Elysium schreef:
Naylene.
Emmet wist nagenoeg alles van mij? En ik van hem! Het was zo fijn om met hem te kunnen praten. Ik had soms niet eens door dat hij niet eens echt praatte of dat hij me niet kon horen. Als we alleen waren, dan sprak ik de woorden vaak ook niet uit? Ik wilde graag denken dat mijn gebarentaal goed genoeg was om ook echt mee te kunnen praten. Dat was het ook echt wel? Ik deed het al zo’n groot deel van mijn leven. Toen het had gekund, had ik het ook willen leren en daar hadden mijn oom en tante echt mee geholpen. Het was natuurlijk niet altijd even makkelijk om iemand iets te leren. Daarbij kwam bij Emmet nog bij dat hij doof was geboren dus nooit een woord had gehoord. Bij hem was het vooral met plaatjes gegaan en als ik dan bij hen thuis was geweest, was ik er gewoon bij gaan zitten? Het had wel echt voor een band gezorgd, die ik echt met niemand had. Ashton mocht misschien ook mijn maatje zijn. De band met Emmet was nog heel anders. We waren vrienden, maar ook familie en het voelde gewoon echt alsof we een band hadden die nooit kapot zou kunnen gaan. Dat was ook de reden dat ik mijn tatoeage had laten zetten. Emmet was er bij geweest en nog steeds was hij er super enthousiast over! Ik ook! Ik was er echt blij mee? Het zei heel veel over onze band en hij zou dit ook wel echt te weten hebben gekregen? Alleen hadden Ashton en ik niet gewild dat de aandacht van Brent en Byron af werd getrokken, op welke manier dan ook! Emmet deed alsof hij heel erg opgelucht was toen hij hoorde dat ik niet bij hem thuis sliep. "Gelukkig." Bracht hij dan ook dramatisch uit, waardoor ik wel zachtjes moest lachen. "Dan hoef ik niet bang te zijn dat ik iets zie, wat ik niet moet zien. Al is dit dat duidelijk ook al?" Ik haalde mijn schouders even op. Het was wel zo! Emmet had dit niet mogen zien, maar ik vond het niet heel erg dat het wel het geval was. Het was Emmet. Die zou zijn mond wel houden als ik dat vroeg? Ondanks dat er misschien wat plagende opmerkingen zouden komen! Als hij ze maar zo zou doen, dat Linn ze niet op zou vangen. Er waren niet heel erg veel andere mensen die zoveel woorden wisten? Ik knikte toen Ashton vertelde dat we deze dag gewoon echt voor Brent en Byron wilden houden! Het ging ook helemaal niet om ons! We hadden een nummer gespeeld en dat was ook de meeste aandacht die we hadden moeten krijgen vandaag? "Ik zal jullie geheim bewaren." Zei Emmet, al moest hij nog steeds heel erg lachen. Volgens mij vond hij het gewoon grappig dat hij alles door had gehad. Soms verbaasde het me ook echt wel hoeveel hij wel niet door had van iemand? Hij kon mensen echt een beetje lezen? Lichaamshouding was echt een heel groot deel, maar dat hadden wij allemaal niet echt door? Emmet lette daar zoveel meer op en hij kon ook gewoon de kleinste fluisteringen meekrijgen doordat hij wist welke woorden het dan waren. "Ik ben blij voor jullie." Gebaarde Emmet uiteindelijk, waardoor ik begon te glimlachen. Ik hoopte dat iedereen op die manier zou reageren. "Zolang jullie goed voor elkaar zorgen." Ik vond het wel lief dat hij het niet alleen tegen Ashton had? Volgens mij was Emmet ook wel echt om hem gaan geven? En dat snapte ik ook! Want Ashton was ook gewoon heel leuk gezelschap. Ik knikte "Komt goed." Gebaarde ik. Ik zou echt niet weer zoiets als vorige keer laten gebeuren. Zelfs Emmet was best wel boos op me geweest, wat ik ook wel had begrepen! Het was niet netjes geweest! Totaal niet! Maar dat was nu over? Op sommige momenten had ik er echt wel over nagedacht om te pokeren, gewoon omdat het leuk was, maar ik wist dat het dan de hele verkeerde kant op zou gaan!
Naylene.
Emmet wist nagenoeg alles van mij? En ik van hem! Het was zo fijn om met hem te kunnen praten. Ik had soms niet eens door dat hij niet eens echt praatte of dat hij me niet kon horen. Als we alleen waren, dan sprak ik de woorden vaak ook niet uit? Ik wilde graag denken dat mijn gebarentaal goed genoeg was om ook echt mee te kunnen praten. Dat was het ook echt wel? Ik deed het al zo’n groot deel van mijn leven. Toen het had gekund, had ik het ook willen leren en daar hadden mijn oom en tante echt mee geholpen. Het was natuurlijk niet altijd even makkelijk om iemand iets te leren. Daarbij kwam bij Emmet nog bij dat hij doof was geboren dus nooit een woord had gehoord. Bij hem was het vooral met plaatjes gegaan en als ik dan bij hen thuis was geweest, was ik er gewoon bij gaan zitten? Het had wel echt voor een band gezorgd, die ik echt met niemand had. Ashton mocht misschien ook mijn maatje zijn. De band met Emmet was nog heel anders. We waren vrienden, maar ook familie en het voelde gewoon echt alsof we een band hadden die nooit kapot zou kunnen gaan. Dat was ook de reden dat ik mijn tatoeage had laten zetten. Emmet was er bij geweest en nog steeds was hij er super enthousiast over! Ik ook! Ik was er echt blij mee? Het zei heel veel over onze band en hij zou dit ook wel echt te weten hebben gekregen? Alleen hadden Ashton en ik niet gewild dat de aandacht van Brent en Byron af werd getrokken, op welke manier dan ook! Emmet deed alsof hij heel erg opgelucht was toen hij hoorde dat ik niet bij hem thuis sliep. "Gelukkig." Bracht hij dan ook dramatisch uit, waardoor ik wel zachtjes moest lachen. "Dan hoef ik niet bang te zijn dat ik iets zie, wat ik niet moet zien. Al is dit dat duidelijk ook al?" Ik haalde mijn schouders even op. Het was wel zo! Emmet had dit niet mogen zien, maar ik vond het niet heel erg dat het wel het geval was. Het was Emmet. Die zou zijn mond wel houden als ik dat vroeg? Ondanks dat er misschien wat plagende opmerkingen zouden komen! Als hij ze maar zo zou doen, dat Linn ze niet op zou vangen. Er waren niet heel erg veel andere mensen die zoveel woorden wisten? Ik knikte toen Ashton vertelde dat we deze dag gewoon echt voor Brent en Byron wilden houden! Het ging ook helemaal niet om ons! We hadden een nummer gespeeld en dat was ook de meeste aandacht die we hadden moeten krijgen vandaag? "Ik zal jullie geheim bewaren." Zei Emmet, al moest hij nog steeds heel erg lachen. Volgens mij vond hij het gewoon grappig dat hij alles door had gehad. Soms verbaasde het me ook echt wel hoeveel hij wel niet door had van iemand? Hij kon mensen echt een beetje lezen? Lichaamshouding was echt een heel groot deel, maar dat hadden wij allemaal niet echt door? Emmet lette daar zoveel meer op en hij kon ook gewoon de kleinste fluisteringen meekrijgen doordat hij wist welke woorden het dan waren. "Ik ben blij voor jullie." Gebaarde Emmet uiteindelijk, waardoor ik begon te glimlachen. Ik hoopte dat iedereen op die manier zou reageren. "Zolang jullie goed voor elkaar zorgen." Ik vond het wel lief dat hij het niet alleen tegen Ashton had? Volgens mij was Emmet ook wel echt om hem gaan geven? En dat snapte ik ook! Want Ashton was ook gewoon heel leuk gezelschap. Ik knikte "Komt goed." Gebaarde ik. Ik zou echt niet weer zoiets als vorige keer laten gebeuren. Zelfs Emmet was best wel boos op me geweest, wat ik ook wel had begrepen! Het was niet netjes geweest! Totaal niet! Maar dat was nu over? Op sommige momenten had ik er echt wel over nagedacht om te pokeren, gewoon omdat het leuk was, maar ik wist dat het dan de hele verkeerde kant op zou gaan!