Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
De tatoeage die Michael had was heel bijzonder. Het leek misschien op maar een paar banden en het teken in het midden had van alles kunnen zijn, maar dat was het niet. Alles was met een gedachte er achter gezet. Ik vond het fijn om zachtjes over de lijnen heen te gaan, iedere keer verwachte ik weer dat er iets te voelen was, maar het was echt een deel van Michael zijn huid. Bij de kitten was het ook zo. Bij hem was het er nooit bewust opgezet, het was zo geboren. Ik vond het echter wel heel erg bijzonder dat ze toch een beetje op elkaar leken. Zo was het net alsof het katje hier echt thuis hoorde. Ieder ander katje was hier ook welkom geweest. Dit voelde echter als een soort van familie. Michael leek het echt heel erg schattig te vinden. De glimlach die hij op zijn gezicht had, was alles wat ik wilde zien. De afgelopen dagen had hij niet heel erg lekker in zijn vel gezeten door alles wat er was gebeurd. Nu er echt weer een oprechte glimlach op zijn gezicht te zien was, voelde ik me zelf ook meteen wat beter? Wat Michael voelde was het meest belangrijker, daar zou ik zelf altijd rekening mee houden. Ik wist dat ik mezelf daarvoor niet weg moest cijferen, maar dat hoefde ook helemaal niet. In een relatie gaf je alles aan elkaar, al het liefde dat je in je had. Michael verdiende dat, zelfs nog meer! Nu zou hij ook liefde krijgen van het katje! "Ik ben blij dat je het zo leuk vindt." Het was een beetje ons gezinnetje. Ik had wel eens aangegeven dat ik kinderen had gewild. Iets wat ik nog steeds wilde, het hoefde echter niet nu meteen. Ik snapte ook wel dat het niet handig was om nu aan kindjes te beginnen. Pixie, Suzy en het katje waren nu onze kindjes. Pixie wilde weer op de grond, wat ik toe liet. Hij mocht zelf weten wat hij wilde doen? Hij leek nieuwgierig te zijn naar de kooi, misschien dacht hij dat er nog wel een katje uit zou komen! Nu Pixie op de grond was, kon ik wat dichter tegen Michael aankruipen, om zelf het katje ook nog even te kunnen aaien. Het lichtte mijn hart ook een beetje op om Michael gewoon zo te kunnen zien, rustig, gelukkig. Als hij knuffels nodig had, kon hij die altijd van mij of Pixie krijgen, maar misschien wilde hij zelf ook wel iets om te knuffelen als we er even niet waren. Het katje was dan ook de perfecte uitkomst. Het zou hier sowieso een geweldig huis krijgen, daar zorgde ik wel voor. "Ik heb al wel wat dingetjes gekocht, maar we kunnen van de week nog even terug om samen te kijken?" Dan zou ik niet zomaar nog een diertje mee nemen, op een gegeven moment was het ook wel genoeg? "Starlord klink leuk!" Het was uit een Disney film of in ieder geval iets wat bij het Disney franchise hoorde. "Het is van de Groot film toch?" Daar hadden we net een nieuwe attractie van gekregen! Of nou, de Tower of Terror was omgebouwd. Iets wat ik ook maar goed vond, want ergens was dat heel erg eng? Een bezeten hotel. "Het is een mannetje, dus Starlord kan heel erg goed. Star kan dan ook? Ik vind het heel erg lief klinken en het past bij Pixie." Pixie en Star! Pixiedust en Stardust! Het paste gewoon heel erg goed bij elkaar. "Ik word er echt blij van om je zo gelukkig te zien." De laatste tijd had ik vaak genoeg gezien dat Michael echt gelukkig was. De rust had hem heel erg goed gedaan. Dan was het gewoon vervelend om te zien dat wanneer hij weer begon met muziek, waar hij wel heel veel zin in had gehad, er dan van alles mis ging. Het was gewoon meer vanuit Luke uit! Het ontnam Michael zijn plezier gewoon een beetje! Ik had echt niet alleen maar een katje gekocht zodat Michael weer op zou beuren, het gebeurde gelukkig wel! Maar de grootste reden was toch wel dat de katje en Michael gewoon een hele mooie overeenkomst hadden.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Het maakte alles wel een beetje beter. Ik wist dat het niet alleen haar bedoeling was geweest om me eventjes op te vrolijken. Dat had ze met zoveel dingen kunnen doen, niet alleen met een klein katje. Ik vond het echter wel heel lief van haar en ze had er ook echt over nagedacht! Ze had specifiek dit katje uitgezocht, omdat ze aan mij had moeten denken. Dat was toch ook ontzettend lief? ‘Natuurlijk vind ik het leuk!’ Het was iets wat ik altijd wel had gewild, maar het was niet iets wat je heel snel voor jezelf kocht! Er kwam toch een hoop bij kijken en dat moest je eigenlijk eerst allemaal op een rijtje hebben staan. Edyn gaf al aan dat ze zelf al wat spulletjes had gekocht, maar dat we van de week nog wel een paar dingetjes voor hem op zouden kunnen halen. ‘Dat lijkt me leuk.’ Ik wist niet wat ze al had. Misschien had ze alleen de basisdingen zoals een kattenbak, eten en wat bakjes. Edyn kennende had ze ook wel een speeltje voor hem gehaald! Pixie had immers ook meer dan genoeg speeltjes, omdat Edyn vond dat hij dat verdiende. ‘Ja, hij is van de Groot film,’ zei ik lachend. Edyn moest best veel van Disney weten. Ondanks dat ze een prinsesje was, moest ze volgens mij wel kennis hebben van heel veel dingen! Nu Marvel ook bij Disney hoorde, kwam dat er ook bij kijken. Wat ik dan wel weer typisch vond, was ze dat ze vooral Groot leek te kennen. Hij was ook wel een heel cool karakter! Iedereen was dol op Groot. Ik keek naar Pixie, die zich wel weer iets terug had getrokken van de kitten die we nu Starlord, of Star, hadden genoemd. Star en Pixie klonk wel echt heel erg leuk samen! ‘Starlord it is. Al kunnen we hem ook Star noemen als bijnaam.’ Dat gebeurde uiteindelijk toch wel! Vroeg of laat kwam er toch wel iemand met een bijnaam voor een dier. Ik noemde Pixie ook wel eens Pixel, of Pixiedust! Dat ging eigenlijk gewoon vanzelf. Ik kriebelde voorzichtig wat achter het oortje van Star en gaf hem vervolgens een kusje op zijn grijze vacht. Hij was echt nog heel klein! Daardoor was je vanzelf eigenlijk al wel voorzichtig met zo’n beestje. Ik keek opzij naar Edyn en glimlachte. Het was wel heel fijn om te horen dat ze het zag, en dat zij er ook blij mee was! ‘Jij bent één van de redenen dat ik zo gelukkig ben.’ Misschien was dat wel heel stom en cheesy om te zeggen, maar Edyn maakte me gelukkig! Misschien had ik vorig jaar ook wel met haar moeten samenwonen, wie weet was het dan ook wel beter met me gegaan. Door de tour had ik alleen niet het gevoel gehad dat ik er nog zoiets bij had kunnen hebben. Nu had ik in mijn vakantie alles rustig kunnen aankijken en regelen, waardoor Edyn en ik een heel leuk en fijn plekje hadden samen. Dat maakte me gelukkig! Net zoals dat het me gelukkig maakte dat ik bij haar kon zijn wanneer ik wilde en dat we samen dingen konden ondernemen, al was het maar een rustig avondje op de bank, of een wandeling met Pixie. Heel veel dingen gingen op dit moment goed, op mijn band met Luke na dan. Ik moest me ook focussen op het positieve en daar hoorde Edyn zeker bij! Ik keek naar Star, die nog steeds rustig in mijn armen lag. Hij was nog wel een beetje terughoudend, maar hij leek de warmte niet erg te vinden. ‘Wil je een foto van ons maken? En dan maken we er daarna ook eentje met z’n viertjes.’ We zaten nu immers met z’n viertjes op de bank! Suzy zouden we er niet echt bij kunnen pakken. Dat leek me ook niet heel verstandig! Ik wilde echter wel een foto van mij en Star, of eigenlijk gewoon van Star! Want het was wel echt een schatje.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik vond het echt fijn dat we hier nu een plaatsje samen hadden. Het was wel echt Michael zijn huisje geweest, maar hij had ook duidelijk aangegeven dat ik me hier thuis moest voelen. Er stonden nu al wel wat spulletjes die we samen hadden gekocht. Pixie was hier ondertussen ook wel goed gewend. Hij had zijn eigen plaatsjes waar hij graag ging liggen. Star zou dat ook wel gaan krijgen. Ik had nu een paar dingetjes gekocht, maar we konden sowieso wel meer kopen? Een krabpaal was heel erg leuk! Misschien wel eentje waar ook sterretjes op stonden, want dat paste nu bij zijn naam! Ik vond het echt een leuke naam! Het was leuk dat het uit een film kwam, maar ook dat het deels een eigen naam was. "Groot is schattig. Onze Starlord ook." Al was Star wel wat makkelijker om te zeggen. Vaak werd Pixie ook wel afgekocht. Soms noemde ik hem Pix. "Aawh Mikey, dat is zo lief om te zeggen." Fluisterde ik zachtjes. Ik vond het echt heel erg fijn om dat te horen! Hetzelfde gold ook wel echt voor mij. "Ik heb hetzelfde. Ik ben echt blij dat we hier nu samen kunnen wonen, samen met onze diertjes." Om wakker te worden met Pixie die zachtjes aan mijn handen aan het likken was, was ook gewoon heel erg fijn. Dieren hadden heel erg veel liefde in zich! Michael had dat echter ook? Overdag waren er genoeg mensen die lieve dingen tegen me zeiden, vooral omdat ik Ariel of Rapunzel kende. Als ik thuis kwam, dan hoefde er echter niet veel te worden gezegd. Ik wist dat Michael me hier graag had! Ik gaf Michael voorzichtig een kus, omdat Star er ook nog ergens tussen zat. Michael verdiende een kus! Star mocht zich niet buitengesloten voelen, daarom drukte ik voorzichtig een kusje op zijn kopje, voordat ik weer gewoon ging zitten. Dit werd toch ook wel echt een beetje ons gezinnetje! Iets wat ik echt heel erg leuk vond om te zien. "Natuurlijk wil ik dat. Dan kunnen we ze misschien naar je ouders sturen." Zijn ouders wilden vast wel weten dat we een nieuw katje hadden. Ik stond op van de bank. Ik pakte het kooitje, want die moest dan niet bij op de foto. Pixie leek het niet heel erg leuk te vinden, want hij was er echt druk mee bezig geweest. "Sorry, Pixie, je mag straks wel weer door snuffelen. En je mag zo bij ons op de foto?" Dan moesten we de foto wel even instellen, maar dat was niet erg! Ik wild eerst een leuke foto van Michael met Star maken, daarom pakte ik mijn mobiel er ook bij. Ik ging wat door mijn knieën zodat ik wat mooie foto’s kon maken. Al hoefde daar niet veel voor te gebeuren? Ik vond alle foto’s met Michael leuk! En nu had hij zijn schatje in zijn armen! Het was toch een beetje alsof hij een kindje in zijn armen had en ik vond het echt leuk om te zien? Star begon te gapen. "Ooh dat is zo schattig!" Ik maakte er nog snel een foto van, want dat moest er ook echt bij. "Ik stel de telefoon in dat hij een paar foto’s maakt, dan kunnen wij er ook bij op." Ik zette mijn mobiel op de tafel, zodat hij op Michael was gericht en stelde hem op de goede manier in. Ik pakte Pixie eerst op, voordat ik de mobiel aanzette. Ik liep voorzichtig naar de bank, zodat ik Star niet aan het schrikken maakte. Voorzichtig zette ik Pixie op mijn schoot, zodat hij ook in de richting van de camera kon kijken. Zelf glimlachte ik in de camera. Dit vond ik echt heel erg leuk! Foto’s maken was altijd leuk. Overdag was ik het natuurlijk ook gewend, maar dit vond ik heel erg anders. Het was fijn om momenten met Michael vast te leggen. We hadden een bijzondere relatie en we mochten zelf aan alle momenten herinnerd worden. Iets wat makkelijk ging door foto’s terug te kijken.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Een paar dagen later
~
Rhi.
Ondanks dat Luke nu wel weer aan het werk moest, hadden we genoeg tijd voor elkaar. Hij zat natuurlijk wel eens hele dagen in de studio, maar ik zat op mijn beurt weer hele dagen in de shop. Zeker als ik een grote tatoeage had waar ik aan moest werken. Toch vonden we wel een aantal uurtjes van de dag om bij elkaar te zijn en daar namen we het ook wel van. In het weekend gingen we toch wel vaak uit. Al was het nog niet eens uitgaan als we gewoon ergens in een club konden zitten en wat dronken. Er was hier en daar wel eens iets van drugs bij gekomen, maar in mijn ogen was het niks ernstigs. Gewoon iets om het leuker mee te hebben? Iets wat Luke wel verdiende, zeker de laatste tijd. Hij had behoorlijk wat gedoe gehad in de studio, voornamelijk met Michael. Blijkbaar dacht Michael dat hij alles zomaar kon bepalen en opeens de baas was, alleen maar omdat hij ouder was of wat dan ook. Of omdat hij het het meest serieus nam van de vier. Iets wat onzin was. Ik kende Luke en niets was voor hem belangrijker dan muziek. Michael stelde zich gewoon fucking aan en het was belachelijk dat hij Luke zo bemoederde. In eerste instantie had ik het nog wel grappig gevonden, omdat Luke dat ook bij mij had gedaan en hij had nu wel een koekje van eigen deeg gekregen. Ik had hem echter wel gezegd dat hij zich niks aan moest trekken van Michael. Ze zaten dan misschien wel samen in een band, maar ze hoefden niet steeds met z’n vieren in een ruimte te zitten. Luke kon ook met één van de anderen schrijven, of soms alleen. Dat deed hij hier ook wel eens? Dan kwam ik binnen en zat hij achter zijn piano. Het kwam echt wel goed met de muziek en ook wel met Luke. Michael hoefde zich daar geen zorgen om te maken. Het ging prima met Luke! Ondanks dat hij laat dus wel een fucking hond had gekozen. De hond was er nog steeds en Luke leek behoorlijk dol op haar te zijn. Ik was ook best vaak bij Luke, waardoor ik wel een beetje aan Petunia was gewend. Ik bleef bij mijn eerdere statement. Ik hield nog steeds niet van honden en dat zou ik ook nooit doen. Misschien dat Petunia dat ook wel merkte, want ze was meestal ergens rustig aan het slapen als ik er was. Dat was nu ook het geval. Ze lag al een hele tijd prinsheerlijk op het kussen dat Luke voor haar had gekocht. Zelf had ik een tijdje tegen Luke aan geleden, terwijl hij zijn gitaar er bij had gepakt en er zachtjes op had gespeeld. Voor zover ik had gehoord waren het melodieën geweest waar hij al eerder mee bezig was geweest. Er waren nog niet echt woorden bij gekomen, maar dat hoefde ook niet. Wat ik van Luke had begrepen, hadden ze niet echt een einddatum, dus er was niks wat zijn creatieve proces gedwongen zou versnellen, waardoor zijn creativiteit waarschijnlijk alleen maar verpest zou worden. Ik had me voorzichtig los gemaakt uit de greep van Luke en zijn gitaar, aangezien ik er echt tussen in had gezeten. Ondanks dat ik graag luisterde naar Luke en zijn gitaarspel, had ik mijn plas niet meer op kunnen houden. Ik kwam net terug van de wc en hoorde de bel gaan. Ik keek eventjes naar de woonkamer, maar ik zag dat Luke nog verstrengeld was met zijn gitaar, dus ik besloot om de deur open te doen. Ik trok mijn wenkbrauwen op toen ik zag dat het Edyn was. Dat was nou niet iemand die ik hier had verwacht! ‘Hoi?’ Ze was ook alleen, wat ook wel vreemd was. Niet dat het wel oké zou zijn als Michael ook achter haar had gestaan, want volgens mij had Luke nog altijd geen behoefte om Michael te zien.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Star was een beetje gewend in huis. In het begin had hij zich volgens mij een beetje verloren gevoeld in de grote ruimtes. Hij was immers gewend om in de dierenwinkel te zitten. Nadat hij alles goed had bestudeerd, had hij nu al wel een paar plekjes gevonden waar hij graag lag. Eén daarvan was toch wel bij Michael, iets wat ik heel erg lief vond om te zien! Zo hoorde het toch ook wel een beetje, Michael was zijn echte baasje. Star was ook al een paar keer bij mij komen liggen. Pixie deed het ook op die manier. Hij kwam iets sneller naar mij toe, maar hij vond het net zo fijn om bij Michael te zijn. Alles thuis leek goed te zijn, al merkte ik wel dat het wat minder goed ging met Michael als hij terug kwam van het schrijven. Zeker als Luke ook in de buurt was geweest. Ik wist niet wat er precies allemaal tussen die twee was gebeurd en gezegd, maar het was wel duidelijk dat er een einde aan moest komen. Iets wat vooral moest gebeuren door het gedrag van Luke, die zich gewoon gedroeg alsof hij geen verantwoordelijkheden had. Het was prima om uit te gaan, dat moest hij helemaal zelf weten, het moest echter niet kunnen om met een kater op werk te komen! Zoiets was nooit geoorloofd! Helemaal niet als je vervolgens ook nog eens nare dingen tegen één van je vrienden zijn. Het was al begonnen op mijn verjaardagsfeestje en nu waren we toch heel wat weken verder! Die twee moesten weer met elkaar verder, dus daar moest gewoon iets gebeuren. Dat was de reden dat ik een bezoekje aan Luke had willen brengen. Er waren nog wel wat dingen die we te bespreken hadden! Ik hoopte dat hij dan in zag dat hij verkeerd had gehandeld en dat hij zou stoppen met te veel drinken en wat dan ook gebruiken. In ieder geval voordat hij naar het werk moet! Daarbij moest hij echt stoppen met gemeen doen tegen Michael? Die twee waren al jaren lang vrienden, het sloeg helemaal nergens op dat ze nu tegen elkaar moesten schreeuwen en wat dan ook. De deur ging open, waar Rhi tevoorschijn kwam. Nu zij ze er ook was, dan zou ze misschien zelf ook wel inzien dat zij ook iets moest veranderen. Luke ging echt niet in zijn eentje uit? En ik wist zeker dat wanneer hij thuis kwam, hij ook wel aan Rhi vertelde wat er tussen hem en Michael was gebeurd. Misschien zag hij het ook wel als iets naars? Dan konden Rhi en ik het misschien voor elkaar krijgen om die twee écht met elkaar te laten praten! Iets wat wel nodig was om het goed te krijgen. Ik hoopte dat Luke het na dit gesprek uit zichzelf zou gaan doen. "Hey. Ik kwam hier om even met Luke te praten, maar het is goed dat je er ook bent." Ik wilde wel zo serieus mogelijk zijn! Dit was ook serieus! Luke moest inzien dat hij niet op deze manier door kon gaan? Ten eerste kon het hem zelf helemaal kapot maken, maar ook zijn vriendschap? Aangezien die vriendschap behoorlijk belangrijk was voor de band, leek het me niet dat hij dat kwijt wilde hebben. Michael wilde dat ook niet kwijt! En dat hoorde ook helemaal niet! Dit was makkelijk op te lossen? Er zouden alleen maar een paar gesprekken plaats moeten vinden. Ik liep door naar de woonkamer, waar ik Luke gelukkig ook zag zitten. "Edyn?" Ik knikte. "Ja, ik ben hier om eventjes te babbelen." Ik nam gewoon plaats op de bank. Ik hoefde verder geen drinken. Ik wilde het gewoon hebben over hoe het nu allemaal ging! Heel veel langer kon het niet op deze manier gaan. Ik hoopte dat het na vandaag allemaal over zou zijn, zodat Michael en Luke samen verder konden gaan. "Ik vind het niet heel erg leuk hoe je Michael de laatste tijd hebt behandeld." Dat vond ik echt niet leuk Michael ook niet? Ik kon me niet voorstellen dat Luke dat wel deed. "En ik kan me niet echt voorstellen dat jij dat wel doet, jullie zijn vrienden."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Het was vreemd dat Edyn hier was? Ze kwam soms wel eens bij mij langs, wat ze ook wel vaak onaangekondigd deed, maar nu waren we bij Luke! Daar ging ze echt niet zomaar naar toe? Ik vond het gewoon raar dat ze er was, want ze had hier eigenlijk niks te zoeken. Ze legde echter al snel uit wat ze hier precies deed. Niet dat dat het nou echt duidelijker, of beter, maakte. ‘Oké?’ Ze wilde met Luke praten? Iets wat ik best vreemd vond. Waarom zou ze met Luke moeten praten? Als het ging om wat er tussen hem en Michael was, dan was het aan Michael om hier naar toe te komen en Luke te confronteren met wat hij vond. Daar leek hij ook geen moeite mee te hebben tijdens werk, dus waarom zou hij nu Edyn sturen? Dat was toch vreemd? Edyn leek dat echter niet te vinden, want die liep gewoon door naar binnen. Ik sloot de deur en volgde haar maar. Edyn was al in de woonkamer en Luke had haar nu ook opgemerkt. Hij leek er net zo weinig van te snappen als ik. Edyn was al naast Luke op de bank gaan zitten. Zelf nam ik achter Luke plaats op de bankleuning. Ik wist niet wat Edyn precies in haar hoofd had gehaald, of waarom ze hier nou was, maar veel kon ze Luke niet echt maken. Het was niet zo alsof Michael een heilig engeltje was die alles goed deed, want dat was gewoon niet zo! Hij had ook genoeg dingen geroepen! Ik legde mijn hand op Luke zijn schouder en keek afwachtend naar Edyn, die al snel kwam met de reden waarom ze hier was. Ze vond het niet leuk hoe Luke tegen Michael deed. Blijkbaar mocht hij dat ook niet doen, want ze waren vrienden. Alsof vrienden nooit ruzie maakten met elkaar? Iedereen deed dat! Luke en ik hadden ook wel eens ruzie en ik kon me niet voorstellen dat Michael en Edyn ook nooit naar elkaar schreeuwden. Daar ging het nu echter niet om. Ze was hier duidelijk om Luke te vertellen dat hij niet zo tegen Michael mocht doen, maar dat was toch echt aan Luke om te bepalen en niet aan haar! En als Michael er moeite mee had, dan moest hij dat zelf tegen Luke zeggen en niet zijn vriendinnetje op hem af sturen. ‘Serieus, dat is waarom je hier bent?’ vroeg ik dan ook aan Edyn en ik kon merken dat Luke precies hetzelfde dacht. Edyn had hier namelijk niks over te zeggen. ‘Ik denk dat je zelf maar even moet “babbelen” met Michael. Ik weet niet waarom je denkt dat je hier iets mee te maken hebt, maar dat is niet zo,’ zei Luke dan ook. Iets waar hij volledig gelijk in had! Edyn had hier niks mee te maken. Als Michael chagrijnig was omdat Luke hem op zijn plek had gezegd, dan was het pech voor Michael en ook voor Edyn. Ze moest maar inzien dat Michael ook gewoon een shitty persoon kon zijn. Luke had misschien ook dingen gezegd die niet hadden gekund, maar dat waren maar woorden en daar trok ik me als zijn vriendin niks van aan. Ik stond juist achter hem! Michael gedroeg zich echt belachelijk en het werd nu alleen maar belachelijker, aangezien Edyn hier voor ons zat om even te vertellen wat Luke wel en niet kon doen. ‘Je kan je beter bemoeien met je eigen zaken, Edyn. Misschien moet je een manier bedenken om Michael zelf wel goed te behandelen. Ik kan er genoeg bedenken,’ zei ik, waarna ik mijn schouders ophaalde. Misschien zou Michael eens wat normaler doen als ze hem zo nu en dan eens een fatsoenlijke blowjob of atrekbeurt gaf. Luke had daar ook wel wat over gezegd. Hij had Edyn zelfs een moeder genoemd, die Michael waarschijnlijk zo bemoederde dat hij het gevoel had dat hij dat nu ook bij anderen moest doen. Als Edyn zich meer als een vriendin zou gedragen, dan zou Michael zich waarschijnlijk ook heel anders gedragen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Er was echt veel aan het veranderen. Sinds mijn verjaardag had ik een paar keer met Danny en Eve gebeld. Iets wat niet onopgemerkt was gebleven bij de nieuwe Nanny. In eerste instantie was het een heel gedoe geweest en had ze nog geroepen dat ze geen contact meer met me hadden willen nemen. Van wat ik er van had begrepen hadden die twee zich vervolgens heel erg misdragen, wat ik niet toe juichte. Daardoor had ik van de week echter wel even met Sue gesproken, die me eigenlijk wel graag terug had willen hebben. Ik wist niet echt heel erg goed wat ik moest doen. Ik wilde heel erg graag terug naar iedereen daar, maar ik had het ook fijn bij de baan die ik nu had. Ik had het met mijn moeder overlegd en ze zou volgende week met me meegaan om met Sue te praten. Nu moest ik zelf voor een gesprek zorgen. Eentje die wel belangrijk vond. Michael moest wel met plezier naar zijn werk kunnen gaan. Ik wist dat hij heel wat rustiger was, als hij weg ging met het idee dat Luke er die dag niet zou zijn. Iets wat niet hoorde! Die twee waren vrienden! Het hoorde gewoon niet dat ze iedere keer als ze elkaar zagen met elkaar aan het bekvechten waren. Ik wist dat Michael dat ook deed, maar het was wel een beetje gekomen door alles wat er was gebeurd op mijn verjaardag! Iets wat Luke en Rhi hadden gedaan. Ik wist ondertussen ook dat die twee seks hadden willen hebben, in ons bed, terwijl onze hele familie beneden had gezeten! Iets wat niet hoorde! Dus het was logisch dat Michael daar boos om was geworden. "Ja, dat is waarom ik hier ben." Ik vond het niet meer dan logisch dat ik daar even over wilde praten. Luke leek het niet heel erg leuk te vinden, maar wie vond het nou wel leuk om op fouten aan te worden gesproken. "Ik heb hier wel iets mee te maken." Ik vond dat ik hier iets mee te maken had! Rhi had er ook iets mee te maken! Het had namelijk wel echt invloed op Michael en vast ook op Luke. Ondanks dat hij nu wel probeerde te laten zien dat het niet zo was. "Als jij er voor zorgt dat Michael zich niet goed voelt, dan is dat zeker iets wat mij aan gaat." Gaf ik aan. Luke begon er door te lachen. "Ooh kom op, Michael is volwassen. Hij en ook jij, moeten een stoppen met jullie aan te stellen." Ik stelde me niet aan! Michael ook niet! Rhi vond dat ze er ook iets over te zeggen had, waarom had ik dat dan niet? Ik snapte niet echt waar ze het over had. "Ik behandel Michael op een goede manier." Ik kon me niet voorstellen dat ik dat niet deed? Ik vond het ook een beetje gek dat ze het op deze manier had gezegd. Ze vond dat ik me beter kon bemoeien met mijn eigen zaken, maar zelf bemoeide ze zich er ook wel mee. "Ik vind dat jullie allebei moeten oppassen met wat jullie doen." Zei ik zachtjes. "Niet alleen de woorden die jullie zeggen, want die kunnen echt heel erg hard aankomen…" Ik keek naar Luke, want hij had vooral dingen tegen Michael gezegd, die echt niet konden. "Maar ook met de dingen die jullie doen." Ik had wel meegekregen dat Luke gewoon met een kater op het werk was gekomen en Michael had zelfs zijn bedenkingen gehad of het alleen maar van de alcohol was gekomen. Iets wat niet goed was? Ik vond het echt niet erg om af en toe een drankje te doen, het was juist wel leuk. Drugs was echter niet goed voor je lichaam? Iets wat Rhi en Luke allebei wel moesten weten. "Jullie moeten wel goed op jezelf passen. En als je een keer iets leuks wil doen, prima, maar als je je daarna slecht voelt, moet je het niet op Michael afreageren. Of op andere mensen." Dat was niet eerlijk! "ik ga hier niet met jou over praten." Bracht Luke uit, wat echt stom was!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Dit was toch te belachelijk voor woorden? Ik snapte oprecht niet wat Edyn hier deed. Ze moest opflikkeren met haar domme gebabbel. Geen van ons had er zin in, dat was wel duidelijk. We hadden in alle rust op de bank gezeten en we hadden het vooral niet willen hebben over Michael en zijn fucking domme gedrag. ‘Want Michael heeft zijn fucking vriendin nodig om voor hem op te komen. Zielig,’ merkte ik op. Ik vond het ook niet fijn als Luke zich niet goed voelde. Natuurlijk niet! Ik hield van hem en ik zag hem graag gelukkig, maar dat betekende niet dat ik elk probleem voor hem ging oplossen? Edyn zou dat ook niet moeten doen! Als Michael ergens problemen mee had, dan moest hij dat zelf maar oplossen. Dat kon hij best. ‘Want jij hebt iets te zeggen over de dingen die wij doen?’ vroeg ik aan Edyn. Dat was toch belachelijk? Ik wist niet waar ze precies op doelde, maar Luke en ik waren oud genoeg om zelf te bepalen wat we wilden doen? Als we uit wilden gaan, wilden drinken en de volgende dag met een kater op bed wilden liggen, dan was dat aan ons en niet aan haar! Volgens Edyn moeten we oppassen met wat we deden. Alsof ik dat zelf niet wist! Misschien doelde ze wel op de drugs die we hadden gebruikt. Alsof we de enige twintigjaren waren die drugs gebruikten! Natuurlijk niet. Er waren er meer dan genoeg en ik had er heus wel op gelet van wie ik het had gekocht. Wat we ook deden, het was onze zaak en niet die van Edyn. Luke was er duidelijk klaar mee, want die had al gezegd dat hij hier niet met Edyn over wilde praten met haar. Iets wat ook logisch was! Edyn was niks van hem. Het was wel duidelijk dat Edyn het niet leuk vond dat Luke had gezegd dat hij er niet over wilde praten, maar dat was zijn keuze! Dat moest ze accepteren! 'Je kan hier niet komen om ons de les te lezen over wat we doen of zeggen. Of over hoe Luke zich gedraagt tegenover Michael. Dat zijn gewoon jouw zaken niet? Als Michael een probleem heeft met hoe Luke tegen hem doet, dan kan hij dat best zelf vertellen. Dan hoeft hij jou niet te sturen.’ Alsof Michael het idee had gekregen dat Luke minder erg op Edyn zou reageren, omdat ze de lieve, precious Edyn was tegen wie niemand durfde te schreeuwen. Dat was echt niet zo! Ik wilde best vertellen wat ik er van vond en dat zou ik ook gewoon doen. ‘Trouwens, je doet nu net alsof Luke degene is die alles fout doet, maar wat denk je van Michael? Die heeft ook behoorlijk wat nasty shit gezegd, maar dat wil je dan natuurlijk liever vergeten, want dat is Michael en die doet nooit wat fout,’ wees ik Edyn terecht. Waarschijnlijk wist ze wel wat Michael had gezegd, maar dat vergat ze dan maar even. Want hij had zogenaamd niemand pijn gedaan met zijn woorden. Het was niet zo dat ik me er echt iets van aan had getrokken, en Luke volgens mij ook niet, maar dat maakte de woorden zelf niet opeens goed! ‘Ik weet niet wat Michael heeft gezegd, dat hoefde ik op dat moment niet te horen,’ zei Edyn zacht. De zekere houding waar ze net nog mee op de bank had gezeten, begon nu af te brokkelen. Ik wist zeker dat het niet lang zou duren voordat ze zou gaan huilen, maar ik kon nu echt geen medelijden met haar hebben! ‘Ik vind dat je het wel moet horen. Hij heeft namelijk gezegd dat ik behoorlijk fucked up ben en dat Luke mijn problemen er niet uit kan fucken. Het lijkt me dat je dit gesprek beter met hem kan hebben dan met ons,’ zei ik tegen Edyn. Als wij op moesten letten met wat we zeiden, volgens haar, dan moest Michael dat ook. Waarschijnlijk zelfs nog wel meer.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Michael hoorde naar zijn werk te gaan met een glimlach op zijn gezicht, om vervolgens terug te komen en toch wel deels blij te zijn dat hij was geweest. Nu zat hij er in de avond er al tegenop te kijken dat Luke er misschien was en dat er weer een hele discussie zou komen. Dat hoorde toch niet? Ik had er soms ook wel een beetje tegenop gezien om te moeten lunchen met bepaalde mensen. Michael had me daarin wel geholpen. Ik ging altijd met plezier naar mijn werk. Iedereen verdiende dat? Michael vooral! Ik vond het niet erg dat ik hier was. Ik was Michael zijn vriendin en ik mocht best voor hem opkomen als ik dat wilde! Michael had juist gezegd dat het goed was om voor jezelf op te komen, dus dan was het ook vast goed om voor hem op te komen. Ik keek naar Rhi, ik vond wel dat ik er iets over te zeggen had. "Je bent mijn zusje, natuurlijk heb ik er iets over te zeggen. Zeker als je iets doet wat niet goed is voor jezelf of je lichaam." Ik kon haar niets vertellen over hoe ze tegen Michael moest doen, want ik had niet echt iets meegekregen dat die twee tegenover elkaar hadden gestaan. Ik was hier ook voor Luke! We konden het echter ook best even over de drugs hebben en gewoon het vele alcoholgebruik. Zoiets was gewoon niet goed. Wel eens veel drinken was wel oké, ook niet heel erg goed, maar niet dodelijk. Om het nu vaker te doen? dat was gewoon niet goed! "Michael heeft me niet gestuurd." Michael had me niets gevraagd, ik had dit zelf willen doen! Ik zag zelf echt wel hoe Michael er door beïnvloed werd,wat gewoon niet hoorde. "En het zijn wel mijn zaken als Michael er onder lijdt. Net zoals de rest van de band." Ik keek naar Luke, hij leek zelf echt totaal niet te begrijpen dat dit invloed had op iedereen? Hij kon het vast nog goed vinden met de rest, maar als er ergens ruzie was, had iedereen daar last van. "Wat?" mompelde ik zachtjes toen Rhi vertelde wat Michael had gezegd. Volgens mij ging dit om hetgeen wat op mijn verjaardag was gebeurd. Michael had wel verteld dat hij ook iets had gezegd, maar ik had het niet willen weten. In mijn ogen had het niets uitgemaakt. Ik wist niet of het nu wel deed. Het was niet oké om zoiets over iemand te zeggen! Michael had het wel over Rhi gezegd en ik wist nu ook even niet wat ik daar over moest zeggen. "Dat is niet heel erg aardig." Zei ik zachtjes. "Maar Michael heeft daar vast wel spijt van." Hij had zelfs al wel gezegd dat hij iets had gezegd wat niet netjes was geweest. Wat betekende dat hij er spijt van had. Iets waar ik Luke nog niet over had horen praten. "Het leek me niet dat hij er spijt van had." Bracht Luke nog in. Ik zuchtte zachtjes. Ik had niet verwacht dat het deze kant op zou gaan? "Dan moeten jullie er over praten." Zei ik. "Praten en niet ruziën of wat dan ook." OP die manier had het geklonken. Alsof ze iedere keer maar weer de verkeerde woorden in hun mond namen, waardoor het helemaal verkeerd ging. "Jullie zijn al zo lang vrienden. Jullie werken samen. Het is voor niemand fijn als er maar spanning blijft, praat het alsjeblieft op een normale manier uit. Zonder van alles te zeggen." Ik wist dat Luke ook wel dingen hadden gezegd die echt niet hadden gekund. Niet alleen het fucked up ding. Michael had er niet veel over willen zeggen, maar blijkbaar had Luke wel echt aangevallen op hoe het nu allemaal ging. Ik vond het geen fijn idee dat Michael dingen over Rhi had gezegd, maar ik wilde wel dat dit op werd gelost. "Ik wil gewoon dat dit goed komt. Iedereen wil dat? Michael ook." Dat kon ik gewoon aan hem merken?!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Het was gewoon onlogisch dat Edyn hier was. Ze had er niks mee te maken en ze had het recht niet om mij of Luke terecht te wijzen op ons gedrag. Iets wat ik haar wel duidelijk wilde maken, want zij dacht er duidelijk anders over! ‘Dat is echt het meest domme argument ooit. Ik bepaal nog altijd zelf wat ik doe.’ Zij had daar echt niks mee te maken! Of ze nou mijn zusje was of niet. Ik had me dan misschien officieel laten adopteren, maar in mijn ogen veranderde dat echt weinig aan de zaak! Edyn kon zich zorgen maken wat ze wilde, maar daar keek ik echt niet van op of om. Als ik wilde drinken, dan deed ik dat. Als ik eens iets anders wilde gebruiken om op een andere manier te genieten van het uitgaan, dan hield niemand me tegen en zeker Edyn niet! Zij had daar gewoon niks over te zeggen. Als ze iemand wilde bemoederen, dan ging ze maar weer terug naar Michael. ‘Je wist niet eens dat hij het heeft gezegd. Hoe kan je dan weten of hij er spijt van heeft?’ vroeg ik aan Edyn. Het was toch belachelijk? Michael had minstens net zulke erge dingen gezegd als Luke, misschien nog wel erger zelfs. Dat van Michael leek ze echter meteen aan de kant te willen zetten en deed ze alsof hij er spijt van had, terwijl ze nog niet eens had geweten wat hij had gezegd tot op nu! Dat was echt onzin en ik pikte het niet. Luke waarschijnlijk ook niet, want hij zei al dat Michael er helemaal geen spijt van had. Volgens mij had hij dat ook niet, anders had hij er wel iets van gezegd? Ik wist ook niet waarom Michael zoveel moest zeuren over Luke. Misschien kon hij het gewoon niet hebben dat Luke anders om ging met dingen dan hij. Iedereen had zijn eigen manier om iets te verwerken of om met een bepaalde situatie om te gaan. Luke kon dat doen zonder de problemen die Michael er van kreeg, maar dat lag aan Michael zelf en niet aan Luke! Ik schudde mijn hoofd en kwam overeind van de bank. ‘Het maakt me niet uit wat jij vindt dat wij moeten doen, of wat Michael vindt. Het zijn jouw zaken niet. Je kan niet hier komen en doen alsof je alles magisch kan oplossen, want dat kan gewoon niet. Laat ze ruzie hebben en naar elkaar schreeuwen als ze dat zo nodig willen doen. Als Michael het zelf goed had willen maken, dan had hij daar de afgelopen tijd wel de kans voor gehad. In plaats daarvan ging hij bitchen om de meest onbenullige dingen. Als iemand hier fout zit, dan is dat Michael. Jij bent echtgewoon te blind om dat in te zien, omdat die jongen zo goed als perfect is in jouw ogen! Newsflash, Edyn: dat is hij niet.’ Ik was hier nu gewoon klaar mee. Ze luisterde niet eens naar wat wij te zeggen had. Luke had al meerdere keren aangegeven dat hij het hier niet over wilde hebben en zeker niet met haar. Toen ik haar erop had gewezen hoe Michael tegen mij had gedaan, had ze het meteen goed gepraat. Alsof het niks was! Maar ondertussen wel Luke terecht wijzen over de dingen die hij had gezegd. En dan ook nog aan ons vertellen dat we niks mochten doen als het slecht voor ons was. We wisten heus wel wat we aan konden. ‘Het is wel duidelijk dat het je geen fuck boeit wat Michael doet, of wat wij vinden. Dus je kan net zo goed weg gaan. Het is echt bullshit dat je hier bent gekomen om iets goed te praten wat op dit moment gewoon niet goed te maken valt. Niet alles kan leuk en goed zijn, Edyn. Dat kan alleen in jouw magische, fucked up regenboogwereld,’ zei ik tegen haar. Soms leefde ze daar echt in! Zeker nu ze werkte in Disneyland, waar ze ook altijd maar vrolijk moest doen. Dat leek me echt verschrikkelijk kut, maar voor Edyn was het waarschijnlijk een droombaan.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik had het gevoel dat ze echt niet aan het luisteren waren. Ik was met Luke aan het praten, maar uit hem kwam helemaal niets. Rhi had wel van alles te zeggen, maar ze luisterde volgens mij niet echt. Ze snapte niet dat ze dingen aan het doen was, die niet goed voor haar waren. Ik vond het prima dat ze het leuk wilden hebben samen en het was ook allemaal goed dat het op een hele andere manier was dan Michael en ik dat hadden. Soms kon het ook wel te ver gaan. Ik had het idee dat het bij Rhi en Luke wel echt aan het gebeuren was. Ergens had ik gewild dat iemand mij tegen had gehouden toen ik op High School had gezeten. Ik wist eigenlijk niet meer zo heel erg goed wat ik moest zeggen? Michael had duidelijk ook dingen gezegd die niet netjes waren geweest, maar volgens mij had hij daar wel echt spijt van. Hij had meteen ingezien dat hij iets had gezegd dat niet netjes was! Hij had het gezegd, maar ik wist niet hoe ik dat aan Rhi uit moest leggen. Ze leek toch niet te luisteren! Ik kon het haar wel vertellen, maar er werd toch niet naar mij geluisterd. Ik snapte echt niet waarom ze zo deed? Ik bedoelde het alleen maar goed! Ik wilde alleen maar dat iedereen het weer goed met elkaar kon vinden. "Wat? Nee, Michael zit niet fout. Niet alleen in ieder geval." Michael had ook dingen gedaan die niet heel erg netjes waren geweest. Rhi vertelde het op zo’n manier dat het allemaal zijn schuld was geweest. "Michael was nooit boos geweest als jullie geen seks hadden geprobeerd te hebben in ons bed." Daar was het wel gegaan. "Zag dat bed ook een keer actie." Zei Luke, wat helemaal nergens op sloeg. Ik vond dit echt niet leuk! Ik was hier gekomen om een normaal gesprek te voeren en dat leken ze allebei niet te kunnen, of te willen. "Niemand is perfect." Fluisterde ik zachtjes. Iedereen had wel iets, maar dat maakte die persoon juist alleen maar mooi. Michael had me wel in laten zien dat niet alles altijd perfect hoefde te zijn. Liefde kon er juist ook zijn op de momenten dat alles even minder perfect was. "Maar sommige mensen zijn wel perfect voor elkaar." Michael was dat voor mij? Luke en Rhi konden dat ook best voor elkaar zijn. Daar was ik hier ook helemaal niet voor! Ik was hier omdat ik wilde dat die stomme ruzie stopte en nu hadden we het ineens heel erg anders over en ik wist gewoon niet meer wat ik er aan moest doen. Er waren gewoon geen woorden die ze op namen. Ik vond het echt niet leuk? "Dat vind ik wel." Het bemoeide me juist wel wat ze vonden! Ik haalde een hand door mijn haren, omdat ik ook niet meer wist wat ik moest doen en gewoon even iets moest doen met mijn handen. "Maar jullie luisteren gewoon niet!" De volgende woorden van Rhi, deden echt heel erg pijn. Ik wist niet precies waar ze het over had. Of ze dacht dat ik alles perfect vond? Want dat was het niet! Het leven was niet perfect. Of ze kon ook over Disney praten, maar ik wist niet waar ze het precies over had. Alle woorden waren wel gemeen, daarom stond ik ook gewoon op. "Als jullie niet op een aardige manier kunnen praten, dan niet, maar denk alsjeblieft na over de dingen die ik heb gezegd." Ik stond op en liep snel de gang op, waar ik mijn tranen liet gaan. Ik wilde niet huilen waar Rhi bij was, dan zou ze daar weer iets over zeggen en haar woorden waren echt heel erg gemeen! Ze was wel vaker boos op me geweest, maar dit was gewoon niet redelijk! Ik vond het echt niet lief?! Ik was hier gekomen voor Luke en Michael en nu had ik zelf ook nog een soort van ruzie met Rhi!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik vond het gewoon belachelijk dat Edyn zo deed. Ze had zich een hele tijd eigenlijk niet meer zo gedragen. De laatste keer dat ze mij had verteld wat ik had moeten doen, was zeker twee jaar geleden geweest. Toen had ik volgens haar geen echte baan gehad! Alsof werken in een bar geen ban was? Genoeg mensen deden het en volgens mij konden ze daar prima van leven! Uiteindelijk was ik wel blij dat ik niet meer in de bar werkte, want dan had ik ook nooit de baan gehad die ik nu had! Dat was echter niet omdat Edyn zich er mee had bemoeid. Dat hoorde ze sowieso niet te doen. Ze had misschien dat moederlijke in zich en dat kwam heel erg goed van pas als ze weer eens iets met kinderen wilde doen, maar ze hoefde het niet op ons te projecteren! Wat ze met Michael deed, moest ze zelf weten, maar ons moest ze gewoon met rust laten. ‘We willen inderdaad niet naar je luisteren,’ zei ik tegen Edyn. Fijn dat ze dat nu ook een keer door had! Het was gewoon bullshit dat ze dacht dat ze hier kon komen en ons eens kon vertellen hoe we ons moesten gedragen. Laat staan dat ze Luke probeerde over te halen om met Michael te praten! Dat hoefde toch helemaal niet? Dat zou vanzelf wel weer een keer goed komen. Zoiets moest je gewoon laten gebeuren en zeker niet dwingen. ‘Dat doen we toch niet!’ zei ik nog tegen Edyn. Iets was misschien heel kinderachtig klonk, maar ze deed ook echt alsof we ontspoord waren en we maar eens goed en lang na moesten denken over wat we vonden van ons leven. Die preek had ik vroeger al vaak genoeg gekregen en hij had nooit geholpen, dus dat zou hij nu ook niet doen! Gelukkig leek Edyn het op te geven. Het leek er ook op alsof ze ieder moment in tranen uit kon barsten, maar dat was toch echt haar eigen schuld? Ze had best na kunnen denken over wat de gevolgen zouden zijn van wat ze tegen ons had willen zeggen. Luke en ik hoefden beide niet naar haar te luisteren en het ging haar ook helemaal niks aan! Ik wachtte tot ik de deur dicht hoorde vallen, waarna ik me omdraaide en naar Luke keek, die nog altijd op de bank zat. Ik nam aan dat hij gewoon geen zin meer had om nog in gesprek te gaan met Edyn, omdat het hem simpelweg niks deed wat ze hier kwam doen. ‘Kun je dat nou geloven? Alsof ze ook maar iets over ons te zeggen heeft,’ zei ik tegen hem, waarna ik weer op de bank ging zitten. Ik vond het gewoon nergens op slaan dat ze dat dacht. Alleen maar omdat Luke “gemeen” had gedaan tegen Michael en ik zogenaamd haar zusje was, vond zij dat het haar plaats was om ons duidelijk te maken dat we verkeerd bezig waren. We wisten heus wel wat we deden? We hadden nu eindelijk de tijd samen die we vorig jaar niet hadden gehad en we mochten zelf bepalen hoe we die wilden invullen. ‘En als Michael echt zo nodig er over wil praten, kan hij dat toch wel zelf doen? Daar heeft hij Edyn echt niet voor nodig.’ Edyn had wel gezegd dat Michael niet degene was die haar had gestuurd. Dat maakte het eigenlijk alleen nog maar erger. Dat betekende namelijk dat Edyn echt vond dat ze hier iets mee te maken had, alleen maar omdat zij te zien kreeg dat Michael als shit werd behandeld. Misschien verdiende hij dat? Hij had zich ook niet heel netjes gedragen, maar dat leek Edyn allemaal niet uit te maken. Soms leek het gewoon alsof ze niet eens door had wat ze nou precies allemaal zei. Alsof ze maar zei wat anderen mensen wilden horen, zoals die “niemand is perfect” bullshit. Dat wisten wij toch ook wel? Ze had echter wel gedaan alsof Michael perfect was geweest!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik vond het echt belachelijk dat Edyn hier ineens voor de deur had gestaan. Ondanks dat ze nog geen één woord had gezegd, had ik wel meteen door gehad waar ze hier was geweest. Ze vond het niets dat Michael en ik op het moment niet met elkaar klikten. Het kon niet op alle momenten goed gaan en daar had ik me bij neergelegd. Ik had het niets gevonden dat Michael had geroepen dat ik de muziek niet serieus had genomen. Wat er ook om me heen gebeurde, muziek was altijd belangrijk. Dat was het altijd geweest en dat zou ook niet zomaar veranderen. Michael had nog genoeg andere dingen te zeggen gehad, iets wat Edyn ook had en ik was er gewoon echt heel erg klaar mee geweest. Ik had het echter prima in mijn eentje op kunnen lossen? Rhi was echter meteen ingegaan op Edyn. Ze was hier gekomen om vooral met mij te praten? Uiteindelijk had ik niet heel erg veel kunnen zeggen, omdat Rhi me voor was geweest in de woorden. Iets wat ik niet fijn had gevonden, maar ik had haar ook niet echt tegen kunnen houden. Er was van alles uit haar mond gekomen. Dingen die Edyn ook wel echt verdiende, maar Rhi had ze niet voor me hoeven te zeggen. Ik wist zelf hoe ik moest praten? Het irriteerde me nu wel echt een beetje. Zeker omdat Rhi ook nog eens begon te ranten over wat er was gebeurd. "Ze heeft niets over ons te zeggen." Daar was ik het wel over eens. We konden doen wat we zelf wilden, we waren oud genoeg om onze eigen keuzes te maken. Ik net zo goed als Rhi, dus ik had zelf ook wel dingen kunnen zeggen, daar had ik Rhi niet voor nodig gehad. Ergens was het dan behoorlijk ironisch dat ze vertelde dat Michael ook zelf had kunnen praten, maar Edyn dat voor hem had gedaan. "Het is niet heel veel anders dan wat jij net deed." Rhi had zich als Edyn gedragen. Ze had voor mij willen praten, mijn problemen op willen lossen, iets wat ik echt belachelijk vond! Ik vond het ook idioot dat Edyn hier was geweest, maar Rhi had zich ook niet op deze manier hoeven te gedragen. "Ik had best zelf kunnen praten. Dat had je niet voor mij hoeven doen, Rhi." Ik vond het wel nodig dat ze dat wist, ik had het niet prettig gevonden en ik wilde dat ze dat door had zodat het niet nog een keer op deze manier zou gaan gebeuren. "Je gedroeg je zelfs een beetje als Edyn. Ik kan zelf praten, zeker wel tegen iemand zoals Edyn." Het was niet zo dat ze explosief was. Ze was hier oprecht gekomen om te praten, ik had daar geen zin in. Rhi ook niet, maar ze was begonnen te schreeuwen en ze had dingen geroepen die er helemaal niets mee te maken hadden. Als ik zelf de kans had gekregen, had ik Edyn wel uitgelegd dat ik geen zin had gehad in dit gesprek en dat ze het gewoon even moest laten. Op een gegeven moment zou het vast wel goed komen tussen mij en Michael. Ik wilde ook niet dat het op deze manier bleef. Nu kon het echter even niet anders. Er kwam wel een tijd dat het weer goed zou komen. Nu had ik daar gewoon geen zin in. Ik had echter ook geen zin in Rhi die voor me sprak, alsof ik zelf geen tong meer had. Ik hoopte dat Rhi door had wat ze had gedaan en dat ze het niet zomaar nog een keer zou doen! Want het was gewoon te belachelijk voor woorden! Zo moeilijk was het toch niet om haar mond even te houden? Blijkbaar was het dat wel geweest, want alle woorden waren uit mijn hond getrokken en zij had ze voor me uitgesproken.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik had Edyn echt niet nodig om mij te vertellen wat ik wel en niet kon doen. Het was iets waar ze heel goed in was. Vaak had ze het beste met iedereen voor. Iets wat natuurlijk geweldig was en waarschijnlijk één van de beste eigenschappen die je maar kon hebben. Zelf dacht ik lang niet altijd aan de ander. Dat had ik nooit hoeven doen, dus waarom zou dat nu veranderen? Nu ik Luke had, was het misschien wel een beetje anders. Toch dacht ik nog steeds sneller aan mezelf. Edyn had dat niet. Zij dacht aan Michael, Luke en hoe dat allemaal in elkaar zat. Dat was tot op een zekere hoogte heel erg aardig, maar het was vooral heel erg irritant! Ze sloeg er gewoon in door en daar had niemand wat aan! Ze hoefde mij niet te vertellen wat ik wel en niet in mijn lichaam kon stoppen. Ik had die voorlichtingen op school misschien altijd geskipt, maar ik kende heus wel de gevaren van drugs en alcohol. Die kende iedereen wel? Ik lette ook echt wel op! Ik had Edyn niet nodig om op me te letten en ik hoopte dat ze dat ook in zou zien, want het sloeg gewoon helemaal nergens op dat ze zo had gedaan! Iets waar Luke het wel mee eens leek te zijn, al zei hij vervolgens dat ik me net zoals haar had gedragen. Iets wat echt niet zo was! ‘Natuurlijk wel? Dit is compleet anders!’ Dat zag Luke toch ook wel zelf in? Ik was niet degene die zo dom en schijnheilig had gedaan. Dat was Edyn! Zij was degene die echt allemaal onzin had gezegd ‘Ik praatte niet voor jou? Ik praatte voor mezelf. Ik vond het fucking irritant dat die doos hier kwam om ons, en mij, te vertellen wat we wel en niet kunnen doen,’ zei ik tegen Luke. Nu deed hij net alsof ik hem niet had laten praten? Als hij zijn bek open had getrokken, dan had ik dat heus wel laten doen. Hij beweerde wel dat hij kon praten tegen iemand zoals Edyn, maar dat had ik net niet gezien! ‘Het is niet zo dat je echt moeite deed om zelf iets te zeggen,’ wees ik hem dan ook terecht. Als hij echt iets had willen zeggen, dan had hij dat echt wel gedaan? Zo was Luke wel. ‘En het is toch ook zo dat ik gelijk heb? Edyn hoeft hier niet te komen om het goed te praten voor Michael. Ze moet zich nergens mee bemoeien en eens goed nadenken over wie Michael nou precies is, want hij is echt niet zo perfect als dat zij denkt dat hij is.’ Ik vond dat ik het recht had gehad om dat tegen haar te zeggen. Of Luke dat nou ook had willen zeggen of niet, moest hij zelf weten. Als hij echt wat kwijt had gewild, dan had hij dat maar moeten doen! Ik schudde mijn hoofd toen hij zei dat ik op Edyn leek. Dat was helemaal niet zo! Ik leek in niks op die blonde doos! Het enige wat ik nu had gedaan, was voor mezelf opkomen. Misschien indirect ook voor Luke, maar ik wist heel goed dat Luke dat zelf ook kon. ‘Ik laat je toch ook zelf je eigen dingen uitvechten? Het is niet zo dat ik naar Michael ga om te vertellen dat hij fucking dom doet. Daar houd ik me volledig buiten.’ Het boeide me niet eens wat Michael allemaal had gezegd of hoe hij deed. Ik vond het wel vervelend voor Luke, maar ik wist echt wel dat hij sterk genoeg in zijn schoenen stond om het zelf tegen Michael op te nemen. Ik keek naar Petunia, die wakker was geworden van alle commotie en al naar Luke was gelopen. ‘Je moet je niet zo aanstellen,’ zei ik tegen Luke. Hij had best zijn woordje kunnen doen, als hij dat zo graag had gewild.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Dit hele gedoe was niet nodig geweest. Edyn had hier niet hoeven te komen om te babbelen. Ik kon zelf wel beslissen wat voor dingen ik tegen Michael zei en wat niet. Ik vond het zelf ook niet heel erg chill dat er een spanning hing, maar dat soort dingen gebeurden wel eens. Op een gegeven moment zou het wel weer overblazen. Ik had het echter ook onnozel gevonden dat Rhi zich er mee had moeten bemoeien. Ze had best haar mond dicht kunnen houden. Ik wist zelf ook wel hoe ik moest praten, zelfs tegen Edyn. Dan moest je eigenlijk gewoon zo makkelijk mogelijk praten. Ik had ook geen zin gehad om tegen haar te schreeuwen, ondanks dat ze hier om een idiote reden was geweest. Nu was ik zelf ook wel weer opgefuckt, maar dat kwam ook deels door Rhi! Het sloeg echt helemaal nergens op dat ze zich zo nodig had moeten gedragen alsof ik zelf helemaal niets te zeggen had gehad. Voor Edyn had het vast niet uitgemaakt, maar ik vond het niet prettig?! "Het is helemaal niets anders? Edyn kwam hier omdat ze zo nodig voor Michael moest praten en het enige wat jij deed was praten voor mij." Ik vond het gewoon totaal niet nodig dat ze haar mond zo open had getrokken. Als ze één ding had gezegd dan was het nog oké geweest, maar dit was gewoon veel te ver gegaan. Ik haalde mijn schouders op. "Het was niet echt zo dat ik de kans kreeg om überhaupt iets te zeggen zonder door je heen te schreeuwen." Ze was al behoorlijk hard in haar stem geweest dus als ik iets had willen zeggen had ik door haar heen moeten schreeuwen, of ik had moeten roepen dat ze haar mond dicht had moeten houden. Wat ze ook niet had gewaardeerd terwijl Edyn hier in de buurt was geweest. Op het moment was er toch niets goed genoeg. "Je hebt ook gelijk, maar dat had ik zelf ook gewoon kunnen zeggen. Ik kan voor mezelf praten, ik ben geen klein kind." Dit had ik al aangegeven, maar Rhi leek het niet echt te begrijpen. Ze zei dat ze me het zelf uit had laten vechten, maar dat was helemaal niet zo? Doordat ze maar door was blijven gaan had ik zelf geen tijd gehad om iets te zeggen. Ik was echt niet bitter omdat ik mijn mond niet open had kunnen trekken, maar Rhi had me best de kans kunnen geven. "Oh, ik ben me aan het aanstellen?" Vroeg ik lachend. Dat deed ik echt niet? Ik kon best aangeven dat ik zelf wilde en wat ik vond van Rhi haar gedrag? In mijn ogen had het helemaal nergens opgeslagen en dat had ik ook eventjes verteld. "Je bent diegene die zich aanstellen." Ik had gewoon aangegeven wat ik van haar gedrag had gevonden en nu was ze toch behoorlijk hurt. Ik stond op van de bank. "Kom Piggy, we gaan wel even naar buiten." Ik had nu echt geen zin om Rhi de hele tijd aan te kijken. Misschien hadden we het ook wel nodig om even van elkaar weg te zijn. Anders zouden we alleen nog maar meer dingen roepen die nergens op sloegen. Er was wel vaker ruzie. Op een gegeven moment ging het wel weer over, daarvoor moesten we beiden echter eventjes in een andere mindset zijn. Ik wist niet of dat zo al zou gebeuren. Ik wilde echter wel proberen of ik zelf even rustig kon worden. Petunia leek te begrijpen dat we naar buiten gingen. Ik liep zelf naar de gang en pakte daar haar riem, die ik omdeed. Ik stapte ik een paar schoenen en pakte de sleutel voordat ik naar buiten liep. Het kon best dat Rhi er zo niet meer was, maar dan hadden we dat even nodig? We wisten beiden dat rust ons best goed kon doen. Ik wilde het nu niet meteen goed maken, maar misschien dacht ik daar straks heel anders over.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld