Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

orpg ~ Lespoir <3

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Sean

Als ze dat zegt knik ik, ik eigenlijk ook al ongeveer zo lang ben op mijn negende begonnen. Als ze vraagt of ik anders niet wil dansen lach ik eens. "Eumh hoe denk je dan dat ik dans?" vraag ik dan en ik glimlach naar haar. "En aks jij daarna voor mij danst," zeg ik en ik lach. Als ze danst zal ze toch zeker beginnen lachen want ik begin dan altijd te lachen toch. Ik dans ook wel heel vaak, elke dag minstens 3uur en soms nog veel meer maar dat hangt van dag tot dag af.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

'Ik heb echt geen idee', antwoord ik dan als hij vraagt hoe ik denk dat hij danst. Ik heb echt geen idee van hoe hij zou dansen, hij zal vast wel goed zijn als hij al zo lang danst. 'Oké, zolang je me maar niet uitlacht of zo want zo goed ben ik niet', zeg ik dan. Naja, veel mensen zeggen dat ik wel goed ben, mijn moeder zei het ook maar als ik echt goed was, hadden ze me gewoon door laten gaan bij die auditie en hadden ze niet moeilijk gedaan door dat stom valletje. En ikzelf vind ook gewoon dat ik niet geweldig goed ben, maar ik ben niet snel tevreden over mijn prestaties, dat is altijd al zo geweest. Ook omdat ik altijd redelijk onzeker ben, niet over mijn uiterlijk want ik weet van mezelf dat ik niet lelijk ben maar eerder over mijn dansen, ik ben daar altijd heel onzeker over geweest en die auditie doen was al een heel grote stap voor me maar dat heb ik al niet gehaald dus dat heeft mijn onzekerheid weer een beetje groter gemaakt.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Sean

" Wel ik zal je zeggen dat ik hiphop en nee waarom zou ik je zal vast wel goed zijn. Maar ik heb wel niet mijn goede kleren aan maar ja zo zal het ook wel gaan," zeg ik en ik glimlach naar haar. Ik zet me recht strech even en begin dan te dansen. Ik vind dat het best goed gaat. Als ik klaar ben kijk ik naar haar aan, ik had één van mijn nieuwe moves gedaan die ik nog niet in de choreo's heb gebruikt. Ik zoek ook een nieuwe move en misschien kan zij me ermee helpen ofzo. "Dus wat vond je ervan?" vraag ik aan haar en glimlach dan.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

'Ik ook niet hoor', zeg ik als hij zegt dat hij niet zijn goede kleren aanheeft. Ik heb op dit moment ook niet de beste kleren aan om te dansen aangezien mijn broek redelijk strak is en bij ballet moet je heel erg lenig zijn. Ik ben ook heel erg lenig, ook al heb ik een strakke broek aan maar het gaat iets moeizamer in een skinnyjeans dan in een gewone legging of joggingbroek of iets anders waarin je je goed kan bewegen. Ik kijk dan even naar hoe hij danst, wauw, hij is echt enorm goed. 'Ik had eigenlijk niet verwacht dat je zo goed kan dansen', zeg ik dan. Ik had het echt niet verwacht van hem, ik had al wel verwacht dat hij goed zou zijn maar zo goed had ik totaal niet verwacht.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Sean

Als ze zegt dat ze nooit verwacht had van mij dat ik zo goed kon dansen. "Eumh moet ik dat als compliment zien of niet?" vraag ik al lachend. "Maar hier dans jij nu maar," zeg ik dan grinnikend en buig en stap ondertussen naar achter. Ik vind het echt zalig om te dansen maar ik denk dat ik het maar als compliment zal zien dat ze zei dat ze niet verwacht dat ik zo goed zou dansen. Ja ik doe soms mee aan competities maar dan wel lokaal, ik moet deze avond lesgeven, ik zal straks vragen of ze blijft. Ik knik naar haar als teken dat ze mag beginnen met dansen en glimlach naar haar om haar op haar gemak te stellen.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

'Zie het maar als een compliment', zeg ik dan met een zwak glimlachje als hij vraagt of hij het moet zien als een compliment of niet aangezien het ook echt wel als een compliment bedoelt is. Hij kan echt heel goed dansen. Ik hoop maar dat hij me niet gaat uitlachen of zo, ik ben redelijk bang dat hij me slecht gaat vinden of zo. 'Hm.. Oké', zeg ik dan maar als hij zegt dat ik moet dansen, naja, ik heb het beloofd dat als hij zou dansen ik het ook zou doen dus moet het maar. Ik dans dan een klein stukje maar stop na een tijdje weer. Ik heb hem niet zien lachen dus ik hoop maar dat hij me niet slecht vind of wat dan ook want dat kan natuurlijk. Mijn moeder vond het altijd heel jammer dat ik zo onzeker ben omdat zij me altijd wel heel goed vond maar ikzelf natuurlijk niet, het kan altijd beter vind ik.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Sean

Ik kijk naar haar als ze danst ik moet mijn best doen om mijn mond niet open te laten vallen. Als ze stopt begin ik te klappen. "Sorry maar ik vind het echt super, je danst echt goed! Je doet dat toch professioneel?" vraag ik aan haar ik hoop van wel want ze is zo goed ik zag juist voordat ze begon ook een klein glimlachte op haar gezicht ben blij dat ik haar nog eens heb zien lachen. "Maar wat is er met je? Waarom lach je zo weinig,? Vraag ik dan aan haar en kijk haar geruststellend aan. Ik wil haar op haar gemak stellen en ervoor zorgen dat ze tegen me zegt waarom ze zo weinig lacht want er is echt iets dat ervoor zorgt dat ze niet kan lachen.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Ik merk dat hij begint te klappen wat dat ik niet verwacht had eigenlijk, ik had eerder verwacht dat hij me uit zou beginnen lachen of zo. Ik schud mijn hoofd dan even als hij dat dan vraagt. 'Nee, zo goed ben ik niet', antwoord ik dan. Ik ben zeker niet goed genoeg om er iets professioneel mee te doen, ik heb het geprobeerd met die auditie maar die auditie was het bewijs dat ik niet goed genoeg ben. Als hij dan opnieuw vraagt wat er is, voel ik dat ik het moeilijk krijg om mijn tranen in bedwang te houden. 'Ik weet niet hoe ik het moet vertellen', zeg ik dan. Ik weet echt niet hoe ik moet vertellen dat mijn moeder er niet meer is, ik vertel het liever aan niemand maar misschien is het toch goed om het aan hem te vertellen.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Sean

Zé doet het niet proffesioneel, dat kan ik echt niet geloven. Nadat ik het heb gevraagd waarom zé zo weinig lacht en ik zie dat ze tranen in haar ogen geeft. Ook al ken ik haar nog maar net ik loop naar haar toe en neem haar vast en troost haar, dat is gewoon iets want je in deze situatie moet doen. Als ze zegt dat ze niet weet hoe ze het moet vertellen stel ik haar gerust. "Doe maar rustig vertel wat je Wilt vertellen en begin bij het begin," zeg ik stil en kijk haar aan. Ik dacht al dat het emotioneel lag maar dit had ik eigenlijk niet verwacht.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Ik denk dat het dan maar het beste is om te vertellen. Ik hoop maar dat hij het niet verder gaat vertellen tegen iemand. 'Een paar dagen geleden ging ik een ballet auditie doen en ik had mijn moeder verplicht om te komen kijken maar ik wist dat ze het druk had met haar werk maar toch wou ik dat ze kwam kijken maar onderweg moest ze zo snel rijden om op tijd te komen dat ze de controle over haar auto verloor en dat ze verongelukt is en het is gewoon allemaal mijn fout. Had ik haar niet gedwongen om te komen was ze er nog gewoon geweest', zeg ik dan en voel een paar tranen over mijn wangen rollen. Ik wil niet huilen, zeker niet waar iemand anders bij is maar ik kan er gewoon niets aan doen.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Sean

Ik had nooit gedacht dat het zo emotioneel zou liggen. Ik wrijf met mijn hand over haar rug en probeer haar te troosten. "Maar je moet de schuld niet bij jou schuiven, jij kan er helemaal niet aandoen niemand kan aan dat ongeval doen. Ik weet ook zeker dat je mama trots op je is dat je zo goed danst en je mama ziet je nog altijd en is altijd bij je in je hart maar er ook buiten. Het is echt jouw schuld niet," zeg ik dan stil om haar te troosten. Ik had nooit verwacht dat dit er met haar zou zijn, nu begrijp ik ook wel waarom ze bijna niet lachte maar ik weet dat haar mama wilt dat ze verder gaat met haar leven en plezier heeft en daar ga ik proberen voor te zorgen en ook al ken/kende ik haar mama niet maar ik weet wel dat ze een hele toffe en trotse vrouw zal geweest zijn en die trots is vooral voor haar dochter Audrey. Ik ga haar echt helpen maar ik weet wat ze wel wil geen medelijden ofzo maar zo ga ik echt niet zijn want ik denk niet dat ze aan zo iemand nood heeft, ik ga haar gewoon helpen om haar oude leven weer op te prikken en haar helpen terug plezier te hebben want dat zou haar mama gewild hebben want dat wilt elke ouder voor hun kinderen.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

'Het is wel mijn schuld. Als ik haar niet zo gedwongen had om te komen was ze er gewoon nog geweest', zeg ik dan. Ik ben een heel koppig persoon en als ik iets wil, dan wil ik het ook gewoon maar ik moet begrijpen dat dat niet altijd kan. Mijn moeder zei nog dat het moeilijk zou worden maar nee, ik wou niet luisteren en zei dat ze toch moest komen. En nu ben ik hier en woon ik bij een man die ik eigenlijk niet ken, hij moet mijn vader voorstellen maar ik kan hem niet als mijn vader zien, dat lukt me gewoon niet. Hij doet wel de moeite om me goed te ontvangen thuis maar nog steeds is hij net een vreemde voor me. Het is wel natuurlijk wel heel lief van Sean dat hij me zo wil troosten en ergens is er ook wel een last van mijn schouders af nu ik het verteld heb tegen hem maar ik hoop dat hij geen medelijden gaat hebben en al die dingen want dat wil ik gewoon niet. Medelijden van andere mensen gaat mijn verdriet alleen nog maar erger worden en dat wil ik niet, dat wil ik mezelf besparen. Ik mis mijn moeder echt heel erg, op momenten dat ik verdrietig was, was zij er altijd om me te troosten maar dat kan nu niet meer. Nu is zij degene waar ik verdrietig om ben. Ik kan het nog steeds niet begrijpen dat ze er gewoon niet meer is, het kan gewoon niet.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Sean

"Nee Jij kon nooit weten wat er ging gebeuren als je vroeg om te komen. Dus het is jouw schuld niet. Maar droog nu je tranen maar ik denk niet dat je mama gewild zou hebben dat je lang om haar treurde, dat je aan haar denkt ja maar je mag jezelf er niet door weg cijferen," antwoord ik terug nu ik mezelf hoor lijkt het best brut maar dat was mijn bedoeling niet. Ik hoop dat ze dat weet want anders kan he wel eens anders uitdraaien. "Sorry dat was niet brut bedoelt ofzo," mompel ik er dan achteraan om toch duidelijk te zijn. Opeens denk ik aan iets dat ik alles tegen volgende week moet regelen want dan begin ik met les te geven aan de leeftijden jonger dan 11 jaar en minimum 6 jaar maar dit is niet het moment om er over na te denken. Ik kijk haar dan aan en glimlach klein. "En je mama wilt denk ik ook wel dat die wonder mooie glimlach van je terug op je gezicht komt," zeg ik dan en glimlach dan helemaal naar haar.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Ik knik dan even als hij dat zegt. Hij heeft wel gelijk ja, mijn moeder zou niet gewild hebben dat ik zo verdrietig om haar zou zijn, ik kan er weinig aan doen dat ik zo verdrietig ben maar toch, er zit een punt in. 'Dat weet ik', als hij zegt dat het niet bruut bedoelt is, het is ook gewoon pure waarheid wat hij zei. Maar ik vind het echt wel aardig van hem dat hij me zo troost ondanks we elkaar nog niet zo heel goed kennen. Niet dat dat zo'n ramp is, we kunnen elkaar natuurlijk ook gewoon beter leren kennen maar dat kan natuurlijk niet op twee dagen. En nu ik hier toch moet blijven in deze stad, heb ik wel genoeg tijd om hem te leren kennen. Ik glimlach dan even zwak als hij dat dan zegt. Dat is echt wel heel lief van hem, hij is ook gewoon heel aardig maar het is op dit moment gewoon een beetje moeilijk om echt te glimlachen maar misschien dat het binnen een paar dagen al wat beter met me gaat. Dat hoop ik toch in ieder geval, ik vind het ook niet fijn om me zo slecht en droevig te voelen maar het voelt gewoon zo leeg om zonder mijn moeder te zijn. Het is zo raar allemaal. Het is gek hoe mijn leven opeens zo erg kan veranderen.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Sean

Ik hoor haar zeggen dat ze het weet en dan glimlach ik. Ik zie dat er een zwakke glimlach op haar gezicht verschijnt. "Ja dit is al een begin maar kom we zullen nu anders even samen dansen," zeg ik met een knipoog om haar aandacht af te leiden. Ik neem haar handen vast en begin dan zo te shuffelen met haar zoals je met van die kleine kindjes doet en lach naar haar. Ik begrijp wel dat ze het moeilijk heeft nu maar ze mag er niet te lang bij stil staan, ze mag het niet vergeten maar ze moe ook doorgaan met haar leven. Ik geef vandaag terug les aan de 17/18 jarigen maar ook aan de andere twee leeftijdscategorieën en de eerste les begint binnen anderhalf uur maar ik ga nu geen spelbreker zijn en ik zie straks wel. Misschien blijft ze, ik zie wel nog. Na een tijdje laat ik haar los en zet ik me op de grond. "Beloof me dat je terug van je leven gaat genieten maar weet wel dat je mama altijd bij jou is sowieso al in je hart," zeg ik en glimlach dan klein naar haar.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld