Demish schreef:
Linn.
Liefde draaide toch ook om geluk? Het was echt iets moois en ik vond eigenlijk dat het gewoon gedeeld moest kunnen worden met de wereld, wat voor liefde het dan ook precies was! Naylene en Ashton hadden hun relatie eventjes geheim willen houden, maar ik begreep het wel! Toch wist ik echt zeker dat Brent en Byron het alleen maar leuk hadden gevonden als ze Naylene zo hadden kunnen zien stralen zoals ik dat net had gezien! Daar was echt niets mis mee, zeker niet op een dag waarop de liefde kon worden gevierd! Al moest dat eigenlijk gewoon elke dag zo zijn! Freckles had er volgens mij wel aan moeten wennen dat er nog iemand bij was gekomen met wie hij de aandacht moest delen. Hij en Mitten waren altijd hele goede vriendjes geweest en volgens mij had Freckles het ook nooit echt erg gevonden als Mitten bij iemand op schoot was gekropen, maar katten deden dat toch net iets minder snel dan honden. Cherry was nog een hele jonge pup en die had soms ook gewoon aandacht nodig, die ze vaak ook wel opvroeg. Zeker bij Calum, omdat ze wist dat ze het daar toch wel zou krijgen! Daarom was het echter wel verstandig om Freckles iets naar achteren te trekken, voordat hij Cherry een duwtje met zijn snuit zou geven, of wat dan ook! Het was nog niet gebeurd, maar het was wel iets om rekening mee te houden! Ik schoof iets op naar de handdoeken, zodat ik daar kon zitten, nog altijd met Cherry in mijn armen. Een klein hondje was natuurlijk wel iets sneller moe dan een grote hond zoals Freckles, maar volgens mij kon ze hem nog aardig bijbenen. Ze was zelf ook nog zo speels, dus als ze hem dan zo zag rennen, dan wilde ze er meteen achteraan! Naylene en Ashton besloten om naar de zee te lopen en niet veel later kwam Calum dan ook achter me zitten, zodat ik tussen zijn benen in kon kruipen. Ik glimlachte toen ik zijn armen om me heen voelde en vervolgens een kus op zijn schouder. Ik leunde iets naar achteren en tilde Cherry iets op, zodat Calum haar ook kon zien en zo nu en dan een beetje kon aaien, als hij dat wilde. Ik keek vervolgens weer naar Ashton en Naylene, wie al knuffelend aan de rand van de zee stonden, terwijl Freckles zijn gang ging in het water. ‘Wist jij dat ze al weer bij elkaar waren?’ vroeg ik aan Calum, al ging ik er eigenlijk vanuit dat Ashton het wel aan hem had verteld. Ze waren hele goede vrienden? Daarnaast was Calum ook wel het type dat een geheim kon bewaren, zelfs voor mij! Al vond ik het niet erg als hij dit geheim had gehouden? Het was wel iets wat ik graag had willen weten, maar Naylene had het me net zelf verteld en ze was echt zo blij geweest! Uiteindelijk maakte het dan ook niet uit wanneer iemand iets vertelde? ‘Ja, Ashton heeft het me net verteld,’ antwoordde Calum, waarop ik knikte. ‘Nay mij net ook. Ze lijkt echt heel erg gelukkig te zijn met dat ze het nog een keer proberen.’ Dat vond ik het belangrijkste! Ik wist dat er wat haken en ogen aan zaten, maar Naylene en Ashton waren volwassen genoeg om die te bespreken! Naylene had zelf gezegd dat ze het eerst ook rustig aan hadden willen doen, maar dat het gewoon niet was gegaan omdat ze al eerder een relatie hadden gehad! Calum en ik deden het nu misschien rustig aan, maar dat was op een hele andere manier. We zorgden nu gewoon dat we beiden wisten hoe we ons voelden en als één van ons zich niet helemaal lekker voelde, dan was er ruimte om dat te bespreken. Niet dat dat nou altijd hoefde, maar ik vond het wel fijn om te weten wat er in Calum zijn hoofd om ging en hoe hij zich voelde, want dan zou ik daar ook rekening mee kunnen houden.
Linn.
Liefde draaide toch ook om geluk? Het was echt iets moois en ik vond eigenlijk dat het gewoon gedeeld moest kunnen worden met de wereld, wat voor liefde het dan ook precies was! Naylene en Ashton hadden hun relatie eventjes geheim willen houden, maar ik begreep het wel! Toch wist ik echt zeker dat Brent en Byron het alleen maar leuk hadden gevonden als ze Naylene zo hadden kunnen zien stralen zoals ik dat net had gezien! Daar was echt niets mis mee, zeker niet op een dag waarop de liefde kon worden gevierd! Al moest dat eigenlijk gewoon elke dag zo zijn! Freckles had er volgens mij wel aan moeten wennen dat er nog iemand bij was gekomen met wie hij de aandacht moest delen. Hij en Mitten waren altijd hele goede vriendjes geweest en volgens mij had Freckles het ook nooit echt erg gevonden als Mitten bij iemand op schoot was gekropen, maar katten deden dat toch net iets minder snel dan honden. Cherry was nog een hele jonge pup en die had soms ook gewoon aandacht nodig, die ze vaak ook wel opvroeg. Zeker bij Calum, omdat ze wist dat ze het daar toch wel zou krijgen! Daarom was het echter wel verstandig om Freckles iets naar achteren te trekken, voordat hij Cherry een duwtje met zijn snuit zou geven, of wat dan ook! Het was nog niet gebeurd, maar het was wel iets om rekening mee te houden! Ik schoof iets op naar de handdoeken, zodat ik daar kon zitten, nog altijd met Cherry in mijn armen. Een klein hondje was natuurlijk wel iets sneller moe dan een grote hond zoals Freckles, maar volgens mij kon ze hem nog aardig bijbenen. Ze was zelf ook nog zo speels, dus als ze hem dan zo zag rennen, dan wilde ze er meteen achteraan! Naylene en Ashton besloten om naar de zee te lopen en niet veel later kwam Calum dan ook achter me zitten, zodat ik tussen zijn benen in kon kruipen. Ik glimlachte toen ik zijn armen om me heen voelde en vervolgens een kus op zijn schouder. Ik leunde iets naar achteren en tilde Cherry iets op, zodat Calum haar ook kon zien en zo nu en dan een beetje kon aaien, als hij dat wilde. Ik keek vervolgens weer naar Ashton en Naylene, wie al knuffelend aan de rand van de zee stonden, terwijl Freckles zijn gang ging in het water. ‘Wist jij dat ze al weer bij elkaar waren?’ vroeg ik aan Calum, al ging ik er eigenlijk vanuit dat Ashton het wel aan hem had verteld. Ze waren hele goede vrienden? Daarnaast was Calum ook wel het type dat een geheim kon bewaren, zelfs voor mij! Al vond ik het niet erg als hij dit geheim had gehouden? Het was wel iets wat ik graag had willen weten, maar Naylene had het me net zelf verteld en ze was echt zo blij geweest! Uiteindelijk maakte het dan ook niet uit wanneer iemand iets vertelde? ‘Ja, Ashton heeft het me net verteld,’ antwoordde Calum, waarop ik knikte. ‘Nay mij net ook. Ze lijkt echt heel erg gelukkig te zijn met dat ze het nog een keer proberen.’ Dat vond ik het belangrijkste! Ik wist dat er wat haken en ogen aan zaten, maar Naylene en Ashton waren volwassen genoeg om die te bespreken! Naylene had zelf gezegd dat ze het eerst ook rustig aan hadden willen doen, maar dat het gewoon niet was gegaan omdat ze al eerder een relatie hadden gehad! Calum en ik deden het nu misschien rustig aan, maar dat was op een hele andere manier. We zorgden nu gewoon dat we beiden wisten hoe we ons voelden en als één van ons zich niet helemaal lekker voelde, dan was er ruimte om dat te bespreken. Niet dat dat nou altijd hoefde, maar ik vond het wel fijn om te weten wat er in Calum zijn hoofd om ging en hoe hij zich voelde, want dan zou ik daar ook rekening mee kunnen houden.