Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO | Fueling the fire until we combust

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het was ongelooflijk hoe alles zo snel om was gedraaid. Luke had het al fijn gevonden als ze weer als vrienden door hadden kunnen gaan, al had hij dat niet de beste optie gevonden. Rayne leek echter net als hem aan meer te denken, wat dat dan ook precies zou betekenen voor de rest van de tour en voor hen. Hij wilde nu ook niet nadenken over de mogelijke opties en hoe het tussen hen zou kunnen verlopen.
‘I know you’re there for me. You’re the best.’ Rayne had zich altijd al aangeboden als gesprekspartner. Luke had vanaf het begin van hun werkrelatie al ervaren hoe gemakkelijk het was om tegen haar te praten. Om zijn gedachten de vrije loop te laten gaan. Tijdens het fotograferen vergat hij regelmatig dat er een camera op hem gericht was, mede door de woorden die Rayne uitsprak en de vragen die ze hem stelde terwijl ze bezig waren. Zij gaf hem altijd het gevoel dat hij eerlijk kon zijn. Dat hij niks hoefde te verbergen en juist die momenten, en die gedachte, wist ze weer te vangen op beeld. Wat Rayne bij hem voor elkaar kon krijgen was echt magisch.
‘Very,’ wist Luke nog zacht uit te brengen. Rayne leek er van overtuigd te zijn dat hun werk samen geen obstakels zou opleveren. Of wellicht dacht ze wel dat die er zouden zijn, maar dat ze geen immense invloed zouden hebben op hetgeen wat ze samen wilden onderzoeken. Daarom knikte hij nog, vooraleer haar lippen die van hem raakten. Hij kon niet geloven dat ze van de nare sfeer die tussen hen had gehangen, omgeslagen waren naar een zoen die met de seconde intenser werd. Zodra ze zijn lippen had aangeraakt had hij zijn handen op haar rug gelegd. Rayne was al snel dichter naar hem toe geschoven.
De laatste keer dat ze zo hadden gezeten was op de bank geweest, in de tourbus. Nu bubbelde het water om hen heen en was het contrast van het warme water en de koude buitenlucht goed te voelen, maar het maakte Luke niks uit. Waar het de vorige keer goed had gevoeld, voelde het nu geweldig. Wederom bestond er een gevaar dat iemand hen zou betrappen, maar nu maakte het Luke niks uit. Dan zouden ze hen maar zien. Hij zoende Rayne en dat was alles wat er toe deed.
Ondanks dat Rayne naar hem toe was geschoven, was ze voor zijn gevoel niet dichtbij genoeg. Daarom verplaatste hij zijn handen naar haar benen. Door het water kon hij haar gemakkelijk van de ingebouwde bank tillen en haar op zijn schoot zetten. Hoe dichterbij, hoe beter. Dat was de enige gedachte die nu nog door zijn hoofd ging.
Eén van zijn handen liet hij liggen, net boven haar knie. De ander werkte zich weer naar boven, over haar rug en vervolgens langs haar gezicht. Daar veegde hij de natte haren aan de kant, terwijl hij de zoen zijn eigen leven liet leiden. ‘You know,’ bracht hij tussen de momenten dat hun lippen elkaar raakten door, ‘if I had known we could have been doing this the entire week…’ Hij trok zich voor even terug en schonk haar een grijns. ‘But right now, this seems even more perfect.’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Haar gedachten waren nog niet bij de problemen geweest die hun gevoelens met zich mee zouden brengen. Hoe deze denkbeelden haar eerst zo geteisterd hadden, leken ze nu als sneeuw voor de zon verdwenen te zijn. Het was het effect dat Luke op haar had. Normaliter draaiden haar gedachten overuren en nu leek haar hoofd zo leeg, dat er niets anders in haar opkwam dan het feit dat het voelde alsof hij haar lichaam in vuur en vlam had gezet.
Zijn handen hadden haar benen al snel gevonden en met zijn kracht door het water getild, tot ze haarzelf op zijn schoot aantrof. Het gestreel dat hij achterliet van haar rug zorgde voor een rilling, die haar des te meer liet beseffen dat wat hij deed meer dan goed voelde. Gewillig liet ze haar knieën op de bank steunen, langs de beide weerszijden van zijn middel. Haar handpalm vond zijn nek, waar ze deze liet rusten om haar vingers even later langzaam door zijn haar te laten glijden. De paar momenten dat hij zijn lippen van de hare verwijderde, wist hij de woorden uit te brengen die haar des te gelukkiger lieten voelen. Wanneer hij dan tenslotte de zoen beëindigde, was er niets meer dat haar avond stukmaken kon.
"We got enough time...," lispelde ze. "To make up for it." De grijns die hij haar gaf, zorgde voor een brede glimlach op haar gelaat. Tevreden liet ze haar armen steunen op de bovenzijde van zijn schouders, deze achter zijn nek gekruist om haar houvast te kunnen houden. "But you do know how to make me feel flattered."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Luke en Rayne hadden afscheid van elkaar genomen in het huisje. Het was na een lange tijd, gevuld met zoenen, romantiek en lieve woorden, te koud geworden voor de twee om nog buiten te zitten. Ook waren ze het er beiden over eens geweest dat als ze te lang buiten zouden blijven, hun kamergenoten iets zouden vermoeden. Zowel Keegan als Calum zou op kunnen merken dat ze later de kamer in waren gekomen en Luke wist niet of hij al een uitleg klaar had voor hetgeen wat er zojuist was gebeurd. Zijn hoofd en lichaam voelden licht aan, op een goede manier. In een lange tijd had hij zich niet zo goed gevoeld.
Nadat ze aan elkaar hadden beloofd om samen te ontbijten de volgende ochtend, was Rayne voorzichtig naar haar kamer geslopen. Luke had toegekeken hoe de fotografe was verdwenen en daarmee voelde het ook alsof de avond in een slag voorbij was. Alsof het nooit was gebeurd. De tinteling in zijn lippen vertelde hem echter iets anders. Hij had wel degelijk met Rayne in het bubbelbad gezeten en ze hadden één van de beste avonden van de tour samen mogen beleven.
Ook hij had zich een weg gemaakt naar zijn kamer. Ondanks alles verlangde hij zeker naar een warm bed, aangezien hij enkel in een badjas en zijn nog natte zwemkleding gekleed was. Voorzichtig had hij de deur geopend van de kamer die hij met Calum deelde. De kamerverdeling was vanzelf tot stand gekomen op deze manier. Michael en zijn verloofde hadden vanzelfsprekend een kamer willen delen, eveneens als Ashton en zijn vriendin. Rayne en Keegan hadden een kamer geclaimd en Luke en Calum hadden er voor gekozen om deze kamer met elkaar te delen.
Van tevoren had Luke gecontroleerd of Calum al naar bed was gegaan. Er hadden geen lichten meer gebrand, waaruit hij had geconcludeerd dat zijn beste vriend al was gaan slapen. Echter zag hij het lichte schijnsel van een mobiele telefoon toen hij de kamer betrad, wanneer er een nachtlampje aan werd geknipt. Luke keek recht in het gezicht van een geamuseerde Calum.
‘I know what this looks like,’ zei Luke meteen. Hij wist dat hij hier niet onderuit zou komen. Dat hoefde ook niet. Wat er net was gebeurd, was iets waar hij zich niet voor hoefde te schamen. ‘Just let me change into some sweats and I’ll talk to you.’ Snel greep hij naar een hoodie, boxers en een trainingsbroek. Daarna vluchtte hij naar de aangrenzende badkamer. Daar kon hij zich ontdoen van zijn koude kleding en het omwisselen voor iets warms. In de spiegel spotte hij zichzelf. Hij had een gelukzalige glimlach op zijn gezicht en zijn wangen en neus waren rood door de kou.
Luke keerde terug in de slaapkamer. Hij sloot de badkamerdeur achter zich en liep naar zijn bed. ‘Okay, say whatever you have to say.’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het was hem wel opgevallen hoe lang Luke en Rayne weg waren gebleven. Hij had nog grofweg een half uur beneden gezeten met Keegan, waar ze warme chocolademelk hadden gemaakt en zich weer hadden aangekleed in hun normale kleding. Echter was het nu al bijna een uur verder en nog altijd was er geen spoor van hen te bekennen, behalve het vage beeld in zijn slaapkamerraam van de twee gedaantes in de jacuzzi. Dat Calum uiteindelijk zijn nieuwsgierigheid niet meer had kunnen bedwingen en toch voor enkele seconden een blik naar buiten had geworpen, was wel te verwachten. Hij vroeg zich af wat er nu tussen hen afspeelde en dat wat hij zag, had hem daar maar al te goed een antwoord op kunnen geven; het leek erop dat de twee niet van elkaar af konden blijven en toch meer voor elkaar voelden, dan ze tot nu toe leken toe te willen geven.
Hij had dan ook een lichte grijns op zijn gelaat gehad, zodra hij Luke grofweg een kwartier later de kamer binnen zag lopen. Benieuwd naar het antwoord dat hij hem geven zou zodra hij ernaar vroeg, had hij zijn mond open willen trekken, maar klaarblijkelijk had zijn gelaatsexpressie de zanger al genoeg verteld. Voor hij ook maar iets uit had kunnen brengen, was Luke er al op ingegaan en had hij hem het wachten aangezet, door er zometeen op terug te komen. Geduldig wachtte Calum dan ook tot hij klaar was met omkleden en weer de kamer binnen kwam wandelen, zijn ogen gelinkt aan zijn telefoon om nog even op zijn Instagram tijdlijn rond te scrollen.
Enkele minuten later hoorde hij hem dan toch weer de kamer binnenkomen, waarop hij opkeek van zijn telefoon. Lachend schudde hij zijn hoofd. "Dude, what's going on between you two?" Hij vond het verwarrend. De afgelopen week hadden ze elkaar naar zijn mening amper gezien of gesproken, en vond hij het zelfs lijken alsof ze ruzie hadden gehad. Hij en de rest hadden de afstandelijkheid nog met ogen dicht kunnen merken. Echter gingen ze nu weer met elkaar om alsof er niets gebeurd was? Hij vroeg zich af of ze het gewoon al die tijd geheim hadden gehouden van hen, of dat er iets anders speelde.
"This past week, you two didn't even seem to be talking to each other at all. And now you're getting all hot and heavy in the jacuzzi?" Hij zette zijn telefoon uit en legde deze op zijn nachtkastje, voor hij zich weer naar Luke keerde. "And don't blame me for looking. We both know this room has the exact view on the jacuzzi and I couldn't just avoid the window."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Dude! You looked? What about privacy?’ Luke kreeg de woorden niet uit zijn mond zonder te lachen. Privacy was al lang de deur uit voor de leden van de band. Ze hadden de wereld over getourd. Ze hadden samen in een huis gewoond toen ze jonger waren geweest. Privacy was er nauwelijks meer. Ruimte, dat wel. Maar Luke kon het zijn beste vriend niet kwalijk nemen dat hij had gekeken. Hij had geweten dat hij daar met Rayne had gezeten. Als Luke in zijn positie had gezeten, had hij waarschijnlijk ook door het raam gekeken om te kijken wat er daar gebeurde.
Luke zuchtte en ging op zijn bed zitten. ‘To be honest, I don’t really know what is going on between us? It’s kind of a weird story, you know.’ Luke had het nog aan niemand verteld. Niet aan degene die hij het langste kende, Calum, of de persoon waarvan hij wist dat hij met het beste advies zou komen, Ashton. En ook Michael had nog geen weet van wat er tussen Rayne en hem had afgespeeld, terwijl hij verre weg de langste relatie had van hen allemaal.
‘We kissed during Keegan her party. But when we did, she was upset. And I felt like I took advantage of that, so I decided to keep my distance.’ Hij besloot om achterwegen te laten dat hij die avond behoorlijk wat had gedronken en vervolgens over had moeten geven. Rayne had hem toen nog vergezeld in de toiletten en ook daar had hij zich alles behalve netjes tegenover haar gedragen. Ook dat was iets wat hij liever niet wilde herhalen voor Calum. Er waren dingen die nodig waren om te delen en andere zaken waren niet zo belangrijk. In ieder geval niet in Luke zijn ogen.
‘So I did just that. I kept my distance, the entire week. I feel like Rayne talked to Keegan about it, because she was being so obvious that you both needed to get out of the hottub tonight. When you deed, Rayne confronted me about how I was acting. Which was right of her to do so. I really acted like an ass.’ Iets wat Calum vast ook zou bevestigen. ‘But when I explained my feelngs, we started talking and we came to the realization that neither of us regretted the kiss. And that we kind of want to explore what’s here. Between us.’
Luke wist dat Calum op verschillende manieren kon reageren. Hij kon blij zijn, maar het kon ook zo zijn dat hij Luke zou vertellen dat dit geen goed idee was. Dat het alles behalve slim was om dit aan te gaan terwijl ze nog samen werkten. Dat er van alles mis kon gaan, nog tijdens de tour. Dat zou een hoop kunnen verpesten. Het waren dingen waar Luke ook al over na had gedacht.
‘So.. Yup. That’s the story.’ Luke liet zich achterovervallen op het bed. ‘But you have to tell me what’s going on between you and Keegan in exchange. Because that also isn’t a normal friendship.’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"Privacy?" Calum schudde zijn hoofd, een beetje gelach ook niet in kunnen houden terwijl hij even een blik wierp op het raam. "Privacy went out the window as soon as we got this room, mate. The view is directly on the hot tub, no matter where I look," murmelde hij enigszins geamuseerd. "What was I supposed to do? Only look at the floors and the ceiling?" Ze hadden als het daarom ging toch echt wel de verkeerde kamer gekozen. Het laatste wat Calum ging doen, was al het licht en de ramen vermijden zodat hij maar niet iets zou zien wat hij eigenlijk niet zou moeten zien. Er was niets wat hij hem kwalijk kon nemen en lachen van Luke verried wel dat hij het hier ook mee eens was.
Het klonk vanuit de eerste paar woorden die de zanger uitsprak, al verwarrend voor hem. Het leek erop dat dat voor Luke hetzelfde was, gezien hij ook wel aangaf dat hij niet precies wist wat het was tussen hen. Ja, Calum dacht wel door te hebben gehad dat ze wel wat in elkaar zagen, maar daarnaast was hij natuurlijk niet bij hun privé momenten geweest. Zodanig klef waren ze nou ook weer niet in het openbaar geweest voor hem om te denken dat er nog iets anders aan de hand was - of nou ja, tot net dan.
Dat Luke zich enigszins vreemd had gedragen de afgelopen dagen tegenover de fotografe, was hem wél opgevallen. Ze leken elkaar meer te vermijden dan eerder, dat wat hij en de rest van de jongens inderdaad wel vreemd hadden gevonden. Fronsend keek hij op. "Wait. You guys kissed during Keegan's party?" Daar had hij nog helemaal niets van gehoord. "Dude, why am I just hearing about this now?" Hij begon even te grinniken. Ze hadden het kunnen zien aankomen maar dan nog had hij wel verwacht dat Luke er wel met hen over zou spreken, zeker omdat het om hun tourfotografe ging.
"I'm glad you two talked shit out though," knikte hij. "And it seems like you both like each other after all?" Het leek hem in elk geval vreemd om te horen dat dit niet zo was.
Zodra hij vroeg naar hem en Keegan, begon Calum zacht te lachen. "Curious, much?" Hij leunde wat verder in het hoofdkussen, zijn ogen gevestigd op het plafond onderwijl hij met zijn hand onder zijn achterhoofd steunde. "I don't know what it is? We just get along pretty well. She's nice. And funny. And well, I can't deny the fact that she looks good." Wat ze waren, was net zo onduidelijk als voor Luke en Rayne. Hij wist überhaupt nog niet of hij gevoelens voor haar had, of dat ze gewoon zodanig goed met elkaar om konden gaan dat het simpelweg vriendschap was. Een goede, sterke vriendschap. Dat was iets waar hij later nog achter zou moeten gaan komen.
"Look, I don't know. Nothing has happened just yet. I guess we'll see where life takes us."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘You’re hearing about it now because I haven’t told anyone else! So shut it!’ waarschuwde Luke zijn beste vriend. Hij wist dat hij Calum hierin kon vertrouwen. Ze waren al zo lang vrienden en dit was niet het eerste geheim wat er tussen hen had plaatsgevonden. Voor Luke was het niet nodig dat iedereen zou weten van de zoen tussen hem en Rayne. Zeker niet over de zoen die plaats had gevonden op het feest van Keegan. Al zou hij het ook niet waarderen als Calum nu naar iedereen zou rennen om te vertellen dat er iets speelde tussen Luke en Rayne.
Luke knikte terwijl Calum aangaf dat hij blij was dat nu alles uit was gepraat. Daar was hij ook blij. Het was nog onduidelijk waar het precies naar toe zou gaan. Of ze meer naar elkaar toe zouden trekken, zouden gaan daten en het uiteindelijk een relatie zouden noemen, of dat het tot iets anders zou leiden. Zijn gedrag was in ieder geval verklaard en Rayne had ook het één en ander op kunnen helderen, waardoor ze tot dezelfde conclusie waren gekomen die Calum zojuist ook had getrokken. ‘We do indeed,’ humde Luke.
De vraag van Luke amuseerde Calum. Luke vond het echter niet meer dan eerlijk dat zijn nieuwsgierigheid nu ook naar buiten mocht komen, aangezien Calum hem op had gewacht om te vragen wat er speelde tussen hem en Rayne. ‘It’s not my fault you two act all couplely.’ De manier waarop de twee met elkaar praatten, hoe ze met elkaar omgingen. Het leek er haast op alsof ze al een jaar in een relatie zaten. Luke wist zeker dat het hem niet als enige was opgevallen. Dat niemand het er nog over had gehad, betekende niet dat het de anderen was ontgaan.
Luke besloot om ook zijn blik af te wenden van Calum. Soms had hij het idee dat als Calum het gevoel had dat er niemand keek, er meer uit hem kwam. Daarom richtte ook hij zijn blik op het plafond, terwijl hij luisterde naar de zachte stem van Calum die hardop zijn relatie met Keegan aan het relativeren was. Ze konden goed met elkaar opschieten. Hij vond haar aardig en grappig en hij kon niet ontkennen dat hij haar een aantrekkelijk persoon vond. Luke haalde er echter nog niet uit of Calum interesse had in meer. Tegelijkertijd was dat ook hoe hij Calum kende. Hij zag wel waar het schip strandde en zo stond hij er ook in als het ging over Keegan.
‘But… How would you feel if it would go any further? What if it would have been you and Keegan in the jacuzzi tonight, instead of me and Rayne?’
‘Good night, Luke.’ Luke kwam iets overeind en zag de grijns op Calum zijn gezicht. Calum boog dan ook naar de lamp toe, om deze weer uit te doen. Zo zaten ze opeens in het donker.
‘What? That’s so unfair!’ klaagde Luke. ‘I answered all of your questions!’
‘I said good night.’ De lach in Calum zijn stem was hoorbaar, waardoor Luke wist dat hij ervan genoot om het antwoord op de vraag te weerhouden. Niks kon echter zijn humeur omlaag brengen, want hij had een geweldige avond gehad met Rayne. Tevreden rolde hij dan ook op zijn zij en sloot hij zijn ogen, om de avond nogmaals af te laten spelen in zijn hoofd.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
TS - volgende dag

Het was een dag zoals die waarop ze gewacht hadden. Althans, als het aan hem lag dan. Sinds dat ze wakker waren geworden, was er een dikke pak sneeuw gevallen op de gronden van hun 'vakantieplek'. De witte massa waar hij wel eens met eigen ogen naar kijken wilde buiten. Enigszins grijnzend boog hij dan ook neer bij zijn schoenen, zijn veters van zijn vans gestrikt om zich klaar te maken om naar buiten te gaan.
"Are you coming?" riep hij naar achteren, daar waar hij Keegan net nog had zien staan om naar buiten te kijken. Net als hem was sneeuw voor haar erg ongewoon, alhoewel hij het zich nog al te goed herinnerde dat ze nooit sneeuw met eigen ogen gezien had. Niet tot nu, tenminste.
Hij stond wederom op, greep met zijn hand naar de kapstok om er zijn jas vanaf te vissen. Een van zijn beanies zette hij vervolgens op, deels uit gewoonte en ook deels uit voorbereiding. Het zou vast en zeker koud zijn en dat was waarschijnlijk nog wel een understatement.
Vanachter hem was Keegan nog altijd niet in de gang verschenen. Ongeduldig liep hij dan ook naar de deuropening van de gang, vervolgens om de hoek gekeken om haar ogen op te zoeken. "Kay, are you scared of snow or something? C'mon," grinnikte hij. Hij liet zijn handpalm ietwat rusteloos tegen de houten plinten leunen. "Or I'll go without you. You'll be missing all the fun though."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De sneeuw had ze de vorige avond van een afstand mogen aanschouwen, maar vanuit de jacuzzi had het een hele andere sfeer gehad dan deze ochtend. Er was nog meer sneeuw gevallen en dat had er voor gezorgd dat dit het perfecte moment was voor Keegan om haar eerste ervaring met de sneeuw aan te gaan. Iets wat vele mensen waarschijnlijk al veel eerder in hun leven hadden gedaan. Het was voor haar, nog, onbekend en dat maakte haar enigszins nerveus. Al was het vooral enthousiaste spanning die ze voelde in haar lichaam. Het niet weten wat ze kon verwachten, wat ze zou gaan ontdekken. Het zorgde er voor dat ze met enige vertraging zichzelf klaar had gemaakt.
In de woonkamer had ze nogmaals gecontroleerd of haar kleding wel warm genoeg was. Ze had het idee van wel. Toch was ze bang dat als ze zou uitglijden in de sneeuw, ze het zo snel koud zou krijgen dat ze de lol te snel op zou moeten geven.
‘I am not scared of snow!’ riep Keegan verontwaardigd naar Calum, die zich al lang klaar had gemaakt om naar buiten te gaan. Ze wist dat hij haar nooit uit zou lachen voor de manier waarop ze zich nu gedroeg en wat dit moment eigenlijk voor haar betekende, maar plagerij mocht er zijn.
‘This is a big moment for me, okay!? Don’t judge me!’ riep Keegan. Lachend liep ze de gang in. Daar pakte ze haar schoenen. Om ze aan te trekken, ging ze op de grond zitten. Vanuit daar keek ze op naar Calum, die tegen de deurplint aanleunde en dreigde zonder haar naar buiten te gaan. Ze schudde haar hoofd, haar krullen deinden mee. ‘You wouldn’t actually go without me!’
Met een extra knoop in haar veters, was Keegan klaar om de witte buitenwereld te betreden. Ze duwde haar lichaam overeind van de vloer. ‘Okay, I’m ready!’
Ze liep naar de kapstok en haalde daar haar jas er vanaf. Toen ze die dicht had geritst, haalde ze haar krullen onder de kraag vandaan. ‘Last one to be out has to eat snow!’
Zonder waarschuwing, of een eerlijke kans voor Calum, rende ze naar de deur en gooide ze die open. Zo snel als ze kon rende ze de sneeuw in. Gelukkig hoorde er bij het huisje een tuin en hadden ze alle ruimte om dit te doen, zonder dat ze andere bezoekers of vakantiegangers in de weg zaten. Daarbij leek het ook alsof de tuin uitliep op een groot veld.
Keegan rende langzamer toen ze er zeker van was dat zij had gewonnen. Haar ogen vonden de witte grond en ze hoorde nu pas hoe de sneeuw kraakte onder elke stap die ze zette. Ze draaide zich om en zag dat haar voetstappen een spoor achter hadden gelaten. De zon scheen, waardoor de sneeuw glinsterde. Voor de rest was het wellicht niet bijzonder, maar voor haar voelde het alsof ze in een sprookje was beland.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Ergens had hij het ook niet verwacht dat ze bang zou zijn voor sneeuw. Het was bedoeld geweest om haar een beetje uit te dagen, dat wat dan toch ook echt wel gelukt was. Ze had bijna meteen toegehapt. "Yeah, yeah. I'd say the same if I were you!" riep hij terug, meer lachend dan dat het daadwerkelijk gemeend was.
Dat het een groot moment voor haar was, was zeker waar. Keegan had in tegenstelling tot hem nog nooit sneeuw gezien. Het zou een bijzondere gewaarwording voor haar worden, dat was hem in elk geval al wel zeker. Misschien dat hij daarom dan ook al zo ongeduldig was; Calum was benieuwd naar haar reactie zodra ze buiten stond, omringd door de witte vlokken.
Hij keek toe hoe ze de gang inliep en ook haar schoenen strikte. De wijze waarop ze haar krullen met zich mee liet dansen zodra ze eigenwijs haar hoofd schudde, zorgde ervoor dat hij onbewust even zijn blik verstrooid bij haar gedaante liet. Ze was zo prachtig en soms leek het voor hem alsof ze het zelf niet eens besefte.
"I'd go without you, if you don't hurry up," grinnikte hij. "I'm not good at waiting. You should know that by now." Soms was hij gewoonweg te ongeduldig en deed hij liever zijn eigen ding, dan dat hij op anderen wachten moest. Voor Keegan was hij het nu wel bereid om te doen, maar als het nog erg lang zou duren dan zou Calum toch echt wel vast naar buiten lopen.
De wedstrijd die ze opbracht, had hem van zijn stuk gebracht. Met zijn mond opengevallen van verbazing zag hij hoe ze de deur uit sprintte. "Hey, this is not fair!" Hij rende achter haar aan, haar niet langer meer in kunnen halen vooraleer ze al buiten was. Enigszins hijgend kwam hij tot stilstand in het veld van sneeuw.
"Hmpf. Alright. I'll take my loss." Zijn pupillen dwaalden af naar Keegan, die inmiddels stil in de tuin stond om het uitzicht om haar heen te aanschouwen. Het maakte hem als vanzelf aan het glimlachen om te kijken hoe ze ietwat verwonderd leek te zijn door alle sneeuw om haar heen. Het liet haar er schattig uitzien, onschuldig, alsof er niets anders voor haar was dat haar dit moment nog af kon pakken. Ze leek zodanig geconcentreerd dat hij zich afvroeg wat er in haar gedachten omging.
Hij hurkte neer bij de grond, zich vervolgens zacht achterover laten vallen om al zittend in de sneeuw terecht te komen. Met wat gegrinnik keek hij voor zich uit. "I should definitely workout more," lispelde hij voor zich uit, vooraleer hij zich met zijn rug ook in de sneeuw liet vallen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het was een magisch moment. Magischer dan dat ze zich had voorgesteld. Toen Keegan de vorige avond al de sneeuw had mogen aanschouwen, had ze niet verwacht dat ze er zo gelukkig van had kunnen worden. Zo voelde het nu wel. Wellicht was het ook de samenkomst van alles bij elkaar. Niet alleen de sneeuw, maar ook de bewustwording dat ze hier was. Dat ze haar droom leefde en dat dat er voor had gezorgd dat ze nu in dit vrije weekend hier kon staan en kon genieten van al het moois dat de wereld haar kon brengen. Ze had geweldige mensen mogen ontmoeten, waaronder Rayne en Calum en zij maakten haar dagen alleen nog maar beter. Natuurlijk waren er altijd mindere dagen.
Dat Calum zijn verlies nam voor wat het was, had ze niet eens gehoord. Voor even bevond ze zich in haar eigen sneeuwbubbel en genoot ze van het moois dat ze voor zich had. Pas toen ze hoorde hoe zijn lichaam in de sneeuw belandde en hij commentaar had over zijn conditie, draaide ze zich om. Toen ze zag dat hij probeerde een sit-up, of iets wat daar gelijk aan was, probeerde te doen, moest ze lachen.
‘Oh, shut up,’ zei ze tegen hem. ‘You work out every night you are on that stage. Running around and such,’ liet ze hem weten. Het was een behoorlijk intensief iets, vond ze. Daarnaast wist ze niet hoeveel uur in de week Calum besteedde aan sporten, maar dat was ook niet iets waar ze zich mee bezig hield. ‘You should do whatever feels good, though.’ Als hij daadwerkelijk vaker wilde sporten, dan was dat iets wat hij moest doen.
Keegan liep naar Calum toe en besloot om naast hem te gaan zitten. Haar handschoenen waren van stof, waardoor de sneeuw en de kou al snel doordrong tot haar huid. Ook haar broek leek niet echt bestand te zijn tegen het koude weer, maar het deerde haar niet. Wanneer zou immers de volgende keer zijn dat ze in de sneeuw zou kunnen zitten en alles in zich op zou kunnen nemen. Zo ook Calum, die naast haar lag. Zijn getinte huid stak mooi af bij de witte sneeuw, eveneens als zijn blauwe haren. Ondertussen was de kleur al vervaagd en was het ook deels uitgegroeid, maar zelfs dat leek hij goed te kunnen hebben.
‘You know, there is always one thing I wanted to do.’ Keegan nam een voorbeeld aan Calum en ging ook liggen. Ze verschoof iets, zodat ze de ruimte had. Ze spreidde haar armen, net als haar benen en begon de bewegingen te maken die ze al tientallen anderen had zien maken in films en series. Ieder kind, en soms zelf een volwassene, leek een sneeuwengel te maken als ze in de sneeuw lagen en Keegan wilde de kans die ze nu had zeker benutten.
‘Although, it kinde feels stupid. Like it would just leave a cirkel instead of an angel,’ grinnikte. Ze kon zich alleen maar indenken hoe komisch het eruit zou moeten zien voor een toeschouwer.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het optreden zelf was geen sport, alhoewel dat voor hem en de rest vaak wel zo voelde. De hoeveelheid energie die ze stopten in elk optreden op een rij was iets wat velen vaak niet zo opviel, maar voor hen wel te voelen was. Keegan had dan ook ergens een punt. Voor hen was het topsport, zeker als ze een mooi en goed optreden neerzetten wilde. Hij knikte daarom ook, het er toch wel mee eens geweest dat hij wellicht wel genoeg sportte.
Hij liet zijn blik even de omgeving afdwalen, Keegan's gedaante dichterbij zien komen tot ze naast hem kwam liggen. Haar opmerking liet hem nieuwsgierig achter. Eerst had hij oprecht nog geen idee gehad waar ze eigenlijk op had gedoeld. Dat was tenminste totdat ze haar armen spreidde en bewegingen begon te maken. Geamuseerd keek hij opzij. "Snow angels? I forgot about those!" Die had hij ook in een lange tijd niet meer gemaakt. Er viel dan ook niet echt sneeuw in Australië en vaak tijdens tour hadden ze er helemaal niet bij stilgestaan.
Grinnikend spreidde ook Calum zijn armen, de witte vlokken weggeveegd met zijn bewegingen onderwijl de vormen onder hem begonnen te ontstaan. Hoe mooi het zou worden was nog maar de vraag, maar hij hoopte stiekem haar hiermee wél in te maken. "You're doing just fine," grinnikte hij haar toe. "But mine will be better." Plezierig bewoog hij nog even zijn armen vooraleer hij weer stil ging liggen en zijn ogen met de hare kruiste. "So, what do you think? How does it look?" Nieuwsgierig bleef zijn blik bij die van haar, daar waar hij zich toch ietwat af voelde dwalen naarmate hij er langer inkeek. Er was iets wat Keegan met hem wist te doen, wat maakte dat hij soms dacht te verdrinken in haar ogen wanneer ze naar hem keek. Of het gewoonweg haar uitstraling was of het feit dat haar ogen zo bijzonder voor hem leken, dat hij soms niet zeker wist of ze nou hazelnoot bruin of groenig waren. Elke keer dat het licht op haar viel, leek ze weer anders in zijn opzicht; uniek. Hij betrapte zich er steeds vaker op dat hij wel minutenlang naar haar kijken kon zonder ook maar een enkele gedachte door zich heen te voelen gaan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘That’s unfair! Your arms and legs are longer, so yours will automatically be better,’ lachte Keegan. Waarschijnlijk bestond daar heelmaal geen verbinding tussen, maar ze zou zich niet zomaar gewonnen gegeven. Veel kon ze echter niet veranderen aan de vorm die ze had gecreëerd in de sneeuw. Tevens veroorzaakte Calum zijn bewegingen ook veel vermaak bij haar, waardoor haar lach goed te horen was in de buitenlucht. De sneeuw leek er zelfs voor te zorgen dat het geluid iets beter vast werd gehouden.
Calum was tot stilstand gekomen en had zich iets op zijn zij gedraaid. Hij vroeg haar naar haar mening van de sneeuwengel, maar net als Calum zelf waren haar ogen gefixeerd op iets anders. Ook zij was begonnen bij het bestuderen van de bruine irissen die haar aankeken. Calum had altijd een bepaalde blik in zijn ogen. Eentje die nooit helemaal af te lezen was. Zelfs nu hij een lach op zijn gezicht had, vroeg Keegan zich af wat er allemaal in zijn hoofd gebeurde. Waar hij aan dacht, welke woorden er door zijn hoofd schoten. Of er meer aan de hand was en er nog iets op de achtergrond speelde, zowel goed als slecht.
Daarna waren haar ogen naar zijn gezicht gegleden. Ze had de moedervlekken geteld en onbewust had ze er lijntjes tussen getrokken. Ze kon haar vingers nog net in bedwang houden, anders had ze zijn wang aangeraakt om de uitgetekende lijnen in haar hoofd te volgen. Als laatste was ze beland bij zijn lippen. Nog roder dan normaal gesproken, waarschijnlijk door de kou. Ze had er nooit echt naar gekeken, maar nu viel het haar op dat zijn lippen er echt zacht uit zagen. Wat haar ook opviel, was het beginsel van een baard. Iets wat ze ook nog niet eerder had gezien.
Keegan neigde er naar om zich naar Calum toe te buigen en uit nieuwsgierigheid te proeven hoe zijn lippen smaakten, maar de speelsheid van de sneeuw won het op dit moment van haar. Ze verbrak het oogcontact en greep met haar hand in de sneeuw, waarna ze dat snel over hem heen gooide. Niet volledig over zijn gezicht, maar ze raakte hem in ieder geval wel.
‘Gotcha!’ riep ze lachend. Zo vlug als ze kon, krabbelde ze overeind en rende ze van Calum weg. Ze had genoeg fims gezien om te weten dat Calum dit niet zou laten en dat hij achter haar aan zou rennen om wraak te nemen. In haar vluchtpoging zag ze ook al een bal van sneeuw langs zich vliegen. Ze durfde niet over haar schouder te kijken, maar ze wist zeker dat het afkomstig was van Calum.
‘Missed me! Try again!’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"Don't blame it on my build now!" riep hij enigszins geamuseerd tegen haar. "It's called pure talent, Kay." Het was geen geheim dat hij een andere bouw had dan Keegan. Zij was in vergelijking met hem ietwat tenger en zeker minder lang. Hij stak een kop boven haar uit en dat was waarschijnlijk nog wel zonder dat hij schoenen aan had. Echter geloofde hij niet alleen dat het aan zijn bouw zou liggen; Calum hield er gewoon van om erin te geloven dat hij hier een écht talent in had, hoe nutteloos het eigenlijk ook was. Wellicht was het ook meer om haar te plagen dan werkelijk waarheid voor hem, maar dat hield hij maar voor zichzelf.
Het was alsof de tijd voor hen stilstond. Onderwijl zijn pupillen bij de hare waren gebleven, voelde hij hoe zij hetzelfde bij hem deed. Er waren geen woorden voor hen nodig om de stilte te moeten vullen. Het was een comfortabele sereniteit die ze hadden, eentje waarbij zij zich zo op hun gemak voelden dat ze geen neiging hadden om deze te verbreken. Zo begon het tenminste langzamerhand voor Calum te voelen zodra hij bij haar was. Daarnaast vond hij haar ook gewoon fascinerend om naar te kijken. De wijze waarop haar donkere ogen veranderden naarmate het licht er anders opviel. Hoe haar blikken zoveel mysterie met zich meebrachten maar hij zich tegelijkertijd soms voelde alsof hij door haar heenkijken kon. Het ene moment was ze als een open boek met haar blikken en expressies en op andere momenten kon Calum slechts wensen dat hij weten kon, wat er in haar hoofd allemaal omging.
Het moment dat hun oogcontact was verbroken, voelde hij een kou zijn huid overnemen. Nog voor hij het zich had beseft, had Keegan al sneeuw over hem heengegooid om vervolgens weg te rennen. Gejaagd veegde hij de sneeuw van zijn gezicht af, verbaasd opgekeken om haar gedaante van hem weg te zien snellen. "Oh, now you're gonna get it!" riep hij haar achterna, gehaast opgestaan om haar pad te volgen en met gesprint haar in te halen. Het duurde niet al te lang voor ook Calum een hand met sneeuw te pakken had gehad. Eerst om een sneeuwbal naar haar toe te gooien, die helaas haar gestalte niet geraakt had, maar later om een tweede aanval in te zetten. Lachend pakte hij haar arm vast, haar tegengehouden van haar geren om haar naar zich toe te trekken. Hij sloeg een arm om haar middel, haar tegen zich aan gedrukt om haar achterhoofd in een fractie van een seconde tegen zijn borstkas te voelen grenzen. Nog geen tel later was hij nu diegene, die haar bekogelde onder het sneeuw dat hij nog in zijn andere hand had zitten. Al grinnikend bleef hij zo staan. "Gotcha."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ze renden door de sneeuw als de twee speelde kinderen die ze diep van binnen nog waren. Sneeuwballen vlogen in het rond en hun gelach was zeker hoorbaar voor hun vrienden die nog in het juiste waren. Het deerde Keegan niet dat enkelen nog in slaap waren, of hier waren gekomen voor hun rust. Op dit moment was het belangrijkste voor haar om Calum te blijven ontwijken en er voor te zorgen dat geen enkele sneeuwbal haar zou raken. Dat bleek al snel een onmogelijke taak, maar ook dat was iets wat haar zorgen niet kon opwekken. Het resulteerde er alleen maar in dat Keegan een plan in haar hoofd bedacht om zo snel mogelijk weer wraak te nemen op Calum.
Van haar wraakactie kwam echter geen sprake. Zijn hand was rond haar arm gegleden en had haar laten stoppen. Haar geremde voeten hadden sporen achtergelaten in de sneeuw. Ondanks dat het haar vast zou lukken als ze zou proberen om weg te komen, was dat niet iets wat ze wilde. Heel even had ze dicht tegen Calum aan gestaan en had ze, zelfs door alle dikke kleding, zijn warmte kunnen voelen. Een sneeuwbal die verpulverde op haar hoofd had ze aan zien komen, maar ze had er geen erg in. Lachend veegde ze de sneeuwvlokken van haar gezicht en duwde ze haar krullen aan de kant, zodat deze niet in haar gezicht zouden hangen.
‘You got me,’ herhaalde ze zijn woorden, terwijl haar lichaam zich naar hem toedraaide. Wederom waren ze dicht bij elkaar. Keegan haar borstkas bewoog zacht op en neer van de inspanning, haar lippen iets van elkaar om de frisse lucht toegang te geven tot haar lichaam. Dit was een moment waarvan ze wilde dat ze het vast zou kunnen zetten in de tijd. Dat het voor de komende paar uren zou voelen zoals het dat nu deed.
Calum wad de afgelopen weken haar steun en toeverlaat geweest. Hij had haar geholpen toen ze ziek was geworden, hij was zelfs samen met haar op het podium gestapt. Hij had met haar gelachen en gedanst op de avonden dat ze samen uit waren gegaan en toen ze haar eerste award in ontvangst had mogen nemen, was hij degene geweest die al klaar had gestaan met een cadeau om haar te feliciteren. Hun vriendschap was sterk, maar Keegan had niet verwacht een deel van haar naar meer kon verlangen dan de vriendschap. Dat er een moment aan zou breken dat ze niets liever wilde dan zijn lippen te voelen.
Voorzichtig gleden haar armen rond zijn middel, aftastend of het iets was waar hij het mee eens was. Calum verroerde zich echter niet. Zijn hand lang nog steeds op haar arm en hij leek niet van plan te zijn om haar los te laten. Dat gaf Keegan de juiste hoeveelheid moed om zich naar voren te buigen en haar lippen op die van hem te leggen. Het verraste haar hoe warm alles aanvoelde, al was het misschien ook haar eigen lichaam dat gloeide van de spanning.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld