Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Anderhalve week later? (:
---
Edyn.
Rhi was nu een paar dagen bij ons thuis. Ze had eigenlijk best snel uit het ziekenhuis gemogen, al hadden de dokters wel verteld dat ze het echt voorzichtig moest doen. Niet te veel bewegen, maar ook niet te lang stil blijven liggen en niet te lang onder de douche. De wond moest nog een paar keer per dag schoon worden gemaakt en er moest echt mee op worden gepast dat er geen vuil bij in zou komen. Rhi had nog wel genoeg pijnstillers. Ik was blij dat ze nu hier was, want daardoor kon ik toch echt goed voor haar zorgen. Ze verdiende zoveel mogelijk aandacht en die had ik haar het meest kunnen geven. Ik moest af en toe weg om de kinderen naar school te brengen of boodschappen te halen, maar voor de rest was ik altijd thuis. In de tijd dat Rosa niet thuis was, kon Luke ook langskomen als hij dat wilde. Ik wilde niet voor te veel gedoe zorgen, dus was het beter als Rosa er niet was. Tot nu toe was het wel goed gegaan. Ik had Rosa ook wel even streng aangesproken. Rhi was hier om bij te komen en dan kon ze het niet gebruiken dat Rosa de hele tijd naar haar toe kwam met vragen over Luke of juist met Rhi in discussie gaan over het feit dat ze het niet oké vond dat die twee bij elkaar waren. Misschien was ze er ondertussen ook al wel aan gewend dat die twee een relatie hadden. Daarbij was ze volgens mij al iets minder fan geworden. Ik vond het zelf in ieder geval wat makkelijker om bij haar in de buurt te zijn en het ook over Michael te hebben. Ik vertelde geen dingen die ik niet op internet wilde zien staan. Ik kon haar echter wel vertellen dat we iets leuks hadden gedaan? Ze hoefde echter niet te weten dat Michael en Luke ruzie hadden gehad. Gelukkig was dat nu ook weer bijgelegd, wat volgens mij ook wel kwam door het geen wat er met Rhi was gebeurd. Ik was wel blij dat het nu achter de rug was. Daardoor kon Rhi zich ook focussen op beter worden. Het was weekend, wat betekende dat de kinderen ook thuis waren. We hadden samen geluncht en daarna had ik samen met Danny en Eve even buiten geknutsteld, terwijl Rhi nog even op bed had gelegen. Slaap was heel erg goed voor haar. Volgens mij werd ze ook wel echt moe door de medicijnen die ze kreeg. Net had ik haar echter wakker gemaakt, omdat ze vannacht ook wel moest kunnen slapen. Ik had haar geholpen met het verwisselen van het verband en ook een beetje met het omkleden, omdat het allemaal nog niet heel erg goed zelf ging? "Danny en Eve vroegen of je mee wilde doen met een spelletje? Ik heb Rosa ook gevraagd om naar beneden te komen. Het hoeft niet als je het niet wil." Rhi moest vooral naar haarzelf luisteren? Als ze er geen zin in had, was dat prima. Als ze maar eventjes uit bed was, dan kon ze rustig zitten, misschien zelfs even televisie kijken als ze dat wilde. Normaal had ik haar wel meegenomen naar buiten, maar ze mocht niet te veel zweten, want dat was weer niet goed voor de wond. "Heb je zin in fruit? Ik heb net wat bakjes klaargezet en ik kan er ook wel iets lekkers te drinken bij maken als je dat wil?" Het lag er een beetje aan waar Rhi zin in had. Ik vond het niet erg om een smoothie te maken of zelfs een milkshake, want soms mocht dat. Al kon ik ook gewoon wat te drinken pakken. Rhi verdiende het om een beetje vertroeteld te worden. We kwamen uiteindelijk in de woonkamer uit. Waar Danny en Eve al zaten te wachten. "He Rhi. Heb je lekker geslapen?" Vroeg Danny. Ze waren echt lief voor haar? Eve had haar zelfs een knuffel gegeven zodat ze goed kon slapen!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik kon nog steeds niet helemaal geloven dat ik ja had gezegd op het aanbod van Edyn, maar ik had niet veel anders gekund? Ze hadden me absoluut niet in mijn eentje naar huis laten gaan. Achteraf had dat ook niet meer gekund, want mijn sleutels waren ook gejat en ze hadden mijn appartement met gemak kunnen vinden. Iets waardoor iedereen alleen nog maar meer geschrokken was en me al helemaal niet meer naar huis had willen laten gaan. Volgens mij vond Luke het nog steeds niet geweldig dat ik hier was in plaats van bij hem. De laatste keer dat hij hier naartoe was gekomen, had hij nogmaals geopperd dat ik ook met hem mee naar huis zou kunnen en dat ik daar zo lang zou mogen blijven als ik maar zou willen. Ik wist niet waar hij precies op doelde daarmee. Het leek wel alsof hij aan het hinten was dat hij wilde samenwonen, maar in mijn ogen was het daar echt nog veel te vroeg voor? Ik wilde me daar ook helemaal niet mee bezighouden op dit moment. Door de medicijnen die ik kreeg en alle drukte in dit huis, kwam ik nauwelijks aan goed nadenken toe. Ik was voornamelijk veel aan het slapen. Edyn bracht vaak eten naar boven, maar soms kwam ik ook wel beneden als ik het idee had dat ik eventjes moest lopen. Het deed nog veel pijn, maar het zag er al wel een stuk beter uit dan de eerste keer dat ik het had gezien. Ik probeerde rustig aan te doen, zoals de dokters me dat hadden opgedragen. Niet dat ik ooit iets actiefs zou kunnen doen met Edyn in de buurt. Die lette daar veel te goed op. Edyn had gevraagd of ik een spelletje had willen doen beneden, samen met Danny en Eve. Ik wist nog niet of ik mee wilde doen, maar het was wel goed om eventjes het bed uit te gaan. ‘Een bakje fruit is wel voldoende.’ Ik hoefde geen fancy smoothie, of wat dan ook. Ik was samen met Edyn naar beneden gelopen, waar Eve en Danny al zaten te wachten met een hoop spelletjes. Zelf ging ik op de bank zitten. Danny vroeg of ik lekker had geslapen, waarop ik knikte. ‘Ja hoor, het was prima.’ Slaap was slaap? Door de medicijnen ging het ook wel een stuk gemakkelijker. Nuchter zou ik waarschijnlijk niet zo snel in slaap vallen. ‘Dan heeft de knuffel geholpen!’ zei Eve trots, waarop ik maar knikte. Ik betwijfelde of het aan de knuffel zou liggen, maar ik wist dat ik dat soort dingen beter niet tegen Eve zou kunnen zeggen. ‘We hebben heel veel spelletjes opgezocht, maar jij mag kiezen wat je wil doen!’ zei Danny, die de verschillende spelletjes al naast elkaar neer had gelegd, zodat ik kon kijken wat ze allemaal hadden. Natuurlijk hadden ze bizar veel spelletjes, maar dat was te verwachten bij kinderen zoals hen. Waarschijnlijk kregen ze een hoop van hun ouders. Edyn had hen volgens mij ook nog cadeautjes gegeven toen ze weer terug was gekomen. ‘Ik wil wel Cluedo spelen,’ besloot ik. Ik pakte de doos op en gaf hem vervolgens aan Danny. Heel erg moeilijk zou het niet worden, aangezien Eve haast nog te jong was om het te spelen en Edyn nou niet heel goed was in dit soort spelletjes. Dan zou Danny nog wel de grootste uitdaging worden. Ik keek op toen Rosa de woonkamer binnen kwam lopen. Het verbaasde me dat ze nog wilde spelen. Over het algemeen negeerde ze me, wat ik eigenlijk alleen maar prettig vond. ‘Wat spelen we?’ vroeg ze, terwijl ze op de andere bank ging zitten. ‘Cluedo!’ zei Danny enthousiast, die ondertussen al bezig was met het uitzetten van het bord en het sorteren van alle kaartjes. Toen hij dat eenmaal had gedaan, pakte hij de kaarten waar de speler sop stonden. ‘Welke wil jij zijn, Rhi?’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik vond het fijn om Rhi hier te hebben, nu wist ik tenminste hoe het met haar ging. In de tijd dat ik even niet thuis was, maakte ik me al een beetje zorgen. Ik vond het heel erg om haar alleen thuis te late, maar op sommige momenten had ik ook geen andere keuze. Er moesten ook andere dingen gebeuren. Ik was altijd zo snel mogelijk terug en ik zou haar ook niet zomaar alleen thuis laten? Niet voor een langere tijd in ieder geval. Mijn donderdagen bracht ik dan ook hier gewoon door. Gelukkig leek niemand dat erg te vinden. Sue had er van de week in ieder geval niets over gezegd? Ze had zelfs een tijdje met Rhi gepraat om te vragen hoe het met haar ging! Ik was blij met hoe het nu ging. Er zouden vast nog genoeg weken overheen gaan voordat Rhi weer de oude was, maar dat was niet erg? We zouden er voor zorgen dat ze doorheen kwam! Iedereen was gelukkig wel lief voor haar. Zelfs Rosa leek echt rekening met haar te houden. Het was ook wel belangrijk dat Rhi echt haar rust kreeg! Daarbij had ik nog niet meegekregen dat Rosa iets op internet had gegooid, wat volgens mij ooit wel eens was gebeurd. "Oké, dan pak ik die voor je." Ik liep naar de keuken. Ik hoorde vanuit de kamer nog wel een gesprek over de spelletjes, die al klaar waren gezet. Ik vond het leuk dat Danny en Eve echt hun best deden? Ze wilden er voor zorgen dat Rhi zich wat beter voelde, door kleine dingetjes te doen! Ik pakte het bakje wat ik al klaar had gemaakt uit de koelkast, samen met een vorkje. Ik liep terug, waar iedereen al plaats had genomen op de bank en de doos van cluedo stond in het midden van de tafel. Ik gaf Rhi het schaaltje met fruit en liep vervolgens naar de andere bank. "Eve, wil je samen met mij en Pixie een team vormen?" Cluedo was best wel moeilijk, zelfs ik had er nog heel erg veel moeite mee! Ik snapte niet hoe andere mensen het zo snel door konden hebben wie het precies had gedaan. Normaal vond ik het dan ook niet het meest leuke spel ooit om te spelen, maar als Rhi het graag wilde doen, dan vond ik het ook niet zo erg om te doen? "Ja!" Ik pakte Pixie van de grond af en zette hem op het dekentje op de bank. Hij mocht niet overal op zetten, maar op deze manier kon het best even! Eve kwam bij mij op de bank zitten. Rosa was er ook bijgekomen en het leek alsof ze ook wel mee wilde spelen! Iets wat ik wel heel erg leuk vond. Zo konden we toch een beetje iets met z’n allen doen. "Mogen wij de rode zijn?!" Vroeg Eve al, waardoor ik moest lachen. "Rhi mag eerst kiezen." Danny had het ook al voorgesteld, dus we konden het niet maken om het nu ineens anders te maken. Ik keek naar Rosa. "Wat leuk dat je ook mee komt spelen Rose." Ik had wel gevraagd of ze naar beneden had willen komen, maar het betekende niet altijd dat ze ook zin had om mee te spelen. Nu leek ze het echter prima te vinden. Ik was best trots op haar? Ze was heel erg veel gegroeid in de afgelopen jaren. Een paar jaar geleden had ze hier alleen maar gezeten met vragen naar Luke. Nu konden we hier gewoon rustig zitten en was het waarschijnlijk niet eens erg als we het over Luke zouden hebben. "Ik hoop dat je je weer wat beter voelt voordat we gaan kamperen, Rhi." Dat ze dan weer mocht zwemmen! Want dat hoorde er toch wel een beetje bij. Ik vond het heel erg jammer dat Michael en Luke dit jaar niet meer zouden kunnen. Michael had verteld dat ze dan waarschijnlijk weg waren.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
‘Het maakt mij niet zoveel uit welke ik ben.’ Ik pakte de rode en gaf die alvast aan Eve, aangezien ze die graag wilde zijn. Het was niet zo alsof één van de karakters beter was dan de ander. Je had niet een extra actie die je kon doen als je die ene professor was. Eigenlijk zouden ze dat moeten doen, want dat maakte het vast een stuk interessanter. Zelf pakte ik de witte, die ik vervolgens netjes neerzette op het bord. Edyn begon over het kamperen. Iets wat over een paar weken zou gaan gebeuren. Luke had wel gevraagd wanneer het plaats zou vinden en hij had zelfs gehint dat hij best mee had willen gaan. Twee jaar geleden was dat toch wel een beetje de plek waar onze relatie was begonnen. Toen we eenmaal alleen in een kamer hadden gelegen, had Luke me verteld dat hij meer had gewild dan alleen maar casual seks. Iets wat me best had overvallen en toen was ik een tijdje naar buiten gegaan, om me te bedenken wat ik had gewild. Ik had voor het goede gekozen, want we waren nu nog steeds samen. Luke had vorig jaar ook niet meegekund, omdat hij toen zelf ook weer op tour was geweest. Iets wat dit jaar ook weer zo zou zijn. Zelf vond ik het niet heel erg? Ik miste Luke wel, maar voor mijn gevoel hoefde hij ook niet bij dat familieding te zijn. Zo heel boeiend was het toch niet? Ik was liever een weekend alleen met hem, dan met alle anderen er omheen. Het was ook al druk genoeg daar. ‘Ik zwem toch niet zo graag, dus dat maakt niet heel erg veel uit.’ Ik wist niet of ik het water dan al in zou mogen. Als het nog niet volledig geheeld zou zijn, dan mocht dat vast niet. Het was immers niet het meest schone water in de wereld. Ik hield toch al niet van zwemmen, dus ik had vaak aan de kant gezeten of ik had iets anders gedaan. Ik vermaakte me daar toch wel. ‘Houd je niet van zwemmen?’ vroeg Danny verbaasd. Ik schudde mijn hoofd. Als je niet zo heel erg goed kon zwemmen, dan was het ook wel logisch dat het niet echt een favoriete bezigheid was. Deze kinderen hadden waarschijnlijk leren zwemmen in hun eigen achtertuin, met een fancy zwemleraar erbij, die speciaal naar huizen kwam omdat ze te goed waren om in één of ander publiekelijk zwembadje te zwemmen. Ondertussen hadden ook Danny en Rosa een kleur gekozen en had Danny iedereen al een blaadje gegeven, samen met een pen, zodat je dingen kon opschrijven. Vervolgens pakte hij de dobbelstenen, die hij voor mij neerlegde. ‘Jij mag wel beginnen.’ ‘Jezus, Danny. Ze hoeft echt niet alles als eerste te mogen hoor,’ zei Rosa meteen, al maakte het mij echt vrij weinig uit. ‘Maar ze is ziek. Als wij ziek zijn, mogen wij ook altijd dingen van Edyn kiezen,’ wierp Danny tegen, die duidelijk niet van plan was om in te geven tegen zijn grote zus. ‘Ze is niet ziek. Ze had gewoon niet zo rond moeten laten slingeren dat ze date met Luke. Daardoor heeft ze zichzelf een doelwit gemaakt,’ zei Rosa vrij makkelijk. Ik had momenteel niet echt de energie om met dat kind in discussie te gaan. Ik wist zelf dat ik niet “rondslingerde” dat ik met Luke datete. Luke was degene die soms een foto van ons wilde plaatsen en ik vond dat prima. Ik plaatste nauwelijks iets op mijn account, niet over ons althans, want het ging alleen maar om werk. Rosa mocht roepen wat ze wilde, maar ik had geen zin om me uit te laten lokken door een kind van vijftien of zestien. ‘Als jij zo nodig wil beginnen, mag je dat van mij doen.’ Ik schoof de dobbelstenen haar kant op. ‘En ik ben blij om te zien dat het je nog steeds erg veel interesseert wat ik met mijn leven doe. Je hebt duidelijk nog geen andere tijdsbesteding gevonden.’ Dat was wel duidelijk! ‘Burn!’ riep Danny meteen lachend, maar die stopte al snel na een blik van Edyn.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik vond het leuk dat we dit met z’n allen konden doen. Het voelde een beetje zoals vroeger. Toen deden we op zondag vaak spelletjes samen. Al was het vaak zo dat we dan naar buiten gingen om baseball te spelen. Iets wat ze thuis nog steeds wel deden en ik vond het leuk als ik af en toe mee kon doen. Het was ook wel een deel van het kamperen. Daar deden we ook heel veel andere spelletjes en we konden natuurlijk zwemmen. Ik had het heel erg leuk gevonden dat Michael mee had gekund. Dit jaar was het niet mogelijk, wat heel erg jammer was! Er kwam vast weer een tijd dat we iets samen konden doen. Nu konden we hier even een spelletje spelen! "Maar zwemmen is zo leuk!" Bracht Eve uit. Ik vond zwemmen ook leuk! We deden het wel vaker? Een zwembad in de tuin hebben was heel erg handig! Ergens vond ik het wel een beetje gek dat Michael en ik dat ook gewoon in de tuin hadden. Dat was niet iets wat ik was gewend van thuis? Ik vond het wel heel erg fijn! Soms was het gewoon even nodig om rust te vinden in het water. "Daar heeft Danny wel gelijk in." Als je ziek was, mocht je gewoon iets meer, vond ik in ieder geval! In dit geval maakte het ook niet zo heel erg veel uit. We mochten allemaal vlak achter elkaar gooien en zetten en dan moesten beginnen. Het was echt niet zo dat je meer kans maakte, leek me? Ik vond best dat Rhi mocht beginnen! Ik snapte niet waarom Rosa er een heel probleem van maakte. Het ging juist weer een beetje goed. Zo had het in ieder geval geleken. Rosa was doorgegaan met wat ze normaal gesproken ook deed. Aan mij had ze niet zo heel erg veel vragen meer gesteld over Michael en ik had haar ook geen hele rare dingen horen zeggen over Rhi en Luke. Iets wat nu wel ineens zo weer was! Ik wilde niet meteen ingrijpen, want ze wisten zelf ook wel dat dit niet ging zoals het hoorde. Ik had Rosa nog wel aangegeven dat Rhi vooral haar rust moest gunnen. Iets wat ze nu niet deed? Natuurlijk had Rhi er iets op terug te zeggen. Ik wist dat ik nu wel kon gaan roepen dat ze moesten stoppen, maar dat was nooit hetgeen geweest wat had geholpen, dan hadden ze gewoon door me heen geschreeuwd, iets wat niet leuk was om te horen? "Laten we het gewoon even leuk houden oké? Anders is het het ook niet waard om een spelletje te spelen." Dan kon ik net zo goed iets met Eve gaan doen en zouden Rhi met Danny kunnen gamen, want daar had hij van de week al een paar keer om gevraagd. Ik pakte de dobbelsteen van tafel af en gaf hem aan Eve. "Aangezien Eve als enige stil is gebleven, mogen wij beginnen." Dat vond ik een goede regel! Rosa had iets naars gezegd tegen Rhi, wie vervolgens haar mond weer open had getrokken en daarna was Danny zich er ook nog mee gaan bemoeien. "Daarbij Rose, Rhi laat niets rondslingeren, je moet blij zijn voor Luke dat hij gelukkig is en als er soms wat op internet komt, dan komt dat er. Dat is ook niet tegen te gaan." Zei ik nog even tegen Rosa, die dat best even mocht horen. "En Rhi, het is niet netjes om te zeggen dat Rosa niets beters te doen heeft." Daar was het op neergekomen. "Nou munchkin, jij mag gooien Tooths." Ik vond het een hele leuke bijnaam! Het was gekomen omdat ik ooit in plaats van teeth, tooths had gezegd. Nu moest Eve iedere keer lachen als ik het zei. Ze pakte de dobbelsteen en gooide hem op het bord. "Waar naar toe?" We konden nog niet in een kamer, dus ik gaf aan dat ze maar rechtdoor moest gaan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Twee weken later (:
~
Michael.
Het voelde heel anders zonder Edyn in huis. Ik kon niet geloven dat ik een jaar geleden er nog zo vreemd over had gedaan. Nu ik eenmaal met Edyn in huis had gewoond, had ik me beseft hoeveel liefde en warmte ze met zich meebracht. Sinds ze weer een nanny was, was het natuurlijk wel anders geworden. Iets wat ik ook had geweten en ik had me er op voor kunnen bereiden. Daarnaast hadden we altijd nog de donderdag gehad. Ik had geprobeerd om mijn afspraken om de donderdag heen te plannen, zodat we die tijd samen hadden. Ik wilde niet opeens naar de studio moeten als ik bij Edyn was, want ik had haar maar één dag in de week voor mezelf! Dat was al lastig genoeg, zeker als je eerst dagenlang samen had door kunnen brengen. Het maakte de dag die we samen hadden, wel wat specialer. Nu was het echter al weken geleden dat ik Edyn had gezien! We spraken elkaar natuurlijk wel gewoon, maar ze was al een hele tijd niet meer thuis geweest. Zelfs niet op de dagen waarop ze normaal gesproken vrij was. Ik wist wel wat daar de reden voor was. Rhi had een ongeluk gehad, wat natuurlijk vreselijk was! Het was ook niet zomaar een ongeluk geweest, iemand had haar gewoon aangevallen. Iets waar we allemaal wel erg van waren geschrokken. Luke natuurlijk nog het meeste. Toen Rhi eenmaal uit het ziekenhuis was gekomen, had Edyn aangeboden om voor haar te zorgen en Rhi was daar mee akkoord gegaan. Dat betekende dat Rhi op dit moment verbleef bij Edyn en de kinderen op wie ze elke dag paste. Rhi had behoorlijk wat meegemaakt, dus ze had veel zorg nodig. Zorg die Edyn met gemak kon geven, maar dat was dus wel de reden dat ik haar niet meer had gezien. Zelfs op de donderdagen was ze thuis gebleven, omdat ze niet had gewild dat Rhi alleen thuis zou zijn, of wat voor reden ze er ook voor had gegeven. Het was logisch dat ze voor Rhi wilde zorgen, heel erg lief zelfs. Daarom voelde ik me er alleen maar kutter door dat ik het haar kwalijk nam. Edyn was mijn vriendin en ik bracht graag tijd met haar door. We woonden samen, maar ze was hier al weken niet meer geweest! Het liefst wilde ik dat gewoon tegen haar zeggen, maar dat maakte me een verschrikkelijk persoon. Rhi haar behoeften gingen nu even voor die van mij, dat kon ik ook nog wel in zien! Ik wilde Edyn ook helemaal niet slecht laten voelen over het feit dat ze iemand probeerde te helpen. Het was immers ook niet slecht! Het was juist heel erg lief van haar en juist één van de redenen waarom ik van haar hield! Ik miste haar echter wel heel erg en ik merkte ook wel dat ik gewoon niet meer zo goed wist hoe ik alleen moest zijn. Het koken schoot er vaak bij in, waardoor ik wat bestelde of in de studio at. Ook het opruimen was iets wat ik een beetje had laten schieten. Ik probeerde het wel, ook omdat Star er nog wel was en ik wilde niet dat er iets met haar zou gebeuren. Het was echter gewoon niet meer hetzelfde zonder Edyn en daardoor wist ik ook niet hoe ik mijn dagen nou moest opvullen. Edyn had altijd wel een idee! Uiteindelijk kroop ik dan maar achter mijn computer, wat eigenlijk ook niet de beste keuze was. Ik kon zo een paar uur een spel spelen en voordat ik het door had, was het dan al weer midden in de nacht. Dat deed mijn slaap ook niet echt ten goede, want als ik dan eenmaal stopte met gamen, dan duurde het ook nog wel een paar uren voordat ik echt in slaap viel. Toch kon ik Edyn er ook niet mee lastig vallen. Ze deed immers al zoveel! Volgens mij was het vandaag donderdag, wat betekende dat ze vrij was. Maar ze zou nog wel druk bezig zijn met Rhi. Ik had nog niet op mijn telefoon gekeken, want ik was momenteel verdiept in mijn spel.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Het ging iedere dag een beetje beter met Rhi. Ze had nog een hele weg te gaan, maar uiteindelijk kwam ze er wel. Ik merkte wel vooruitgang. Zo kon ze nu al iets beter zelf douchen, ondanks dat ik haar ook nog wel wilde helpen. De dokter had gezegd dat de wonden goed aan het helen waren en dat ze wat langere stukjes mocht lopen en daarom ging ze af en toe mee met Pixie uitlaten. Toch moest ze ook nog heel erg rustig aan doen, te veel beweging of te zwaar tillen. Ik vond het wel moeilijk om haar alleen achter te laten. Vandaag was het donderdag, wat betekende dat ik mijn vrije dag had. De afgelopen tijd had ik die bij Rhi doorgebracht. Nu kon het even anders, want de kinderen waren vandaag weg met Nick en Sue! Dat was de reden dat Luke vandaag bij Rhi had kunnen zijn. Ik had alles wel goed overlegd met Sue, want ik had het toch wel belangrijk gevonden dat ze het er ook mee eens was geweest. Volgens mij was ze Rhi wel een beetje gaan waarderen? Wat goed was! Ik was wel blij dat Rhi nu in goede handen was. Luke zou goed voor haar zorgen totdat ik weer thuis was. Wat ik betekende dat ik mijn dag thuis door kon brengen! Het was al even geleden dat ik bij Michael was geweest. Ik had hem echt heel erg gemist! Er was niet echt een andere keuze geweest. Rhi had mijn hulp nodig gehad! Soms moest je op een bepaalde plek zijn en dan kon je niet nog ergens naders komen? Vandaag was ik echter samen met Pixie naar huis gereden, wat ik niet van te voren aan Michael had verteld. Aan de ene kant had ik gewild dat het een verrassing was geweest, maar aan de andere kant was het donderdag en dan hoorde ik een beetje thuis te zijn. Ik was net naar binnen gekomen, maar het was echt heel erg rustig? Ik zette Pixie op de grond, zodat hij Star kon gaan zoeken! Die twee hadden elkaar natuurlijk ook een hele tijd niet meer gezien en zouden nu weer even met elkaar kunnen spelen. "Michael?" vroeg ik zachtjes terwijl ik naar de woonkamer liep. Daar merkte ik al wel dat er wat anders was, het was heel wat rommeliger dan ik het achter had gelaten. Wat natuurlijk niet echt erg was, Michael was ook heel erg druk en dat schoot schoonmaken er ook wel een beetje bij in! Al had hij er al wel een paar keer op gehamerd dat hij niet had gewild dat ik hier donderdag was gekomen en de hele dag bezig was geweest met schoonmaken, terwijl ik dat zelf niet erg vond. Michael was niet in de woonkamer, maar ik wist wel zeker dat hij thuis was? Dat moest haast wel! Daarom liep ik verder door het huis, waar het een beetje hetzelfde was. Vooral in de slaapkamer, waar wat kleding her en der lag. Het bed lag er wat slodderig bij, er stonden wat glazen op het nachtkastje, maar er was nog steeds geen spoor van Michael. Ik begon me wel een beetje zorgen te maken! Ik liep wel door in het huis en vond Michael uiteindelijk in de kamer waar we wat gamespulletjes hadden. Al maakte dat mijn zorgen niet minder. Hij zag er echt heel erg moe uit? Iets wat gewoon niet fijn was om te zien! "Hee Mikey!" Ik moest een beetje over de geluiden van de game heen komen, want hij had zijn koptelefoon op en ik wilde hem niet meteen laten schrikken. Ik liep wel meteen naar hem toe en sloeg mijn armen om hem heen. Hij zag er echt niet goed uit! Waardoor ik me toch wel heel erg schuldig voelde! Als ik hier was geweest had ik kunnen zien dat het niet goed met hem ging? Want volgens mij was hij toch ook wel een beetje afgevallen. Wat natuurlijk niet heel erg was, maar wel als hij zich echt niet lekker voelde! Nu wilde ik ook wel weten wat er aan de hand was?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Het was erg gemakkelijk om je in een spel te verliezen. Er gebeurde altijd van alles en soms kon een potje wel meer dan een uur duren. Als je dan eenmaal klaar was met spelen, was het heel verleidelijk om weer een nieuw potje te starten. Zeker als je de vorige had verloren. Dan wilde je toch wel heel erg graag winnen. Ik in ieder geval wel. Daar ging het ook om. Beter worden, winnen. Het kon zelfstandig, maar ik speelde toch vaak liever in teams. Iets wat ik nu ook deed, wat betekende dat ik constant stemmen hoorde in mijn koptelefoon. Soms instructies, maar meestal was het gewoon random geschreeuw. Vaak was ik degene die vertelde wat er moest gebeuren en waar iedereen naar toe moest. Nu hoorde ik echter een andere stem. Eentje waarvan ik zeker wist dat hij niet afkomstig was uit mijn koptelefoon! ‘Edyn?’ zei ik hardop, omdat ze opeens in de kamer stond. Dat had ik niet verwacht! Ik was zelfs een beetje geschrokken van haar stem. Ik had haar niet verwacht? Was het donderdag? Volgens mij wel. Ik hield het eigenlijk niet meer zo goed bij en als het al donderdag was, dan was ik ondertussen ook wel gestopt met hopen op dat ik tijd zou hebben met Edyn, want dat was de afgelopen weken ook al niet zo geweest. ‘Jongens, ik moet gaan. Mijn vriendin is er,’ liet ik weten, terwijl Edyn al naar me toe was komen lopen om me over de stoel heen een knuffel te geven. ‘Goed excuus, Michael!’ hoorde ik Sky zeggen. ‘Shut up,’ mompelde ik nog, waarna ik mezelf dood liet gaan. Zo zou de rest in ieder geval nog wel verder kunnen gaan. Ik sloot het spel af en legde mijn koptelefoon vervolgens neer, waarna ik me op mijn stoel omdraaide naar Edyn. Ik had echt niet verwacht dat ze hier opeens zou zijn! Volgens mij had ze ook niks laten weten, al had ik mijn telefoon al een tijdje niet meer gecheckt. Dus misschien had ze wel wat laten weten, maar had ik het gewoon niet gezien. ‘Sorry, ik wist niet dat je zou komen,’ gaf ik aan. Het huis was volgens mij echt een troep. Ik had in geen dagen opgeruimd. Of ik er had er geen tijd voor gehad, of mijn zin was gewoon weg geweest. Maar nu wilde Edyn het vast weer doen en dat wilde ik ook niet! Aan de ene kant vond ik het fijn dat ze er nu was. Aan de andere kant was ze er ook gewoon een hele tijd niet geweest. Rhi was belangrijker geweest. Iets wat ook wel echt zo was, zelfs ik wist dat nog. Maar toch had het een beetje gevoeld alsof ze mij aan de kant had gezet voor Rhi. Wat echt een shit gevoel was, want het was niet meer dan logisch dat ze voor Rhi had willen zorgen. Ik had haar echter wel heel erg veel gemist. Ik had haar gewoon nauwelijks gesproken en als ik dat wel had gedaan, was het nooit erg lang geweest, want dan had ze wel weer iets met Rhi moeten doen, of voor de kinderen moeten zorgen. Al met al had ik me echt een beetje genegeerd gevoeld, maar als ik dat zou zeggen, was ik voor mijn gevoel echt een hele slechte vriend. En dat wilde ik liever ook niet zijn. Ik kwam overeind van de stoel, zodat ik Edyn een goede knuffel kon geven. We hadden al maar één dag in de wee gehad, waardoor ik haar de rest van de week al had gemist. Nu was het alleen maar erger geworden, dus ik was blij dat ze nu eventjes in mijn armen kon staan. Maar wie weet kwam ze ook alleen maar even snel om iets op te halen, of om iets anders te doen. Het zou zomaar kunnen dat ze meteen weer weg zou zij.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Als het had gekund was ik hier iedere donderdag geweest. Rhi had echter wel echt hulp nodig gehad en ik vond het nu zelfs moeilijk om haar achter te laten. Luke zou vast goed voor haar zorgen, maar ergens was ik wel bang dat Rhi niet aangaf wanneer ze te veel had gedaan. Ik moest haar vaak tegenhouden, want ze mocht gewoon nog niet heel erg veel! Ik wist niet of Luke hetzelfde zou doen, zeker niet als Rhi hem zou vertellen dat alles prima met haar ging, want zo was ze dan ook wel. Op het moment moest ik er maar op vertrouwen dat alles daar goed ging. Er was iemand anders die me duidelijk ook nodig had! Het liefst was ik hier natuurlijk ook iedere dag geweest. Michael had er nu nog de tijd voor, voordat hij weg zou gaan om op de festivals op te treden. Met mijn nieuwe baan was dat niet gegaan en zelfs de donderdagen waren er nu bij ingeschoten. Ik had niet zomaar weg gekund, al was het nu wel duidelijk dat ik hier ook gewoon naar toe had moeten komen! Michael vertelde diegene met wie hij het spel had gespeeld dat ik er was en dat hij moest gaan. Normaal had ik wel even iets geroepen dat zodat ze me ook hadden gehoord, maar nu was Michael al heel erg snel af en had hij zijn koptelefoon weggelegd. Ik liet Michael los op het moment dat hij zich bijdraaide, daardoor kreeg ik ook wat meer de kans om hem goed te bekijken. Hij zag er echt niet goed uit! Een glimlach was ver te zoeken. Aan zijn ogen en vooral de wallen er onder was goed te zien dat hij niet goed geslapen en dit was niet van één nachtje. Hij had zich duidelijk al eventjes niet meer geschoren, wat niet iets slechts was, maar in combinatie met de rest zorgde het er wel een beetje voor dat ik me zorgen begon te maken. "Nee dat geeft niet, ik had het ook niet gezegd." Omdat het de afgelopen donderdagen niet had gekund, had ik het nu wel een beetje als een verrassing willen houden! Ergens was het maar goed dat Michael het niet wist, anders was hij vast meteen alles gaan schoonmaken, waar hij op het moment duidelijk niet aan wilde denken. Ik sloeg mijn armen om Michael heen toen hij datzelfde bij mij had gedaan. De afgelopen weken zonder hem, had ik ook niet leuk gevonden. Het liefst was ik alle dagen bij hem! Jammer genoeg kon dat gewoon niet. Ik wilde nu echter wel een oplossing vinden! Want volgens mij kon het ook niet op deze manier doorgaan. Misschien maakte ik me ook wel zorgen om niets en had Michael gewoon een paar luie dagen gehad, wat natuurlijk ook gewoon mocht! De laatste tijd was het in mijn ogen juist heel erg goed met Michael gegaan. We hadden hier wel echt ons eigen plaatsje van gemaakt, samen met onze diertjes. Op de momenten waarop we samen waren geweest hadden we ook zoveel mogelijk van die tijd genoten. Daarvoor hadden we niet weg gehoeven. Buiten zitten met onze voeten in het zwembad was al heerlijk geweest. Ik had vaak genoeg een oprechte glimlach op zijn gezicht gezien. Nu leek die glimlach echter ver te zoeken. Ik verplaatste mijn handen dan ook voorzichtig naar het gezicht van Michael, zodat ik hem even goed kon bekijken. "Gaat het wel goed met je, Mikey?" Vroeg ik zachtjes. Dit was mij ook niet opgevallen aan de telefoon. Vaak hadden we met elkaar gebeld, de laatste keer dat we hadden gevideobeld was ook al weer een paar dagen geleden, misschien al meer dan een week. Michael had iedere keer wel gezegd dat het goed met hem was gegaan, maar daar had ik zijn gezicht natuurlijk niet bij gezien. "Eerlijk." Hij moest nu wel gewoon eerlijk zeggen of het goed ging of niet! Als het antwoord ja was, dan zou ik het er ook wel bij laten, maar het voelde gewoon niet zo?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
‘Ik had wat kunnen opruimen als ik het had geweten.’ Een verrassing was leuk, maar nu kwam Edyn echt thuis in een rommelig huis! Als ze me had laten weten dat ze zou komen, dan had ik in ieder geval nog een paar dingen kunnen opruimen en misschien wat was in de wasmand kunnen gooien. Dan had het in ieder geval nog geleken alsof ik het een beetje voor elkaar had hier. Iets wat duidelijk niet zo was en Edyn had het ook wel door, want ze stelde al snel de vraag waar ik een beetje bang voor was. Ik sloeg mijn ogen neer, omdat dat de enige manier was waarop ik de blik van Edyn kon ontwijken. Het was wel duidelijk dat zij ook door had dat er iets aan de hand was. Ik kon er niet tegen als ze me zo aankeek, want daardoor kon ik ook echt niet tegen haar liegen. Niet dat ik dat wilde, maar ik wilde ook niet zeggen wat er al dagen door mijn hoofd heen ging. Want dat maakte me de grootste klootzak in deze ruimte en ik wilde vooral geen ruzie met Edyn! Niet nu ze net hier was. Ik moest echter wel antwoord geven op haar vraag, want ik wist dat ze dat wilde. ‘Het is wel eens beter geweest?’ Dat vond ik nog wel een veilig antwoord. Het was niet alsof het helemaal kut ging en ik in een diep dal zat waar ik niet uit kwam. Het was gewoon even allemaal niet zo lekker gegaan thuis. Ik had het niet leuk gevonden om in een leeg huis te komen, ondanks dat Star er nog wel was geweest. Het was niet hetzelfde. Edyn was er niet geweest om me te begroeten met een kus, we hadden niet samen in de keuken kunnen staan of andere dingen samen kunnen doen. Het had gewoon allemaal heel leeg en nutteloos aangevoeld. Niet dat Edyn er altijd moest zijn! We woonden dan wel samen, maar we hadden ook onze eigen dingen te doen. Ik zou straks ook weken weg zijn, dat hoorde er gewoon bij. Maar het was gewoon echt niet goed gegaan sinds Edyn zoveel bezig was geweest met Rhi! Daarvoor had ik ook wel eens iets niet opgeruimd, maar toen had ik toch nog wel een beter ritme gehad dan nu. Nu lag het compleet overhoop en voelde alles gewoon verkloot aan, wat het misschien ook was. Iets wat vooral aan mezelf lag, want ik had er zelf iets aan kunnen doen. Ik nam Edyn haar handen vast, al liet ik ze wel rond mijn gezicht liggen. Ik wist ook niet zo goed wat ik moest zeggen op dit moment. Ik kon haar niet vertellen wat ik er van vond dat ze de hele tijd bij Rhi was geweest. In mijn hoofd was dat gewoon iets wat ik echt niet kon maken. Ik wilde ook niet dat ze zich meer zorgen zou maken dan nodig was. Al deed ze dat volgens mij al. ‘Ik heb gewoon niet zo goed geslapen, dat is alles. Het is druk met het repeteren voor de festivals en de dagen in de studio, en dan schiet de rest er soms een beetje bij in,’ mompelde ik, terwijl ik een gaap onderdrukte. Ik liet Edyn haar handen los, zodat ik over mijn gezicht kon wrijven. Zonder Edyn was het gewoon anders, moeilijker. Ze kookte op vaste tijden, we gingen samen op een gegeven moment naar bed. Daardoor was er gewoon een heel ritme geweest en in mijn eentje had ik dat niet echt voor elkaar gekregen. Iets wat voor een paar dagen niet erg was, maar het was wel duidelijk dat het nu echt fucked up was. Zeker omdat het huis ook een troep was. ‘Sorry dat het zo’n troep is. Ik zal zo wel wat opruimen.’ Dat had ik eerder moeten doen, maar ik had mezelf er gewoon niet echt toe kunnen zetten. Ik wilde echter ook niet dat Edyn het voor me zou doen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik had niet gedacht dat het op deze manier aan toe zou zijn thuis. Het maakte me echt helemaal niets uit dat het hier rommelig was. Een middagje en alles zou wel weer aan kant zijn. Ik vond het veel erger dat Michael zich echt niet lekker leek te voelen! "Dat hoeft helemaal niet." Michael hoefde zich niet verplicht te voelen om op te ruimen, als hij zich er niet goed genoeg voor voelde, hoeft het ook niet. Dat was iets heel anders dan geen zin hebben, daar kon je nog wel doorheen prikken. "Och Mikey." Fluisterde ik zachtjes. Ik kon al wel aan hem zien dat het niet goed ging, maar er was iets aan de manier waarop hij zijn woorden koos waardoor het nog wat duidelijk werd. Het was wel beter geweest, waarmee hij wilde zeggen dat het ook niet super slecht ging. Daar wilde ik het ook niet meteen op gooien. Mijn woorden hadden ook niets met medelijden te maken. Ik vond het gewoon vreselijk hoe hij zich voelde, niemand hoorde zich zo te voelen. Als het had gekund was ik hier het liefste geweest, zeker als ik dan door had gehad dat het langzaam wat slechter was gegaan, misschien was het ook wel gewoon een slechte dag, maar dan had ik er ook gewoon voor hem kunnen zijn. We hoeden er echt niet meteen over te praten, maar de kleine dingetjes waren toch wel belangrijk. Een kleine kop thee als het wat minder ging, een goede knuffel, misschien een dekentje en een leuke film. Op tijd naar bed, met heel wat knuffels. Ik voelde me wel een beetje schuldig dat ik hier niet was! Ik knikte zachtjes toen Michael zei dat hij niet goed geslapen had. Volgens mij was het ook wel echt heel erg druk geweest met het nieuwe album en daarnaast ook nog een de repetities die ze erbij hadden. Dan moest hij hier thuis ook nog voor alles zorgen, wat eigenlijk gewoon niet mogelijk was! "Dat is helemaal niet erg. Het is heel erg logisch dat je geen zin hebt in dat soort dingen als je al de hele dag druk bent geweest." In dat geval moest hij ook gewoon naar zichzelf luisteren en het niet doen. "Het spijt me dat ik er niet was." Ik had hier moeten zijn om er voor te zorgen dat er niet zo veel druk bij Michael had gelegen, dat hij niet alleen was geweest op de momenten dat hij iemand nodig had gehad. Ik trok mijn handen wat terug, zodat ik ze uiteindelijk op Michael zijn schouders kon leggen. Hij leek echt heel erg moe. "Dat maakt helemaal niets uit. Dat komt allemaal later wel." Nu ging het om Michael. Ik wist dat ik niet meteen alles kon veranderen, maar ik wilde er wel voor zorgen dat Michael zijn rust kon vinden, dat er iemand was die even voor hem zorgde. Ik had niet heel erg lang, maar als het mogelijk was zou ik hem zo meenemen, als hij dat zelf ook wilde. "Kom, we gaan even rustig zitten." Ik pakte de handen van Michael vast en liep met hem naar de bank die bij in de kamer stond. Ik trapte zelf mijn schoenen uit zodat ik eerst met mijn benen op de bank kon zitten en Michael goed naast me kon trekken, waardoor ik mijn armen goed om hem heen kon slaan. Ik legde mijn hoofd voorzichtig op zijn schouder. "Sorry dat ik hier zo weinig ben geweest." Het waren al een paar weken geleden. Ik had Michael heel erg gemist! Dat had ik normaal al gedaan als ik alleen op de donderdag terug was gekomen. Eén dag in de week was al weinig, nog minder was natuurlijk heel vervelend, zeker als ik er iets aan had kunnen doen. "Wil je er verder over praten?" Vroeg ik zachtjes. Als ik iets had geleerd was het dat praten niet altijd het beste was om te doen. Er was een tijd geweest dat Michael al genoeg gesprekken had gehad over heftige dingen. Ik had dan niet gewild dat hij datzelfde ook nog eens bij mij had moeten doen, daar was hij zelf ook heel erg duidelijk in geweest. Het kon best dat het nu ook zo was. Voorzichtig af ik Michael nog een kus op zijn slaap. Hij verdiende nu zoveel mogelijk kusjes en knuffels.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Volgens mij vond Edyn dit wel erg. Al wist ik niet precies wat “dit” was. Misschien had ze medelijden met me, of vond ze het erg dat ik niet zo netjes was geweest. Of ze vond het gewoon erg om me zo te zien. Andersom zou ik het ook niet fijn vinden om haar zo te zien. ‘Maar ik kan het ook niet laten liggen totdat jij komt? Ik moet dat soort dingen gewoon doen.’ Opruimen hoorde er ook bij en het was niet alsof ik nog nooit in mijn eentje had gewoond. Ik had eerder ook altijd moeten opruimen, of ik er nou zin in had gehad of niet. Soms kon het juist helpen. Een schonere omgeving hielp vaak tegen allerlei dingen. Je werd er zelfs rustiger van! Ik zuchtte en liet me meetrekken naar de bank. Het was fijn om even te zitten, zodat we er eventueel over konden praten. Al werd het dan wel weer meteen een groot ding en ik wist niet of ik dat wilde. Het was fijn om te horen dat het haar speet dat ze er zo weinig was geweest. Misschien had zij er ook wel over in gezeten, maar dan had ze het toch ook wel wat eerder kunnen vertellen? Misschien realiseerde ze zich het ook nu pas. Hoe dan ook, ze bood in ieder geval haar excuses aan en dat was fijn, maar dat maakte ook niet meteen alles goed? Voor mijn gevoel hadden we heel weinig contact gehad. Niet alleen omdat ze er niet was geweest, maar ook minder dan normaal. Al wist ik dat ik hier eigenlijk niks over mocht zeggen. Vorig jaar was ik het grootste gedeelte van het jaar weg geweest en ook nu zou ik weer voor een aantal maanden weg zijn. Precies met dezelfde reden als Edyn: werk. Ik kon het ook wel hebben als we alleen de donderdagen samen hadden, maar nu waren zelfs die verdwenen en dat had een andere reden gehad! Edyn had bij Rhi willen blijven, maar ook dat was eigenlijk een hele goede reden. Dat maakte dit alles alleen nog maar moeilijker, want het voelde zo slecht om het haar kwalijk te nemen dat ze voor iemand wilde zorgen, zoals ze dat waarschijnlijk ook voor mij zou doen. Ik sloeg mijn armen om Edyn heen en zuchtte. ‘Ik heb je gewoon gemist?’ Het was anders hier zonder Edyn. Veel stiller! Daarnaast was Edyn toch meer van de huishoudelijke dingen dan ik. Ik probeerde het wel, maar na dagen in de studio had ik daar geen zin in, of ik stelde het uit en uiteindelijk kwam ik dan in de troep waarin ik nu ook zat. Met Edyn zou dat niet gebeuren, maar ik wist dat ik het ook niet altijd van Edyn af zou kunnen laten hangen. Zo hoorde dat niet te gaan. Ik sloot eventjes mijn ogen toen ik Edyn haar lippen tegen mijn slaap voelde. Het was al fijn om haar hier naast me te hebben zitten, maar ze gaf me nu de ruimte om er over te praten. Iets wat ik dan eigenlijk ook zou moeten doen, maar dat maakte het niet heel erg gemakkelijk. Ik kwam iets meer overeind en nam Edyn haar handen vast, zodat ik haar goed aan kon kijken. ‘Ik weet dat je heel erg druk bent, zeker nu je Rhi in huis hebt genomen om voor haar te zorgen en dat vind ik ook heel erg mooi van je, maar doordat je zoveel bezig bent geweest met Rhi, had ik… Of heb ik, eigenlijk het idee dat ik iets minder belangrijk ben geworden?’ Nu ik het hardop had gezegd, besefte ik me alleen nog maar meer hoe stom en egoïstisch het wel niet klonk. Rhi was aangevallen! Ze had in het ziekenhuis gelegen en had oprecht iemand nodig om voor haar te zorgen. Juist iemand zoals Edyn! Iemand die aan haar dacht, zorgde dat alles goed ging en dat ze zo rustig mogelijk kon leven. ‘Laat maar, het is stom,’ mompelde ik. Het sloeg toch ook nergens op dat ik het haar kwalijk nam? Dat verdiende ze niet.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Als iemand zich slecht voelde, was dat nooit fijn om te zien. Zeker als diegene iemand was van wie je heel erg veel hield. Ondanks dat ik wilde dat de wereld altijd perfect was en iedereen altijd blij was, wist ik ook wel dat het niet zo was. Er gebeurden wel eens dingen waardoor je je wat minder fijn voelde. Ik vond het vervelend om te zien dat Michael zich nu echt minder voelde. Wat voor invloed dat had op het huis, maakte mij niet heel erg veel uit. Ik had liever een net, opgeruimd huis, maar ik snapte ook dat Michael het niet op had kunnen brengen. Anders had hij het echt wel gedaan! Ik had zelf alleen niet door gehad dat Michael zich zo had gevoeld. We hadden niet heel erg veel gebeld de afgelopen tijd, maar er waren wel berichtjes over en weer gegaan. Ik had niet echt het idee gehad dat het minder was gegaan, anders had ik er wel naar gevraagd! Of ik was hier misschien wel eerder gekomen. Al was het ook niet de bedoeling dat ik hier alleen maar kwam wanneer ik doorhad dat het minder met Michael ging. We zouden er altijd voor elkaar moeten zijn! "Ik heb jou ook gemist." Fluisterde ik. We hadden elkaar iedere dag gezien, wat al was veranderd naar ééns in de week. Nu hadden we elkaar al een paar weken niet meer gezien. Natuurlijk had ik Michael ook gemist! Het liefst was ik iedere dag bij hem! Dat ging jammer genoeg niet, omdat we beiden druk waren met werk. Ik had voor Rhi kunnen zorgen, deels door het werk wat ik deed. Als ik nog in Disney had gewerkt, was het niet zomaar gegaan! Ik kneep zachtjes in Michael zijn handen liet hem vertellen wat hij wilde zeggen. Er kwamen een paar woorden die ik nooit had verwacht, maar me wel behoorlijk pijn deden. Ze kwam behoorlijk hard aan! Ze waren niet waar, niet vanuit mij in ieder geval! Het nam niet weg dat Michael zich wel op die manier voelde, wat wel echt mijn schuld was. Michael vertelde dat het stom was, maar dat was het helemaal niet! Als hij het voelde, was het niet stom? Aan je gevoelens kun je helemaal niets doen! Als Michael zich op deze manier voelde, dan was het helemaal niet stom. "Het is niet stom." Fluisterde ik. "Jij voelt het, dan is het niet stom en dan moet je het ook helemaal niet wegstoppen." Ik was juist blij dat hij het me nu had verteld! "Je bent altijd belangrijk voor mij. Je bent mijn Teddy en voor mij ben je stiekem de belangrijkste persoon." Ik wilde nooit iemand voor iemand anders plaatsen. Dat had ik nooit gedaan bij mijn broers, dat zou ik nooit doen bij de rest van mijn familie en het gebeurde niet bij mijn Nanny-gezin. Het hoorde namelijk niet om iemand boven een andere te zetten, zeker niet als iemand anders daar last van had. Voor mij kwam Michael toch wel echt bovenaan? Hij was diegene met wie ik uiteindelijk wilde trouwen en kindjes mee wilde krijgen. Ik wilde bij hem blijven. "Maar dat neemt niet weg dat je je op dit moment niet zo voelt. En dat is niet verkeerd." Voor mij was Michael het belangrijkste, maar als hij zich niet zo voelde, lag de fout wel echt bij mij? "En het spijt me dat ik je heb laten voelen dat het niet zo is." Dat was nooit de bedoeling geweest! Ik voelde me echt naar dat ik hem wel zo had laten voelen! Als vriendin hoorde dat echt niet! Ik wist op het moment alleen niet zo heel erg goed hoe ik het moest veranderen! Ik was nu hier, maar vanmiddag moest ik ook weer terug naar huis. Dan zou Luke ook naar huis gaan en zouden de kinderen weer thuis komen samen met Nick en Sue. Ik wilde Michael hier nu echt niet achter laten! Dus we moesten er wel een oplossing voor zien te vinden!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Edyn vond het niet stom. Dat was goed om te horen. Het voelde alsnog wel stom, maar dat gevoel was er nou gewoon eenmaal. Ik had gezegd en ik kon er nu met Edyn over praten. Dat was eigenlijk het belangrijkste. Als ik dat niet had gedaan, had ik er nog een hele tijd mee gezeten. Al had ik waarschijnlijk wel voor dat laatste gekozen, zeker als Edyn zelf niet hier naar toe was gekomen. ‘Jij bent ook de belangrijkste persoon voor mij.’ Natuurlijk waren er nog meer belangrijke mensen. Mijn ouders waren belangrijk, mijn vrienden, de jongens. Iedereen was belangrijk, maar Edyn was in mijn ogen wel het belangrijkste? Ik hield van haar! Op elke manier die maar mogelijk was. Ik wilde haar geen pijn doen, ik wilde haar niet verdrietig zien om iets anders. Ik wilde Edyn gelukkig maken en haar ook daadwerkelijk gelukkig zien, want haar geluk was belangrijk voor mij! Ik wilde er elke dag alles aan doen om er zeker van te zijn dat ze hield van dit leven, ons leven. Iets wat een stuk lastiger zou worden als ik weer weg zou zijn, maar ik zou het wel blijven proberen, want Edyn was ontzettend belangrijk voor me. ‘Dankjewel, dat je dat zegt.’ Het waren wel de woorden die ik nodig had. Die had ik toch eventjes moeten horen, ongeacht dat ik wel had geweten dat ik echt niet opeens minder belangrijk was geworden. Edyn was niet zo. Ze vond iedereen even belangrijk en ze had haar prioriteiten gehad. Ze had voor Rhi moeten zorgen en dat was begrijpelijk, maar ik had me wel echt een beetje aan de kant gezet gevoeld, hoe stom dat ook was. Dat Edyn zei dat het niet stom was, vond ik wel heel fijn. Daardoor voelde ik me iets minder schuldig dat ik ze voelde. ‘Ik vind het ook echt heel lief wat je allemaal voor Rhi doet, en ik weet dat ik ook belangrijk voor je ben,’ benadrukte ik nogmaals, want ik kon zien dat zij zich nu ook slecht voelde en dat wilde ik ook niet! Daarom gaf ik haar nog een kus, hopend dat ze begreep dat het niet mijn bedoeling was om haar er mee te kwetsen. Ik ging weer anders zitten en liet me vervolgens tegen Edyn aan zakken. Het maakte me nooit echt uit hoe we lagen. Het was misschien normaler om haar tegen mij aan te laten liggen, maar soms had ik de behoefte om helemaal in haar weg te kruipen en gewoon even mijn ogen te sluiten, om zo alles om me heen te vergeten. ‘Ik ben blij dat je er nu bent.’ Het was maar een dagje. Vanavond zou ze al weer terug moeten, maar het was iets. We hadden in ieder geval een dag samen waarop we samen zouden kunnen eten, Edyn zou me kunnen vertellen over de gekke dingen die Eve en Danny hadden gedaan en over welke obsessie Rosa nu weer had. ‘Ik heb nog wel een beetje goed nieuws?’ Ze was hier naar toe gekomen met de bedoeling om me te verrassen en een verrassing moest natuurlijk leuk zijn. Dat was dit niet echt geweest, maar ik had nog wel iets anders wat ik haar wilde vertellen! Ik had in eerste instantie gezegd dat ik niet mee zou kunnen kamperen, zoals we twee jaar geleden hadden gedaan. Vorig jaar hadden we de tour gehad en ook nu had ik eigenlijk gedacht dat ik alweer op tour zou zijn, dit keer voor de festivals. Die begonnen echter pas in augustus, wat betekende dat ik in juli nog samen met Edyn haar familie zou kunnen kamperen. ‘Ik had de datums door de war gehaald, maar ik ben nog helemaal vrij in juli. Of nou ja, we kunnen de repetities vast wel een beetje verschuiven. Dus dan kan ik in ieder geval een paar dagen mee om te kamperen.’ Edyn had het echt graag gewild en ik vond het ook leuk om bij haar familie te zijn! Het was wel erg druk, omdat er zoveel mensen waren, maar ik had Keith en Jackie ook al een hele tijd niet meer gezien en ze waren altijd erg begripvol naar mij en Edyn geweest! Naar iedereen eigenlijk. Ze waren hele bijzondere mensen, aangezien ze zoveel anderen hielpen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Gevoelens waren er nou eenmaal, die kon niemand tegenhouden. Ik had de gevoelens van Michael wel tegen kunnen gaan. Door mij voelde hij zich misschien wel een beetje vergeten. Iets wat ik nooit had willen doen. Michael verdiende het om zich geliefd te voelen! Dat was hij ook! Zeker door mij. We waren nu al weer eventjes samen en in die tijd waren er toch wel wat dingen anders geworden dan het eerst was. In mijn ogen waren we nog meer naar elkaar toe getrokken. Michael had samen willen wonen en daarom hadden we nu dit plaatsje, maar onze eigen diertjes. Door mijn werk konden we hier niet echt meer samen zijn en daar baalde ik soms ook wel een beetje van? Hoe gek ik ook op mijn baan was! Ik voelde me nu ook wel echt naar dat ik er voor had gezorgd dat Michael zich zo voelde. Dat hoorde niet! Hij verdiende het om alle liefde te voelen. Na een dag in de studio moest hij gewoon lekker rustig thuis komen, terwijl ik lekker eten had gekookt, wat we vervolgens samen rustig samen op konden eten. Ik vond het wel heel erg lief dat Michael mij ook het belangrijkste vond. Dat was de reden dat we samen waren. Dat we samen woonden en dit in mijn ogen nog heel erg lang door kon gaan. Ik ging zachtjes met mijn handen door het haar van Michael heen. Ik was blij dat we hier nu konden zitten, dat alle aandacht naar Michael ging. "Ik ga er voor zorgen dat we iets langer hebben." Fluisterde ik. "Je kunt vanavond mee?" Ik wist niet of het mocht, maar we zoude er op de een of andere manier wel voor zorgen dat het kon! Nick en Sue waren heel wat soepeler geworden in hun regels en het was niet zo dat we er kwamen om seks te hebben of wat dan ook! Ik wilde gewoon dicht tegen Michael aan kruipen en hem laten weten dat hij écht belangrijk was! "Echt?!" Vroeg ik toen Michael vertelde dat hij mee zou kunnen met kamperen! Dat was echt heel erg leuk! Het was nu al twee jaar geleden dat Michael mee was geweest. We hadden het echt leuk gehad! Iets wat we nu weer konden gaan hebben. Ik vond het altijd leuk om tijd door te brengen met mijn familie, zeker als Michael er ook bij was. Iedereen was wel gek op Michael? "Dat is echt geweldig!" Ik vond het fijn om hem er bij te hebben, zo konden we ook nog wat tijd door brengen voordat hij wel echt weg zou gaan. Ik boog iets voorover, zodat ik Michael een kus op zijn hoofd kon geven. "Ik ben blij dat je mee kan, het wordt vast heel erg leuk." We konden gaan zwemmen, als het mooi weer was. Er waren echter ook genoeg andere dingen te doen! Als familie deden we heel wat spelletjes samen. Baseball was natuurlijk één van de dingen! De jongens werden er steeds beter in en ook Maddie en Abby waren nu langzaam aan oud genoeg om er echt mee te kunnen spelen! Ik vond het leuker om de cheerleader te zijn, maar als ik nodig was voor een spelletje, deed ik ook wel mee! Er waren nog genoeg andere dingen die we gingen doen. Ik hoorde wat pootjes trippelen en keek naar Star die binnen kwam gerend, met Pixie achter zich aan. Het was leuk dat die twee elkaar ook weer konden zien, ze hadden elkaar ook wel gemist en nu waren ze wel echt een beetje met elkaar aan het spelen, wat wel leuk was om te zien. Het was goed om hier te zijn. Wat er nu ook aan de hand was, ik moest gewoon iets meer tijd te maken om hier weer terug te komen. Bij Michael zijn was niet iets wat moest, zo voelde het ook helemaal niet. Het voelde rustig, fijn. Als het kon bleef ik een hele tijd hier zo zitten!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld