Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
PAINT THE TOWN BLUE RIOTS ALL AROUND YOU!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Welkom bij Virtual Popstar, de #1 community voor jongvolwassenen!

Maak nu gratis een account en praat mee op het forum. Speel games en kies uit duizenden kledingitems om je popster mee te verkleden.

Klik hier en maak je eigen account
> Sluiten
Helper
12 van de 24 sterren behaald
Profiel
Dauntless
avatar

Blog

TitelReactiesDatum
sw 2018/2019 inschrijfronde001-09-2018 15:59
sw ronde 4028-02-2018 20:26
sw ronde 3028-01-2018 09:44
sw ronde 2024-12-2017 11:30
sw 2017/18 ronde 1009-11-2017 17:36
sw inschrijving021-10-2017 21:42
comp ct factions405-06-2017 14:39
ft comp525-05-2017 13:22
AIW finale014-04-2017 18:31
AIW ronde 5007-03-2017 19:39
AIW ronde 4017-02-2017 17:29
SW seizoen 6 ronde 1028-01-2017 17:50
AIW ronde 3018-01-2017 10:21
AIW ronde 2006-12-2016 18:03
Alice in wonderland inschrijfronde009-11-2016 14:08
sw inzending 6004-10-2016 23:15
sw ronde 5027-08-2016 13:13
The maze runner inschrijfronde021-06-2016 12:04
Sw ronde 3010-06-2016 09:40
Sw ronde 2013-05-2016 14:08
Omhoog, Omlaag (sw ronde 1)012-04-2016 13:36
Gezocht129-03-2016 12:22
Everland inzending231-01-2016 18:52
Your own movie ~ ronde 1: de cast005-10-2015 17:46
Your own movie: inzending007-09-2015 18:46
Nt- sollicitatie229-08-2014 17:31
Nieuwsteam: Be Our Guest021-01-2014 15:52
DIY mermaid and paper nails116-09-2013 17:47
Series uit mijn kindertijd421-06-2013 14:50
Swoozie010-06-2013 16:55
Math problems011-12-2012 17:56
Breien 210-12-2012 16:57

 Meldensw inzending 6
Het meisje was stilletjes naast de jongen gaan staan. Hij stond voor een graf, alleen. Iets in haar had gezegd op hem af te stappen, hem te troosten. Hij probeerde het te verbergen voor de enkelingen die ook een gestorven vriend of familielid bezochten, maar zij had zijn stille tranen opgemerkt.
Troosten was nooit haar sterkste punt geweest. Ze wist niet wat ze moest zeggen, durfde hem niet aan te raken. Ze stond daar gewoon. Wilde hij praten dan zou zij luisteren, maakte hij duidelijk dat hij haar weg wilde, dan zou ze niet langer blijven. Aarzelend stak ze hem een papieren zakdoek toe. Hij was ongebruikt, maar helemaal verfrommeld. Ze was nu eenmaal niet van de ordelijkste. Hij wees haar beleefd af en haalde eenzelfde soort zakdoek uit zijn broekzak, net zo verfomfaaid als de hare. 

"Mijn broer hield echt enorm veel van wortels." zei de jongen uit het niets. Het meisje grinnikte en bedekte haar mond met haar hand. Ze hadden het hier over zijn dode broer, lachen was enorm ongepast in deze situatie. "Sorry." mompelde ze stilletjes. "Ik hou ook enorm veel van wortels, vooral wortelsoep. Waar hield je broer nog meer van?" voegde ze er aan toe, hopend dat het de situatie wat minder ongemakkelijk zou maken. De jongens houding veranderde. Hij leek opgelucht. Zowel hij als het meisje hielden niet van stiltes. "Hij las enorm veel en toen ik klein was, dacht ik dat hij de slimste persoon op de wereld was. Telkens stelde hij mij een vraag, waarvan hij wist dat ik die niet kon beantwoorden. Dan volgde een urenlange uitleg over de meest gekke dingen ijsschotsen, leguanen, Maya's, het was alsof alles hem interesseerde. Hij was iemand die in alles wel iets mooi kon zien."
"Een bewonderenswaardige eigenschap." antwoordde het meisje.
De jongen knikte. "Ik had inderdaad veel bewondering voor hem, maar toen werd hij erg ziek. Hij probeerde het een hele tijd verborgen te houden, niet enkel voor mij, maar voor de hele familie. Hij gaf het nooit toe als het slecht met hem ging. Toen we er eindelijk achter kwamen, was het te laat. Ik ben nog altijd kwaad dat hij ons nooit iets heeft verteld. We hadden hem kunnen helpen. Wie weet was hij er dan nu nog."
"Ik begrijp het. Zelf haat ik het ook wanneer mensen dingen voor me verborgen houden, met het flauwe excuus dat het mijn zaken niet zijn of ik nog te jong ben om het te begrijpen, maar ik heb ook begrip voor je broer. Ik heb hem nooit gekend, maar afgaande op wat je me vertelde, lijkt hij niet een persoon die graag stilzit. Hij wilde ontdekken, alle mooie dingen in de wereld zien waar hij zo graag over las. Een leven vastgekluisterd aan een ziekenhuisbed past niet in dat plaatje." 
"Je klinkt net als hem als je zo praat." Tranen stonden nog steeds in zijn ogen, maar hij glimlachte. 

"Geloof je in reïncarnatie?" vroeg de jongen.
Het meisje schudde haar hoofd. "Sorry, ik ben nogal een pessimist op dat vlak."
"Geeft niets, ik geloof er ook niet in, toch gebeuren er soms dingen en dan denk ik dat hij er is, een teken geeft, al is het waarschijnlijk gewoon mijn eigen fantasie die me parten speelt." 
"Dingen zoals?"
"Zoals jij die hier opeens staat en met me praat. Hij kon er ook nooit tegen wanneer mensen verdrietig waren, ging bij vreemdelingen zitten en reikte hen niet alleen een zakdoek, maar ook een luisterend oor toe. Waarom ben je hier trouwens." 
"Ik kom hier soms om naar de foto's op de oudste graven te kijken en af en toe neem ik bloemen mee om ze te versieren, zodat er toch iemand aan hen denkt." 
"Maar je gelooft toch niet in iets na de dood?"
"Nee, maar dit is anders. Je bent al net zo'n wijsneus als die broer van je."
De jongen lachte: "Je bent niet de eerste die zegt dat we op elkaar lijken."

Reactie plaatsen

Reageer op de blog sw inzending 6 van Dauntless .
Bericht plaatsen