Hey allemaal! Sommige zullen het vast wel weten, maar inmiddels ben ik geëmigreerd naar Tenerife! Dit is een grote stap in mijn leven geweest en graag wil ik jullie hier wat meer over vertellen.

De reden van mijn emigratie is dat mijn moeder een Belgische vriend heeft ontmoet die een eigen schildersbedrijf in Tenerife heeft. Hierdoor kan hij niet naar Nederland of naar België komen. Aangezien wij al langer met het idee rond lopen om te emigreren, hebben mijn moeder en ik besloten om bij hem in te gaan trekken. Dit verliep echter niet bepaald soepel aangezien mijn moeder graag zo snel mogelijk naar Tenerife toe wilde. Ze heeft dan ook binnen twee maanden een vliegtuig geboekt, terwijl er nog van alles geregeld moest worden. Zo moet je natuurlijk al je rekeningen opzeggen en onderzoeken welke rekeningen je in het buitenland kunt behouden. Ook heb je uitschrijvingspapieren nodig van bijvoorbeeld de gemeente. Om nog maar te zwijgen dat het hele huis leeg moet. Mijn moeder en ik zijn echte verzamelaars. We kunnen moeilijk afscheid nemen. Zo had mijn moeder al mijn babyspullen bijvoorbeeld nog. Een box, kinderwagen en ga zo maar door. Ik daarin tegen had al mijn kinderspeelgoed nog altijd. In een drie verdiepingen woning kun je je wel voorstellen dat er super veel spullen over zijn gebleven. Om die binnen twee maanden weg te doen, is hard werken. Veel hebben we helaas niet kunnen verkopen en moest naar de vuilstort of de kringloopwinkels. Verder hebben we nog veel spullen uit gegeven aan een goed doel dat mensen die weinig spullen hebben aan spullen helpen. In totaal hebben we zeven dozen met spullen naar Tenerife gestuurd. Deze dozen kosten €40 euro voor 20 kilo. Er zaten hoofdzakelijk kleren en andere spullen in die we nodig hebben. Denk bijvoorbeeld aan mobiele opladers, tassen, beddengoed en ga zo maar door. Niet veel bijzonders. Daarnaast hadden we nog 2 grote ruimkoffers en twee trollies handbagage wat allemaal ingepakt moest worden. Oorspronkelijk zouden we door vrienden naar het vliegveld worden gebracht, waardoor we twee grote ruimkoffers konden meenemen. In ruil voor de lift naar het vliegveld kregen zij onze bankstel. Echter kregen we op het laatste moment ruzie met die mensen en moesten we dus met de trein. Iets wat niet bepaald makkelijk ging aangezien het handvat van één van de grootste koffers kapot was.

Eenmaal op Tenerife waren de problemen nog niet bepaald voorbij. Om te beginnen waren de koffers niet mee gekomen en stonden die dus nog op Eindhoven Airport. We hadden zowel één van de handkoffers (met daarin de medicijnen vna mijn moeder) afgegeven als de twee grote koffers. Gelukkig hadden we nog een paar medicijnen van mijn moeder van onze vorige vakantie maar goed. Daarnaast was ons appartement nog niet helemaal klaar. Dit zorgde ervoor dat wij eerst in het appartement ernaast moesten wonen. Later, toen wij in het andere appartement mochten trekken bleven de werknemers echter zonder toestemming het nieuwe appartement in en uit lopen wanneer wij bijvoorbeeld bij het zwembad zaten. Verder waren de dagen best rustig. Dit veranderde echter op 1 december. Die dag kwam de president van het park waar ons appartement staat naar ons toe. Het bleek dat het appartement waar wij in woonden illegaal was. De eigenaar van de appartementen die had grote schulden, zowel bij het park als de gemeente en betaalde het park ook niet voor de faciliteiten. Zo mochten wij geen gebruik maken van het terras aangezien dit een looppad was. Ook het zwembad was officieel verboden terrein. Hoewel ons appartement één van de weinige appartementen op het complex was met een voordeur, mochten wij die ook niet gebruiken. Door de schulden had het park besloten om de voordeur door de politie te laten verzegelen. In elk geval tot de rechtzaken voorbij waren. Gelukkig voor ons was de president van het park bereid om tijdelijk een oogje dicht te knijpen. Ook omdat wij als huurders hier niets vanaf wisten. Daarom mochten wij nog wel gebruik maken van het zwembad en het terras, maar de voordeur niet. Toen wij verhaal gingen halen bij het bedrijf dat de appartementen voor de eigenaar verhuurde, wisten zij hier echter niets van. Ook wisten zij niet dat er nog een appartement in gebruik was door een werknemer van de eigenaar van het appartementencomplex.

Daarnaast waren er nog een aantal problemen. Inmiddels zijn wij naar een ander appartement in de omgeving verhuisd, al zoeken we weer ee nieuw appartement wegens problemen met het riool en zijn we nu bezig met de overige administratieve zaken. Zo hebben mijn moeder en ik nog altijd een NIE nummer nodig. Dit is een soort ID nummer voor buitenlanders. Daarnaast hebben wij nog altijd geen nieuw, Spaans telefoonnummer of een bank. Als laatste ben ik nu op zoek naar een nieuwe baan.

Wat betreft de ervaring die ik met deze emigratie heb opgedaan kan ik slechts een paar dingen zeggen. Hoewel het een ervaring is om nooit te vergeten, is het wel ontzettend stressen. Ik kan zelf niet goed tegen onverwachte dingen. Hoewel deze emigratie eraan zat te komen, was het toch best onverwacht. Zeker de tijdsduur van de verhuizing. Daarnaast kwamen er zoveel onverwachte dingen toen we eenmaal in Tenerife aankwamen. Zowel in Nederland als in Tenerife is het een paar keer gebeurd dat alles om me heen me gewoon te veel werd. Dat ik me afvroeg wat me allemaal overkwam en het me teveel werd. Echter ben ik benieuwd wat de toekomst me gaat brengen hier in Tenerife.