It's been a long, long time - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

It's been a long, long time

Account verwijderd

schreef:
Hij keek om toen hij een bekende stem hoorde en glimlachte tevreden toen hij Maggie aan zag komen. 'Goeiemorgen, ik hoop dat je wat hebt kunnen slapen en dat ik je niet heb wakker gemaakt. Ik heb proberen voorzichtig op te staan maar als ik wakker ben kan ik gewoon echt niet blijven liggen', zei hij zachtjes lachend. Hij nam het kopje aan. 'Bedankt', zei hij tevreden en hij nam alvast een slok, waarna hij weer even naar haar keek. 'Het weer is een stuk beter vandaag, ideaal om te gaan door het bos. We zouden in een paar uur tijd het kasteel wel moeten bereiken, als we er een goed tempo op nahouden', zei hij. Hij keek nog even rond, en nam even plaats op de grond. 'Ik ben benieuwd hoe we daar onthaald zullen worden. Ik denk dat we wel gaan moeten bewijzen dat we magiërs zijn aangezien mensen hier vluchten van het gewone volk. Ze zullen eerst wel willen zien wat we kunnen voor ze ons binnen gaan laten. Gelukkig is dat geen enkel probleem', zei Michael nog. Hij was wel benieuwd wat ze zouden aantreffen in het kasteel. Een vredige gemeenschap, dat zou het moeten zijn, afgeschermd van de buitenwereld. Hij hoopte dat ze er snel werk zouden krijgen, mensen zouden leren kennen en meer informatie zouden vinden over de splitsing. Dat zou allemaal wel wat tijd kosten maar toch hoopte hij dat het snel duidelijk zou worden of ze hier antwoorden zouden vinden of niet. Misschien waren ze hier wel voor niets gekomen, maar hij bleef hoopvol.

TheMedicine
Landelijke ster

theMedicine schreef:
Ze knikt en neemt nog een slok van haar water. "Ik heb wel geslapen hoor, wees maar niet bang. Ik snap het, normaal zou ik wel nog langer in mijn bed liggen, dat wordt hem dit keer niet," grinnikt ze en ze gaat dan op de grond zitten naast hem. "Mooi plekje is het, ik vond het gister in het donker al gaaf." Maggie knikt, het weer is inderdaad veel beter en het kasteel lijkt niet al te ver weg. Hopelijk komen ze daar aan zonder problemen onderweg. "We hebben al genoeg dingen laten verschijnen," ze wijst naar het stukje grond waar gister de bloemen op zijn gegroeid. Dingen laten verschijnen was vaak het makkelijkst, al liet ze vaak niet teveel dingen op dezelfde tijd verschijnen. De kans dat het dan fout zal gaan is een stuk groter.

"Oja," begint ze dan, "Ik had gisteravond een mandje gevonden in een kastje. Heb er wat eten in gedaan voor onderweg. Weten maar nooit of we iemand tegen gaan komen of iets, dan hoeven we niet stiekem magie te gebruiken." Het eten zou vast wel goed blijven tot ze bij het kasteel komen. Eigenlijk wou ze hier niet weg, het was hier wel leuk. Ze mist dingen uit haar tijd wel, maar alsnog heeft ze het enorm naar haar zin hier. "Ik zal me zo dan maar weer gaan omkleden, dan kunnen we denk ik gaan.”

@Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Hij knikte instemmend. Het leek hem een goed idee om zo snel mogelijk te vertrekken. Zo zouden ze ook snel aankomen, en dat was uiteindelijk waar ze hier voor waren. 'Ik zal hier wachten', zei hij terwijl hij al even in het mandje keek dat klaarstond. Het was goed buiten, en hij vond het dan ook geen probleem om hier te moeten wachten tot ze klaar zou zijn. Zijn gedachten gingen uit naar thuis. Hij had geen idee wat zijn broers nu zouden denken. Die zouden het vast ook raar vinden, wat er zo plots allemaal veranderd was, en het ergste vond hij nog dat ze nu niet wisten wat er met hem zou gebeuren. Misschien maakten ze zich wel reuze zorgen om hem, terwijl hij hier gewoon zat. Hij hoopte maar dat hij snel terug kon om hen te laten weten dat alles goed met hem ging, dat ze zich geen zorgen moesten maken en dat hij het wel zou redden. Hierna moet hij dan ook meteen aan het kasteel denken. Het klonk voor hem als een goede plek waar ze veilig zouden zijn, maar ze moesten wel zorgen dat mensen daar er niet achter kwamen dat ze uit een andere tijd kwamen, want dan zou het opeens wel eens een stuk minder veilig kunnen worden, en dat wou hij liever vermijden. Zowel voor zichzelf als voor Maggie, die hij ergens toch wel wou beschermen voor wat er zou kunnen mislopen. Hij zag het als zijn taak om ervoor te zorgen dat ze veilig was. Het was zijn opdracht om naar hier te komen met haar, en dus ook om ervoor te zorgen dat ze beide gewoon weer veilig terug naar huis zouden keren. Hij schudt de gedachten van zich af en zucht even. Het zou wel goed komen, dat moest.

TheMedicine
Landelijke ster

theMedicine schreef:
Het is nog vroeg gelukkig, hoe laat het precies is kan Maggie zo niet zeggen. De zon schijnt al wel lekker en de plek zag er nog magischer uit. Ze knikt naar Michael en draait zich om om naar binnen te lopen. Buiten het feit dat ze niet in haar eigen huis zit, vindt ze deze plek toch best leuk. Ouderwets en geen technologie. Nu ze er zo over na denkt mist ze die dingen toch wel, maar het had erger gekund. Ze hoopt maar dat haar ouders niet al te bezorgd waren. Ze hebben haar alles geleerd over de magie, ze weet net zoveel als hen. Natuurlijk heeft ze niet evenveel ervaring ermee, maar ze kan haarzelf toch wel redden uit een paar situaties.

Hopelijk ging er niks al te extreem gebeuren. Lichte wonden beter maken lukt haar wel, ook dingen laten verschijnen is makkelijk en dan weet ze ook wel het een of andere over drankjes maken, maar buiten dat heeft ze vrij weinig oefening gehad. Met een knip in haar vingers draagt ze weer haar oude kleding. Koud zal het niet worden, dus een jas of cape is niet nodig. Ondanks dat ze een korset aan had over de laagjes van het shirt en de rok, zat het helemaal niet zo erg. Misschien ging ze maar meer lange jurken dragen als ze terug in haar eigen tijd komt. Ze bekijkt de situatie optimistisch, ze komen wel terug. Michael en Maggie. En hopelijk met nieuws waar ze iets aan hebben. Ze kijkt rond het huisje, niks achtergelaten dat hier niet hoort? Ze schudt haar hoofd en loopt dan naar buiten. "Ik ben klaar hoor!"

@Mararosa

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld