Vandaag was het de laatste dag dat Emily de vier jongens zou zien voor lange tijd en misschien nog langer dan ze zou denken en ze had er al dagen voor gevreesd. Ze stonden op dit moment nog met z’n zessen in een privéruimte, zodat ze niet belaagd zouden worden door fans en daarom kon ze nu nog openlijk met een trillende onderlip naar de vier kijken. Michael zag dat ze het moeilijk kreeg en gelijk kwam de zwartharige jongen naar haar toe om haar een knuffel te geven. “Ik ga je missen kleintje,” zei de jongen en Emily lachte zachtjes om de bijnaam die ze had gekregen. “Ik jou ook, Mikey. Wie moet er nou drankjes over me heen gooien?” vroeg ze hem glimlachend en ze liet hem los.
Ze droeg een shirt van Ashton en ze frunnikte een beetje met de stof, niet goed wetend wat en wie ze het eerste afscheid moest nemen.
Ze gaf alle jongens een knuffel en ook Calum en Luke keken niet al te blij. De vier jongens waren al dagen enthousiast over de tour die op het punt stond om te beginnen, maar nu het moment daadwerkelijk daar was en ze net afscheid hadden moeten nemen van hun familie, waren ze al minder blij. Dat was altijd zo, wist ze en ze moest zich inhouden om niet al te verdrietig te kijken. Ze wilde de jongens niet nog verdrietiger maken.
Als laatste draaide ze zich naar Ashton toe en glimlachte ze zwakjes naar de jongen. De afgelopen weken hadden ze het gezellig gehad als gewoon vrienden, al kon ze niet ontkennen dat er wel eens wat was gebeurd tussendoor. Niks meer zo erg als de eerste keer, dat niet, maar hier en daar een kusje was af en toe wel eens te zien.
“Ik ga je zo erg missen,” mompelde ze tegen hem en ze sloeg haar armen om zijn middel heen, zodat hij haar tranen niet kon zien. De jongens waren in deze maanden super belangrijk voor haar geworden en de gedachten dat ze hen nu heel lang niet zou zien, vond ze erger dan ze had verwacht in eerste instantie. Met haar gezicht verborgen in Ashtons shirt, bleef ze zo stil mogelijk staan. Ze probeerde zijn geur in haar geheugen te krijgen en zoveel mogelijk te genieten van hun misschien wel laatste knuffel. Ze had geen idee hoe lang het zou duren voor ze hem weer zou zien en dat deed pijn.
Al dagen had Luke uitgekeken naar het begin van de tour en hij had net al afscheid genomen van zijn familie. Het was een emotioneel moment geweest net als de vorige keren dat hij weg ging, en dat maakte dit moment dat eigenlijk vrolijk had moeten zien, erg verdrietig. Hetgeen waar hij meest tegen op had gezien, stond immers ook op het punt om te gebeuren en hij beet op zijn onderlip terwijl hij de hand van Tesh stevig vast hield.
Met een lichte glimlach haalde hij zijn rugzak van zijn rug en haalde daar een pluchen koala uit, eentje die hij had gekocht bij het reservaat waar ze waren geweest om de eerste date van de twee. Hij had deze knuffel bewaard en verborgen gehouden speciaal voor dit moment en hij hoopte dat Tesh het kon waarderen. Een beetje verlegen zei hij dan ook:” Ik wist niet wat je het liefst wilde hebben en toen dacht ik aan de koala’s en hoe leuk je dat had gevonden, dus heb ik daar een koala voor je gehaald.” Hij drukte de knuffel in haar handen en keek de rest van het gezelschap met een zwakke glimlach aan. Hij was altijd de jongen die het eerst zijn tranen liet vloeien bij dit soort gelegenheden, maar tot zijn verbazing stond Michael als sniffend aan de zijde.
“Ik ga je zo erg missen dat het nu al pijn doet,” mompelde hij op het moment dat hij zijn armen stevig om de middel van Tesh heensloeg en hij verborg zijn hoofd in haar nek zodat niemand hoefde te zien hoe moeilijk hij het er daadwerkelijk mee had. Dit was voor hem en Tesh gewoon een moeilijk moment en hij wist dat de rest er net zo over dacht.
“Onze vlucht gaat over anderhalf uur, we moeten zo echt naar achteren,” mompelde Calum zachtjes tegen Michael en Luke zuchtte. Hij wist dat hij bijna moest gaan, maar dat betekende niet dat hij het graag wilde.
“We skypen en bellen en ik zal elke nacht voor je opblijven zodat we kunnen facetimen, oké,” murmelde hij op zachte toon, zodat alleen Tesh het kon horen en hij snifte zachtjes. Zijn ogen waren al lange tijd waterig, maar nu het afscheid zo dichtbij kwam, moest hij toch een traantje wegvegen.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


13