Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ Constrained

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Tyrrell
Ik luister even naar wat ze zegt over het zwaardvechten, ik ben eigenlijk best wel onder de indruk aangezien ik het echt niet van haar verwacht had. 'Hm.. Interessant,' zeg ik dan met een zwak glimlachje, ik vind het echt heel interessant en eigenlijk ook best leuk. Nu ik weet dat ze aan zwaardvechten doet, vind ik het ook niet zo raar hoor. Ze ziet er ook niet het normale type meisje uit, ik had al gemerkt dat ze iets meer pit heeft dan normale meisjes die je tegenkomt, zeker de manier waarop ze daarstraks tegen mijn vader inging. Geen enkel meisje zou het aandurven om zo te reageren op de bevelen van mijn vader. Het klinkt raar, maar ik vind haar echt geweldig. Ik weet niet waarom, ze is gewoon erg speciaal. Ik hou wel van meisjes die wat pit hebben, dat is veel leuker dan meisjes die helemaal niets durven of zo, dat is gewoon saai.
Nog steeds vraag ik me af hoe ik haar straks uit die stal kan krijgen. Er wordt een storm verwacht vannacht en ik kan haar echt niet in die storm laten in een stal die waarschijnlijk geeneens waterdicht is. Ik heb de stallen daarstraks al gezien en die zagen er niet bepaald goed en stevig uit, het zou dus ook niet veilig worden voor haar. Wie weet wordt die storm zo hard dat het in zou zakken, nee, ik wil er nog niet aan denken om haar in zo'n stal te laten slapen. Misschien is er wel een manier hoe ik haar vannacht binnen zou krijgen zonder dat iemand van mijn familie, de koning of Aurora er iets van doorheeft. Voor Aurora moet ik volgens mij nog meer opletten, ze lijkt wel overal te zijn waar ik ook ben, wat best eng begint te worden. Gelukkig heb ik nu even rust in mijn kamer. Stiekem vind ik het ook best fijn om met Maerlynn te praten, ze is best aardig en het is eigenlijk echt erg gezellig. Mijn vader mag hier niet achter komen, ik zou met Aurora gesprekken moeten hebben, maar dat wil ik natuurlijk niet. Ik vind praten met Maerlynn veel leuker omdat ze niet zo arrogant is als Aurora en nog om veel andere redenen natuurlijk.
Ik word wakker gemaakt uit mijn gedachtes als ik Maerlynn hoor vragen wat mijn familie en ik hier eigenlijk doen. Ik glimlach even zwak als ik haar daarna meteen hoor excuseren omdat ze dat vroeg. 'Je hoeft je niet te verontschuldigen, je mag vragen wat je wil,' zeg ik dan. Ze mag aan me vragen wat ze wil, ik ben niet zo als mijn vader. Mijn vader zou die vraag meteen opdringerig gevonden hebben, maar ik niet. Ze mag gerust vragen aan me stellen. 'We zijn hier zodat ik Aurora kon ontmoeten en om wat dingen te bespreken over dat huwelijk,' zeg ik dan als antwoord op die vraag de stelde. Het is aan me te merken dat ik dat huwelijk niet wil, ik zie er nu al enorm tegen op.

Rosalie33
YouTube-ster

rosalie33 schreef:
Maerlynn
'Ach, het stelt nogmaals niks voor,' grinnik ik. Hij moet nu niet gaan denken dat ik een of andere ridder ben of zo, want dat ben ik bij verre weg niet. Ik ben een doodgewoon dorpsmeisje dat af en toe een zwaard aanraakt en dan oefent op wat strobalen. Wanneer ik aan strobalen denk, zucht ik een keer diep. Ergens ben ik wel blij dat ik überhaupt overkapt mag slapen hier, want ja, ze konden mij ook gewoon op hun grasveldje laten slapen of zo. Als ik kijk naar hier is het natuurlijk erg oneerlijk van ze om mij daar te laten slapen, maar mij hoor je nu niet meer klagen. Beter iets dan niets zeg ik altijd dan maar.
Voorzichtig kijk ik weer naar Tyrrell. Ik weet niet waarom ik dit steeds doe. Hij is echt ontzettend knap, maar voel ik mij dan zo erg aangetrokken tot hem dat ik mijn ogen niet meer van hem af kan houden? Ik bijt zacht op mijn lip en kijk naar de grond. Ik begin misschien wel gek te worden straks... Nee, dat zal wel niet. Ik ben alleen niet zo goed op het gebied van de liefde. Mijn ouders zijn ook niet zo'n fijn voorbeeld, en daarom probeer ik het ook een beetje te vermijden.
Ik kijk hem weer aan als hij zegt dat ik mij niet hoef te verontschuldigen en ik hem mag vragen wat ik wil. Ik frons kort mijn wenkbrauwen, aangezien ik dit niet had verwacht. De meeste mensen van zijn stand hebben er een hekel aan als je ze vragen gaat stellen over hun privé-leven of over hun werk. Een steek gaat er door mijn maag heen als hij zegt dat hij gaat trouwen met Aurora. Ben ik nou jaloers? 'Je verdient veel beter dan haar, weet je dat?' Zeg ik zacht. Ik slik even en kom weer overeind. Aurora is totaal zijn type niet. Hij is veel te aardig en te behulpzaam. Zij daarentegen is een vreselijk kreng dat je het liefst wilt onthoofden wanneer iets niet naar haar zin is. 'Het spijt me voor je dat je met dat moet trouwen,' zucht ik vervolgens hoofdschuddend, waarna ik hem even aankijk.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Tyrrell
'Dan nog, ik vind het best indrukwekkend. De meeste meisjes durven geeneens een zwaard aan te raken,' zeg ik dan. Het is zo, sommige meisjes durven niet eens in de buurt te komen van een zwaard dus ik vind het best indrukwekkend. Ook al doet ze het misschien niet vaak of is het nog een beetje amateuristisch, het is tenminste meer dan wat een normaal meisje zou durven. Was Aurora maar wat meer zoals Maerlynn, dan zou ik haar al stukke leuker vinden want nu vind ik haar maar niets. Wacht... Dacht ik dat nu echt? Ik mag echt helemaal niet zo gaan denken, ik moet geen dingen in mijn hoofd gaan halen. Straks word ik nog verliefd op haar en dat zou niet de bedoeling zijn, het is niet dat het wat zou kunnen worden. Zeker niet door mijn vader en zijn haat tegen de dorpsmensen, nog steeds begrijp ik zijn haat niet voor de dorpsmensen, ze doen helemaal niets verkeerd. Ik vind het gewoon zo jammer dat er geen enkele prinses is die maar een beetje is zoals Maerlynn. Ik moet toegeven dat ze wel alles heeft wat ik leuk vind in een meisje, ze is ontzettend knap, ze is veel stoerder dan de meeste meisjes, ze heeft af en toe een grote mond net zoals ik ook heb, maar ze kan ook heel erg aardig zijn zoals ze nu is en zo kan ik nog een tijdje door gaan. Ik heb het nog nooit zo gezellig gehad met iemand als dat ik met haar nu heb. Ik weet dat ze normaal moet werken en kamers schoon moet maken, maar dat wil ik niet. Ze mag niet als slaaf gebruikt worden zoals ze nu aan het doen zijn aangezien ze veel beter verdiend dan dit allemaal, ze verdiend echt veel beter. Ik zou dat wel kunnen zeggen tegen de koning van Schotland, maar het is niet dat hij naar me zou luisteren.
Ik hoor Maerlynn dan zeggen dat ik beter verdien dan haar, het is ook zo. Waarom laat mijn vader me trouwen met zo'n vreselijk persoon? 'Het is niet dat ik er wat tegen kan doen, het staat al vast dat we moeten trouwen sinds we een jaar of acht waren,' zeg ik dan als ze zegt dat het haar voor me spijt dat ik met dat moet trouwen. Ik zou er zo graag wat tegen doen, echt waar. Het doet zelfs pijn dat ik voor altijd vast zal zitten aan zo'n mens als Aurora terwijl er misschien wel iemand is waarvan ik echt zou houden en waarmee ik gelukkig zou kunnen zijn. Het lijkt me fijn om dat te hebben, iemand die je liefhebt, maar helaas is dat niet iets dat ik ooit zal hebben. Veel mensen denken dat het geweldig is om van adel te zijn, maar dat is het niet. Oké, al die rijkdommen hebben is misschien niet erg, maar je hebt nooit te kans om van iemand te houden en dat zou ik zo graag willen.

Rosalie33
YouTube-ster

rosalie33 schreef:
Maerlynn
'Gelukkig ben ik niet zoals de meeste meisjes dan,' grinnik ik. Ik schuifel wat met mijn voeten en kijk hem aan. Hij is blijkbaar echt onder de indruk hiervan, anders had hij niet zo gereageerd. Zijn reactie tovert bij mij een glimlach op mijn gezicht, die niet meer weggaat merk ik. Hij is echt een ontzettend leuke prins moet ik toegeven, veel te leuk. Ik vind het ook niet leuk om te horen dat hij met Aurora moet trouwen. Mag hij zelf niet eens kiezen met wie hij wilt trouwen? Straks wilt hij met de prinses van Ierland trouwen of zo, of van Frankrijk.
Mijn ogen worden groot als hij dat zegt. 'Sinds je achtste al?' Vraag ik verbaasd. 'En jullie kenden elkaar nog niet eens? Hoe kun je dan in één klap met elkaar trouwen?' Vraag ik vervolgens op dezelfde toon. Meestal maak je eerst kennis met iemand en zie je dan wel verder, of is het anders in die stand? Blijkbaar wel, anders was het wel anders gegaan.
'Dit klinkt misschien heel stom, maar stel nou dat er wat tijd is in de komende dagen, hè? Wil je mij dan misschien leren boogschieten of zo? Of misschien zwaardvechten met mij?' Vraag ik met een verlegen glimlachje aan hem. Ik weet niet eens of hij tijd heeft daarvoor, omdat Aurora waarschijnlijk de hele tijd bij hem zal gaan hangen. 'Als je het niet wilt vind ik het geen probleem hoor, maar eh, ik vroeg het mij gewoon af,' zeg ik snel, waarna ik even mijn hoofd schud. Straks wilt hij het helemaal niet maar doet hij het puur uit medelijden of zo, en dat zou ik pas echt erg vinden. Boogschieten is iets wat ik al heel lang wil doen, maar ik weet nooit hoe ik aan een boog moet komen. Ik heb er laatst zelf een boog en wat pijlen gemaakt en daar mee geoefend, maar het werkt niet zo goed als een echte boog.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Tyrrell.
Ik glimlach even als ik haar hoor zeggen dat ze dan gelukkig niet is zoals de meeste meisjes, daar heeft ze een punt in hoor. Het is fijn om eens met een meisje te kunnen praten dat anders is dan de rest. Niet dat ik vaak met meisjes praat of zo, maar ik weet dat Maerlynn anders is dan de meeste meisjes en dat maakt haar natuurlijk veel specialer en uniek. Ik hoop eigenlijk wel dat ze het even gezellig vind om te praten als ik want ik vind het echt enorm gezellig. Ze is best grappig en ze is erg begrijpelijk wat Aurora hélemaal niet. Hoe langer en meer ik aan Aurora denk, hoe groter de haat voor haar wordt en dat is natuurlijk niet goed. Al haatte ik haar al voor ik haar had ontmoet, de verhalen die ik over haar gehoord had waren al niet heel goed, behalve die van mijn vader. Hij zei altijd dat ze perfect is, wat dus totaal niet is. Ze is alles behalve perfect. Aurora is ook echt helemaal niet mijn type, ze komt er zelfs niet bij in de buurt. Maerlynn daarin tegen komt dichter bij mijn type in de buurt. Wacht... Waarom blijf ik zulke dingen denken? Ik ben echt helemaal verkeerd aan het denken, alleen kan ik er helemaal niets aan doen. Die gedachtes komen zonder dat ik er zelf invloed op heb.
'Het moet allemaal al vroeg vastgelegd worden aangezien het eigenlijk alleen maar om het geld gaat, er wordt niet echt gekeken naar of het klikt of niet. Ik kan zelf ook niet kiezen met wie ik trouw, dat beslist mijn vader allemaal,' zeg ik dan. Als ik zelf zou mogen kiezen met we ik zou trouwen, dan zou ik niet trouwen met een prinses, ik heb het echt niet op prinsessen. Helaas heb ik daar zelf geen inbreng in en wordt mijn hele leven bepaald door mijn vader. Eigenlijk zou ik geeneens met Maerlynn mogen praten, maar daar trek ik me niets van aan. Als ik met haar wil praten, praat ik met haar.
Ik hoor haar dan weer wat vragen. 'Tuurlijk, dat lijkt me best leuk,' antwoord ik dan. Het lijkt me echt heel erg leuk om haar te leren boogschieten. Ik ben ook wel benieuwd of ze het zou kunnen, want ik kan het haar natuurlijk leren, maar niet iedereen heeft het talent ervoor al denk ik wel dat zij het wel zou kunnen. Als je een beetje goed inzicht hebt dan lukt het normaal wel. Het lijkt me ook heel erg leuk om nog wat meer tijd met haar door te brengen, alleen is het natuurlijk jammer dat ik haar waarschijnlijk als ik hier weer weg ben niet meer zal zien aangezien Aurora naar Engeland verhuisd als we getrouwd zijn en het is niet dat Engeland vaak zaken moet doen met Schotland.

Rosalie33
YouTube-ster

rosalie33 schreef:
Maerlynn
Ik rol met mijn ogen als hij dat zegt. Natuurlijk, het gaat altijd om het geld. Ik vraag me af wat er zou gebeuren als een getrouwd, koninklijk paar opeens niet meer samen wilt zijn. Zouden ze dan gewoon gedwongen worden of mogen ze uit elkaar omdat de buit toch al binnen is? Ach, wat maakt het uit. Ik vind het al sneu genoeg dat hij met dat kreng moet gaan trouwen. Wie wilt er nou vrijwillig met haar trouwen? Niemand, echt gewoon niemand.
'Maar wat rot dat je zelf niet eens een mening mag hebben hierin. Ik bedoel, het is wel je toekomst,' zeg ik. 'En als het goed is blijf je voor altijd bij je vrouw, tenzij je Aurora trouwt,' mompel ik vervolgens. Aurora is het enige kind van de koning en koningin en daar ben ik behoorlijk blij mee. Stel nou dat er nóg een meisje zoals Aurora zou rondlopen hier, maar dan een wat jongere versie van haar? Er loopt een rilling over mijn rug bij die gedachte. Dan waren ik en een aantal andere dorpelingen allang dood.
Er ontstaat een brede glimlach op mijn gezicht als hij dat zegt. 'Serieus? Zou je mij echt willen helpen daarmee?' Vraag ik. 'Dankjewel Tyrrell, echt bedankt,' zeg ik vrolijk, waarna ik even grinnik. Ik wil al zo lang met een echte boog schieten, en dan het liefst op Aurora... Nee, dat is wel erg overdreven, alhoewel... Ik schud de gedachte van mij af en kijk met nog steeds een brede glimlach naar Tyrrell. Ergens had ik verwacht dat hij nee zou zeggen omdat hij wat beters te doen had dan met mij rond te gaan hangen. Maar nee, hij heeft ja gezegd. 'Ik weet wel een plek waar we ongestoord kunnen oefenen als je wilt,' zeg ik vervolgens tegen hem. Ik ken zowat iedere verstop plek hier in het dorp, wat ook niet onlogisch is. Ik heb me al best vaak moeten verstoppen voor de wachters en heb zo ontzettend gave plekken ontdekt. 'Ik weet niet of je zin hebt om naar het rand van het bos te gaan. Het kan er best griezelig zijn,' zeg ik op een enge toon, met grote ogen. Ik schiet in de lach en haal een hand door mijn haar. 'Die fabeltjes blijven leuk om rond te bazuinen.'

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Tyrrell.

De gedachte om eigenlijk te moeten trouwen om het geld terwijl je evengoed iemand tegen kan komen waar je echt van houdt is echt verschrikkelijk, ik kan er echt boos om worden. Ik weet ook wel dat het niet alleen aan mijn vader ligt, maar grotendeels wel. Uithuwelijken wordt vaak gedaan, maar het is niet verplicht. Het is zelfs niet verplicht om met een prinses te trouwen aangezien een gewoon dorpsmeisje ook een koningin zou kunnen worden. Het is nog nooit gebeurd dat een troonopvolger met een gewoon meisje trouwt, maar dat wil niet zeggen dat het verboden is of zo want dat is het niet. 'Als het aan mij zou liggen zou ik sowieso niet met een prinses trouwen,' zeg ik dan dat het rot voor me is dat ik zelf geeneens een mening hierover mag hebben. Het is ook rot, maar ik kan er niets aan doen. Niet dat ik als Aurora en ik getrouwd zijn veel met haar om zal gaan, nee helemaal niet zelf. Ik ga dan gewoon helemaal niet met haar om. Dat is ook niet verplicht. Alleen trouwen, meer niet. Mijn vader zegt nu al dat Aurora en ik als we getrouwd zijn voor een andere troonopvolger moeten zorgen, wat dus wil zeggen dat we een kind moeten krijgen, maar dat gaat echt niet gebeuren. Ik wil geen kind met haar. Wie weet krijgt dat kind dan haar karakter en dat zou nog erger zijn. Ik wil er zelfs geeneens aan denken.
'Dat is geen probleem hoor,' zeg ik dan als ze me bedankt dat ik haar er mee zou willen helpen. Ik ben iemand die graag mensen helpt en zeker iemand zoals haar natuurlijk. Ik vind het echt heel erg fijn om met haar om te gaan. Ik kan me gedragen zoals ik echt ben en ik hoef dus niet op te letten dat ik iets verkeerd zeg of zo omdat ze niet van adel is en mijn vader nu dus niet op me let. Dat is dus een grote reden waarom ik het liefst omga met mensen die dus niet van adel zijn. Toch vind ik het nog iets fijner om met Maerlynn om te gaan, ik weet niet precies waarom, ik kan alleen zeggen dat het zo is. Ik glimlach even zwak als ik haar dat van dat bos hoor zeggen. 'Mij maakt het niet uit waar we heen gaan, zolang het maar ver genoeg is zodat mijn vader of Aurora het niet zouden zien want die zouden er niet echt blij mee zijn,' zeg ik dan. Niet dat dat me tegen houdt, ze mogen zeggen wat ze willen. Als ik Maerlynn wil leren boogschieten, doe ik dat, ongeacht wat mijn vader zegt. Aurora moet me helemaal niet zeggen wat ik moet doen, ondanks ze dat wel probeert te doen, maar ik ga haar bevelen niet opvolgen hoor, dat moet ze niet verwachten.

Rosalie33
YouTube-ster

rosalie33 schreef:
Maerlynn
Met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan. 'Serieus? Dus je zou een normaal meisje willen trouwen, een dorpsmeisje?' Vraag ik verward. Dit heb ik een adelijk iemand eerlijk gezegd nog nooit horen zeggen. Maar ach, hij heeft gelijk ook, want over het algemeen zijn die koninklijke families wel hetzelfde denk ik. Arrogant, egoïstisch, achterbaks...
'Oh geloof me, we zijn ver genoeg van dit hele kasteel,' grinnik ik als hij dat zegt. Het bos ligt zelfs ver achter mijn huis. Het weilandje scheidt het dorp en het kasteel van het bos. Van wat ik weet, zijn alleen mijn vrienden daar eens, verder komt er niemand. Zelfs de wachters komen er niet, wat ik niet snap. Ik bedoel, als ze slim zijn volgen ze ons gewoon een keer en zien ze waar we uithangen. Maar nee, dat doen ze goddank niet.
Ik vind het echt ontzettend leuk zo met Tyrrell hier. Hij is echt anders dan ik had verwacht, en ergens ben ik daar wel blij om. Zijn accent is ook best schattig, puur omdat het zo... Netjes klikt. De r spreken ze zo raar uit, je hoort hem haast niet. Wij Schotten daarentegen laten hem ontzettend rollen.
'Maerlynn!' Hoor ik de koning op de gang. Ik kijk met grote ogen naar Tyrrell en loop gauw naar de deur toe. 'Ja, majesteit?' Zeg ik wat zachter. 'Kom helpen met de tafel dekken, nu,' zegt hij. Ik rol met mijn ogen en kijk even naar Tyrrell. 'Ik eh, zie je zo weer,' zucht ik, waarna ik met de koning meeloop. 'Je kan straks tegen de gasten zeggen dat ze kunnen aanschuiven voor het diner,' mompelt de koning nors. Met veel tegenzin loop ik mee naar de keuken, waar ik van alles in mijn handen krijg gedrukt. Ik krijg een hele uitleg over hoe het servies moet staan en hoe ik alles moet neerleggen. Verschrikkelijk. Ik heb zo'n medelijden met het personeel als ik het zo bekijk.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Tyrrell
Ik merk dat ze best verbaasd is om wat ik net zei, dat is ook begrijpelijk aangezien normaal iemand van adel zoiets niet snel zou zeggen. 'Prinsessen zijn gewoon te arrogant en egoïstisch, en daar hou ik niet van,' zeg ik dan. Aurora is een goed voorbeeld, maar zij is niet de enige prinses die ik ken die zo is. Elke prinses die ik tot nu toe heb ontmoet is zo en ik heb al best veel prinsessen ontmoet omdat mijn vader regelmatig een bal organiseert in onze feestzaal waar dan alleen mensen van adel op uitgenodigd zijn. Eigenlijk ben ik blij dat Maerlynn mij wel gewoon mag, naja, dat veronderstel ik toch omdat ze anders wel anders met me zou praten. Ze doet heel normaal tegen me en dus niet zoals ze tegen mijn vader deed daarstraks.
'Gelukkig,' zeg ik als ze zegt dat we ver genoeg van dit hele kasteel af zijn. Het lijkt me wel gezellig om met haar naar een afgelegen plekje te gaan en haar daar te leren boogschieten. Het lijkt me eigenlijk echt heel erg leuk, ik kijk er nu zelfs al naar uit. Als Aurora aan me zou vragen of ik haar zou willen leren boogschieten, zou ik dat natuurlijk niet doen. Haar wil ik echt niet leren boogschieten hoor. Dat zou ik alleen maar vervelend vinden. Waarschijnlijk dacht Maerlynn daarstraks toen ik tegen haar liep, waarschijnlijk dacht ze ook dat ik net zo arrogant ben als de rest van mijn familie, maar ik denk dat ze nu wel een ander beeld over me heeft, dat hoop ik dan toch in ieder geval. Ik zou het echt vreselijk vinden als ik vergeleken zou worden met mijn familie.
Ik hoor dan opeens de koning vanuit de gang Maerlynns naam roepen, wat dus wil zeggen dat ze weer weg moet om een klusje voor de koning te doen. Ik hoor dan hoe respectloos de koning zegt dat ze de tafel moet dekken. Ik zucht even onhoorbaar, ik begrijp niet hoe hij zo tegen haar kan doen, echt niet. 'Ja, tot zo,' zeg ik als Maerlynn zegt dat ze me zo weer ziet. Ik vind het best jammer dat ze nu de tafel moet helpen dekken, ik vond het net zo gezellig met haar. Het was echt heel erg leuk om met haar te praten alleen ben ik nog steeds aan het nadenken over hoe ik haar straks uit die stal kan krijgen. Ik zou haar misschien wel gewoon mee naar binnen kunnen nemen en haar hier in mijn bed laten slapen, dan slaap ik wel op de bank die hier ook in de kamer staat. Zolang ze maar veilig en droog kan slapen.
Niet veel later hoor ik iemand op de deur die nog open staat kloppen waardoor ik opkijk. Het is Aurora. Ik zie haar mijn kamer binnenkomen. 'Ik heb niet gezegd dat je binnen mag komen,' zeg ik dan tegen haar. 'Doe niet moeilijk, ik word binnenkort je vrouw dus ik mag je kamer binnenkomen,' zegt ze dan. 'Je hebt hier echt plezier in he?' vraag ik dan. 'In wat? Dat we binnenkort gaan trouwen? Nee, ik vind het inderdaad niet erg,' zegt ze dan waardoor ik zucht. 'Kan je me niet gewoon met rust laten? Ik heb je niets te zeggen,' zeg ik dan, maar ze heeft niet echt door dat ik haar weg wil hier. 'Ga gewoon mijn kamer uit,' zeg ik dan waarna ik haar bij haar arm neem, haar buiten de kamer zet en de deur dicht trek. Ik nam haar arm niet te hard vast hoor, ik doe geen meisjes pijn, zelfs Aurora niet.

Rosalie33
YouTube-ster

rosalie33 schreef:
Maerlynn
Na een tijdje ben ik klaar. Ik zet het laatste glas nog wat beter neer, poets nog wat servies, en loop vervolgens tevreden naar de koning toe. 'Ik ben klaar, majesteit,' zeg ik tot mijn grote verbazing erg vrolijk. Hoe kan ik nog zo vrolijk tegen hem doen? Komt het door het gesprekje van net met Tyrrell? Naja, sinds ik hem ken praat ik wel wat makkelijker en normaler tegen de adelijke mensen, maar alsnog. 'Dan mag je de gasten roepen,' zegt hij fronsend, net zo verbaasd over mijn toon als ikzelf. Met een kort knikje loop ik gauw weg, richting de grote trap.
Ik slaak een kleine kreet als ik vol tegen iemand opbots. Beide vallen we, de ander vol op mij. Ik kreun even en kijk recht in de ogen van Aurora. 'Kun je niet wat beter uitkijken of zo?' Snauwt ze. 'Ík moet uitkijken? Hoe moet ik zijn dat prinsesje lief hier het hoekje om komt gehuppeld?' Mompel ik nors. Ik duw haar wat van mij af en kom overeind. Een klein, vals lachje verlaat haar mond. 'Wat?' Vraag ik ietwat boos. 'Heb je dat domme lintje nog steeds?' Vraagt ze, wijzend naar een lintje in mijn haar. Ik slik een keer en pak het beet. 'Ja, problemen mee?' Zeg ik wat zachter. Het is een lintje dat we voor onze vriendschap hadden vroeger, maar ja, ik vond het altijd mooier dan de vriendschap die er was. 'Aurora kap met lachen want ik weet dat jij hem ook nog hebt,' snauw ik, waarna ik mijn jurk weer gladstrijk. Ze rolt met haar ogen en mompelt wat onverstaanbaars. Ik draai me weer om en loop verder de gang in. 'Hé, waar ga je heen?' Vraagt ze. 'Ik ga tegen Tyrrell en zijn familie zeggen dat jullie kunnen eten,' zeg ik. Ze komt gauw overeind van de grond en kijkt me verward aan. Ik draai me maar weer om en loop naar de kamer van Tyrrell. Net voordat ik kan aankloppen, duwt ze mij hard tegen de muur aan. 'Oeps, sorry, maar volgens mij is het míjn prins, hm?' Sist ze op een fluistertoon, bijna onhoorbaar. Ik kom vol met mijn voorhoofd tegen de muur aan en wankel wat achteruit, te verward om nog te praten tegen haar. Denkt ze nou echt dat ik Tyrrell wil inpikken? Ze kent me, dus weet ze dat ik geen relatie wil, met niemand. Ze klopt op de deur en werpt me een brede grijns toe. 'Kreng,' zeg ik schor, waarna ik wat wankel naar de kamer van de koning en koningin van Engeland loop, waar ik aanklop en uiteindelijk zeg dat ze kunnen aanschuiven voor het diner.
'Meen je dat echt?' Zegt een bediende, die met een bezorgde blik naar rode plek op mijn hoofd kijk. Ik knik zuchtend en kijk naar Lilian, de bediende. Zij is de enige die mij heeft gemogen van dit hele kasteel. Vroeger speelde ze ook wel eens met ons mee, of smokkelde ze eten voor mij en mijn moeder mee dat ik mee kon nemen naar huis. 'Het stelt niet zoveel voor hoor,' zucht ik zacht. Ze schuift haar krukje wat naar achteren en pakt een natte, koude doek. 'Hier, druk dit maar tegen je hoofd aan,' zegt ze. 'Bedankt,' zeg ik met een zwak glimlachje, waarna ik de doek tegen mijn voorhoofd aandruk. Het doet totaal geen pijn meer, maar ik doe er alles aan om die lelijke rode plek even te bedekken.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Tyrrell
Ik loop na een tijdje naar het raam toe dat in de kamer staat. Vanaf deze kamer, de kamer waar ik dus verblijf de komende dagen, heb ik het zicht op een deel van de tuin van het kasteel. Veel stelt het niet voor eigenlijk, het wordt ook niet zo goed onderhouden als hij ons, dat kan je meteen zien. Bij ons was het gras zo groen dat het zelfs niet groener zou kunnen, er is geen enkele bloed die dood was. Hier daarin tegen kan je af en toe een ros plekje op het gras zien en er zijn ook een aantal bloemen die helemaal verwelkt zijn. Niet dat dat wat uitmaakt of zo, maar zo kun je wel die verschillen zien. Hier zin dan ook veel minder werknemers dan bij ons. Aangezien Engeland meer geld in het bezit heeft, kunnen wij meer mensen betalen en wordt zo het hele kasteel ook beter onderhouden dan hier. Na een tijdje ga ik van het raam weg en plof ik neer op het bed. Ik wil hier eigenlijk helemaal niet zijn, ik heb wel betere dingen te doen dan hier in het kasteel opgescheept te zitten met een verwend prinsesje zoals Aurora. Alhoewel dat ik het nu iets positiever inzie nu ik met Maerlynn gesproken heb, ik vond het echt oprecht gezellig. Ik vond het fijn dat ik gewoon voor een paar momenten mezelf kon zijn, want ik had echt het gevoel dat ik mezelf kon zijn bij haar. Ik kijk er dan ook al heel hard naar uit om haar te leren boogschieten. Ik vind boogschieten sowieso al heel erg leuk en ik help graag mensen, zeker Maerlynn dus dat maakt het nog beter. Ik weet niet wanneer we gaan boogschieten, maar ik zou er wel tijd voor maken. Ik leer Maerlynn veel liever hoe ze moet boogschieten dan dat ik naar het gezeur van Aurora moet luisteren. Ze praat ook de hele tijd over dat stomme huwelijk en ze zei nog dat ze het zag zitten om met me te trouwen. Daardoor heb ik nog minder zin om te trouwen met haar. Waarom wil ze zelfs met me trouwen? Ze is ook best aanhankelijk en dat is ook echt enorm vervelend. Het lijkt of ze deze situatie ook echt leuk vindt, maar ik vind dit alles behalve leuk. Ze lijkt het leuk te vinden dat haar leven wordt geregeld door haar vader. Ik ben nog steeds aan het nadenken over manieren om dat huwelijk te stoppen. Ik ga uiteindelijk weer rechtzitten.
Plots hoor ik de deur opengaan. Het is Aurora weer. 'Wat had ik gezegd over dat kloppen. Je kan niet zomaar binnen komen zonder te kloppen,' zeg ik dan tegen haar. Het was geen ramp, maar ik vond het gewoon vervelend. 'Ik zei dat ik dat mag aangezien ik je vrouw word,' zegt ze dan met een grijns waardoor ik even met mijn ogen rol. 'Het is trouwens tijd voor het eten, kom je mee?' hoor ik haar dan vragen. Voor ik wat kan zeggen voel ik dat ze me al recht trekt en me de kamer uit sleurt met mijn arm. 'Je hoeft niet zo te trekken, ik vind de weg zelf ook wel,' zeg ik dan waarna ze me toch los laat, gelukkig. Ik wandel dan maar met haar mee, anders gaat ze zo weer zeuren en daar heb ik echt totaal geen zin in.

Rosalie33
YouTube-ster

rosalie33 schreef:
Maerlynn
Nog steeds wat verbaasd van net blijf ik zitten in de keuken op het kleine, houten krukje. Hoe durfde ze nog zo te denken? Ze wéét hoe ik over de liefde denk. Jongens als vriend, prima, maar jongens als je vriendje... Ik schud mijn hoofd even en haal de doek van mijn hoofd af. Ik pak een deksel van een pan en kijk naar mijn eigen spiegelbeeld. De plek valt gelukkig reuze mee. Wat zou de koning wel niet denken? Oh wacht, hem boeit het toch niet omdat hij hetzelfde is als zijn dochter. Zuchtend leg ik de deksel weer weg en staar naar de doek. Ik wil weg hier, maar al te graag. Tyrrell is wel aardig en zo, maar alsnog. Als ik bij hem in de buurt ben, ben ik ook in de buurt van de anderen hier en dat probeer ik juist te vermijden.
Ik sta ondertussen de kussens uit te kloppen van de ouders van Tyrrell. Tja, wat moet ik anders doen? Aurora hoef ik nu even niet meer te zien, en ik zal toch alleen maar storen tijdens het diner. Ik kijk op als er op de deur wordt geklopt en zie dat Lilian binnenkomt. 'Hey,' zeg ik met een klein glimlachje. 'Hey Lynn, ik eh, dacht dat je wel wat wilde eten,' zegt ze voorzichtig, terwijl ze twee borden laat zien. Er ontstaat een zwakke glimlach op mijn gezicht. 'Ik kan dit niet aannemen, Lil, maar bedankt.' Ze zucht een keer onhoorbaar en sluit de deur achter haar. 'Waarom niet? Straks val je nog flauw omdat je niks op hebt,' zegt ze. Ze gaat op de bank in de kamer zitten en gebaart dat ik naast haar moet komen zitten. Ik leg de kussens neer op het bed en ga vervolgens naast haar zitten. 'Ze zijn toch pas net aan het diner begonnen, en het duurt toch ruim een uur voordat ze weer hier terugkomen,' zegt ze met een lichte grijns. Ze zet het bord op mijn schoot en houdt het andere bord op haar eigen. 'En ik dacht wel dat je wat gezelschap kon gebruiken tijdens het eten,' zegt ze, waarna ze een hap neemt. 'Ik weet echt niet hoe ik je moet bedanken, Lilian,' zeg ik zacht, terwijl ik het bestek oppak en een hapje neem van het eten. 'Dat hoeft niet,' zegt ze hoofdschuddend. 'Ik wil jou bedanken dat je met mij wilt eten hier.' 'Ach joh, dat is toch goed? Dat weet je,' zeg ik met een glimlachje, waarna we lachend verder eten.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Tyrrell
Ik loop gewoon met haar mee naar de zaal waar we dus moeten eten, mijn ouders zitten er zo te zien al. Ik had eigenlijk helemaal geen zin om bij hen te zitten, maar ik moet het wel. Ik heb op dit moment eigenlijk nergens zin in. Daarnet voelde ik me nog niet zo, maar toen had ik het best naar mijn zin om ander ik een gesprek zat met Maerlynn, maar nu... Het lijkt wel of ik me gewoon slecht voel als ik Aurora zie en dat is niet echt de bedoeling denk ik. Elke keer als ik haar zie, wisselt mijn humeur helemaal en als dat de rest van mijn leven gaat zijn als ik met haar getrouwd ben heb ik daar helemaal geen zin in. Ik wil me niet de hele tijd slecht voelen omdat ik met iemand zoals haar getrouwd ben. Aurora zelf vind het niet erg dat ze met me moet trouwen, dat is fijn voor haar, maar ik wil dit nog steeds niet. Ik wil echt niet met haar trouwen, maar er is geen manier waarop ik het huwelijk kan stoppen of zo. Oké, misschien als ik een rijkere prinses vind dat ik niet met Aurora moet trouwen, maar dan zit ik nog steeds met een prinses opgescheept. Misschien is het raar dat ik niet met een prinses wil trouwen, het is ook raar, maar ik kan er niets aan doen dat ik niet van arrogante meiden hou. Iedereen heeft zijn eigen type. Helaas kan ik mijn vader niet meer ompraten, hij is te onredelijk voor woorden. Het lijkt wel of hij het leuk vind dat ik me slecht of zelfs wel ongelukkig voel. Hij lijkt dit echt grappig te vinden. Ik had ook niet echt het gevoel dat mijn vader me mag, maar ik mag hem eigenlijk ook niet. Daarvoor heeft hij vroeger ook te veel gedaan, het is niet dat ik een fijne jeugd heb gehad, maar ik was geen klager.
Na het eten, hoorde ik opeens de koning van Schotland tegen Aurora. 'Aurora, misschien kan je Tyrrell de tuin laten zien, dan kunnen jullie elkaar ook wat beter leren kennen,' zegt de koning. Meent hij dat echt? Daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in, maar wat moet ik doen? 'Ik wilde eigenlijk naar mijn kamer toe gaan,' zeg ik dan gewoon. 'Je kan straks ook naar je kamer gaan, ga met Aurora mee,' zegt mijn vader dan waardoor ik even zucht. Ik zie dat Aurora meteen opstaat en mij ook rechttrekt. Ze trekt me dan mee naar buiten toe. 'Ik zei net al dat je niet zo hoeft te trekken,' zeg ik dan. 'Doe eens niet zo chagrijnig,' zegt Aurora dan waardoor ik even mijn mijn ogen rol.

Rosalie33
YouTube-ster

rosalie33 schreef:
Maerlynn
'Bedankt Lilian,' zeg ik nog met een zwak glimlachje voordat ze de hoek om verdwijnt. Zuchtend loop ik naar het raam toe en kijk ik naar buiten. Ik moet toegeven dat het uitzicht schitterend is vanaf hier. Je kijkt uit over de tuin, en ziet daarachter bos... Ik droom wat weg en vergeet even waar ik ben. Het is gewoon schitterend, vooral met het late voorjaarszonnetje erop. 'Wat doe je hier?' Hoor ik plots achter mij. Ik draai me met een ruk om en zie de koning van Engeland staan met zijn vrouw. 'Mijn excuses, ik eh, heb uw bed verschoont en de kamer schoongemaakt,' lieg ik half. Ik slik even en kijk weer uit het raam. Een lichte steek schiet er door mijn buik als ik Aurora en Tyrrell buiten zie lopen in de tuin. Wat was dat? Jaloezie? Ik bijt zacht op mijn onderlip en zet weer een stapje dichterbij het raam. 'Heb je niets beters te doen dan uit het raam staren?' Zegt de koning vervolgens. Ik rol geïrriteerd met mijn ogen en kijk hem wat nors aan. 'Graag gedaan, hoor,' mompel ik nog, waarna ik langs het paar heenloop naar buiten. Ik doe de deur zuchtend dicht en loop vervolgens gauw naar Tyrrell's kamer, waar ik even een tijdje in blijf. Ik ga bij het raam zitten en kijk even naar buiten. Arme Tyrrell, denk ik bij mijzelf. Hij gaat het zwaar krijgen als hij met dat kreng moet gaan trouwen.
'Bedankt dat je mij wilt helpen. De afwas is altijd enorm veel werk, weet je?' Zegt Lilian zachtjes. 'Het is oké, echt. Dit is het minste wat ik kan doen om mijn dank te laten blijken,' zeg ik met een klein glimlachje. Ik droog het servies af en zet het in de kasten. Normaal doet de kok dit, maar die mocht een pauze nemen of zo. Alsof hij het zo druk heeft. Hij mag eens in mijn moeders schoenen stappen, die heeft het vele malen zwaarder dan de kok hier. Ik zet het laatste bord zuchtend in de kast en sluit de glazen deurtjes ervan. 'Ik ga denk ik maar naar mijn verblijfplaats toe,' mompel ik, waarna ik de doek neerleg op het aanrecht en mij omdraai. 'Waar is dat dan?' Vraagt ze ietwat verbaasd. 'Waar denk je?' Ik kijk haar met een opgetrokken wenkbrauw aan en loop de keuken uit. 'Maerlynn, wacht!' Ik draai me om en kijk naar Lilian, die met iets onder haar arm komt aangerend. 'Ik eh, wilde je dit nog geven. Dan verveel je je niet,' zegt ze, waarna ze mij een boek overhandigt. Er ontstaat een brede glimlach op mijn gezicht. 'Bedankt,' zeg ik. Ik draai me om en loop naar buiten. Lezen doe ik maar al te graag. Helaas zijn de boeken wat duur op de markt, maar de boeken die ik heb, heb ik ook al honderden keren uitgelezen. Niet iedere dorpeling kan lezen. Gelukkig heeft mijn moeder leren lezen en schrijven van een wat oudere man, en zij heeft het mij van jongs af aan bijgebracht.
Wanneer ik buiten ben zie ik Tyrrell en Aurora weer. Ik loop met een zwak glimlachje toe en leg zonder erbij na te denken mijn hand vrije op Tyrrell's arm. 'Als je nog iets nodig hebt weet je mij te vinden, hè?' Zeg ik met een zwak glimlachje. Ik kijk Aurora met een lichte grijns aan als ze wat nors naar mij kijkt. Ik weet dat ze vanbinnen begint te koken door mij, maar ja, dat heeft ze allemaal aan zichzelf te denken. Ik haal mijn hand van zijn arm af en loop heel dicht langs Aurora heen 'En jij zoekt het maar uit, maar dat weet je nu wel,' zeg ik als ik dicht tegen haar aan sta. Ik grijns breed naar haar en loop vervolgens door.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Tyrrell
Ik hoorde Aurora wat tegen me praten, maar ik deed alsof ik aan het luisteren was. Ik wist niet of ze het door had dat ik niet luisterde, maar dat maakte me eigenlijk ook niet uit. Ik had geen zin om naar haar gezeur te luisteren. Ze was toch alleen maar over dat huwelijk bezig. Eigenlijk kon ik wel zeggen dat ik medelijden had met mezelf. Normaal deed ik tegen de meeste mensen wel normaal, maar tegen Aurora kon ik gewoon niet normaal doen. Ze was echt vervelend. Ik mocht haar dan ook echt niet en dat ging ik waarschijnlijk ook nooit doen. Als ze normaal deed, kon ik misschien nog als vrienden met haar omgaan, maar dat ging niet omdat ze zo vreselijk irritant en arrogant was. Als ze nu wat meer als Maerlynn was... Wacht... Waarom dacht ik toch steeds daaraan? Ik hoorde eigenlijk niet met die gedachtes in mijn hoofd te zitten. Gelukkig konden mijn vader en Aurora mijn gedachtes niet lezen want anders ging ik nog problemen krijgen. Ik wist ook niet waarom ik die gedachtes had. Ik vond het echt vervelend dat ik nu hier moest zijn met Aurora, ik kon mezelf ook rondleiden in de tuin, daar had ik haar niet voor nodig. Hoe langer ik bij haar was hoe geïrriteerder ik werd en dat was niet echt goed natuurlijk. Ik hoopte maar dat ik me niet altijd zo geïrriteerd ging voelen als ik met Aurora om moest gaan, ik kon er zelf ook niet aan doen dat ik me zo voelde.
Ik voelde opeens een hand op mijn arm, maar zoals ik al dacht was dat Maerlynn, ik glimlachte even toen ze dat zei. Aurora's gezichtsuitdrukking was ook goud waard toen ze hoorde wat Maerlynn zei. 'Wat sta je nu te lachen?' vroeg Aurora dan aan me. 'Ik moest toch minder chagrijnig zijn zij je, nu ben ik minder chagrijnig,' zei ik dan tegen haar. 'Je weet toch dat ik met je ga trouwen en niet zei he? Waarom ga je zelfs met dat mens om? Ze is helemaal niets waard,' hoorde ik Aurora dan zeggen. Hoe kon ze zeggen dat ze niets waard was? 'Een goede persoonlijkheid hebben is meer waard dan al dat geld wat jij zo belangrijk vindt,' zei ik dan waarna ik verder begon te wandelen, maar natuurlijk kwam Aurora me achter na waardoor ik even zuchtte. Ik zei maar niets, ik had geen zin in nog meer gezeur van haar. Zij vond het niet erg om met mij te trouwen, maar ik wilde echt niet met haar trouwen. Ik vond dit hele gedoe gewoon vreselijk. Misschien kwam ik nog wel een meisje tegen waarvan ik echt kon houden en dan zat ik opgescheept met zo'n vreselijk persoon als Aurora. Ik kende haar nog geen dag en ik was nu al geïrriteerd door haar dus dat beloofde niet veel als ik met haar getrouwd was. Natuurlijk moesten we als we getrouwd waren in dezelfde kamer slapen en moesten we voor een nieuwe troonopvolger zorgen, maar daar wilde ik nu echt niet aan denken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld