Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Demish schreef:
Rain.
Het was niet zo dat ik vond dat Calum direct een vriendin moest krijgen, maar ik gunde hem wel iemand? Een leuk meisje, die er voor hem zou zijn als hij dat nodig had en ook zou begrijpen als hij af en toe zijn eigen ding zou willen doen, want daar had hij soms ook wel een handje van. Zo nu en dan had hij behoefte aan rust, zoals ieder normaal mens. Het was echter wel belangrijk dat die rust dan ook werd gegund. Ik zou het gewoon leuk vinden als hij uiteindelijk iemand tegen zou komen op wie hij verliefd zou worden. Zelf had ik nooit zo naar Calum gekeken. Ik zag heus wel in dat hij een hele leuke, lieve jongen was, maar we waren vrienden? Hele goede vrienden voor mijn gevoel, maar meer dan dat zou het simpelweg niet kunnen worden?
‘Wat een saai, netjes antwoord,’ zei ik lachend tegen Calum. Ergens begreep ik hem wel. Het was zijn eerste tour en hij wilde vast niet bekend staan om de bassist die met alle meisjes backstage vroeg na de show, maar ik kon me voorstellen dat de verleiding wel heel groot was. Er waren vast en zeker een aantal mooie meisjes die het echt niet erg vinden om eventjes in zijn buurt te zijn. Net zoals ze dat ook zouden denken van de andere jongens. Het was echter ook niet iets wat ik van Calum verwachtte, maar ik vond het wel heel erg leuk om het over dit soort dingen te hebben met hem! ‘Wat nou als ze heel knap is?’ vroeg ik aan hem, omdat ik nog lang niet klaar was met het onderwerp.
‘Calum Hood, verander niet het onderwerp!’ zei ik daarom ook tegen hem, ondanks dat ik zelf al wel wist wat ik wilde. Ik had mijn kaart dan ook weg gelegd. Er zou straks vast wel iemand koken. Tot die tijd wilde ik echter dit gesprek met hem voeren en ik was niet van plan om het zomaar los te laten, zoals hij misschien gedacht dat ik zou doen! ‘Stel je nou voor dat ze echt heel erg mooi is? En ze werpt je aan je voeten? Ik kan me niet voorstellen dat je dan nee zou zeggen. Daarbij, misschien loopt je toekomstige vriendin wel rond tussen al die fans. Dat zou toch best kunnen? Wat nou als dit zo’n hopeloos, romantisch verhaal is en jij het weigert, alleen maar omdat je netjes wil zijn?’ vroeg ik aan hem. Ik wist wel zeker dat het niet zo’n verhaal zou worden. Dat soort dingen gebeurden immers gewoon nooit! Toch was het wel leuk om het te bespreken en het “wat als” spelletje te spelen. Misschien deed ik dat ook wel gewoon graag omdat ik er van hield om te schrijven en verhalen te bedenken. Als schrijver probeerde je alles vaak toch wat mooier te maken dan dat het in werkelijkheid was. Toch wist ik zeker dat een deel van mijn verhaal zeker waar zou zijn. Er zouden vast genoeg meiden zijn die zich aan zijn voeten zouden werpen.
Er kwam iemand naar ons toe om te vragen wat we wilden. Ik hield mijn hand op naar Calum, omdat ik wist dat als hij nu iets zou zeggen, hij wederom het onderwerp weer zou veranderen. ‘Een verse muntthee met honing en een kop koffie, alsjeblieft,’ zei ik daarom ook maar snel, omdat ik toch wel wist dat Calum voor de koffie zou gaan. Zodra het meisje weer weg was, richtte ik me weer op Calum. ‘Je komt hier echt niet onderuit.’
Michael.
Abigail was niet iemand van wie ik had verwacht dat ik ooit echt een goed gesprek met haar zou voeren. Iets wat niet aan haar mag, maar wel aan mij! Ik was gewoon niet de persoon die zomaar met iedereen praatte, ook niet als ze deel waren van onze crew. Ik probeerde het wel, ook om mijn dankbaarheid te laten zien, maar op sommige momenten vond ik het wel heel lastig om te doen! Nu was het echter best wel goed gegaan.
‘Oh, nee hoor! Ik vind niet dat je teveel praat,’ zei ik tegen haar. ‘Ik vind het juist wel fijn om er naar te luisteren.' Ze had best een fijne stem! Ze had zelf gezegd dat ze niet kon zingen, en dat hoefde natuurlijk ook niet. Sommige mensen hadden juist een hele irritante stem en konden heel goed zingen! Toch vond ik wel dat ze een hele fijne vertel-stem had en daardoor was ik ook wel echt geboeid geweest om te blijven luisteren, ook omdat ik haar natuurlijk een vraag had gesteld en het gewoonweg onbeleefd zou zijn als ik niet had opgelet op alles wat ze me had verteld.
Buiten was het best koud, ondanks de zon en de blauwe lucht. Als je zoiets zag, vergat je toch al snel dat er ook heel erg veel sneeuw lag! Het was wel echt heel erg mooi om te zien. Een echt plaatje, wat je eigenlijk alleen maar op een ansichtkaart zou kunnen vinden. Het was heel bijzonder dat we hier nu waren. Ik had het al bijzonder gevonden dat we naar Los Angeles hadden kunnen gaan. Dat was een grote stap geweest, heel anders dan Sydney. Daar hadden we allemaal in de buitenwijken gewoond, niet midden in de stad. Nu deden we dat in Los Angeles misschien ook niet, maar we gingen wel wat vaker de stad in en kenden hier en daar ook wel een aantal plekjes. Volgens mij hadden Luke en Ashton zeker wel een paar clubs waar ze vaak naar toe gingen, of een restaurant waar ze graag aten. Los Angeles begon langzamerhand wel steeds meer als thuis aan te voelen. Juist op dat moment waren we er van weg gegaan, om te touren. Over een paar weken zouden we echter wel weer terug zijn, omdat we ook daar een show zouden spelen.
Ik keek opzij naar Abigail, die aan me vroeg wat ik wilde gaan doen. Eigenlijk had ik daar geen idee van. Ik had me niet echt ingelezen over de stad, dus ik wist niet heel erg goed wat er allemaal te doen was. Ook had ik geen weet van wat Ashton en Luke aan het doen waren, evenals Calum en Rain. Die hadden vast allemaal al plannen gehad, dus ik wilde me nu ook niet echt aan hen opdringen. Ik wilde echter ook niet Abigail doelloos mee slepen door de stad, zonder dat we echt iets zouden doen.
‘Misschien kunnen we gewoon een stukje lopen? Als je wil. Wie weet komen we wel iets leuks tegen wat we kunnen doen.’ Er waren hier vast genoeg dingen om te doen? Veel musea en misschien hadden ze ook wel ergens een paar leuke cafés of andere dingen. Ik wilde ook wel een paar winkels bekijken, als Abigail dat graag wilde doen.
We liepen nu langs het water, want de venue lag aan de rivier. Het zag er wel heel erg mooi uit, zeker met de sneeuw. Er stonden hier en daar wel een paar bordjes, maar ik snapte lang niet alles wat er stond!
Rain.
Het was niet zo dat ik vond dat Calum direct een vriendin moest krijgen, maar ik gunde hem wel iemand? Een leuk meisje, die er voor hem zou zijn als hij dat nodig had en ook zou begrijpen als hij af en toe zijn eigen ding zou willen doen, want daar had hij soms ook wel een handje van. Zo nu en dan had hij behoefte aan rust, zoals ieder normaal mens. Het was echter wel belangrijk dat die rust dan ook werd gegund. Ik zou het gewoon leuk vinden als hij uiteindelijk iemand tegen zou komen op wie hij verliefd zou worden. Zelf had ik nooit zo naar Calum gekeken. Ik zag heus wel in dat hij een hele leuke, lieve jongen was, maar we waren vrienden? Hele goede vrienden voor mijn gevoel, maar meer dan dat zou het simpelweg niet kunnen worden?
‘Wat een saai, netjes antwoord,’ zei ik lachend tegen Calum. Ergens begreep ik hem wel. Het was zijn eerste tour en hij wilde vast niet bekend staan om de bassist die met alle meisjes backstage vroeg na de show, maar ik kon me voorstellen dat de verleiding wel heel groot was. Er waren vast en zeker een aantal mooie meisjes die het echt niet erg vinden om eventjes in zijn buurt te zijn. Net zoals ze dat ook zouden denken van de andere jongens. Het was echter ook niet iets wat ik van Calum verwachtte, maar ik vond het wel heel erg leuk om het over dit soort dingen te hebben met hem! ‘Wat nou als ze heel knap is?’ vroeg ik aan hem, omdat ik nog lang niet klaar was met het onderwerp.
‘Calum Hood, verander niet het onderwerp!’ zei ik daarom ook tegen hem, ondanks dat ik zelf al wel wist wat ik wilde. Ik had mijn kaart dan ook weg gelegd. Er zou straks vast wel iemand koken. Tot die tijd wilde ik echter dit gesprek met hem voeren en ik was niet van plan om het zomaar los te laten, zoals hij misschien gedacht dat ik zou doen! ‘Stel je nou voor dat ze echt heel erg mooi is? En ze werpt je aan je voeten? Ik kan me niet voorstellen dat je dan nee zou zeggen. Daarbij, misschien loopt je toekomstige vriendin wel rond tussen al die fans. Dat zou toch best kunnen? Wat nou als dit zo’n hopeloos, romantisch verhaal is en jij het weigert, alleen maar omdat je netjes wil zijn?’ vroeg ik aan hem. Ik wist wel zeker dat het niet zo’n verhaal zou worden. Dat soort dingen gebeurden immers gewoon nooit! Toch was het wel leuk om het te bespreken en het “wat als” spelletje te spelen. Misschien deed ik dat ook wel gewoon graag omdat ik er van hield om te schrijven en verhalen te bedenken. Als schrijver probeerde je alles vaak toch wat mooier te maken dan dat het in werkelijkheid was. Toch wist ik zeker dat een deel van mijn verhaal zeker waar zou zijn. Er zouden vast genoeg meiden zijn die zich aan zijn voeten zouden werpen.
Er kwam iemand naar ons toe om te vragen wat we wilden. Ik hield mijn hand op naar Calum, omdat ik wist dat als hij nu iets zou zeggen, hij wederom het onderwerp weer zou veranderen. ‘Een verse muntthee met honing en een kop koffie, alsjeblieft,’ zei ik daarom ook maar snel, omdat ik toch wel wist dat Calum voor de koffie zou gaan. Zodra het meisje weer weg was, richtte ik me weer op Calum. ‘Je komt hier echt niet onderuit.’
Michael.
Abigail was niet iemand van wie ik had verwacht dat ik ooit echt een goed gesprek met haar zou voeren. Iets wat niet aan haar mag, maar wel aan mij! Ik was gewoon niet de persoon die zomaar met iedereen praatte, ook niet als ze deel waren van onze crew. Ik probeerde het wel, ook om mijn dankbaarheid te laten zien, maar op sommige momenten vond ik het wel heel lastig om te doen! Nu was het echter best wel goed gegaan.
‘Oh, nee hoor! Ik vind niet dat je teveel praat,’ zei ik tegen haar. ‘Ik vind het juist wel fijn om er naar te luisteren.' Ze had best een fijne stem! Ze had zelf gezegd dat ze niet kon zingen, en dat hoefde natuurlijk ook niet. Sommige mensen hadden juist een hele irritante stem en konden heel goed zingen! Toch vond ik wel dat ze een hele fijne vertel-stem had en daardoor was ik ook wel echt geboeid geweest om te blijven luisteren, ook omdat ik haar natuurlijk een vraag had gesteld en het gewoonweg onbeleefd zou zijn als ik niet had opgelet op alles wat ze me had verteld.
Buiten was het best koud, ondanks de zon en de blauwe lucht. Als je zoiets zag, vergat je toch al snel dat er ook heel erg veel sneeuw lag! Het was wel echt heel erg mooi om te zien. Een echt plaatje, wat je eigenlijk alleen maar op een ansichtkaart zou kunnen vinden. Het was heel bijzonder dat we hier nu waren. Ik had het al bijzonder gevonden dat we naar Los Angeles hadden kunnen gaan. Dat was een grote stap geweest, heel anders dan Sydney. Daar hadden we allemaal in de buitenwijken gewoond, niet midden in de stad. Nu deden we dat in Los Angeles misschien ook niet, maar we gingen wel wat vaker de stad in en kenden hier en daar ook wel een aantal plekjes. Volgens mij hadden Luke en Ashton zeker wel een paar clubs waar ze vaak naar toe gingen, of een restaurant waar ze graag aten. Los Angeles begon langzamerhand wel steeds meer als thuis aan te voelen. Juist op dat moment waren we er van weg gegaan, om te touren. Over een paar weken zouden we echter wel weer terug zijn, omdat we ook daar een show zouden spelen.
Ik keek opzij naar Abigail, die aan me vroeg wat ik wilde gaan doen. Eigenlijk had ik daar geen idee van. Ik had me niet echt ingelezen over de stad, dus ik wist niet heel erg goed wat er allemaal te doen was. Ook had ik geen weet van wat Ashton en Luke aan het doen waren, evenals Calum en Rain. Die hadden vast allemaal al plannen gehad, dus ik wilde me nu ook niet echt aan hen opdringen. Ik wilde echter ook niet Abigail doelloos mee slepen door de stad, zonder dat we echt iets zouden doen.
‘Misschien kunnen we gewoon een stukje lopen? Als je wil. Wie weet komen we wel iets leuks tegen wat we kunnen doen.’ Er waren hier vast genoeg dingen om te doen? Veel musea en misschien hadden ze ook wel ergens een paar leuke cafés of andere dingen. Ik wilde ook wel een paar winkels bekijken, als Abigail dat graag wilde doen.
We liepen nu langs het water, want de venue lag aan de rivier. Het zag er wel heel erg mooi uit, zeker met de sneeuw. Er stonden hier en daar wel een paar bordjes, maar ik snapte lang niet alles wat er stond!
@BeauRathbone
18
