Forum

De reactie van Ashton was allesbehalve wat ze had verwacht, maar ze was blij toen hij er met enig begrip op had gereageerd. Ze had een veel vervelendere reactie verwacht en hier was ze blij mee. Ook zij had veel liever gewild dat er geen problemen met haar visum zouden zijn, maar er was niks dat ze eraan kon veranderen. Ze had gedaan wat ze kon om haar visum in orde te krijgen voordat de jongens terug zouden gaan naar huis, maar het was helaas niet gelukt en omdat ze ook geen Australische nationaliteit had en geen goede reden had om er te gaan wonen, zou het nog wel een tijdje duren. Ze kon er over een aantal maanden wel weer heen voor een half jaar, maar dat zou toch weer een paar maanden duren en ze wist niet hoelang Ashton op haar wilde wachten.
“Luke weet het niet,” fluisterde ze met trillende stem toen de jongen vroeg of zijn vriend het wist en ze wist dat ze Tesh morgen gelijk moest vertellen dat Ashton het al wist. Ze wist dat haar vriendin het nog niet had verteld, maar Luke zou het vast liever van Tesh horen dan van Ashton. Dat zou de relatie niet ten goede gaan, wist ze en ze hoopte maar dat het goed zou komen tussen die twee.
Zijn volgende woorden deden haar glimlachen door haar tranen heen en ze sloeg haar armen om zijn middel om zo dichtbij mogelijk te zijn. Hij zei dat hij naar Engeland kon komen en hoewel ze wist dat hij het echt meende, wist ze ook dat de jongens het enorm druk hadden. In Australië zouden ze een aantal optredens hebben, daarna zouden ze doorgaan naar Amerika met veel optredens en ze zouden amper tijd hebben voor henzelf. Laat staan voor een uitje naar Engeland. Toen hij daarna nog vertelde dat ze het wel zouden redden, brak haar stem terwijl ze hem vertelde dat het haar speet dat ze het niet eerder had verteld en ze keek hem door haar tranen aan. Ze had het hem eerder moeten vertellen, hem geen hoop moeten geven voor een leuke tijd in Australië en ze wist ook dat het haar schuld was geweest.
“Ik kan eventueel ook naar Amerika vliegen?” mompelde ze toen zachtjes en ze wist dat dat een vermogen zou kosten aan geld. Daar zou al haar geld dan naartoe gaan, maar dan zou ze tenminste wel samen zijn met de persoon waarbij ze het liefst wilde zien op dit moment. 

Luke wist het dus niet. Betekende dat dat Tesh het hem ook niet zou vertellen? Wat als ze dat echt niet zou doen en zou wachten tot het laatste moment? Luke was zijn vriend en hij wilde haar op geen enkele manier verdrietig zien. Iets wat wel zou gebeuren als Tesh hem niet snel zou vertellen wat er aan de hand was. Niet dat hij ook maar iets te zeggen had over de relatie tussen die twee en al helemaal niet wat Tesh wel of niet moest vertellen, maar hij wilde echt niet dat zijn vriend straks verdrietig in het vliegtuig zou zitten, omdat Tesh hem pas op het vliegveld zou vertellen dat ze niet met hem mee kon, laat staan dat ze naar Australië kon komen. ‘Denk je dat Tesh het hem gaat vertellen? Want hij moet het wel weten.’ Hij verdiende het om te weten.

Hij bleef zachtjes door de haren van Emily aaien en hij keek haar aan. Hij kon niet geloven dat hij nu weer een hele tijd zonder haar zou moeten. Dat hij haar weer zou moeten missen. Dat had hij al twee maanden moeten doen en hij had gehoopt dat het nu allemaal makkelijker zou gaan. Dat ze in Sydney een leuke tijd zouden hebben samen en dat ze er ook echt van zouden genieten, tot hij weer naar Amerika zou moeten, maar dat zou dus niet gebeuren en daar was hij echt door geraakt, maar dit was een tegenslag die ze zouden moeten overleven. Hij was al lang blij dat ze het hem nu had verteld en dat hij het niet opeens te horen had gekregen als hij op het punt had gestaan om naar Sydney te gaan. Als dat was gebeurd, had hij waarschijnlijk heel anders gereageerd. Dan was hij misschien wel boos op haar geworden.

‘Zou je dat willen doen?’ vroeg hij glimlachend. Het idee dat ze naar Amerika zou komen, dat ze samen in Los Angeles zouden kunnen zitten, dat leek hem echt geweldig. Daar mocht ze immers wel heen, het was geen Australië en ze zou best een paar weken langs kunnen komen. ‘Als je naar Los Angeles komt, dan laat ik je alles zien. Dan gaan we naar Venice Beach, Hollywood en we kunnen zelfs gaan winkelen in al die te dure winkels,’ zei hij grinnikend en hij gaf haar een kus. ‘Al moet je me beloven dat het dan ook leuk wordt voor mij.’ Ze hadden het heel leuk gehad in Camden, maar dat was nog niet echt het winkelen geweest waar hij een hekel aan had. 

“Ik weet niet wanneer ze het hem gaat vertellen,” antwoordde ze zachtjes naar waarheid en ze snapte dat de jongen dat niet fijn vond om te horen. Het ging immers om een van zijn beste vrienden, maar hij moest begrijpen dat Tesh haar beste vriendin was. “Maar je mag het hem niet vertellen, echt niet. Tesh moet het zelf doen. Als Luke het van een ander hoort, weet ik niet wat er gaat gebeuren,” zei ze toen met een serieuze ondertoon in haar stem, want Ashton mocht het echt niet aan de rest vertellen. Emily zou het er morgen wel over hebben met haar beste vriendin en ze zou het de andere twee jongens van de band ook vertellen, om een afscheid op het vliegveld te voorkomen. Ze vond de vorige in Australië al erg en dit keer zou het alleen nog maar erger worden, omdat ze nu ook daadwerkelijk iets had met de jongen naast haar in bed.
“Het is niet dat ik een baan heb waar ik me aan moet houden,” gaf ze antwoord toen hij haar vroeg of ze echt naar Amerika zou komen en ze voelde hoe een glimlach op haar gezicht kwam toen hij gelijk alweer plannen begon te maken. Dat was iets wat ze zo leuk aan hem vond, want hij probeerde er altijd voor te zorgen dat zij een leuke tijd tegemoet ging, waar dan ook. “Daarbij kan ik echt niet zolang zonder je,”  zei ze toen iets serieuzer en ze keek op om hem even in zijn ogen aan te kijken. Ze was blij dat hij het zo goed op had gepakt en dat hij er gelijk het beste van probeerde te maken. Zij had namelijk oprecht gedacht dat het na morgen misschien wel over was tussen hen. Hoe vaak gaat een relatie nou goed als de ander aan de andere kant van de wereld zat?
“Als het geen probleem is met je manager dat ik weer je tour kom partycrashen, kom ik naar Amerika,” beloofde ze hem zachtjes en ze drukte een kusje op zijn lippen. Ze zou daarvoor haar spaarrekening moeten plunderen, maar dat zou het allemaal waard zijn als dat betekende dat ze bij hem en haar vrienden kon blijven. Daarbij was het misschien ook wel fijn om iets van Amerika te zien en samen met Tesh te werken aan nieuwe nummers. 

Asthon beet twijfelend op zijn lip toen Emily hem vertelde dat ze het hem niet mocht vertellen. Hij zag wel in waarom. Het was Tesh haar verhaal en zij was ook degene die het aan Luke zou moeten vertellen. Dat was het eerlijke om te doen, maar hij vond het maar niks dat het nog lang geheim zou blijven voor Luke. Ashton had er nu zelf goed op gereageerd, omdat Emily nu toch had besloten om het aan hem te vertellen, maar hij wist niet wat Luke zou doen. Hij was toch een beetje gevoelig en wie wet zou het wel zijn hart breken als hij er achter zou komen dat Tesh hem had voorgelogen, door te doen alsof ze wel mee zou gaan naar Australië. Hij wilde zijn vriend echt niet verdrietig zien, maar het was inderdaad niet aan hem om het te vertellen. ‘Ik zal mijn mond houden,’ beloofde hij zijn vriendin dan ook.

Hij glimlachte om haar volgende woorden en gaf haar een kus. ‘Ik zou het heel erg leuk vinden als je een tijdje daarheen zou komen.’ Ze had immers gelijk. Er was niet echt iets wat haar in Engeland zou houden. Ze zouden wel moeten werken aan hun album, maar ze zouden eerst nog liedjes moeten schrijven en dat kon ze in principe overal op de wereld doen? Hij hoopte in ieder geval dat ze dat ook in Los Angeles zou kunnen doen. Zelf vond hij het heel erg fijn om daar aan muziek te werken, samen met de andere jongens. Hij wist niet of dat voor Emily ook zou gelden. Misschien was het voor haar wel weer anders. Wie weet was zij liever in Engeland op het moment dat ze aan haar muziek werkte.

‘Het is niet zozeer een tour. We gaan meer aan muziek werken, zo nu en dan een interview tussendoor,’ legde hij uit. ‘Dus mijn tourmanager heeft er weinig over te zeggen of jij wel of niet komt. Ik wil je daar hebben, dus je mag ook gewoon komen.’ Daarbij zouden de andere jongens het ook echt niet erg vinden als ze langs zou komen. Ze waren dol op haar! Ze vonden Emily een heel leuk meisje en dat was ze ook. Ze ging heel erg leuk om met de andere drie jongens en dat vond hij zelf ook fijn. Het zou jammer zijn als zijn vriendin niet om zou kunnen gaan met zijn vrienden.

‘Ik denk dat we moeten gaan slapen,’ zei hij zachtjes, toen hij op de klok keek. Het ziekenhuis had langer geduurd dan hij had gedacht. Hij gaf haar nog een kus en deed vervolgens het licht uit. ‘Goodnight, Emmie.’

Het had nog redelijk lang geduurd voordat Emily uiteindelijk in slaap was gevallen, maar dat had gekomen door alles wat er die dag was gebeurd. Eerst had ze bijna een hartaanval gehad doordat Michael geraakt werd door het vuur en daarna had ze Ashton moeten vertellen dat ze wederom afscheid van elkaar moesten nemen en dat tweede had haar zwaarder gevallen dan ze had verwacht. Gelukkig had hij het goed opgenomen en was hij zelfs gelijk met oplossingen gekomen om het beter te maken. Daarom was ze ook zo dol op hem.
De volgende ochtend was ze pas laat wakker en dat kwam omdat er iemand op de deur aan het bonken was met de boodschap dat ze wakker moesten worden. Ze herkende algauw de stem van Michael en ze glimlachte, omdat hij zich alweer helemaal als de oude, enigszins irritante jongen gedroeg. Ze prikte Ashton een aantal keer in zijn wang en fluisterde toen:” Als we niet willen dat hij de deur breekt, denk ik dat een van ons open moet gaan doen.” Zelf lag ze nog veel te lekker, dus dit was eigenlijk een subtiele hint naar de jongen toe dat hij het warme bed mocht verlaten om te kijken wat zijn vriend wilde. Toen ze echter nog geen reactie van de jongen naast had gekregen en Michael maar bleef zeuren dat de deur open moest, kwam ze zuchtend overeind en sloeg ze gauw een deken om haar heen zodat ze niet naakt voor de deur zou staan.
“Wat?” vroeg ze aan de jongen toen ze de deur had opengemaakt en ze zag hem even verbaasd kijken, omdat ze alleen in een deken voor hem stond. “Ik heb honger en Calum wordt niet wakker. Maar ik wil niet alleen gaan ontbijten,” zei de jongen met een slinkse grijns op zijn gezicht en Emily liet een harde zucht horen om hem te plagen. “Mag ik mij eerst even redelijk aankleden voor ik met je meega?” vroeg ze en ze glimlachte naar de jongen, die knikte, haar toen opzij duwde en de kamer inliep. “Wake up, sleepyhead,” grijnsde deze en hij ging naast Ashton op het bed liggen, waar Emily een aantal minuten geleden nog heerlijk had liggen slapen. “We gaan ontbijten,” vervolgde de zwartharige jongen en hij ging er comfortabel bij zitten op het bed.

Doordat er een aantal zonnestralen door het raam naar binnen hadden geschenen, was Luke al vroeg wakker geworden en had hij goed kunnen nadenken over het gesprek van gisteren. Hij was tot de conclusie gekomen dat er niks anders kon dan wachten en dat het gehaat op den duur wel minder zou worden. Toen Ashton met Brianna werd gezien, had zij in het begin ook redelijk veel haat over haar heen gekregen. Het was in verloop van tijd steeds minder geworden en daar hoopte hij ook erg op bij Tesh. Hij wilde haar niet ongelukkig zien door iets wat hij kon voorkomen en hij voelde zich ongelooflijk schuldig dat zij zich zo rot voelde door zijn fans. Het was iets waar hij niks aan kon veranderen, en dat vond hij nog het ergste van alles.
“Hi baby,” fluisterde hij zachtjes in haar nek en hij drukte een kusje op haar wang in de hoop dat ze er wakker van zou worden. Hij had nu al een aantal uur wakker gelegen, in stilte zodat Tesh niet wakker was geworden, maar hij had erge honger gekregen en omdat hij wist dat zijn rammelende maag hem zo zou verraden, maakte hij haar maar wakker. Het was ondertussen toch al half twaalf en dat was een redelijke tijd om op te staan, vond hij. Als het aan hem lag, konden ze de hele dag wel in bed blijven liggen en niks doen en misschien ging hij dat straks ook aan haar voorstellen, maar een ontbijtje ging er altijd wel in bij hem.
“Heb je lekker geslapen?” vervolgde hij vragend met zijn nogal rasperige ochtendstem en hij sloeg glimlachend een arm om haar middel heen om haar dichter tegen zich aan te kunnen trekken. Ondanks het feit dat hij al heel lang wakker was, kon hij nog genieten van het naast Tesh liggen en hij wist ook al dat dit precies was wat ze gingen doen als ze weer Sidney  waren. Genieten van de tijd die ze samen hadden en tussen de optredens door, alleen maar samen zijn. Hun verloren tijd inhalen, vond hij wel een goed idee. Hij had haar veel te lang moeten missen en hoewel deze dagen in Engeland met haar geweldig waren geweest, wilde hij meer.

Met een glimlach werd Tesh gewerkt door de zachte woorden van Luke, gevolgd door een kusje op zijn wang. Ze opende haar ogen en keek opzij naar de jongen. Zijn blonde kuif was nu volledig uitgezakt, maar door het beetje gel dat er nog in had gezeten, stond het nu alle kanten op. Zijn blauwe ogen waren nog een beetje wazig van de slaap en zijn stem klonk nog dieper dan normaal en wat raspig, waarschijnlijk omdat ook hij net wakker was geworden. Ondanks dat ze de vorige avond met een vervelend gevoel naar bed was gegaan, voelde ze zich nu een stuk beter en dat kwam allemaal door Luke. ‘Morning handsome,’ begroette ze hem dan ook.

Ze liet zich vrijwillig dichter tegen hem aantrekken en ze draaide zich op haar zij, zodat ze naar hem kon kijken. Ze begon zachtjes met zijn blonde haar te spelen en gaf hem vervolgens een kus. ‘Jawel, jij dan?’ Ze sliep de laatste avonden sowieso beter, nu ze weer naast Luke lag. In Sydney was het toch vreemd geweest zonder hem. Het was niet zo dat ze dag en nacht naast elkaar hadden gelegen, maar ze hadden wel een paar keer samen geslapen en daardoor had het niet meer goed gevoeld om alleen in een bed te liggen. Nu hoefde dat gelukkig niet meer, al wist ze dat het na vandaag ook allemaal voorbij zou zijn. Ze zouden nog één show hebben in Londen en dan zou Luke terug gaan naar Sydney. Zij niet. Iets waar ze nu nog helemaal niet over na wilde denken, niet nu ze het vandaag nog leuk zouden kunnen hebben.

Ze keek naar Luke en gaf hem opnieuw een kus. Hij zag er gewoon zo perfect uit in de ochtend dat het moeilijk was om van hem af te blijven. Het was de manier waarop hij met zijn slaperige ogen en zijn halve grijns naar haar keek, waardoor het kuiltje in zijn wang meer naar voren kwam. ‘Thanks for the talk last night. I needed that.’ Ze wilde er meer vertrouwen in hebben, net zoals dat Luke dat had. Dat ze haar uiteindelijk wel leuk zouden vinden. Ook had ze zich voorgenomen om de Twitter-app van haar telefoon te gooien. Zo zou ze er niet meer op kunnen, maar zou ze haar account nog wel behouden, voor het geval dat ze er ooit weer op zou willen gaan.

‘Wil je gaan ontbijten?’ Ze wist dat Luke behoorlijk hongerig kon zijn en ze kon zich voorstellen dat hij best wat wilde eten. In dat geval zou ze zich wel even aan moeten kleden, tenzij iemand eten zou komen brengen.

Om zich heen hoorde hij een tweetal stemmen, die hij eerst niet kon plaatsen. Het bed naast hem veerde wat omhoog en zakte vervolgens weer wat in en pas toen hij de stem van Michael hoorde, en iets dat over eten ging, werd hij langzaam wakker. Hij opende zijn ogen en zag het grijnzende gezicht van Michael, waardoor hij geschrokken achteruit deinsde. Niet omdat zijn vriend er zo slecht uitzag, want dat viel heel erg mee, maar wel omdat hij niet had verwacht dat de jongen zo dichtbij had gezeten. Ashton kwam langzaam overeind en rekte zich goed uit, voordat hij in zijn ogen wreef en de kamer rondkeek.

‘Je hoeft je niet zo uit te sloven met die spieren van je, Irwin. Tenzij je de zuigzoenen wil laten zien,’ zei Michael grijnzend en hij prikte in de buik van Ashton, waar nog steeds de blauwpaarse plekken op waren te zien die Emily twee dagen geleden had gemaakt.

‘Ik ben blij dat je weer grapjes kan maken,’ mompelde Ashton en hij bekeek zijn vriend. Het verband was er al weer af en hij moest zeggen dat het echt heel erg mee viel. Er waren een paar plekken rond zijn oog een beetje rood, maar meer dan dat was er ook niet aan de hand en het deed hem goed dat Michael weer zijn vrolijke zelf was, ondanks dat hij het slachtoffer was van de grapjes.

Michael grijnsde, maar trok vervolgens weer een serieus gezicht. ‘We gaan eten, dus kleed je snel om.’

Ashton trok zijn wenkbrauwen op en keek naar zijn vriendin, wie al bezig was om zich om te kleden. Hij besloot om hetzelfde te doen en trok zijn broek van de vorige dag weer aan, met een shirt met lange mouwen daar overheen. Hij zou straks nog wel gaan douchen. Normaal deed hij dat na een concert, vooral omdat hij heel erg had gezweet, maar gisteravond had hij daar niet eens meer aan gedacht, met alle dingen die waren gebeurd.

‘Good, ik ga Luke en Tesh halen. Zie jullie zo,’ zei de jongen en hij verdween al weer de kamer uit, maar dat betekende niet dat Ashton de jongen niet kon horen schreeuwen dat Luke en Tesh de deur open moesten doen en dat hij hoopte dat ze niet naakt in die kamer lagen.

‘Mikey is back,’ zei Ashton met een glimlach en hij sloeg zijn arm om Emily heen, waarna hij haar een kus kon geven. Door de vrolijke Michael was hij zelf ook al een stuk vrolijker.  Dat betekende namelijk dat er niets aan de hand was, of dat hij zich er in ieder geval niets van aantrok. 

Met een lichte glimlach keek Emily toen hoe Michael de jongen in het bed probeerde wakker te krijgen en ze bleef op een veilig afstandje staan wachten tot de zwartharige vriend van haar de kamer weer zou verlaten. Ze stond immers nog steeds alleen in een deken gewikkeld en ze vond het iets te link om nu vrolijk mee te doen met de jongen. Met haar geluk zou dat ding gelijk naar beneden glijden waardoor niet alleen Ashton, waarmee ze geen problemen had, maar ook Michael alles kon zien en vooral dat laatste was iets wat haar niet zo prettig leek.
Ze lachte toen Ashton nogal geschrokken wakker werd doordat Michael er met een grote grijns naast lag en ze zwaaide naar de jongen toen hij doorhad dat zijn klusje hier geklaard was. “Eh ja,” glimlachte ze toen Ashton zei dat Michael helemaal terug was en ze lachte. “Als ik me dan nu eindelijk kan aankleden, is het helemaal geweldig,” vervolgde ze zacht lachend en ze gooide gauw de tweede deken weer terug op het bed, zodat ze ging kon aankleden. Ze deed een simpele zwarte broek aan met een trui van Ashton, die ze overduidelijk had gestolen toen hij even niet oplette en pakte toen haar telefoon van de oplader. De trui van de jongen hing bij haar bijna tot aan haar knieën, maar problemen had ze er niet mee. Het zat enorm fijn en was lekker warm, iets wat wel nodig was in dit koude land.
Gauw poetste ze haar tanden en kwam toen met een staart weer de badkamer uit. “Ik ben klaar,” meldde ze grinnikend en ze ging op haar tenen staan om hem een kusje te geven. Ze had, ondanks het late in slaap vallen, best redelijk geslapen en dat kwam waarschijnlijk door de jongen die de hele nacht zijn armen om haar had geslagen. Dan sliep ze over het algemeen een stuk beter.
Ze pakte zijn hand vast en liep toen de kamer uit, waarbij ze zag dat de deur van Luke en Tesh wagenwijd openstond. Michael liet er gras overgroeien, dacht ze lachend en ze liep samen met Ashton naar beneden om wat te gaan eten. Nu ze eenmaal wakker was, had ze ook best veel honger.

Luke glimlachte breed toen het meisje in zijn armen langzaam wakker werd en hij keek hoe ze ogen ietwat slaperig nog opende.  “Je ziet er echt heel schattig uit nu,” grijnsde hij en drukte daarna gelijk een kusje op haar neus om aan te duiden dat ze er echt heel schattig uit zag. Ze was net wakker, haar haren waren uit de knot gekomen en sprongen om haar gezicht heen en ze had die slaperige uitdrukking nog op haar gezicht, iets wat hij erg leuk vond om te zien.
Hij wilde net zeggen dat gisteravond voor hem alleen betekende dat hij nog meer zijn best moest doen, toen zijn maag hard rommelde en schaapachtig keek hij haar aan. “Ik denk dat we inderdaad maar moeten gaan eten,” gaf hij toe en hij grinnikte om zijn geweldige timing. Op het moment dat hij overeind wilde komen, hoorde hij Michael iets schreeuwen over hopen dat ze niet naakt in bed lagen en het volgende moment kwam de jongen de kamer binnen gewalst. “Goeiemorgen!” riep deze vrolijk en Luke trok de deken verder over zich heen, zodat alleen zijn ingezakte kuif nog te zien was.
“Michael, ga weg,” zei hij en hij wist dat dit een hopeloze zaak was, want de jongen was niet voor niks zomaar naar binnen gekomen. “Ik heb honger,” gaf hij vervolgens aan en met een slinkse lach op zijn gezicht zwaaide de jongen even naar Tesh, die ook onder de dekens lag, want dat was het eerste wat Luke had gedaan toen hij de deur open had zien gaan. “En wat moeten wij daar aan doen?” vroeg Luke toen de jongen aangaf dat hij honger had en hij duwde de deken iets naar beneden zodat hij zijn vriend met een opgetrokken wenkbrauw aan kon kijken.
“Dus jullie gaan mee ontbijten, ik geef jullie vijf minuten en dan kom ik weer naar binnen,” en met deze boodschap liep de jongen de kamer weer uit, de deur open latend. “Die jongen is knettergek,” mompelde Luke met een lach op zijn gezicht en hij kwam overeind om de deur weer dicht te slaan. “Laten we ons maar gaan aankleden dan,” vervolgde hij en boog zich voorover om een kusje op Tesh haar lippen te geven voor hij zich gauw aankleedde. Hij wist dat Michael gek genoeg was om de deur weer open te schoppen en hij wilde niet naakt zijn als dat gebeurde. 

‘Ik zie er waarschijnlijk uit als een ontplofte trol,’ zei Tesh lachend en ze legde haar handen voor haar gezicht. De knot had duidelijk zijn werk niet gedaan vannacht, aangezien haar krullen nu los langs haar gezicht hingen en ze was er zeker van dat de afdruk van het kussen nog steeds in haar gezicht zat, maat het was lief dat Luke haar zelfs nu nog leuk vond, zelfs als ze er zo uitzag. Ze veegde een paar krullen van haar voorhoofd en keek vervolgens naar Luke. ‘Maar ik wil wel jouw schattige, ontplofte trol zijn.’

Net toen Luke had besloten dat ze inderdaad wat zouden moeten gaan eten, stormde Michael de kamer binnen. Iets wat Tesh niet had verwacht na hoe hij zich de vorige avond had gedragen. Hij leek weer zijn enthousiaste, luide zelf te zijn en ondanks dat hij hun rustige ochtendje een beetje had verstoord, vond ze het fijn om te weten dat hij zich al weer een stuk beter voelde. Luke had ondertussen de dekens goed over haar heen getrokken, ondanks dat ze hier niet naakt in bed lag. Het voelde toch alsof hij haar wilde beschermen en daarom kroop ze wat dichter tegen hem aan, terwijl ze naar de zwartharige jongen keek.

‘Heel erg gek,’ mompelde Tesh, toen Michael weer de kamer uit was. ‘Maar ik ben blij dat hij zich weer een beetje beter voelt.’ Dat was immers wel het belangrijkste en eigenlijk had ze zelf ook wel honger, dus het kwam niet heel erg slecht uit dat hij naar binnen was gerend. Het had alleen wel iets stiller gemogen, aangezien ze echt net een paar minuten wakker was geweest en dan was een schreeuwende Michael nou niet het beste om als eerste te horen.

Ze kwam overeind en bond als eerste haar haren weer in een knot, omdat het waarschijnlijk helemaal nergens meer naar zat en ze wilde er nu ook niet te lang over doen. Ze pakte haar eigen skinnyjeans en trok die aan. Vervolgens pakte ze een schone bh en de rode flannel van Luke, die ze omwisselde voor het hemdje dat ze nu aan had. Ze bekeek zichzelf kort in de spiegel en probeerde één van de krullen nog terug te proppen onder het elastiekje, waarna ze naar Luke liep en zijn hand vastnam. Ze gaf hem een kus op zijn wang en sloeg vervolgens haar armen om hem heen. ‘Ik ben moe,’ mompelde ze gapend en vervolgens legde ze haar hoofd in zijn hals, waar ze net bij kon nu ze op blote voeten stond. ‘Draag me?’ fluisterde ze vervolgens en ze gaf hem opnieuw een kus, dit keer in zijn hals.

Ashton zou Calum waarschijnlijk nog wel een berichtje sturen dat ze beneden zouden zitten, zeker als ook Luke en Tesh mee zouden eten. Hij had geen idee of de twee al wakker waren. Misschien sliepen ze nog wel, net zoals Calum. Hoe dan ook, als die jongen wakker zou worden en hij zou niemand kunnen vinden, dan zou hij in ieder geval weten dat ze gewoon wat aan het eten waren en dat hij bij zou kunnen schuiven als hij honger had, iets wat haast wel zou moeten. Ze waren allemaal jonge jongens en ze konden heel wat eten naar binnen schuiven, zelfs als ze net nog iets anders hadden gegeten.

Hij wachtte geduldig tot Emily klaar was, wat niet zo heel erg lang duurde. Glimlachend keek hij naar de trui die ze aan had, die duidelijk van hem was. Hij was hem al een tijdje kwijt geweest en nu wist hij dus ook waarom. Emily had hem gepakt. Niet dat hij het erg vond, hij vond het juist heel erg schattig staan. Ze werd er heel erg klein van, omdat hij haar behoorlijk te lang was. ‘Ik zie het, en in mijn trui nog wel,’ zei hij grinnikend.

Emily had zijn hand vastgenomen en hij verstrengelde zijn vingers met de hare, waarna hij nog snel de pasjes van de kamer pakte en de deur achter zich dicht trok. Ze waren net bij de lift toen hij Michael achter zich hoorde roepen dat ze de lift open zouden moeten houden, maar uiteindelijk stond de jongen al bij hen voordat de lift er was.

‘Luke en Tesh komen er ook zo aan, al vraag ik het me af. Luke was overduidelijk iets aan het verbergen onder die lakens,’ meldde de jongen. Ashton wist niet zo goed waar de informatie nou voor nodig was, maar dat was Michael. Die deelde nou eenmaal dingen mee waar eigenlijk niemand wat aan had. Het beste was om de jongen maar gewoon te laten praten en te doen alsof je luisterde.

De lift was er eindelijk en Ashton stapte naar binnen. Hij leunde zelf tegen de wand aan en sloeg zijn armen van achteren om Emily heen, nog altijd met zijn vingers in de hare verstrengeld. Hij plaatste een kus in haar haren en keek vervolgens naar Michael. ‘Ik gok dat als je zo blij en opgewekt bent, dat we de show vanavond door laten gaan?’

De jongen begon meteen hevig te knikken. ‘Natuurlijk, ik voel me prima!’ riep de jongen, al kon Ashton ook wel zien dat als hij teveel met zijn ogen trok, het de jongen wel pijn deed. Toch leek hij er zeker van te zijn dat hij dit wel zou kunnen en als Michael er zeker van was, dan zou het ook gewoon gebeuren. 

Ze draaide plagend een rondje in de trui die ze aan had toen de jongen had opgemerkt dat het zijn trui was en ze stak haar tong naar hem uit. De trui zat hartstikke lekker en omdat hij zij groot was, kon ze zich er heel vrij in bewegen. Een broek eronder was misschien zelfs nog overbodig, want de trui kwam toch tot aan haar knieën. Al vertrouwde ze de rest van de band niet helemaal als ze alleen in een trui naar beneden zou komen. Daarbij zou ze zich ook een beetje ongemakkelijk voelen in alleen die trui en niks anders. Dat zou niet helemaal normaal zijn.
Lachend keek ze achterom toen Michael had geroepen dat ze de lift voor hem bezet moesten houden, maar hij had zo hard gerend dat hij er nog was voordat de liftdeur open was gegaan. Die jongen had echt enorm veel energie. Eigenlijk altijd wel. Maar vooral vandaag vond ze het fijn om te zien, want het betekende dat hij zich alweer een stuk beter voelde dan gisteren en daar was ze blij om. Ze waren allemaal erg geschrokken en dat hij zich alweer zo gedroeg, was alleen maar fijn.
De opmerkingen over Tesh en Luke deden haar grinniken. Hij wist waar hij het precies over had, maar het was zijn eigen schuld geweest. Hij had immers zomaar de deur open gedaan. Hij had veel ergere dingen kunnen zien.
Ze leunde tegen Ashton aan met haar rug en een glimlach verscheen toen hij een kus op haar haren drukte. “Doe eens niet zo klef!” riep Michael gelijk en vragend trok ze een wenkbrauw naar hem op. Dit was nog niet eens klef. Als de jongen dit al klef vond, betwijfelde ze of hij ooit nog wel eens de deur zomaar moest openen naar een kamer waar een meisje en jongen lagen.
“Ik ben blij dat je je zoveel beter voelt,” glimlachte ze tegen hem en ze keek hem oprecht blij aan. Hij leek zich een stuk beter te voelen en hij was zeker niet van plan om de show van vanavond af te zeggen, iets waar ze blij om was voor hem. Hij had zich gisteren al enorm schuldig gevoeld, omdat hij de toegift niet had kunnen spelen en dit was alleen maar leuker voor de jongen.
“Voedsel!” riep deze enthousiast toen de liftdeuren opengingen en hij ging gauw naar binnen. Emily volgde hem iets rustiger.

“Maar wel mijn ontplofte trol,” lachte Luke toen hij haar woorden hoorde en hij kon zich niet voorstellen dat ze serieus was. Hij vond haar haren geweldig, zeker als ze zo erg krulden. En wat betreft haar gezicht, het stond wat slaperig, maar hij vond haar juist het mooist zo. “Je bent wel een hele mooie trol?” vroeg hij grinnikend en hij grijnsde naar haar voor hij ook weer van het bed afkwam om zich aan te kunnen kleden.
“Leuke flanel,” merkte hij op en hij grinnikte. Zijn flanel stond haar waarschijnlijk toch beter dan bij hem, want bij haar stond alles leuk. Hij deed gauw een bandshirt van ACDC aan en trok zijn zwarte broek daarna aan, iets wat hem iets meer tijd kostte. “Ik zweer dat ik ooit een wijde broek koop en die nooit meer uitdoe,” klaagde hij toen hij de broek eindelijk aan had en hij grijnsde naar haar. Het had even geduurd om die broek te komen, maar hij zag er in ieder geval wel smoking hot uit nu.
“Kan ik er zo mee door?” vroeg hij en hij keek even naar zijn ingezakte kuif op zijn hoofd.
Hij boog zich naar voren om haar een kusje te geven en hij lachte toen ze vroeg of hij haar wilde tillen. Met een soepele beweging trok hij haar omhoog en hield haar in de baby houding vast terwijl hij begon met lopen. “Nog wat gewenst, majesteit?” vroeg hij met bekakte stem en hij draaide een rondje met haar in zijn armen voor ze de lift ook in liepen. Hij was benieuwd wat andere mensen erover zouden zeggen, maar eigenlijk boeide het hem vrij weinig. Ze hadden gewoon lol.
Het duurde niet lang voor ze bij het restaurant kwamen en ze werden inderdaad een beetje raar aangekeken door een aantal stellen in de ruimte. Hij haalde echter alleen zijn schouders op en liep grijnzend naar de rest van zijn gezelschap. “Goeiemorgen!” zei hij grinnikend en hij ging zitten met Tesh op schoot.
“Ik ga even naar de wc. Ga je mee Tesh?” hoorde hij Emily vragen en hij liet zijn armen even hangen, zodat het meisje op zijn schoot los kon komen uit zijn greep. “Waarom gaan meisjes altijd samen naar de wc?” vroegen hij en Michael tegelijkertijd en Emily haalde haar schouders op, zwaaide eventjes naar ze en trok Tesh toen mee.  

Tesh staarde even naar de flannel en grinnikte. ‘Niet doen alsof je hem niet vrijwillig aan me hebt gegeven, Hemmings.’ Want dat had hij dus mooi wel en hij zou haar er dan ook niet van kunnen beschuldigen dat ze hem had gestolen. Hij had hem heel vrijwillig aan haar gegeven en ze vond het fijn om hem aan te hebben. Hij was misschien een beetje te lang voor haar, maar daarom zat het juist zo lekker en ondanks dat ze hem al een hele tijd had, vond ze dat hij nog steeds een klein beetje naar Luke rook.

‘Jij in een loszittende broek?’ vroeg ze lachend en ze schudde haar hoofd. Ze kon het zich niet voorstellen, bij geen van de jongens trouwens. Het zag er gewoon vreemd uit in haar hoofd, omdat ze gewend was dat ze allemaal rondliepen in de strakke, zwarte broeken. Niet dat ze het niet konden hebben, want dat konden ze allemaal, maar ze had toch een beetje vreemd gekeken naar de vier toen ze hen voor het eerst had gezien. Het was toch ook vreemd dat jongens er voor kozen om zo’n strak ding aan te trekken? Zeker met dat ding dat tussen heen benen hing, het leek haar nou niet heel erg comfortabel. ‘Maar ja, je mag mee.’

Ze glimlachte breed toen de jongen haar optilde en ze schudde haar hoofd toen hij vroeg of ze nog andere wensen had. Wel moest ze er om lachen, omdat ze net nog een trol was geweest. ‘Ben ik van trol naar majesteit gegaan, of ben ik de koningin van de trollen?’ vroeg ze nieuwsgierig. Dat was nog best een groot verschil in haar ogen. Niet dat het iets uitmaakte. Het was maar een beetje onzin gepraat. Iets wat mocht, zeker op de vroege ochtend.

Ze hield Luke goed vast en liet zich door hem meevoeren naar het restaurant, waar ze al snel Ashton, Emily en Michael zag zitten. Michael had zijn bord al volgeladen met eten en ze wist zeker dat dat nog maar het begin zou zijn van zijn ontbijt.

‘Eh, ja? Ik ga wel mee.’ Ze had best alleen naar de wc gekund, maar Tesh vond het niet erg om met haar vriendin mee te gaan. Ze was nog maar net van de schoot van Luke af toen haar vriendin haar meetrok naar de afgesloten ruimte. Tesh liet zichzelf tegen de wasbak aanleunen en ze keek vragend naar Emily. ‘Wat is er aan de hand?’ Er was duidelijk iets aan de hand, iets waar ze over wilde praten. Misschien was er iets tussen haar en Ashton gebeurd, maar ze leken geen ruzie te hebben, of iets in die richting.

Ashton had plaats genomen aan een tafel, samen met Emily. Hij liet Michael eerst maar wat eten pakken en dan zouden zij zo wel samen wat kunnen halen. Michael keek hele erge honger te hebben en hij was regelrecht naar het buffet gerend, dus heel veel keuze hadden ze eigenlijk ook niet gehad. Gelukkig duurde het niet heel erg lang voordat Luke en Tesh ook naar beneden waren gekomen en ze voor de tafel stonden. Hij moest lachen om Tesh, wie in de armen van Luke hing als een veel te grote baby. Misschien had ze niet willen lopen, of had ze ergens last van, maar het zag er heel grappig uit.

Hij trok zijn wenkbrauwen op toen Emily naar de wc moest, aangezien ze net nog in de badkamer was geweest. Hij wist niet of ze daar ook naar de wc was gegaan, maar dat had ze best kunnen doen, als ze echt had gemoeten. Hij haalde zijn schouders op op de vraag van de twee jongens naast hem, aangezien Michael ondertussen al weer terug was gekomen met een groot bord eten. ‘Ik gok dat die twee gewoon wat meisjestijd moeten hebben en interessante details moeten bespreken.’

‘Zoals die zuigzoenen op je buik, Ash?’ vroeg Michael grijnzend, wie daarna een hap nam van zijn goed belegde broodje.

Ashton rolde met zijn ogen en kwam overeind. ‘Dát was niet van vannacht en ik ga nu wat eten halen,’ meldde hij. Als hij nog op Emily zou moeten wachten, zou het misschien nog wel een tijdje duren en hij had toch wel honger. Hij tikte Luke aan op zijn schouder, dat hij mee moest komen. Tenminste, als hij honger had. Aan de jongen te zien had hij trouwens nog niet gehoord van Tesh dat ze niet mee zou kunnen. Of hij nam het beter op dan dat Ashton had verwacht. Luke was behoorlijk verliefd op het meisje en hij kon zich haast niet voorstellen dat het hem niets tot weinig zou doen. Niet dat hij er nu iets over zou kunnen zeggen, want dat moest Tesh toch echt zelf doen.

Hij pakte een bord van de stapel en schepte wat van de scrambled eggs op, samen met een paar plakjes spek. ‘De volgende keer als we op tour gaan, moeten we wel een voorraad aan Vegimite meenemen,’ mompelde de jongen. Het smaakte heel erg goed, eigenlijk paste het wel bij alles en hij had het nu toch al een tijdje moeten missen. Als hij thuis zou zijn, dan zou hij in ieder geval snel een tosti maken met wat kaas en uiteraard het Australische goedje. Hij had het Emily wel eens laten proeven, wie het verrassend genoeg ook lekker had gevonden.

Er kwam een glimlach op Emily’s gezicht toen ze de twee aan zag komen lopen, met Tesh in de armen van Luke. Waarom hij haar had getild naar de tafel, wist ze niet, maar het zag er super schattig uit. De twee waren echt gelukkig samen en toen ze zich dat bedacht, vervaagde haar glimlach eventjes. Ze wist dat ze het nog niet had verteld en ze moest weten dat Emily het al wel had verteld en het van plan was om vanmiddag ook tegen Michael en Calum te vertellen. Luke zou ze niet doen, want dat was Tesh haar eigen plan. Ze wist niet wanneer ze het ging vertellen, maar de jongen moest het van zijn vriendinnetje horen en niet van Emily. Dat vond ze niet kunnen.
Daarom trok ze haar vriendin gauw richting de toiletten en ze beet een beetje twijfelend op haar lip. Ze wist wel zeker dat Tesh het niet fijn zou vinden dat zij het al had verteld. “Ashton weet het,” mompelde ze tegen haar beste vriendin en ze durfde haar in eerste instantie niet aan te kijken. “Ik kon het niet meer voor me houden; hij had zoveel plannen voor in Sydney en ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om het nog langer voor me te houden,” gaf ze toe en ze keek op om de reactie van haar vriendin te peilen.
“Ik heb hem gezegd dat hij niks tegen Luke moet zeggen tot jij het wil zeggen, maar zeg het alsjeblieft snel. Ze gaan morgenavond weg. Je kan het niet meer langer uitstellen,” vervolgde ze en ze wist dat ze nu net zo goed tegen een muur kon praten. Ze snapte alleen niet dat Tesh het niet wilde vertellen. Het was moeilijk, dat wist ze ondertussen wel, maar hoe ze kon ze ervoor kiezen om die jongen zo erg te kwetsen morgen?
“Je houdt van hem, hoe kan je hem zo erg kwetsen morgen?” vroeg ze toen en haar stem werd iets harder. “Je moet het hem vertellen. Je gaat zijn hart breken als je het niet doet vandaag. Als je het morgen pas vertelt op het moment dat hij in de veronderstelling is dat je met hem meegaat, is het te laat!” Met elk woord dat ze uit haar mond liet komen, verhardde haar stem iets tegen haar vriendin en ze slikte toen ze besefte dat het niet eerlijk was om nu boos te worden op haar vriendin. Ze kon er immers niks aan doen dat ze het land niet in mocht.
“Ik wil alleen maar zeggen en ik smeek je, vertel het hem nu. Of zo meteen, maar wacht niet tot morgen, “beëindigde ze haar pleidooi en ze keek Tesh bijna smekend aan. Ze had wat het nieuws met Ashton had gedaan en ze wist dat het honderd meer erger zou worden als Tesh het morgen pas tegen Luke zou vertellen. Dat kon ze hem niet aandoen.

‘Je hebt het Ashton verteld?’ herhaalde Tesh verbaasd. Ze hoefde niet te raden wat ze precies had verteld, maar hierdoor was haar vrolijke bui in één klap weg. Ashton wist het, wat betekende dat hij wist dat ook zij niet mee terug zou gaan naar Sydney. Emily had de jongen dan wel gevraagd of hij het niet aan Luke wilde vertellen, maar zou hij dat ook echt doen? Tesh kende hem als een eerlijke en betrouwbare jongen, maar hij was ook een persoon die om zijn vrienden gaf en misschien zou hij het wel aan Luke vertellen, omdat hij het idee had dat zij het niet zou doen. Ze was het echt wel van plan geweest, ze had alleen nog niet het juiste moment er voor gevonden en daardoor was het er nog niet van gekomen. Gisteravond was totaal niet het goede moment geweest en ze snapte niet dat Emily het er toen wel uit had kunnen gooien.

Ze luisterde de woorden van Emily aan en rolde met haar ogen toen ze haar stem begon te verheffen. ‘Ik weet heus wel dat ik het aan hem moet vertellen! Denk je nou echt dat ik het leuk vind om het voor hem achter te houden en te doen alsof ik mee ga? Natuurlijk niet! Ik wil hem ook helemaal niet kwetsen, maar ik had gisteravond moeilijk kunnen vertellen, na alles wat er met Mikey is gebeurd, en ik kan het nu ook niet zomaar tijdens het ontbijt zeggen!’ Dat moest haar vriendin toch ook wel begrijpen? Zij had het ook maar een dag van tevoren gemeld, dus ze moest ook niet doen alsof zij nu al weken de juiste beslissing had gemaakt, terwijl Tesh maar deed alsof er niets aan de hand was.

Ze sloeg haar armen over elkaar en keek naar Emily, wie nog benadrukte dat ze het echt nu zou moeten vertellen en niet morgen. ‘Wat moet ik dan zeggen? “Oh, hé Luke. Trouwens, ik ga morgen niet mee naar Sydney, want ik mag het land niet meer in,  maar geniet van je ontbijt?” Alsof dat zoveel beter over komt,’ zei ze sarcastisch. Ze voelde zich behoorlijk in een hoekje gedreven door haar beste vriendin, ondanks dat Emily nu degene was die aan Luke zijn gevoelens dacht. Het was niet zo dat Tesh het niet deed. Ze zou hem hoe dan ook kwetsen. Of dat nou vandaag of morgen was, het zou gebeuren. Dan had ze liever nog één leuke dag met de jongen.

Plotseling hoorde ze dat iemand doortrok en niet veel later kwam er een meisje van een jaar of vijftien uit de deur. Ze had een lichte grijns op haar gezicht en ze hield haar mobiel in haar handen. ‘Als ik jullie was, zou ik toch echt een betere plek uitkiezen om dit soort dingen te bespreken. Het is zo makkelijk voor mensen om dit te kunnen horen.’ Ze wiebelde nog even met haar mobiel in haar handen en liep vervolgens de deur uit.

Tesh keek haar met grote ogen na en keek vervolgens naar Emily. ‘Fuck,’ mompelde ze, waarna ze snel de wc’s uitrende. In eerste instantie om het meisje achterna te gaan, maar daarna rende ze weer richting de ontbijttafel. 

“Alsof ik het eerst aan Ashton wilde vertellen,” wierp Emily tegen en ze keek haar vriendin aan toen deze een nogal sceptische optie gaf. Natuurlijk moest ze het niet tijdens het ontbijt gaan vertellen, maar ze moest het wel vandaag doen in plaats van morgen op het vliegveld. Daar kon iedereen het trouwens ook zien en horen en ze wist niet of de band daar wel zo blij mee zou zijn. Daarbij zou het echt Luke zijn hart breken en Emily dacht niet dat hij het leuk zou vinden om dat op het vliegveld te horen.
Haar ogen werden groot toen er opeens een deurtje openging en ze vervloekte zichzelf dat ze niet eerst had gecheckt of het hier wel leeg was geweest. Het meisje keek hen met een nogal gemene grijns aan en Emily wist zeker dat ze die opname binnen een aantal minuten op het internet terug kon vinden. Ook zij vloekte toen het meisje gauw de wc verliet en ze holde Tesh achterna. Ze wilde net als haar vriendin in eerste instantie achter het meisje aangaan, maar ze was opeens verdwenen. Zoekend keek Emily rond en toen ze haar echt niet kon vinden, keerde ook zij terug naar de ontbijttafel, waar iedereen ondertussen met een bord eten zat. Ook Calum had zich bij het gezelschap gevoegd en met een nogal krampachtige glimlach ging ze weer zitten. “We moeten zo echt even praten,” mompelde ze zachtjes tegen Ashton, zodat alleen hij het kon horen en ze keek rond om te kijken of ze misschien een glimp van het onbekende meisje kon vinden. Ze wilde absoluut niet dat de rest van de band er via het internet achter zou komen. Dat zou verschrikkelijk zijn. De jongens zouden niet alleen nogal gekwetst zijn, maar waarschijnlijk ook boos omdat ze het zo lang voor hen hadden gehouden.
Niet veel later voelde ze hoe haar telefoon ontplofte met meldingen en ze besloot deze gauw uit te zetten, zodat de rest het niet door had. Daar was ze echter al te laat mee. “Wow, jullie zijn populair,” merkte Michael op toen hij zag dat beide telefoons nogal lang bleven doortrillen en overspoeld werden met meldingen van het internet. Het filmpje was overduidelijk online gezet en Emily kon het meisje van daarnet wel de ogen uitkrabben. Hoe kon ze er zoveel plezier uithalen om het leven van haar en Tesh zodanig erg te willen verpesten? Ze snapte oprecht niet waar al die haat vandaan kwam.
“Het is vast niks,” zei ze de zwartharige jongen en ze keek Ashton vragend aan, of hij alsjeblieft mee kon gaan terug naar de kamer. Ze had nu toch geen honger meer. Het enige waar ze op dit moment last van had, was de misselijkheid in haar maag. 

Het was echt niet zo dat ze het Luke totaal niet had willen vertellen. Natuurlijk had Tesh dat wel gewild. Ze wilde hem niet kwetsen, maar het zou hoe dan ook gebeuren. Nu had ze al gewild dat ze het gewoon vanaf het begin al duidelijk had gemaakt, toen zij en Emily het hadden geweten. Dat was nog in Australië geweest, toen Luke al plannen had gemaakt om samen op vakantie te gaan en leuke dingen te doen in Sydney. Toen had ze het lef nog niet gehad om het aan hem te vertellen en nu was het er niet veel beter op geworden. Dat had tot nu toe geresulteerd in een hoop ontkenning en vooral een hoop wegduwen van de feiten, maar nu was het daar duidelijk te laat voor. Zeker nu er een meisje was geweest die het had gehoord. Ze had het opgenomen, of ze had het gefilmd, maar ze had er iets mee gedaan en Tesh kon zich nu wel voor haar hoofd slaan dat ze het zo open en bloot door de wc-ruimte had geschreeuwd.

Ze was aangekomen bij de ontbijttafel, waar iedereen nu zat met wat eten. Ze slikte toen ook haar mobiel afging en ze durfde hem bijna niet te pakken. Het liefst wilde ze elk mobieltje van de tafel grijpen en weggooien, zodat niemand kon zien wat er aan de hand was. Zelfs Ashton niet, ondanks dat hij het al wist. Het was niet de manier waarop ze had gewild dat dit naar voren zou komen. Gelukkig zei Michael dat het niets was en ze knikte snel. ‘Het is vast niets, gewoon het gebruikelijke gedoe,’ mompelde ze. Al wist ze dat het nu beter was dat ze het zou vertellen aan Luke, voordat hij het alsnog zou zien op internet.

‘Lu-‘

‘Hebben jullie dit gezien?!’ riep Calum, wie de eetzaal binnen kwam lopen, met zijn mobiel in zijn hand. Hij liep naar het vijftal toe en gooide zijn mobiel op tafel. ‘Hoe kunnen jullie dit nou niet aan ons vertellen?’ vroeg hij vervolgens en hij keek naar Tesh en Emily. Tesh vloekte binnenmonds en keek naar de telefoon die nu op tafel lag. Twitter stond nog open en het was duidelijk dat de tweet een filmpje, of iets anders bevatte en Tesh kon wel raden waar het over ging.

‘Wat? Wat hebben ze niet verteld? Ik wil het zien,’ mompelde Michael met een volle mond en hij pakte de mobiel van Calum, waarna hij het filmpje aanzette. Tesh keek weg van de groep en krabde wat ongemakkelijk aan haar voorhoofd. Ze had het verpest. Nu zou het naar buiten komen voordat ze iets had kunnen zeggen.

Zelfs toen hij en Luke eten hadden gehaald, waren de meiden nog niet terug gekomen. Iets waardoor Ashton haast wel zeker had geweten dat het niet was gegaan om écht naar de wc gaan. Waarschijnlijk had Emily het er met Tesh over willen hebben dat ze het aan Luke zou moeten vertellen, aangezien hij het nu ook wist. Daarnaast zouden ze over een dag al weg gaan en Tesh kon het niet maken om het dan pas een keer te vertellen. Dat zou Luke al helemaal kapot maken. Het was vast niet makkelijker voor haar om het te vertellen, maar hij vond wel dat ze eerlijk moest zijn en hij hoopte ook dat Emily haar zou kunnen overtuigen om het nu nog aan de jongen te vertellen, zodat ze in ieder geval nog een normale, laatste dag samen zouden kunnen hebben.

De twee meiden kwamen terug en Tesh zag eruit alsof ze een spook had gezien, maar misschien kwam dat wel doordat ze nog maar net wakker was geworden. Toen Emily echter ook kwam en hem vertelde dat ze moesten praten, gokte hij dat er meer aan de hand was dan dat en hij kwam al overeind om met zijn vriendin mee te lopen, aangezien hij toch al zijn halve bord leeg had en hij zou altijd terug kunnen gaan om nog wat meer te eten. Hij kreeg echter de kans niet om met Emily mee te gaan, want Calum kwam de zaal binnen en gooide zijn telefoon op tafel, terwijl hij de twee meiden ergens van verweet.

Geschrokken keek Ashton naar de telefoon, die Michael al had gepakt en hij had het filmpje gestart. Het was duidelijk dat iemand in een wc-hokje had gestaan en door een kleine kier had gefilmd. Je kon niet veel zien, alleen de kleding van Emily was zichtbaar, maar aan haar stem te horen, was het duidelijk dat zij het was, samen met Tesh en het was Ashton ook al heel erg snel duidelijk waar het over ging. Hij hoorde hoe Emily haar stem verhief en hoe Tesh terug schreeuwde over dat ze Luke wel zou vertellen dat ze niet mee zou kunnen gaan naar Sydney, maar dat had vast niet op deze manier naar voren moeten komen.

Het filmpje liep af en opeens hing er een ongemakkelijke stilte tussen de zes. Ashton kwam langzaam overeind, liep naar Emily toe en hij sloeg zijn armen stevig om haar heen. Michael zat nog steeds op met de telefoon in zijn handen en hij keek op naar Tesh en Emily, niet wetend wat hij moest zeggen. Calum had zijn armen over elkaar heen geslagen en keek afwachtend naar de twee meiden. Ashton durfde niet eens naar Luke te kijken op dit moment. 

Nogal ongeduldig wachtte het meisje tot Ashton overeind zou komen en met haar mee zou komen naar de kamer, zodat ze hem om hulp kon vragen. Ze had geen idee wat ze moest doen nu het filmpje op het internet stond en ze hoopte maar dat de jongen het zou begrijpen. Hij wist het immers al, maar de rest van de band zou het waarschijnlijk niet kunnen waarderen. Toen de jongen overeind was gekomen om met haar mee te gaan, was het al te laat. Calum was met een nogal boze uitdrukking op zijn gezicht naar de tafel gelopen en zijn telefoon werd de tafel gesmeten met het filmpje dat nog open stond.
Ze hoorde hoe het filmpje werd afgespeeld en ze staarde naar de grond, omdat de reactie van de jongens niet eens durfde te zien op dit moment. Zeker niet die van Michael, de jongen wie ze gerust tot een van haar beste vrienden kon rekenen ondertussen. “Komt er nog een uitleg?” vroeg Calum ongeduldig en hij tikte met zijn voet op de grond, een tik die hij had als hij nogal geërgerd en boos was. Dat had ze geleerd toen hij niet gediend was van hoe er een aantal dingen waren geregeld en ze kon merken dat hij echt heel erg boos op hen was.
De armen van Ashton boden enige troost aan toen haar stevig tegen zich aantrok en ze voelde hoe haar handen trilden en haar knieën knikten. Ze had absoluut niet gewild dat de jongens er op deze manier achter zouden komen.
“Ik was serieus van plan om het jullie vandaag te vertellen,” mompelde toen ze zich had losgemaakt uit Ashton’s omhelzing en ze keek de twee jongens aan. “Ik had gehoopt dat alles geregeld zou zijn tegen de tijd dat jullie weer terug zouden gaan, maar blijkbaar niet,” vervolgde ze op zachte toon en ze beet op haar lip om de brok in haar keel tegen te gaan. Ze wist niet goed wat ze moest doen, zeker niet nu ze gewoon in het restaurant zaten en ze besloot ervoor om haar excuses aan te bieden aan de jongens en toen gauw naar haar kamer te verdwijnen.

Luke verwelkomde zijn vriendin toen ze weer terug was gekomen en hoewel ze er niet goed uit zag na het bezoekje aan het toilet met haar beste vriendin, sloeg hij zijn arm om haar schouders heen. Met een bezorgde blik in zijn ogen vroeg hij of het wel ging en wat er precies was gebeurd, want ze zag er absoluut niet meer zo vrolijk uit als ze die ochtend had gedaan. Hij had vragend opgekeken naar Emily, maar die had haar blik afgewend, bijna alsof ze bang was om hem aan te kijken en dus hij had gewacht tot ze zijn naam had gezegd. Hij was benieuwd wat ze ging zeggen, maar de kans om het te horen kreeg hij niet. Een nogal boze Calum stond naast de tafel en hij nam net als Michael nieuwsgierig de telefoon aan om te kijken wat er aan de hand was. Er stond een filmpje open en hij kon duidelijk de stemmen herkennen als die van Emily en Tesh. De woorden die werden gezegd, deden zijn mond openvallen en gekwetst keek hij opzij.
“Was je wel van plan om het te vertellen of had je het plan om me gewoon uit te zwaaien op het vliegveld?” vroeg hij en hij merkte de trillende ondertoon in zijn stem, ten teken dat hij zich nog maar amper kon inhouden om zijn stem te verheffen. Hij was verdrietig en heel erg gekwetst, maar ook boos dat ze hem niet in vertrouwen had kunnen nemen. Ze hadden samen naar een oplossing kunnen zoeken en in plaats daarvan had ze hem in de waan gelaten dat ze mee zou gaan naar huis.
“Hoe kon je dit voor je houden?” vroeg hij daarna en hij zag vanuit zijn ooghoek dat meerdere mensen zich hadden omgedraaid en hun telefoons tevoorschijn hadden gehaald. Omdat hij niet nog meer drama wilde veroorzaken, besloot hij dat dit gesprek beter kon worden voortgezet in hun kamer dus dat was precies wat hij zei. “Ik zie je in onze kamer.” Niets meer, niets minder. Hij wist even niet zo goed wat hij nu moest zeggen en bijtend op zijn lip liep hij het restaurant uit, wachtend tot de rest hem zou volgen. Hij wilde of Ashton het al wist, want hij was de enige die anders had gereageerd. Hij had zich verbaasd over zijn reactie en omdat Emily toch al naar de kamers was gevlucht, was het alleen maar beter om het gesprek daar verder te gaan.
Toen ze in de kamer waren gekomen en met zijn zessen in de kamer stonden, draaide hij zich om naar de twee meisjes. “Waarom hebben jullie dit voor je gehouden? Was dit allemaal een leuk spelletje of wat?” Door de gekwetstheid kon Luke niet meer helemaal logisch nadenken en hij keek de meisjes met een intens verdrietige blik in zijn ogen aan.