Hoi ik heb even advies nodig!! - Forum

Stud
Internationale ster

Stud schreef:

bowie schreef:

Stud schreef:
Ik daarentegen ben van mening dat je gewoon bij hem kan blijven, ik zie nergens staan dat hij je slecht behandeld of iets en het is makkelijk gezegd "ben er klaar mee" of iets wat maar in die richting wordt gezegd. Ik vind relatie's iets waar je aan kunt werken... Hij lijd hier harder onder dan jou en hij zal dit echt niet doen om jou te kwetsen. Natuurlijk heb je liever iemand die alles op de rit heeft, maar dat betekend niet dat het een slecht relatie-persoon is. Hij zit in een spiraal waar die moeilijk uitkomt, maar als ie eenmaal eruit is, dan zal je nog versteld staan. Je kunt zo'n persoon moeilijk begrijpen en zo'n denkwijze is moeilijk uit te leggen aan anderen.

Nee hij behandelt me ook niet per se slecht hoor! Alleen de laatste tijd wat meer ruzie/gedoe omdat we ons beiden niet zo goed voelen. Hij heeft me wel onlangs een aantal keer compleet doodgezwegen een dag lang omdat hij boos op me was en ipv dat aan te geven dacht hij dat de silent treatment daadwerkelijk een duidelijk signaal was voor mijn autistische brein, maar alas. Hebben we het over gehad, en hij geeft aan er wel echt aan te willen werken en doet ook echt wel z'n best opener te zijn dus da's mooi. + Het is verder écht een schatje en qua hobby's/films/muziek/vakantieplannen en al die shit passen we ook goed bij elkaar.

En ik ben ook helemaal niet van plan nu direct op te geven, maar ik denk gewoon niet dat dit iets is wat ik nog een halfjaar aan wil kijken zonder dat er vanuit hem verandering in komt.

aah dat is wel een goed teken dat hij zijn best doet enzovoort,

denk je niet dat je het nog duidelijker kan maken, dat je bereid bent weg te gaan, als hij echt geen baan gaat zoeken of iets anders? Of dat je zelf opzoek gaat naar banen voor hem en hem dat doorstuurt? Dat je hem in een hoekje kan drijven? pff vind het zo lastig voor je

Bowie
Wereldberoemd

bowie schreef:

Stud schreef:

bowie schreef:

Stud schreef:
Ik daarentegen ben van mening dat je gewoon bij hem kan blijven, ik zie nergens staan dat hij je slecht behandeld of iets en het is makkelijk gezegd "ben er klaar mee" of iets wat maar in die richting wordt gezegd. Ik vind relatie's iets waar je aan kunt werken... Hij lijd hier harder onder dan jou en hij zal dit echt niet doen om jou te kwetsen. Natuurlijk heb je liever iemand die alles op de rit heeft, maar dat betekend niet dat het een slecht relatie-persoon is. Hij zit in een spiraal waar die moeilijk uitkomt, maar als ie eenmaal eruit is, dan zal je nog versteld staan. Je kunt zo'n persoon moeilijk begrijpen en zo'n denkwijze is moeilijk uit te leggen aan anderen.

Nee hij behandelt me ook niet per se slecht hoor! Alleen de laatste tijd wat meer ruzie/gedoe omdat we ons beiden niet zo goed voelen. Hij heeft me wel onlangs een aantal keer compleet doodgezwegen een dag lang omdat hij boos op me was en ipv dat aan te geven dacht hij dat de silent treatment daadwerkelijk een duidelijk signaal was voor mijn autistische brein, maar alas. Hebben we het over gehad, en hij geeft aan er wel echt aan te willen werken en doet ook echt wel z'n best opener te zijn dus da's mooi. + Het is verder écht een schatje en qua hobby's/films/muziek/vakantieplannen en al die shit passen we ook goed bij elkaar.

En ik ben ook helemaal niet van plan nu direct op te geven, maar ik denk gewoon niet dat dit iets is wat ik nog een halfjaar aan wil kijken zonder dat er vanuit hem verandering in komt.

aah dat is wel een goed teken dat hij zijn best doet enzovoort,

denk je niet dat je het nog duidelijker kan maken, dat je bereid bent weg te gaan, als hij echt geen baan gaat zoeken of iets anders? Of dat je zelf opzoek gaat naar banen voor hem en hem dat doorstuurt? Dat je hem in een hoekje kan drijven? pff vind het zo lastig voor je

Ja ik wil niet per se een ultimatum stellen aangezien ik dat nogal kinderachtig vind bij een volwassen vent, maar ik wil wel aangeven dat hoe hij nu bezig is, dat ik dat niet nog maandenlang aan wil zien. Ik snap dat het in verband met de zomervakantie/geplande vakanties en alles niet mogelijk is om de komende twee maanden echt aan het werk te gaan, maar ik denk niet dat het onredelijk is dat hij hier niet later dan september ofzo echt mee bezig gaat en gaat solliciteren.

Ik ga overigens absoluut niet voor hem op zoek naar mogelijke banen. Ik wil best meedenken, maar ik heb zelf ook genoeg te doen met m'n eigen werk en opleiding, dit gaat-ie echt zelf moeten doen. Zeker aangezien hij nu al 0 input geeft als ik er naar vraag of vraag wat hij dan eventueel wil gaan doen.

RiCHELLE98
Wereldberoemd

RiCHELLE98 schreef:
Beetje eng om te bedenken dat dit iemands manier van het leven is. Kijk dat je dit doet als je 16–18 bent oke das even leeftijd maar mocht ie al wat ouder zijn dan dat is dat mogelijk zijn houding en karakter voor alles. HEEL KORT door de bocht; wil je hier naast lopen zelf ja of nee?

Anoniem
Landelijke ster

Lavaires schreef:
To be honest zit/zat ik ook in zo'n zelfde situatie alleen was/ben ik zelf meer hem in dit geval. Ik kan me voorstellen dat het voor hem intens moeilijk kan zijn om ineens van carrière doel te switchen omdat het iets is waar je gemotiveerd voor moet zijn. En dat kan erg overweldigend zijn, zeker als je ADD hebt (niet om het als excuus te gebruiken natuurlijk). Van jou kant snap ik het ook volledig aangezien je, wat ik uit je verhaal en reacties hier merk, een toekomst zou willen bouwen en jij graag wilt weten waar je aan toe bent. Hij is in dit geval voor jou iets wat ''onstabiel'' voelt. En het is logisch om daar gefrustreerd om te zijn, zeker als jij zelf wel een duidelijk doel voor ogen hebt. Het is erg belangrijk om met hem te kunnen communiceren dus probeer aan hem eventueel uit te leggen waarom je daar baat bij hebt, en hij natuurlijk, want je wilt hem uiteindelijk helpen. En leg het ook uit op een manier dat je het niet alleen naar hem of jouw draait maar naar jullie beiden, dus vooral dingen in wij vorm plaatsen i guess. Jullie zijn immers samen dus als hij dan het belang niet heeft is dat wel een issue.
En als hij echt moeite heeft met vinden wat hij zou willen doen is mijn beste tip; Doen wat je het allerleukst vindt om te doen. Zeker als ik al iets van een creatieve opleiding hoor raad ik echt aan voor hem om op een rijtje te zetten wat hij het allerleukste vindt om te doen, ook al is het iets onbereikbaars, maak desnoods dat lijstje samen, maak er iets leuks van. Zodra je die dingen op papier hebt vindt je veel meer mogelijkheden dan dat je zou denken!

Anoniem
Landelijke ster

Lavaires schreef:

RiCHELLE98 schreef:
Beetje eng om te bedenken dat dit iemands manier van het leven is. Kijk dat je dit doet als je 16–18 bent oke das even leeftijd maar mocht ie al wat ouder zijn dan dat is dat mogelijk zijn houding en karakter voor alles. HEEL KORT door de bocht; wil je hier naast lopen zelf ja of nee?

Dat is inderdaad veel te kort door de bocht. Ik ben zelf 20 en zat al op een school die niet fijn was maar ben door corona, stage en op mezelf moeten wonen in een burn-out geraakt, rest van het school jaar gemist en door de burn-out en depressie kon ik geen motivatie meer opbrengen, vond het vakgebied niet meer leuk en ben daardoor 2 jaar niet naar school geweest omdat ik niet weet wat ik wil doen. Dit komt overigens bij heel veel studenten voor dat je door factoren je niet meer prettig voelt op je opleiding. De hoeveelheid vroegtijdig schoolverlaters tussen 2020 en 2021 ligt immers rond de 24.000, dat is echt belachelijk veel...
Moet je even nagaan hoe eng dat is voor die mensen. Ik heb sinds mijn 8e die richting willen doen en heb er altijd naar toe gewerkt, nu heb ik inmiddels wel iets maar ik heb 2 jaar ''doelloos rondgelopen', dat is pas eng. Zeker als je dan kampt met add,adhd, depressie of andere stoornissen, dat maakt het nog 10x moeilijker.
Dan kun je alle support van je partner gebruiken en ik ben erg blij dat die van mij naast mij stond ondanks mijn gekke ideeën en onstabiliteit.

Ik zeg zeker niet dat het voor iedereen is weggelegd maar uiteindelijk kom je het verst met empathie en compassie.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Naar mijn mening komt hij vooral gewoon gedemotiveerd over. Of ja, 'gewoon' is het niet, maar je begrijpt wat ik bedoel haha. Ik begrijp de reactie van sommigen hier wel hoor, aangezien ik zelf een relatief hoge studie doe verwacht ik ook van mijn partner dat diegene ook studeert of dat heeft gedaan, maar ik kan er ook inkomen dat dat voor anderen niet meteen een vereiste is. Alleszins vind ik het vreemd van de meesten hier dat ze er meteen van uitgaan dat hij geen moeite doet zonder hem te kennen. Ik begrijp jou mening hierover trouwens ook volledig hoor! Lijkt me logisch dat je je een beetje zorgen maakt over de toekomst als er in hem niet veel ambitie terug te zien is. Misschien kan je met hem bekijken waar zijn daadwerkelijke interesses liggen en waar zijn eventuele demotivatie vandaan komt? Mijn vriend had het hier ook lastig mee en was zelf ook van plan om niets te doen, maar ik heb uiteindelijk het initiatief genomen om samen met hem naar een gepaste studie te zoeken door zowel online te kijken als naar opendagen van verschillende studies te gaan die binnen zijn interesses lagen. Intussen zijn we 2 jaar verder en binnen een jaartje studeert hij af in een richting die hij met veel passie doet. Dus misschien kan jij ook even het voortouw nemen en samen met hem zoeken naar een job of een studie? Of kan jij hem duwtjes in de rug geven wanneer hij geen moeite lijkt te doen? Mensen kunnen wel zeggen dat hij het allemaal zelf moet doen, maar niet in elke situatie is dat relevant.

Komt uiteindelijk vast wel goed met een duwtje in de rug en wanneer hij uiteindelijk zijn passie ontdekt. Het is niet voor iedereen zo vanzelfsprekend om te weten wat ze willen met hun leven. Super veel succes nog verder en ik hoop dat jullie er uitkomen <3

Acnolgia
YouTube-ster

Acnolgia schreef:
klinkt voor mij echt als een typische adhd burnout. ben nu ook in behandeling sinds kort en je hoort deze verhalen echt constant. het is allemaal heel overweldigdend voor hem en ik vermoed dat hij zich heel erg stuurloos en onzeker voelt. ik denk dat het enorm fijn zou zijn als jij wat overzicht zou kunnen brengen in wat er geregeld moet worden of samen met hem kunt zitten over wat zijn mogelijkheden allemaal zijn.

en heeft hij al medicatie en vaardigheidstraining voor add (gehad)?

Batmandy
Wereldberoemd

Batmandy schreef:

Muki schreef:
klinkt voor mij echt als een typische adhd burnout. ben nu ook in behandeling sinds kort en je hoort deze verhalen echt constant. het is allemaal heel overweldigdend voor hem en ik vermoed dat hij zich heel erg stuurloos en onzeker voelt. ik denk dat het enorm fijn zou zijn als jij wat overzicht zou kunnen brengen in wat er geregeld moet worden of samen met hem kunt zitten over wat zijn mogelijkheden allemaal zijn.

en heeft hij al medicatie en vaardigheidstraining voor add (gehad)?

Precies wat ik ook dacht.! Ik ben er ook echt net achter dat ik zelf (o.a.) ADD heb en merk echt dat alles ineens veel moeilijker is, omdat ik eerst dacht "ik ploeg er wel doorheen uiteindelijk" en dus hoop hield, maar nu is alles dus moeilijk doordat ik gewoon weet dat mijn brein anders is en dat is echt bijschakelen in hoe je naar jezelf en je leven kijkt.
Het is natuurlijk niet jouw verantwoordelijkheid om dit te doen, maar als hij ervoor openstaat zou het idd erg nuttig kunnen zijn voor hem als jij helpt wat structuur brengen. Sowieso is AD(H)D leven zonder baan of opleiding echt een héél slecht idee, zonder structuur gaat hij in een diep zwart gat vallen waarschijnlijk

Batmandy
Wereldberoemd

Batmandy schreef:

bowie schreef:

SalviaDivinorum schreef:
Je had toch net een pauze gehad met je vriend ook? Hoe is dat afgelopen?

Ja klopt! Op zich heeft de pauze wel een beetje geholpen denk ik.

Maar toen we weer voor 't eerst na twee weken weer praatten was hij niet bepaald enthousiast, en toen ik daar wat over zei gaf hij aan dat hij nog boos was omdat ik niet heel aardig was in het telefoongesprek dat we hadden toen we afspraken een pauze te nemen en daarom ook geen enthousiasme op kon brengen. Waar ik 1) m'n excuses meermaals voor aangeboden heb tijdens dat gesprek, 2) wat één van de redenen was waarom ik de pauze graag wilde en 3) waarvan hij zo'n 10 keer heeft gezegd dat het niet erg was en hem niet uitmaakte. Dus dat zorgde ook weer even voor gedoe.

We hebben elkaar afgelopen weekend wel gezien, maar 't voelde gewoon nog gek ofzo? Hij gaf aan dat hij het wel prima vond aanvoelen, en deed ook gewoon alsof er niks aan de hand was, maar ik moet nog ff wennen.

Wil ook nog even toevoegen dat bij ADHD en ADD 'object permanence' echt een probleem is (term klopt niet letterlijk maar wordt hier wel voor gebruikt), wat betekent dat bij een adhd'er out of sight, out of mind betekent. Dit zou het geval kunnen zijn geweest bij je vriend waardoor hij na een lange periode rust nog steeds boos op je was. Hij heeft die emoties tijdens de time-out waarschijnlijk niet kunnen verwerken doordat jullie geen contact hadden en hij er niet mee bezig was. Die emoties worden dan gepauzeerd en naar de achtergrond geschoven tot het wel weer relevant wordt door de omstandighedne

Bowie
Wereldberoemd

bowie schreef:

Lavaires schreef:
To be honest zit/zat ik ook in zo'n zelfde situatie alleen was/ben ik zelf meer hem in dit geval. Ik kan me voorstellen dat het voor hem intens moeilijk kan zijn om ineens van carrière doel te switchen omdat het iets is waar je gemotiveerd voor moet zijn. En dat kan erg overweldigend zijn, zeker als je ADD hebt (niet om het als excuus te gebruiken natuurlijk). Van jou kant snap ik het ook volledig aangezien je, wat ik uit je verhaal en reacties hier merk, een toekomst zou willen bouwen en jij graag wilt weten waar je aan toe bent. Hij is in dit geval voor jou iets wat ''onstabiel'' voelt. En het is logisch om daar gefrustreerd om te zijn, zeker als jij zelf wel een duidelijk doel voor ogen hebt. Het is erg belangrijk om met hem te kunnen communiceren dus probeer aan hem eventueel uit te leggen waarom je daar baat bij hebt, en hij natuurlijk, want je wilt hem uiteindelijk helpen. En leg het ook uit op een manier dat je het niet alleen naar hem of jouw draait maar naar jullie beiden, dus vooral dingen in wij vorm plaatsen i guess. Jullie zijn immers samen dus als hij dan het belang niet heeft is dat wel een issue.
En als hij echt moeite heeft met vinden wat hij zou willen doen is mijn beste tip; Doen wat je het allerleukst vindt om te doen. Zeker als ik al iets van een creatieve opleiding hoor raad ik echt aan voor hem om op een rijtje te zetten wat hij het allerleukste vindt om te doen, ook al is het iets onbereikbaars, maak desnoods dat lijstje samen, maak er iets leuks van. Zodra je die dingen op papier hebt vindt je veel meer mogelijkheden dan dat je zou denken!

@bowie

Hij weet al wel welke opleiding hij in 2023 wil gaan doen, daar zit het probleem niet! Het is meer dat hij dus niks actief onderneemt om dat te bereiken/verbetering aan te brengen in enigszins werken.

Bowie
Wereldberoemd

bowie schreef:

Muki schreef:
klinkt voor mij echt als een typische adhd burnout. ben nu ook in behandeling sinds kort en je hoort deze verhalen echt constant. het is allemaal heel overweldigdend voor hem en ik vermoed dat hij zich heel erg stuurloos en onzeker voelt. ik denk dat het enorm fijn zou zijn als jij wat overzicht zou kunnen brengen in wat er geregeld moet worden of samen met hem kunt zitten over wat zijn mogelijkheden allemaal zijn.

en heeft hij al medicatie en vaardigheidstraining voor add (gehad)?

Medicatie hebben ze geprobeerd, maar werkte niet voldoende. Al gaf hij vaak na een week proberen ook wel op omdat er dan een bijwerking optrad, of begon hij er een paar dagen aan, deed het dan een paar dagen weer niet en deed het dan nog een weekje om te beslissen dat het toch niks was.
Vaardigheidstraining weet ik niet!

Hij weet overigens dondersgoed wat er allemaal geregeld moet worden en ik vraag er ook regelmatig naar, maar meer ga ik niet kunnen doen. Als ik het met hem heb over mogelijkheden ontwijkt hij het gesprek steeds of wordt hij gepikeerd, dus ook dat is iets waar ik geen tijd en moeite aan ga kunnen verspillen als hij het zelf niet wil. Ik moet op dit moment zelf ook een voltijd studie in combinatie met werk afronden, en hij is een volwassen vent die zelf om hulp moet vragen als dat nodig is.

Anoniem
Minister of Pop

Sas schreef:
Mijn ex had toen hij afgestudeerd was gewoon gewacht tot iemand hem benaderde over een baan die hij leuk vond en heeft toen echt 0 zelf gezocht --- duurde dus ook ruim een halfjaar voordat hij iets had "gevonden" terwijl ik echt fcking druk was met afstuderen toen. Heb me daar echt dood aan geërgerd dus ik snap je wel

Waar ik eigenlijk altijd wel naast mijn opleiding/werk een uitdaging aanga (like een nieuwe hobby leren, dat soort dingen) zat hij ook alleen maar op de bank en dat botste toen heel erg. Dus idk man mijn advies is een beetje biased en het enige wat ik kan zeggen is dat ikzelf bang zou zijn dat dit soort dingen alleen maar vaker gaan botsen

& wat iemand hier ook al zei, hoezo maak je die opleiding van zeven jaar niet af als je nog maar zo weinig hoeft? Zelfs al wil je niet in dat veld werken, heb je wel "je slimheid aangetoond" om het maar zo te zeggen en daarmee kan je veel meer doen

Bowie
Wereldberoemd

bowie schreef:

Sas schreef:
Mijn ex had toen hij afgestudeerd was gewoon gewacht tot iemand hem benaderde over een baan die hij leuk vond en heeft toen echt 0 zelf gezocht --- duurde dus ook ruim een halfjaar voordat hij iets had "gevonden" terwijl ik echt fcking druk was met afstuderen toen. Heb me daar echt dood aan geërgerd dus ik snap je wel

Waar ik eigenlijk altijd wel naast mijn opleiding/werk een uitdaging aanga (like een nieuwe hobby leren, dat soort dingen) zat hij ook alleen maar op de bank en dat botste toen heel erg. Dus idk man mijn advies is een beetje biased en het enige wat ik kan zeggen is dat ikzelf bang zou zijn dat dit soort dingen alleen maar vaker gaan botsen

& wat iemand hier ook al zei, hoezo maak je die opleiding van zeven jaar niet af als je nog maar zo weinig hoeft? Zelfs al wil je niet in dat veld werken, heb je wel "je slimheid aangetoond" om het maar zo te zeggen en daarmee kan je veel meer doen

Omdat hij hoe dan ook met een schuld van 20K zou zitten na het afronden van die opleiding, en instellingscollegegeld voor een nieuwe opleiding moest betalen. Als hij ‘m niet afrondde en de aanvraag voor kwijtschelding goedgekeurd wordt, kan hij zonder studieschuld en voor normaal collegegeld verder.

Anoniem
Minister of Pop

Sas schreef:

bowie schreef:

Sas schreef:
Mijn ex had toen hij afgestudeerd was gewoon gewacht tot iemand hem benaderde over een baan die hij leuk vond en heeft toen echt 0 zelf gezocht --- duurde dus ook ruim een halfjaar voordat hij iets had "gevonden" terwijl ik echt fcking druk was met afstuderen toen. Heb me daar echt dood aan geërgerd dus ik snap je wel

Waar ik eigenlijk altijd wel naast mijn opleiding/werk een uitdaging aanga (like een nieuwe hobby leren, dat soort dingen) zat hij ook alleen maar op de bank en dat botste toen heel erg. Dus idk man mijn advies is een beetje biased en het enige wat ik kan zeggen is dat ikzelf bang zou zijn dat dit soort dingen alleen maar vaker gaan botsen

& wat iemand hier ook al zei, hoezo maak je die opleiding van zeven jaar niet af als je nog maar zo weinig hoeft? Zelfs al wil je niet in dat veld werken, heb je wel "je slimheid aangetoond" om het maar zo te zeggen en daarmee kan je veel meer doen

Omdat hij hoe dan ook met een schuld van 20K zou zitten na het afronden van die opleiding, en instellingscollegegeld voor een nieuwe opleiding moest betalen. Als hij ‘m niet afrondde en de aanvraag voor kwijtschelding goedgekeurd wordt, kan hij zonder studieschuld en voor normaal collegegeld verder.

Ohhh ja dan snap ik de keuze inderdaad een stuk beter, dan is het financieel onderbouwd.

Maar ja ik denk bijna dat het voor jou het beste is om je er niet mee te bemoeien zodat je die confrontatie niet meer hebt, maar tegelijkertijd denk ik dat hij die confrontatie misschien wel nodig heeft -- voor de zomer kan je het in ieder geval "accepteren" i guess? door de vakanties

Bowie
Wereldberoemd

bowie schreef:

Sas schreef:

bowie schreef:

Sas schreef:
Mijn ex had toen hij afgestudeerd was gewoon gewacht tot iemand hem benaderde over een baan die hij leuk vond en heeft toen echt 0 zelf gezocht --- duurde dus ook ruim een halfjaar voordat hij iets had "gevonden" terwijl ik echt fcking druk was met afstuderen toen. Heb me daar echt dood aan geërgerd dus ik snap je wel

Waar ik eigenlijk altijd wel naast mijn opleiding/werk een uitdaging aanga (like een nieuwe hobby leren, dat soort dingen) zat hij ook alleen maar op de bank en dat botste toen heel erg. Dus idk man mijn advies is een beetje biased en het enige wat ik kan zeggen is dat ikzelf bang zou zijn dat dit soort dingen alleen maar vaker gaan botsen

& wat iemand hier ook al zei, hoezo maak je die opleiding van zeven jaar niet af als je nog maar zo weinig hoeft? Zelfs al wil je niet in dat veld werken, heb je wel "je slimheid aangetoond" om het maar zo te zeggen en daarmee kan je veel meer doen

Omdat hij hoe dan ook met een schuld van 20K zou zitten na het afronden van die opleiding, en instellingscollegegeld voor een nieuwe opleiding moest betalen. Als hij ‘m niet afrondde en de aanvraag voor kwijtschelding goedgekeurd wordt, kan hij zonder studieschuld en voor normaal collegegeld verder.

Ohhh ja dan snap ik de keuze inderdaad een stuk beter, dan is het financieel onderbouwd.

Maar ja ik denk bijna dat het voor jou het beste is om je er niet mee te bemoeien zodat je die confrontatie niet meer hebt, maar tegelijkertijd denk ik dat hij die confrontatie misschien wel nodig heeft -- voor de zomer kan je het in ieder geval "accepteren" i guess? door de vakanties

Ja als 't lukt zou dat natuurlijk mooi zijn! Maar het lijkt me om eerlijk te zijn een beetje vergezocht dat 7 jaar studiegeld (dus zo'n 40K gok ik?) zomaar kwijtgescholden wordt omdat hij de keuze maakt z'n opleiding niet af te maken. Maar goed! Hij + decaan en z'n behandelaar zijn er vrij zeker van dat het goedgekeurd wordt, dus het zal wel.

Ja maar als ik me er niet mee bemoei gebeurt er ook niks, en dan erger ik me er in stilte aan wat misschien wel irritanter is dan dat ik me er wel mee bemoei en we dan maar weer ruzie hebben ofzo. En ik verwacht ook echt niet van hem dat hij volgende week al een baan heeft ofzo, maar het kan natuurlijk niet zo zijn dat hij in oktober ofzo pas aanstalten maakt om iets te gaan doen. Hij heeft nu ook geen duidelijk plan van wanneer hij gaat beginnen, alleen "wanneer hij zich beter voelt".