Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Contemplating Love

Anoniem
Landelijke ster

ZeaRoseJade schreef:
"Ik weet niet wat ik moet zeggen Jace.." ze was er sprakeloos van geweest. "Jij betekend ook veel voor mij, ik had dit nooit mogen dromen.." Toen hij over het ijs was begonnen en een opmerking had gemaakt over de sentimenteel heid van vandaag lachte ze met hem mee. "Ijs is altijd goed!" riep ze uit. Ze keek nog een keer achter haar om, naar het graf van zijn moeder waarna ze haar weg met hem vervolgde.
Zijn ongemakkelijke houding had ze opgemerkt, haar conclusie daarvoor was dat het hem misschien allemaal te veel aan het hart had gelegen. Ze waren tenslotte bij zijn moeder geweest. Toen hij dan eindelijk de stilte vulde had ze hem nieuwsgierig aangekeken. "Jace.." mompelde ze vol ongeloof. "Ja, Jawel!" gilde ze uit. "Ik ben met alle liefde jouw donderwolkje!" ze sprong een paar keer op van blijdschap en sprong daarna in zijn armen. "Je mag ook nooit meer weg! NOOIT meer!" Met elk woord had ze hem steviger vastgepakt. Met een gezicht vol liefde en blijdschap keek ze naar hem op, gezien zijn lengte. Ova voelde zich altijd veilig in zijn armen, thuis. Haar lippen drukte ze op de zijne nadat ze hem een korte periode had bestudeert met haar ogen die alle gezichtskenmerken van Jace hadden opgenomen. Haar lippen waren zacht en teder tegen die van hem.
Terwijl hun lippen niet van elkaar af konden blijven, hoorde Ova haar telefoon in haar tas afgaan. Zuchtend ontdeed ze hem van haar aanraking. "Wat een timing." rolde ze lachend met haar ogen. Ze keek op haar telefoon die ze uit haar tas haalde en zag daar de 4 letters staan die ze niet lezen wilde; papa. Ze was nog altijd boos op hem en hij wist het moment tussen Jace en haar zelfs nu te verpesten. Ze wilde echt niet dat dit gebeurde. Met alle snelheid stopte ze haar telefoon weer weg, in de hoop dat Jace het niet gezien had. Natuurlijk belde haar vader haar op zijn minst op haar verjaardag, maar ze wilde hem niet spreken of zien. De situatie deed haar wel pijn en ze had nog niet uit kunnen vogelen hoe ze er een passende oplossing voor kon vinden. "Zullen we verder gaan, Boyfriend." het laatste woord kwam er bewust overdreven uit, Ova legde hier lachend de nadruk op.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
"En toch blijf ik me afvragen waar jij je onuitputtelijke energie vandaan haalt." Met een glimlach die rond zijn mond onttrok had hij de jonge vrouw, die gretig was de zijne te worden, aangekeken. Zonder enige vorm van tegenpruttelen had Jace de zoen op die ze op zijn lippen drukte aangenomen, eveneens zijn lippen tegen de hare bewogen. Zijn handen liet hij afzakken naar haar middel, waar hij ze zachtaardig liet rusten. Zijn vingers verstrengelde hij met de stof van de fleurige jurk die haar lichaam perfect omsloot, alsof het specifiek voor haar lichaam ontworpen was. Desalniettemin leek het magische moment tussen hen beide verstoord door het geluid van een telefoon, wellicht die van Ova. Jace had immers geen telefoon meer tot zijn beschikking gehad, gezien hij de zijne enige tijd geleden in Ova's voortuin uit furieusiteit op de grond had gegooid. Kleine stukjes van het toestel hadden zich wel licht nog steeds op haar oprit bevonden.
Jace zag de blik op haar gelaat veranderen; de fonkeling die eerder in haar ogen te vinden was, verdween als sneeuw voor de zon. Doch, had hij door dat ze verborg wie haar probeerde te bereiken. Haar vader. Het voelde oneerlijk van hem, dat hij haar weerhield van een man die wellicht belangrijker was in haar leven dan Jace ooit zou zijn, de man die alles deed om zijn dochter te geven wat haar hartje begeerde.
"Ik weet dat het je vader was, je mag opnemen als je wil," zei Jace voorzichtig, zijn best gedaan om de sfeer niet te verpesten. Geruststellend had hij haar hand vastgenomen, er eens in geknepen om dat gevoel te versterken en zijn boodschap duidelijker over te brengen. "Ik begrijp en weet dat je boos op hem bent, en ik vind het oprecht ontzettend lief van je dat je me belangrijk genoeg vind om hem te negeren voor wat hij mij en ons aandeed. Maar ik wil niet de reden zijn dat jullie geen contact meer hebben." Doordringend had hij haar in de ogen aangekeken. Zijn vrije hand had hij gebruikt om een lok haar achter haar oor te strijken, gezien de wind deze steeds in haar gezicht terecht liet komen. "We vinden wel een manier om het op te lossen zonder dat je hem uit je leven moet wissen, dat beloof ik je," ging hij verder. Kort had hij zijn woorden gepauzeerd, nadenkend hoe hij de situatie moest aanpakken. "Hij geeft heel veel om je, net zoals ik en ik zie aan je dat het je ongelukkig maakt." Niettemin wilde hij de situatie niet groter maken dan nodig en besloot hij evenals een manier te bedenken om het luchtig over te doen komen. "En je mag dan wel mijn kleine donderwolkje zijn, maar ik zie liever die mooie glimlach van je op zijn gezicht," zei hij terwijl hij plagend een zachtaardige tik op haar neus gaf. "Denk erover na, oké? Maar niet vandaag."

Anoniem
Landelijke ster

ZeaRoseJade schreef:
"Ik heb altijd energie, ook al zou ik dat soms liever niet willen." grinnikte ze zacht. Hij had een soort magie over haar die ervoor zorgde dat hij, haar nog altijd verlegen kon maken. Het gevoel die ze bij hem kreeg in het begin is nooit weg gegaan en dit zal ook nooit gebeuren, dat is iets wat ze zeker wist.
Hij had het door, hij had doorgehad dat het haar vader was die haar belde. Met een kleine zucht die haar lippen verliet had ze hem aangekeken. "Ik wil dat niet." zei ze zacht terwijl ze haar blik naar haar handen had geworpen, die hij hierna ook vast leek te pakken. "Ik... ben boos op hem Jace én ik wil niet dat hij dit moment weet te verpesten, want ik ben je al veel te lang kwijt geweest.." schudde ze afkeurend met haar hoofd. Met haar blik had ze de hand, die zijn weg vervolgde naar het plukje haar die hij achter haar oor stopte, gevolgd. Hij had haar aangekeken met pure oprechtheid terwijl hij de geruststellende woorden uitsprak. Misschien had hij wel gelijk, misschien had ze haar vader wel gewoon moeten vergeven. Hoe dan ook was het nu niet het moment en wilde ze daar nu nog niet over na denken. Instemmend knikte ze haar hoofd. "Ik denk er over na." Met een grote grijns op haar gezicht had ze hem aangekeken na het horen van haar favoriete bijnaam; donderwolkje.

Samen hadden ze hun weg vervolgd naar de ijssalon waar Ova haar favoriete ijssmaken had genuttigd.

- TS. Het volgende weekend -
De vriendinnen van Ova hadden een strandfeest georganiseerd om nog eens goed met zijn alle haar verjaardag te vieren, Ova had haar zwarte bikini aangetrokken met daarover een blouse die ze thuis nog had liggen van Jace. Haar haren mooi in model gekruld en een basic make-upje die niet too much was.
"Oofff! Drink je cocktail nu eens op" klonk de stem van Jenna. Ook zij en Skye waren aanwezig. "Jace komt vast nog wel" Voegde Skye toe. Hij had beloofd om er om half 6 stipt te zijn, zodat ze samen naar de zonsondergang konden kijken hier op het strand. Natuurlijk had ze moeten weten dat hij had vermeld dat op tijd komen niet zijn sterkste kant was, hij was tevens al 8 minuten te laat. "Ik weet ook wel dat hij nog komt.." zuchtte ze zacht terwijl ze aan het rietje van haar cocktail zoog.
Het was ook niet echt dat ze boos of teleurgesteld was om de afgesproken tijd die niet was nagekomen, het was dat ze weer zenuwachtig was om hem te zien. Ze had hem al een paar dagen moeten missen en het gevoel die ze eerder al omschreef bleek niet weg te gaan. Ze leek net een klein ongeduldig en zenuwachtig meisje als het gaat om het weer zien van Jace.
Een beetje onzeker had ze aan haar haren gezeten terwijl ze ongeduldig om haar heen bleef kijken. De zon scheen nog fel boven Ova en haar vrienden, al was Amanda, ook een vriendin van Ova, samen met Mike, wel al bezig met het kampvuur maken. Ova en Amanda hebben niet de beste band met elkaar, sterker nog, als Ova haar minst favoriete persoon uit de vriendengroep zou moeten aanwijzen zou dat Amanda zijn. Mike daarentegen is een schat, dat is ook precies wat het zo lastig maakt. Amanda en Mike zijn bijna onafscheidelijk, ze doen bijna alles samen en aangezien ze broer en zus zijn botst dat ook vaak genoeg. Mike is een van de weinige mannelijke figuren in de groep. Nouja, mannelijk, hij is zo gay als het maar kan zijn. Iedereen houd van Mike en Mike houdt van iedereen.
"Smile a little darling." grapt Mike terwijl hij voorovergebogen over de houtstukken hangt die hij aan probeert te krijgen. "Hij moet wel een hele hottie zijn als mijn mooie Oof zo zenuwachtig naar zichzelf zit te kijken." lacht hij. Voor dat Ova kon reageren vlogen de houtstukken onder Mike in vuur en vlam en had Mike alleen nog maar aandacht voor het wakkerende vuur die hij stabiel probeerde te laten branden.
Amanda had in de tussentijd in de ooghoeken van Ova, Ova een paar keer van top tot teen bekeken en zelfs Ova kon een vleugje jaloezie opmerken. Leuk was het niet, ze kon tot op de dag van vandaag er nog altijd niet achterkomen wat Amanda haar probleem was. Ze deden normaal tegen elkaar, Amanda iets nepper dan Ova, maar er was nog niks voorgevallen tussen hun.
Ze werd uit haar gedachte gewekt toen ze een tik op haar schouder voelde. Dat moet hem dan wel zijn, haar Jacey.

Ova's outfit

Amanda & Mike

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
"Shit, shit, shit." In alle haast kwam Jace onder zijn auto vandaan, waar hij een heel dag aan had lopen sleutelen. Alle snelheid die hij bezat had hij bij elkaar verzameld om de binnenkant van Josephs huis te betreden, in de hoop dat hij daar het vuil en zweet dat op zijn lichaam plakte kon afspoelen.
"Hey euhm, Joseph," zei Jace ongemakkelijk. "Ik weet dat het onbeleefd is, maar zou ik misschien je douche mogen gebruiken? Ik had afgesproken met Ova en ik ben al te laat en ik kan zo echt niet naar haar toe gaan,' zei hij, doelend op de smeer van de auto die aan hem hing. "Natuurlijk jongen, je weet het zijn," zei Joseph. Nadat Jace hem haastig bedankte, rende hij zowat naar de badkamer om daar een snelle douche te nemen. Het water had er zwart uitgezien door alle viezigheid die op zijn lichaam hing. Genieten van het warme water dat over zijn lichaam stroomde deed hij echter niet. Zo snel als hij kon verliet hij de douchekabine weer en droogde hij zich af om nadien zijn haren in model te brengen met de haardroger. Voor het eerst in tijden had Jace moeite gestoken in zijn uiterlijk, ervoor gezorgd dat Ova trots kon zijn met hem aan zijn zijde en niemand van haar vrienden er zou kunnen achterkomen in wat voor milieu hij eigenlijk leefde.
"Hey schoonheid," zei Jace, waarna hij een kus op haar lippen plantte. Hij kon het nog steeds niet geloven dat dat de realiteit was geworden. Het voelde ontzettend abnormaal, maar toch erg natuurlijk tegelijk. "Het spijt me dat ik te laat ben, ik was aan de auto bezig." Ova wist hoe Jace de tijd uit het oog verloor wanneer hij aan zijn auto sleutelde, omdat hij zo graag wilde dat hij, voor hij zou gaan studeren, de auto kon doen starten. Desalniettemin wist Jace dat het voor Ova een moeilijkheid was wanneer hij te laat was, omdat ze wellicht nog steeds de angst bezat dat hij niet komen zou. Het was een vertrouwen dat hij terug diende op te bouwen met haar, iets wat hij maar al te goed begreep. "Maar ik ben blij dat ik je nog in deze outfit kan zien voor de zonsondergang, dat had ik voor geen goud willen missen," zei Jace nog zacht in haar oor, met een zwakke grijns die zijn gelaat kleurde. De mannelijkheid die hij bezat had het niet kunnen laten om een opmerking te maken over de schaarsheid waarin ze voor hem stond. De zwarte bikini die haar lichaam omsloot leek precies gemaakt te zijn voor haar lichaam en de blouse, die hem al te bekend voorkwam, maakte haar in zijn ogen nog aantrekkelijker dan dat ze al was.

Anoniem
Landelijke ster

ZeaRoseJade schreef:
De kus die hij op haar lippen plantte liet haar gezicht weer stralen van blijdschap. "Ik heb je gemist" riep ze enthousiast. De woorden die hij grijnzend in haar oor fluisterde lieten haar een beetje blozen van ongemakkelijkheid omdat zij kon zien dat iedereen die aanwezig was op het feest de komst van Jace had opgemerkt en hun richting op keken. Haar armen sloot ze even om zijn nek waarna ze zelf de woorden. "Je ziet er zelf ook heerlijk uit Jacey" terug speels fluisterde in zijn oor. "Kom ik stel je even voor aan iedereen."
Nadat ze bijna iedereen had voorgesteld kwamen ze uit bij Amanda, het moment waar Ova zelf tegen op keek natuurlijk. "Amanda, dit is Jace... mijn vriend." De laatste twee woorden kwamen er stelliger uit dan bedoeld, onbewust was Ova meer op haar hoede wanneer het om Amanda ging. Met een grote grijns had Amanda, Jace kort van top tot teen bekeken waarna ze haar hand uitreek. "Amanda, Amanda Mc Donald." zei ze met een over-enthousiaste toon in haar stem. Amanda en Mike komen uit de belachelijk rijke familie van de welbekende fastfood keten en daar pronkt ze maar al te graag mee. "Je hebt niet verteld dat Jace zo'n knapperd was" klonk de stem van Mike achter Amanda vandaan. Ook Mike stelde zich voor aan Jace. "Nu snap ik waarom je net zo ongeduldig en onzeker om je heen stond te kijken Ova" met bijna een gemene toon in haar stem had Amanda zich weer kort gekeerd tot Ova, dit duurde niet lang aangezien ze vol weer haar focus legde op Jace. "Welkom, hoe onbeschoft van iedereen, kom ik zal je een drankje geven." Voor Ova iets kon zeggen of doen had Amanda hem meetrokken naar de kleine bar die op het strand was opgezet. Daar stond Ova dan alleen, recht tegenover Mike. In al haar verbazing had ze gekeken hoe Jace bij haar werd weggetrokken door Amanda nota bene. Met haar mond vol tanden voelde ze een gevoel die ze niet kon plaatsen, het kwam dicht bij jaloezie maar het was niks te vergelijken met wat ze dan ook ooit had gevoeld. Skye had het opgemerkt en was naar haar toegelopen. "Oof.. wij twee mogen haar beide niet zo.. ik weet het... laat je niet kennen oké? Jace heeft niks gedaan, hij werd mee getrokken." fluisterde ze, zodat alleen Ova het kon horen. "Ik weet het.. ik ben ook niet boos op hem.. Ik weet niet zo goed wat ik nu voel.." Amanda was ook al aangeschoten en iedereen kon zien dat ze Jace wel rauw lustte, het maakte Ova onzeker. Amanda is geen lelijke vrouw, sommige zouden zelfs zeggen dat ze redelijk op elkaar leken, misschien was dat wat haar zo onzeker maakte.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
"Hm, is dat zo?" zei hij met een glimlach op zijn gelaat toen Ova zei hem gemist te hebben. "Ik heb jou nog meer gemist." Vervolgens had Jace Ova gevolgd naar de rest, waar hij zijn best deed om zijn ongemakkelijkheid en verlegenheid zo sterk mogelijk te verbergen. De complimenten die Jace naar zijn hoofd gegooid kreeg, maakte hem lichtelijk ongemakkelijk. Normaliter was Jace niet zo'n 'mensen-mens' en besteedde hij zijn tijd alleen. Het zich voortdoen met mensen die hij niet kende was al een heel ding voor Jace, maar om vervolgens ook nog becomplimenteerd te worden over zijn uiterlijk voelde vreemd. Hij was dan niet onzeker geweest, maar complimenten deden hem niet veel. Louter die van Ova hadden voor hem van belang geweest. Vooraleer hij de kans kreeg om maar iets te zeggen, werd hij meegetrokken door een vrouw die zichzelf had voorgesteld als Amanda. Kort had hij omgekeken naar Ova, onwetend wat hij moest aanvangen in de situatie waar hij in verzeild was geraakt.
"Nou, ik wil niet opscheppen, maar naast mijn goede smaak in mannen heb ik ook een goede smaak in drankjes, dus zal ik je maar eens verrassen met iets?" zei Amanda terwijl ze naar hem knipoogde. Het bracht Jace in een erg ongemakkelijke positie en gezien het feit dat hij met zijn rug naar de rest gedraaid stond, kon hij niets van Ova's reactie zien. Hij zou zich zo afstandelijk mogelijk gedragen, hopend dat Ova zich niet vervelend zou gaan voelen.
"Euhm ja, is goed," antwoordde hij, nog steeds even ongemakkelijk
"Ah, een beetje verlegen he. Nou, dan ga ik voor iets sterk, zodat je wat losser komt," grinnikte Amanda, maar Jace besloot hier geen antwoord op te geven. Afstandelijk had hij naar de zee gestaard terwijl Amanda een drankje voor hem in elkaar flanste, ietwat ongeduldig gezien hij bij Ova wilde zijn vooraleer de zon daadwerkelijk zou ondergaan. Hij wilde de beloftes die hij haar maakte niet verbreken, omdat hij dat immers al vaak genoeg had gedaan. Nadat Amanda zijn drankje naar hem toeschoof had hij haar kort bedankt.
"Dus....," zei Amanda met een wellicht neppe glimlach op haar gelaat. "Wat hoorde ik, was je aan een auto bezig?" vroeg ze. Desalniettemin weerklonk haar stem alweer voordat Jace kon antwoorden. "Ik kan het me al helemaal inbeelden. Jij, druk bezig met sleutelen aan een auto. Ik vind het best sexy als een man knap én ook nog eens handig is," zei ze, terwijl ze met haar wijsvinger sensueel over zijn armspieren streek. Uitdagend had ze hem aangekeken. Onwetend wat Jace moest doen, liet hij het maar toe. Hij wilde geen scène schoppen in de buurt van Ova's vrienden. Hij was gekomen met de intentie om een goede indruk na te laten.

Anoniem
Landelijke ster

ZeaRoseJade schreef:
Kort had ze op afstand gekeken wat er allemaal gebeurd en met elke seconde die er verstreek drukte ze haar kaken steeds steviger op elkaar. Hoe durft ze!
Wanneer Ova zag dat ze dichter bij Jace kwam Staan en ze hem dan ook met haar wijsvinger aanraakte hield ze het niet meer. Met stevige passen liep ze naar hen toe.
"Heb je een drankje?" zei ze vluchtig waarna ze Jace met haar mee trok en geen blik aan Amanda gunde. Ze trok haar blouse uit terwijl ze Jace mee sleurde naar de waterkant. De blouse gooide ze nonchalant over een van de strandstoelen. "Kom.. ik wil even het water in." zei ze lichtelijk geïrriteerd waarna ze haar weg, het water in had vervolgd. Amanda kon haar wat, ze was niet van plan om Jace te verliezen en die angst die ze bij dat idee voelde vond ze ontwapenend. Het was iets waar ze geen invloed op had en het maakte haar onzeker. "Waarom liet je haar dat doen Jace?" zei ze voorzichtig terwijl ze met haar handen door het water ging. "Ik.. em.. je ziet haar toch niet zitten?" een beetje onzeker had ze door het water bewogen terwijl ze besloot om hem dan maar te laten zien wat hij zou missen. Ze trok hem dicht naar haar toe en keek in haar ooghoek naar Amanda die naar Jace en Ova in de verte had staan kijken. Ze zou zien dat Jace de hare was en Ova zou op die manier haar territorium afbakenen. Met alle spanning in haar lichaam had ze Amanda een serieuze blik gegeven waarna ze Jace passievol had gezoend. Hij was van haar, ze waren één en dat zou iedereen weten ook. Het water kwam tot haar knieën en al zoenend had ze hem samen met haarzelf naar beneden getrokken zodat ze samen in het water op de bodem neerkwamen. Zijn hand had ze verplaatst op haar zij en deze zelf ook even een klein kneepje gegeven. "Ik hou van je Jacey.. Ik wil niet dat iemand dat stuk maakt" die woorden klinkent uit alle oprechtheid hadden haar lippen verlaten toen ze hem ontdeed van haar liefdevolle zoen. Amanda had ze in de verte gefrustreerd haar voet in het zand zien stampen. De zon begon lager te zakken en Ova had haar blik verplaatst naar het mooie uitzicht, ze had Jace zijn hand vastgenomen in de hare. "Er is ook niemand anders waar ik dit mee zou willen delen."

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
"Hm, is mijn meisje jaloers?" grinnikte Jace. Hij had immers gemerkt dat ze plots heel klef begon te doen terwijl ze haar blik op iemand achter hem, wellicht Amanda had gericht. "Je weet toch dat dat nergens voor nodig is, he?" zei Jace vervolgens, de serieusheid in zijn stem hoorbaar. Zijn hand, die door Ova op haar zij werd gelegd, liet hij ongegeneerd ietwat naar beneden glijden, deze op haar bil laten rusten, wetende dat hij dat vanaf nu kon. De passionele zoen die ze hem schonk, had hij evenzeer gretig aangenomen, maar deze had hij geenszins te lang laten duren. De hand die hij vrij had had hij gebruikt om een lok haar, die in haar gezicht hing, achter haar oor te strijken. "Hey, niet zo twijfelen aan jezelf, donderwolkje," zei Jace, waarna hij liefelijk een zacht kusje op haar lippen drukte. "Natuurlijk zie ik haar niet zitten, ik ken haar niet," verzekerde hij haar. Desondanks de pracht van een vrouw die hij aan zijn zijde had, was uiterlijk niet hetgeen waar Jace op lette als het ging om een partner zoeken. Ova was prachtig, maar hij had voor zoveel andere redenen haar als vriendin gekozen. Bovendien was überhaupt een vriendin hebben niks voor Jace. "Ik zou toch niemand anders willen als ik het mooiste meisje op de wereld al heb? Je bent meer dan wat ik ooit heb durven dromen," zei hij terwijl hij een liefkozend kusje op haar voorhoofd plaatste. Jace besloot de situatie wat luchtiger te maken, een beetje humor in de strijd te gooien om vervolgens de spanning die er heerste te doen dalen. "Ik liet haar niks doen. Ze bleef gewoon maar praten en praten, ik had niet eens de kans om er zelf iets tussen te krijgen," zei Jace, wetend dat zijn uitgesproken irritatie over Amanda Ova goed zou doen. "En dan de manier waarop ze haar wenkbrauw optrok terwijl ze sprak om aantrekkelijk over te komen? Niets voor mij," zei hij, de blik op Ova's gelaat deed hem ontspannen, gaf hem de zekerheid dat de manier waarop hij over haar sprak haar evenzeer kalmeerde en zelfs deed lachen. "Nee, geef mij mijn allermooiste vriendin maar, daar heb ik mijn handen al mee vol," grinnikte Jace plagend. "Maar ik vind het wel schattig dat je zo jaloers bent."
De zonsondergang had hij een beetje genegeerd. Ondertussen waren ze ook iets dieper het water ingegaan. Behendig had Jace zijn handen onder haar achterwerk geplaatst, haar op die manier opgetild, waardoor haar benen automatisch om zijn middel heel sloegen. "Ik kan me er niet op focussen, met jou hier," grinnikte Jace, doelend op dat hij zich niet kon concentreren op de zonsondergang. "Je bent veel te mooi." Zijn lippen had hij vervolgens nogmaals op de hare gedrukt, als magneten leken ze hem daar te brengen. Vervolgens plantte hij een zachte kus op haar mondhoek, over haar wang, gestopt bij haar oor. "En er zijn nog zoveel manieren waarop ik je kan laten zien hoe mooi ik je vind," zei hij speels in haar oor. Ova wakkerde iets in hem los, een soort speelsheid dat hij zelf niet plaatsen, noch inhouden, kon.

Anoniem
Landelijke ster

ZeaRoseJade schreef:
“Ik ben niet jaloers” grinnikte ze terwijl ze genoot van zijn aandacht. Zijn woorden en aanrakingen waren alles wat ze nodig had. Het zorgde ervoor dat Ova kalmeerde, bijna net zo erg dat ze zichzelf wel voor haar hoofd kon slaan voor het feit dat ze enkele momenten geleden nog zo jaloers had gedaan. Blozend had ze hem aangekeken “Je mag ook niet meer bij het donderwolkje weg” zijn aanraking voelde warm en bijna verslavend. “Amanda blijft altijd praten, dat klopt” lachte ze. “Vind je dat niks? Die wenkbrauw?” Grijnzend had ze hem aangekeken terwijl ze haar wenkbrauw had opgetrokken. “ik ben niet jaloers Jacey!” Speels rolde ze met haar ogen. Jaloers was ze zeker wel geweest, achteraf was dit dus nergens voor nodig geweest.
De zonsondergang was hun sfeerlicht geworden, de twee hadden alleen nog maar oog voor elkaar. Als twee tieners die voor het eerst liefde ervaarde trokken ze naar elkaar toe.
“Focus je dan maar op mij” met een speelse knipoog had ze hem grijnzend aangekeken. Zijn lippen hadden haar even verast, maar zonder enige twijfel ging ze er in op. Toen hij haar lippen verloste om zijn weg te vervolgen naar haar oor sloot ze haar ogen, ze genoot van elke seconde waarbij hij ervoor zorgde dat ze lichtelijk opgewonden raakte. Een zachte kreun had haar lippen verlaten en de benen die vastgeklemd om zijn torso zaten, klemde ze nog wat strakker. Ze kon geen genoeg van hem krijgen, dat frustreerde haar maar al te vaak. “Jace!” Kreunde ze nogmaals zacht uit frustratie. “Laat het me zien…” de tanden in haar bovenkaak waren één geworden met de huid van haar onderlip. Niemand had haar voorbereid voor alle gevoelens die deze jonge knaap die zich tussen haar benen had bevonden, bij haar aanwakkerde. Ova wist niet dat ze over deze kant beschikte. Hij maakte een wilde kant van haar los, die ze alleen met hem samen wilde ontdekken.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Jace kon niet anders dan lachen toen ze Amanda's gezichtsuitdrukking, waarover hij het had, te immiteren. "Ja, die wenkbrauw," zei hij lachend. "Maar zelfs die staat jou beter," zei hij nadien, wederom een kus had hij haar geschonken, alsof hij niet genoeg kon krijgen van de manier waarop haar lippen hadden gesmaakt en hoe haar lipgloss ervoor had gezorgd dat zijn lippen extra bleven plakken aan die van haar. "Ontken het maar, ik ken je goed genoeg om te weten dat je wel jaloers bent. En ik vind het schattig." Jace voelde hoe haar lichaam ietwat naar beneden zakte, en nam haar daarom iets steviger vast om haar weer wat naar boven te krijgen. Uitvoerig had hij haar gezicht bestudeerd, onbegrijpend waar hij haar aan had verdiend.
"Geloof me, dat doe ik zeker. Ik heb helemaal niks van die zonsondergang kunnen zien," lachte hij. Hij had zijn ogen niet van haar af kunnen houden, hoe ze met haar gezicht kortbij de zijne hing. Het was voor hem een onmogelijke zaak geweest zijn oogcontact met haar te verbreken, alsof zijn blik vastgeketend was aan die van haar. Haar ongeduldigheid na de reeks kusjes die hij haar had gegeven, brachten bovendien nog meer speelsheid in hem los dan dat hij al bezat. "Jij," begon hij met een grijns op zijn gelaat, terwijl hij plagend enkele kusjes in haar nek drukte. Het scheelde dat Ova's vriendengroep zich op een relatief grote afstand bevonden, gezien hij zich anders natuurlijk iets meer had ingehouden. "Jij moet geduldig leren zijn. Dat is voor straks," zei hij. Jace had niet per se plannen die avond en besloot simpelweg Ova's tempo te volgen. Desalniettemin besefte hij dat ze tot op het heden niet erg terughoudend was geweest, gezien het incident toen ze beide iets te veel alcohol geconsumeerd hadden. Het was voor Jace een raadsel geweest waar haar verlangens en wensen lagen in een nuchtere toestand, maar haar dwingen tot iets waar ze niet klaar voor was, zou hij nooit doen. "Tenzij je dat niet wil, dan hou ik nog evenveel van je," vervolgde hij zijn woorden, gehoopt dat hij haar op die manier kon duidelijk maken dat er volgens hem geen haast achter zat. "We hebben alle tijd van de wereld." Na die woorden gezegd te hebben, keek hij even naar de groep mensen, die hij herkende als Ova's vrienden, achter haar. Hij kon het niet laten even te lachen toen hij merkte dat ze, hoe ver weg ze ook zaten, het stel dromerig in de gaten hielden. "We worden in de gaten gehouden," grinnikte hij.

Anoniem
Landelijke ster

ZeaRoseJade schreef:
Gefrustreerd had ze even gegromd. Ova was zeker geen makkelijk meisje, maar Jace bracht iets over haar heen, een ongeduldige toestand die ze niet kon plaatsen. “Oke oke, ik geef op.. ik was jaloers.. ik bedoel… kijk naar jezelf Jace, als Michelangelo je niet heeft gemaakt ben je mijn eigen persoonlijke griekse god die ook nog een hart van goud heeft, hoe kan ik daar nou niet zo absurd veel van houden?” Lachte ze zacht. Het enige wat Ova van de zonsondergang had mogen zien waren de licht reflecties die weerkaatste in zijn mooie bruine puppy ogen die veranderde in een hemelse gouden kleur. Ook Ova had haar ogen niet van hem kunnen houden. De meeste mensen zouden dit de ‘witte broodsweken’ genoemd hebben, al zijn deze twee nog lang niet getrouwd, ze voldoen wel aan de klefheid van een pas getrouwd stel. Van nature was dat kleffe gedoe nooit een onderdeel van Ova’s eigenschappen pakket, haar liefde en aantrekkingskracht voor Jace bepaalde nu eenmaal dat, dit nu de stand van zaken was. Dit was hun manier van het laten zien dat ze niet zonder elkaar konden.
Toen hij begon over de zonsondergang die hij door haar toe doen gemist had, kon Ova niks meer en niks minder dan glimlachen van oor tot oor. “Dat probleem deel ik met je, ik heb alleen in die mooie ogen van je gekeken..” fluisterde ze zacht, een paar millimeter van zijn lippen vandaan.
De plagende kusjes in haar nek hadden het ongeduldige gevoel van enkele momenten geleden in haar onderbuik weer aangewakkerd. Gefrustreerd had ze hem aangekeken. “Je moet echt stoppen met het teasen.. ik kan het niet meer aan” mompelde ze zacht waarna ze kort in haar onderlip beet.
“Ze hebben vast een leuke show gehad..” licht blozend hand ze hem aangekeken. Voor de twee in het water had de wereld om hun heen even stil gestaan, maar dit was voor de wereld om hun heen niet daadwerkelijk het geval. Lichtelijk blozend van schaamte waren haat wangen gekleurd. “Kom.. we gaan maar eens terug, ons verwarmen.. voordat ik de warmte hier op een andere manier opzoek” grapte ze speels.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Ondanks Jace normaliter niet van de complimenten was, deden de woorden die ze over hem uitsprak hem lachen. "Jij weet ook wel van overdrijven. Zal ik je slijmbal noemen in plaats van donderwolkje," vroeg hij Ova plagend. "Maar toch, je moet hoeft niet jaloers te zijn. Ik vind jou perfect en niemand kan mij van die mening doen veranderen," verzekerde hij haar nog. Nog steeds had Jace haar stevig vast en genoot hij van de warmte die haar lichaam hem te bieden had. Het had als gevolg dat hij zijn miserabele leven wist te vergeten en de vrede tot hem was gekeerd. Geen innerlijke strijd had hij nog gekend, alsof Ova als medicijn had gediend om de pijn die hij bezat te verlichten.
Jace had een kusje op haar neus gedrukt toen ze haar frustratie uitte over de manier waarop hij haar uitdaagde. Desalniettemin was dat het natuurlijke gedrag geweest dat zij in hem opwekte, iets dat zij in hem naar bovenbracht als geen ander. "Hey, je vroeg hier om vanaf het moment dat jij besloot om in deze bikini hierheen te komen. Dus het is allemaal je eigen schuld," zei Jace grinnikend en dacht vervolgens even na. "Eigenlijk is dat een leugen. Ook al had je hier aangekomen in een zak, dan had ik het alsnog niet kunnen laten." Ova deed echter een grijns op zijn gelaat verschijnen door haar uitspraak. "Hm, is dat zo?" vroeg hij. "In dat geval blijf ik misschien wel liever hier." Wederom hadden zijn woorden speels geklonken, al besloot hij toch om samen met haar het water uit te gaan en de aardbodem weer op te zoeken. Hij voelde de warmte zijn lichaam overspoelen toen ze het zand weer bereikt hadden.
Jace zag hoe de jongeman die zich eerder voorstelde als Mike, ook wel Amanda's broer, theatraal op de grond in het zand ging liggen. "Ugh, ik wil geen man als hij niet zoals hem is," hoorde hij hem dramatisch uitspreken. Zijn eerdere manieren hadden ervoor gezorgd dat het voor Jace duidelijk was geweest dat hij niet de zogenaamd 'traditionele' manier van liefde had verkozen, en voorkeur bezat voor hetzelfde geslacht als hemzelf. Desalniettemin was dat geenszins iets geweest waarvoor Jace een afkeer bezat. Hij had gezien hoe Mike even boven zijn zonnebril uitkeek en hierna Jaces ogen opzocht. "Maar hey, ik stel me kandidaat voor als je Ova niet meer aankan. Ik wacht op je," zei Mike plagend. "Ik denk niet dat dat een probleem zou zijn, maar ik zal het onthouden," was Jaces antwoord geweest. Gezien hij overduidelijk had gemerkt dat de band tussen Mike en Ova beter was geweest dan die tussen Ova en Amanda, wist Jace dat het iets was waar Ova zelf wellicht om kon lachen. "Hoor je het Oof, the battle is on," hoorde hij Mike plagend lachen.

Anoniem
Landelijke ster

ZeaRoseJade schreef:
"Als dit het gedrag is wat deze bikini uitlokt heb ik nog wel wat leukers wat ik een ander keer kan inzetten." had ze nog speels gezegd toen ze samen met hem terug liep naar de rest. De opmerkingen van Mike hadden haar doen lachen. "Als hij mij niet aan kan, dan lukt dat met jou al zeker niet." doelend op zijn theatrale manier van doen had ze hem lachend aangetikt. "Ik heb het altijd jammer gevonden dat het mij niet gelukt is om je toch voor het vrouwelijker goed te laten vallen." nep snikkend had ze hem aangekeken. "Maar ik kan je natuurlijk niet blamen als ik kijk naar mijn heerlijke vriend, ik zou ook niks anders meer willen." Haar wenkbrauwen had ze een paar keer speels opgetrokken terwijl ze haar lichaam afdroogde met een van de handdoeken die op de strandstoelen lagen. "Ik ga me even omkleden aangezien het nu wat afkoelt, red je het even zonder mij? Als Mike je lastig blijft vallen moet je maar even gillen, dan kom ik je uit je lijden verlossen." Een lieve kus had ze op zijn mond gedrukt en de blouse die ze een tijd geleden over de strandstoel had gegooid had ze in haar linkerhand beetgenomen net voordat ze haar weg vervolgde naar het gebouw in de verte, een beachclub.

Mike had Jace lachend aangekeken. "Je hebt een geweldige meid uitgekozen, Jace. Je zult je handen er nog wel aan vol hebben." Voor Mike überhaupt nog verder in gesprek kon gaan met Jace, verscheen Amanda achter Mike vandaan. "Ik snap sowieso niet waar de match bij jullie is als ik eerlijk mag zijn." riep ze uit. Nu dat Ova niet meer in de buurt was sloeg ze haar kans. "Heb jij niet een volwassen dame nodig die beter bij jou past..: doelend op haarzelf was ze dicht bij Jace gaan staan. Mike had fronsend naar zijn eigen zus gekeken. "Aman.." voordat hij zijn woorden af kon maken zorgde Amanda dat hij daar geen kans voor had. "sjjjst klein broertje" met haar wijsvinger wees ze naar Mike toe. "Ik heb een doel voor ogen en daar ga ik voor." Voor Jace iets van actie kon ondernemen drukte Amanda haar lippen op die van hem.

Ova had zichzelf omgekleed in een lichtelijk sexy jurkje, nog zwevend op de roze wolken door Jace had ze haar spullen gepakt om weer terug te lopen naar de rest. Maar daar zag ze iets wat ze niet kon geloven. Amanda... Jace... Ze schraapte haar keel op terwijl ze verstijfde door de situatie die ze voor ogen zag.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
"Ik gok dat dat wel moet lukken, maar blijf niet te lang weg," had Jace Ova nog na gegrinnikt. Echter had hij niet veel tijd gehad om nadien nog iets te zeggen. Voor hij het wist had Amanda voor zijn neus gestaan, verscheidene dingen op hem afgegooid die dienden als belediging over zijn vriendin. Jace voelde hoe zijn bloed langzaamaan begon te koken, maar iets zeggen kon hij niet. Voor hij iets kon veranderen aan de benarde situatie waarin hij was beland, voelde hij Amanda's ongewenste lippen op die van hem. Plakkerig, op een manier die hij niet fijn vond, had hij ze ervaren. Doch, leek hij te verstenen door de paniek die hem overnam. Het geluid achter hem verraadde dat net die persoon die hij buiten de situatie wilde houden, de kus had gezien. Een kus waarover hij zich schuldig voelde, ondanks hij er niet aan had meegewerkt.
"Awkward," hoorde hij Mike zeggen, waardoor Jace niets anders kon dan hem een blik geven die hem wel kon neerbliksemen.
"Goh, denk je?" zuchtte Jace sarcastisch. Vervolgens richtte hij zich op Amanda, die enkele seconden geleden nog aan hem vertelde hoeveel volwassener ze was dan Ova. "Echt heel erg volwassen," zei hij tegen haar, waarna hij zijn weg baande naar Ova, die teneergeslagen toekeek naar het tafereel dat gaande was. Zachtaardig had ze haar bij haar pols vastgepakt, haar meegetrokken zonder verder een woord aan de situatie vuil te maken. Hun weg hadden ze samen gemaakt naar de bewoonde wereld, waar het asfalt van de straat weer onder hun voeten had bevonden en ze omringd werden door huizen. Onwetend wat hij moest zeggen stopte Jace met wandelen.
"Het spijt me Ova, ik kon er niks aan doen, voor ik het wist deed ze dat en ik raakte in paniek," ratelde Jace. Hoe voelde zich vreselijk, hoe weinig hij ook met de situatie op zich te maken had. "Wees alsjeblieft niet boos op me. Ik beloof je dat ik die intentie niet had, i-ik." Jace was radeloos geweest. Het was onmogelijk om van Ova's gezicht af te lezen of ze hem geloofde, verdrietig was of boos op hem was. Hij had er moeite mee om haar emoties te peilen. "Je weet dat ik alleen jou wil, toch? Ik heb je die ketting gegeven en als ik niet zeker was van mijn zaak, dan had ik die jou nooit gegeven. Dat weet je," zei hij. Het was misschien smerig geweest van hem om zijn kwetsbaarheden over de ketting in de strijd te gooien, ook al was dat de waarheid geweest. "Als je me niet gelooft, ben ik zelfs bereid om op mijn knieën voor vergiffenis te smeken. Ik meen het," zei hij, nog even wanhopig als eerst. Toen hij daadwerkelijk op zijn knieën voor haar wilde gaan zitten, voelde hij hoe Ova hem hierin tegenhield.

Anoniem
Landelijke ster

ZeaRoseJade schreef:
Het was allemaal even een waas, Amanda had ze fysiek wel iets aan kunnen doen. De woorden van Jace van enkele momenten geleden in het water hadden door haar hoofd gespookt. Boos was ze wel, meer op Amanda dan op Jace aangezien ze wel nog goed genoeg kon relatieveren dat ze de context van de gebeurtenis niet had geweten. Hij had haar verteld dat hij alleen oog voor haar had, dit was ook wat ze bleef geloven tot dat hij haar het tegendeel zou bewijzen, voor sommige zou het aanzien van deze situatie al genoeg geweest zijn om het tegendeel onder ogen te moeten komen maar voor Ova was haar liefde voor Jace sterker dan een simpele conclusie uit een situatie halen.
Voor ze het wist werd ze mee getrokken door Jace, dat liet ze maar gebeuren.
Zodra ze asfalt onder haar voeten voelde en Jace was gestopt met meters maken had ze hem even aangekeken. Een gevoel van onzekerheid en verdriet was door haar lichaam gegaan. "Jacey.." snikte ze even. "Ik ben niet boos.. niet op jou.. ik geloof je wel." knikte ze. De woorden die ze uitsprak waren deels ook om zichzelf gerust te stellen. "Ik weet het. I-ik.." kort had ze haar schouders even opgehaald, niet wetend wat ze met al deze gevoelens aan moest. Haar hand dwaalde af naar de ketting die ze nog altijd om had, deze greep ze even vast en met haar duim streelde ze de hanger hiervan. Ze hield hem tegen toen hij naar de grond wilde zakken. "Nee, dat is niet nodig.." stellig schudde ze haar hoofd en besloot ze haar tranen in te slikken. "Kom.. ik wil naar huis.." De hand die net nog op de hanger van de ketting had gelegen had ze verplaatst naar zijn wang. Het was nu zijn wang die ze met haar duim streelde. Om het weer wat luchtiger te houden probeerde ze de situatie weg te lachen. "Ik kan haar ook niet kwalijk nemen dat ze die belachelijk lekkere lippen van je ook wilde proeven, alleen zijn deze van mij en ben ik niet van plan om dat met iemand te delen. Ze heeft alleen altijd iets gehad tegen mij en niemand weet waarom.. Ik vertrouw jou Jacey." Ze had zijn hand vast gepakt en samen met hem haar weg vervolgd naar het huis van haar moeder.

Eenmaal aangekomen hadden ze kort nog haar moeder gegroet die al helemaal klaar was om vroeg haar bed in te duiken om vervolgens morgen vroeg weer aan een dood normale werkdag te beginnen. "Slaaplekker Mam" had Ova nog gezegd voordat ze haar slaapkamer betraden. De deur sloot Ova achter zich waarna ze Jace kort had aangekeken. "Dus.. waar waren we toen straks gebleven?" grinnikte ze zacht. Een hand had ze door haar haren gehaald waarna ze hem met een speelse grijns had aangekeken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld