Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Het zou fijn zijn als Edyn hier altijd zou kunnen zijn, maar dat was onmogelijk. Ze had haar eigen leven. Ze had zelfs gezegd dat ze graag weer naar school wilde. Als dat was wat ze wilde, dan wilde ik haar daarin steunen en laten zien dat ik achter haar stond. Dat zou ik niet doen door haar hier met me mee te trekken, hoe graag we dat beiden misschien ook wilden. ‘Zolang je mee kan, mag je mee. Ook als dat maar een paar dagen zijn.’ Als ze er maar even was. Als ik maar eventjes haar gezicht kon zien en haar vast kon houden, dan was het allemaal al goed. ‘Ik begrijp dat je je zorgen maakte, maar het gaat nu weer beter met me. Ik was erg geschrokken.’ Dat was misschien wel de beste manier om uit te leggen hoe ik me op dat moment had gevoeld. Ik was geschrokken van het feit dat iemand dacht dat het zomaar kon. Ik snapte dat het een soort stunt was, iets voor de publiciteit. Dat het leuk en grappig zou zijn geweest als we er in mee zouden zijn gegaan, maar wie zou zich nou comfortabel voelen als er iemand opeens halfnaakt voor je zou staan? Niemand vond dat leuk, toch?! Niet in dit soort situaties. Ik had er niet eens naar willen kijken. Vanaf het moment dat de interviewer haar blouse uit had getrokken, had ik gewacht totdat ik weg had kunnen gaan. En nu was ik gelukkig weg daar en zat ik samen met Edyn in een park, ver weg van wat er zojuist was gebeurd. Ik ging zo liggen dat ik met mijn hoofd op Edyn haar schoot lag. Loulou ging al snel naast me liggen en legde haar kop weer op mijn buik, zodat ik haar kon blijven aaien. Pixie had al die tijd al naast Edyn gezeten en die leek dat wel prima te vinden. Ik voelde de vingers van Edyn langs mijn gezicht glijden, waarna ze mijn bril wat beter op mijn neus drukte. Ik glimlachte en pakte haar hand vast. ‘Ik weet dat je er altijd voor me bent. Je bent er altijd al voor me geweest.’ Zelfs in het begin van onze relatie, toen ik zelf niet eens had geweten wat ik nodig had gehad. Edyn had het wel geprobeerd. Ze had me geprobeerd rustig te maken door me er doorheen te praten. Ze had me afgeleid met leuke, lieve dingen. Dingen die ze nu nog steeds deed. Bijvoorbeeld een bad voor me klaar maken, of eten halen zodat we samen ergens konden zitten. Dit soort dingen. ‘Ik snapte gewoon niet zo goed wat er gebeurde daar?’ zei ik zacht tegen Edyn. ‘Ik weet dat het een stunt is, dat de foto die we aan het einde gemaakt hebben, waarschijnlijk overal komt te staan en dat is vast geweldig voor hen, maar ik voelde me er echt niet prettig bij?’ Geen van ons had dat echt gedaan! Ashton had het verbloemd door te roepen dat hij het al aan had zien komen en het had vermoed, maar volgens mij had hij ook niet geweten wat hij had moeten doen. ‘Ze kwam opeens naar me toe en ze stond veel te dichtbij en ik snapte eerst echt niet wat ze van me wilde? En zodra ik doorkreeg wat de bedoeling was, wist ik gewoon niet meer wat ik moest doen?’ Ik had maar uitgeroepen dat ik een vriendin had en dat ik het niet kon doen. Luke had dat niet kunnen roepen en had de pech gehad dat hij de vrouw had geholpen, waardoor ze in haar ondergoed daar had gestaan. En toen had ze ook nog eens verwacht dat wij met haar mee zouden doen! Ik had uiteindelijk mijn jas maar uit gedaan, als een soort van moral support. Eigenlijk had ik gewoon heel snel weg gewild. ‘Ik vind dat je niet zomaar dat soort dingen kan vragen van een ander, of kan verlangen dat ze opeens kleding uittrekken. Het waren maar een paar minuten, maar het voelde veel langer.’ En daarmee was meteen het hele interview verpest! Dat terwijl het in het begin allemaal wel prima was geweest.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
De vrouw had zich niet netjes gedragen. Dat was behoorlijk duidelijk geweest. Volgens mij was iedereen wel een beetje geschrokken, ook aan onze kant van het raam. Het was ook gek om te vragen of iemand je kleding uit wilde trekken en hetzelfde bij zichzelf wilden doen. Dat was iets wat Michael en ik elkaar konden vragen, maar je kon het niet vragen aan iemand anders? En als je dat al deed moest je rekening houden met het antwoord van iemand, hoe iemand er bij keek. Michael had het echt niet fijn gevonden, de rest ook niet! “Ik snapte het ook niet.” Fluisterde ik terug. Ik had er naar gekeken en had er behoorlijk weinig van begrepen. Waarom deed je überhaupt zoiets? Ik kon me niet voorstellen dat je hetzelf prettig vond als een wildvreemde zoiets deed terwijl er camera’s bij stonden. “Maar ik vond dat je het op een hele goede manier oploste.” Hij had gezegd dat hij een vriendin had gehad en dat had aangegeven dat hij zich er niet gemakkelijk bij had gevoeld. Volgens mij had het haar helemaal niets uit gemaakt, maar ze had wel verder gemoeten met het programma. “Wat ze heeft gedaan kan gewoon niet.” Ik wist niet echt wat ik er anders over moest zeggen. Ik vond het heel erg logisch dat Michael zich er niet lekker door had gevoeld en dat mocht hij nog steeds doen! Ik streek zachtjes door zijn haar heen, het was fijn om zo te zitten. In het begin was het wel anders geweest. Ik wist nog wel hoe Michael had gezegd dat hij geen klein lepeltje had willen zijn. Toen hadden we elkaar ook helemaal niet zo goed gekend. Nu wisten we eigenlijk alles van elkaar. Misschien niet alles, maar we wisten hoe we in elkaar zaten, wat we fijn vonden en wat niet. Michael durfde zich ondertussen kwetsbaar op te stellen en dat gaven dit soort dingen wel aan. Hij liet mij voor hem zorgen, iets wat ik heel erg fijn vond om te doen. Er was niets mooiers in de wereld dan van iemand houden en ook voor die persoon te kunnen zorgen. Volgens mij had Michael er nu uit gegooid wat er uit had gemoeten, dat kon ik wel een beetje aan zijn gezicht zien. Er had net nog een frons opgestaan, nu was hij niet meteen aan het glimlachen, maar het zag er naar uit dat het er allemaal even uit was. Daarom pakte ik wat te eten uit één van de bakjes. Het waren een paar koekjes die ik mee had genomen. Ze waren allemaal klein, maar het waren wel verschillende zodat we meerderen konden proberen. “Wil je proeven?” Vroeg ik, terwijl ik het eten al een beetje voor Michael zijn mond hield. Als hij echt dacht dat hij het niet lekker zou gaan vinden, dan moest hij dat niet doen. Ik had wel geprobeerd om overal rekening mee te houden. Michael was niet de makkelijkste eter. Als ergens al tomaat op had gezeten, dan hoefde hij het al niet meer te hebben. Zo had hij wel meer dingen. Groenten waren soms wel een ding. Gelukkig had Danny hetzelfde gehad en kon ik veel dingen gebruiken die ik voor hem had gekookt. Michael was soms alleen wat koppiger als ik hem vertelde dat hij het sowieso moest proberen en als hij het dan echt niet luste, iets anders zou kunnen eten. Na het eventjes te hebben bestudeerd nam Michael het toch aan. Hij leek het best wel lekker te vinden, want er kwam een glimlach op zijn gezicht te staan. “Het was van een heel schattige bakkerijtje.” Ik zou het hem van de week nog kunnen laten zien. Ik vond het best fijn dat we hier iets langer waren. Zo konden we meerdere dingen doen. Pasen moest toch ook een beetje gevierd worden. Dus misschien konden we op een avond uiteten en konden we de rest meenemen. Ze hadden hier heel veel lekker eten! Pizza en dat soort dingen! “Het smaakt echt goed.” Gelukkig was Michael er tevreden mee! Nu was ik ook wel benieuwd en pakte ik er ook eentje voor mezelf.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
14 april (:
~
Rhi.
Het was nog maar iets van drie weken geleden dat ik weg was gegaan uit Amsterdam, waar ik Luke achter had gelaten. Aan de ene kant voelde het al veel langer. Alsof er al een heel jaar tussen zat. Aan de andere kant voelde het alsof ik vanochtend pas voet had gezet op LAX en ik was opgehaald door Keith en Jackie. Toch was het al bijna drie weken, als ik mijn gesprek met Luke moest geloven op mijn telefoon. Daar stonden de datums bij waarop we elkaar hadden gesproken. Zo nu en dan, niet constant. Toen Luke in Europa was geweest, was het tijdsverschil groter geweest en daardoor hadden we elkaar ook niet even vaak kunnen spreken, maar het was voor mijn gevoel wel minder geworden. Ik was misschien ook niet de beste persoon om mee te appen, want ik reageerde niet snel en soms stuurde ik ook niet iets uit mezelf, maar toch. Hoe langer ik bij Luke uit de buurt was, hoe verder hij van me vandaan voelde. Dat terwijl hij nu juist in Noord-Amerika was. Volgens Edyn zou Michael begin mei weer terug komen. Van wat ik had begrepen had Edyn nog wel langer bij Michael willen blijven, maar was dat voor de hondjes niet meer te doen geweest. Dus nu was ze weer terug in Los Angeles. Ze had tijdens de tour me bijna iedere dag wel gevraagd hoe het met me ging. Dat was lief bedoeld, maar het was niet een vraag die ik iedere dag opnieuw wilde beantwoorden. Het was een vraag die ik zelfs bij de psycholoog probeerde te ontwijken. Jammer genoeg werd daar al snel doorheen geprikt. Ik had geluk dat het maar één keer in de week was. We hadden het wel eens gehad over meer, maar dat was niet iets waar ik echt behoefte aan had. Ik wilde me ook kunnen focussen op andere dingen. Al wist ik nog niet zo goed wat die dingen waren. Ik had nog geen baan gevonden en iets in me zei ook dat ik die niet snel zou gaan krijgen. Niet met de geschiedenis die ik ondertussen had opgebouwd. Ik vulde mijn dagen nu door Jackie te helpen, te tekenen en door me soms even af te zonderen door weg te gaan uit het huis. Het bleef soms echt een drukke plek en hoe blij iedereen ook leek te zijn dat ik er was, vond ik het soms echt te veel. Keith had laatst wel voorgesteld om samen een nieuwe auto op te zoeken. Eentje die we zouden kunnen opknappen, zoals we dat ook met mijn truck hadden gedaan. Ik had gezegd dat ik er even over na wilde denken. Vandaag had Edyn me uitgenodigd om bij haar te komen eten. Ze had het samen willen klaarmaken en zelfs samen boodschappen willen doen. Ze had me opgehaald bij Keith en Jackie en we hadden zojuist geparkeerd en een karretje gehaald. ‘Heb je al bedacht wat je wil eten?’ vroeg Edyn, terwijl we samen door de automatische deuren van de supermarkt liepen. Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, niet echt. Ik dacht dat jij wel een paar dingetjes in je hoofd had.’ Edyn was goed in koken. Dat kwam natuurlijk door Jackie. Die hadden heel vaak samen gekookt. Dus ik had gehoopt dat Edyn wel iets had bedacht. Ik had voor mezelf ook nooit geweten wat ik had moeten koken. Ik pakte mijn telefoon uit mijn zak en opende het gesprek met Luke, om te zien of hij al iets had gestuurd. Sinds twee avonden geleden al niet meer. Niet dat ik elke dag iets van hem verwachtte. Dat was ook niet wat we af hadden gesproken, maar het voelde gewoon kut dat het nu zo was. Ik deed mijn telefoon weer weg en legde mijn hand op het karretje. ‘Zal ik hem duwen? Dan volg ik jou wel. Jij weet hier beter de weg.’ Volgens mij deed Edyn heel vaak boodschappen, ook voor haar en Michael. Dus die wist vast alles een stuk sneller te vinden dan ik.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Afscheid nemen van Michael was nooit prettig. Het had echter wel gemoeten, het was beter geweest voor de hondjes! Daarbij verdiende Michael het ook wel om van de tijd met zijn vrienden te genieten. De tour in Amerika zou nog heftiger worden dan in Europa, de afstanden met het vliegtuig waren veel langer, dus het was voor mij gewoon beter geweest om naar huis te gaan. Ergens was het wel gek, het huis was immers leeg, wat er wel voor zorgde dat ik Michael begon te missen. Ik had echter ook genoeg dingen te doen gehad. Zo had ik eerst een paar dagen besteed aan het huisje, dat toch weer wat schoongemaakt had moeten worden. Daarbij was het juist ook wel fijn om weer thuis te zijn, mijn eigen plaatsje. Bij Star en Suzy! Die natuurlijk ook aandacht verdienden en dat de afgelopen tijd niet van ons hadden gehad. Ik was op zoek gegaan naar een studie die ik zou kunnen gaan volgen, daar had ik nu wel iets meer een idee van, maar ik zou nog wat scholen hier in de buurt gaan bezoeken. Iets wat ik niet alleen wilde doen, misschien dat papa of mama mee konden, of misschien zelfs Rhi of Michael. Het lag er een beetje aan wanneer de open dagen waren. Voor nu had ik tijd genoeg en die probeerde ik zo veel mogelijk door te brengen op een fijne manier. Zo zou ik vandaag samen met Rhi gaan koken. Het was wel goed voor haar om een middag ergens anders te zijn. Ze deed heel erg goed haar best met de gesprekken die ze iedere week had. Ik wist nog hoe het was geweest voor Michael, daarna was hij vaak behoorlijk moe geweest. Ik had Rhi ook al wel aangegeven dat ik haar best had willen brengen, als ze daar behoefte aan had gehad. Ze hoefde dan echt niet te praten over hetgeen wat er was gezegd, juist niet! Maar dan hoefde ze ook niet in haar eentje in een auto te zitten. Ik schudde mijn hoofd, ik had zelf nog niets in gedachten gehad. Ik had juist iets willen verzinnen nadat Rhi had verteld waar ze zin in had. Ze wist echter niet wat ze wilde eten, dus we konden gaande weg misschien wel iets vinden. Ik gaf het karretje over aan Rhi, al had ik nog wel gezien dat ze haar mobiel daarvoor weg had gedaan. Waarschijnlijk wachtte ze op een berichtje van Luke. Ik vond het jammer hoe alles was gelopen. Ze hadden er beiden voor gekozen. Luke had ook gezegd dat het misschien wel de beste optie was geweest, maar dat hij zich er ook wel rot bij had gevoeld. Er waren genoeg momenten geweest waarop ik had kunnen merken dat hij haar ook echt miste. “Het is niet erg om hem te missen.” Fluisterde ik zachtjes. “Hij mist jou ook.” Dat was gewoon zo? “Edyn...” Ik keek naar Rhi en zuchtte zachtjes. “Ik weet het. Ik wil er ook echt niet de hele middag over praten, maar het is niet erg om hem te missen, dat is het enige wat ik wilde zeggen.” Ik legde een hand op haar rug. “Kom we gaan wat lekkers zoeken!” Ik liep al wat verder de winkel in. Er was genoeg wat we konden maken en het lag er een beetje aan waar Rhi zin in had. “We kunnen iets zelf maken? Misschien pasta of pizza, als je daar zin in hebt. Of juist iets makkelijks, dat we er zelf een lekker toetje bij maken?” Het maakte mij niet zo heel erg veel uit. Alles wat Rhi wilde, vond ik eigenlijk wel goed! Ik pakte ondertussen wel wat te eten voor de diertjes uit de schappen en legde dat in de kar. “Het is echt gek om alleen thuis te zijn.” zei ik zachtjes. Dat vond ik echt. Ik was het helemaal niet gewend. Of ik was thuis geweest waar papa en mama, en alle kinderen waren geweest of ik was bij het Nanny-huis geweest, waar ook altijd wel iemand thuis was gekomen. Nu was ik in de avond vaak alleen en dat was gek. “Als je een tijdje ergens anders wil blijven slapen, mag je altijd bij ons komen?” Alle diertjes zouden het vast ook heel erg leuk vinden!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Edyn zei dat het niet erg was om Luke te missen. Het voelde wel erg. Het was mijn eigen keuze geweest om weg te gaan. Dit keer niet zo abrupt, zoals het vorig jaar gegaan. Deze keer had ik het er met Luke over gehad en waren we het er beiden over eens geweest dat dit beter was voor ons. Daar probeerde ik me ook aan vast te houden. Onze relatie was al lang geen relatie meer geweest. Het had aan elkaar gehangen door dronken avonden vol met seks, ruzies en enkele momenten van rust. We hadden ons vastgehouden aan wat bekend en comfortabel had gevoeld, maar we hadden onder ogen moeten komen dat het zo niet meer had gewerkt. Als ik had gekund, dan was ik nog bij Luke gebleven. Misschien niet tot aan nu, maar nog net iets langer dan Amsterdam. Al was het dan misschien wel weer mis gegaan. Het was nu alleen kut, omdat er zoveel ruimte tussen ons zat en die ruimte zou alleen maar groter worden. Edyn zei dan wel dat Luke mij ook miste, en dat wilde ik best geloven, maar ik wist niet of ik er iets aan had om dat te horen. Gelukkig leek ze te begrijpen dat ik hier niet de hele tijd over wilde praten. Sterker nog, zij was degene die er een einde aan maken, door te beginnen over het eten. Ondanks dat ik geen ideeën had, had Edyn die weer in overvloed. Natuurlijk was pizza of pasta altijd wel een goed idee, het maakte me eigenlijk ook niks uit. Zolang ze maar niet met allerlei healthy shit aan kwam. Ze kon het vast goed klaarmaken, maar ik had daar op dit moment niet echt veel zin in. ‘Pizza is wel goed.’ Edyn was meer van het actief koken dan ik. Als ik pizza zou gaan eten, dan zou ik dat doen door er eentje in de oven te schuiven. Edyn maakte volgens mij alles zelf, ook het deeg. ‘En een toetje hoeft denk ik niet.’ Toetjes waren nou niet echt mijn ding. Niet dat ik er niet van hield, maar ik vond het niet echt nodig om ook nog iets te halen voor een toetje. We konden ons focussen op de pizza, dat was voor mij wel prima. Ik duwde het karretje, terwijl Edyn hier en daar naar toe liep om wat groenten te pakken. ‘Normaal koop ik kant en klare saus, omdat Michael niet zo van tomaten houdt, maar we kunnen nu wel gewone tomaten halen toch?’ Ik knikte maar. Het maakte mij eigenlijk niet heel erg veel uit. Edyn mocht doen wat ze wilde. Als ze me zou vertellen wat ik moest doen, zouden we vanzelf wel een pizza voor ons krijgen. Ik luisterde naar Edyn, die vertelde dat ze het wel rustig vond alleen thuis. Gek ook. Dat was het voor haar misschien ook wel, al was ze niet volledig alleen. Ze had nog die hele beestenboel om haar heen. Ze bood echter aan dat ik ook eens bij haar mocht blijven slapen, als ik dat wilde. Ondanks dat dat vast rustiger was, wist ik wel zeker dat het geen goed idee was als ik bij haar zou blijven slapen. ‘Ik denk niet dat Michael dat een heel goed idee gaat vinden.’ Michael was heel duidelijk naar me geweest. Iedereen. Ze hadden allemaal laten zien, op hun eigen manier, dat ze mijn aanwezigheid niet hadden gewaardeerd. Michael zou het dan ook zeker niet leuk vinden als ik opeens bij Edyn zou blijven slapen, ondanks dat het vast een stuk rustiger zou zijn. ‘Ik wil niet echt op iemand zijn tenen trappen.’ Zeker nu niet. Het zou niks helpen als Luke van Michael zou horen dat ik bij Edyn zou verblijven, om wat voor een reden dan ook. Ik stopte met lopen bij de vleeswaren en viste een aantal dingen uit de schappen, waarna ik ze in het karretje gooide. ‘Daarbij, Michael komt aan het einde van de maand al weer terug, toch?’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Gelukkig was ik niet helemaal alleen thuis, ik had de diertjes immers nog. Toch was het wel heel erg gek. Ik voelde me gewoon niet helemaal zoals het was wanneer Michael er was. De diertjes waren geweldig en daar probeerde ik nu wel zoveel mogelijk tijd aan te besteden, het was toch wel heel anders dan een mens thuis hebben. Hoe veel ik ook tegen de diertjes praatte, er zou niet zomaar iets terug komen. Ondanks dat ze wel op een hele lieve manier naar me keken als ik het deed. Ik wist dat Rhi het gewoon heel erg druk had in huis. Er waren ook veel mensen. Het lag er een beetje aan wat ze zelf wilde en fijn vond, maar als ze een plaatsje nodig had om tot rust te komen, dan kon ons huis daar best aan meedragen. Ik was veel thuis, dus ik zou een beetje voor haar kunnen zorgen, maar ze kon ook haar eigen dingen doen. Ik probeerde namelijk wel zoveel mogelijk andere dingen te doen! Iets wat ik ook wel zou doen als Rhi bij ons zou willen blijven slapen, maar we konden ook samen dingen doen! Het was misschien wel goed voor Rhi om weer terug te gaaan naar het boksen, of we konden samen een andere sport zoeken die ze leuk zou vinden. Bij ons thuis zou ze zelf kunnen zwemmen, als ze daar zin in had. Ik pakte nog wat dingen uit de schappen, ook zodat ik morgenvroeg wat fruit in huis had. “We kunnen het hem vragen?” Stelde ik voor. “Maar ik denk dat hij het wel een goed idee vind. Ik vind het een goed idee?” Dan was Michael het vast wel met mij eens. Hij was er nu immers niet eens? Dan kon hij het toch ook niet erg vinden als Rhi een tijdje in ons huis bleef slapen? “Hij is er niet, dus eigenlijk kan het wel gewoon.” Ik vond niet dat ik toestemming hoefde te vragen om Rhi bij ons te laten slapen. Het ging om mijn zusje! Natuurlijk was die welkom! Jake had ook al wel een keer bij ons geslapen en dat kon de rest ook wel doen! “Jake is ook wel eens bij ons blijven slapen, dat vond Michael ook prima.” redeneerde ik dan ook hard op. Ik legde mijn hand even op de rug van Rhi. “Dus het is vast goed. Als je het wil natuurlijk, dan kan je gewoon bij ons blijven slapen.” Ik streek even zachtjes over haar rug, waarna ik Rhi weer los liet. “Het duurt nog wel eventjes voordat Michael terug is en zelfs als hij terug is, vindt hij het vast niet erg.” Besloot ik uiteindelijk. We hadden niet voor niets een kamer waar mensen konden slapen als ze logeerden? Voor de rest hadden we nog lang niet zo’n groot huis, maar voor ons was het nu prima. Als er ooit kinderen zouden komen, moesten we waarschijnlijk wel verhuizen. Iets wat nu gewoon nog niet zo was. Niet naar wat er was gebeurd in november. Soms dacht ik er nog wel aan, wat er was gebeurd als er wel een kindje had gezeten. Dan had ik nu waarschijnlijk al een ronde buik gehad, wisten we misschien al wel of het een jongetje of een meisje zou gaan worden. Iets wat er nu niet van kwam en ergens was dat ook wel goed. Ik had er nu ook wel vrede mee. Maar het was wel gewoon rustig in huis! “Denk er maar over na, van mij mag het! Je hoeft nu geen antwoord te geven.” Ze moest het zelf wel willen. Ik liep door naar de kassa, omdat we de meeste dingen wel hadden. De rest zou ik thuis wel hebben. Ik laadde bij de kassa dan ook alles op de band. Gelukkig was het niet zo heel erg druk. Ik begroette het meisje achter de kassa en keek over mijn schouder naar Rhi. Ze leek na te denken over hetgeen wat ik haar net had voorgesteld. Ze mocht er me straks antwoord op geven, maar het kon ook op een andere dag zijn. Ze hoefde niet vanavond bij ons te blijven slapen, alleen wanneer ze het zelf wilde!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Edyn was er van overtuigd dat Michael het wel goed zou vinden. Ik wist zeker dat dat niet het geval zou zijn. Michael was voor Edyn misschien een heel lief iemand, die alles voor haar zou doen en ook wilde dat zij gelukkig was, maar dat was hij niet voor mij. Voor hem was ik de persoon die Luke en Edyn meerdere keren in de steek had gelaten en hij had daar het resultaat van gezien. Hij had gezien hoe kapot Luke er van was geweest en wat het met hem had gedaan. Ze hadden zich vast samen gebogen over de emoties en de teksten die van Luke waren gekomen. Nog maar niet te spreken over hoe Edyn er bij had gelegen. Hij was ook niet blij geweest om me te zien toen ik voor haar was gekomen, nadat Jackie me alles had verteld. Edyn leek dat alles al lang weer vergeten te zijn. Of misschien wilde ze gewoon het goede in zowel Michael als mij zien. Ik volgde Edyn naar de kassa en hielp haar met het uitladen, terwijl ik in mijn hoofd de beslissing overwoog. Het was wel een stuk rustiger bij Edyn. Ze had dan wel twee honden en een kat, maar aan die laatste merkte je vaak niet eens dat die er was. Honden vroegen wel wat meer aandacht, maar dat was dan met name aan Edyn om er iets mee te doen. Bij Edyn zou ik mezelf wel terug kunnen trekken, dat kon thuis niet. Het was echter niet alleen maar Edyn haar huis. Het was ook dat van Michael. Edyn vond misschien wel dat Michael het er mee eens was, maar ik was er vrij zeker van dat dit niet het geval zou zijn. Hij mocht me niet en daar had hij ook alle redenen toe. Ik wilde wel aan hem laten zien dat ik probeerde te veranderen, maar ik zou dat niet mijn prioriteit gaan maken. Er waren een paar mensen aan wie ik me wilde bewijzen en hij hoorde daar absoluut niet bij. Ik zou dan ook niet harder gaan werken om hem. Zolang hij echter niks in me zag, zou hij me vast ook niet in zijn huis willen hebben. Wat Edyn ook zei of vond. Ik legde de laatste spullen op de band en legde vervolgens het balkje er achter, zodat de volgende zijn boodschappen op kon leggen. Edyn keek om, volgens mij toch wel een beetje om te kijken of ik al iets had besloten. ‘Misschien soms. Als het echt te druk wordt thuis. Bij jou is het wel een stuk rustiger.’ Het was niet zo dat ik perse weg wilde bij Keith en Jackie. Ze waren juist zo goed voor me geweest. Ze hadden me opgevangen en me laten blijven. Wel onder een hoop voorwaarden, waar ik me toch wel aan probeerde te houden. Door mijn aanwezigheid was het huis echter nog steeds erg vol. Daarnaast was het ontzettend druk. Jake en Tyler hadden school en sport, dus die vlogen heen en weer door het huis. Abby en Maddie waren vaak aan het spelen en lachen en soms vroegen ze of ik mee wilde doen. Er waren altijd wel klusjes die Jackie te doen had. Er was genoeg was te draaien, te vouwen en te strijken. Eten moest altijd gemaakt worden. Het hele huis draaide maar door en op sommige momenten wilde ik me liever terugtrekken op een rustige plek. Eentje die ik daar niet had, aangezien de kamers nu zo waren verdeeld dat de anderen genoeg ruimte hadden. Ik sliep dan wel in de oude kamer van Edyn en dat ging wel, maar ook daar was het niet zo dat ik volledig rustig kon zitten om mijn eigen ding te doen. ‘Laat maar weten wanneer je wil komen. Ik zorg wel dat we de logeerkamer in orde hebben, dan kan je er altijd slapen als je dat graag wil,’ zei Edyn met een glimlach. Ik knikte. Misschien zou ik wel gebruik gaan maken van het aanbod.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
25 april
--
Edyn.
Michael was voor een paar dagen in Los Angeles! Wat heel erg fijn was. Hem thuis hebben was toch wel het fijnst, het voelde compleet. Nu was het maar voor twee nachtjes, maar dat was meer dan helemaal niets. Ondanks dat Michael heel erg druk bezig was met de concerten en alle andere dingen die er moesten gebeuren om het nieuwe nummer en het nieuwe album te promoten. Het nieuwe nummer zou zelfs morgen al uitkomen! Er waren genoeg mensen die het al hadden gehoord tijdens de tour. Ik vond het nummer zelf ook heel erg leuk, al vond ik Valentine zelf leuker. Er waren echter nog meer nummers die ik leuk vond, maar die hadden ze nog niet gespeeld. Het zou nog wel komen! Vandaag alleen nog niet. Michael had een interview gehad, waarna ze nog een meet en greet zouden hebben met fans, dus ik had besloten om een stukje te gaan wandelen met de hondjes. Er was hier in de buurt geen park, wat wel jammer was, want daar waren Loulou en Pixie wel echt gek op. Dit ging echter ook wel. We waren nu een eindje door de straten gewandeld, waardoor we ook wel eventjes wat rust verdienden. Ik had een CoCo gezien en had eigenlijk wel zin gehad in een sapje, dus daar was ik naar binnen gelopen. Soms was het nogal moeilijk met hondjes. Sommige winkels deden er echt heel moeilijk over? Dat terwijl ze niets deden! Ze luisterden zelfs heel erg goed. Nu zaten Loulou en Pixie ook gewoon netjes aan mijn voeten. Ik wachtte op mijn sapje en het lekkers dat ik er bij had gekocht. Ondertussen keek ik een beetje om me heen. Er waren altijd genoeg mensen te vinden in een winkel, wat gewoon leuk was om te zien. Ik zag een jongen en een meisje tegenover elkaar zitten, ze waren duidelijk beide behoorlijk nerveus. Volgens mij waren ze op hun eerste date, dat was toch wel echt heel erg cute! Er waren nog wel meer mensen. Een paar vriendinnen die gezellig met elkaar aan het giechelen waren. Een wat oudere vrouw, met haar klein dochter. Een paar mensen die duidelijk net hadden gesport. De persoon die mij het meeste opviel, was een meisje dat buiten zat. Ze zat op haar laptop, met haar rug naar mij toe. Het shirt was me net al opgevallen. Ze had een 5 Seconds Of Summer shirt aan! Ik zag dat ze oortjes in had en ik had net volgens mij zelfs snel de clip van Want You Back langs zien komen. Dat was echt heel erg leuk! Ik was vandaag al wel meer fans tegen gekomen, maar dat waren de mensen die voor het gebouw hadden staan wachten. Er waren altijd best lange rijen, er waren zelfs mensen die daar een paar dagen zaten! Wat echt heel erg gevaarlijk kon zijn. Zeker als het koud was buiten! Dit meisje zat hier in haar eentje en was duidelijk druk bezig met haar eigen ding. Ik vroeg me af of ze vanavond ook naar het concert ging! Daarom liep ik ook naar haar toe, toen ik eenmaal mijn drankje en lekkers had gekregen. “Hé, mag ik hier zitten?” Het meisje leek behoorlijk in haar eigen ding bezig te zijn, want ze knikte al voordat ze echt naar me opkeek. Daarom ging ik ook zitten. Toen ik haar zag kijken, glimlachte ik naar haar. Ze was echt heel erg mooi? Haar make-up zag er ook heel erg mooi uit! “Je ziet er echt heel erg leuk uit, dat shirt staat je echt heel erg goed!” Ik had het shirt zelf ook, maar ik had hem vandaag niet aangedaan! Ik probeerde eigenlijk alle merchandise wel te kopen. Ik vond het leuk om in dat soort shirt rond te lopen, het voelde ook een beetje alsof ik Michael een beetje extra kon supporten! Dat verdiende hij wel gewoon. “Ik hoop dat ik niet stoor! Ik wil je niet van je werk af houden.” Volgens mij was ze wel druk bezig geweest. Ik wist niet precies waarmee, misschien wel haar werk. Dan moest ze daar gewoon mee verder en was het misschien raar om met iemand te praten die ze niet kende. Ze leek me echter wel heel erg lief, dus ik wilde eigenlijk wel eventjes met haar praten!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Ondanks dat er een leuke avond op de planning stond, betekende dat niet dat een dag daardoor in het hele teken kon staan van de leuke gebeurtenis. Al had ik dat wel graag gewild. Vanavond zou ik, samen met twee andere vriendinnen, naar een concert gaan. Ik wist dat de meeste fans, die toch wel uit een wat jongere doelgroep bestonden, al uren in de rij stonden. Zelf zou ik over een half uurtje of uurtje richting de venue gaan. Vandaag was echter de laatste dag dat ik mijn concept versie van mijn scriptie in kon levere en ik wilde er toch zeker van zijn dat ik alles in had geleverd wat ik op papier kon zetten. Daarom had ik me al een paar uur teruggetrokken achter een tafeltje bij CoCo, waar ik ondertussen ook al wat sapjes had versleten. In al die tijd was er nog niemand naast me komen zitten, totdat iemand had gevraagd of ze er bij had mogen zitten. Pas toen ik op had gekeken, had ik gezien wie het was geweest. Edyn Jenkins! Ieder ander zou haar misschien niet kennen, maar ik wist wel wie ze was! Sterker nog, ze was de vriendin van de gitarist van 5 seconds of summer! Dat ik dat wist, liet me meteen een beetje voelen als een stalker. Dat soort dingen kreeg je echter wel mee? Ik volgde Michael, haar vriend, op Instagram en daar postte hij soms wel eens een foto van haar? Of van de hondjes! Daardoor kende ik haar gezicht maar al te goed en ik had ook wel eens het één en ander over haar gelezen. En nu zat ze hier voor me! Iets wat wel heel erg gek was. Daardoor wist ik ook niet zo goed wat ik moest doen of wat ik moest zeggen! Zeker niet omdat ze echt heel erg lief was. ‘Dankjewel?’ Ik wist niet goed wat ik anders moest zeggen. Edyn Jenkins zat naast me, alsof het de normaalste zaak van de wereld was! En ze complimenteerde ook nog eens mijn uiterlijk. Ik keek eventjes naar het shirt wat ik aan had. Het was niet een heel opvallend stuk merch, maar Edyn kende het natuurlijk wel en voor haar was het dan al snel duidelijk dat ik een shirt droeg van de band waar haar vriend in speelde! Des te beschamender het was voor mij om hier te zitten. Al vond ze het shirt juist leuk. Ik keek over de rand van de tafel naar de twee hondjes. Pixie en Loulou! Ze lagen allebei heel rustig op de stenen. Ze zagen er net zo lief uit als op de foto’s! ‘Jij ziet er ook mooi uit! Al doe je dat eigenlijk altijd. Je make-up ziet er altijd zo mooi en natuurkijk uit!’ Alsof ze haast niks op had! Volgens mij had ze dat ook helemaal niet nodig. Ik besefte me nu pas dat het leek alsof ik haar volgde of in de gaten hield, wat echt niet zo was! Gelukkig ging ze er verder niet over door. Ik keek van mijn laptop naar de papieren die er bij lagen en schudde mijn hoofd. ‘Nee, nee! Juist niet. Je stoort me helemaal niet. Natuurlijk niet!’ zei ik snel en ik klapte mijn laptop naar beneden, waarna ik ook mijn koptelefoon van mijn hoofd haalde en naast me neer legde. Ik kon niet echt geloven dat Edyn zomaar naast me was gaan zitten. Om mij heen waren er nog een aantal vrije tafeltjes, dus het was niet zo dat ze geen andere keuze had gehad. Misschien had ze mijn shirt gezien en daaruit de conclusie gehad dat ik fan was van de band, en dus ook van haar vriend. Als ik haar was, zou ik echter juist de fans proberen te vermijden. Ze had zo langs me heen kunnen lopen en ik zou het niet eens door hebben gehad. Toen ze me had gevraagd om hier te zitten, had ik niet eens naar haar opgekeken. Ik frummelde met mijn vingers, door ze tussen elkaar te laten bewegen. Ik keek even naar mijn nagels en vervolgens weer naar Edyn. ‘Sorry, ik wil het niet ongemakkelijk maken. Maar ik had niet verwacht dat ik je tegen zou komen? Of dat je zomaar naast me zou komen zitten.’ Wie verwachtte dat nou? Niemand!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik vermaakte me wel in mijn eentje. Ik vond het altijd wel leuk om een eindje te wandelen met de hondjes en de stad een beetje te bekijken. Soms vond ik het ook leuk om wat winkeltjes in de buurt te bekijken. In Europa was het vaak wel wat moeilijker geweest, omdat ze er ander geld hadden en de mensen hadden ook nog heel anders gesproken. Vaak hadden ze wel Amerikaans gekund? Hier in Los Angeles was het toch wel iets makkelijker. Het meisje waar ik bij was gaan zitten, sprak dezelfde taal dus we zouden elkaar wel wat makkelijker begrijpen. Daarbij was het gewoon heel erg leuk om nieuwe mensen te leren kennen. Ik had Rhi wel gevraagd of ze vandaag mee had willen komen, maar ze had me verteld dat het beter was geweest om dat niet te doen. Ondanks dat ik wist dat ze Luke wel echt heel erg miste. Ik snapte wel dat ze er niet bij wilde zijn, want de vorige keer was het ook heel zwaar geweest. Ik vond het wel jammer, maar nu kon ik wel even met iemand praten. Rhi was niet iemand die graag naar vreemde mensen stapte. Terwijl het juist heel erg leuk kon zijn, zo leerde je gewoon wat andere mensen kennen. Daarbij was het toch al leuk om met iemand te praten die de band van Michael leuk vond? Daar ging ik echter wel een beetje vanuit, omdat ze het shirt aan had. Misschien vond ze het wel gewoon een hele erg leuk shirt en had ze hem daarom gekocht, zonder echt te weten wat het betekende. Wat ook niet uit maakte, want dan konden we vast nog wel eventjes praten, als ze dat in ieder geval wilde! Volgens mij leek ze het niet erg te vinden dat ik naast haar was komen zitten. “Dankjewel, dat is echt heel erg lief van je!” Het was altijd fijn om te horen dat je er mooi uit zag. Ik vond sowieso dat mensen dat vaker aan elkaar moesten vertellen. Iedereen had wel iets moois! Ik kon er ook echt niet tegen als mensen juist hetgeen bespraken wat ze minder mooi aan elkaar vonden, want juist dat kon iemand ook heel erg mooi maken? Uniek! “Weet je het zeker? Ik wil je echt niet storen. Ik zag je t-shirt en het leek me wel even gezellig om met elkaar te praten?” Ik zag het meisje nog een keer haar hoofd schudden. Al was het ook wel duidelijk dat ze niet heel erg goed wat ze moest doen. Wat ik ook niet had willen doen. “Dat doe je helemaal niet. Maar ik hoop dat ik ook niet bij jou doe!” Ik wilde ook niet dat ik haar ongemakkelijk maakte door bij haar te komen zitten. Dat hoorde ik ook helemaal niet te doen! Ik wist dat niet iedereen het fijn vond dat vreemde mensen bij hen kwamen zitten en misschien had ik daar iets meer over na moeten denken voordat ik had het gevraagd. Ik had namelijk ook best ergens anders kunnen gaan zitten. Nu waren we echter al in gesprek en het meisje leek me wel heel erg gezellig. Ze had een mooi gezichtje, waar gewoon een hele lieve glimlach op zat. Zo iemand wilde je toch ook gewoon beter leren kennen. “Ik ben Edyn.” Volgens mij had ze wel een klein beetje geweten wat mijn naam was, maar dat hoefde niet perse. “Dit zijn Pixie en Loulou.” Ik wees even naar de hondjes, terwijl ik hun riemen om de stoelpoot wikkelde. Ze lagen nu beiden, maar als ze nog een beetje wilden lopen, zou de riem niet meteen mee gaan. “Hoe heet jij?” Dat vond ik wel een belangrijke vraag? Dan wist ik tegenover wie ik zat, misschien voelde ze zich daardoor iets meer op haar gemak. Als ze dat echt helemaal niet deed, dan hoefde ze echt niet met mij te praten. Dat moest ze zelf ook leuk vinden. “Frankie.” Ik glimlachte bij het horen van de naam. Het was er een die ik nog niet veel vaker had gehoord, zeker niet bij een vrouw. Ik had wel eens van de naam Frank gehoord, maar dat was anders en die waren vaak bij mannen geweest. “Dat is echt een hele mooie naam. Heel bijzonder!” Ik vond het wel een beetje een stoere naam. Wat vast wel bij haar paste!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Ik wist mezelf niet echt een houding te geven. Dit verwachtte je toch niet? Dat iemand zoals Edyn gewoon tegenover je kwam zitten, alsof dat heel erg normaal was! Ik had er in ieder geval helemaal niet op gerekend. Het enige wat ik hier had willen doen, was verder werken aan mijn scriptie. Nu zat Edyn opeens tegenover me en begon ze al een heel gesprek! Ik keek van Edyn naar de twee hondjes die ze mee had genomen. Alsof ik niet wist wie het waren! Al wilde ik dat liever niet toegeven. Straks zou ze dat vreemd vinden en zou ze zo weer opstaan en weglopen! Dat terwijl ze juist zo lief was om bij me te gaan zitten. ‘Ze zien er heel erg lief uit. Cuties.’ Ik zwaaide eventjes naar de twee hondjes. Het waren volgens mij echt lieverds? Ze waren allebei nog best jong en ook heel energiek! Loulou was al wel een stuk groter dan Pixie, maar dat leek ze niks uit te maken. Ze leken het wel goed met elkaar te kunnen vinden. Van wat ik altijd op Instagram zag, waren ze echt hele lieve honden en hielden ze vooral ook erg van knuffels. ‘Dankjewel! Vroeger vond ik het nooit echt een leuke naam. Het klonk zo jongensachtig, maar aan de andere kant vond ik de naam waar hij van afgeleid is, Francesca, nog veel erger. Nu ben ik er wel blij mee,’ legde ik uit. Ik wist ook niet waarom ik dat vertelde. Edyn had vast wel wat betere dingen te doen dan te luisteren naar de namen van fans en hoe ze zich daar bij voelden. Ik haalde een hand door mijn haren en schoof een lok achter mijn oor. ‘Ga je ook naar het concert?’ vroeg Edyn aan me, waarop ik knikte. ‘Ja, ik heb kaartjes met twee van mijn vriendinnen. We ontmoeten elkaar straks daar, want ik wilde nog een aantal dingen af maken.’ Ik gebaarde naar de spullen die ik op de tafel had liggen. Vervolgens schoof ik wat papieren naar me toe en pakte ik een map, waar ik alles in schoof. Dan zou ik het tenminste niet kwijtraken. ‘Oh, zit je op de University of California, hier in Los Angeles?’ Edyn wees naar de sticker op mijn map en ik draaide de voorkant naar me toe, zodat ik de sticker kon bekijken. ‘Ja, nog wel. Ik ben bezig met mijn afstudeerscriptie. Dat was ook waar ik net mee bezig was. Als het goed is, ben ik dan in de zomer afgestudeerd.’ Dat was wel waar ik op hoopte. Ondanks dat het leven op de campus me een hoop goede dingen had gebracht en mijn studie me nog interesseerde, was ik wel klaar met school. Ik wilde verder met mijn leven en dat zou ik pas echt kunnen als ik mijn diploma had. ‘Wat studeer je?’ vroeg Edyn, oprecht geïnteresseerd. Iets wat ik eigenlijk niet had verwacht. Niet op dit niveau tenminste! Soms hoorde je we verhalen, over waar mensen praten als ze iemand tegen kwamen die beroemd was, of bekend. Meestal ging het dan over die persoon, of wat voor soort muziek ze maakten. Niet over de fan zelf! Edyn keek me echter zo geïnteresseerd aan, dat ik wel antwoord moest geven. ‘Ik studeer astronomie, of sterrenkunde.’ Mensen gebruikten allebei de woorden er voor. ‘Ooh, echt? Is dat met horoscopen en zo? Kun je dan de toekomst voorspellen als je weet wat mijn sterrenbeeld is?’ Dat soort grapjes werden wel eens gemaakt, waardoor ik eerst aannam dat ook Edyn het niet zo bedoelde, maar ze keek me zo afwachtend aan dat ik de indruk kreeg dat ze echt dat dat het was! Een logische verwarring, dat wel. Waar Edyn het over had, heette immers astrologie. Daarom schudde ik ook mijn hoofd. ‘Nee, helaas niet. Dan had ik kunnen voorspellen dat jij opeens voor me zou zitten! De leer over horoscopen en sterrenbeelden is astrologie. Astronomie gaat om alles wat zich buiten de aarde afspeelt. Dus sterren, planeten, manen en ook het verklaren gebeurtenissen door middel van natuurkunde.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik was blij dat ik hier was gaan zitten. Frankie was echt een heel erg leuk meisje, zo zag ze er uit, maar tot nu toe konden we ook echt leuk met elkaar praten. Daar hadden we beiden ook gewoon de tijd voor. Ondanks dat Frankie wel bezig geweest was met school, ze had ook wel aan mogen geven als ze daar echt door had gemoeten. Volgens mij was het niet echt nodig, want ze had alles zelfs opgeborgen, zodat ze alle aandacht aan mij kon geven. Dat was echt heel erg lief! Ik vond het leuk dat ze vanavond ook naar het concert zou gaan, misschien zouden we elkaar dan wel zien. Ik vond het leuk om in het publiek te staan. Ze zou niet zo heel erg ver naar voren kunnen staan, er waren immers mensen die al een paar dagen in de rij zaten, zodat ze helemaal vooraan konden staan. Ik vond het een eng idee. Een paar jonge meiden die daar midden in de nacht zaten? In deze buurt waren genoeg clubs en soms kwamen daar toch wel mensen uit die te veel hadden gedronken. Dan kon er echt van alles gebeuren! Het liefst gaf ik ze allemaal een plaats om te slapen, want dat was gewoon niet veilig! Frankie zat hier gewoon, dus ze was wel veilig? Anders had ik haar sowieso iets aangeboden, want ze was veel te lief om gewoon maar ergens op de koude grond te zitten, met allemaal enge mensen die langs konden komen! “Sterren?” Vroeg ik enthousiast. Dat klonk echt heel erg leuk! Sterren waren zo mooi om te zien? Er waren er zoveel, het waren allemaal kleine lichtjes, die heel erg ver weg stonden. Ik zag Frankie knikken, het ging dus echt om sterren. “Sterren zijn zo mooi! Dus het past wel heel erg goed, want jij bent ook heel erg mooi!” Dat was ze echt? Ze was echt heel erg leuk om te zien. Ik keek naar haar beker, die leeg was. Misschien zat ze hier al wel een tijdje, maar had ze helemaal geen drinken meer. Dan had ze vast dorst. “Kom, ik haal wat te drinken voor je. Je hebt heel erg hard gewerkt, dus je hebt vast dorst.” Ik pakte haar beker al, die konden ze niet meer gebruiken, maar anders stond er zoveel op de tafel. “Wil je eventjes op de hondjes letten. Ze zijn heel lief hoor, maar ze zijn soms wel heel erg nieuwsgierig en ik wil niet dat ze ineens weglopen!” Ik zag Frankie knikken. Daarom pakte ik mijn tas en liep ik naar binnen. Het was gelukkig niet heel erg druk, waardoor ik, nadat ik de beker weg had gegooid, een drankje voor Frankie kon bestellen. Ze hadden hier zoveel lekkere dingen en ik had eigenlijk geen idee wat Frankie precies lekker vond. Ik hoopte dat ze iets makkelijker in eten was dan Michael. Ik vond het nooit erg, want ik wist precies wat ik wel en niet kon kopen. Dit meisje kende ik echter niet zo goed, dus het maakte het al iets moeilijker. Ik besloot een Taro Slush te kopen, die was een beetje paarsig van kleur en dat zou echt heel erg mooi bij het haar van Frankie kleuren, dat was grijs! Het leek niet helemaal op elkaar, maar het klopte gewoon samen. Ik rekende het af en nam het drankje mee naar buiten, waar ik Frankie de hondjes zag aaien. Iets wat gewoon een heel erg lief gezicht was. Gelukkig waren ze in goede handen geweest. Ook al had ik dat wel geweten. Sinds Amsterdam lette ik wel echt op wat er gebeurde, maar Frankie had gewoon iets over haar heen, wat er voor zorgde dat ik haar vertrouwde. Iemand die er zo lief uit zag, was dat ook gewoon. “Kijk eens sweety, het is een Taro Slush. Ik vond het mooi bij je haar kleuren. Ik hoop dat je het lekker vindt, anders koop ik iets anders voor je.” Ze hadden genoeg andere dingen die heel erg lekker waren. Maar het lag een beetje aan de smaak die Frankie lekker vond? Die kon heel anders zijn dan hetgeen wat ik lekker vond.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Zodra Edyn was vertrokken, waren zowel Pixie als Loulou overeind gekomen om te kijken wat Edyn was gaan doen. Ze keken zelfs een beetje zielig in de richting van de ingang, waar Edyn in was verdwenen. ‘Hé, het is oké lieverds. Ze is alleen maar eventjes wat te drinken halen. Ze komt zo weer terug,’ zei ik tegen de hondjes. Ik verschoof mijn stoel iets, zodat ik me naar beide hondjes toe kon buigen en hen allebei kon aaien. Loulou was echt heel erg zacht! Pixie zijn vacht was juist wat stugger, maar ook hij was een leuk hondje om te aaien. Ze leken me wel te vertrouwen, want ze hielden de ingang niet meer in de gaten en gingen weer rustig op de grond zitten, terwijl ze genoten van alle aandacht die ze nu van me kregen. Ik keek eventjes over mijn schouder, om zelf te kijken of Edyn al terug was. Ze was zo ontzettend lief? Ze strooide met complimentjes alsof het sprinkels voor een ijsje waren: nooit genoeg. En ze vertrouwde me nu ook nog eens met haar honden! Haar honden en die van Michael! Volgens mij zou niemand dit geloven als ik het ze zou vertellen. Niet dat ik het rond wilde bazuinen als ik eenmaal in de rij zou staan. Je wist maar nooit hoe mensen er op zouden reageren! Lang niet iedereen gunde elkaar zoiets en ik wilde al helemaal niet iemand boos maken. Ik zou het mijn vriendinnen wel vertellen, maar misschien vanavond, na het concert! Edyn kwam gelukkig al snel weer terug, met een nieuw drankje in haar handen. Eentje voor mij! Ze had er echt niet eentje voor me hoeven halen, maar ik had niet eens de kans gehad om te zeggen dat het niet had gehoeven. ‘Awh, dankjewel! Dat had je echt niet hoeven doen.’ Ik kwam weer overeind en pakte het drankje aan. Vervolgens keek ik eventjes naar mijn haren, die ik al een hele tijd grijs verfde. Paars stond er inderdaad wel mooi bij. ‘Ik heb deze nog nooit gehad, maar hij lijkt me wel heel erg lekker. Dankjewel.’ Ik pakte het rietje tussen mijn vingers en nam er een slok van. Het smaakte, vreemd genoeg, een beetje nootachtig en ergens leek het ook wel een beetje op vanille. Ik knikte, om aan te geven dat hij lekker smaakte en zette de beker vervolgens weer op de tafel. ‘Pixie en Loulou zijn echt heel erg lief. Ze hebben zich goed gedragen,’ liet ik haar weten. Ze hadden niks gedaan, zelfs niet geblaft! Ze hadden wel even aan mijn handen gesnuffeld, maar dat was logisch! Zij kenden mij niet en ik kende hen niet. ‘Ja, het zijn echt schatjes! Ik wist wel dat ze zich goed zouden gedragen. En gelukkig ben jij erg lief voor ze. Dat is niet iedereen.’ Edyn tilde Pixie op haar schoot, die zich daar meteen nestelde. ‘Niet? Hoe kunnen ze nou niet lief zijn tegen deze schatjes?’ Dat verbaasde me echt! Ik kon me niet voorstellen dat er fans waren, want volgens mij ging het daar over, die de hondjes niet leuk vonden! Natuurlijk had iedereen wel een voorkeur in diertjes, maar deze twee waren echt lieverds! ‘Soms aaien ze ze gewoon zomaar? Zonder het te vragen! En als ze te dichtbij komen, worden ze bang.’ Hoe Edyn er over praatte, liet wel zien dat ze het echt heel erg vonden. Ik stak voorzichtig mijn hand uit naar Pixie, die er nog eventjes aan rook. Daarna aaide ik hem en kriebelde ik hem achter zijn oortjes. ‘Dat is echt verschrikkelijk. Ze kunnen niet zomaar verwachten dat ze altijd geaaid willen worden. Dieren hebben ook hun ruimte nodig.’ Vaak gaven ze dat zelf wel aan! Dat kon echter niet als er teveel mensen omheen stonden. Ik pakte mijn drankje en nam er nog een slok van, terwijl ik Pixie bleef aaien. ‘Maar jij bent erg rustig met ze, dat is heel lief om te zien!’ zei Edyn enthousiast. ‘Heb je zelf ook huisdieren?’ Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, jammer genoeg niet. Huisdieren zijn verboden op de campus. In ieder geval om er eentje op je kamer te houden. Dat zou trouwens ook heel zielig zijn.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Frankie ging echt heel erg lief om met de hondjes. Ik had ook wel geweten dat ik ze achter had kunnen laten bij haar. Dit was heel anders dan de vele fans die zich een paar weken geleden om ons heen hadden verzameld. Frankie gaf zelfs aan dat het heel erg vervelend was. Dat was het ook! Ik probeerde nu ook wel een beetje de grote groepen te vermijden als ik in mijn eentje was met de hondjes. Want dan kon ik ze sowieso niet heel erg goed beschermen. Dit vond ik helemaal niet erg. Frankie ging juist heel erg lief om met Pixie, ze leek precies te weten op welke plekken ze hem moest kriebelen. Het leek er wel op alsof ze gek was op diertjes. Dan was het toch best wel verdrietig dat ze geen dieren mocht op haar school, want ze woonde echt op campus! Iets wat Ethan en Evan ook deden. Dat was toch wel heel erg leuk. “Dat is wel heel erg jammer!” Wij hadden thuis ook voor een hele lange tijd geen huisdieren gehad. We hadden al een heel erg druk huis, als iedereen dan ook nog een huisdier mocht hebben was het gewoon wat lastiger. Mama had op een gegeven moment echter gevonden dat ik wel een hondje had verdiend. Zo hadden we op een dag Pixie opgehaald. Later hadden we Suzy gevonden en had ik Star voor Michael gekocht. Nu hadden we Loulou ook al eventjes en begon ze ook al wel behoorlijk te groeien. Ze bleef echter nog steeds heel erg schattig, met al haar haren die alle kanten op gingen. “Misschien kunnen we een keer samen met Pixie en Loulou wandelen, als je dat leuk vindt. Ik weet dat het niet is alsof je zelf een hond hebt, maar het is wel heel erg leuk om te doen en het is soms wel heel erg fijn om even te wandelen?” Ik vond het wel fijn om Frankie nog een keer te zien. Ik wist dat we elkaar niet echt kenden, maar ze kwam op een goede manier op mij over. Dat was ook hoe ik Michael had leren kennen. Gewoon ergens in een bar en daarna hadden we met elkaar gesproken via de app en was hij op een dag langs gekomen met ijs. Daarvoor hoefde je elkaar echt niet heel erg goed te kennen. Het ging er juist om dat je elkaar kon leren kennen. Zoiets wilde je bij sommige mensen gewoon heel erg graag doen. Frankie was zo’n persoon. Ik voelde me prettig bij haar en ik hoopte dat ze het ook bij mij deed. “Wat?” vroeg Frankie zachtjes. “Het hoeft niet hoor.” Ik vond niet dat ze zich verplicht hoefde te voelen. Ze moest zelf weten of ze dit wel echt wilde doen of niet. “Ooh nee het is niet dat ik het niet wil. Het is gewoon.” Ik keek haar even aan, omdat ik wilde weten wat er was. “Wat is er?” vroeg ik zachtjes. Ik wilde echt niet dat ze zich ongemakkelijk voelde, helemaal niet als ik dat had gedaan. “Ik had gewoon niet verwacht dat je hier zou komen zitten en al helemaal niet dat je nog iets met me zou willen doen?” “Natuurlijk wil ik iets met je doen! We kennen elkaar misschien nog niet echt, maar je lijkt me echt heel erg gezellig en ik wil je graag wat beter leren kennen. Dat kan alleen maar als we iets samen doen? Ik denk dat we misschien wel vriendinnen kunnen worden.” Ik wilde graag iemand zoals Frankie in mijn leven, iemand die lief was. Hier gewoon zat en met me praatte. Iemand wie lief was voor de hondjes? Dat soort dingen waren gewoon heel erg fijn. Ik keek naar Pixie. “Jij vindt Frankie ook heel erg lief he?” Ik krabbelde zelf nog even over zijn hoofdje heen, iets wat Frankie net ook had gedaan. Zo te zien had hij het echt fijn gevonden, dus hij mocht haar wel echt!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Het was moeilijk om te geloven dat Edyn dit allemaal zei. Dat ze mij beter wilde leren kennen en dat ze dat alleen maar kon doen door iets met me af te spreken, bijvoorbeeld door samen met haar hondjes te wandelen. Edyb kwam me over als een heel oprecht en vriendelijk persoon, maar ik begreep echt niet zo goed waarom ze zo graag iets met me af wilde spreken! Het leek me dat ze genoeg vrienden om zich heen had, mensen die in hetzelfde soort leven stonden als zij dat deed. Mijn leven was compleet anders! Ik keek naar Pixie, die aan werd gesproken door Edyn. Of hij me ook lief vond. Ik moest er om lachen, meer uit nervositeit dan omdat het grappig was. ‘Ik vind Pixie heel lief, en Loulou ook,’ zei ik, waarna ik mijn hand terugtrok. Ik keek naar Edyn, die me zo lief aankeek dat ik eigenlijk ook geen nee tegen haar kon zeggen. Al voelde dat misschien wel een beetje vreemd. ‘Ik vind het heel lief dat je denkt dat we vriendinnen kunnen worden. En misschien kunnen we dat ook wel? Ik zou het heel leuk vinden om een keer samen met jou, Pixie en Loulou te wandelen. We hebben best een mooi park op de campus? Of we kunnen ergens anders wandelen, als je dat leuker lijkt?’ Ik kon niet eens geloven dat ik het er nu over had. Misschien was dit wel een grap. Of misschien zou het er uiteindelijk wel helemaal niet van komen en zei ze alleen maar dit soort dingen om aardig over te komen. Al had ik niet het idee dat het nep was. Ze kwam juist heel erg oprecht en eerlijk over, en ook nog eens heel geïnteresseerd! Alsof ze het echt heel erg graag wilde! ‘Echt? Wat leuk! We kunnen vast daar wandelen. Het is goed voor ze om nieuwe plekken te ontdekken. Ze mogen er wel gewoon wandelen, toch?’ vroeg Edyn, met een bezorgde blik in haar ogen. Misschien wel omdat ik had gezegd dat ze verboden waren. ‘Het is alleen verboden om een huisdier te hebben. Ze mogen vast wel rondwandelen op de campus,’ stelde ik Edyn gerust. Daar leek ze wel blij mee te zijn. Ik draaide mijn beker met de Taro Slush rond tussen mijn vingers, terwijl Edyn wat in haar tas zat te graven. Uiteindelijk reikte ze haar telefoon naar me uit. ‘Wil je je nummer er in zetten? Dan kan ik je een berichtje sturen!’ Ik keek naar de telefoon en knikte beduusd. Ze wilde zelfs mijn nummer! Dat vroeg ze vast niet aan zomaar iedereen? Aan de andere kant: ze wist helemaal niet aan wie ze haar telefoon nu gaf! Wie weet wat een ander er mee zou kunnen doen. Michael zijn nummer was nu bijvoorbeeld open en bloot! Niet dat ik er naar zou kijken, maar ik wist niet of iedereen zo netjes was? Ik hoopte dat Edyn dit niet te vaak deed, want zo zouden er nog nare dingen kunnen gebeuren. Ik ging naar de contacten en typte daar mijn nummer in, met mijn naam erbij, met daar achter een emoji van een cocktail. Al moest het nu een sapje voorstellen! ‘Alsjeblieft.’ Ik gaf Edyn haar telefoon weer terug en pakte mijn eigen. ‘Oh, ik stuur je meteen een berichtje! Dan heb je mijn nummer ook!’ Edyn begon al te typen en niet veel later kreeg ik een berichtje van haar binnen. Ik zag echter ook de berichtjes van mijn vriendinnen, die nu richting de venue zouden gaan. Dat betekende dat ik ook die kant op zou moeten! ‘Ik zie net dat mijn vriendinnen er bijna zijn, dus ik denk dat ik moet gaan. Maar ontzettend bedankt voor het drankje, en alle lieve woorden. Je bent echt een schatje en ik weet zeker dat Michael ontzettend blij is met iemand zoals jij,’ zei ik tegen haar. Dat kon niet anders! Hij moest wel dol op haar zijn! Zelfs in mijn hart had ze nu al een plekje veroverd, al had ik ergens nog het idee dat we elkaar misschien niet meer zouden zien, ondanks de plannen die we nu hadden gemaakt. ‘Awwwh, je bent echt zo lief!’ zei Edyn, waarna er nog een grotere glimlach op haar gezicht kwam. ‘Ik ben ook heel blij met Michael.’ Ik glimlachte en knikte. Dat snapte ik maar al te goed. ‘Wie weet tot de volgende keer? Als we gaan wandelen,’ zei ik tegen Edyn. Ik schoof mijn spullen al in mijn tas en stopte mijn laptop in de hoes, waarna die ook in mijn tas verdween. ‘Frankie, wacht!’ Edyn kwam overeind en liep om de tafel heen, zodat ze me een knuffel kon geven. Wat verbaasd sloeg ik mijn armen om haar heen. ‘Tot vanavond, Frankie. Ik hoop dat je er van gaat genieten!’ zei Edyn. Ik knikte. Dat zou wel goed komen. ‘Tot vanavond, nogmaals bedankt voor alles.’ Ik glimlachte en liet Edyn weer los. Ik knielde nog bij de hondjes neer om ze te aaien, waarna ik me omdraaide en van het terras af liep.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld