Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG/ Rye ♥
Anoniem
Wereldberoemd



Blair genoot uitgebreid van Ambrose' reactie - lees, was hardop aan het lachen - en liet zich geknuffeld worden door Estelle. 'Het is hartstikke leuk, Ambrose, daarom geniet ik er ook zo van!' plaagde ze hem. Sommige dingen moesten gewoon gebeuren, zoals hem laten schrikken. 
Ze draaide even een rondje voor Estelle. 'Ja, vind je? Ik heb m'n best gedaan. Als ze hier ineens een laken of twee kwijt zijn: ik was het niet,' lachte ze. Ze keek even goed naar het kostuum van Estelle, die er fantastisch uit zag in haar slightly sexy fairy kostuum. 'Over super kostuums gesproken, Estelle, je ziet er echt fenomenaal uit, ik ben jaloers.' 
Blair keek op toen ze het woord "drankje" hoorde. 'Oeh, kan je ook voor mij halen? Estelle, wil jij iets drinken?' Als Ambrose dan toch ging halen, kon hij net zo goed voor iedereen even heen en weer lopen. Dat scheelde weer tijd en moeite. 
Azelf
Straatmuzikant



Estelle lachte verlegen. "Aw, vind je? Dankjewel, je bent een schat. Maar jij hebt niets om jaloers op te zijn, je ziet er hartstikke mooi uit, ik wou dat ik zo goed was in make-up als jij."
"Oké, we snappen het, jullie zien er allebei leuk uit," onderbrak Ambrose ze. "Drankjes. Belangrijker. Tot zo." Hij hoefde niet aan Estelle te vragen wat ze wilde, ze waren al zo lang vrienden, dat wist hij wel. Hij liep naar de bar en gaf zijn order door. Terwijl hij wachtte, nam hij even de tijd om goed om zich heen te kijken. Het verraste hem elk jaar weer hoeveel moeite iedereen stak in hun kostuums. Hij had het in de eerste instantie niet verwacht, maar veel van de meiden probeerde schijnbaar zo min mogelijk aan te doen op Halloween. Zelfs Estelle ging er in mee dit jaar. 
Ambrose keek alweer op zijn horloge, was er al een uur voorbij? Helaas, hij was tot zover ongeveer zeven minuten buiten geweest. De drankjes waren klaar. Voor Estelle een cocktail en voor Blair en hemzelf een shotje tequila. Hij wist niet helemaal zeker wat voor drank Blair dronk, maar hij ging zeker niet in zijn eentje shots nemen en hij had ze wel nodig om deze avond door te komen. Hij bracht ze terug naar de andere en deelde de drankjes uit. "Proost, dames, dat deze avond snel voorbij mag zijn." 
Anoniem
Wereldberoemd



Blair rolde lachend haar ogen terwijl Ambrose naar de bar liep. 'Stiekem vind hij dit wel leuk, hij gaat het alleen niet toegeven,' stelde ze. Estelle kende hem natuurlijk beter, maar ergens had ze zo'n gevoel dat hij meer plezier had dan dat hou zou laten merken. Wat zonde was, natuurlijk, maar zo had ieder z'n ding. 
'Hoe gaat het eigenlijk met je buddy?' vroeg ze Estelle. 'Ik heb Aeve nog niet gezien. Ik weet dat de laatste magie les heel zwaar was, maar ik hoop dat ze genoeg energie over heeft voor het feest.'
Ambrose was vervolgens lekker vlot terug, met tequila nog wel. Blair grijnsde. 'Zo, van plan om dronken te worden? Zijn we nu al te veel voor je geworden?' plaagde ze. Ze haalde het partje limoen van het glas, goot haar shot achterover en beet in de limoen. Beetje jammer dat ze geen zout had, maar goed, ze moest roeien met de drankjes die ze had. Wel moest Blair even kuchen. 
'Het is een tijdje geleden dat ik tequila op heb,' lachte ze. 'Ik weet nu weer waarom. Vreselijk spul soms.' 
Azelf
Straatmuzikant



Ambrose deed hetzelfde en gooide het shotje achterover. "Kom op Blair, je kent me zo onderhand langer dan vandaag. Lijk ik je nou oprecht het type voor feestjes en... nou ja, mensen? Zonder alcohol kom ik hier echt niet doorheen. Nog een rondje doen?" stelde hij voor. De hele combinatie was eigenlijk niets voor hem. Grote menigtes waren al niet zijn ding, laat staan grote menigtes van dronken studenten met magie. Hij voelde alles. 
"Oh, kijk," zei Estelle, "Daar is Aeve al!" Ze zwaaide naar haar. Toen ze dichterbij kwam, zag Ambrose dat Aeve was verkleed als... sexy draak? Het zag eruit alsof er veel moeite in had gezeten, maar hoe kwam ze op het idee? En hadden ze het allemaal niet ontzettend koud? Het was eind oktober! Hij had zijn lange, zwarte jas meteen aangedaan voordat hij zijn warme kamer had moeten verlaten. 
Hij voelde Aeve dichterbij komen. Ze had altijd vlagen magie om haar heen hangen. Hij wist niet wat voor spreuk ze zo vaak gebruikte, maar hij had er op dat moment niet zoveel zin in. Om dat, en nog een ronde complimenten te vermijden, zei hij: "Nog een rondje, dus. Ben zo terug." En hij vluchtte weer. 
Anoniem
Wereldberoemd



Blair keek even van Estelle en Aeve naar de ietwat gefrustreerde Ambrose, en besloot de laatste richting de bar te lopen. 'We kunnen ergens drinken waar het wat rustiger is?' stelde ze voor. 'Een plek met goede Halloween vibes, waar we kostuums kunnen kijken maar niet naar elkaar hoeven te schreeuwen wat we zeggen te verstaan, maar ondertussen wel goed kunnen doordrinken. Hoe klinkt dat?' 
Het was niet dat Blair een probleem had met mensen, maar soms wel een beetje met deze mensen. Halloween had dan wel weer een hoop goed gemaakt. Toch, ze begon Ambrose toch steeds meer te vertrouwen en - houd je vast - een beetje als een vriend te zien. Als hij het niet naar z'n zin had, dan was ergens verplaatsen een klein offer om te maken. 
'Ik zou dan wel alvast een paar extra shots meenemen. En een cocktail of zo, want daar zit nog iets van smaak aan.' 
Azelf
Straatmuzikant



Verrast keek hij op, toen Blair naast hem verscheen. Het was een fijne verrassing, dat wel. Hij glimlachte. "Dat is het beste idee wat ik vandaag heb gehoord," was zijn antwoord op haar vraag. Hij zou Estelle tevreden houden door op het feestje te blijven, maar toch een beetje privacy en rust kunnen opzoeken. Zolang Blair haar magie wel in toom zou kunnen houden, in tegenstelling tot de meeste studenten hier, zou alles goed komen. 
Hij gaf Blair enkele instructies om een wat rustiger plekje te vinden. "Ga maar vast," zei hij, "ik neem de drankjes wel mee." Hij lachte nog een keer naar Blair, voordat hij zich terug omdraaide naar de bar en het een en ander bestelde. Nog een paar shotjes, een cocktail voor Blair en whiskey voor hemzelf. Toen liep hij zelf naar de plek die hij had beschreven. Er stond een bankje wat verder weg van de luide muziek, maar nog wel dichtbij genoeg dat het versiert was. 
Hij ging zitten en gooide meteen weer een shotje naar achter. "Weet je zeker dat je niet liever met Estelle en Aeve zou blijven? Zij zijn waarschijnlijk een stuk gezelliger dan ik, om eerlijk te zijn," lachte hij. 
Anoniem
Wereldberoemd



Blair had braaf de instructies opgevolgd en was gaan zitten op het bankje. Er was een prima uitzicht over de spooky chaos, wat zij dan weer erg leuk vond. Het was ook iets stiller en dat was ook niet bepaald onprettig. 
Toen Ambrose terug kwam met de shotjes, nam ze er gelijk een uit handen en gooide die achterover. Voor nu zette ze haar cocktail nog even aan de kant - dat zou het laatste drankje worden. Met nog de frisse smaak van limoen in haar mond, schudde ze haar hoofd. 
'Weet je, natuurlijk is dat gezellig, we kunnen prima kletsen samen. Maar dit is haar avond, weet je. Ze heeft hier zo hard voor gewerkt, daar moet ze van kunnen genieten zonder dat ze het idee heeft dat ze, weet ik het, op mij moet letten omdat ik je buddy ben,' zei Blair. 'Daarnaast, vanaf hier kan ik de slutty kostuums beter afkraken, hier hoort niemand me namelijk, voegde ze er grijnzend aan toe. 
Azelf
Straatmuzikant



Ambrose knikte bedenkelijk. Dat was een goed punt. Misschien was dit sowieso Blairs tactiek wel, om Ambrose van Estelle weg te houden zodat hij haar avond niet zou verpesten met z'n humeur. Hij moest toegeven, best een goed idee als ze dat van plan was geweest. Ze had ook wel gelijk, hij wist hoe belangrijk dit voor Estelle was. Totdat hij dronken en iets gezelliger was, zou hij haar lekker laten gaan. 
Door haar tweede opmerking ging hij wat meer overeind zitten. "Kostuums afkraken is zo'n beetje het enige wat ik leuk vind aan Halloween," gaf hij toe met een grijns op zijn gezicht. Sowieso had hij altijd wel zin om mensen af te kraken. Roddelen was stiekem een grote hobby van hem. Hij gebaarde subtiel naar een meisje wiens kostuum slechts leek te bestaan uit het kortste zwarte jurkje wat ze kon vinden en een heksenhoed. "Wat vind je daarvan? Creatief, niet?" Eigenlijk mocht hij natuurlijk niets zeggen, hij had niet eens een kostuum. Maar hij was dan ook nooit van plan geweest om te komen, hij had tenminste een excuus. Niet zoals de jongens die blijkbaar wel moeite in hun kostuum hadden gestoken en wiens beste idee schijnbaar 'piraat zonder shirt' was.  
Anoniem
Wereldberoemd



Blair grinnikte. 'Ik had al zo'n vermoeden,' zei ze. Vervolgens volgde ze zijn blik, waarna ze de karig geklede heks zag. Het was wel ontzettend opmerkelijk dat iedereen kritiek had op haar outfits altijd, maar dat zodra er een excuus was, iedereen helemaal wild ging met het laten zien van zoveel mogelijk huid. 
'Zij is gewoon op zoek naar een hook-up, sowieso,' zei Blair. 'De enige avond op een prestigieuze universiteit waarin alles mag: Halloween. Het heeft een bepaalde magie die de slet in menig jongvolwassen vrouw naar boven haalt.' Ze scande voor nog meer potentiele afkraakgevallen. 
'De mannen... ja, wat kan ik erover zeggen. Die hebben meestal hetzelfde doel met Halloween, denk ik. Zeker als ze vergeten om een shirt aan te doen.'
Ondertussen pakte Blair haar tweede shot tequila, waarvan ze het spul al niet eens meer kon proeven. De limoen wel, gelukkig, dus dat was fijn. 
Azelf
Straatmuzikant



Hij lachte weer om haar. "Iets zegt me dat ze daarin wel zal slagen, volgens mij heeft iedereen vanavond inderdaad hetzelfde doel voor ogen." Hij nam ook nog een shotje. "Ik ben benieuwd hoeveel mensen morgenochtend een walk of shame door de hallen moeten voltooien. Nog iets leuks om naar uit te kijken!" Uiteraard was het mannen en vrouwen niet toegestaan om bij elkaar op de kamer te overnachten, maar na een avond als deze gebeurde het zo veel dat het niet meer te handhaven viel. De docenten begonnen er tegenwoordig niet eens meer aan en veel mensen namen hier profijt van. Ambrose kon in ieder geval niet wachten op alle drama en roddels die de aankomende paar weken de ronde zouden gaan doen. 
"En kan je je voorstellen dat Estelle wilde dat ik een kostuum aan zou doen? Als wat zou ik verkleed moeten, tovenaar zonder shirt, zoals de rest van de jongens? Zie je het al voor je?" Hij schudde zijn hoofd lachend. Hij zou nooit zo goed bij de andere studenten passen, maar dat vond hij steeds minder erg. Liever een buitenbeetje zijn dan kou vatten op een feestje in oktober. Hij begon aan zijn whiskey. Op deze manier was de avond helemaal zo slecht nog niet. 
Anoniem
Wereldberoemd



'Hey, dat was niet mijn doel, excuse you,' lachte Blair. 'Ik wilde gewoon een Halloween met enge kostuums en horror tochten, misschien het snijden van een pompoen en ergens een puntje pumpkinpie halen. Dat is pas écht Halloween.' Ze keek naar de half aangeklede studenten voor haar en schudde haar hoofd. 'Al moet ik zeggen dat dit ook vrij entertainend is. We zouden morgen zelfs op een bankje op het plein kunnen zitten, rustig met een croissant en een kop koffie, kijkend naar al het verkleedde volk dat rondloopt.'
Ze keek opzij naar Ambrose. Een sexy kostuum kon ze niet echt voorstellen bij hem, voornamelijk omdat ze niet meer huid dan een gezicht en zijn handen had gezien. Zijn onderarmen bedekt met aarde telden niet. 'Je had als spook kunnen gaan,' bedacht ze zich. 'Laken stelen - eh, ik bedoel, lenen - en twee gaten in knippen. Klassiek kostuum waar iedereen plezier aan beleefd.'
Azelf
Straatmuzikant



Ambrose schudde zijn hoofd lachend. "Natuurlijk bedoelde ik jou niet. Ik had het toch ook niet over mezelf, of over Estelle?" Hij pauzeerde even. "Alhoewel, dit is wel het minst wat ik haar in jaren heb zien dragen. Misschien heeft Estelle ook wel wilde plannen." Daar moest hij even over nadenken. Raar idee. Slecht idee. Daar wilde hij eigenlijk helemaal niet over nadenken. Estelle was een hele goede vriendin en wat ze in haar vrije tijd deed, moest ze zelf weten, maar daar hoefde hij de details niet van te horen. Er ging een rilling over zijn rug. Estelle was meer als zijn zus en niemand wil toch te hard nadenken over wat zijn zus zou gaan doen met die jongen waar ze al veel te lang mee stond te praten? 
"Weet je wat, ander onderwerp," zei hij snel. "Laken met twee gaten, nee dankjewel. Koffie en studenten beoordelen, ja graag." Estelle zei altijd dat hij zijn meningen over andere mensen beter voor zich kon houden. 'Je weet nooit wie het per ongeluk hoort!' klonk haar stem in zijn hoofd, maar Blair leek dat niet zo'n probleem te vinden. Hij kon niet wachten. 
Anoniem
Wereldberoemd



'Ik dacht in het begin dus dat jij een enorme crush had op Estelle,' gaf Blair toe. 'En zij op jou. Ik weet niet, het was hoe je naar haar keek, of zo. Jullie dynamiek. Nu kan ik het me niet meer voor me zien, maar toen? Op dat bal? Ik wist het zeker.' Blair nam haar laatste shot en rilde even. 'Ik moet zeggen dat jullie geen goede match zijn, dus wat dat betreft ben ik blij dat ik fout zat.' 
Blair haalde diep adem en keek even omhoog, naar de sterren en de maan in de duistere nacht. Er was geen wolkje aan de lucht, wat deze avond op een of andere manier een magisch effect gaf. 'Koffie en judging, it is. Ik kijk ernaar uit,' grijnsde ze. 'Ik breng de croissants als jij goede koffie meebrengt. Als ik morgen een kater heb, is dat waarschijnlijk het enige wat me enigszins aanspreekbaar zal houden.' Dat en neutraal voedsel. Zo min mogelijk suiker of zout, bijna smakeloos. Zoals een croissant. 
Azelf
Straatmuzikant



Ambrose z'n gezicht vertrok. "Estelle en ik?" bracht hij verbaasd uit. In een keer gooide hij z'n laatste shot naar achter. "Misschien toen ik elf was, dat ik haar leuk vond," mompelde hij. Het was maar goed dat ze eraan toegevoegd had dat ze het nu niet meer voor zich kon zien en dat Ambrose al behoorlijk aangeschoten was. 
"Begrijp me niet verkeerd, ik ben ontzettend trots op wat ze allemaal heeft bereikt en ik hou meer van haar dan van wie dan ook. Wat mij betreft is ze familie. Ik kan me niet voorstellen om zonder haar te moeten doen." Zo, dat was een betere gedachte dan romantiek tussen hen, daar wilde hij het liefst het nooit meer over hebben. Om eerlijk te zijn was Blair niet de enige die het dacht en ergens begreep hij de aanname, maar het was alsnog een rare gedachte.  
"Deal. Koffie is sowieso nodig. Maar houd het wel tussen ons, voordat Estelle de croissants komt stelen en ons een standje komt geven voor het judgen," grapte hij. 
Anoniem
Wereldberoemd



Blair schoot in de lach, waarna ze zogenaamd haar mond opsloot en de sleutel weggooide. 'Deze clandestiene afspraak zal ons geheim blijven. Meer croissants voor mij.' En croissants nam aangeschoten Blair érg serieus. 
'Trouwens, hè, we zouden het doolhof kunnen doen. Dat is minder eng dan een horror toch maar heeft toch wat spanning, beetje mysterie... kan leuk zijn?' stelde ze voor. Ze nam een flinke slok van haar veel te zoete cocktail en keek Ambrose aan. 'Daarnaast hoef je je dan ook geen zorgen meer te maken dat Estelle ons geroddel zal horen en een preek komt houden. Zou zo'n zonde zijn van haar mooie avond, niet?' Dat was vast een goed argument. Heel zeker wist ze dat niet, maar het klonk in ieder geval aanlokkelijk? Toegegeven, waarschijnlijk zou menig vreemd plan voor Blair nu goed klinken, zolang het maar een avontuur bevatte. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste