Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG // Record of My Life
Other
Internationale ster




Orpg ft. @Demish 🖤

Eveline (Eve) Miyazaki- 22
You will get spammed with more pictures

 


Demish
Internationale ster




Clement Aroch -25
Demish
Internationale ster



Vloekend parkeerde Clement zijn range rover op de uitgebreide parkeerplaats van zijn record label. Uiteraard was hij door zijn wekker heen geslapen, terwijl hij er toch minstens drie had gezegd. Hij had zijn telefoon de schuld gegeven, dat het zijn opdracht niet goed uit had gevoerd. Terwijl hij zich aan had gekleed had zijn espressoapparaat ook niet gehoorzaamd naar zijn wensen en toen hij eindelijk in zijn auto had gezeten, op weg naar de afspraak die in zijn agenda was verschenen de vorige avond, was het zo intens drug geweest op de weg dat Clement het had overwogen om zich om te keren en weer terug te duiken in zijn bed. De notitie bij de afspraak was echter erg duidelijk geweest. Deze had hij niet mogen missen.
Zijn laatste tour was ongeveer een maand gelden afgelopen, maar Clement was nu al druk in de weer met het opnemen van muziek voor zijn eerstvolgende album. Het zou zijn derde studioalbum worden. Volgens zijn management was het belangrijk om zijn fans te blijven voeden met content. Of dat nou een tour was, nieuwe muziek of zijn aanwezigheid op social media. Dat laatste was ondertussen voor een groot deel overgenomen door een ander. Zo nu en dan postte hij zelf nog iets op zijn Instagram, maar aangezien hij zich niet aan de opgestelde tijden en momenten had kunnen houden, wad het onderhouden van zijn social media naar een ander gegaan. Clement gaf er persoonlijk niet veel om.
Om ook de andere zaken in zijn leven op orde te krijgen, en wellicht er voor te zorgen dat hij niet nogmaals door meerdere wekkers heen zou slapen, had zijn manager een persoonlijke assistent voor hem willen regelen. De interviews voor de baan waren weken geleden al van start gegaan. Clement had eerlijk gedacht dat het nergens op uit was gelopen en dat zijn manager het a lang was vergeten. Niet bleek minder waar te zijn toen hij de vorige avond de melding had ontvangen.
Clement stapte uit de auto en schoof zijn zonnebril op zijn neus. Met de pasjes die hem de bevoegdheid gaven om het gebouw binnen te komen, opende hij de deur. Hij meldde zich niet bij de receptie, maar liep meteen door naar de lift. Deze bracht hem omhoog, naar het kantoor van zijn manager. Daar opende hij de deur en liep hij door naar de tafel, waar hij zijn plek in nam. Dat werd immers van hem verwacht. 
‘Goed dat je ons ook hebt besloten te vergezellen, Clement,’ sprak zijn manager. Nu pas merkte hij op dat er nog een vrouw aan de tafel zat. Jong, misschien van Aziatische afkomst. Moest zij zijn assistente voorstellen? Ze leek net uit de schoolbanken te zijn gerold.
Clement humde enkel, geen excuus voor waarom hij zo laat was. ’Is er koffie?’ vroeg hij enkel aan zijn manager. Hij wist dat de man een apparaat op zijn kamer had staan. Hij kreeg immers genoeg betaald doordat hij zijn carrière regelde, dus dat mocht ook wel.

@Other 
Other
Internationale ster



Eveline probeerde een draadje aan het donkergroene blouse los te trekken, wat enkel resulteerde in een langere draad. Natuurlijk moest dit haar weer gebeuren. Op normale dagen zou dit haar niets uitmaken, maar vandaag was toch wel van een andere orde. Ze kon nog steeds amper geloven dat van alle sollicitaties die het record label had ontvangen, ze haar hadden aangenomen.  Eve was dan misschien eerder afgestudeerd en had wel een aantal diploma's op zak, maar de meesten knapten af bij het zien van haar geboortedatum. Gelukkig hadden enkele bureau's het wel gesnapt dat ze ergens ervaring moest opdoe en had ze het afgelopen jaar, hier en daar wat gewerkt als vervangende assistente. Dit alles had geleid tot hier en nu, in het kantoor van Neill Evans, waar ze net een jaarcontract had getekend als persoonlijke assistent voor Clement Aroch.  
Eveline zou liegen mocht ze zeggen dat het haar niet wat stress bezorgde. Clement had wel zijn naam verdiend in de wereld van artiesten. Toegegeven, ze apprecieerde zijn muziek. Eve hoopte dan ook dat zijn persoonlijkheid haar goede muzieksmaak niet zou verpesten. De roddels over Clement die te vinden waren online, had ze zo goed en kwaad als het kon, vermeden. Het was misschien beter dat ze een beeld zou vormen over hem als ze hem ook echt had ontmoet. 
Eveline keek op toen Clements manager terug het kantoor kwam binnengelopen. "Ik heb ook wat koffie voor jou mee," glimlachte de man terwijl hij een mok voor haar neerzette. "Dankje," antwoordde ze met een kleine glimlach. Ze twijfelde echter of ze nu ook maar een slok door haar keel zou kunnen krijgen. Het verwonderde haar dat Clement zelf er nog niet was. Aan de telefoon had zijn manager nog gezegd dat hij ook aanwezig zou zijn. Ze opende haar mond om het te vragen, toen de deur van het kantoor open ging.
Eve bestudeerde Clement, de kortstondige frons op haar gezicht verdween zo snel als hij verschenen was. Wel, zijn uiterlijk zal ook wel een positief effect hebben gehad op zijn populariteit.  De manier waarop hij haar bekeek, was ze gewend. Meestal volgden de woorden: "Je bent nog redelijk jong, heb je wel genoeg ervaring." Het schrok haar niet langer af. Eve was perfect in staat om haar job uit te voeren, daar was ze zeker van.  Ze schonk hem een kleine glimlach toen hij vroeg om koffie aan zijn manager en schoof haar eigen mok over de tafel naar hem toe. "Je kan de mijne wel hebben, ik ben meer een thee-persoon." Dat, en ze vreesde dat een vierde kop koffie misschien geen goed idee was. Eveline stak haar hand uit over de tafel. "Hoi, ik ben Eveline Miyazaki, maar zeg maar Eve." Hoe ze erin slaagde haar groot te houden bij zijn bestuderende blik, wist ze zelf ook niet. 

@Demish 
Demish
Internationale ster



De vrouw had haar koffie naar hem geschoven. Was het een actie om al te laten zien dat ze voor hem klaar stond? Of was ze oprecht zo aardig? Clement wist dat niemand stond te springen op een baan als deze. Tenminste, niet voor een langere tijd. Als men even had gewerkt als een assistent, dan gingen ze vaak verder naar de volgende uitdaging. Het was één van de weinige manieren om deze wereld binnen te komen. Wellicht was dat ook haar motivatie. Toch nam hij de koffie aan. Zijn manager schoof een kuipje met melk naar hem toe, evenals een zakje met natuurlijke zoetstoffen, die hij zin zijn koffie mikte.
Eveline, ofwel Eve. Hij zou zeker gaan voor de laatste optie, aangezien die een stuk gemakkelijker te onthouden zijn. Clement was de beroerdste niet, dus hij schudde haar de hand. ‘Clement.’ 
Zijn achternaam wist ze vast al. Ze wist immers voor welke baan ze had gesolliciteerd, wiens assistent ze zou worden. Zijn manager had haar vast al geïnformeerd en gewaarschuwd voor alles wat hij deed of zou kunnen doen. Dus dat kleine beetje informatie, bestaande uit zijn achternaam, boeide haar vast niet. Haar achternaam gaf wel aan dat zijn vermoeden juist was. Ze had in ieder geval een Aziatische achtergrond, op wat voor een manier dan ook. 
‘Clement, zonnebril,’ merkte zijn manager op. Zuchtend schoof hij de bril omhoog. Hij wreef in zijn ogen. Het harde werken had duidelijk zijn tol geëist en was zeker zichtbaar op dagen als vandaag, waarop hij vrij weinig aan zijn uiterlijk had gedaan. Wallen waren zichtbaar. Deze waren echter niet alleen veroorzaakt doordat hij zich had verslapen, maar ook zeker de afgelopen dagen. Daarin had hij zijn werk voornamelijk gecombineerd met feesten van zijn vrienden en late avonden in de studio. Avonden die hij soms niet door kon komen zonder een drankje in zijn hand, of soms zelf een ander hulpmiddel om hem wat alerter te maken.
‘Eveline is hier om je te assisteren, zoals ik je al eerder uit heb gelegd. Zij zal de leiding hebben over jouw agenda, de geplande afspraken en de nieuwe. Heb je iets nodig, dan zal zij het regelen. Ubers, een stylist-‘
‘Koffie,’ zei Clement, terwijl hij mok omhoog hield. Ze had hem immers net de koffie gegeven. Zijn manager keek hem wat verward aan, maar herstelde zich snel weer. ‘Ze heeft al jouw gegevens al. Telefoonnummers, mail, social media, persoonlijke gegevens. Alles wat je je maar kan bedenken.’
Clement zuchtte. Dit was niet een praatje waar hij op zat te wachten, maar het was verplicht en dat maakte dat hij geen andere kant op kon.
‘Weet je zeker dat je deze baan wil?’ vroeg hij aan haar. ‘Of heeft hij je nog niet bang gemaakt?’ vroeg Clement, knikkend naar zijn manager.
‘Doe niet zo belachelijk. Eveline is volledig op de hoogte en weet wat ze moet weten. En ik weet zeker dat ze deze uitdaging niet uit de weg gaat. Jullie kunnen het vast goed met elkaar vinden.’

@Other 
Other
Internationale ster



Als je haar had gevraagd als kind wat ze later zou willen worden, was haar antwoord vast en zeker niet persoonlijke assistente geweest. Ooit had ze de droom gehad haar eigen galerij te openen met haar kunst, maar die had ze laten vallen voor een job die meer zekerheid opbracht. Daarnaast kon Eveline nog steeds helpen met haar vader in zijn restaurant, mocht deze job niet uitdraaien op wat ze verwacht had. 
Eve knikte en glimlachte toen hij zichzelf voorstelde. Ze wisten beiden wel dat ze zijn naam kende, maar uit principe introduceerde hij zich toch. Wel, dat was ergens toch wel een opluchting. Het betekende dat hij niet te verschrikkelijk kon zijn, toch? Eve probeerde niet te staren naar de wallen onder Clements ogen. Sure, ze had zelf ook wel eens wat nachten doorgewerkt of was een paar avonden uit geweest, maar zo vermoeid had ze er waarschijnlijk nog nooit uitgezien.  Zijn manager had gelijk gehad toen hij haar vertelde dat Clement de helft van tijd niet op zijn gezondheid lette. De artiest had een druk schema van werken, en feesten, vaak op elkaar volgend. Hij had haar dan ook gevraagd om discreet een oogje in het zeil te houden. Eveline was niet van plan hem te bemoederen. Clement was 25 jaar, 3 jaar ouder dan haar, dus ze betwijfelde het feit dat hij het zou appreciëren als ze zich als een babysit om hem heen begaf. Ze had echter de manager beloofd wat op hem te letten, in de mate dat dat mogelijk was. 
Een schuin glimlachje verscheen op haar gezicht toen Clement zijn mok omhoog hield naar zijn manager. Wel, de koffie werd tenminste geapprecieerd. Ze knikte toen de man Clement uitlegde dat ze al al zijn informatie had. Dat en ze had een bedrijfscreditcard gekregen voor alles dat met haar werk had te maken. Zolang ze die niet verloor, was ze safe. 
Eve schudde haar hoofd en keek naar zijn manager toen die zei dat ze het vast wel goed met elkaar konden vinden. Daar was ze niet zo zeker van, maar zolang hij haar niet ergens in een drempel langs de weg dumpte, was ze niet van plan haar contract te beëindigen. " Wel, ik heb de contracten al ondertekend." Zelfs al besloot ze dat deze job niets voor haar was, was het al wat te laat. "Oh, en ik heb Eve gevraagd dat ze dat interview van buzzfeed van je afneemt." voegde zijn manager eraan toe. "Ik stel voor dat ze met je mee rijdt naar je huis? Kunnen jullie elkaar daar wat leren kennen en kan je die vragen beantwoorden." Eve stond op en trok haar jas over haar schouders waarna ze kort haar rug strekte. "Gaan we?" 

@Demish 
Demish
Internationale ster



‘Als je maar weet waar je je voor hebt opgegeven.’ Dat wist ze vast wel. Hij schatte haar niet dom in. Hij snapte alleen niet waarom iemand zoals zij voor een baan als deze had gekozen. Ze zou het in veel andere branches waarschijnlijk net zo goed doen. Waarom had ze er voor gekozen om haar tijd met hem door te brengen en alles voor hem te regelen? Hij kon zich niet voorstellen dat het haar gelukkig maakte. Aan de andere kant: soms maakte zijn werk hem ook niet gelukkig.
Zijn manager noemde Eveline haar eerste taak al. Het buzzfeed interview. Was dat vandaag? Waarschijnlijk wel. Het was een voordeel dat hij niet naar een studio hoefde, waar hij vervolgen voor de camera zou moeten verschijnen en zijn goede persoonlijkheid wat zou moeten uitvergroten. Dat was schadebeperking, al noemde niemand dat zo tegen zijn gezicht. Hij wist maar al te goed dat hij in interviews zo goed mogelijk over moest komen, zodat het nieuws over de vele feesten en de drank, en soms drugs, al snel zouden worden vergeten.
‘Sure?’ Waarom Eve geen eigen lift kon regelen of haar eigen auto tot haar beschikking had, wist hij niet. Hij voelde er niet veel voor om haar rond te rijden. Het zou eerder andersom moeten, maar die opmerking hield hij nog maar voor zich. Clement nam een slok van de koffie, die eerder lauwwarm was dan heet. Dat beteken dat hij er al snel genoeg van had. Ook hij stond op van de tafel en hij graaide in de zak van zijn leren jas naar de sleutels.
‘Kleef je om voor het interview! Ze willen ook foto’s!’ herinnerde zijn manager hem nog. Natuurlijk wilden ze foto’s. Ze wilden altijd iets. Dat ze als één van de eersten hem mochten interviewen over zijn muziek, was blijkbaar niet genoeg. Niet dat de vragen over zijn muziek zouden gaan. Clement kon nu al voorspellen da het eerder zou gaan over de laatste vrouw waarmee hij op de foto was gezet, of de andere geruchten die over hem online stonden.
‘Mijn auto staat op de parkeerplaats,’ liet hij Eveline weten. Voor hem hoefde ze geen goed gesprek te voeren. Ze was zijn assistente, vanaf nu. Ze zouden nog genoeg momenten hebben waarop ze verplicht met elkaar zouden moeten praten.
Zodra ze het kantoor uit waren, schoof Clement de zonnebril weer voor zijn ogen en liep hij naar de lift. Terwijl hij daar wachtte op hetgeen wat hen naar beneden zou brengen, controleerde hij zijn telefoon. Hij zag dat Eve inderdaad al toegang had tot zijn gedeelde agenda. Eentje die zijn manager beheerde, wat betekende dat Clement er zelf niks in kon zetten of uit kon halen. Jammer genoeg.

@Other 
Other
Internationale ster



Te zien aan zijn reactie, zag hij het interview niet echt zitten. Het was ook iets dat wat buiten zijn muzikale carrière stond, het BuzzFeed interview. Ergens snapte ze zijn ergernis wel, maar ze begreep ook waarom het zo belangrijk was voor zijn carrière. Zijn fans hadden graag het gevoel dat ze hem kenden, en soms leek de muziek niet genoeg voor hen. Ze wilden alle spicy, intieme momenten van zijn leven kennen. In interviews werden dan ook die andere delen belicht. Plus, met zijn imago, was het ook een uitstekende manier om wat aan damage control te doen, had zijn manager haar verteld.  
Evie nam haar handtas van de stoel naast haar en wachtte geduldig op Clement. Het was iets waar ze aan zou moeten wennen, het wachten. Eve glimlachte kort naar zijn manager. Hij had haar al uitgelegd dat er zo een fotograaf en een interviewer van BuzzFeed zelf zouden langskomen bij Clement thuis, maar dat zij verantwoordelijk zou zijn om het interview in goede banen te leiden. Zo kon het altijd zijn dat hij enkele vragen weigerde te beantwoorden, en die diende Eveline dan ook te schrappen. 
Eve volgde Clement naar beneden en wuifde kort naar de dame aan de receptie, die ze die morgen nog had gesproken. Ze deed haar wat denken aan haar eigen grootmoeder, die ook altijd een praatje sloeg met iedereen die ze tegenkwam. Ze merkte op hoe snel Clement liep, waarschijnlijk wilde hij snel van het interview af zijn. Eve beende hem vlot bij tot zijn auto en stapte in, waarna ze zich comfortabel maakte op de passagiersstoel. Nu snapte ze waarom zijn manager een bedrijfsauto voor haar zou huren. In tegenstelling tot haar brakke wagentje, was zijn Range Rover wel van een andere klasse. De zetels in zijn auto, waren een heel stuk comfortabeler. Evie deed haar gordel aan waarna ze vertrokken. 
De stilte terwijl ze op weg waren, stoorde haar niet erg. Ze was zelf ook niet altijd het meest sociale type. Clement leek ook niet echt nood te hebben aan een gesprek. Eveline liet haar blik subtiel over de man naast haar glijden. Zijn ogen waren gericht op de weg, maar hij had toch een redelijk ontspannen houding. "Je manager vond het geen goed idee om te rijden in mijn auto, dus ik krijg in één van de komende dagen een bedrijfswagen," informeerde Eve hem. Het moest vast vreemd lijken voor hem dat hij haar moest brengen. "Ik stuur je zo wel een berichtje dat je mijn nummer hebt voor als ik je ooit ergens moet ophalen."  
Eveline scrollde door haar telefoon en glimlachte toen ze zag dat ze de interviewvragen had ontvangen.  Ze had altijd gedacht dat bedrijven zoals Buzzfeed hun vragen een aantal dagen op voorhand zouden sturen, maar niets was minder waar. Een frons verscheen op haar gezicht toen ze het document doornam. Troep, zo zou ze het beschrijven. "Krijg je altijd zo'n... persoonlijke vragen?" Eve trok een wenkbrauw op, waarna ze de vraag schrapte in het document en meteen ook die erna. 
@Demish 
Demish
Internationale ster



Als ze weer in zijn huis zouden zijn, zou hij zichzelf waarschijnlijk moeten dwingen om onder de douche te springen en zichzelf op te frissen, zodat hij er goed uit zou zien voor de camera. Hij hoopte dat hij er tijd genoeg voor zou hebben en dat de fotograaf en journalist niet te snel voor zijn deur zouden staan. Mocht dat wel het geval zijn, dan zouden ze maar moeten wachten. Ze hadden al geluk dat ze dit moment toe hadden gewezen gekregen.
‘Lucky you.’ Een auto van de zaak zat vast bij haar contract inbegrepen. Ze zou er ook zeker eentje nodig hebben. Waarvoor? Om hem rond te rijden, of om hem simpelweg bij te houden. Het was in ieder geval een goed voordeel aan de baan. Een auto van de zaak… Wat zou ze nog meer hebben gekregen? Clement wist zeker dat ze een hoop aan hadden geboden om er voor te zorgen dat iemand deze baan aan had willen nemen.
‘Altijd,’ bevestigde Clement. Hij had nog geen kijk genomen op de vragen, maar hij wist welke vragen er ongetwijfeld tussen zouden zitten. Een vraag over huidige relatie, als hij die had. Vragen over zijn privéleven zouden waarschijnlijk zo’n negentig procent van het interview omvatten. Wellicht dat er één of twee vragen zouden gaan over de afgelopen tour en hetgeen waar hij nu mee bezig was.
De lift belandde op de begane grond en Clement nam het voortour en begeleidde Eve naar de parkeerplaats waar hij zijn rover had geparkeerd. Hij opende de auto vanaf afstand en zodra hij er was, opende hij zij eigen deur en ging hij zitten. Geduldig wachtte hij tot Eve ook plaats had genomen in de Rover, zodat ze konden vertrekken.
‘Als het verkeer ondertussen maar gezakt is. Het was net fucked up druk,’ klaagde hij. Niet zozeer tegen Eve. Het deed hem weinig wat zij er van vond. Hij had net echter een lange tijd stil gestaan voor enkele minuten bij zijn manager. Nu kon hij weer terugrijden. Als hij dat had geweten, had hij waarschijnlijk een taxi of een Uber genomen, zodat hij deze moeite in ieder geval had kunnen besparen.
Clement startte de auto zodra Eve volledig veilig zat. Hij keek haar kant op, met een opgetrokken wenkbrauw. ‘Schrapte je net vragen?’

@Other 
Other
Internationale ster



Eve schudde haar hoofd toen hij haar lucky noemde. "I like my car tho," gaf ze eerlijk toe. Sinds ze haar rijbewijs had gehaald, was ze de auto gewend geraakt. Aan de auto zaten ook gewoon leuke herinneren verbonden. Zo was ze al enkele malen met vrienden gestrand langs de weg toen de motor het begaf. Tuurlijk was het op het moment zelf wat ongemakkelijk geweest, maar erop terugkijkend, hadden ze het best gezellig gemaakt.  
Eve maakte een hummend geluidje terwijl ze alle vragen doornam. Ze kon ze moeilijk allemaal schrappen, toch? Er zaten niet veel vragen over rond zijn muziek, zoals ze eerder had vermoed. De meeste gingen over zijn persoonlijk leven en zijn interesses naar vrouwen toe. Vragen zoals: wat is je ideale type, hoe zou je je afgelopen relaties beschrijven, ... 
Eveline luisterde naar Clement en knikte. Ze had zelf de bus genomen en had ook al gemerkt dat het wat drukker was geweest. "Als je de volgende zijstraat neemt naar rechts, denk ik dat het wat korter is," antwoordde ze terwijl ze haar zonnebril opzette tegen het felle daglicht. Eveline keek door het raam kort naar buiten. Ze had stiekem al zijn adres opgezocht op Google Streetview, zijn huis lag dan ook wat verder uit de drukke stadskern. Begrijpelijk, als hij niet elke dag een troep fans aan zijn voordeur wilde hebben staan. 
Ze hield haar hoofd schuin en gaf hem een kort knikje bij zijn vraag. "Yeah, they were kinda...trash," gaf ze eerlijk toe. "Behalve natuurlijk als je echt wil beantwoorden welke oogkleur en haarkleur je het mooiste vindt bij een vrouw," voegde ze eraan toe.  Misschien kon Eve wat suggesties doen over vragen die BuzzFeed kon stellen. Het kon eventueel interessant zijn mochten ze vragen welk nummer van zijn laatste album het meest betekenisvol was voor hem en waarom. Ze aarzelde kort voordat ze die vraag toevoegde en de mail verstuurde.  
Het was vreemd om in de Range Rover te zitten. Ze had het gevoel alsof ze in iedereens auto kon kijken aangezien ze zich wat hoger bevonden. Het was echter wel comfortabel en ze voelde zich best wel veilig zo. "Heb je al eerder een assistent gehad?" vroeg Eve aan Clement. Ze had het zijn manager nog willen vragen, maar het was uit haar gedachten geglipt. Ze keek hem vragend aan. 

@Demish 
Demish
Internationale ster



Eve stelde voor om de volgende zijstraat naar rechts te nemen. Iets wat een optie was, ook al leek het in eerste instantie om. Om te voorkomen dat ze nog langer een gedwongen conversatie zouden moeten voeren, besloot hij haar aanwijzing te volgen en de eerste zijstraat te nemen. Dat bracht hen van de hoofdweg af, maar zorgde er wel voor dat er minder verkeer om hen heen was. Het navigatiesysteem op het dashboard had zich automatisch aangepast en zou hen nog altijd naar zijn huis brengen, zoals de bedoeling was. 
‘Liever niet.’ Hij zou niet eens weten wat hij eerder op die vraag had beantwoord. Blond, blauwe ogen? Donker haar en donkere ogen? Waarschijnlijk had hij alle combinaties al een keer genoemd, tot frustratie van zijn vrouwelijke fans. Hij hield zich er niet zo mee bezig, zeker niet als hij op een feest of in de club was. Als er een vrouw op hem af kwam die hem beviel, met wat voor een uiterlijk dan ook, dan ging hij er in mee. Dat was echter niet ene verhaal wat hij aan zijn fans kon verkopen. Sterker nog, zij manager had altijd benadrukt dat zijn muziek beter zou verkopen als hij door het leven zou gaan als een singel man. Daardoor was er de illusie dat fans nog een kans maakten.
Clement keek opzij naar Eve, waarna hij kort zijn hoofd schudde. ‘Nee, niet echt. Ik denk dat ze een extra iemand nodig hadden, zodat ze op me konden letten.’ Hij wist waarom Eve hier was. Ja, ze zou de logistiek regelen en zijn afspraken inplannen, maar ze was er meer om te zorgen dat hij geen domme dingen deed. Nog meer schadebeperking, als het ware.
Na een rit van ongeveer twintig minuten, kwamen ze aan bij het huis van Clement. Het lag afgelegen van het centrum en bevond zich zowaar tussen de natuur. Met zijn telefoon kon hij het hek openen, zodat hij de auto op de oprit kon rijden en parkeren. ‘Dit is het,’ liet hij weten, als teken dat ze er waren.
Clement stapte uit zijn auto en liep om de motorkap heen. Zodra Eve ook uit de auto was gestapt, keek hij haar aan. ‘Hoe laat zijn ze ongeveer hier?’ Als het binnen nu en een uur zou zijn, dan zou het lastig worden om zich volledig klaar te maken. Hij wist echter dat hij het wel zou moeten proberen. 

@Other 
Other
Internationale ster



Zijn huis lag niet te ver af van het record-label gebouw, wat redelijk handig was. Hoe hij dan toch nog te laat kwam, was voor haar best wel verrassend. Zelf was ze iemand die meestal op tijd was, moest ook met haar job. Het zou erg zijn mocht ze op alle afspraken te laat komen. 
Eve leunde met haar elleboog op haar knie toen hij zei dat ze iemand extra nodig hadden om op hem te letten. "Wat vind jij ervan...heb je iemand nodig om op je te letten?," vroeg ze hem. Ze maakten even oogcontact. Als ze zoveel tijd met elkaar zouden spenderen, was het misschien het best als ze eerlijk waren. Eve kende de man niet. Ze wist ook niet wat te geloven als ze alle roddels las. Ze schonk hem een klein glimlachje. 
Haar humeur verbeterde altijd wanneer ze zich in de natuur bevond. Clements huis was goed gelegen, heel wat anders dan haar appartementje in de drukke stad. Eerlijk, ze hield van allebei. Soms was de drukte van een stad net wat je nodig had om even te verdwijnen. Maar wanneer je even genoeg had van alles en iedereen, was een uitstapje naar de natuur ook aan te raden. Eve knikte en stapte uit de auto, waarna ze kort genoot van de frisse lucht. Ze sloot haar ogen even en draaide zich om naar hem toen hij een vraag stelde. "Een klein uurtje," knikte ze. Ze wist dat het weinig tijd was, maar ze zouden het op één of andere manier toch moeten regelen. 
Eveline liet hem voorgaan en volgde hem zijn huis binnen. Ze keek kalm de ruimte om en wees naar een haak aan de muur. "Mag ik mijn jas hier ophangen?" Eve liet haar ogen het huis doorglijden. Eerlijk? Zijn huis leek nogal 'onpersoonlijk', alsof het rechtstreeks uit een catalogus van meubilair kwam. Niet dat het niet mooi was, dat zeker niet. "I like the interior," mompelde ze meer tegen haarzelf. Ze ging zitten aan de tafel toen Clement een gebaar maakte om te gaan zitten. "Neem gerust je tijd om je klaar te maken, ik hou BuzzFeed wel even bezig," beloofde ze hem met een glimlach. "Ze kunnen moeilijk weggaan zonder interview," merkte ze op. Ze zette haar laptop op tafel. "Ik stuur je zo de mail door met de vragen die je kunt verwachten, de laatste heb ik zelf nog bijgevoegd, dus ik weet niet of ze die gaan stellen." 

@Demish 
Demish
Internationale ster



Niet echt. Nee, hij had niemand nodig die voor hem zorgde. Dat was echt nergens voor nodig. Hij kon dat prima zelf. Kwam hij af en toe te laat? Ja, dat wel. Koos hij soms vaker voor een feest dan voor zijn werk? Dat ook. Hij vond echter niet dat iemand hem dat kwalijk kon nemen. Dit was nou eenmaal de wereld waar hij in werkte. Hij moest zichzelf laten zien. Hij moest gespot worden, actief blijven. Mensen moesten iedere dag het liefst iets over hem lezen, wilde hij relevant blijven. Dus uiteindelijk moest hij zichzelf dwingen om te blijven werken, soms zelfs indirect. En hier en daar had hij daar wat hulpmiddelen voor nodig. Ook dat vond hij eerder de schuld van de industrie dan van zichzelf. Hij besloot haar vraag echter te negeren.
In zijn huis knikte hij op de vraag of ze haar jast mocht ophangen. Dat maakte hem vrij weinig uit. Uiteindelijk was hij niet de persoon die zijn huis schoonhield, dus als er iets in de weg ging, dan zou degene die het opruimde wel weer zorgen dat het netjes was.
Clement pakte zijn telefoon en zag dat Eve hem inderdaad de vragen door had gestuurd. Als hij er de tijd voor zou hebben, dan zou hij ze nog wel doornemen. Dan was hij in ieder geval voorbereid op de vragen die er zouden komen. Al betwijfelde hij of ze de vragen die Eve had geschrapt, niet alsnog zouden stellen. Buzzfeed, en allerlei andere media, wilden uiteindelijk toch een sappig verhaal krijgen. Dus ze zouden hoe dan ook wel een vraag er tussen proberen te krijgen, zelfs nadat Eve ze had afgekeurd.
‘Ik ben zo terug. Ik heb geen thee, maar er staan genoeg andere dingen in de koelkast.’ Hij liet zijn boodschappen meestal bezorgen, vaak in de vorm van maaltijdboxen. Als hij de energie er voor had, kookte hij graag. Mocht dat niet kunnen, dan liet hij vaak iets bezorgen via Postmates.
Clement maakte zijn weg naar zijn slaapkamer. Hij gooide de zonnebril op zijn bed en bekeek zichzelf in de spiegel. Hij zou echt iets aan de wallen moeten doen. Op zijn gemakje liep hij naar de badkamer, waar hij de douche alvast aanzette. Een goede, koude douche zou hem vast wel wat alerter maken en er wat wakkerder uit doen zien.
Hij stapte onder de douche en probeerde om de tijd te nemen om daadwerkelijk eens goed voor zichzelf te zorgen. Haren wassen, zijn lichaam langs met zeep. Een lange tijd stond hij onder het warme water, terwijl hij nadacht over de nieuwe situatie waarin hij zich bevond.
Na de douche liep hij terug naar zijn slaapkamer, waar hij nog enigszins moeite nam voor een outfit. Hij hoorde nog geen andere geluiden in zijn huis, wat vast betekende dat de mensen van Buzzfeed er nog niet waren. 

@Other 
Other
Internationale ster



In de korte tijd dat ze hem had leren kennen, had Eve opgemerkt dat er moeilijk een glimlach verscheen op Clements gezicht. Het was jammer en ergens voelde ze zich wel slecht erdoor. Ze wist niet of het door haar aanwezigheid kwam, of dat hij gewoon in een slecht humeur was, maar ze nam het de man niet kwalijk. Als je een slechte dag had, was dat gewoon zo. En eerlijk, ze had liever geen glimlach dan een fake glimlach. 
Eve knikte toen hij zei dat hij zo terug zou zijn. "Is het okay als ik de deur opendoe als die mensen van BuzzFeed hier zijn?" vroeg ze, gefocust op haar laptop. Ze glimlachte toen hij zei dat er genoeg in de koelkast stond en nam snel een flesje water. Ze stuurde hem de mail met vragen door en bekeek Clements schema even. Een tevreden glimlachje verscheen op haar gezicht toen ze zag dat hij na het interview zo'n 3 uurtjes vrij had, voor hij naar een fanmeeting moest in een gebouw dat maar 30 minuutjes wandelen was van zijn huis. Fanmeetings leken haar nog leuk om te doen. Het moest wel fijn zijn om mensen te ontmoeten die misschien wel doller waren op je muziek dan jijzelf. Eveline keek op toen ze de deurbel hoorde en liep naar de intercom. Clement was al even in zijn slaapkamer, dus hij zou zo wel beneden zijn. "Goeiemorgen, Elisa en Nicolas van BuzzFeed," hoorde ze een vrouwelijke, enthousiaste stem. "Kom maar binnen." Eveline drukte op het knopje naast  de speaker om de twee binnen te laten. 
Een paar seconden later schudde ze hen al de hand. "Eveline." De man bestudeerde haar kort. "Clement heeft een nieuwe vriendin?" vroeg hij met een brede grijns. "Ik moet wel zeggen, je ziet er anders uit dan zijn vorige scharrels."  Eveline kon een frons niet onderdrukken door zijn nieuwsgierigheid en de toon die hij aansloeg. "Assistent," corrigeerde ze hem. "En als je het over zijn 'scharrels' wil hebben, is het denk ik beter als BuzzFeed niet meer langskomt." Ze gaf hem een beleefde glimlach, waardoor zijn eigen grijns snel verdween. "Excuseer mijn collega, we zijn gewoon beiden heel erg benieuwd naar Clement," lachte Elisa. Eve gebaarde naar de zetels in de woonkamer. "Hij komt zo, anders kunnen jullie je al voorbereiden?" stelde ze voor. 
Ze ging zelf terug zitten aan de tafel en bestudeerde de twee terwijl de vrouw haar gsm uithaalde en de man enkele white-boxes klaar zette voor de foto's. Eve aarzelde kort. Ze vertrouwde het duo toch niet helemaal qua professionaliteit en ze wilde Clement niet nog meer grumpy krijgen dan hij al was. Eveline kuchte subtiel om de aandacht van Elisa te trekken. "Als ik iets mag voorstellen, bij het bekijken van jullie vragen zag ik dat jullie nogal veel interesse hadden naar zijn privéleven, maar ik weet zeker dat hij het zou appreciëren mochten jullie wat meer vragen naar zijn muziek?" Ze haalde kort een hand door haar haren. Het leek haar sterk dat Clement zo'n vragen meer zou waarderen dan de typische relatievragen die ze hadden voorbereid. Elisa hield haar hoofd schuin en knikte kort. "Ja, ik zag je toevoegingen, en ik denk dat we de verhouding persoonlijk leven en muziek fifty-fifty houden."   Eve beet kort op de binnenkant van haar wang. "Okay, maar Clement reageert niet op geruchten." Elisa haalde haar schouders op. "Fair enough." 

@Demish 
Demish
Internationale ster



Langzaam maar zeker werd het duidelijk dat de mensen van Buzzfeed in zijn huis waren. Hij kon niet horen wat er precies gezegd werd, maar hij hoorde de stem van Eva. Het klonk alsof er nog twee anderen waren. Hij wist niet hoe lang ze de tijd hadden, maar hij had zich nog maar net aangekleed in een simpele outfit en hij had zich weer verplaatst naar de badkamer, waar hij wat crème op zijn gezicht had gesmeerd en was begonnen aan het stijlen van zijn haar. Meestal werd dat voor hem gedaan, maar zijn stylist had hem ondertussen wel wat tips en tricks geleerd over hoe hij het beste met zijn bruine lokken om kon gaan.
Clement besefte zich maar al te goed dat hij het aan het uitstellen was. Hoe sneller hij naar beneden zou gaan, hoe eerder hij klaar zou zijn met het interview. Toch deed hij er extra lang over om zijn haar in model te krijgen en twijfelde hij of hij een ander shirt aan moest doen. Uiteindelijk pakte hij een spijkerjasje met een print en trok hij die nog aan, waarna hij weer terug ging naar de woonkamer. Daar stond al een behoorlijke set-up en overduidelijk twee mensen die erg blij waren om hem te zien.
‘Clement! Het is zo goed om je weer te zien!’ zei de vrouw enthousiast, terwijl ze al naar hem toe gaf om zijn hand te schudden. Blijkbaar hadden ze elkaar al eens eerder gesproken. Hij moest toegeven dat hij interviewers nooit echt goed onthield. Zeker iet als het korte interviews waren en de vragen zijn aandacht niet trokken. Dan verdwenen ze al snel uit zijn geheugen. Hij deed echter zijn best om een glimlach op te zetten en schudde haar de hand. ‘Of course. Welkom.’
‘Clement, hé! Mijn naam is Nicholas,’ zei de man, terwijl ook hij de hand schudde. ‘Je lieftallige assistente heeft ons binnen gelaten. ‘We zijn al begonnen met het opzetten van de basis. We zullen alleen nog de backdrop plaatsen en dan zijn we denk ik good to go.’
Clement knikte. Hij had dus haast nog iets langer over zijn look kunnen doen, aangezien ze nog niet eens klaar waren met het opzetten van het interview. Aan de andere kant zou het ook niet goed zijn als hij te laat aan zou komen bij hen, hoe lang Eve ze ook zou ophouden. 
‘We hebben er erg veel zin in! We weten dat je nog niet heel erg lang terug bent van de tour en dat je ook al weer bezig bent met het maken van nieuwe muziek. Dus we waarderen het ontzettend dat je tijd voor ons vrijmaakt in je drukke schema,’ zei de vrouw, wie zich dus ook niet meer voor had gesteld aangezien ze er vanuit ging dat hij haar kende.
‘Geen probleem…-‘
‘Elisa,’ vulde Eve snel aan. Clement knikte snel. Hij hoopte dat het haar niet op was gevallen.
‘We zijn klaar!’ kondigde Nick aan. Hij gebaarde naar de kruk, die strategisch was geplaatst voor de backdrop. Clement knikte en nam zijn plaats in. Hij knipperde een paar keer tegen het felle licht, maar uiteindelijk wenden zijn ogen er aan.
‘Kom maar op.’

@Other 
Other
Internationale ster



Eveline glimlachte naar Clement toen hij naar beneden kwam gelopen. Hij zag er goed uit. Nonchalant, maar ook niet slordig. Juist goed. Ze kon een lachje niet onderdrukken toen ze zag hoe Clement de vrouw bestudeerde. Het leek haar duidelijk dat hij de vrouw niet herkende, ondanks het feit dat ze elkaar eerder hadden gesproken. Blijkbaar had ze toch geen bepaalde indruk nagelaten. Ze trok een wenkbrauw op toen hij naar Elisa glimlachte. Eve had die eer nog niet ontvangen. 
Ze rolde in gedachten met haar ogen toen de man haar zijn lieftallige assistente noemde. Yeah sure...  Ze was het misschien wel, maar ze vond het maar niets als anderen haar zo beschreven. Zeker als ze zichzelf al had voorgesteld. Eveline verplaatste haar laptop en flesje water naar het tafeltje bij de zetel. Het was misschien goed om mee te volgen met het interview, wie weet ontdekte ze ook wel dingen over hem. Ze vulde Clements zin aan toen hij niet meteen op de naam van de vrouw kwam. Saved his ass, dacht ze bij zichzelf. Niet dat het veel zou uitmaken, de interviewster zou hem waarschijnlijk alles vergeven. 
De twee gingen aan de slag met de background, wat toch wat tijd koste. Ze keek naar Clement voor hij ging zitten op de kruk. "Can I?" Eveline vroeg om toestemming om zijn haar goed te leggen, waarna ze voorzichtig enkele plukken haar verlegde en de hals van zijn shirt goed legde. Ze bekeek hem kort vanop een afstand en knikte tevreden. Perfect. Hij zag er alleszins veel wakkerder uit dan op het kantoor die morgen. "You ready?" vroeg ze rustig terwijl ze een lamp een paar centimeter naar rechts zette. Eve keek hem over haar schouder eens aan en schonk hem een glimlach. 
Nick nam enkele foto's van Clement om online te zetten. "Eens een vrolijk gezicht?" vroeg de man terwijl hij bleef foto's trekken. Eve hield haar lach verborgen achter haar hand toen Clement daarop één van de meest geforceerde glimlachen ooit opzette. Dat was misschien niet echt een goed idee. "Ehmm...weer even serieus?" Verward keek Nick naar zijn camera waarna hij nog zo'n 10 foto's nam en zijn duim opstak. "Top, Elisa zal nu nog zo'n 15 vragen stellen," knikte de man waarna hij zijn camera opborg. 
Elisa nam maar al te enthousiast plaats op een stoel voor hem, waarna ze wuifde met haar gsm. "Ik neem dit interview op, dat is makkelijker om thuis uit te typen," legde ze vrolijk uit. "Ik ben zo blij dat we elkaar weer zien trouwens, vorig interview was echt een hit." Eve leunde op haar arm en bestudeerde de twee. Elisa zelf was duidelijk een fan van Clement, dat kon iedereen zien. "Die uitnodiging voor die nieuwe bar in New York te bezoeken, staat nog steeds open trouwens." Elisa streek wat haren weg van voor haar gezicht. "Okay, okay, eerste vraag." Ze sloeg haar benen over elkaar. "Van je nieuwe album, welk nummer heeft het meeste betekenis voor jou en waarom?" Ergens voelde Eveline zich trots dat haar vraag gesteld werd en Clement een wat verbaasde blik in zijn ogen kreeg. Natuurlijk had hij geen idee dat het één van haar vragen was. Ze twijfelde eraan of hij genoeg tijd had gehad om naar het online document te kijken. Aandachtig luisterde ze naar zijn antwoord en onbewust knikte ze. "Okay, volgende vraag, als je de persoonlijkheid van je droomvrouw zou moeten beschrijven, hoe zou je dit in woorden omschrijven?". Eveline zuchtte bijna onhoorbaar, haar aandacht meteen al weg door de meest cliché vraag ooit. Tot zover haar inbreng waarschijnlijk. 

@Demish 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste