Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - War Anthem

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:

WARNING; geweld enz
niet reageren als lezer zijnde aub

Do not be fooled by her beauty, it can be dangerous

Danil Sergei Kowalczyk / 'Bloodhound' ~ 23 y/o ~ Sheriff's son/co-operator

Shoutout naar isa voor de hulp x

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:

Arabella Chanice Mulligan ~ 20 y/o ~ WIP

Her hair is raven, his is innocent black.
Some people say that there will always hide a devil
Within her soul
Is it now too late to take some words back?

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:
Onschuldig. Zo stond ze er bij, gepaard aan het dode lijk dat voor haar lichaam neergevallen was. Het rode bloedspoor rondom de ledematen waren haar niet ontgaan, het scheelde niet veel of er zat ook wat van de rode vloeistof op haar mat zwarte laarzen. Door de recente aanval was de bloeding nog niet opgehouden, verse milliliters bloed bedekte de stenen straattegels, gepaard met het zure regenwater wat het waterig maakte. De regen was enkel in haar voordeel, het zorgde er namelijk voor dat het bloed sneller zou wegspoelen zodat de plaats van het delict niet herkenbaar meer was.
Een zuchtje wind had haar haren door de wind doen wapperen. Ze wist dat het tijd was om er weer vandoor te gaan, het was immers te riskant om uren te blijven staren naar het tafereel wat zich een paar minuten geleden afgespeeld had. Het was een rode capuchon die ze over haar hoofd trok om de helft van haar gezicht als onherkenbaar te maken. Een mantel van zijden had de rest van haar lichaam bekleed. Mochten camerabeelden haar hadden gepakt dan waren haar kenmerken moeilijk vast te leggen. Je kon enkel haar postuur vastleggen en een schatting maken van haar lengte die ongeveer op 1.70 neerkwam. Haar paar zwarte laarzen tot ongeveer onder een kniehoogte hadden haar outfit afgemaakt, gepaard met een vuurgeweer die zich normaal als stel er in bevonden. Een van de twee had ze nog in haar hand vastgehouden, om er zeker van te zijn dat als het het geval was dat iemand haar betrapte ze die persoon altijd een stapje voor kon zijn.
Er waren niet veel minuten verstreken totdat het geluid van het loeien van een sirene zich telkens verhoogde, dit was het sein voor haar om zich uit de voeten te maken. Een paar vertrouwde handelingen die ze al vaker uitgevoerd had kostte het haar om de glock terug te laten glijden in haar laars die daar speciaal voor bedoeld was. Het gekletter van een stel voeten was in de neergevallen regenplassen te horen wanneer ze een sprint had ingezet om de steeg te verlaten, en haar zwarte gedaante in het niets verdween.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Uitgeteld. Het was een gevoel waarmee Danil dagelijks te kampen had als agent zijnde. Nonchalant en met gesloten ogen zat hij op de bijrijders stoel, met zijn hoofd leunend tegen het raampje naast hem. Regendruppels, die met bakken uit de donkere hemel vielen, tikten alsmaar door tegen het glas. Het gekletter hield hem wakker, weerhield hem om zijn baan te wagen richting zijn favoriete locatie genaamd dromenland. Hij besefte echter wel dat het uitsluitend was tijdens zijn werkuren, al helemaal met zijn vader in de buurt. Als agent en eventuele toekomstige sheriff moest Danil alert blijven.
Sinds hij het vervelend geluid van vallende regen niet kon uitstaan, zette hij de radio iets luider.
"-was found in Gasoline Alley." Het waren een stel woorden die Danil compleet bij helderheid brachten, evenals zijn vader naast hem achter het stuur. Desondanks het de enige informatie was die ze tot nu toe verstaan hadden, wisten ze beiden wat het betekende.
“It's about a woman around the age of twenty-five. The perpetrator is still unknown, except that we can talk about a female killer.”
“We have to find that monster,” zuchtte Danil. Het duurde al weken dat er verscheidene slachtoffers vielen onder haar, nog onbekende, naam. Het putte hem uit. Continu waren ze opzoek naar sporen van het vrouwelijke individu dat meer bloed liet vloeien in de stad dan iemand ooit te voren had gedaan. Normaliter had hij een ontzettend goede neus voor het vinden van sporen, al was het ditmaal een onbegonnen zaak. Alsof men zocht in een spelt in een hooiberg.
“We have to investigate the place. You never know if she has been that stupid this time to leave a trail before she left,” meldde zijn vader waarna hij de auto met een ruk draaide om naar het plaats delict te rijden. Een piepend geluid drong zijn gehoorgang binnen tijdens het tafereel.

@Cloves

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:
Er drong een gevoel bij haar omhoog over iets wat oncompleet was. Wat, dat had ze nog niet kunnen bevestigen waar ook geen tijd voor was op dit moment. Ze had al een paar straten achter zich gelaten totdat haar voeten haar in een keer tot stilstand brachten. ''My glock.'' Haar ogen waren uit stommiteit dichtgevallen toen een dramatische zucht haar mond verliet. ''Merde, je dois y retourner.'' Klok zacht gemompel vanuit haar lippen waarna ze zich had omgedraaid, om op een zoekende wijs de omgeving om zich heen te inspecteren.
Eenmaal vastgelegd dat de buurt voor zo ver veilig was besloot ze om de zelfde weg terug te banen, alwetende dat ze snel moest zijn wou ze niet opgepakt worden. De kans was groot dat wanneer iemand eenmaal haar vuurwapen te pakken had, ze makkelijk geidentificeerd kon worden aan de hand van haar DNA sporen. Het enige wat mensen al konden weten, was dat ze een meisje was aan de bouw van haar vorm.
Haar cape had ze uit voorzorg halverwege afgedaan, en achtergelaten onder een auto zodat ze niet al te veel zal opvallen. Ze nam de rol op zich als brave burger, die gewoon kwam kijken wat er loos was en verder geen bedoelingen op zijn kerfstok had. Toch had ze er voor even niet bij stil gestaan wat mensen zich wel niet afvroegen van een 20-jarige jonge vrouw die doorweekt op straat liep, zonder paraplu of enig kledingstuk wat gediend kon hebben voor de kou. Of het feit dat ze makkelijk aangehouden kon worden om gefouilleerd te worden op wapens, messen en andere dergelijke moordwapens.
Het leek er op dat ze haar kans gemist had wanneer er vanuit de verte een aantal mensen stemmen door elkaar klonken. Het maakte haar nerveus van binnen, dat ze gefaald had in haar missie. Dat ze de anderen in gevaar bracht, waarmee ze een netwerk had. Dat heel Amerika erachter kwam dat zij een groot deel toevoegde aan het complot.
Toch had ze zich rustig en op de achtergrond gehouden langs de burgers heen gedrongen om haar ogen over de straattegels te laten glijden opzoek naar de speld in de hooiberg. Het stuk steeg was afgezet met linten, die het dode slachtoffer hadden omringd zodat ze niet verder kon komen dan dat. De hoop opgeven wou ze niet aangezien ze wist dat ze hier niet alleen zichzelf maar ook anderen mee in gevaar zou brengen, wat haar er tot toe zette om na het zoekwerk in de toegestane ruimte te verleggen naar een poging tot onder de linten door gluipen.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Tijdens de rit onderzocht Danil de omgeving, voor zover dat mogelijk was in het duister van de nacht. De straat en een gedeelte van het panorama langs de weg was slechts verlicht door enkele straatlantaarns, het licht van de koplampen van de auto en het maanlicht, dat lichtelijk verborgen zat achter een stel wolken. De blauwlichten zorgden ervoor dat sommige gedeelten extra verlicht werden, hoewel het eerder als signaal bedoeld was dan als verlichting. Zoals verwacht viel er echter weinig te bespeuren. Logisch, de dader had vast een slimmere weg uitgekozen om van het plaats delict te ontsnappen.
Eenmaal op de locatie gearriveerd, liepen ze een tweetal andere agenten tegen het lijf. Wanhopig deden ze aanstalten om weer in hun politiewagen te stappen, totdat zijn vader het tweetal tegenhield.
“Go back to the office. We’ll take over this case,” vertelde hij hen. Na een knik van hen beide, deden ze wat zijn vader van hen vroeg en trokken ze terug naar het politiekantoor. Het maakte dat Danil dichterbij het schouwspel kwam, de omgeving scannend met zijn ogen.
“I don’t understand how she does it,” mompelde Danil.
“She’s very smart,” was het antwoord dat zijn vader hem gaf.
“No, I mean. Killing innocent people. It’s just horrible.”
“I know, my son.”
Een stilte nam het korte gesprek over. Het maakte dat elk zuchtje, elke ademhaling en elke voetstap waarneembaar was. In bedaardheid liet hij zijn ogen enkele keren voorbij het bloederige zicht op de grond glijden. Een politieagent hoorde er bestendig tegen te zijn, maar hij zou liegen wanneer hij zei dat het hem niets deed. Danil vond het vreselijk.
De wanhoop die hij eerder gevoeld had, verdween echter meteen bij het aanzien van een zwart voorwerp naast het lichaam. Gretig nam hij het vast. “Dad, look. I think I’ve brought us a lot closer to the perpetrator right now,” maakte hij hoorbaar. Hij draaide zich om.
“God, now I remember why everyone in the office calls you bloodhound. It isn’t even a lie.” Verwondering weerklonk in zijn vaders stem.

@Cloves

Arcade
YouTube-ster

Arcade schreef:
Het was alsof het moment er voor gemaakt was, wanneer ze zich omgedraaid had om vervolgens gezien te kunnen hebben hoe een onbekende jongen, geschat rond de 20 jaar haar wapen bemachtigd had. Haar ogen waren uit onverwachtheid wat uitgepuild, en voor een paar minuten stond ze bevroren aan de grond genageld. Om toegekeken te kunnen hebben naar het moment waarop de kans om gesnapt te worden vergroot werd.
Ze had het lint omhoog gehouden om er vervolgens weer terug onderdoor te kunnen gaan en zich vervolgens door de massa mensen heen wist te wringen. Het ging niet even makkelijk bij iedereen, maar dat was geen zorg voor haar geweest op dat moment.
''I messed the plan up. Yeah i know it can put us all in danger, just give me a little more time O.K.?'' Haar vingers waren op een wat gefrusteerde manier om het apparaatje geklemd wat ze tegen haar oor aangedrukt had om vervolgens de geluidgolven in haar op te kunnen nemen. Ze was afwezig aan de stoeprand van de steeg gaan staan, om haar donkere haren te laten verlichten door een straal vanuit de lantaarnpaal naast haar. ''I just have to make sure that I get the weapon back before they can identify me.''
Haar ogen waren nogmaals over de mensen heen gerold. De rumoerige sfeer was haar niet ontgaan die zich inmiddels uitgebreid had om 4 uur 's nachts.De mensen waarvan sommigen beangstigend toe stonden te kijken, wetende dat zij misschien als volgende slachtoffer uitgekozen werden. Daarentegen waren andere burgers boos, voornamelijk de mannen op leeftijd, die beweerden met hun laatste teugje adem de dader in de gevangenis te krijgen -waar diegene thuis hoorde-.
Op het moment dat ze klaarstond te vertrekken, was het fouilleren van de sheriff, en de benederering dat de jongeman die hem meehielp waarschijnlijk zijn zoon geweest zou zijn, haar tegen hield. Elke burger was aangehouden. Onschuldig of schuldig. Rijk of arm. Jong of oud. Netjes gekleed of in een trainingspak. Het was de veiligste keuze voor haar om te proberen er tussendoor te glippen wanneer de aandacht even niet op haar gevallen was.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld