Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Een paar uurtjes later! (:
--
Edyn.
Ik had het vanmiddag echt naar mijn zin gehad. Frankie was een heel lief meisje en we hadden even goed met elkaar kunnen praten. Ik had daarna nog een eindje met de hondjes gewandeld, voordat ik terug was gegaan naar de venue, waar Michael vanavond moest spelen. We hadden een hele tijd bij elkaar gezeten. Op een gegeven moment had ik Frankie een berichtje gestaan om te vragen of ze al binnen was geweest en waar ze precies had gestaan. Ze had me een foto gestuurd van het podium, waar ze een eindje vandaan had gestaan, waardoor ik zelf ook een beetje had kunnen bepalen waar ze had gestaan. Vlak voordat Michael op had gemoeten, was ik dan ook op zoek gegaan naar Frankie en haar vriendinnen. Het was wel eventjes moeilijk geworden omdat er heel wat mensen hadden gestaan. Een paar mensen hadden me aangesproken, maar er waren ook mensen geweest die het duidelijk niet heel erg leuk hadden gevonden dat ik door het publiek was gelopen. Dat was eigenlijk altijd wel zo, de mensen waren altijd wel een beetje verdeeld. Ik vond het echter fijn om ergens in het publiek naar het concert te kijken. Ik kon Michael misschien niet altijd even goed zien, maar het gaf wel echt een hele andere sfeer. Nu had ik Frankie gevonden en ahd ik het concert samen met haar en haar vriendinnen mee kunnen maken. De meisjes waren ook behoorlijk aardig geweest, voor zover we hadden kunnen praten. Ze hadden in ieder geval genoten van het concert, dat had ik echt heel erg goed kunnen zien. Ik had me echt een beetje in moeten houden toen ze Youngblood hadden gespeeld. Ik wist natuurlijk wel iets meer dan de mensen die om me heen hadden gestaan. Zo wist ik dat het nummer morgen zou worden released! Daarbij zou het album ook zo gaan heten, dat was toch wel heel erg bijzonder. Er hing heel wat af van het nummer. Dat soort dingen kon ik echter niet zeggen! Gelukkig had ik mijn mondjes kunnen houden en had ik juist heel erg goed mee kunnen zingen met de nummers. Nu was het concert afgelopen en begonnen mensen een beetje naar buiten te lopen. Er waren her en der nog mensen aan het bij praten en er stond vast nog lange rijen bij de merchandise. De vriendinnen van Frankie hadden verteld dat ze daar ook naar toe zouden gaan, wanneer ze ook snel weg waren gelopen om er snel bij te zijn. Daardoor waren Frankie en ik met z’n tweeën over gebleven in de zaal. “Wil je mee backstage? De hondjes zijn er nog en misschien kun je Mikey even zien. Ik weet niet of er nog plannen zijn, maar misschien kunnen we zelf even iets met z’n allen gaan drinken.” Ik wist wel dat Michael vannacht thuis bleef slapen omdat er morgen in de buurt een optreden was. Ik wilde er misschien wel naar toe, het lag er een beetje aan hoe we het konden doen met de hondjes. Misschien dat ze voor een dag naar mijn ouders konden, misschien konden ze mee. Anders zou ik thuis blijven. Ik had Michael wel echt heel erg gemist en natuurlijk ging ik het liefst met hem mee. “Weet je dat wel zeker?” vroeg Frankie, waar ik op knikte. “Natuurlijk weet ik het zeker. Het is juist heel erg gezellig!” Vond ik in ieder geval wel, dan konden we nog wat meer praten, zoals we vanmiddag ook al eventjes hadden gedaan. “Maar is het wel de bedoeling?” Vroeg ze vervolgens nog. Ik wist niet echt of het dat was. Ik had nog niet eerder mensen backstage genomen, maar ik kon me niet indenken dat iemand het erg zou vinden. Het was alleen maar gezellig! “Vast wel. Het is toch leuk?” Ik zag haar uiteindelijk knikken, dus ik haakte mijn arm in die van Frankie en liep met haar mee de ruimte uit. Ik wist welke deur ik moest hebben, om weer terug te geraken naar alle ruimtes die nog achter het podium waren. Ik had voor het concert nog wel even een rondje gedaan bij de mensen die er waren, dat vond ik altijd leuk. “Hallo Tom!” Bracht ik dan ook vrolijk uit, bij de man die voor de deur stond. Ik liet mijn pasje zien, die ik altijd wel mee moest dragen, want anders konden dingen wel echt heel erg ongemakkelijk worden. Gelukkig mocht ik door lopen en werd er ook niet lastig gedaan over Frankie!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
De show was echt heel erg leuk geweest! De laatste keer dat ik bij een concert van 5 seconds of summer geweest, was minstens twee jaar geleden! De avond was al erg goed begonnen, zeker toen ze de nieuwe nummers voor ons hadden gespeeld. Ik had wel geweten dat de nummers online hadden gestaan, maar ik had graag willen wachten totdat ik hier had gestaan, zodat ik het allemaal live had kunnen horen. Het was nog leuker geworden omdat Edyn ons op had gezocht! Tenminste, ik had het heel erg lief van haar gevonden dat ze ons op had gezocht. Ik had gedacht dat ze maar eventjes zou blijven staan, maar ze was het hele concert blijven staan! We hadden wel wat geprobeerd te praten, maar door de harde muziek was dat niet echt mogelijk geweest. Ik had gehoopt dat het na de show nog had gekund, maar mijn vriendinnen waren al snel naar de merch gegaan. Edyn had gevraagd of ik mee had gewild backstage en ik dacht echt dat ze een grapje had gemaakt! Toch stond ik nu opeens backstage, tussen allerlei andere mensen. Edyn leek precies te weten waar ze naar toe moest, maar ik wist niet eens waar ik moest kijken! Mensen waren al bezig met het afbouwen van het podium en er werd allerlei apparatuur heen en weer gesleept. Voor mijn gevoel hoorde ik hier niet te zijn! Edyn zei dat het wel mocht en dat het leuk was. Dat was het ook wel! Het was heel bijzonder, maar toch voelde het een beetje vreemd. ‘We zijn er bijna hoor!’ zei Edyn tegen me. Uiteindelijk kwamen we uit bij een deur. Hij was dicht, maar ik hoorde de harde muziek er nog doorheen. Edyn opende de deur en ik zag ontzettend veel mensen staan. Niet alleen de band, maar volgens mij ook een hoop vrienden! ‘Kijk, daar is Mikey.’ Edyn wees Michael aan, die een eindje verderop in gesprek was met iemand. Michael leek haar ook al snel in de gaten te hebben, want hij zei gedag tegen degene met wie hij praatte en hij liep onze kant op. Ik wist niet echt wat ik moest doen, maar Edyn haar arm was nog steeds gehaakt door de mijne. ‘Hi, Mikey! Jullie waren zo goed!’ zei Edyn vrolijk, waarna ze me losliet om Michael te knuffelen. Wat ongemakkelijk keek ik naar Michael en Edyn. Het was heel lief om ze te zien, maar ik wist gewoon niet zo goed wat ik hier deed! Edyn liet Michael weer los en legde haar hand op mijn rug, zodat ze me iets naar voren kon duwen. ‘Dit is Frankie! Ik wilde je nog over haar vertellen, maar je was zo druk. We hebben elkaar vanmiddag ontmoet, net voor het concert. En ik heb net de hele tijd bij haar gestaan.’ Edyn klonk behoorlijk enthousiast, maar ik kon aan Michael zijn gezicht zien dat hij er minder blij mee was. Toch stak ik mijn hand naar hem uit, hopend dat hij in zou zien dat ik hier niet was om in zijn gezicht te schreeuwen. ‘Ik ben Frankie.’ Ik zag Michael naar mijn hand kijken, maar hij nam hem wel aan. ‘Ik ben Michael.’ Ik knikte, ik wist hoe hij heette. Gelukkig kon ik die woorden nog net inhouden. ‘Edyn, kan ik je even spreken?’ vroeg Michael, waarop Edyn knikte. ‘Natuurlijk! Ik ben zo terug,’ zei Edyn en ze aaide eventjes over mijn arm. Michael nam Edyn mee naar een plekje verderop. Ik keek om me heen. Het was heel gek om tussen al deze mensen te staan! Het was duidelijk dat iedereen elkaar kende, maar ik was de enige fan en dat voelde heel gek! Mijn ogen vielen op de drummer, Ashton, die mij ook al had gezien. Hij kwam zelfs naar me toe! ‘Hé. Ik wil niet onbeleefd doen, maar ik heb het idee dat je hier niet hoort te zijn?’ Ik schudde mijn hoofd speelde wat ongemakkelijk met mijn vingers, waarna ik naar Edyn wees. ‘Nee, dat klopt. Of, ik bedoel.. Eh, Edyn? Edyn nam me mee,’ probeerde ik uit te leggen. Sinds Ashton me had aangesproken, had hij nog niet één keer weg gekeken. Best intimiderend. ‘Ik vroeg nog aan haar of het wel mocht, zomaar iemand meenemen? Als het niet mag, dan ben ik zo weer weg. Beloofd.’ Ik wilde hem niet lastig vallen! Niemand niet!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik had niet echt lang met de vriendinnen van Frankie kunnen praten. Ze hadden weg gewild naar de merchandise en ze hadden niet eens echt gevraagd of Frankie ook nog iets had willen hebben. Eigenlijk waren ze gewoon weggelopen. Dat was ook niet heel erg lief! Nu konden wij het echter nog leuk hebben. Ik wist niet wat we de rest van de avond zouden doen. Michael en ik wilden sowieso terug naar huis, omdat het hier toch in de buurt was en Michael morgen de reis pas hoefde te maken. Ik hoopte dat Michael, Frankie een beetje kon leren kennen voordat we naar huis gingen. Zeker omdat ik haar zo ook nog een beetje beter kon leren kennen. Er waren al zoveel leuke dingen aan haar. Ze was zo’n lief, rustig meisje. We hadden gewoon gezellig kunnen kletsen, maar we hadden net ook beiden van het concert kunnen genietne. Zo iemand wilde ik wel meer in mijn leven? Ik liep met Michael mee, al kon ik nog wel een beetje naar Frankie kijken. Ik wist zeker dat ze het wel goed kon vinden met de rest. Iedereen was heel erg vriendelijk en natuurlijk waren ze blij dat ze hier waren! Er waren genoeg vrienden en familie in de zaal geweest! “Wat is er Mikey?” Ik had wel gemerkt dat er iets was geweest wat niet helemaal lekker had gezeten, anders had hij er niet over willen praten. “Het meisje dat je mee hebt genomen...” Begon hij. Ik knikte al, want Frankie was echt heel erg lief! “Frankie. Ze is echt een lieverd. Ik kwam haar vanmiddag tegen bij de CoCo, toen ik een stukje ging wandelen met Pixie en Loulou.” Ik had het Michael wel willen vertellen, maar toen ik terug was gekomen, had hij het heel erg druk gehad en daarna was er van alles gebeurd waardoor ik het was vergeten. We hadden immers ook gewoon moeten eten en daarna hadden we gewoon een tijdje op de bank gelegen. “Ik weet dat het je goed bedoeld, maar je moet wel goed oppassen met wat je doet.” fluisterde Michael. Ik hield mijn hoofd een beetje schuin om na te denken over zijn woorden. Ik paste wel op? Dat had ik juist gedaan! Ik had niet vooraan gestaan in het publiek, maar juist ergens achterin, bij Frankie. “Dat doe ik wel? Ik stond wel in het publiek, maar het was er heel wat minder druk dan vooraan en ik kon je nog wel zien, een beetje in ieder geval.” Er waren niet echt schermen, maar gelukkig waren de zalen ook niet zo groot dat het echt nodig was. Jammer genoeg was ik niet zo lang dat ik over heel veel mensen heen kon kijken. “Ik bedoelde niet tijdens het concert. Maar met hetgeen daarvoor. Of juist nu. Ik weet niet of het wel zo’n goed idee is om een fan mee te nemen backstage. Je weet hoe dat soort dingen gaan.” Ik haalde mijn schouders voorzichtig op. Frankie was niet zomaar een fan. Ik had haar vanmiddag al gesproken. “Helemaal niet als ze op jou af is gestapt?” Ik schudde meteen mijn hoofd, want zo was het helemaal niet gegaan. “Ik ben bij haar gaan zitten? Ik zag haar shirt en ze was bezig op haar laptop en zag er uit alsof ze wel wat gezelschap kon gebruiken, dus ik ben bij haar gaan zitten en heb haar wat te drinken bestelt. Ze was echt heel erg lief, ook voor de hondjes! Ze heeft zelfs eventjes op ze gepast toen ik het drinken ging halen.” Ik keek nog even achterom, zodat ik kon zien of alles goed ging met Frankie. Ze was met Ashton in gesprek. Ik zag dat ze even in mijn richting keek, waardoor ik even naar haar zwaaide. Ze zwaaide wat zachtjes terug. “Je hebt haar alleen gelaten met de hondjes?” Ik draaide me weer om, terwijl ik knikte. “Ja, ze was echt heel erg lief met ze. Ze is heel erg lief Mikey. Kijk naar haar, ze is heel erg knap en ze heeft zo’n lieve lach. Ze is gewoon echt een schatje. Ik wilde graag met haar praten en het bleek heel erg gezellig te zijn, we hebben zelfs nummers uitgewisseld. Ze woont hier ook ergens, op campus, want ze gaat naar UCLA.” Ze was heel erg slim! Ze deed zelfs iets met sterren, dat was toch cool. “Oh Edyn.” Ik voelde de armen van Michael om me heen. “Ik snap dat ze een lief meisje is, maar soms zien mensen er lief uit en zijn ze dat uiteindelijk niet? Je moet echt oppassen met de hondjes en met je telefoonnummer. Je kan niet zomaar iedereen het geven. Je weet nog wel wat er in het begin is gebeurd in het begin op Twitter en Instagram?” Ik knikte voorzichtig, want dat was echt niet leuk geweest. Mensen waren echt heel erg gemeen. Nu was het niet zo. Frankie was echt lief. “Maar Frankie is niet zo, echt niet.”

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
‘Oh, Edyn heeft je meegenomen?’ vroeg Ashton, die vervolgens naar Edyn keek. Zij stond weer met Michael te praten. Ik draaide me ook om naar Edyn, die door had dat we keken. Ik zwaaide wat ongemakkelijk terug. ‘Ze had een pasje voor je moeten regelen. Dan was ik niet zo op je af gekomen.’ Het was een halve verontschuldiging, maar ik begreep het eigenlijk maar al te goed. Edyn had zelf wel een pasje, waar op stond dat ze een gast was. Iedereen had die hier eigenlijk. Als ze het niet hadden, dan was het wel duidelijk dat ze deel uit maakten van de crew! Dus het was geen wonder dat Ashton het gek had gevonden dat ik hier zomaar had gestaan. Zeker niet met het shirt wat ik nu aan had. Ik hield mijn arm er toch een beetje voor. Ik vond het best beschamend om in merch zo tegenover Ashton te staan. Dat was toch wel gek! ‘Het geeft niks. Als ik had geweten dat we een pasje nodig hadden gehad, dan had ik er wel om gevraagd. Edyn zei dat het zo goed was. Ik wil echt geen problemen veroorzaken, of wat dan ook,’ maakte ik nog een keer duidelijk. Ik wilde niet dat hij dacht dat ik één of andere crazy stalker fan was! Dat was ik niet! Ik zou hen nooit zomaar opzoeken of voor het hotel wachten. Er waren fans die dat deden, maar daar rekende ik mezelf echt niet bij! Ik hield voornamelijk veel van de muziek en de persoonlijkheden van de gehele band! ‘Hé, het is oké. Jij kon het ook niet weten. Edyn is degene die het had moeten regelen. Ik ben blij dat we dit nu in ieder geval hebben opgelost,’ zei Ashton, met een glimlach die hij al zo vaak liet zien. Om hem echter persoonlijk te zien lachen, was toch heel anders! Heel eventjes raakten zijn vingers mijn arm aan, om me te verzekeren dat het echt goed was. ‘Hoe heette je ook al weer?’ Ik schudde mijn hoofd. ‘Ik had mijn naam nog niet genoemd. Ik heet Frankie.’ Ik stak mijn hand naar hem uit, ook een beetje omdat Michael dat zojuist had gedaan. Ashton nam hem echter zonder twijfelen aan en schudde hem ook, terwijl hij me aan bleef kijken. ‘Nou, Frankie. Welkom backstage. Heb je genoten van de show?’ Ik knikte meteen. Ik had er heel erg van genoten! ‘Absoluut. Het was een hele andere show dan wat ik van jullie gewend ben, maar dat maakte het des te leuker. De nieuwe nummers klonken heel erg gaaf! Je kan echt horen dat jullie er veel tijd en aandacht aan hebben besteed.’ Ik vond dat het wel echt terug te horen was! De teksten waren bijzonder, niet iets wat je zomaar op de radio hoorde. Wie het ook geschreven had, de emoties die er in voor kwamen waren echt. Dat merkte je aan alles, ook aan de manier waarop de muziek werd gepresenteerd! ‘Oooh, je hebt Ashton al ontmoet!’ hoorde ik opeens enthousiast naast me. Edyn was weer terug, samen met Michael. Ik zag hem naar me kijken en zijn blik zei eigenlijk al genoeg. Er was iets aan mijn aanwezigheid dat hem dwars zat. Iets wat ik eigenlijk ook nog wel begreep. ‘We hebben elkaar ontmoet, ja,’ zei Ashton, die zich vooral even richtte op Edyn. ‘Je had een pasje voor haar moeten regelen,’ wees hij haar terecht. Iets wat helemaal niet hoefde! ‘Het geeft niet, echt niet. Ik moet waarschijnlijk toch gaan. Mijn vriendinnen staan vast te wachten en je had gelijk, Ashton. Ik hoor hier niet echt en het laatste wat ik wil, is jullie storen. Jullie moeten genieten van een avond met vrienden.’ Daar hoorde ik niet bij! Daarnaast waren ze de laatste paar maanden zo druk geweest met de tour, ze verdienden wel een avond thuis in Los Angeles met mensen om wie ze gaven. ‘Weet je zeker dat je weg moet?’ vroeg Edyn, toch wel teleurgesteld. ‘Michael en ik wilden een ijsje gaan halen en ik hoopte eigenlijk dat je mee zou gaan? Dan kunnen we nog even praten!’ Edyn keek me zo lief aan, dat ik daar eigenlijk geen nee tegen kon zeggen. ‘Of je kunt hier blijven?’ stelde Ashton aan me voor. Ik keek even naar Edyn, die zou volgens mij sowieso gaan. Ik wilde hier niet blijven zonder haar! Dat voelde al helemaal gek! ‘Als jullie niet liever alleen willen zijn?’ vroeg ik aan Michael en Edyn. Ik kon me ook wel indenken dat ze iets samen zouden willen doen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik snapte niet echt wat het probleem was. Frankie was zo’n lief meisje die hier alleen maar was omdat ik het haar had gevraagd. Het was niet zo dat ze op mij af was gestapt of dat ze me had gesmeekt om iets. Er waren genoeg meisjes die dat wel deden. Ik ging wel eens langs de rij en de vroegen mensen me om hen te volgen of wilden ze foto’s, vroegen ze of ik iets door kon geven aan Michael of iemand anders. Ik wist niet of Michael daar bang voor was, maar Frankie had helemaal niets van dat gedaan. Ik was op haar afgestapt en we hadden heel gezellig gekletst. Ashton had misschien wel gelijk en ik had een pasje voor haar moeten regelen, maar als dat alles was wat er verkeerd was? Dan deed ik het de volgende keer wel goed! Voor nu maakte het ook niet meer uit. Ik was al blij dat Michael een klein beetje bij was gedraaid. We zouden nu een ijsje gaan eten en ik hoopte echt dat Frankie mee zou gaan. Ashton leek het niet erg te vinden als ze hier zou blijven, dan was het toch allemaal goed. Frankie viel gewoon goed, dat zou ze bij iedereen doen! Ook bij Michael. Ik bleef Frankie aankijken, omdat ik hoopte dat ze mee zou gaan. “Ik ga mee een ijsje eten.” Ik maakte een klein sprongetje, omdat ik het echt heel erg leuk vond dat ze mee zou gaan, daarom omhelsde ik haar nog eventjes. “Dat is echt heel erg leuk! Ik weet een hele leuke plaats!”
Het was ongeveer een half uur later, toen we eenmaal bij het juiste tentje aan waren gekomen. Ik had er op internet over gelezen en er hadden heel erg veel leuke foto’s bij gestaan. Michael en ik ging wel vaker een ijsje halen, maar dat was vaak in de buurt van ons huis. Dit was een heel eind weg, maar hierna zouden we wel gewoon terug kunnen rijden. Ik was immers met mijn auto. Dan zou ik Frankie wel eerst terug brengen, want ik wilde niet dat ze in haar eentje nog door de hele stad moest. Ze had nog wel even met haar vriendinnen gesproken, die aan hadden gegeven dat ze alvast naar huis zouden gaan. Ergens had ik ze wel uit willen nodigen, maar Michael had me daarin wel een beetje tegen gehouden. Nu waren we net aangekomen bij de plaats. Ik had verteld dat ik de ijsjes wel zou gaan kopen, terwijl Michael en Frankie buiten konden blijven met de hondjes. Het tentje zat dicht bij het strand en omdat het redelijk mooi weer was, konden we best wel buiten zitten. Er was een leuk terrasje bij! Dan konden de hondjes ook een beetje rondlopen als ze dat wilden. Ik had drie ijsjes besteld, een eenhoorn, een zeemeermin en een beertje. Ze waren echt heel erg schattig. Ik had ook nog twee kleine bakjes erbij voor de hondjes. Ik moest wel twee keer naar buiten lopen om het voor elkaar te krijgen, maar uiteindelijk had iedereen zijn ijsje. “Ik vond deze ijsjes zo leuk!” Die van Frankie was paars, zoals haar drankje was geweest vanmiddag, omdat haar haar er bij paste. Michael had het beertje gekregen, omdat het mijn Teddy was. “Hebben jullie een beetje met elkaar kunnen praten? Elkaar een beetje leren kennen?” Ik hoopte dat ze dat hadden gedaan. Michael had het in eerste instantie volgens mij niet leuk gevonden, maar dat zou wel komen. Hij zou ook wel in zien dat Frankie een schatje was. Ik zag Michael voorzichtig knikken en ook Frankie deed dat. Ik was wel benieuwd waar ze het over hadden gehad, misschien wel over het concert! Het maakte ook niet zoveel uit, dat was hun gesprek en dat hoorde tussen hen te blijven. “Zullen we een foto maken met de ijsjes?” Ik wilde de ijsjes sowieso op de foto hebben! Daarbij leek het me ook leuk om foto’s te maken met Frankie. Normaal vroegen fans best snel om een foto. Frankie was anders, dat had ik al wel gemerkt. Maar dat ze er niet om vroeg, zei eigenlijk al wel genoeg. Ik pakte mijn telefoon er al bij en wenkte Michael en Frankie dat ze iets dichterbij moesten komen, waarna ik een paar foto’s maakte. Ik keek naar de foto’s op mijn telefoon. “De ijsjes matchen echt!”

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Terwijl Edyn ijsjes was gaan halen, was ik samen met Michael ergens gaan zitten. Ik wilde maar al te graag met hem praten, hem vragen naar de nieuwe muziek en hoe het nu met hem ging, maar ik had het idee dat hij er geen behoefte aan had. Of misschien had hij wel geen behoefte aan mij. Volgens mij was dat hetgeen waar hij Edyn ook over had gesproken. Ergens was dat wel goed. Het was toch niet heel verstandig dat ze dit zomaar deed? Ze kende me niet eens. Niet goed! Ik kon best een lieve act aan haar presenteren, terwijl ik heel anders was! Nu was dat niet het geval, absoluut niet! Er waren echter mensen die dat wel deden en die zouden heel erg veel misbruik kunnen maken van momenten zoals deze! Daarom had ik ook voorzichtig Michael zijn naam uitgesproken en vervolgens mijn zorgen benoemd. Ik wilde hem echt duidelijk maken dat ik niks van plan was, dat ik niemand kwaad wilde doen. Zeker Edyn niet! Ze was zo lief geweest voor me vanavond. Ik wist zeker dat ze dat ook was voor anderen, maar daar kon juist het gevaar liggen! Ik had zelfs tegenover Michael benoemd dat ik Edyn haar nummer wel wilde verwijderen, om hem te laten zien dat ik er echt niks mee zou kunnen doen. Ik had hem uitgelegd hoe het tussen mij en Edyn was gegaan en volgens mij snapte hij nu wel dat Edyn degene was die naar mij was gegaan, en dat ik haar nooit had gevraagd om me mee te nemen backstage of nu naar dit! Hij had in ieder geval wel gezegd dat Edyn soms zo goedgelovig was dat ze niet echt nadacht over de gevolgen. Nu hadden we een ijsje en waren we zelfs met z’n drietjes op de foto geweest! Iets wat van mij echt niet had gehoeven, maar Edyn had er op gestaan! Ik was wel blij dat ik een foto met haar had, en met Michael, maar ik wilde niet dat ze dacht dat het moest! Juist niet! ‘Oh, de ijsjes beginnen te smelten!’ zei ik toen ik de druppels al langs mijn vingers voelde glijden. Er zat ook zoveel op! Op die van mij zaten twee soorten ijs, met ook nog fruitloops en allemaal soorten sprinkles. En een zeemeermin! Ik pakte de servetjes en gaf er een paar aan Edyn en Michael, zodat ze er ook voor konden zorgen dat ze nergens op knoeiden. Dat zou zonde zijn! ‘Dus, Frankie. Edyn zei dat je op UCLA zit?’ vroeg Michael, waar ik toch een beetje verbaasd was. Misschien wilde hij Edyn wel tevreden houden en vroeg hij daarom iets. Ik knikte, terwijl ik een likje nam van mijn ijsje. Ik haalde de zeemeerminnenstaart er vanaf, die ook nog eens eetbaar was, en legde die op een servetje. ‘Klopt. Ik studeer astronomie. Of sterrenkunde, er zijn twee benamingen voor. Ik ben bezig met mijn scriptie,’ vertelde ik. Ik had het vanmiddag ook nog aan Edyn verteld! Die had het heel erg leuk gevonden, maar ik wist niet wat Michael er van vond. Misschien interesseerde het hem wel niet! Ik pakte mijn telefoon, om te controleren hoe laat het was en of ik nog een berichtje had van mijn vriendinnen. Ik zag echter niks, dus ik legde mijn telefoon weer terug. ‘Wacht, is dat Pon Pon op je hoesje?’ vroeg Michael, die zich voorover boog naar mijn telefoon. Ik pakte mijn telefoon en knikte. ‘Ja. Hij komt voor in de filmpjes van’ ‘Van Ninja, een FortNite Twitcher,’ maakte Michael mijn zin af. Ik knikte enthousiast. ‘Ja! Ik speel het zelf niet, maar ik kijk wel zijn filmpjes? Ik vind het heel leuk om te kijken en hij heeft best een fijne stem!’ Soms luisterde ik alleen maar naar de filmpjes op de achtergrond. ‘Speel jij wel?’ vroeg ik aan Michael. Ik verwachtte eigenlijk van wel. Hij knikte ook! ‘Soms zelfs samen met Edyn. Ze probeert me nog steeds te verslaan met haar team, maar het is haar nog niet gelukt.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Anderhalve week / 2 weken later
---
Edyn.
Michael was een tijdje thuis. Voor de tour had hij eerst nog een eindje moeten vliegen, voordat hij weer even thuis was gekomen. Nu was hij een paar weekjes thuis en zouden we waarschijnlijk samen naar Australië gaan, voor de concerten daar. Het was al een tijdje geleden dat we zijn ouders hadden gezien, dus ik vond het ook wel leuk dat ik mee kon gaan. De hondjes zouden niet mee gaan, omdat het een heel eind was. Dat was echter pas over een paar weken. Nu hadden we eerst tijd om van de tijd te genieten dat Michael hier was. Ondanks dat het veel minder lang was dan het gedeelte in Amerika, had ik hem wel heel erg gemist. Gelukkig konden we nu wat dingen doen die we wilden. Wat er waarschijnlijk voor zorgde dat we een paar rustige dagen zouden hebben. Ik hoopte dat ik in die tijd ook nog een paar keer met Frankie af kon spreken. We hadden elkaar nu al wel een paar keer gezien en ik merkte gewoon echt dat we vriendinnetjes werden. Ze was echt een heel erg lief meisje! Michael en ik hadden er nog wel goed over gesproken. Voor nu vond hij het nog niet een heel fijn idee om dat Frankie bij ons thuis kwam. Ik snapte het niet echt en ergens sloeg het nergens op, maar ik wilde ook niet dat hij zich ongemakkelijk voelde en daarom had ik vooral buiten de deur met haar afgesproken. We waren gaan wandelen met de hondjes in het park van de campus en zo hadden we nog wat andere dingen gedaan. Vandaag was Frankie echter niet mee. Ik had een middagje en avond gehad met Rhi. We hadden samen wat dingen gedaan al had ik ook wel gemerkt dat Rhi het even fijn had gevonden om rust te hebben. Ze had zelfs een tijdje in de tuin zitten te tekenen, terwijl ik even was gaan zwemmen. Nu was het al wat later op de avond en was ik onderweg om Rhi naar huis te brengen, maar vlak voordat we weg waren gegaan had ik een telefoontje gekregen om te vragen of ik Michael op kon halen. Dus nu gingen we eerst langs het huis van Ashton, voordat ik Rhi weg kon brengen. Ik had net de auto geparkeerd voor het huis, waar genoeg andere auto’s stonden. Van binnen was er al genoeg geluid te horen. Het was de bedoeling geweest dat ze over het nieuwe album zou gaan praten, wat uiteindelijk blijkbaar een feestje was geworden. Ergens klonk het wel lheel erg leuk, maar het was niet de bedoeling om te blijven. Volgens mij had Michael juist weggewild. “Ik kom zo weer terug.” zei ik tegen Rhi. Ze hoefde niet meer naar binnen, misschien was het zelfs wel beter voor haar om dat niet te doen. Ik stapte uit de auto en liep naar de deur, waar nog iemand in stond om te roken, daardoor kon ik makkelijk naar binnen lopen. Daar klonk de muziek nog heel wat harder. Er waren genoeg mensen die ik niet kende, maar gelukkig liep ik ook al wel snel tegen Ashton aan. “He Edyn! Did you bring the girl?” Ik keek even achterom. Ik wist niet of hij Rhi bedoelde? “Rhi zit in de auto?” “Nee niet die!” Zijn handen werden in de lucht gegooid, terwijl hij weg liep en nog wat mompelde dat het allemaal niet goed was. Ik wist niet wat ik mis had gedaan? Op het moment maakte het niet zo heel erg veel uit, want ik wilde Michael zoeken. Het had geklonken alsof hij echt graag weg wilde. Misschien had ik hem moeten bellen dat ik er was, in plaats van naar binnen lopen, want op deze manier duurde het nog wel eventjes voordat ik hem gevonden had. Er stonden zoveel mensen hier en ik zag Michael echt helemaal nergens!

Luke.
Dit was het! Vandaag hadden we de filmpjes opgenomen voor de nummers op het album. Daarmee kwam het nu wel heel erg dichtbij. Het zou niet lang meer duren voordat de hele wereld het album kon horen! Ondanks dat het niet altijd even makkelijk was om over de nummers te praten, vond ik het ergens ook wel weer fijn. Dit album lag zoveel dichter bij me dan alles wat we hier voor hadden geschreven. Gelukkig hadden we het vanavond wel wat makkelijker gemaakt om er over te praten, door er wat drank bij in te gooien. We waren begonnen met wat shotjes en vanuit daar waren we doorgegaan met cocktails die Ashton had gemaakt. Iets wat hij heel erg goed kon. Er was behoorlijk wat drank doorheen gegaan, bij de één nog meer dan bij de ander. Ik kon het zelf best wel heel erg goed merken, maar wat was er erg aan. Waarschijnlijk zou ik hier vanavond toch blijven slapen en anders kwam ik wel op de een of andere manier terug. Daarbij was het soms gewoon nodig? Alles vergeten wat er de afgelopen tijd was gebeurd. Want ondanks dat we hadden kunnen touren, was er weer genoeg gebeurd. Alle gevoelens voor Rhi waren er weer geweest en toen hadden we besloten dat het op deze manier niet meer was gegaan, had het gevoeld alsof al het rotte weer terug was gekeerd. Nu hadden we er over gesproken, maar het maakte het niet makkelijk? Af en toe sprak ik haar nog, maar dat waren een paar berichtjes. Ik merkte we dat ik haar miste. Dat ik behoefte had aan iemand wie ik dicht tegen me aan kon trekken. Zeker op de dagen als deze, dat we thuis waren. Nu kon ik eigenlijk niet wachten totdat we verder konden, dat ik hier weer weg konden. Al betekende dat wel dat ik Petunia moest gaan missen. Nu het kon probeerde ik wel zoveel mogelijk tijd met haar door te brengen! Dat verdiende ze ook wel echt. Ze was ook zo’n schatje! Ik had net een nieuw drankje in de keuken gepakt, daar stond genoeg klaar. Ik wist niet eens waar Ashton het allemaal vandaan had gekregen, misschien was het wel zijn bedoeling geweest om dit over te laten lopen in een feestje. Hij leek er in ieder geval wel op voorbereid! Er waren nu genoeg mensen! Ik kwam in mijn weg terug naar de woonkamer, echter iemand tegen die ik vandaag nog niet had gezien! Edyn! Edyn bracht altijd een soort van vrolijkheid met zich mee! Ik had het best fijn gevonden dat ze een tijdje mee was geweest op tour. Ze had de hondjes mee genomen en natuurlijk had ik af en toe met ze geknuffeld. Ze waren geen Piggy, maar ze waren wel heel erg lief. Daarbij was Edyn zelf ook gewoon heel erg lief! Ze had vaak genoeg even gekeken of het goed met me was gegaan. Soms had ze me het gevraagd, op andere momenten had ze er gewoon voor gezorgd dat ik iets te doen had. “Eddy!” Bracht ik vrolijk uit, terwijl ik naar haar toe stapte om mijn armen om haar heen te slaan. “Ik heb je gemist! Je was hier de rest van de avond niet? Waarom niet, dat was echt heel erg leuk geweest!” “Ooh hé Luke!” Ik voelde de armen van Edyn om me heen. Ik had andere dingen te doen, maar jullie hebben het wel leuk gehad toch.” Ik knikte, we hadden het heel erg leuk gehad! We hadden gewoon over ons album gesproken en dat was altijd leuk. Ik was er echt trots op. “Ik was eigenlijk op zoek naar Michael, heb jij hem toevallig gezien.” Ik moest even nadenken, natuurlijk had ik hem gezien! Hij had hele grappige dingen gezegd tijdens de filmpjes. “Ja Michael is hier.” Zei ik dan ook, want hij was hier ook ergens. “Waar?” Edyn had zich ondertussen los gemaakt uit mijn armen, waardoor ik haar gezicht weer kon zien. “Ik heb hem gezien!” Volgens mij had hij ergens op een bank gelegen, daarom pakte ik Edyn haar hand vast en trok ik haar mee.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Ik kon niet geloven dat Ashton besloten had om nog een feestje te geven! Het was zijn huis, dus hij mocht doen en laten wat hij wilde, maar ik snapte gewoon niet wie er nu nog zin in had! We waren al de hele dag bezig geweest met het filmen voor ons nieuwe album, terwijl we er ook bij hadden gedronken. We waren begonnen met een shotje en daarna waren de cocktails gekomen. Ondanks dat ik veel rustiger aan had gedaan dan de rest, was de alcohol des te harder aangekomen. Volgens mij had ik mijn eerste glas nog niet eens op gehad toen ik had verkondigd dat ik dronken was geweest! Nu was het allemaal nog erger! Niet alleen omdat ik toen nog een tweede glas had gekregen van Ashton, maar ook omdat hij allemaal mensen uit had genodigd! De muziek stond zo hard en iedereen schreeuwde en ik wilde zelf alleen maar in bed liggen en slapen! Ik had Edyn eerst hier gezocht, bij Ashton, omdat ik dacht dat Ashton haar wel had uitgenodigd. Dat was echter niet zo! Dus toen had ik haar maar gebeld, met de vraag of ze me op kon halen. Ze zei dat ze dat zou gaan doen, dus daar was ik nu op aan het wachten! Ik had in de woonkamer van Ashton een bank gevonden en was daar op gaan liggen. Ik had één van de kussens over mijn hoofd gelegd, in de hoop dat het geluid daardoor iets zou worden gedempt. Dat was echter niet zo. ‘Dude, gaat alles wel goed?!’ Ik duwde het kussen van mijn hoofd af en zag een vreemde man naar me kijken. Ik had gehoopt dat het Edyn was! ‘Ik wil Snow!’ riep ik terug. Ik wilde Edyn! Ze moest hier gewoon zijn en dan naar huis. Dat was het beste. ‘Sneeuw? Dan kon je nog lang wachten, buddy. Er is geen sneeuw in LA.’ Ik schudde mijn hoofd. Dat was er wel! Edyn was Snow! En ze was gewoon in Los Angeles! Ik draaide me om en drukte het kussen weer tegen mijn hoofd aan. Het was allemaal zo luid! Ik wilde gewoon slapen en zo kon ik dat niet. Ik hoopte dat Edyn snel zou komen, want ik wilde hier echt niet de hele nacht liggen en wachten totdat ze hier zou zijn. ‘Michael!’ Dit keer was het de dronken stem van Luke, die ik al de hele avond had gehoord. Ik had echter geen behoefte om me om te draaien of met hem te praten. ‘Michael, kijk wie ik gevonden heb!’ Het kussen werd van mijn hoofd af gehaald en ik draaide me om om het terug te graaien, maar toen zag ik Edyn. Luke had Edyn gevonden! ‘Je bent er!’ Ik sloeg mijn armen om haar heen en liet mijn hoofd tegen haar middel aan rusten. Daarna keek ik omhoog naar Edyn. ‘Ik wil naar huis.’ Dat wilde ik echt heel erg graag! Ik voelde hoe Edyn mijn pet van mijn hoofd haalde en even door mijn haren ging, waarna ze de pet weer op mijn hoofd legde. ‘We gaan naar huis. We moeten alleen nog eventjes Rhi naar huis brengen. Dat heb ik haar beloofd.’ Ik haalde mijn schouders op. Alles was beter dan hier op de bank liggen, met al die mensen en de harde muziek! ‘Rhi? Is Rhi hier ook?’ vroeg Luke aan Edyn, waardoor mijn ogen toch even naar hem schoten. Hij had vandaag ook al gepraat over Rhi. Tenminste, ik dacht dat het over Rhi was gegaan! ‘Ja, ze was bij mij thuis! Ik wilde haar net weg brengen en toen belde Mikey.’ Edyn liet me los en pakte vervolgens mijn handen, door ze los te maken van mijn middel. Ik hoorde Luke nog wat mompelen en daarna zag ik hem, best snel, weglopen en verdwijnen tussen de andere mensen. Ik hoopte niet dat hij naar Rhi ging! Na alles wat hij vandaag had gezegd, kon dat nooit goed gaan! ‘Kom, Mikey. Even naar buiten zal je vast goed doen.’

Rhi.
Het was best prettig geweest om een dag met Edyn door te brengen. Ik had niet gedacht dat ik zo snel haar aanbod aan zou nemen, maar ik had toch wel de behoefte gehad aan wat rust. Dat was er bij Edyn wel geweest. Michael was al weg geweest toen ik was gekomen en ondanks alle dieren, hadden ze allemaal rustig hun eigen ding gedaan. Ik had Edyn geholpen met het maken van lunch en we hadden zelfs een tijdje buiten gezeten. Edyn had willen zwemmen en ik had wat getekend. We hadden ook wel gepraat, maar Edyn snapte ook dat als ik aan het tekenen was, ze even stil moest zijn. Volgens mij kwam dat wel echt doordat ze nu samenwoonde met Michael en ze zijn grenzen ook moest respecteren. Ze hield er in ieder geval heel erg goed rekening mee, wat ik persoonlijk heel fijn vond. Ze had op sommige momenten wel dingen gevraagd, ook over Luke. Zij had Luke een stukje vaker gezien dan ikzelf. We hadden elkaar zo nu en dan nog gesproken via een paar berichtjes. Toen hij een paar dagen geleden in Los Angeles aan was gekomen, had hij me dat wel laten weten. Dat vond ik fijn, maar ik had besloten dat ik er eigenlijk niks mee wilde doen? Ik miste Luke ontzettend en er waren echt wel dagen waarop ik hem op wilde bellen met de vraag of we elkaar konden zien, maar ik wist dat het niet tot veel goeds zou leiden. Hoe meer afstand ik nam van de relatie, hoe duidelijker het me werd dat we eigenlijk al een lange tijd problemen hadden gehad. Het was niet fout gegaan vorig jaar, er was daarvoor al zoveel shit gebeurd. Shit waar ik nu wel over probeerde te praten. Misschien had ik dat ook met Luke moeten doen, dan waren we nu misschien nog wel bij elkaar geweest. Dat zou de ideale wereld zijn, maar de wereld was niet ideaal. Mijn gevoelens voor Luke waren nog niet weg. Misschien zouden ze ook nooit helemaal weg gaan, maar op dit moment zou er niet veel goeds van komen als we elkaar weer zouden opzoeken. Dan zou het net zoals in Europa gaan. De ene dag ruzie, de andere dag weer seks alsof er niks was gebeurd en vervolgens zou er dan een raar, half gesprek uitrollen waar Luke veel meer van zichzelf bloot gaf dan dat ik zou doen. Zo was het immers altijd gegaan. Ik hoopte dan ook dat ik hem nu niet zou tegenkomen. Edyn zou me naar huis brengen, maar we hadden een tussenstop gemaakt bij Ashton thuis. Michael had gevraagd of Edyn hem op had kunnen halen. Ik had niet alles gehoord van het gesprek, maar ik had wel begrepen dat Michael behoorlijk dronken was. Ik was dan ook al achter het stuur gekropen, zodat ik zelf kon rijden en Edyn achterin bij Michael plaats kon nemen. Ik keek naar het huis. Door de ramen heen zag ik behoorlijk wat mensen en ik kon de muziek nog horen. Opeens werd die duidelijker, wat betekende dat iemand naar buiten kwam. Ik herkende Luke zijn gestalte meteen. Ik hoopte dat hij voor iets anders naar buiten kwam, maar hij liep al richting de paar geparkeerde auto’s die er stonden. Aan zijn manier van lopen te zien, was ook hij al erg dronken. Ik probeerde me een beetje weg te draaien. Luke liep eerst naar een andere auto, dus misschien zocht hij wel iemand anders. Hij keek echter voor een paar seconden naar binnen en vervolgens liep hij naar de volgende auto. ‘Fuck,’ mompelde ik. Volgens mij wist hij dat ik hier was! Misschien had Edyn dat wel gezegd. Uiteindelijk kwam hij dan ook bij de auto van Edyn aan en klopte hij op het raam. Zijn ringen tikten tegen het glas. Ik zuchtte en drukte op het knopje, zodat het raam naar beneden schoof. ‘Hé Rhi!’ riep Luke enthousiast, waarna hij zijn ellebogen op het portier liet rusten en zijn gezicht enkele centimeters van mij vandaan belandde. ‘How you doing?!’ De manier waarop zijn woorden over zijn mond kwamen en de geur zeiden al genoeg. Luke was echt dronken. ‘Hé Luke,’ begroette ik hem maar. ‘Het gaat prima. Al kan ik niet echt hetzelfde voor jou zeggen?’ Hij kon beter terug naar binnen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Gelukkig was Luke er geweest, hij had me met gemak naar Michael kunnen brengen, dat terwijl het huis helemaal vol stond met mensen. Er klonk behoorlijk harde muziek. Ergens leek het me wel heel erg gezellig. Het was een lange tijd geleden dat ik echt op een feest als deze was geweest. Niet dat de laatste keer dat Michael en ik uit waren gegaan, zo goed af was gelopen. Als ik mocht kiezen vond ik het veel fijner om rustig met Michael op de bank te zitten. Samen dansen was ook heel erg leuk, wat drinken en het gewoon leuk hebben was leuk, maar uiteindelijk ging het er om dat we samen waren. Dan maakte het niet zoveel uit waar het precies was. Nu gingen we naar huis, Michael zag er echt heel erg moe uit, dus hij had wel echt een bed nodig. Het zou wel eventjes duren voordat we er waren, omdat we Rhi naar huis zouden brengen. Ik kon nu echter wel voor Michael zorgen en dat vond ik eigenlijk veel belangrijker. Ik sloeg mijn arm om de middel van Michael, want ik merkte dat hij een beetje op zijn benen wankelde. “Ik ben dronken.” Mompelde hij. Ik moest zachtjes lachen, terwijl ik knikte. Dat was hij inderdaad, dat was wel te merken. “We gaan naar huis en ik ga goed voor je zorgen.” Ik herinnerde me nog goed genoeg hoe het was om dronken te zijn, vooral de dag er na. Vaak waren we op zondag druk geweest, baseball met de familie of iets anders leuks. Het waren de dagen waarop we dingen met z’n allen deden. Ik had dan wel gewoon door moeten gaan, hoeveel drank er ook door was gegaan. Ergens vond ik het gek dat het ooit op die manier was gegaan. Nu hoefde ik echt niet meer ieder week met een paar drankjes ergens te staan. “Ik ben moe. Maar ik ben ook blij, want je bent er, terwijl mensen zeiden dat er geen sneeuw was in Los Angeles. Ik wist wel dat het niet zo was. Want jij bent hier.” Ik glimlachte, ik snapte niet heel erg goed waar Michael het over had, maar ik denk dat het ging omdat hij me Snow noemde en ik was hier. “Ik ben hier.” Verzekerde ik hem daarom nog een keer. Ik voelde hoe Michael behoorlijk op me aan het leunen was, waardoor het lopen niet heel erg goed ging, zeker niet omdat we tussen heel veel mensen door moesten. Er waren er zelfs een paar ding Michael aanspraken, waar hij op zijn beurt niet heel erg veel op deed. Ik hoorde hem zelfs een paar keer mompelen dat hij moe was. Iets wat ook wel logisch was, hij was een hele tijd weg geweest en als hij in die tijd had gedronken, had hij behoorlijk veel gehad. Ik streek zachtjes over zijn rug heen, om er voor te zorgen dat hij zich wat beter voelde. Ik hoopte dat het nog niet zo erg was dat hij straks over moest geven. Gelukkig kreeg ik Michael door de grote groep met mensen en stonden we uiteindelijk buiten. “Neem maar een paar keer diep adem, dat helpt vast een beetje.” Daar binnen was het echt heel erg warm geweest! Michael had zelfs hele leuke rode wangetjes. “Ik wil niet meer.” mompelde, terwijl Michael probeerde te gaan zitten op het trapje dat naar Ashton zijn hij leidde. “Nee Mikey, kom we zijn er bijna, je moet mee naar de auto want anders kunnen we niet naar huis.” Ik probeerde hem overeind te houden, want we moesten nog maar een heel erg klein stukje! Daarom trok ik Michael ook aan zijn arm omhoog, want hij moest gewoon rechtop blijven staan. Het ging niet heel erg makkelijk. “Maar Edyn...” De toon klonk zo zielig! “Kom, we zijn er echt bijna, beloofd! Dan kunnen we in de auto zitten, kan je misschien liggen.” Misschien dat Rhi wel kon rijden.

Luke.
Rhi was hier! Ze was echt hier! Dat was wat Edyn had gezegd en ik had niet kunnen wachten om naar haar toe te gaan. Ik had er zelfs nog over nagedacht om haar hier ook uit te nodigen. Ik had mijn telefoon echter niet meer kunnen vinden. Die had wel ergens moeten zijn, waar precies wist ik echter niet. Dat kwam wel weer. Nu maakte dat toch ook allemaal niet meer uit! Rhi was er. We hadden het over onze nummers gehad, waar Rhi een groot deel in had gespeeld. Voor mij in ieder geval. Ik merkte wel echt dat ik haar miste, ik wilde haar het liefst dicht bij me hebben. De gevoelens waren door elkaar heen gelopen, want aan de andere kant had ik ook weer de verdriet en woede gevoeld. Zoiets kon ik toch niet inhouden. Wat wel had gemoeten. Niemand wilde een filmpje zien waar ik maar bleef ranten over mijn relatie die stuk was gelopen, voor twee of misschien wel drie keer. Nu kon ik daar niet eens meer aan denken, niet aan de slechte momenten die we samen hadden gehad. Sinds ik haar naam had gehoord en nu ik haar zo zag, was er alleen maar een gevoel van gemis. Ik moest wel een beetje in de auto hangen, want anders kon ik Rhi haar gezicht niet goed zien. Buiten was het al lang donker, het schijnsel van de lantaarnpalen viel op haar gezicht, waardoor ik haar lichte ogen nog net kon onderscheiden van de rest. “Het gaat goed.” Het ging goed. Voor het grootste gedeelte! “En voor hetgeen dat het niet goed gaat, kun jij mij helpen?” Dat kon ze echt! Door had ik me toch wel deels vervelend gevoeld. Ik had gemist en niet zo’n klein beetje ook. Het liesft opende ik de deur en trok ik haar tegen me aan. “Ik weet niet wat je van plan bent Hemmings.” Rhi deed afstandelijk! Iets wat ik niet zo leuk vond “Het leuk hebben! Dat kunnen we samen heel erg goed hebben, weet je nog? Of moet ik je geheugen een beetje opfrissen.” Ik leunde iets verder door haar het raam, zodat ik dichter bij haar kon komen. “Kom op Rhi, ik heb je gemist en ik weet zeker dat jij mij ook hebt gemist.” Ik probeerde het in de berichtjes niet te vaak te zeggen, anders kwam het behoorlijk wanhopig over. Ik wilde dat we met elkaar konden blijven praten en dat ging niet als ik haar telkens vertelde hoeveel ik haar miste. Iets wat ik zeker deed. Op de avonden op tour, waarop ik normaal Rhi had gehad om me dicht tegen me aan te trekken, had ik haar toch wel echt gemist. Nu hadden we misschien iets om er tegen te doen, voor één avond konden we alles wel even aan de kant zetten. “Een avondje Rhi. Je kunt zelf toch niet ontkennen dat je ons mist?” “Luke.” Rhi haar stem klonk heel erg duidelijk, maar ik wilde niet dat ze de volgende woorden uitsprak, want op deze manier zouden ze niet heel erg veel goeds uitkomen. Terwijl ik dat wel wilde. “Kom op Rhi.” Het voelde niet goed, als een afwijzing. Jammer genoeg had ik ook niet heel erg veel tijd meer, want Edyn kwam er aan lopen met Michael, wat betekende dat ze misschien wel weg zouden gaan. “Je kan hier blijven toch?” Vroeg ik daarom aan Rhi. Ik vond dat ze hier kon blijven, ze kon zelfs blijven slapen als ze dat wilde. Het maakte ook niet uit, ze was hier nu en ik zou haar niet zomaar laten gaan. “Je bent dronken Hemmings.” Ik haalde mijn schouders op, dat kon ik niet ontkennen. “Dat heeft je nooit eerder iets uitgemaakt?” De eerste keer dat we seks hadden gehad met elkaar was ik ook niet heel erg nuchter meer geweest, dronken was een groot woord. Daar was echter wel alles mee begonnen, met drank. Dus we konden er wel voor zorgen dat het leuk werd!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Luke wist waarschijnlijk niet hoe moeilijk het was om me nu afstandelijk op te stellen en hem te weigeren. Een paar maanden geleden had ik het zo gedaan. Sterker nog, in maart hadden we nog meerdere keren seks gehad. Zo hadden we onze ruzie opgelost, die was gegaan over het feit dat ik me tijdens elke show terug had getrokken en nog nauwelijks naar Luke had geluisterd, omdat ik het niet leuk had gevonden dat de nummers over mij waren gegaan. Om al die gevoelens maar te ontwijken, waren we in bed beland. Ik had er nooit tegen willen zeggen en ook nu was er iets in mijn hoofd die het goed probeerde te praten dat ik de auto uit wilde stappen om met hem mee te gaan, maar ik wist dat het niet kon. Daarom probeerde ik me zo afstandelijk mogelijk op te stellen. Ik kon niet mee met Luke. Hoe graag hij dat misschien ook wilde. ‘Nu maakt het me wel iets uit.’ Luke was niet een beetje dronken, hij was fucking dronken. In onze relatie had het me niks uit gemaakt. Meestal omdat ik met hem mee had gedronken en we beiden niet meer helder na hadden kunnen denken. Nu was ik compleet nuchter. Ik kon nu niet de auto uitstappen en met Luke mee naar binnen? Er was misschien wel een deel van me dat het wel wilde. Natuurlijk. Het was Luke. Seks was nooit ons probleem geweest en ik wist dat we het voor een uurtje heel leuk zouden kunnen hebben met elkaar, maar wat betekende dat? Helemaal niks. Het was niet goed om dit patroon in stand te houden, want dat was het. Elkaar dronken opbellen of sms-en, voor even doen alsof het goed was en de rest van alle problemen er niet waren. Dat konden we niet meer doen. We hoorden het niet te doen. ‘Kom gewoon binnen voor één drankje,’ smeekte Luke, terwijl hij met zijn vinger op mijn arm tikte. Ik schudde mijn hoofd. ‘Je weet dat ik probeer niet teveel te drinken.’ Nuchtere Luke wist dat. Dronken Luke waarschijnlijk niet. ‘En ik moet rijden zodat Edyn bij Michael achterin kan zitten, om hem in de gaten te houden.’ Ik gebaarde achter me, waar Edyn druk bezig was om Michael in de auto te krijgen. Het ging niet heel soepel en vooral onder luid protest van Michael. Dat beloofde nog wat voor de weg naar huis. ‘Ik kan er toch op letten dat je niet teveel drinkt?’ opperde Luke, wat echt fucking dom klonk uit zijn mond, aangezien het gepaard ging met een behoorlijke walm aan alcohol. ‘Ik ga niet met je mee naar binnen, Luke.’ Ik hoopte dat het duidelijk was, dat hij het snapte. Ik hoorde de autodeur dichtslaan en ik keek naar achteren. Michael zat in de auto en ook Edyn was binnen. Michael leek te zoeken naar een manier waarop hij het beste kon liggen, wat blijkbaar betekende dat hij half over Edyn moest hangen om dat te kunnen doen. ‘Ik ga de auto starten, Luke. Ga naar binnen, zoek Ashton.’ Ik haalde mijn schouders op. Ashton was misschien een fucking ass, maar hij was er wel voor Luke geweest en dat zou hij nu vast ook doen. Ik drukte op de startknop van Edyn haar auto, waardoor de motor aansloeg. ‘Nee, Rhi! Wacht nou!’ zei Luke, nog altijd hangend in het raam. Ik zuchtte en schudde mijn hoofd. 'Ga gewoon naar binnen, Luke. Ik ga wegrijden,’ waarschuwde ik hem. Ik wilde hem geen pijn doen, dus ik gaf hem nu de kans om achteruit te stappen en ons weg te laten rijden. ‘Rhi, alsjeblieft…’ Ik schudde opnieuw mijn hoofd en reed voorzichtig naar achteren, aangezien ik van de oprit af moest om op de weg te komen en ik niet kon keren door de drukte. Ik draaide de auto op de straat en probeerde te negeren dat Luke nog altijd op de oprit stond, behoorlijk verslagen.

Michael.
Ik kon me niet herinneren dat de weg van binnen naar buiten ooit zo lang was geweest. Het leek wel alsof Ashton zijn oprit opeens magisch verplaatst was, of dat Edyn de auto heel ver weg had geparkeerd. Daarnaast was het ook nog eens onmogelijk geweest om in de auto te komen. Alsof het gat iedere keer kleiner was geworden! Edyn had me niet geloofd. Ik wist niet hoe ze het had gedaan, maar we zaten nu toch echt in de auto. Ik probeerde Luke en Rhi te negeren, omdat het niet klonk als een gesprek waar ik deel aan moest nemen. Als het wel zo was, zou Edyn dat wel zeggen. Ik draaide me een paar keer om en probeerde te gaan liggen. Dat had Edyn gezegd. Ze had gezegd dat ik in de auto kon liggen. Uiteindelijk lag ik met mijn hoofd op Edyn haar schoot en met mijn benen opgetrokken op de bank. Het lag nog steeds niet helemaal lekker. Daarom probeerde ik mijn benen iets te draaien. Buiten zag ik dat de lampen aan ons voorbij gingen. ‘Bewegen we?’ vroeg ik aan Edyn, die knikte. Die leek echter gefocust te zijn op degene die voorin zat. Rhi! ‘Gaat het goed met je, Rhi?’ hoorde ik Edyn vragen, maar volgens mij reageerde Rhi er niet op. Ze wuifde alleen maar met haar hand. Iets wat ze niet echt moest doen, want ze moest rijden! Dat deed je met twee handen en niet met één. Misschien wilde Rhi wel geen antwoord geven op Edyn haar vraag, maar dat was onbeleefd. Het was ook onbeleefd dat ze Luke daar zo had laten staan, maar eigenlijk was ik wel blij dat ze dat had besloten. ‘Het is beter dat ze niet mee is gegaan met Luke. Hij denkt misschien dat hij het nodig heeft, maar hij wil gewoon weer met iemand ontbijten en hij wil terug naar de plek voordat hij al die liedjes heeft geschreven, maar de waarheid is dat hij die liedjes alleen maar heeft geschreven omdat hij op die plek zat.’ Luke had het daar net nog over gehad! Je zou denken dat hij er wel van zou hebben geleerd, dat hij in zag dat het gewoon niet meer kon en dat Rhi niet goed was voor hem. Rhi leek dat in te zien, want ze was weg gereden van hem! Ik keek op naar Edyn. Ik had best vaak over haar gepraat vanavond. Niet in alle stukjes of alle liedjes. De meeste liedjes gingen juist over Rhi. Luke had ook over haar gepraat. Maar er waren stukken waar ik het over Edyn had gehad. Ik stak mijn hand uit naar haar gezicht, zodat ik over haar wang kon gaan. ‘Ik houd van je. Je bent zo mooi.’ Ze was heel erg mooi! Alles aan haar. Zelfs nu ik op haar schoot lag, was ze nog mooi. Er was gewoon niks aan haar wat niet mooi was. ‘Ik houd ook van jou, Mikey,’ zei Edyn terug, waarom ik glimlachte. Daar zou ik echt nooit moe van worden. Al was ik wel moe. Heel erg moe zelfs! Daarom sloot ik ook mijn ogen, want heel gek voelde terwijl we aan het rijden waren. Een tijdje ging het goed, maar opeens maakte Rhi zomaar een bocht! Ik opende mijn ogen en schreeuwde. Nog geen seconde later stonden we stil. ‘Wat is er?!’ vroeg Rhi. ‘Waarom stoppen we?’ vroeg ik terug. Dat sloeg nergens op! ‘Damnit, Michael! Ik dacht dat er iets aan de hand was!’ Ze klonk erg boos. Was ze boos? Ik keek op naar Edyn. ‘Ik snap het niet,’ zei ik dan ook tegen haar. Ik had toch niks gedaan? Ze was vast boos op Luke. Of op haarzelf. Eén van die twee. ‘Er valt niks te snappen. Schreeuw gewoon niet door de fucking auto alsof we ieder moment worden geraakt door iets,’ snauwde Rhi. ‘Sorry?’ mompelde ik, waarna ik me omdraaide, zodat ik niet meer naar voren kijken. Alleen nog maar naar Edyn. Dat was beter.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Het was echt een lange tijd geleden, zo voelde het in ieder geval. Amsterdam. Dat was wanneer ik Rhi voor het laatst had gezien. Ik wist nog maar al te goed hoe we samen op het vliegveld hadden gestaan. De laatste woorden die ik naar haar had gefluisterd. Hoeveel ik haar zou gaan missen en dat ik het jammer vond dat het op deze manier was gelopen. Zo voelde ik me nu ook. Er gierde genoeg alcohol door mijn lichaam, maar ik wist nog maar al te goed wat ik toen had gevoeld, wat ik nu voelde. Ik miste Rhi. Ik had in de filmpjes die we op hadden genomen wel geprobeerd om zo veel mogelijk van Rhi weg te blijven. Toch was het wel ter sprake gekomen. Iets wat niet gek was, een groot deel van de nummers wanneer ik mee had geschreven, waren er op deze manier uit gekomen omdat ik aan Rhi had gedacht! Dan was het raar om haar hier ineens te zien! Al was het niet voor lang. Ik probeerde haar nog wel te laten blijven, maar ze leek niet heel erg veel op die woorden te doen. Iets wat vreselijk voelde. Ik wist dat we niet meer bij elkaar waren, maar er zaten nog wel gevoelens? Een afwijzing was dan nooit fijn. Het was alsof mijn hart er uit werd gerukt en er nog eens goed op werd gestampt. Alsof ze weer helemaal weg was uit mijn leven. Op het moment kon ik me ook even niet bedenken dat het misschien wel anders was. Dat we de afgelopen tijd met elkaar hadden gesproken, kwam niet eens in me op. Ik wist niet hoe snel ik naar binnen moest komen. Ver weg van de plek waar Rhi net nog in de auto had gezeten en waar nu een vreselijke leegte achter was gebleven. Een leegte die te vergelijken was met die ik in mijn hart voelde. Ik wist even niet wat ik moest doen. De woorden van Rhi spookten nog wel door mijn hoofd, opzoek naar Ashton. Iets wat best goed zou kunnen. Hij had het echter vast naar zijn zin. Door hem was dit hele feestje op poten gezet. Ik zou nu niet naar binnen kunnen stormen om hem vervolgens te storen, in wat de fuck hij ook aan het doen was. Daarom liet ik me op de trap zakken. Ik wist echt niet wat ik anders moest doen. Ik wilde hier weg, maar dat ging ook niet zomaar. Ik had het liefst bij Eddy in de auto gestapt, maar daar was Rhi ook geweest en nu waren ze allebei al weg?! Ik voelde het koude steen onder me en liet mijn handen er op rusten, zodat ik wat naar achteren kon leunen. Niemand had ooit verteld dat liefde op deze manier kon voelen. Natuurlijk waren er wel verhalen van mensen die uit elkaar waren gegaan. Die leken echter niets te zijn bij hetgeen wat ik voelde. Alsof mijn hart er keer op keer uit werd getrokken. Ik schrok op van een hand die ik op mijn schouder voelde. “Luke, gaat het buddy?” Het lacherige gezicht van Ashton was ik de hele avond had gezien, was veranderd naar een behoorlijke serieuze blik. Ik haalde mijn schouders op, al moest ik wel echt mijn best doen om tranen in te houden. “Rhi was hier.” gaf ik als uitleg. Ik wist niet wat ik verder nog moest zeggen. Dat ze me af had gewezen? Dat was wel duidelijk, want anders was ze hier wel gebleven. Ik voelde een arm om me heen, die ik op het moment ook wel echt kon gebruiken. Ik leunde met mijn hoofd tegen de schouder van Ashton aan. “Ik had nooit gedacht dat ik ooit op zo’n shitty punt in mijn leven zou komen.” Niemand verwachtte dat? Ik had me vorig jaar echt shit gevoeld en het was wel weer beter gegaan. Dat shit gevoel kwam nu echter net zo hard weer terug. “Je moet jezelf geluk gunnen Luke, iets wat je niet gaat krijgen met Rhi.” De woorden waren hard, maar ik wist ergens diep van binnen wel dat ze waar waren.

Edyn.
Zo te zien had Michael het wel leuk gehad vanavond. Het was echt niet erg om zo nu en dan even los te gaan. Ook niet als daar drank bij kwam kijken. Er was best wel veel doorheen gegaan, dat was wel te zien. Morgen zou Michael zich vast niet lekker voelen. Het viel nog mee dat het nu wel ging. Dat kon ook nog wel eens iets anders zijn, misselijkheid, hoofdpijn al die dingen konden nog wel eens voorkomen als je te veel had gedronken. Michael was wel heel erg moe, dus ik vond het ook niet erg dat hij even bleef liggen. Ik had zijn pet van zijn hoofd afgehaald, zodat ik zachtjes door zijn haar heen kon gaan. Het was vast wel geruststellend om te weten dat ik er was om voor hem te zorgen. Iets wat ik ook echt wel zou gaan doen. “Het is niet erg Mikey.” Fluisterde ik zachtjes. Ik was ook wel even geschrokken omdat Michael had geschreeuwd, maar hij had het gewoon een beetje eng gevonden dat we ineens hadden bewogen. Iets wat ook helemaal niet zo gek weg, aangezien hij lag en geen idee had waar we naar toe gingen. Gelukkig had Michael zich omgedraaid, waardoor het misschien wat minder eng werd. Ik streek even langs zijn wangen, waar zijn baard zachtjes tegen mijn vingers prikte, waardoor ik zachtjes moest lachen. Ik zag Michael zielig opkijken, zoals Pixie soms kon kijken als ik om hem moest lachen. “Ik lachte je niet uit. Het voelt fijn.” Ik wilde niet dat Michael zich slecht voelde, ik was hem niet aan het uitlachen. Gelukkig vond hij dat genoeg “Als we thuis zijn, wil je dan, je weet wel wat.” “Weet wel wat?” vroeg ik, omdat ik echt geen idee had waar Michael het over had. Het leek me het beste als hij gewoon lekker op bed ging liggen! Dan moesten we hem wel eerst naar boven zien te krijgen, want het lopen was nog niet zo heel erg goed gegaan. “Wat wat?” Vroeg Michael, hij keek echt heel erg heel erg verward, maar ik snapte het nu ook echt niet meer. Hij was begonnen met iets en ik snapte niet wat hij bedoelde! “Seks!” Bracht Rhi uit, waardoor ik even via de spiegel naar haar keek. Ze leek het heel erg zeker te weten dat het daar over ging. “Natuurlijk Mikey.” Voor mij hoefde hij er niet zo om te vragen. We konden er niet echt mee over praten, want de auto kwam tot stilstand. “God ik ben nog nooit zo blij geweest om thuis te zijn.” Rhi stapte uit en gooide de deur behoorlijk hard dicht, iets waarvan ik zelf een beetje schrok. “Ik moet gaan rijden Mikey.” Want anders kwamen we niet thuis. Het leek me niet heel erg slim om bij mijn ouders te geven, zeker als Michael zich nog slecht zou gaan voelen. Dan zou hij iedereen wakker houden en nu zouden we al mensen wakker maken. Ik voelde de armen van Michael om mijn middel. “Nee.” Ik moest er wel om lachen, maar het was wel echt nodig om naar buiten te gaan, want anders kwam ik nooit terug. Ik leunde iets voorover, zodat ik hem een kus op zijn voorhoofd te geven. “Eventjes, dan zijn we thuis.” Ik maakte Michael zijn armen los, zodat ik voorzichtig naar buiten kon stappen. Ik liep nog naar Rhi, die ondertussen al bij de voordeur was. “Dankjewel dat je hebt gereden Rhi.” Ik sloeg mijn armen om haar heen. “Ik hoop dat het een beetje met je gaat.” Ik wist dat ze niet veel over Luke wilde praten, dat hoefde ook niet. Ik had echter wel gezien dat het niet helemaal was gegaan zoals ze had verwacht. Volgens mij had ze niet gedacht dat ze Luke zou zien. Iets waar ik ook niet meteen vanuit was gegaan. “Als er iets is, moet je bellen he?” Ik gaf haar nog een kus op haar wang, voordat ik haar los liet en richting de auto liep. “Slaap lekker!” Ik stapte de auto in en keek naar Michael, die weer anders was gaan liggen. “Ik ga de auto weer starten, niet schrikken.”

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Doordat Edyn de auto uit was gegaan, had ik achterin nog meer ruimte. Ik was op mijn rug gaan liggen en had gewacht totdat Edyn weer terug was gekomen. Ze had nog even afscheid willen nemen van Rhi. Ondertussen had ik bedenkelijk naar het dak gekeken. In Edyn haar vorige auto had ze heel vaak het dak er af gehaald, zodat we hadden kunnen whoo’en! Dat was best leuk geweest. Voorzichtig bracht ik mijn voeten omhoog, zodat ik tegen het dak aan kon drukken met mijn voeten. Daardoor ging het vast wel omhoog! Dat gebeurde echter niet! Toen ik Edyn aan hoorde komen, trok ik snel mijn voeten terug. Edyn ging voorin zitten, wat ik een stuk minder leuk vond! Het moest echter wel, want deze auto kon nog niet uit zichzelf rijden. Terwijl er wel andere auto’s waren die dat wel konden! ‘Oké,’ zei ik tegen Edyn, die me waarschuwde dat ze weer ging rijden. Zodra ze weer was gaan rijden, kwam ik voorzichtig overeind. Ik moest me wel vasthouden aan de stoel voor me, zodat ik niet om zou vallen. Het voelde alsof we constant over hobbels aan het heen rijden waren! Ik keek naar het dak boven me en drukte er met mijn handen tegen aan. Hij ging weer niet open! ‘Edyn, je auto is kapot,’ deelde ik aan haar mee. Ik legde mijn armen over haar stoel heen, zodat mijn vingerstoppen op haar armen kwamen te liggen. ‘Wat is er kapot?’ vroeg Edyn. Ik wees naar het dak. ‘Het dak gaat niet open. Ik wil whoo’en!’ Ik drukte met één hand nog eens tegen het dak. Hij moest toch een keer open kunnen? Dat hoorde gewoon! Alle auto’s hadden een dak die open konden. Mijn auto kon dat ook? Dus die van Edyn moest dat ook kunnen. ‘Het dak kan wel open, maar niet zoals bij mijn vorige auto,’ legde Edyn uit. ‘Maar we kunnen een andere keer whoo’en, Mikey. Het is beter als je nu rustig blijft zitten.’ ‘Maar whoo…’ zei ik beteuterd, terwijl ik mijn handen in de lucht gooide ter demonstratie. Edyn zei echter dat het niet mocht en ze gaf me via de achteruitkijkspiegel wel een blik, die volgens mij betekende dat het echt niet zou gebeuren. Daarom leunde ik maar weer naar voren, zodat ik mijn armen om die van haar kon laten rusten en mijn kin op de stoel van Edyn. Ik tikte met mijn vingers op Edyn haar arm, in geen specifiek ritme of deuntje. ‘Vertel me een verhaal,’ zei ik na een tijdje tegen Edyn. ‘Ik wil een verhaal horen.’ Ik had de hele avond al gepraat! Net zoals de rest. Ik had nog niks van Edyn kunnen horen, dus nu was het tijd dat zij mij een verhaal zou vertellen! ‘Oh, dat is waar ook! Dat wilde ik je nog vertellen!’ zei Edyn, wat vast betekende dat ze iets had gevonden. ‘Ik was toch van de week bij Frankie, met de hondjes? We hebben gewandeld over de campus en het was heel gezellig?’ Ik knikte. Edyn had inderdaad verteld dat ze bij Frankie was geweest. Ik had niet echt geweten wat ik er van had moeten vinden. Ik had het niet fijn gevonden als Frankie bij ons thuis was gekomen, dus Edyn was daar naar toe gegaan! Maar volgens mij had ze het wel gezellig gehad. ‘Wat is er met Frankie?’ vroeg ik aan Edyn, want volgens mij ging het daar over. ‘Frankie heeft een hele vieze huisgenoot! Ze laat zelfs sokken aan de deur hangen, aan de buitenkant van de kamer! Dat is toch vies, Mikey?! En Frankie wilde echt niet dat we naar binnen zouden gaan, dus volgens mij was het ook heel vies binnen!’ zei Edyn verontwaardigd. Ik schoot in de lach. Die sok hing er niet omdat de huisgenoot zo vies was. Of misschien ook wel, maar andere vieze dingen dan dat Edyn bedoelde! ‘Oh, Edyn,’ zei ik lachend, waarna ik over haar arm streek. ‘Zo onschuldig.’ Volgens mij wist ze het echt niet! ‘Frankie’s huisgenoot houdt van andere vieze dingen. Maybe she likes it dirty like that,’ zei ik tegen Edyn, waarna ik een gezicht trok. Edyn leek echter niet te snappen waar ik op doelde. ‘De sok betekent dat haar huisgenoot seks heeft met iemand en dat Frankie niet binnen mag komen. Het is een universele code.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik kon wel merken dat Michael behoorlijk wat te drinken had gehad, maar ergens vond ik het ook wel weer heel erg lief. Ik vond het wel fijn om zijn handen over mijn armen te voelen gaan, dat betekende dat het nog goed met hem ging. Hij kon gewoon zitten. Wat betekende dat het redelijk ging. “Wat?!” Bracht ik verbaasd uit toen Michael vertelde dat de sok er niet had gehangen omdat het kamergenootje van Frankie vies was geweest, niet op die manier in ieder geval. Het had er gehangen omdat ze seks hadden gehad! “Dat is nog erger! Dat is haar kamer, daar kunnen andere mensen toch niet zomaar seks hebben?” Ik snapte wel dat het niet alleen de kamer van Frankie was, maar dat een deel van de kamer ook van het meisje was. Toch was dat heel erg raar. Ik had ook wel eens kamers gedeeld met mijn zusjes, dan was ik daar echt niet naar toe gegaan met een jongen. Zoiets hoorde je dan gewoon niet te doen. Michael was vorig jaar best wel boos geworden omdat Rhi en Luke seks hadden willen hebben in ons bed. Iets wat ik ook gewoon niet netjes vond! Ik zou er wel een keer met Frankie over praten. Als ze wilde mocht ze wel bij ons slapen. Ik wist dat Michael het niet heel erg leuk zou vinden, hij was behoorlijk duidelijk geweest over het feit dat hij niet wilde dat Frankie bij ons over de vloer kwam. “Het is zielig!” Bracht ik nog maar een keer uit. Ten teken dat Michael er echt over na moest denken of Frankie bij ons mocht komen. Van mij mocht ze dat zeker. Ik begon haar steeds leuker te vinden. “Seks hebben is toch niet zielig?!” Ik schudde mijn hoofd, maar dat betekende ik ook helemaal niet! Het was niet zielig voor het kamergenootje, maar wel voor Frankie! Het duurde ongeveer een kwartiertje voordat we thuis waren. In die tijd hadden we nog even gepraat over Frankie. Ik had echter ook wel even willen weten hoe het vanavond was geweest. Of Michael het een beetje leuk had gehad. Zo te horen was het wel het geval. Ik had een deel van de nummers al wel gehoord, zeker de nummers waar Michael iets meer waarde aan hechtte, of waarvan hij zei dat ze hem aan mij deden denken. Dat soort dingen waren toch wel fijn om even te horen. Ik vond het best jammer dat ze nu tijdens de tour niet alles konden spelen, maar dat kwam misschien later wel een keer. Ik parkeerde de auto zo ver mogelijk naar voren op de oprit, dan hoefde Michael niet zo ver te lopen. Ik stapte uit, zodat ik Michael naar binnen kon helpen. “Kom Michael, we zijn er, je kunt zo slapen.” Hij had een paar keer gezegd hoe moe hij was. Het was wel belangrijk dat hij eerst goed wat water zou drinken, dan zou het morgen wat minder erg zijn met de hoofdpijn en misselijkheid. “Ga maar vast naar boven, ik kom ook zo.” zei ik, terwijl ik de deur voor Michael open maakte. We werden begroet door de hondjes. Ik had ze uitgelaten voordat ik met Rhi weg was gegaan, dat hoefde nu gelukkig niet meer. Michael hield zich vast aan de trapleuning en trok zichzelf naar boven, iets waarom ik best moest lachen. Loulou volgde hem al snel, om te kijken of alles wel goed ging natuurlijk! Ik liep door naar de keuken, waar Pixie ook naar toe huppelde. “Jullie willen natuurlijk nog iets lekkers voor het slapen gaan.” Ik schonk eerst een groot glas vol met water en pakte een strip met asprines, voordat ik voor de diertjes wat snoepjes in mijn broekzak stak. Vervolgens pakte ik Pixie op en deed ik alle lichten beneden uit. Ik liep naar boven, waar ik Michael eigenlijk in bed verwachten. Hij zat echter op de grond. Iets wat me deed denken aan het feit dat hij ook op de stoep had willen gaan zitten. Zo kreeg ik hem natuurlijk nooit in bed. “Kom op Loulou, sushi!” Ik snapte niet waar Michael het over had. Ik zette Pixie maar op het bed en keek naar over de rug van Michael heen. “Sushi! Je kan het, sushi!” Ik zag hoe Loulou haarzelf in een dekentje wikkelde waar ze op lag. “Mikey! Dat is echt super schattig! Heb jij haar dit geleerd?!” Ik ging iets door mijn knieën, zodat ik mijn armen om Michael heen kon slaan. Dit was echt heel erg leuk om te zien! “Kan ze het nog een keer doen?”

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
7 juni (:
~
Frankie.
Ik had echt niet verwacht dat ik na het concert nog veel van Edyn zou horen. Dat was echter wel gebeurd! Ze had heel graag af willen spreken. Met de hondjes wandelen, waar we het al over hadden gehad. Ze was naar de campus gekomen en we hadden de hele middag gewandeld met Pixie en Loulou, terwijl we over van alles en nog wat hadden gepraat! We hadden het zelfs gehad over de fans van Michael. Edyn was de eerste geweest die een foto van ons drietjes online had gezet, waardoor ik dat ook wel had gedurfd. Zodra ik echter mijn foto op mijn Instagram had geplaatst, had iedereen iets van me gewild! Er waren honderden reacties op geplaatst, misschien wel duizenden. Iedere keer als ik mijn telefoon had gepakt, had ik wel gezien dat iemand me een verzoek voor een berichtje had gestuurd, omdat ze iets van me hadden willen weten. Met name hoe ik het zo ver had weten te krijgen dat ik met Michael en Edyn op de foto was geweest en hoe ik backstage was gekomen. Uit paniek had ik mijn account meteen privé gemaakt en had ik alle verzoeken genegeerd. Ik had echt niet geweten wat ik had moeten doen! Blijkbaar hadden mensen van mijn profiel kunnen halen dat ik een fan was geweest. Anderen hadden beweerd me te hebben gezien bij de show in Los Angeles en ze hadden beschreven hoe ik de hele avond aan Edyn had gehangen. Er waren zelfs mensen die riepen dat ik Edyn had gedwongen om me backstage mee te nemen. Niks daarvan was waar! Edyn had mij meegenomen, net zoals dat zij degene was geweest die een ijsje had willen halen! Edyn had het allemaal heel vervelend voor me gevonden en ze had me verteld hoe het voor haar was geweest, toen haar relatie met Michael net bekend was geweest. Ze had me verteld over wat Michael haar aan had geraden. Reacties konden uit worden gezet, zodat mensen niks konden plaatsen. Je kon bepaalde foto’s voor jezelf houden, anderen kon je wel plaatsen. Ik had me voorgenomen om niet zo snel iets te plaatsen, ook niet van mij en Edyn. Zelfs toen ik een filmpje van Loulou had geplaatst op mijn story, hadden mensen het gerepost en hadden ze kunnen achterhalen dat ik bij Edyn was geweest! Het was een behoorlijk verwarrende situatie, maar Edyn was er erg behulpzaam in geweest. We hadden nog een aantal keer afgesproken, terwijl Michael weer op reis was geweest naar Australië en Zuid-Amerika. Ondertussen had Michael volgens mij wel door dat ik alleen maar een vriendschap met Edyn wilde opbouwen en verder niks, want ze hadden me uitgenodigd om te komen eten! Bij hen thuis! Edyn had eerst gezegd dat Michael dat liever niet had gewild, maar nu mocht het wel. Toen ik daar aan was gekomen, was Edyn druk bezig geweest met het koken. Alsof ze voor veel meer mensen aan het koken was dan drie! Ik had een tijdje bij Michael gezeten, die had gegamed. Hij had me een aantal dingen laten zien in Fortnite en hij had me zelfs eventjes laten spelen! Uiteindelijk waren zijn vrienden online gekomen en had ik hem maar gelaten. Ik was naar beneden gegaan, waar ik me vermaakt had met Loulou en Pixie. Ze waren zulke lieve hondjes! Ik had Edyn wel gevraagd of ik nog had kunnen helpen, maar ze had gezegd dat ik helemaal niks had hoeven doen en dat ik had moeten genieten van mijn vrije dag en van de hondjes. ‘Je bent zo lief met de hondjes! En ze zijn ook zo lief met jou!’ zei Edyn enthousiast, terwijl ze al iets klaarzette op tafel. Ik zat op de grond, met Pixie en Loulou bij me. Ik had Pixie vast en Loulou had haar snuit op mijn benen gelegd. ‘Petunia gaat je vast ook heel lief vinden. Ze houdt echt van knuffels.’ Edyn knielde eventjes bij ons neer, zodat ze haar hondjes kon aaien. Ondertussen snapte ik niet goed wat ze bedoelde. ‘Petunia?’ Petunia was de hond van Luke! Waarom zou ik die zien. ‘Ja, Luke neemt haar mee! En we eten met z’n viertjes, is dat niet leuk?!’ Edyn kwam weer overeind en liep de keuken in, terwijl ik nadacht over hetgeen wat ze zojuist had gezegd. Luke zou ook komen! Voor mijn gevoel was dat heel gek! We kenden elkaar helemaal niet. Misschien had Edyn hem wel verteld hoe ze mij had leren kennen en dacht hij dat ik echt een gekke fan was, waar hij vast niet mee samen wilde eten? Ik hoopte dat hij er anders over dacht, maar het bleef toch wel heel gek!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ondanks dat ik gek was op het touren, waren de momenten dat ik weer thuis kon komen, wel heel erg prettig. De afgelopen weken hadden we niet heel erg veel optredens gehad. Australië en vervolgens naar Zuid-Amerika, waarvan we gisteren thuis waren gekomen. Australië had me echt goed gedaan. De tijd dat ik echt thuis had kunnen zijn bij mijn ouders, was niet heel erg lang geweest, maar het waren wel de dagen die ik echt nodig had gehad. Na de ontmoeting met Rhi, op de avond dat we de filmpjes over het nieuwe album hadden opgenomen, had ik mezelf wel even goed toe moeten spreken. Hoe moeilijk het ook was, Rhi was iets in mijn leven waar ik nu een punt achter moest zeggen. De hoop op een relatie in ieder geval wel. Ik wist niet of we ooit echt vrienden konden worden, maar ik wist wel dat ik mijn best moest doen om mezelf over alles heen te zetten. Iets wat niet heel erg makkelijk was. Ondanks dat we niet heel erg ver hadden moeten vliegen om weer terug thuis te komen en we gisteravond naar het concert al meteen door hadden kunnen gaan, voelde ik het nu wel echt. Daarom was ik ook wel echt blij dat Edyn voor had gesteld of ik bij haar en Michael had kunnen komen eten. Edyn en ik waren niet echt altijd de beste vrienden geweest, ik had eigenlijk nooit mijn best gedaan om haar echt te leren kennen. De laatste tijd was dat wel iets meer geworden en ik merkte dat ik het wel echt heel erg gezellig met haar kon hebben. Ze was heel zorgzaam, iets wat iedereen misschien wel een beetje in hun leven nodig had. Dat was ook de reden dat ik er echt niet onderuit was gekomen om hier vanavond te eten, maar het was helemaal niet erg. Zeker niet omdat Petunia ook gewoon mee kon. Sommige mensen konden daar nog wel moeilijk over doen, maar bij Michael en Edyn liepen er genoeg dieren rond. Pixie en Loulou waren veel jonger dan Piggy, maar ze leken wel te weten wat ze wilde en waar ze haar niet mee lastig moesten vallen. Ik stapte uit de auto en liep naar de voordeur, waar ik aanbelde. Al snel hoorde ik het vrolijke geblaf van de twee verschillende honden. “Het is Luke met Petunia, jullie kunnen met haar spelen. Daar zijn jullie vast heel blij mee. Ja he?!” Hoorde ik Edyn aan de andere kant van de deur praten. Ze was echt een lieverd en ze deed wel echt haar best om er voor te zorgen dat iedereen het fijn had. Dat had ze ook gedaan toen ze mee was gegaan op tour. Zo had ze me in Italië een dag mee genomen om iets leuks te doen tijdens de Pasen, juist omdat ik zo met Rhi in mijn hoofd had gezeten. Het vrolijke gezicht van Edyn verscheen voor me. “Hoi Luke, het is echt leuk dat je er bent!” Ik voelde een paar armen om me heen en sloeg mijn armen ook even om Edyn. “En Petunia natuurlijk. Je kunt lekker spelen met de de rest, of juist lekker liggen als je wil. Ik heb al een plaatsje voor je op de bank gemaakt met kussentjes en een kleedje, want dat vindt je lekker he?” Dat was toch lief! Ik liep verder naar binnen, het was warm buiten. Hier binnen was het veel koeler. Ik liep achter Edyn aan naar de woonkamer, waar ik niet nog iemand had verwacht. Al wist ik eigenlijk al wel meteen wie het was. Frankie. Edyn had behoorlijk wat over haar gepraat toen we in Australië waren geweest. Ik had niet geweten dat ze hier vanavond ook zou zijn, maar het was niet erg. Als Edyn haar mocht, zou ze vast wel goed gezelschap zijn. “Dit is Frankie!” Ik stapte naar haar toe, om haar mijn hand te geven. Ik had het een en ander mee gekregen over hoe Edyn, Frankie had ontmoet. Het was voor een concert geweest en vervolgens had ze haar backstage genomen. Volgens mij had Michael er over getwijfeld, terwijl Ashton juist op haar af was gestapt. Dat leek nu echter allemaal achter ons te liggen. “Luke.” Stelde ik mezelf toch maar voor.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld