde ik ook geen ruzie te maken. Ik snapte niet echt wat ik dan wel moest doen. Het was best ingewikkeld! Ik moest niet overal ja of nee op zeggen, maar dat deed ik volgens mij ook niet? Ik vond het echt heel erg moeilijk allemaal. "Ik snap het niet echt." Fluisterde ik zachtjes. Ik had wel echt mijn eigen gevoelens. "Maar als we afspreken dat je het aangeeft wanneer ik het doe, dan kunnen we er dan misschien over praten?" Michael had wel een voorbeeld gegeven, ik kon er echter geen andere bij bedenken? Dus dan was dit het beste. Als ik het deed, dan moest Michael dat gewoon aangeven! Het was wel heel erg lief dat hij zei dat hij rekening met me hield, maar dat had hij ook altijd wel gedaan? Zo was hij gewoon! "Misschien kunnen we het nu dan ergens anders over hebben of iets anders doen? Als je dat goed vindt?" Ik wilde er ook echt wel over praten! Michael had net aangegeven dat daar ruimte voor was, van wat ik er van had begrepen in ieder geval! Het maakte me ook echt niets uit wanneer we er over zouden praten, als Michael vond dat het nog niet klaar was, dan konden we het altijd weer aansnijden. Nu wilde ik vooral genieten van de tijd die we samen hadden! Een paar maanden lang had ik hem moeten missen! Had ik ons moeten missen. Het had in mijn ogen eerder op jaren geleken. Op een gegeven moment was de tijd heel langzaam gegaan. Nu had ik genoeg te doen, maar was ik ook weer hier! We hadden ook wel even de tijd om van elkaar te genieten. Daar ging ik in ieder geval van uit. Zelf hoefde ik nergens naar toe vandaag. Ik had geen werk en geen boksen. Mama verwachtte me ook niet thuis. Ik kon hier zo lang blijven als ik maar wilde! Iets zij me dat ik hier nog wel een hele tijd zou zijn. Ik sloeg mijn armen om Michael. Ik boog iets naar Michael toe, zodat ik mijn lippen op de zijne kon drukken. We hadden elkaar zo lang moeten missen! De zoenen hoorden er wel echt bij. Ik vond het ook fijn om te knuffelen, dat was misschien nog wel fijner dan zoenen of seks. Maar die dingen waren ook heel erg fijn! We hadden alles van elkaar moeten missen! Dat mochten we nu dan ook best wel inhouden. Pixie lag toch netjes te slapen, wat hij echt nog wel een tijdje deed!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Het leek er op dat Edyn niet snapte wat ik bedoelde. Misschien ging ze het ook wel helemaal niet snappen. Iets wat niet erg was, want ze kwam zelf al met een oplossing waardoor ik haar er toch een beetje in zou kunnen helpen. Dat hoorde ik ook te doen! Het was ook niet goed van mij om akkoord te gaan met wat zij allemaal zei, omdat het probleem dan over was. Soms moesten problemen worden besproken? Het was niet leuk en het kon heel averechts werken, maar het was wel belangrijk binnen een relatie. Er waren altijd dingen waar je het niet over eens was, dingen waar de één anders over dacht dan de ander, maar de truc was om dan toch te besluiten dat het uiteindelijk niet uitmaakte. Dat je meer van elkaar hield, met of zonder problemen erbij. Het leek mij een goed idee dat als Edyn zoiets nog een keer zou doen, ik dat meteen aan zou geven. Dan zaten we ook in de situatie zelf en had ze zelf ook een concreter voorbeeld van wat ze nou eigenlijk deed. Want nu had ze volgens mij ook geen idee van wat ik bedoelde, wat het voor haar een stuk lastiger maakte. ‘Dat lijkt me wel een goed idee. Ik ga proberen om er op te letten en dan kunnen we het bespreken, mocht het voorkomen.’ Misschien zou het ook wel niet meer gebeuren? We waren een paar maanden verder en Edyn haar leven was compleet veranderd, dus misschien was Edyn ook wel veranderd? Ik had haar sowieso al met een andere jongen gezien. Iets wat ik zelf niet heel erg fijn had gevonden. Ik had altijd al ingezien dat Edyn een ontzettend knap meisje was geweest en volgens mij waren er ook echt wel mensen geweest die zich af hadden gevraagd waarom zij naast mij liep, want ik wist ook wel dat er knappere mannen op de wereld rondliepen! Die bokser van laatst was ook heel anders geweest qua uiterlijk! Toch zat ze weer hier, wilde ze het goedmaken en verder met onze relatie. Iets waar ik ontzettend dankbaar voor was. Ik wist niet hoe ze nu zat met andere jongens, of ze nog aan het daten was of niet, maar dat was een zorg voor later? Ik kende Edyn en ik wist hoe serieus ze altijd over onze relatie was geweest. Dat zou nu niet zomaar weg zijn? Dat leek me in ieder geval van niet! Mijn gevoelens waren er ook nog? Ik had nog niet aan andere meisjes willen denken, alleen maar aan Edyn! Mijn gevoelens voor haar waren niet weg geweest op het moment dat we uit elkaar waren gegaan en ik was heel erg blij dat Edyn er hetzelfde over leek te denken! Edyn boog zich naar me toe en voordat ik het wist, had ik haar lippen eindelijk weer op die van mij. Het voelde ontzettend lang geleden, langer dan die paar maanden. Ergens had ik me nog heel goed kunnen herinneren hoe haar lippen hadden gesmaakt, hoe de zoen had aangevoeld, maar tegelijkertijd klopte dat niet meer met hoe ik de zoen nu ervaarde. Ik trok Edyn dichter naar me toe, ondanks dat ze al op mijn schoot zat, en legde mijn armen om haar heen. Met één hand kon ik door haar zachte, blonde haren strijken. Alsof ze nooit roze waren geweest. Met de ander hield ik haar tegen me aan, toch ergens bang dat ze straks zomaar weg zou zijn en dit alles niet meer was geweest dan een simpele droom. Al was dat het niet, want ik voelde het echt. Edyn zat op haar schoot, haar armen lachen rond mijn lichaam en haar lippen voelden zo natuurlijk aan. Alsof het nooit anders was geweest. Dat was het echter wel en daarom wilde ik ook optimaal genieten van deze kans. We hadden geluk dat Pixie niet was gaan slapen, we konden hem ook vast wel eventjes alleen laten.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Een paar dagen geleden had ik nooit gedacht dat dit kon gebeuren. Michael en ik waren echt weer bij elkaar! De afgelopen dagen had ik veel aan Michael moeten denken. Ik had graag weer bij hem wel zijn, maar ik had echt gedacht dat het voor altijd over was geweest. Iedereen om me heen had dat ook wel een beetje beaamd. Die gedachten had vast in mijn hoofd gezeten. Vandaag was echter gebleken dat we beiden verder wilden. Dit was vooral te danken aan Linn. Zij was er achter gekomen dat Emmi van alles had gelogen. Aan haar zouden we helemaal niet denken! Linn verdiende echter wel een bedankje! We zouden nog wel wat doen voordat ze ook weer weg ging, ze ging immers mee met Calum. Volgens mij was dat wel de bedoeling. Dan hadden we nog de hele week en ik zou wel een leuk dagje plannen om haar te bedanken! Dat verdiende ze! Door haar waren Michael weer bij elkaar. Daar hadden we net ook wel echt eventjes van genoten. Pixie was netjes op de bank blijven liggen, al hoorde ik nu wel wat trippelende pootjes. Volgens mij voelde Pixie zich hier ook wel echt op zijn gemak, wat ook wel nodig was! We zouden hier best wel vaak komen als Michael thuis was. Dan wilde ik zoveel mogelijk tijd met hem doorbrengen, als hij dat ook met mij wilde! Ik sloeg mijn armen wat beter om Michael. We konden hier best nog een tijdje liggen, al wilde ik zo ook wel even kijken of ik iets te eten kon maken. Ik had zelf best een beetje honger gekregen. Koken was daarbij gewoonweg heel erg leuk, helemaal omdat Michael het altijd lekker leek te vinden. Ik vond het wel belangrijk om gezond te eten, het moest ook wel lekker zijn. Op het werk was het soms gewoon vervelend om te zien hoe iedereen over zichzelf dacht. Er waren meisjes die echt geen koolhydraten wilden eten of iets met suiker, terwijl dat best kon! Alles moest een beetje met mate. Al vond ik het ook wel moeilijk om daar nu iets van een pastasalade naar binnen te werken, terwijl er een paar meisjes raar naar me keken. Daarom deed ik dat ook echt niet meer. Ik kwam heel iets overeind zodat ik Michael een kus kon geven. "Ik heb je echt heel erg gemist." Die woorden waren al een paar keer gezegd, maar ik vond dat ze herhaald mochten worden. Als we wisten hoe het was om elkaar te missen, was het toch ook zo dat we alleen maar blijer waren wanneer we wel bij elkaar konden zijn. Ik zou echt heel erg genieten van de tijd die ik samen met Michael had. Vandaag, morgen, de rest van ons leven misschien wel. Zo serieus had ik onze relatie wel echt genomen. Ik had niet voor niets samen willen wonen en als ik ons niet serieus had genomen, had ik ook nooit aan kindjes gedacht. Op een dag zou dat er vast van komen, wanneer we er allebei klaar voor waren. Het trippelen van de pootjes was opgehouden en ik hoorde zachtjes een pootje tegen de deur. Ik maakte me los uit de armen van Michael. Ik stond op van het bed en pakte zijn shirt, zodat ik die aan kon doen. Toen ik die aan had liep ik naar de deur,om die open te doen voor Pixie. Ik tilde hem maar meteen op, want zelf kwam hij nog niet goed op een bed. Ik zette hem op het voeteneinde en kroop zelf weer op bed. Ik bleef even over Michael zijn gezicht hangen, zodat ik hem een kus kon geven. Uiteindelijk kroop ik weer goed tegen Michael aan, zodat ik mijn armen om hem heen kon slaan. Pixie mocht hier best even zijn! Ik had liever niet gehad dat hij alles van net had gezien, maar volgens mij had hij zelf even een dutje gedaan. Nu zag hij er namelijk behoorlijk opgewekt uit! Iets wat ik altijd heel schattig vond!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld