Forum

Het was eruit. De jongen hadden nu allemaal gezien en gehoord dat de meiden niet mee terug zouden kunnen naar Sydney en haar hart brak toen ze de trillende stem van Luke hoorde, gepaard met zijn gekwetste ogen. Het liefst rende ze nu naar dat meisje om haar een goede klap te verkopen. Ze wist dat het niet goed was, dat ze Luke niet had moeten laten wachten en dat ze het zelf niet uit had moeten stellen, maar dat had het meisje niet het recht gegeven om dit naar buiten te brengen, voordat zij de kans had gehad om het te vertellen. Ze had dit anders willen doen. Ze had Luke apart willen nemen en hem rustig uit willen leggen wat er aan de hand was en waarom ze niet met hem mee zou kunnen. Nu had iemand anders dat gedaan en dat zorgde er voor dat alles in duigen was gevallen.

In eerste instantie wilde ze zich verdedigen tegenover Luke en de andere jongens, maar ze had de mensen met de telefoons ook al gespot en na wat er net was gebeurd in de wc’s, wilde ze dit niet nog een keer meemaken. Daarom volgde ze Luke ook naar de kamer. Ze hoopte dat ze alleen zouden zijn, zodat ze rustig haar verhaal kon doen, maar de anderen gingen ook mee en daardoor stonden ze met z’n zessen in de kamer. Michael en Calum leken ook niet blij te zijn met het nieuws, maar Luke was de eerste die zijn mond weer opentrok en de woorden die hij zei, raakten haar echt.

‘Nee!’ riep ze geschrokken uit en ze schudde haar hoofd. ‘Nee, natuurlijk was dit geen spelletje!’ Dacht hij dat nou echt? Hij had een dag geleden nog tegen haar gezegd dat hij nooit zoiets van haar zou denken, dat hij die geruchten niet eens zou geloven en nu beschuldigde hij haar er van dat ze dit had gezien als een spelletje, alsof ze met zijn gevoel had gespeeld. Dat was niet wat ze had willen doen, dat was nog nooit in haar op gekomen en ze kon niet geloven dat hij dat net had gezegd.

‘Ik wilde het je vertellen en als je goed naar dat klotefilmpje hebt gekeken, dan heb je ook gehoord dat ik dat wilde doen! Dat kutwijf was me alleen voor.’ Wie dat meisje ook was, ze had het mooi voor haar en voor Emily verpest. Al had Ashton het al geweten en vond Tesh dat de schade tussen die twee behoorlijk beperkt was gebleven. Dat kon ze niet zeggen van haar en Luke.

‘Het zag er anders niet uit alsof je het net wilde vertellen,’ merkte Michael op, waardoor Tesh hem een felle blik gaf. ‘Michael, dit is niet het moment om je ergens mee te bemoeien.’

Ashton slikte toen hij Luke zag, duidelijk gekwetst door wat er net was gezegd op het filmpje. Dit was de reden waarom hij het aan zijn vriend had willen vertellen, waarom Tesh het aan hem had moeten vertellen, op welk moment dan ook. Het was heel duidelijk dat Luke dit niet leuk vond en aan zijn trillende stem te horen, was hij ook echt boos. Gelukkig kon de jongen zich nog bedenken dat ze naar een andere plek zouden moeten, zodat niemand hen zou kunnen filmen. De meiden hadden al een filmpje op internet staan waardoor dit allemaal was gebeurd en Ashton zat niet te wachten op nog een filmpje, waarin ze allemaal schreeuwend tegenover elkaar zouden staan. Want dat zou wel gebeuren, dat wist hij zeker. Tesh was nou niet het meisje dat over zich heen zou lopen als Luke tegen haar schreeuwde.

Eenmaal in de kamer sloeg hij zijn armen weer stevig om Emily heen en gaf hij haar een kus in haar haren. Zijn reactie was heel anders dan van de andere drie, omdat hij dit al had geweten. Hij had het absoluut geen leuk nieuws gevonden en hij had het ook jammer gevonden dat hij het niet eerder had geweten, maar Emily had het nog op tijd aan hem verteld en daardoor voelde hij zich toch een stukje beter en was hij niet zo boos geworden als dat Luke was, al waren Calum en Michael ook echt niet zo rustig. Sterker nog, Michael bemoeide zich met de discussie van Luke en Tesh, al was het nauwelijks nog een discussie te noemen. Luke was echt boos en Tesh was duidelijk gekwetst dat Luke had geroepen dat het allemaal een spelletje voor haar was geweest. Iets wat hij kon begrijpen, na alles wat er op het internet had gestaan.

‘Ash,’ merkte Calum op en hij keek naar Ashton en Emily. ‘Je blijft wel heel erg kalm onder dit alles, aangezien Em ook tegen jou heeft gelogen en nu sta je haar te knuffelen alsof er niets aan de hand is.’

Ashton slikte en schraapte zijn keel. ‘Ik eh… Ze heeft niet gelogen, niet tegen mij,’ zei hij zachtjes en hij trok het meisje dichter tegen zich aan. ‘Ze vertelde me gisteren dat ze niet mee kon.’ Het was niet zo dat hij het al maanden had geweten? Sterker nog, hij wist het nog maar een paar uur en hij had aan haar beloofd dat hij het aan niemand zou vertellen, zeker niet aan Luke. Nu had hij eigenlijk gewild dat hij het wel had gedaan. Hij wist niet in hoeverre het iets beter had gemaakt, maar hij voelde zich heel slecht nu hij zijn vriend zo zag staan. Woedend, maar ook heel erg gekwetst om wat zijn vriendin voor hem had verzwegen.

Emily had een beetje in een hoekje van de kamer gezeten, haar kansen tegenover elkaar opgewogen in de hoop dat het minder erg zou zijn dan het leek, maar er kwam niks nuttigs in haar op. Ze hadden het samen gigantisch verpest net en ze hoopte maar dat de jongens het haar zouden vergeven om zoiets niet te vertellen. Ze had er spijt van dat ze het niet eerder had verteld, maar ze was bang geweest dat er dan helemaal geen kans meer bestond om iets te kunnen beginnen met Ashton. Dat hij er met de pet naar had gegooid, omdat ze toch niet meer om de hoek zou wonen. Nu ze wist dat dat niet zo was, had ze er enorm veel spijt van.
De rest van het gezelschap kwam ook allemaal de kamer in en ze was enigszins opgelucht toen de jongen gelijk op haar af was gelopen en zijn armen weer om haar heen had geslagen. Het gaf haar enige troost tegen het schuldgevoel dat ze nu voelde.
Haar handen trilden nog steeds en ze was blij dat Ashton niet net zo boos op haar was als dat Luke op haar en Tesh was, want ze wist niet of ze dat wel had kunnen handelen. Dat Tesh nog steeds rechtop stond, vond ze al knap van haar vriendin, want Michael had zich ook met de discussie bemoeid. Ze deed haar mond open om hem te zeggen dat hij zich er buiten moest houden, toen Calum opmerkte waar ze al bang voor was geweest. Nu zouden de jongens misschien ook nog boos worden op Ashton, omdat hij het voor zich had gehouden. Iets wat zij had gevraagd.
“En je hebt het ons niet verteld?” vroeg Michael ongelovig en zijn stem schoot de lucht in bij het einde van de vraag, zo opgefokt dat hij was. “Ik had hem gevraagd om het niet te vertellen, omdat ik dat vandaag zelf wilde doen tegen jullie,” gaf ze hem met zachte stem antwoord en ze waagde het om omhoog te kijken, zodat ze de jongen aan kon kijken. Zijn gezichtsuitdrukking stond gekwetst, maar er was ook woede te zien in zijn ogen, waardoor ze gauw haar ogen weer neersloeg en naar de grond keek. Ze wilde geen ruzie met de jongens, maar ze had het er zelf naar gemaakt en daar had ze ongelooflijk veel spijt van.
“Het spijt me echt heel erg dat ik het niet eerder heb verteld,” mompelde ze zachtjes en ze voelde de brok weer in haar keel vormen. Ze wilde niet op deze manier afscheid nemen van de jongens. Morgen zouden ze weggaan en als het er net zoals vandaag aan toe zou gaan, zou ze waarschijnlijk niet eens op het vliegveld staan om afscheid te kunnen nemen. De jongens leken echt heel boos en ze nam het hen niet kwalijk.

“Ja, whatever het spijt je,” herhaalde de zwartharige jongen nogal lusteloos en ze beet op haar onderlip om niks terug te zeggen. Ze had het immers verdiend. “Echt waar,” mompelde ze nog.

Ergens had Luke wel geweten dat het geen spelletje was geweest met hem en Tesh, maar hij was zodanig erg gekwetst dat hij het niet meer zeker had geweten. Op het filmpje was te horen dat ze het nog niet had willen vertellen en dat Emily haar had aangespoord om te vertellen. Ze had ook gezegd dat Ashton het al wist en dat had hem aan het denken gezet. Niet op de goede manier. Dus Tesh besloot om hem niks te vertellen over het feit dat ze niet met hem mee kon gaan en Ashton, zijn beste vriend, had besloten om geheimen over zijn vriendin voor zich te houden. Dat laatste kwetste hem bijna evenveel als het eerste. Hij had nooit van zijn vriend verwacht dat hij het voor zich zou houden. Zeker niet omdat hij hoe erg Luke zich zou voelen na dit nieuws.
“En wanneer had je het willen vertellen dan? Op het moment dat we naar het vliegveld gingen? Of pas op het vliegveld? Hoelang wilde je doen alsof je met me meeging terwijl je in feite hier bleef?” vroeg de jongen toen Tesh hem vertelde dat ze het hem had willen vertellen en zijn stem brak in het midden van zijn stem door de vele emoties die hij nu voelde. “Michael heeft elk recht om zich ermee te bemoeien, want je hebt het hem immers ook niet verteld,” nam hij het gelijk voor zijn vriend op en hij keek haar spleetogen aan.
Gefrustreerd haalde hij een hand door zijn haren heen en hij zuchtte. “Fijn, dus jullie gaan niet mee? Dat is na vandaag misschien ook maar beter ook, want ik heb het helemaal gehad,” riep hij uit toen hij Emily hoorde zeggen dat het haar speet en dat Ashton het al die tijd had geweten. Het maakte hem allemaal niks meer uit. Ashton had hem niks verteld, Tesh zou hem achterlaten en Emily had hem in de waan gelaten dat hij met Tesh de vakantie van hun leven zou hebben.  Het werd hem gewoon allemaal te veel en toen hij de hand van Calum op zijn schouder voelde, snifte hij met zijn neus.
“En jij,” zei hij op een nog giftigere toon terwijl hij zich omdraaide naar Ashton. “Hoe kon je me dit niet gelijk vertellen toen je het had gehoord? Ik durf te wedden dat je te druk bezig was om haar weer te naaien, anders had je wel een vriend van me geweest om dat te vertellen.” Het maakte hem niet uit dat hij mensen kon kwetsen met de uitspraken die hij nu deed, hij voelde zich ongelooflijk gekwetst door alles wat hier net was gebeurd en hij vond dat mensen zich net zo verdrietig mochten voelen als hij deed.
“Ik kan dit gewoon echt niet geloven,” bleef hij zeggen en uiteindelijk ging hij maar op het bed zitten, omdat hij bang was dat zijn benen het elk moment konden begeven.

‘Weet ik niet! Ik wilde het je vertellen en ik probeerde er een goed moment voor te zoeken. Ik heb het echt niet achtergehouden omdat ik dat leuk vond!’ riep Tesh in paniek. Ze kon het niet hebben dat nu iedereen tegen haar schreeuwde en dat zelfs Michael en Calum zich er mee begonnen te bemoeien. Dat terwijl dit iets was tussen haar en Luke. Niet dat dat nog uitmaakte, nu het over de hele wereld op het internet stond, maar dat betekende niet dat ze haar met hen drieën aan konden vallen alsof het helemaal niets was en het haar niets deed, want het deed haar heel veel dat haar vrienden zich nu opeens tegen haar keerden, al was het nog het ergste dat Luke zich nu zo tegen haar gedroeg. Ze snapte het, maar ze vond het alles behalve fijn. ‘Dit is een gesprek tussen jou en mij! Niet één of andere vreemde vierhoesverhouding.’

Tesh zuchtte gefrustreerd toen Luke zei dat het uiteindelijk maar beter was dat ze niet meegingen. Ze was veel te boos op dit moment om na te denken over wat die woorden eventueel zouden kunnen betekenen. ‘Fijn, goed. Ik pak wel een bus naar Leeds en dan ga ik vandaag nog naar huis, als je me zo graag weg wil hebben en er zó blij mee bent dat ik niet met je mee gaat naar Sydney. Als ik dat had geweten, dan had ik het meteen wel gezegd,’ snauwde ze naar de blonde jongen en ze draaide zich al om, zodat ze haar tas kon pakken en haar gitaarkoffer. Ze verwachtte dat de volgende sneer van Luke weer naar haar zou zijn, maar tot haar verbazing was hij gericht op Ashton, omdat hij het wel had geweten en het dus niet aan Luke had verteld.

‘Classy Tesh, weglopen van je probleem,’ merkte Calum op. Al richtte hij zich al snel op Ashton en Luke.

‘Whatever,’ mompelde Tesh zachtjes, terwijl ze haar pyjama in haar tas stopte. Alsof ze ook maar naar haar zouden luisteren als ze hier zou blijven. Als Luke haar niet eens meer mee wilde hebben naar Sydney, dan wilde hij haar vast ook niet meer hier hebben en dan zou ze maar een bus moeten pakken die richting Leeds ging, zodat ze vanaf daar wel weer bij haar eigen huis zou komen. Ze wist niet of Emily mee zou gaan, maar ze wist haast wel zeker dat de anderen Emily niet zo makkelijk zouden laten blijven. Ondanks dat ze zich allemaal voordeden als hele stoere jongens, zouden ze elkaar wel beschermen en op dit moment wilden ze allemaal Luke beschermen. Niet dat ze dat een reden vond om zich allemaal zo tegen haar en Emily te gedragen.

Het was nog maar goed dat ze ergens anders heen waren gegaan, want in de eerste seconde dat ze in de kamer waren geweest, was Luke ontploft en was er een felle discussie ontstaan tussen hem en Tesh, maar ook de anderen bemoeiden zich er mee en Calum en Michael waren duidelijk niet vergeten dat ook Emily niets had gezegd. Ashton wist dat het haar speet, dat ze het eerder had willen vertellen als dat had gekund en daarom hield hij haar zo dicht mogelijk tegen zich aan, om haar nog enigszins een beetje te troosten. Hij vond het niks dat ze zo tegen en over haar praatten.

‘Wat? Luke, ik wist het pas een paar uur!’ zei Ashton verbaasd en hij keek de jongen aan. ‘Wat had ik moeten doen? De slaapkamer binnenvallen met het nieuws dat ze niet zouden blijven? Dit was niet eens mijn nieuws om te delen en ik heb beloofd dat ik het Tesh zou laten vertellen. Dit kan je me echt niet kwalijk nemen.’ Hij snapte dat zijn vriend boos en gefrustreerd was. Dat hij het niks vond dat zijn vriendin tegen hem had gelogen en dat ze niet met hem mee terug zou gaan naar Emily, maar dit was niet zijn schuld? Ja, hij had het wel wat eerder geweten, maar dat betekende niet dat hij het direct aan Luke had moeten vertellen. Hij had het wel gewild, maar Emily had hem laten beloven dat hij niets zou vertellen en daar had hij zich aan gehouden. Het was ook niet zo dat hij het tijdens het ontbijt opeens een mogelijkheid had gezien om het de jongen te vertellen.

‘Oh, en praat niet zo over mijn vriendin,’ merkte Ashton scherp op en hij trok Emily dichter tegen zich aan. Als Luke echt had gedacht dat ze elkaar vrolijk hadden genaaid op het moment dat hij had gehoord dat ze niet mee terug zou gaan naar Sydney, dan zat er op dit moment echt een steekje los bij de jongen. Daarbij was naaien iets wat je deed als je veel te dronken was en iemand meenam van een club. Wat hij en Emily hadden was anders en hij wilde niet dat iemand daar met zo weinig respect over praatte, zelfs Luke niet.

‘Ash heeft gelijk, Luke,’ mompelde Michael. ‘Dit is niet zijn schuld. De meiden hadden het aan ons moeten vertellen en ja, hij wist het, maar dat betekend niet dat je dit allemaal op hem kan gooien.’ Ashton knikte dankbaar naar Michael. Het was fijn dat hij, ondanks dat ook de zwartharige jongen woedend leek te zijn op Emily en Tesh, nog enigszins normaal na kon denken en in kon zien dat het niet zijn schuld was dat dit nu allemaal gebeurde.

Emily vond het nu wel erg ver gaan en toen Luke zei dat Ashton het hem niet had verteld, omdat hij te druk bezig was geweest met haar, trok ze lichtelijk verontwaardigd haar wenkbrauw op. “Het was niet zijn schuld. Ik vroeg toch aan hem of hij het voor zich kon houden? Betrek hem er niet bij,” zei ze toen hij voluit tekeer ging tegen zijn beste vriend en ze ging iets rechter staan, om de discussie met de jongen aan te gaan. Daarbij ging hij ook echt te ver tegenover Tesh. Was hij serieus van plan om haar weg te laten lopen nu? Na alles waar ze samen doorheen waren gegaan?
“Je weet dat je een fout maakt nu, toch. Zij kan er niks aandoen dat ze niet naar Australië mag. En de enige reden dat ze het niet heeft verteld, is omdat ze je niet wilde kwetsen. We wilden allebei dat jullie je konden focussen op de tour en het was niet onze bedoeling om dit te laten gebeuren,” begon ze tegen hem te praten en ze werd afgekapt door Michael. “Als je het gewoon had verteld, had er niks aan de hand geweest. Jullie hebben het er zelf naar gemaakt. Als dat filmpje niet tevoorschijn was gekomen ,waren we er pas op het vliegveld achtergekomen.”
“Dat is niet waar! Zoals ik net ook al zei, wilde ik het jullie vandaag vertellen. Ik was nooit van plan geweest om jullie op het vliegveld teleur te stellen. Dat zou ik niet eens willen doen en dat jullie van Tesh en mij denken dat dit een spelletje was,” bij deze woorden richtte ze haar blik op Luke,” is ziek. Heb je enig idee hoe ze eraan kapot gaat dat ze niet meekan? Heb je haar in de staat gezien toen ze erachter kwam dat ons visum niet in orde was? Nee, dus als ik je nog een keer hoor zeggen dat het een spelletje voor haar was, doe ik je wat,” nam ze het voor haar vriendin op. “Daarbij denk je blijkbaar dat ze haar blijdschap en geluk op het spel wilde zetten voor een spelletje. Heb je wel door gehad hoeveel haat wij hebben ontvangen sinds we met jullie zijn gezien? We krijgen doodsbedreigingen van sommige meisjes, maar dat vinden we vast leuk, want het is voor ons toch maar een spelletje.” Ze was woedend op Luke dat hij zomaar durfde te beweren dat alles een spelletje geweest voor Tesh en toen Michael zei dat het wel overal op het internet stond, keek ze hem teleurgesteld aan. “Want alles wat op het internet staat is natuurlijk waar, hè Mikey?” vroeg ze aan de jongen en gekwetst staarde ze naar hem. Dat hij ook maar overwoog om te denken dat het waar was, deed haar pijn en ze liep naar Tesh toe om deze te helpen haar spullen te verzamelen.
“We gaan terug naar Leeds.” Ze voelde een brok in haar keel opkomen toen ze naar Ashton keek en ze negeerde de rest van de jongens die nu voor de verandering stil waren. “I’m so sorry, Ash,” mompelde ze tegen hem en drukte haar lippen om de zijne voor ze zich omdraaide om haar beste vriendin te steunen.

Emily hield een hele tirade tegen Luke en de andere jongens en Tesh voelde zich heel erg opgelucht dat er nog iemand was die achter haar stond. Natuurlijk had ook haar vriendin haar aangespoord om het te vertellen, maar Emily wist ook hoe Tesh er over had gedacht en wat er allemaal aan vooraf was gegaan. Toen ze het bericht hadden gekregen dat ze niet in Sydney hadden kunnen blijven, was ze er echt kapot van geweest en dat had haar beste vriendin ook geweten. De jongens hadden dat niet gezien, ze hadden geen idee hoe Tesh zich op dat moment had gevoeld en ze was heel erg blij dat Emily het nu voor haar opnam, al veranderde dat weinig aan de mening van de jongens. Dat was wel te merken aan hoe ze op haar reageerden.

Verbaasd draaide ze zich om toen Emily zei dat ook zij mee terug zou gaan naar Leeds en vervolgens kwam haar beste vriendin haar al helpen om de spullen in te pakken. Ze kon niet geloven dat haar vriendin nu mee ging, juist dat omdat ze nog wat langer bij Ashton zou kunnen blijven. Ze zou misschien niet mee kunnen gaan naar Australië, maar ze zou nog wel wat langer bij hem kunnen blijven en dat gaf ze nu op, voor haar. Iets wat ze niet had verwacht en eigenlijk ook niet wilde, maar aan de andere kant had ze ook weer behoefte aan haar beste vriendinnetje naast zich.

Zuchtend keek ze naar Luke en ze beet twijfelend op haar lip. Het was duidelijk dat hij nu woedend was en dat hij antwoord wilde op deze vraag, maar ze had werkelijk geen idee wat het antwoord was. Natuurlijk wilde ze meteen zeggen dat dit niets zou veranderen, maar op dit moment lag het niet eens bij haar. Hij was degene die boos was op haar en niet andersom, dus uiteindelijk zou zij hier niets aan kunnen veranderen en was Luke de enige die zou kunnen beslissen wat er zou gebeuren. Haar gevoelens waren niet veranderd, ondanks dat de jongen haar nu had gekwetst door te roepen dat het een spelletje was geweest voor haar. ‘Ik denk dat het aan jou ligt, wat wij zijn.’

Luke verdween uit de kamer, gevolgd door alle anderen en dat zorgde er voor dat de twee meiden alleen over waren gebleven. Ze zuchtte en liep naar Emily toe, waarna ze haar armen om het meisje heen sloeg. ‘Dankjewel,’ fluisterde ze zacht. Haar vriendin had het voor haar opgenomen en daar was ze haar heel erg dankbaar voor. ‘Weet je zeker dat je mee wil naar Leeds? Ik snap het echt wel als je bij Ashton wil blijven.’

Blijkbaar nam Luke het hem echt kwalijk dat hij niets had gezegd, maar hij kon er toch ook weinig aan doen? Ashton had het hem willen vertellen, maar dat betekende niet dat hij het ook had kunnen doen. Emily had duidelijk gemaakt dat hij dat niet had mogen doen en hij was er deels ook wel mee eens geweest dat het bij Tesh had gelegen. Zij was degene die het aan Luke had moeten vertellen en hij had dat niet voor haar mogen doen. Waarschijnlijk had Luke niet heel erg veel beter gereageerd als hij het had verteld. Misschien wel op hemzelf, maar niet op Tesh. Ashton had haar in ieder geval nog de kans willen geven om het zelf te vertellen en misschien had ze dat ook nog wel gedaan, als iemand dit niet op had genomen.

Hij zuchtte toen Luke wenkte dat hij nog met hem wilde praten, wat betekende dat hij hier nu weg moest. Hij wilde wel in zijn eigen kamer praten, maar als Emily echt weg zou gaan, dan zou ze ook haar spullen moeten kunnen pakken en dat zou niet gaan als hij en Luke daar zouden praten. Hij liep naar Emily toe en gaf haar een kus op haar wang. ‘Stuur me een berichtje als je klaar bent met inpakken en jullie vertrekken, oké?’ fluisterde hij zacht. Hij snapte dat ze mee wilde met haar vriendin en hij vond het heel lief dat ze het voor Tesh op had genomen, maar hij vond het wel heel jammer dat ze niet nog een dagje langer zou blijven.

Hij volgde Luke de gang op en stopte aan het einde van de gang met lopen. Er waren geen mensen in de buurt en ze konden nu ook niet in zijn kamer, dus ze zouden het hier maar mee moeten doen. Ashton legde voorzichtig zijn hand op de schouder van Luke. ‘Mate, ik snap dat je dit vervelend vind, maar ik weet het ook pas net? Ik wilde het je vertellen, maar Emily zei dat het beter was als Tesh dat zou doen en daar was ik het me eens. Je mag best boos zijn op haar, maar ik vind niet dat je boos kan zijn op mij.’ Hij was niet degene die iets fout had gedaan. Luke was waarschijnlijk zo boos dat hij niet eens meer logisch kon denken, maar daarom probeerde hij juist wat duidelijker te maken dat hij dit ook nog niet zo lang had geweten. Als hij het nou al een maand had geweten, dan had hij wel kunnen begrijpen dat Luke boos op hem zou geweest, maar dat was niet het geval en hij vond ook niet dat de jongen het hem kwalijk kon nemen. 

Emily haalde diep adem toen ze klaar was met haar tirade tegen Luke en toen ze zag dat hij alleen zijn schouders naar haar ophaalde, beet ze op haar tong om niet verder te gaan waar ze net was gestopt. Ze snapte dat hij zich ongelooflijk gekwetst voelde, maar hij reageerde veel te gemeen tegenover Tesh. Het was niet haar idee geweest om haar visum problemen te geven. Luke was gewoon verdrietig dat ze weer afscheid moesten nemen en dat snapte ze, maar deze reactie had ze niet van hem verwacht.
Ze keek weg toen ze de brandende blik van Michael naar haar zag kijken en ze wachtte tot Ashton naar haar toe kwam om haar een kus op haar wang te geven. “Het spijt me,” mompelde ze wederom zachtjes en ze knikte om zijn vraag. Ook hij liep toen de kamer uit waarbij alleen zij en Tesh overbleven en ze draaide zich om naar haar vriendin. Zelf stond ze er een beetje verloren bij en zuchtte ze opgelucht toen deze haar armen om haar heen sloeg. Een knuffel had ze op dit moment wel even nodig. “Gaat het?” vroeg ze, want ze had de laatste woorden van Luke net zoals de rest van het gezelschap heus wel gehoord en ze wist niet zo goed wat ze erover moest zeggen. Hij wilde zich plots op de muziek gaan focussen en of dit gezegd werd vanuit woede of echt omdat hij het niet meer zag zitten, wist ze niet en ze hoopte maar dat het dat eerste was en dat alles weer goed zou komen.
Zelf wist ze nog niet of ze echt met Tesh mee zou gaan naar Leeds, want ze had ook nog een dag met Ashton hier. Al betwijfelde ze of de rest van de band het fijn zou vinden als ze hier zou blijven. Dat maakte haar dan niet heel veel uit, maar als Tesh haar nodig zou hebben, zou ze gelijk met haar meegaan naar huis. Haar beste vriendin was belangrijker dan iedereen in dit hotel en ze wist dat Tesh hetzelfde voor haar had gedaan als de rollen waren omgedraaid.

Zodra de jongen op de gang stond en de meiden hem niet meer konden zien, leek alle woede van zijn gezicht te glijden en bleef er alleen een verdrietige blik in zijn ogen achter. Hij wist wat hij zojuist had gezegd  en hoewel hij er nu al spijt van had, wist hij dat het op dit moment misschien wel gewoon beter om zich te gaan focussen op zijn muziek. Over een aantal weken zouden ze beginnen aan nieuwe muziek in Amerika en dan kon hij dit er allemaal niet bij hebben.
“Ik snap het, man,” zei Luke toen hij de woorden van zijn vriend hoorde en hij besefte zich dat hij ongelooflijk onredelijk bezig was geweest daarnet. Hij had gedaan alsof het allemaal Ashton’s schuld was geweest en dat terwijl hij het zelf ook pas een dag wist. Met zijn handen in zijn haar keek hij de naar de rest van de jongens en hij hoorde Michael nog steeds ongelovig mompelen dat hij dit niet van de meisjes had verwacht. Luke ook niet. “Als er iets is wat ik niet van haar had verwacht, was het dit voor me geheim houden. Ze deed weken schijnheilig mee met plannen maken in Australië. Waarom had ze het me niet gewoon verteld? Ik snap het echt niet,” zei hij en hij verhardde zich daarna. “Niet dat het er nog toe doet,” waren zijn laatste woorden voor hij naar beneden was gelopen en Calum mompelde dat ze hem maar beter even alleen konden laten zijn. Dat wilde hij inderdaad.
Met grote passen was hij het hotel uitgebeend en had hij de fans bij de deur genegeerd. Hij liep regelrecht naar de auto die ze hadden gehuurd en reed erin weg. Hij wist precies waar hij heen wilde nu. Hij had een aantal dagen geleden een afgelegen plekje buiten de stad gevonden in een park en omdat hij wist dat er nu niemand zou zijn, was dat precies de plek waar hij kon zitten in alle rust en nadenken over wat er nu zou gaan gebeuren. Hij wist oprecht niet wat er nu zou gebeuren met hem en Tesh.
 

Tesh haalde haar schouders op en begroef haar hoofd in de hals van haar beste vriendin. Ze wist niet eens of het ging. Ze voelde zich klote om wat er net was gebeurd en ze had nog steeds hele grote, en erge, wraakgevoelens richting het meisje, maar ze wist ook dat dit haar schuld was. Zij was degene die het constant uit had gesteld en ze had ook wel geweten dat ze dat niet had mogen doen, maar ze had het niet gedaan omdat ze het leuk had gevonden. Ze had Luke juist de pijn willen besparen. Niet dat ze daar nu iets mee op was geschoten, want het was duidelijk dat hij haar weg wilde hebben, net zoals de andere jongens. ‘Ik hoop gewoon dat hij uiteindelijk in gaat zien dat ik het echt niet deed om een spelletje met hem te spelen en dat ik het écht wilde vertellen.’ Dat was toch ook duidelijk in het filmpje?

Ze zuchtte en liet haar vriendin los. Ze keek naar de rode flannel die ze aan had en trok bedenkelijk aan de onderkant. Ze wist niet zo goed of ze hem hier achter zou moeten laten voor Luke, of dat hij hem niet eens meer wilde hebben. Ze had geen idee wat er nu in zijn hoofd om ging en of hij nog wel bij haar wilde zijn. Hij had al gezegd dat hij zich wilde focussen op muziek, Amerika en Australië.  Zij was niet in dat rijtje voorgekomen en ze wist ook niet of dat nog zou gaan gebeuren. Ze besloot om hem aan te houden en pakte de laatste dingen in. Zuchtend keek ze naar de koalaknuffel en ze streek zachtjes langs de zachte vacht. ‘Ik denk dat ik alles heb.’

Ze ritste haar tas dicht en hees haar gitaarkoffer over haar schouder. Ze draaide zich om naar Emily en beet op haar lip. ‘Em, really. Als je bij Ashton wil blijven, dan hoef je niet met me mee. Ik snap het als je nog een dagje langer bij hem wil blijven en daar nog even van wil genieten. Ik zie je thuis wel weer? Ik overleef het wel een dagje alleen.’ Ze was er misschien niet zo zeker van, zeker als er fans buiten het hotel stonden. Die fans hadden vast het filmpje gezien en dat betekende dat ze zouden weten wat ze Luke aan had gedaan. Daar zou ze dan maar doorheen moeten bijten. Ze zou het heel fijn vinden als Emily mee zou gaan, maar ze zou het ook begrijpen als ze nog bij Ashton zou willen blijven en ze zou het haar beste vriendin ook niet kwalijk nemen.

Het verbaasde hem dat Luke opeens zo rustig was. Misschien dat hij zich nu beter besefte wat er aan de hand was en wat hij had geroepen, want hij leek opeens te begrijpen dat Ashton hier weinig aan had kunnen doen, waar hij blij om was. Het deed hem echter wel pijn om de jonge jongen zo te zien. Hij was duidelijk gekwetst door wat Tesh had gedaan en dat vond hij ook logisch. Hij wist hoe enthousiast Luke was geweest over zijn plannen met Tesh in Sydney, maar ook voor de vakantie en het was ook niet goed dat Tesh daar helemaal in mee was gegaan, terwijl ze had geweten dat ze niet eens terug had kunnen gaan naar Sydney, dus het was volkomen logisch dat de jongen nu zo verdrietig voor zich uitstaarde.

‘Ik denk dat dat een vraag is die je aan Tesh zou moeten stellen, als je er echt antwoord op wil.’ Emily had hem verteld dat ze het niet moeilijker had willen maken, zeker niet toen ze opeens bij elkaar waren geweest en hij vond die reden ook heel erg logisch. Hij had het dan wel niet leuk gevonden, maar het was logisch en zijn situatie met haar was ook heel anders dan die van Luke en Tesh. Hij en Emily waren pas net een paar dagen bij elkaar. Dat was iets heel anders dan de twee maanden die Luke en Tesh al bij elkaar waren.

Met een zucht keek Ashton Luke na en hij schudde kort zijn hoofd. Hij keek naar Calum en Michael, wie nog steeds niet blij leken te zijn met dit nieuws. Tesh en Emily hadden ook tegen hen gelogen en ondanks dat ze misschien geen relatie hadden, waren het wel vrienden van de meiden. Al zag het er behoorlijk naar uit dat de jongens nu niks meer te maken wilden hebben met hen.

‘Ze hadden het gewoon moeten vertellen,’ mompelde Michael, wie tegen de muur aanleunde. Ashton haalde zijn schouders op en ging naast de jongen staan. ‘Het is niet zo dat ze het leuk vonden om te horen dat ze niet meer in Sydney konden blijven. Ze vonden het vast lastig om te vertellen. Em in ieder geval, ik kan niet voor Tesh spreken.’

‘Bullshit,’ zei Calum. ‘Dat is geen excuus om het niet te vertellen. Dit is niet iets wat ze opeens te horen hebben gekregen. Dit wisten ze vast al langer. Ze hadden het gewoon moeten vertellen,’ herhaalde de jongen zijn standpunt. ‘Goed dat ze weg gaan.’

‘Cal…’ Ashton trok zijn wenkbrauwen op en keek hem aan met een veelzeggende blik. Dat Emily weg ging, was alles behalve leuk en hij was er ook echt niet blij mee.

Het was ongeveer een maand geleden dat er ruzie uit was gebroken tussen Tesh en Luke, en ook de andere jongens. In die maand had Tesh voornamelijk tijd doorgebracht in het dorpje zelf en had ze zich gefocust op het schrijven van liedjes, voor zover dat mogelijk was geweest. Ze had al haar gevoelens die ze rondom de ruzie van haar en Luke had gehad, op papier geprobeerd te zetten. Ze wist niet of het enigszins nuttig was geweest, maar ze had het in ieder geval van zich af kunnen schrijven. Ondertussen had ze het ongeveer opgegeven dat Luke haar nog een berichtje zou sturen, ondanks dat Emily had gezegd dat hij even af had moeten koelen. Dat duurde ondertussen al een maand en ze had niets gehoord van hem, of de andere jongens. De enige van wie ze nog wat hoorde was Emily, die ook in Los Angeles zat op dit moment. Iets waar Tesh niet al te blij mee was geweest, maar daar hadden de vriendinnen zich snel weer overheen kunnen zetten.

Op dit moment wilde ze ook helemaal niet denken aan al haar problemen die ze had met Luke, of wat de fans daar van vonden. Ze had een hoop reacties gekregen van de meisjes en ze hadden haar ondertussen wel duidelijk gemaakt dat ze blij waren dat Luke van haar af was, al was er ook een kleine groep die opeens in had gezien hoe blij Tesh hem had gemaakt, maar het deed haar eigenlijk alleen maar pijn om daar nog naar te kijken, nu ze wist dat ze waarschijnlijk nooit meer bij Luke zou kunnen zijn op die manier. Anders had hij haar vast al wel een berichtje gestuurd, of in ieder geval iets van zich laten horen.

Op het moment stond ze samen met een oude schoolvriend van haar in een club, waar ze eens goed en ouderwets uit zouden gaan. Ondanks dat Tesh en Emily nu een Australische tour hadden gehad, waren ze in het dorp behoorlijk nuchter over alles en daar was ze ook blij mee. Ze had behoefte aan de heerlijke, Engelse nuchterheid en ze had ook heel erg veel zin in een echt feestje. Ze wist niet hoe laat het was, hoeveel drankjes ze al op had en hoe hard ze precies met de muziek meeschreeuwde, maar het maakte haar helemaal niets uit.

Haar jeugdvriend, Clint, had zijn armen om haar heen geslagen en stond lachend met haar te dansen. Door de drank voelde ze zich al een stuk lichter en daar had ze echt behoefte aan gehad, na het zware gevoel dat ze zo lang met zich mee had genomen.

Emily was twee weken geleden aangekomen in Los Angeles en sindsdien waren Ashton en zij zo goed als onafscheidelijk geweest. Ze hadden een hoop leuke dingen samen gedaan. Hij had haar de stad laten zien, ze hadden zo nu en dan samen wat muziek gemaakt en elke nacht waren ze met een glimlach naast elkaar in slaap gevallen. Zijn vriend was eerst nog een tijdje in Engeland gebleven, bij Tesh. Iets wat ze vast ook wel nodig had gehad, aangezien er nu een maand voorbij was en Luke en Tesh het nog steeds niet bij hadden gelegd, of uit hadden gepraat. Ondertussen ging het ook nog steeds niet zo goed tussen de jongens en Emily. Ze hadden geaccepteerd dat ze er was, maar ze waren niet zo enthousiast over haar als dat ze eerst waren geweest. Dat terwijl fans nu wel in hadden gezien dat Ashton echt blij met haar was, nadat hij de hele situatie uit had gelegd op Twitter.

Het was nu tegen acht uur in de avond en ze zaten met z’n vieren op één bank gepropt, voor een interview dat al een tijdje bezig was. Het ging voornamelijk over hun nieuwe muziek, maar Ashton wist ook dat het vanzelf een keer over Luke en Tesh zou gaan. Want daar ging het namelijk altijd over. Er waren zoveel mensen die wilden weten hoe het zat. Jammer genoeg wist zelfs Ashton niet wat zijn jongere vriend nu wilde. Wie weet wilde hij het meisje wel terug, maar liet hij daar niks over los. Er was ook nog niks bekend over hun relatie en of het misschien wel uit was. Volgens Emily was Tesh er echt kapot van en Ashton kon hetzelfde zeggen van zijn vriend, maar geen van de twee had nog een poging gedaan om de ander te bereiken.

‘Dus, jongens,’ vroeg de interviewer en hij keek ze allemaal even aan. ‘Iedereen weet natuurlijk wat er is gebeurd tussen de meiden van Cherrybomb en jullie en we vragen ons allemaal af: hoe is het nu? Ik heb Emily backstage al zien staan, dus ik neem aan dat dat goed zit, Ashton?’

Ashton haalde een hand door zijn krullen en knikte. ‘Klopt. Em en ik hebben het heel erg leuk met elkaar en daar is absoluut geen spraken van ruzie.’

De interviewer knikte. ‘En hoe staat de rest er tegenover?’

‘Emily is er voor Ashton, maar meer dan dat is het ook niet.’ Michael haalde zijn schouders op en Ashton zag hem even naar Luke kijken. ‘En wat Tesh betreft, ik denk dat we allemaal blij zijn dat zij niet hier is. Eén van die twee is al erg genoeg.’

‘Ben je hier nog steeds niet overheen?’ floepte Ashton er uit en boog zich naar Michael. Hij had gehoopt dat zijn vriend ondertussen wel zou accepteren wat er was gebeurd. 

Het was ondertussen al een maand geleden dat de jongens erachter waren gekomen dat de meisjes niet naar Australië konden en in de tussentijd was er niet veel gebeurd. Emily was een paar weekjes thuisgebleven bij Tesh en ze hadden wat muziek kunnen schrijven, maar het meest wat ze had gedaan was uitrusten en binnen blijven. Ze had een aantal dagen bij kunnen komen van alle drukte en alle drama in London en ze was stiekem wel blij om even weg te zijn van alle boze blikken die ze had gekregen van iedereen behalve Ashton. Vooral van Michael vond ze het vervelend, want ze had gehoopt dat hij haar zou vergeven omdat ze zulke goede vrienden waren geweest. Iets wat ze nu niet meer kon zeggen.
Ze zat backstage terwijl de jongens vragen beantwoorden voor een interview een haar hoofd schoot overeind toen ze de laatste vraag van de man hoorde. Ze wist dat de vraag eraan zat te komen, maar ze had er geen zin in gehad. “Een van die twee is al erg genoeg,” hoorde ze Michael antwoordden en ze beet op haar onderlip terwijl ze wegkeek van het scherm. Ze merkte dat een aantal van de crewleden haar met medelijden aankeek en ze kwam overeind. Sinds ze in Amerika was met de jongens, had ze zich veel meer gestrest gevoeld dan in tijden en dat had erin geresulteerd dat ze weer was begonnen met roken. Ze had het geen van de jongens verteld, ook Ashton niet en ze hoopte dat hij er ook niet achter zou komen. Ze schaamde zich voor het feit dat ze het zo erg aantrok.
Toen haar telefoon wederom explodeerde met meldingen op twitter, kreeg ze een impulsieve bui en ze verwijderde haar twitter. Ze had er helemaal genoeg van en alleen op deze manier zou ze geen rot reacties meer naar haar hoofd geslingerd krijgen.
Snel rook ze haar sigaret op, nam ze een kauwgompje en ging ze weer naar binnen om het einde van het interview te luisteren. Ze nam zich voor om vanavond met Michael te praten. Ze kon zich niet voorstellen dat hij daadwerkelijk echt ziek werd van haar aanwezigheid, maar als het echt zo was vond ze dat ze het moest uitpraten met de jongen.

Elke avond had Luke overwogen om Tesh te bellen en haar te vragen of er nog een kans bestond dat het ooit nog goed zou komen, maar hij had telkens uitgesteld. Hij wist niet wat hij zou moeten zeggen en of zij hem nog wel wilde zien. Hijzelf wist namelijk niet zeker wat er zou gebeuren als hij haar weer zou zien of zou horen. Hij had gezegd dat hij zich op de muziek had willen focussen en haar vervolgens een maand niet gesproken, dus hij wist niet of er nog wel wat te zeggen was. Hij wist in ieder geval dat het schrijven van de muziek niet echt lukte en hij zich nog steeds verschrikkelijk voelde over wat er was gebeurd in London.
Het interview verliep best goed en hij kon sinds lange tijden weer lachen door de stomme opmerkingen van de jongens om zich heen en toen kwam de vraag waar hij onbewust de hele dag al op had zitten wachten. Hij haalde zijn hand door zijn haren en keek even om zich heen. Hij was niet van plan om antwoord te geven op deze vraag en net zoals elke vorige keer, hield hij dus zijn mond. Michael daarentegen nam zijn kans om de meisjes eens goed zwart te maken en Calum zat er naast heftig met zijn hoofd te knikken.
“Jij was er wel snel overheen, hè Ashton? Ik bedoel, jij lag diezelfde avond alweer met Emily in bed,” zei Michael toen Ashton eruit floepte dat hij nog niet overheen was en Luke keek om zich heen. Het interview ging weer de verkeerde kant op en hij was niet van plan om zich erin te mengen.
“Ik kan duidelijk zien dat er nog wat gemengde reactie zijn over de twee meiden,” zei de interviewer en hij grijnsde. Dit was goed voor zijn luistercijfers en dat had Luke heus wel door.
“Luke, ik krijg net een foto voor jou binnen. Kijk even mee naar het scherm,” zei de man tegenover hem en op het scherm kwam een foto van Tesh die wel heel gezellig met een vreemde jongen aan het dansen was.
“We kregen deze net binnen. Enige reacties?” “Geen reacties,” gaf hij gelijk antwoord en hij keek de man met een harde blik in zijn ogen aan. “Gaat dit interview over onze band of over de mensen waar we mee omgingen, want als dat zo is, ben ik wel klaar,” vervolgde hij en hij kwam overeind. Hij liep de studio uit en kwam langs Emily die nogal gekwetst backstage zat. Hij zei niks en sloeg in het proces van naar buiten lopen tegen de muur aan, wat resulteerde in een gat. 

Even alles vergeten was wel precies wat ze had gewild. Ze had besloten dat het genoeg was geweest. Tesh had elke dag op de klok gekeken, uitgerekend hoe laat het precies zou zijn in Los Angeles en wanneer Luke ongeveer wakker zou worden, of weer zou gaan slapen. Natuurlijk had ze ook nog contact met Emily en die vertelde haar ook echt wel hoe het daar allemaal was. Van wat ze had begrepen, had de jongen het nauwelijks meer over haar gehad, maar was het nog heel duidelijk dat ook Michael en Calum niet blij waren met wat er was gebeurd en dat ze hen nog steeds niet hadden vergeven. Tesh had geen zin meer gehad om daar nog op te wachten, of op Luke. Daarom had ze vanavond haar oude vriend opgebeld en plannen gemaakt om uit te gaan. Luke besteedde geen aandacht meer aan haar en zij vond dat ze nu ook gewoon verder moest met haar leven.

‘Ga je mee naar buiten?’ riep Clint in haar oor en Tesh knikte. Ze volgde de jongen naar buiten en kreeg een sigaret van hem aangeboden. De stress om Luke en alles had er voor gezorgd dat ze, zodra ze weer in het dorpje was geweest, een pakje sigaretten had gehaald. Ze wist ook wel dat het niet goed was en haar ouders waren er ook niet heel erg blij mee, maar ze had het nodig gehad. Het zorgde voor een beetje rust in haar hoofd en dat was wel iets wat ze nodig had gehad na het hele drama wat er was gebeurd. Vooral omdat ze vaak online had gekeken naar wat Luke had gedaan die dag. Ze miste hem nog steeds, maar daar probeerde ze nu zo min mogelijk bij stil te staan. Zelfs de drank leek er echter niet voor te kunnen zorgen dat ze hem volledig kon vergeten. Elke jongen met een blonde kuif deed haar al denken aan Luke.

Ze haalde een hand door haar krullen en leunde tegen de muur aan, terwijl ze zo nu en dan een trekje nam van haar sigaret.

‘Nog leuke jongens gezien?’ vroeg Clint aan haar, maar ze schudde haar hoofd. Niemand was zo leuk als Luke, al zou ze dat nu niet hardop zeggen. Het was echter wel wat ze dacht. Niemand zou Luke ooit kunnen overtreffen. Ze was ook een paar keer met hem uit gegaan en toen had ze het zo naar haar zin gehad. Toen was het veel leuker geweest dan nu.

‘Teshie, je moet echt over hem heen komen hoor,’ mompelde de jongen, wie haar nog een tweede sigaret aanbood.

‘Hoe vaak moet ik nog uitleggen dat Emily nooit tegen mij heeft gelogen?’ verzuchtte Ashton. Zo keek hij er in ieder geval tegenaan. Ze had het wel een hele tijd voor hem verzwegen en daar was hij ook echt niet blij mee geweest, maar hij had het uiteindelijk van haar te horen gekregen en dat was al heel wat. Ondertussen had hij het filmpje wel een paar keer teruggekeken en daarin had hij ook echt wel gezien dat ook Tesh het wel aan Luke had willen vertellen, maar dat waren zijn zaken niet. Hij vond dat het ook niet de zaken van Michael waren, in ieder geval niet wat hij die nacht met Emily had gedaan. Hij had niet eens met haar in bed gelegen. Niet op de manier waarop Michael doelde in ieder geval.

Zuchtend wreef Ashton met zijn handen over zijn gezicht toen Luke weg liep, nadat hij de vraag had ontweken. Iets wat Ashton begreep, want het leek er op dat Tesh het behoorlijk gezellig had met een andere jongen. Dat was ook niet fijn om te zien en dat gaf alleen maar aan dat Luke misschien nog wel gevoelens had voor een meisje. Daarbij had de blonde jongen ook gelijk. Dit hoorde over hun band te gaan en niet over de twee meiden. Iets waar de meeste interviews tegenwoordig over gingen. Ashton slikte en keek naar de twee jongens naast zich. ‘Ik denk dat Luke gelijk heeft. We zijn hier om over onze muziek te praten. Dus bedankt voor de vragen, maar ik denk dat het genoeg is voor vandaag.’

Ook Ashton kwam overeind en hij liep naar backstage, waar hij Emily zag zitten en het was duidelijk dat de woorden van Michael haar hadden geraakt. Hij zuchtte en ging naast haar zitten, waarna hij haar hand vastnam. Hij kneep er zachtjes in en sloeg zijn andere arm rond haar schouders, zodat hij haar tegen zich aan kon trekken. ‘Je weet dat hij het niet meent, toch?’ vroeg hij zacht en hij wreef over zijn schouder. ‘Hij moet er gewoon nog steeds mee om leren gaan. Het duurt vast niet lang meer voordat hij je uiteindelijk vergeeft.’ Emily en Michael waren echt goede vrienden geweest. Ze hadden elkaar gebombardeerd met pranks en ze hadden elkaar niet met rust gelaten. Nu waren de twee nauwelijks vrienden meer en Ashton vond het heel vervelend om hen zo te zien.

‘Heb je Luke gezien?’ vroeg hij zacht. Hij had geen idee waar hun leadzanger was gebleven, maar hij was duidelijk niet hier in de buurt. Wel zag hij een gat in de muur, wat haast door Luke had moeten komen. 

Geschrokken had Emily toegekeken hoe Luke een gat in de muur had geslagen en toen het gebouw uit was gestormd. Hij had er allesbehalve blij uit gezien en ze wist dat het kwam door de foto die was laten zien van Tesh en die jongen. Ze kende hem wel en in tegenstelling tot Luke vond zij het fijn dat Tesh haar leven weer probeerde op te pakken. Ze had dagen haar kamer niet willen verlaten en deze foto toonde aan dat ze in ieder geval weer naar buiten ging. En ze lachte, dus Emily hoopte dat ze het naar haar zin had vanavond.
Niet veel later kwam Ashton naar buiten lopen en keek hem met een zwakke glimlach aan. Ondertussen geloofde ze niet meer dat Michael het haar ooit zou vergeven en hoewel ze het niet wilde toegeven, zijn dagelijkse hatelijke opmerkingen deden haar meer dan ze liet zien. Ook wat hij net had gezegd, had haar redelijk gekwetst en ze vond het fijn dat Ashton haar gelijk probeerde op te vrolijken.
“Hij is nadat hij dat gat in de muur heeft geslagen, het hotel uitgestormd en een taxi ingesprongen,” zei ze toen haar vriend vroeg waar Luke was en ze wees naar buiten. Ze had geen idee waar hij heen was gegaan, maar hij had er behoorlijk opgefokt uit gezien. Bijna net zo erg als een maand geleden in London, toen had hij ook die woedende blik in zijn ogen gehad. Misschien was er dan toch nog hoop voor Tesh en hem.
“Ik weet het ondertussen niet meer. Iedereen wil me weg hebben hier, behalve jij. Straks komt er nog onderling ruzie door mij hier. Net met het interview ook al. Michael doet er alles aan om mij hier weg te hebben, misschien is het beter als ik gewoon terugga naar Engeland?” mompelde ze zachtjes toen ze de twee jongens de studio uit zag komen en haar wederom een giftige blik gaven. Ze had de jongens gisteravond heus wel gehoord. Michael had geroepen dat alle geruchten waar bleken te zijn en zij hen had gebruikt voor de bekendheid en aandacht en dat nog steeds deed en hoe Calum het er mee eens was geweest. Het deed haar pijn dat ze dat echt van haar dachten.

Het gat in de muur had hem redelijk kunnen kalmeren, net zoals de verlammende pijn die hij nu voelde in zijn hand. Terwijl hij in de taxi zat en de dichtstbijzijnde supermarkt als bestemming aangaf, bewoog hij zijn vingers en keek hij of alles nog heel was. Het deed pijn en het was al aardig opgezwollen, maar alles leek het nog goed te doen. Daar was hij blij mee, want met een gebroken hand kon hij geen muziek schrijven. Niet dat dat nu ging. De jongens hadden allemaal geweldige ideeën en Luke zelf kon niets nuttigs verzinnen. Tesh bleef maar in zijn hoofd rondspoken en hoewel hij zich op de muziek wilde concentreren, lukte dat niet.
Toen hij de supermarkt zag, bedankte hij de chauffeur en gebood deze te wachten tot hij terug zou komen om hem terug naar het appartement dat ze huurden te kunnen rijden. In de supermarkt liep hij gelijk door naar de slijterij en haalde een aantal flessen drank. Dit was precies wat hij nu nodig had. Godzijdank dat het rustig was in de winkel en niemand hem herkende, zodat hij gauw weer naar buiten kon gaan en zijn taxi in kon kruipen. Fans was wel het laatste waar hij zin in had nu. Ze hadden vast wel het interview gehoord en elke vraag over Tesh zou op dit moment in het verkeerde keelgat schieten. Hij had de foto heus wel goed kunnen zien en hij was er allesbehalve bij mee. Ze was wel heel erg gezellig met die gozer geweest en hij wist niet waarom het hem zoveel deed. Het had pijn gedaan dat ze met die jongen danste zoals ze altijd met hem had gedaan en hij wist niet precies hoe hij er op zou moeten reageren. Ze hadden al weken geen contact gehad dus hij was niet eens zeker of er nog wel wat tussen hen was. Hij wist op dit moment helemaal niks meer zeker.
Eenmaal in het appartement aangekomen, ging hij gelijk door naar zijn kamer, die hij gelukkig op slot kon doen en liet hij zich op het bed vallen. Hij wist even niet meer wat hij moest doen.
En terwijl hij de eerste slok van het alcoholische goedje nam en dit brandend naar beneden viel glijden, pakte hij zijn telefoon en ging hij door al zijn foto’s, waarvan er heel veel met Tesh waren. Dit hielp absoluut niet, en hij nam een grote slok. 

Ashton zuchtte en schudde zijn hoofd. Luke was in ieder geval onderweg naar hun appartement. Daar hoopte hij in ieder geval op. Misschien was hij ook totaal ergens anders. Als hij maar geen domme dingen zou doen om wat hij net had gezien. Wie weet wat hij zou doen als het hem echt pijn had gedaan om Tesh op die manier te zien. Ze had enkel gedanst met een jongen en niemand wist natuurlijk wat dat betekende, maar het was voor Luke alles behalve fijn en nu was hij ergens heen gegaan. Het liefst wilde Ashton hem opbellen om hem te vragen waar hij was, maar iets in hem zei dat de jongen toch niet op zou nemen. Als hij niet thuis zou zijn, en dat over een paar uur nog niet zou zijn, dan zou hij hem wel bellen en desnoods naar hem opzoek gaan. ‘I hope he’s okay,’ mompelde Ashton en hij keek nog naar het gat in de muur. Dat was duidelijk een teken dat hij niet oké was, maar op dit moment kon hij er niets aan doen, hoe graag hij dat ook zou willen.

‘Als jij denkt dat je naar huis moet gaan, dan moet je dat doen, Em,’ zei hij zachtjes. ‘Ik wil je graag hier hebben, echt heel erg graag en als Michael en Calum dat niet willen, hebben ze in mijn ogen pech, maar als jij je hier zelf niet prettig voelt, dan kan ik ook niet van je vragen om hier te blijven.’ Als ze er echt zo over dacht en hier weg wilde, dan kon hij haar daar niet in tegenhouden? Hoe graag hij misschien ook wilde dat ze hier zou blijven, hij kon haar niet dwingen en hij kon al helemaal niet van haar verwachten dat ze hier zou blijven voor hem. Dat zou heel egoïstisch zijn.

‘Ga je weg? Good,’ zei Michael, die duidelijk het gesprek had gevolgd. Ashton rolde met zijn ogen en kwam overeind, zodat hij voor Emily kon staan. ‘Blijf je hier nou echt mee doorgaan? Ik snap dat je aan het begin boos was, maar je weet toch dat ze er spijt van heeft?’ Hij wist dat deze woorden niet zouden helpen, want hij had het al zo vaak geroepen. Net zoals dat Michael vaak genoeg had geroepen dat hij haar niet geloofde, dat Emily het nog steeds deed om alle bekendheid en dat Ashton zich liet gebruiken, maar hij wist zelf dat daar helemaal niets van waar was. Want wat zou Emily in godsnaam hebben aan al deze negatieve aandacht? Niets! Het was echt niet zo dat mensen daardoor haar muziek zouden luisteren.

‘Alsof dat het meteen goedmaakt. Jij bent gewoon te blind om alles in te zien, omdat je haar naait en zij jou. Letterlijk.’

Het was nooit fijn om te horen als iemand tegen je had gelogen en Ashton was ook echt niet blij geweest met alles wat Emily had gedaan, maar hij ha dook in kunnen zien dat het voor haar ook niet makkelijk was geweest. Ze had naast hem gelegen en ze had zich meteen verontschuldigd, omdat ze het eerder had moeten vertellen. Ze had echter niet geweten hoe en ergens begreep hij dat ook wel. Ze had hem geen pijn willen doen en uiteindelijk had ze alleen maar geprobeerd om met zijn gevoelens rekening te houden en dat was ook zo bij Michael en Calum. Ze had het haar vrienden niet zomaar kunnen vertellen en hij vond het belachelijk dat ze daar geen begrip voor konden hebben.

Hij slikte en luisterde de ruzie tussen Michael en Emily aan. Het was duidelijk dat de jongen haar echt had geraakt. Hij wilde het liefst ingrijpen, want hij vond het helemaal niks om de twee zo tegenover elkaar te zien staan en om Emily zo gekwetst te horen. Ze was echt oprecht vrienden met hen geweest, aan het begin al. Ze hadden nauwelijks geweten wie zij als band waren geweest, laat staan als personen. Ashton wist zeker dat het meisje hem nooit had willen gebruiken om er zelf beter van te worden en dat ze dat ook niet bij de andere jongens had willen doen. De fans hadden dat misschien geroepen, maar Ashton had dat nooit geloofd en hij snapte niet dat Michael daar nu wel aan dacht en er zelfs zeker van was dat Emily hen allemaal had gebruikt.

‘Fijn, is dit nou wat je wilde?’ vroeg Ashton en hij kwam overeind. ‘Als je nu nog steeds denkt dat dit allemaal een groot spelletje is en dat ze zo goed is in acteren dat ze dit allemaal faket, dan ben je echt gestoord, Michael.’ Zonder de jongen nog aan te kijken, liep hij de studio ook uit en zocht hij zijn vriendin op. Uiteindelijk vond hij haar aan de zijkant van het gebouw, tegen de muur aangezakt.

Ashton knielde voor haar neer en plaatste zijn handen voorzichtig rond haar gezicht. ‘Hé, wat zeg je er van als we hier weg gaan? Gewoon samen met z’n tweetjes iets leuks doen? We kunnen naar het strand, misschien zelfs wel naar de kermis op de pier?’ vroeg hij zachtjes. Hij wist dat ze daar nog heen wilde en Ashton hoopte dat hij haar zo een beetje op kon vrolijken. ‘We kunnen net zo vaak in de achtbaan, tot we misselijk worden en dan proppen we ons vervolgens vol met een suikerspin.’ Hij wilde haar hier echt weghalen en ook niet meteen naar huis gaan, aangezien het daar alleen maar door zou gaan.