Forum

Er was geen twijfel over mogelijk dat ze Imperfect Pleasure  zouden spelen. Dat was het liedje dat zij en Emily hadden gespeeld toen de jongens bij hen hadden gezeten, het was hun eerste liedje dat ze echt hadden durven spelen en dat zei al heel wat. Tesh had immers al een hoop liedjes in de prullenbak gegooid, omdat het gewoon niet goed genoeg was geweest. Dit was het eerste liedje waar ze zich beide zeker over hadden gevoeld om het te spelen, dus als er één liedje was die ze zouden moeten laten horen, dan was het deze. Er waren nog vier andere liedjes, maar die waren nog niet perfect, ondanks dat ze wel uitgewerkt waren.

Ook Tesh begon te spelen, toen ze haar basgitaar weer terug had gekregen van Rena, en samen met Emily begon ze aan het refrein. Ondertussen liet ze haar ogen over het achtkoppige publiek glijden, want Michael had toch besloten om te blijven. Ze moest glimlachen om de grijnzen van hem en Calum, die waarschijnlijk nog steeds anders dachten over de titel. Zij en Emily waren zich er echt wel bewust van geweest dat het misschien niet helemaal goed over zou komen, maar daardoor werden de luisteraars geprikkeld om echt te luisteren en de tekst te begrijpen. Bij de jongens was het zo dat hun hoofd niet verder ging dan het eerste ding wat in hen op kwam.

Tesh eindige het liedje met een geïmproviseerd riedeltje op haar basgitaar en ze nam het kleine applaus met een glimlach in ontvangst. ‘De jongens hebben geen woord teveel gezegd. Jullie zijn fantastisch!’ zei Nia glimlachend.

‘Inderdaad! Jullie zijn maar met z’n tweeën, maar meer is er ook niet nodig. Jullie zullen een geweldig voorprogramma zijn,’ vervolgde Miranda. ‘Wie heeft het geschreven?’

Tesh glimlachte en keek opzij naar haar vriendin. ‘Wij samen, ongeveer een paar maanden geleden.’

Nu Ashton voor de tweede keer het nummer hoorde, werd hij alleen nog maar enthousiaster over de meiden. Hij bleef vinden dat de titel aangaf dat het over iets anders ging dan het echte, achterliggende thema, maar dat maakte het juist interessant. Dat betekende dat de meiden gevoel hadden om een tekst te schrijven en dat kon niet iedereen? Zelf had hij het moeten leren. Niet alles was er meteen uitgevloeid, maar in samenwerking met de jongens was het tot nu toe altijd goed gegaan. De meiden leken daar geen hulp bij nodig te hebben, maar dat was maar goed ook.

Ashton klapte mee met de rest toen de meiden klaar waren met spelen. ‘Het is echt een goed liedje. Al denk ik dat Michael nog steeds niet helemaal begrijpt waar het over gaat,’ zei hij grijnzend.

‘Natuurlijk wel! Het andere is alleen veel leuker,’ zei de jongen lachend en hij wiebelde met zijn wenkbrauwen naar de twee meiden. ‘En dat weten zij ook, anders hadden ze het niet geschreven, of zo genoemd.’

‘Alsof jouw liedjes altijd zo onschuldig zijn,’ zei Calum en hij gaf Michael een duwtje. ‘Dit gaat tenminste nog ergens over. Greenlight is zo duidelijk dat het haast te erg is.’

‘Hé! Ik koos er voor om het zo duidelijk te maken,’ verdedigde Michael het liedje, waar Ashton overigens ook aan mee had geschreven. ‘En Teshie en Em deden dat gewoon niet. Die doen stiekem.’

‘Jij snapt echt de tekst niet, of wel?’ vroeg Casey lachend.

‘Of misschien wil hij gewoon wat imperfect plezier beleven met één van de twee?’ zei Miranda grijnzend, waardoor Ashton in de lach schoot. Hij wist niet waarom, maar hij leek niet dat het zou gebeuren. Hij had zijn kansen bij Emily al verpest door een drankje over haar heen te gooien, dus dat zou vast niet meer gebeuren. 

Gelijk toen ze beiden begonnen met zingen, merkte Emily weer dat fijne gevoel dat door haar stroomde en ze wist dat dit echt was wat ze wilde doen. Het deed haar gelijk alle minder leuke dingen vergeten en dat was waar muziek om ging. Halverwege het liedje zag ze Michael wederom met zijn wenkbrauwen wiebelen en ze stak haar tong naar hem uit. Hij moest eens weten wat ze in gedachten had voor die grapjas. Ze was zijn grapje met het drankje heus nog niet vergeten en hij kon er zich maar beter op voorbereiden dat hij een geweldige wraakactie terug zou krijgen.
Net als Tesh nam ze het kleine applaus in ontvangst en ze glimlachte naar de anderen in de ruimte. Ze had het fijn gevonden om weer te spelen en de positieve opmerkingen die ze daarna hoorde, vond ze alleen nog maar leuker.
“Michael ligt gewoon een beetje achter met zijn leeftijd. Hij is blijven hangen in de brugklas, denk ik,” zei ze liefjes tegen de jongen, die daarna grijnzend zijn middelvinger naar haar opstak en ze nam hem met trots in ontvangst van hem.  Wat de mensen daarna zeiden over Michael deed haar alleen maar harder lachen en ze moest grijnzen toen Miranda zei dat misschien wel wat plezier met hen wilde beleven. Plezier zou zij zeker krijgen, ze wist alleen nog niet zeker of hij het zo leuk zou vinden.
Ze gaf haar gitaar even aan Casey die er eventjes op wilde spelen en glimlachend keek ze toe hoe hij begon te tokkelen op haar gitaar. Ze wist dat hij goed was en stiekem voelde ze zich ook wel enthousiast dat hij op haar gitaar aan het spelen was. “Dus nu we klaar zijn met al formaliteiten, mag ik dan eindelijk gaan gamen?” vroeg Michael en Emily lachte. “Ga maar gamen, jongen. Veel plezier,” grinnikte ze en gelijk verdween de jongen de kamer uit. Wist hij veel dat Emily al zijn joysticks mee had genomen in haar gitaarkoffer. Grijnzend liet ze deze aan de rest van de groep zien. En hij zou ze pas terug krijgen als hij zijn excuses had aangeboden over het blauwe drankje in haar haren.

Toch wel trots had Luke toegekeken hoe de meisjes daar hun eigen liedje weer hadden gespeeld en zodra het was afgelopen, plaatste hij het op het internet. –Private concert from @Cherrybomb with @HeyViolet and us! Just signed everything, let’s party!” was het onderschrift van de foto en hij glimlachte naar de twee. Hij was blij voor ze dat ze zouden krijgen wat ze verdienden met hun muziek en hij kon zien dat ze zichzelf helemaal verloren in de muziek, net zoals er bij zijn band altijd gebeurde. Daarom wist hij dat het wel goed zat.
“Jeetje Michael, ga alsjeblieft gamen,” lachte hij toen de jongen wederom vroeg of hij moest gaan. Hij had al drie dagen amper kunnen gamen en Luke wist dat hij ernaar smachtte om zich weer even terug te trekken in zijn kamer. Met zijn spelletjes en fastfood uiteraard. “Die jongen is niet te geloven,” zuchtte hij lachend en hij stak zijn duimen op naar de meiden, die hun gitaar weer opborgen. Hij had graag nog wat meer gehoord, maar hij moest zo naar huis voor het eten, en omdat zijn moeder nog steeds niet blij met hem was vanwege de vorige keer, probeerde hij een beetje lief te blijven de komende tijd.
Hij ging weer naast Tesh zitten en vroeg:” Waarom waren jullie ook alweer nog niet beroemd?” Hij snapte niet dat sommige artiesten miljoenen fans hadden en vrij weinig presteerden en dat deze twee meiden, die hun hart en ziel in de muziek gooiden, maar een fanbase hadden van ongeveer  honderd mensen. Niet helemaal eerlijk, vond hij.
“No way!” riep Calum en hij keek verbaasd op. Emily haalde een voor een alle joysticks en afstandsbedieningen van Michael uit haar tas. Oei. Dat was oorlog, grijnsde hij en hij hoopte maar de ze zich goed had voorbereid. 

Lachend keek Tesh de jongen na, die duidelijk heel graag wilde gamen. Waarschijnlijk was hij alweer vergeten dat ze aan had geboden om mee te gamen. Niet dat ze nu nog weg wilde, nu ze net te horen had gekregen dat ze mee zou gaan op tour met Hey Violet. Ze bleef liever bij de vier, zodat ze nog wat konden praten. Ze plaatste haar basgitaar dan ook weer terug in haar koffer en nam vervolgens plaats aan de tafel, waar ze net al had hadden gezeten. Luke was naast haar komen zitten en ze moest lachen om zijn vraag. ‘Omdat we jullie nog niet tegen waren gekomen tot twee dagen geleden, of drie. Als jullie nou eerder waren geweest, waren we al beroemd geweest.’

Al was dat natuurlijk niet zo. Ze was heel dankbaar voor wat de jongens hadden geregeld en ze zou nooit een gegeven paard in de bek kijken. Ze mocht Luke echter wel een beetje plagen, toch? Het was niet zo dat de jongens dat ook niet bij haar deden? Dus ze mocht het terug doen, anders zou ze zich nooit staande houden tussen de vier. Dat was één ding dat zeker was. De jongens waren behoorlijk goed in grappen uithalen en ze wilde er liever geen doelwit van worden, dus ze kon maar beter laten zien wat ze in haar mars had.

‘Em, je bent echt gek!’ zei Tesh toen ze de controlers van Michael in de gitaarkoffer van Emily zag liggen. Dat zou hij vast niet leuk vinden? Ze wist dat hij hield van gamen, dat kon haast niet anders als hij zo graag had willen gamen. Dat kon duidelijk niet, want Emily had al die dingen verzameld.

‘Jongens!’ hoorde ze Michael niet veel later roepen en ze liep snel naar de koffer, zodat ze hem dicht kon ritsen voordat Michael de kamer binnen was. ‘Wie heeft mijn controlers gezien? Ze zijn weg, allemaal! Jullie hebben ze, ik weet het zeker! Dus vertel op, wie heeft ze? Wie?!’

Heel even volgde hij het gesprek tussen Tesh en Luke. Natuurlijk hadden de jongens hen een kans gegeven en wie weet had dat wel eerder gekund, als ze ook werkelijk eerder naar het café waren gegaan waar de meiden hadden gespeeld. Ashton wist zeker dat als ze de meiden eerder hadden gehoord, ze hen zeker een contract aan hadden geboden.

Ashton wist niet of het zo slim was dat Emily de controlers van Michael had gepakt en er mee vandoor was gegaan. Dat joch was er best gesteld op en als ze er allemaal niet meer zouden zijn, zou hij dat echt niet leuk vinden. Niet dat hij er boos om zou worden, misschien als ze hem niet zouden vertellen wat er mee was gebeurd en ze die dingen dagen voor hem zouden verbergen, dat hij dan wel woedend zou zijn, maar nu had hij vast wel door dat het een onschuldig grapje was? Daarbij had Emily wel een punt, Michael verdiende het stiekem een beetje.

Al snel stond de jongen in de kamer en keek hij van Ashton, naar Luke, naar Calum, naar Casey, naar Rena, naar Miranda en als laatste naar Nia, die haar schouders ophaalde. ‘Kijk ons niet aan, wij zijn hier niet.’

‘Inderdaad, het is iemand anders,’ zei Calum grijnzend en hij wenkte met zijn hoofd naar Tesh en Emily, die nu allebei bij de koffer van Emily stonden.

‘Of hij doet alsof het iemand anders is, om zichzelf in te dekken,’ zei Ashton snel, aangezien Calum het anders behoorlijk zou verpesten voor Emily. Het was immers maar een grapje! Aan de andere kant, Calum wist ook dat hij erg gesteld was op die dingen en misschien wilde hij zijn vriend oprecht helpen. Al kon Ashton zich dat haast niet voorstellen. Waarschijnlijk wilde hij eerder dat Emily achtervolgd zou worden door Michael.

‘Hebben jullie ze?’ Michael liep al naar de koffer toe, maar Tesh versperde hem de weg en ze schudde haar hoofd, waardoor al haar krullen met haar meedeinden.

‘Tesh kan slecht liegen,’ merkte Calum op. ‘Ze zitten in de koffer.’

Een triomfantelijk gevoel ging door Emily heen toen ze de reactie van de rest zag en ze moest lachen om haar vriendin. Ze was inderdaad een beetje gek, maar door Michael stond er van haar een foto op het internet waar ze heel charmant op keek. En daarbij, hij had haar shirtje grandioos verpest toen uit waren gegaan. Ze vond het lichtelijk terecht dat hij nu  zijn controllers even kwijt was. Ze zou ze heus niet houden.
Ze voelde een grijns op haar gezicht komen toen ze de stem van de jongen weer hoorde en net als Tesh ging ze voor een koffer staan. Proberend om een nonchalante houding aan te nemen, keek ze naar de jongen die duidelijk wist dat een van de mensen in de ruimte zijn controllers hadden. “Het leuke is,” begon ze grijnzend, toen Calum de grap al half had verpest,” is dat je moeder mij heeft binnengelaten en geholpen om al je controllers te verzamelen. Blijkbaar was ze het met me eens dat je een lesje nodig had,” ging ze verder en ze hoe de jongen haar even niet begrijpend aankeek voor hij beide meisjes opzij duwde en de koffer opendeed. Toen hij al zijn controllers zag liggen, relaxte hij een beetje en draaide hij zich tergen langzaam om naar het meisje. Hij stak zijn vinger uit, en Emily lag ondertussen bijna dubbel van lachen, zo grappig vond ze het. “Je weet dat het nu oorlog is toch, je komt hier echt niet zomaar mee weg,” hoorde ze hem zeggen en Emily antwoorde:” Weet je dat shirtje nog dat ik aanhad toen we uit gingen? Ja, dat ligt daar in de prullenbak. Ik was er erg op gesteld. Net zoals jij op je controllers gesteld bent.”
“Ik geef je drie seconden voorsprong.” Oei, gauw sprong ze overeind en stak ze nog grijnzend haar tong naar hem uit voor ze de kamer uit sprintte.

Luke moest lachen om wat Tesh zei en hij dacht na. Al waren ze meisjes drie weken geleden tegen gekomen of eerder en ze hadden geen eigen nummers gespeeld, betwijfelde hij of ze ook benaderd zouden worden door hen, vooral omdat het het laatste liedje was geweest dat hen had overgehaald om ze het te vragen. Ze waren de hele avond al enthousiast geweest, maar hun zelfgeschreven lied had de druppel geweest.
Hij draaide op zijn stoel naar de deur waar Michael nu stond en hij moest lachen om de verwilderde uitdrukking op zijn gezicht. “Ik heb ze ook niet,” grijnsde hij en stak onschuldig zijn handen in de lucht. De twee meiden stonden er nogal schuldig bij en toen Tesh ook nog voor de koffer ging staan toen de jongen die richting opliep, wist hij dat ze beter opzij konden gaan. Michael en zijn controllers was een innige relatie en die wilde je niet verstoren.
“Calum, waarom zei je dat nou?” vroeg hij lachend en de opluchting die Michael op zijn gezicht had gekregen toen hij zijn controllers weer zag, was lachwekkend. Er gingen wat opmerkingen in de weer tussen Emily en de jongen en geïnteresseerd luisterde Luke mee. Toen Emily zei dat ze hulp had gehad van de moeder van Michael, Karen, keek hij met opgetrokken wenkbrauwen naar Ashton en moest hij daarna grinniken. Hij vond het wel een leuke grap.
De jongen met het zwarte haar keek eventjes sinister de kamer rond en bewees toen dat hij best wel hard kon rennen en wel degelijk een conditie had. Na slechts een aantal seconden dat Emily de kamer uit was gerend,  volgde hij haar op een snel tempo en hij hoorde Emily nog lachen.
“Wist jij hiervan?” vroeg hij grinnikend aan Tesh en hij draaide zich naar het meisje met de krullen.  

‘Ik wist van niks, ik had geen idee waar ze gister uithing. Blijkbaar bij de ouders van Michael,’ zei Tesh lachend en ze haalde haar schouders op. Ze keek naar Luke, wie een snapback op had. Ze besloot de pet van zijn hoofd te halen en gaf hem vervolgens haar beanie. Beanies waren nog wel dingen die ze vaak droeg, aangezien het haar wilde haar nog een beetje onder controle kon houden. Ze plaatste de pet op haar hoofd en ging met haar vingers door de krullen. ‘En? Geeft snapback Tesh jullie life?’ vroeg ze grijnzend. Ze had zoveel berichten op Twitter gezien. Blijkbaar vonden de fans van de jongens het geweldig als de jongens snapbacks droegen. Ze gaf de fans geen ongelijk, want het had Luke heel erg goed gestaan. Zijn blonde haar was er net wat onderuit gekomen en om de één of andere manier maakte de rode kleur van de pet zijn ogen blauwer.

‘Iemand heeft fans gestalkt,’ zei Calum grijnzend. Tesh grinnikte en haalde verontschuldigend haar schouders op. ‘Ik moet toch wel weten hoe die fans in elkaar zitten, zeker als ze mij constant dopen tot de nieuwe vriendin van Luke, ondanks dat hij dat heeft ontkend.’ Al had hij niets meer gezegd over de foto’s van het uitgaan. Zij trouwens ook niet.

Emily werd al snel achtervolgd door Michael en Ashton wist dat hij er op dit moment weinig aan kon veranderen. Daarbij had ze het ook wel een beetje verdiend. Vooral omdat ze nog naar Karen was gegaan om ook daar de controlers op te halen, zodat Michael helemaal niet meer zou kunnen gamen. Als hij dat had gedaan, of één van de andere jongens, was Michael waarschijnlijk al op hen gedoken. Bij Emily zou hij dat niet zo snel doen, dacht Ashton. Het waren toch hun twee nieuwe meiden en het klikte allemaal heel erg goed. Dan deed je dat soort dingen niet. Of misschien ook weer wel?

Ashton keek naar Luke en Tesh, die in gesprek waren. Hij schoot in de lach om Tesh en hij knikte. ‘Snapback Tesh gives me life.’ Dat was iets wat de fans behoorlijk vaak riepen, vooral over Luke en Michael. Dat terwijl die twee gewoon een pet op deden als hun haar nergens naar zat. Vooral Luke had daar last van. Ashton deed momenteel zelf vaak een staartje, of een knotje in. Dat werkte prima en het zat nog niet zo in de weg. Zijn moeder had al meerdere keren aangeboden om met hem naar de kapper te gaan, maar dat had hij geweigerd. Een knipbeurt was nergens voor nodig, vond hij. Nog niet. Als het echt te lang zou worden, dan zou hij zelf wel een keer een kapper binnenlopen en dan zou het er wel weer af gaan. Niet helemaal, want hij vond dit eigenlijk best leuk staan. Beter dan het korte haar.

‘Beanie Luke ook!’ riep Calum grijnzend. Al was het een andere soort beanie dan die Ashton in zijn kast had liggen, aangezien hij van Tesh was. Hij had haar leuk gestaan, moest hij toegeven. Ergens snapte hij ook wel dat ze die krullen in toom probeerde te houden. 

Een aantal dagen later zaten Emily en Tesh alweer bij de plaatselijke omroep in de radiostudio en ze moest toegeven dat het allemaal wel erg snel ging opeens. Toen het bekend werd dat ze een contract hadden gekregen, hadden ze een berichtje gekregen van het radioprogramma dat ze de meiden graag een aantal vragen wilden stellen en dat de mensen thuis ook de kans hadden om vragen te stellen. Omdat het hun eerste interview was en Emily nogal nerveus was geweest, had ze gevraagd aan de jongens of die misschien meewilden en gelukkig wilde ze dat. Ze waren dan niet mee gegaan de studio in, maar ze zaten alle vier netjes op een rijtje in de ruimte ernaast. Door de glazen wand kon Emily ze prima zien en ze moest lachen hoe normaal de jongens zich gedroegen. Zo had ze ze amper meegemaakt.
Michael had haar nog steeds niet vergeven van haar grapje en hij herinnerde haar bijna elk kwartier van de dag aan het feit dat er nog een wraakactie van hem aan zou komen. Een beetje op haar hoede was ze dus wel.
“Dus, meiden. Over een aantal ogenblikken kunnen we de eerste paar vragen beantwoorden van de luisteraars, maar eerst nog een paar vragen van mij zelf,” begon de lachende man tegenover hen. Het waren standaard vragen met voornamelijk de interesse op hun achtergrond en op wat ze nu zouden gaan doen en glimlachend vertelde Emily dat ze binnenkort als voorprogramma mee zouden touren met Hey Violet. Het vorige voorprogramma van 5SOS. De man lachte en ging naar de vragen van de luisteraars.
“Ik heb hier een vraag van Mickey, of Mikey en als het goed is hebben we hem nu aan de lijn,” begon de man en in één beweging had Emily zich omgedraaid en zag ze dat Michael inderdaad met een telefoon aan zijn oor zat.

De blonde jongen zat tussen Michael en Calum in toen het interview was begonnen en nieuwsgierig luisterde hij mee. Hij snapte best dat de meiden zenuwachtig waren voor dit interview, het was tenslotte wel de eerste en hij wist nog dat hun eerste interview ook niet geweldig was verlopen. Al de moeders hadden op een rijtje gezeten waar de jongens nu zaten en omdat zij ook niet alleen hadden gedurfd, had hij gelijk meegestemd toen Emily had gevraag of ze misschien meewilden. Hij vond het niet erg en alleen maar leuk om zoveel mogelijk betrokken te zijn bij het duo en ze te helpen, want ook 5SOS had in het begin alle hulp die ze nodig hadden gehad, gekregen. Dat wilde hij de meiden ook bieden.
Het interview ging over het algemeen vrij goed en toen de meiden even pauze hadden, had hij gauw zijn duimen naar ze opgestoken ten teken dat ze het prima deden. Ze kwamen niet zenuwachtig over, vertelden precies genoeg informatie en deden het gewoon goed. Hij snapte niet waar de zenuwen vandaan kwamen.
Zijn hoofd schoot opzij toen hij hoorde dat ene Mikey een vraag voor de meiden had en hij zag dat Michael met een nogal duivels grijnsje op zijn gezicht zijn telefoon tegen zijn gezicht had aangedrukt. Dit was sowieso de wraak nog van zijn controllers, maar hij wist niet zo goed of dit het juiste moment was. Het was tenslotte wel hun eerste radio interview, dat kon hij niet gaan verpesten, vond Luke.
“Ja, ik heb een vraag,” begon de jongen en Luke hoorde zijn stem en door de speakers komen én van hem zelf. Het klonk nogal dubbel.
Hij zag dat Emily hem een nogal dodelijke blik wierp door het raam en hij moest toch wel een beetje lachen. Het was wel een goede actie van Michael.
“Lieve, lieve Emily. Raak mijn controllers nog een keer aan en ik wurg je met de snoertjes die eraan zitten. Love you,” zei de jongen met een zoete stem en Luke schoot in de lach, iets wat je dus ook door de speakers kon horen. Daarna hing Michael weer op. 

Tesh had niet verwacht dat de dingen zo snel zouden gaan. Het was nog maar net bekend geweest dat ze een contract hadden gehad en opeens hadden ze een paar mensen aan de telefoon gehad die hen wel hadden willen interviewen. Tesh had niet echt geweten wat ze had moeten zeggen, laat staan wat ze had moeten doen toen ze vanochtend wakker was geworden en het eerste interview echt aan was gebroken. Ze had niet eens geweten wat ze aan had gemoeten, ondanks dat het op de radio was geweest en ze er niet echt op had hoeven letten. Gelukkig had ze dat wel gedaan, want er bleken ook webcams te zijn, zodat mensen online mee konden kijken.

Tesh haar ogen werden groot toen ze opeens de stem van Michael door de studio hoorde klinken en ze draaide zich ook om. Ze zag de zwartharige jongen inderdaad met de telefoon in zijn handen zitten. Ondanks dat hij belde en een grap probeerde uit te halen, was ze blij dat de jongens er waren.

‘Kunnen jullie misschien uitleggen waarom Michael Emily bedreigd met de dood?’ vroeg de interviewer en hij keek de twee meiden nieuwsgierig aan.

Tesh grinnikte en haalde haar schouders op. ‘Emily had wraak genomen op Michael door zijn controlers weg te halen, omdat hij haar tijdens het uitgaan onder heeft gegooid met één of ander drankje. Dus had ze al die dingen verstopt,’ legde ze uit. Ze keek opzij naar Emily en gaf haar vriendin plagend een duwtje. ‘Die wraak is alleen een beetje uit de hand gelopen en nu heeft Michael haar de oorlog verklaart.’

‘Duidelijk,’ zei de interviewer lachend. ‘We hebben nu een vraag van… Allison. Allison, ben je daar?’ Het duurde een paar seconden voordat het meisje meldde dat ze inderdaad aan de lijn was.

‘Oké, Allison. Wat is jouw vraag aan Tesh en Emily, aka Cherrybomb?’

‘Eh ja. Ik wilde vragen of jullie 5 seconds of summer al kende, voordat jullie hen ontmoetten.’

Ashton had geen moment getwijfeld toen Emily had gevraagd of ze mee hadden willen gaan naar het interview. De eerste keer dat zij een interview hadden gehad, hadden ze hun moeders meegenomen. Dat was voor Tesh en Emily niet mogelijk, omdat ze hier helemaal alleen waren. Daarbij wilde Ashton ook laten zien dat ze echt achter de band stonden en als hij dat kon doen door mee te gaan, dan deed hij dat graag. Daarbij had hij wel gemerkt dat de twee meisjes behoorlijk zenuwachtig waren geweest. Tesh had haar mond niet kunnen houden toen ze onderweg waren geweest, maar tijdens het eerste gedeelte van het interview had Emily juist het woord genomen en de vragen beantwoord.

Ashton keek opzij naar Michael en schudde zijn hoofd. Die jongen was duidelijk nog niet over het feit heen dat Emily zijn joysticks af had gepakt. Hij had ze al weer terug, maar dan nog was ze wel aan zijn dingen gekomen en dat moest hij toch even duidelijk maken. Zelfs over nationale radio. Niet dat de meiden het erg leken te vinden, Tesh leek er juist een beetje door los te komen.

‘Je bent een sukkel,’ zei Ashton toen de jongen weer op had gehangen en vervolgens richtte hij zich weer op de meiden, wie nu een andere fan aan de lijn hadden gekregen. Al ging de vraag niet echt over de meiden zelf, maar meer over hen. Dat had Asthon ook wel een beetje verwacht. Hey Violet had aan het begin ook veel vragen over hem en de anderen gekregen, maar daarom had Ashton van tevoren al gezegd dat als ze zo’n soort vraag zouden krijgen, ze altijd konden zeggen dat ze het daar niet over wilden hebben. Want het ging natuurlijk niet om hen, maar om Tesh en Emily en hun band.

‘Dit antwoord hierop wordt leuk,’ zei Calum grijnzend en hij vouwde zijn armen achter zijn hoofd, zodat hij achterover kon leunen. De meiden hadden de band immers niet zo goed gekend.

De opmerkingen van Michael had Emily doen lachen en ze voelde haar wangen rood worden toen de man tegenover haar erover doorging. Het was misschien niet het meest aardige wat ze had kunnen doen tegen de gameverslaafde, maar wel het juiste. Ze keek opzij, naar haar vriendin, en was dankbaar dat ze er even bij meldde dat het zijn eigen schuld was. “En daar was ook een foto van of niet?” vroeg de interviewer en Emily kreunde inwendig toen hij die er ook nog bijhaalde. “Ja die, ja,” lachte ze met lichtelijk rode wangen en ze stak haar middelvinger op naar Michael, toen ze hem door het glas heen hoorde lachen.
“Hoi Allison!” zei ze dankbaar toen de interviewer verder ging op het onderwerp en ze luisterde naar de vraag. Oh jeetje, ze haalde een hand door haar haren en lachte even. “Goede vraag,” grinnikte ze. “We kenden wel een aantal liedjes en wisten wie ze waren, maar echt kennen deden we niet. Hey Violet daarentegen kenden we al wel heel goed,” antwoordde ze lachend en ze zag vanuit haar ooghoek hoe Calum gekwetst naar zijn hart greep.
“Dus jullie kenden hun voorprogramma wel, maar de band zelf eigenlijk niet?” vroeg Allison en lachend zei Emily dat het wel ongeveer zo was, ja.
“Volgende vraag is van Holly. Wat is je vraag?”  gingen ze het interview verder en nieuwsgierig luisterde ze naar de vraag van het meisje. “Hebben jullie een jongen op het oog? Want ik weet zeker dat jullie de foto’s hebben gezien; het ziet er nogal knusjes uit met de jongens.”  klonk er door de studio en wederom moest ze lachen. Dit soort vragen had ze niet helemaal verwacht, maar ze vond het wel leuk. “Momenteel geniet ik er heel erg van om single te zijn, en ben ik niet op zoek, maar je weet nooit wie ik tegen kom,” grinnikte ze en ze keek opzij om te kijken wat Tesh ging antwoorden. Emily was momenteel gewoon gefocust op de muziek en ze had misschien wel iemand lichtelijk op het oog, maar dat ging ze echt niet zomaar aan alle luisteraars vertellen. Dat zou alleen maar voor nog meer roddels zorgen en daar hield ze dan weer net niet van.

“Michael, je bent raar,” grinnikte Luke toen de jongen gelijk weer opgehangen had en hij probeerde weer te luisteren naar wat de meiden allemaal zeiden. Ook hij was nieuwsgierig naar wat ze zouden antwoorden over de band, want hij wist dat de meisjes hen niet echt hadden gekend. Ze wisten misschien wie ze waren en dat ze een band waren, maar toen She looks so perfect opkwam in de club, had Tesh het in eerste instantie ook niet geweten. Dat vond hij juist zo fijn aan beide meisjes. Het waren geen echte fans geweest, dus hij had zich ook geen zorgen hoeven maken over het feit dat ze alles al over hem wisten. Verschrikkelijk vond hij dat. Dan probeerde hij een gesprek met iemand aan te gaan en dan kon hij niks over zichzelf vertellen, omdat ze het allemaal beter wisten dan hijzelf.

Hij luisterde naar wat ze te zeggen hadden over de band en betrapte zich er stiekem op dat hij het ook jammer vond dat ze hun liedjes niet goed kenden. Hij was trots op wat hij had bereikt met de band en hij vond dat de meiden het best mochten horen. Hij nam zich om een cd’tje voor ze te halen, zodat ze die konden draaien.
Toen de tweede vraag kwam, ging hij iets rechterop zitten. Kijk, dit vond hij dus een veel interessantere vraag dan de vorige. Hij was nieuwsgierig en net als iedereen had hij de foto’s gezien, die inderdaad een erg knusse boodschap doorgaven. Misschien hadden ze beide wel een vriend in Engeland. Nu hij er zo over nadacht, wist hij nog best weinig van de meiden en hij nam zich gelijk voor om vanavond het spelletje 20 vragen en 2 waarheden, 1 leugen te spelen. Ja, Luke was vrij kinderachtig.
Ze zouden vanavond toch weer in het appartement van de meiden zijn, want hoe ernstig het ook klonk, de jongens waren gewend aan een eigen hotelkamer zonder regels, en die hadden ze nu niet meer. Daarom was het zo handig dat hun nieuwe vriendinnen geen ouders hadden in Australië. 

Het was ergens behoorlijk dom dat ze het voorprogramma van de jongens beter hadden gekend dan de band van de jongens zelf, maar Tesh was zelf nooit echt geïnteresseerd geweest in jongensbands? Ze waren geen typische boyband, eigenlijk zelfs helemaal niet, maar dat idee kreeg je wel een beetje met al die gillende fans? De jongens maakten echt hele goede muziek en ze had er nu ook wat meer naar geluisterd, zodat ze wist wat voor soort muziek ze maakten. Dat had op de één of andere manier goed gevoeld en ze kon echt genieten van de muziek, vooral van de stem van Luke. Ze konden allemaal zingen, maar zijn stem was toch echt haar favoriet.

Lachend schudde ze haar toen het volgende meisje, Holly, begon over de jongens en of ze er misschien een oogje op hadden. ‘Hé Holly, bedankt voor je vraag. Tesh hier,’ begon ze en ze vouwde haar handen samen. Ze keek door het glas heen naar de vier jongens, die allemaal naar haar keken. ‘We weten hoe de foto’s eruit zagen, maar we zijn niet meer dan vrienden en ik denk dat ik op dit moment ook helemaal geen tijd heb voor een relatie, nu er zoveel nieuwe dingen gaan gebeuren. Maar om duidelijk antwoord te geven: nee, ik heb niemand op het oog op dit moment.’ Tenminste, niet echt.

‘Oké, laten we eens kijken wie we nog meer hebben,’ zei de interviewer en hij koos een nieuw nummer uit. Een meisje genaamd Kate en aan de manier waarop ze haar naam uitsprak, leek ze uit Engeland te horen.

‘Emily, Tesh? Hoi?’ het meisje klonk behoorlijk onzeker aan de telefoon, wat Tesh deed glimlachen.

‘Hé Kate!’ riep Tesh dan ook maar, in de hoop dat het meisje daardoor haar vraag zou stellen en zich ook wat rustiger zou voelen!

‘Oh god, jullie zijn het echt!’ riep het meisje blij uit. Iets wat Tesh totaal niet had verwacht, maar het klonk haast alsof ze een fan aan de telefoon hadden!

Ashton merkte aan Luke dat hij de tweede vraag een stuk interessanter vond, vooral omdat het ging over wie de meiden op het oog hadden. Grijnzend gaf hij de jongen een por in zijn zij. ‘Hoop je dat iemand toevallig jouw naam noemt?’ Het was hem niet ontgaan dat Luke een klik had met Tesh en dat hij haar net iets langer knuffelde dan dat hij dat bij Emily deed. Tesh was ook een leuk meisje, dat waren ze allebei. Ze zagen er beide goed uit, wel heel anders, maar ze hadden hun eigen mooie punten? Net zoals ieder mens, vond Ashton. Dat was juist wat een mens zo mooi kon maken. Die kleine, unieke dingetjes waardoor ze net wat specialer waren.

Luke kreeg, volgens Ashton, niet het antwoord dat hij had willen horen toen Tesh zei dat ze niemand op het oog had, net zoals Emily dat ook had gezegd. Iets wat hij wel had verwacht, maar ergens vond hij het toch jammer om te horen. Hij wist eigenlijk niet waarom.

Toen het volgende meisje aan de lijn kwam, leek het alsof het een fan was. Ze kende de namen en ze begon niet meteen over hem en de anderen. Daarbij klonk ze Engels, maar dat betekende dat ze daar ook vandaan belde en voor zover Ashton wist, zat er zeker tien uur tussen Sydney en Engeland. Dus dan was ze heel lang opgebleven voor de meiden.

‘Kate, klopt het dat je vanuit Engeland belt?’ vroeg de interviewer. ‘Dat is te zien aan je nummer.’

‘Ja! Ik ben opgebleven in de hoop dat ik zou worden gekozen voor een vraag! Ik ken Tesh en Emily al via een paar maanden op YouTube en ik vind hun covers zo goed! Ik vind het geweldig voor ze dat ze nu een kans hebben gekregen om hun muziek ook echt uit te brengen!’

Ashton hoorde Tesh lachen, waardoor hij zelf ook moest glimlachen. Een eerste fan voor het eerst, echt spreken, was iets heel speciaals en hij hoopte dat ze meiden er ook van zouden genieten.

Ook Tesh antwoordde dat ze niemand op het oog had en Emily hoopte dat de geruchten nu wat minder erg zouden worden. Het was werkelijk onwaar wat de fans allemaal deden om achter de waarheid te komen en om eerlijk te zijn, vond Emily het nu al lichtelijk vervelend worden. Ze snapte dat het erbij hoorde en ze nam het de jongens ook absoluut niet kwalijk; het was meer het feit dat de dagelijkse bedreigingen steeds meer weer en ze er wel weer even genoeg van had. Alleen al hierom zou je toch oppassen met je om zou gaan, dacht ze.
De volgende stem had overduidelijk een brits accent en ze keek met een glimlach op. Ze wilde het niet toegeven, maar ze had het gemist om haar eigen taaltje te horen en dit meisje sprak precies zoals zij thuis in het dorp spraken. Misschien woonde ze daar ook wel in de buurt. Ook zij begroette haar vrolijk en ze keek even vrolijk opzij naar de jongens. Michael had haar gewaarschuwd dat de meeste vragen wel over de jongens zouden gaan, want dat was ook zo gebeurd bij Hey Violet en dit vond ze dus echt heel leuk! Ze was nota bene opgebleven om de meiden aan de lijn te krijgen en getuigde van doorzettingsvermogen, vond ze.
“Ah, super bedankt!” glimlachte ze toen ze  de complimenten hoorde en geduldig wachtte ze op de vraag van het meisje. “Wanneer komen jullie naar Engeland of in ieder geval Engeland, want we wachten nu al een tijdje op een update!” zei het meisje en Emily vroeg verbaasd:” we?” 
“Ja, de rest van de groep,” lachte Kate en het fijn dat het meisje wat minder nerveus klonk. “We hadden laatst nog een meeting; ik zal de foto’s wel tweeten.”

Het antwoord wat het meisje gaf, was niet helemaal wat hij had willen horen en hij snapte zelf ook niet precies waarom. Hij had gewoon ergens gehoopt dat ze zou zeggen dat ze wel een oogje had op iemand. Hij wist niet precies wat het was, maar teleurgesteld was hij wel een beetje. Misschien ook, omdat ze het de afgelopen tijd zo gezellig hadden gehad en dat ze hem echt kon leren kennen. Dat kon tegenwoordig niet vaak meer met meisjes en dat vond hij juist zo leuk aan haar.
Het was in ieder geval wel een handig antwoord, want nu hadden ze allebei de relatie ontkend en hij hoopte dat de fans het eindelijk door zouden hebben.
Hij keek even opzij naar Ashton en hij merkte ook dat het antwoord van Emily niet helemaal was wat hij had willen horen. Zaten ze dus blijkbaar in dezelfde situatie. Ondertussen probeerde hij zich weer te concentreren op het interview en hij moest glimlachen toen er een fan aan de telefoon was. Hij had gedacht dat het vandaag alleen maar over de band zou gaan, omdat zijn fans nogal nieuwsgierig zijn en elke kans aangrijpen die ze krijgen, dus dit was een aangename verrassing. Super leuk dat het meisje was opgebleven om de meiden haar vraag te stellen.
“We blijven sowieso nog even in Australië vanwege de tour met Hey Violet,” lachte Emily en Luke glimlachte. Als het zo doorging, zouden ze vast ooit ook wel naar Europa kunnen gaan, dacht hij.
“Maar we komen ooit heus wel weer terug,” vervolgde ze.
Luke keek naar de klok en zag dat het interview ondertussen bijna voorbij was en hij kwam alvast iets meer overeind.

Het was hartverwarmend om een fan aan de telefoon te hebben. Iemand uit Engeland, waar het waarschijnlijk nu midden in de nacht was. Dan was ze speciaal voor hen opgebleven, dat vond Tesh echt speciaal en vooral heel erg lief. Dit meisje was er duidelijk al een tijdje bij, kende hun al voordat dit was gebeurd en ze was blij dat ze ook de kans hadden om echt een fan aan de telefoon te hebben. Want de anderen hadden voornamelijk gevraagd naar de jongens van 5 seconds of summer. Ook wel leuk, maar het was leuker om echt met een fan te praten die hen al kende?

Ze luisterde naar de antwoorden van Emily en knikte beamend, al kon het meisje dat natuurlijk niet zien. ‘Emily heeft gelijk. We gaan binnenkort nog niet terug, maar uiteindelijk gaan we wel weer terug naar Engeland en we zorgen dat jullie de eersten zijn die het weten,’ beloofde Tesh het meisje. Ze hadden maar voor een half jaar een visum in Australië en hun eerste maand was al verbruikt. Gelukkig viel de Australische tour van Hey Violet nog binnen de overgebleven, vijf maanden. Ze zouden dan ook maar naar een paar steden gaan: Perth, Canberra, Sydney zelf, Melbourne, Brisbaine en Adelaide. Dat waren bij elkaar nog wel zes shows en het was zo verdeeld dat ze ook wat vrije dagen zouden hebben in de steden.

‘Oké, Kate. Bedankt voor je vraag, maar het interview is nu bijna afgelopen. Is er nog snel iets wat je tegen de meiden wil zeggen?’

‘Eh, jullie zijn geweldig! Rock on en heel veel liefde van de Engelse fans!’ riep het meisje nog, voordat ze ophing. Tesh glimlachte en keek opzij naar Emily. Ze wist zeker dat ook Emily het heel erg leuk had gevonden om met een echte fan te spreken en te horen dat er mensen waren die echt achter hen stonden en blij waren voor hen.

Het interview liep al weer een beetje ten einde, wat Ashton jammer vond. Het was leuk om te zien hoe de meiden antwoord gaven op de vragen van de fans, al was vooral het laatste gedeelte heel erg leuk geweest, omdat het meisje hen duidelijk al had gekend en echt achter de meiden stond. Ashton had hier en daar wel gelezen dat de meiden de jongens alleen maar gebruikten om wat bekender te worden, maar hij wist dat het niet zo was. Het was nooit hun plan geweest om contact te maken, dat had Calum zelfs gedaan! Daarbij waren deze twee meiden echt gepassioneerd als het ging om muziek. Hij kon niet geloven dat mensen dat echt van hen dachten.

‘Dit was het dan! Het eerste, officiële interview met Cherrybomb. Ik voel me vereerd. Dankjewel, Emily en Tesh. Ik hoop dat we snel meer van jullie horen. Ik kan niet wachten om ook echt jullie muziek te draaien,’ zei de interview glimlachend en hij zette al snel weer muziek op. Ashton zag hoe de man de twee meiden nog bedankte en hen vervolgens de studio uitliep. Ashton kwam ook overeind van de bank en liep naar Emily toe, zodat hij zijn armen om haar heen kon slaan. ‘Jullie deden het geweldig.’

‘Al viel het me tegen dat ik geen antwoord kreeg op mijn vraag,’ zei Michael.

‘Dat was nauwelijks een vraag te noemen. Je wilde Emily gewoon de oorlog verklaren op nationale radio,’ mompelde Calum.

‘Het heeft toch gewerkt? Of niet dan?’ vroeg Michael grijnzend. ‘Niet dar ik je echt ga wurgen, hoor Em. Tenzij je ze dus wel weer afpakt, maar je bent gewaarschuwd.’

‘Waarschijnlijk ben je toch sneller dan Michael, dus je hoeft je nergens zorgen om te maken.’ Calum lachte en prikte de zwartharige jongen in zijn buik, wat er al snel voor zorgde dat Calum een tik kreeg tegen zijn achterhoofd.

‘Shut it, Hood.’

De vraag van het meisje had Emily wel aan het denken gezet, want op een dag zouden de twee meiden inderdaad terug moeten gaan naar Engeland. En zeker nu ze het zo geweldig hadden, keek ze helemaal niet uit naar die dag. Australië had ze tot dusver veel leuker gevonden van Engeland en het feit dat ze hier nu eindelijk een beetje los begonnen te komen qua uitgaan en vrienden maken, gaf haar alleen nog maar meer de doorslag dat ze hier misschien wel wilde blijven.
“Jullie ook heel erg bedankt voor de uitnodiging!” bedankte Emily de interviewer en ze kwam overeind toen het teken was gegeven dat ze uit de lucht waren. Het interview was veel beter gegaan dan ze had gedacht en dit had haar overtuigd dat het helemaal niet zo eng was als ze in eerste instantie gedacht had. De interviewer liep samen met haar en Tesh de studio uit en ze zag de jongens algauw weer terug.
Ze sloeg haar armen om Ashton heen en keek glimlachend omhoog. “Het was eigenlijk helemaal niet zo eng,” gaf ze grinnikend toe en ze stak haar tong uit naar Michael. “Je hebt me net openlijk bedreigd, weet je dat eigenlijk wel?”  vroeg ze de jongen terwijl ze nog naast Ashton stond en ze keek hem lachend aan toen hij toega dat hij haar heus niet echt zou wurgen. Ze zou zich bijna zorgen gaan maken.
“Maar Michael, je weet nu in ieder geval dat ik hoe dan ook je huis in kan komen om je controllers te stelen,” zei ze liefjes en ze lachte toen ze een middelvinger van de jongen omhoog zag komen.
“Dus, we zouden vanavond bij ons thuis chillen, toch?” vroeg ze nog even voor de zekerheid, want om nu weer naar een club te gaan, zag ze eigenlijk niet zitten. Ze was redelijk moe en een avondje gezelligheid met de jongens sprak haar veel erger aan dan de club met luide muziek. Ze moesten alleen nog boodschappen doen dan.

Het was al met al een goed eerste interview geweest en ondanks de meeste vragen over zijn eigen band waren gegaan, had hij gezien dat de meiden het naar hun zin hadden gehad. En het laatste telefoontje was een mooie afsluiter geweest van het radio programma. Nu wisten de meiden zeker dat ze al fans hadden en Luke had het leuk gevonden dat het meisje had gezegd dat er meer waren in Engeland. Dat vertelde hem alleen maar dat ze echt veel talent hadden.
“Het ging echt super!” zei hij glimlachend toen de meiden in dezelfde ruimte waren als zij en hij sloeg zijn armen om Tesh heen. Haar antwoord op een van de vragen zat hem nog steeds een beetje dwars en hij had eindelijk door waarom hij had gehoopt dat zijn naam zou vallen. Ze was niet zoals de rest van de andere meisjes en ze had de moeite gedaan om hem echt te leren kennen. Hij voelde zich op zijn gemak bij haar, omdat hij wist dat ze geen fan was geweest. Die zou alles al geweten hebben over hem en dat vond hij soms verschrikkelijk.
Hij lachte even om Michael en Calum die zoals gewoonlijk weer kinderachtig tegen elkaar zaten te doen en hij keek op toen hij Emily’s vraag hoorde. Hij keek omlaag naar Tesh en vroeg toen:” Als jullie het nog steeds prima vinden, graag. We moeten een beetje wennen aan het weer thuis wonen en dat jullie je eigen plek hebben, is een perfecte schuilplaats voor ons,” lachte hij en hij glimlachte naar Tesh.
“Daarbij heb ik vandaag meer zin om met een klein groepje gewoon een gezellige avond te maken en niet uit te gaan, want dan raken we elkaar toch weer kwijt,” zei hij en hij keek even grijnzend naar Ashton, wie hij al had verteld wat voor spelletjes hij in gedachten had voor vanavond. 

Tesh keek lachend naar Luke, wie zijn armen om haar heen had geslagen. ‘Echt waar? Ging het echt goed? Hebben we geen domme dingen gezegd?’ vroeg ze voor de zekerheid, al kon ze daar nu niets meer aan doen. Als ze echt iets doms had gezegd, dan was het al gezegd en dan was dat ook niet meer terug te draaien. Voor zover zij wist, had ze redelijk normale dingen gezegd. Emily had aan het begin vooral het woord gedaan, dus dan was het ook moeilijk om iets fout te zeggen. Ze was alleen maar blij geweest toen het meisje het woord op zich had genomen, zodat zij de eerste paar vragen een beetje aan had kunnen horen.

Ze keek van Emily naar Luke en schoot in de lach. ‘Oh, missen jullie je vrijheid?’ vroeg ze plagend en ze prikte Luke in zijn wang. Bij hen was er natuurlijk niemand die hen op de vingers kon kijken en kon vertellen wat ze wel of niet moesten doen. Nu de jongens weer thuis waren, bij hun ouders, was dat natuurlijk anders dan dat ze op tour waren en lekker in een hotel verbleven. Tesh was zelf blij met de vrijheid die ze nu hadden en ze begreep het ook wel dat de jongens het nu misten.

‘We missen de vrijheid, maar het eten hier is zeker beter,’ zei Michael met een serieus gezicht.

Tesh schudde lachend haar hoofd en liet Luke los. ‘Jullie mogen vanavond langskomen. We bestellen wel wat pizza en we halen nog wel wat andere dingen in huis,’ beloofde ze hen. Ze wist niet of de jongens een biertje zouden willen drinken, of iets anders, maar als ze dat wel wilden, dan zouden ze het nog wel in moeten slaan. Ze hadden immers niet veel meer in huis, voor zover zij wist. Het boodschappen doen was er een beetje bij in geschoten sinds dit allemaal was gebeurd.

Ashton vond de spelletjes die Luke had bedacht, ergens heel leuk om te doen. Vooral omdat hij eigenlijk nog niet heel veel van de meiden wist. Net zoals dat de meiden niet veel van hen wisten. Dus door de spelletjes te spelen die Luke hem had verteld, zouden ze elkaar leren kennen. Ashton wist ook wel dat die spelletjes altijd de verkeerde kant op gingen als er wat drank bij kwam kijken, maar dat kon ook voor hele leuke momenten zorgen? Daarbij had Luke ook wel gelijk. Het was leuker om iets met een klein clubje te doen en ook echt bij elkaar te blijven.

‘Wij willen ook wel wat meenemen?’ bood Ashton de meiden aan en hij liet één arm van Emily afvallen, zodat zijn andere arm nog rond haar schouders hing.

‘Ja, als jullie voor de pizza zorgen, dan wil ik best wat te drinken halen?’ bood Calum aan, al was dat vast meer in eigen belang. De jongen hield nou eenmaal van een goed biertje, dat was bij iedereen wel bekend. Niet dat het erg was. Het was beter dat hij ergens thuis dronken op de bank zat, dan dat hij in de club was en rare dingen uithaalde.

‘Oh, en ik neem wel chips mee?’ stelde Michael voor. Waarschijnlijk ook weer uit eigenbelang, al wist Ashton dat de jongen ook echt een lief innerlijk had en misschien bood hij het wel echt aan zodat de twee meiden geen boodschappen moeten doen.

‘Dat mag, maar Em en ik moeten sowieso nog boodschappen doen. Dat hebben we in de afgelopen dagen niet meer gedaan, maar voel je vrij om wat mee te nemen,’ zei Tesh glimlachend. Ashton knikte en liet Emily weer los.

‘Dan zien we jullie vanavond wel?’ Hij had hun adres ondertussen gekregen, dus ze wisten nu allemaal waar ze vanavond heen zouden moeten gaan. Daarbij was hij ook wel nieuwsgierig naar wat hij vanavond allemaal te weten zou komen over Emily en Tesh, maar vooral over Emily.

Het boodschappen doen had langer geduurd dan Emily in eerste instantie had gewild, maar Emily was zo’n vervelend persoon waar je eigenlijk niet mee wilde winkelen. Ze kwam altijd wel wat tegen wat ook mee moest naast de gewone boodschappen en aangezien het meisje vond dat ze wel wat lekkers hadden verdiend, had ze elk pad langs gestruind en uiteindelijk veel te veel gekocht. Niet dat het uitmaakte, want het zo toch wel opging in de loop der tijd en zeker nu met vier extra vreetzakjes over de vloer zou het sneller gaan dan het eerst ging.
Nadat de meiden de boodschappen hadden opgeruimd, had Emily de douche geclaimd om nog snel even op te frissen voor de jongens er zouden zijn en dat was ook wel nodig, vond ze zelf. Daarbij was haar haar een beetje vettig geweest en moest dat ook gebeuren. Lachend had ze bedacht dat het vanavond wel weer zou eindigen in een aantal aangeschoten mensen dan voornamelijk Calum. Hij had immers ook nog aangeboden om zelf drank mee te nemen; die jongen zag het wel zitten, geloofde ze.
“Oké, de jongens kunnen hier elk moment zijn, is het een beetje netjes hier?” vroeg Emily toen ze klaar was met zichzelf opfrissen en klaarmaken en ze keek naar de woonkamer. Er stonden een aantal bakken met snacks op de tafel en de flessen stonden ook al klaar. Ze zou bijna zeggen dat ze een feestje zouden geven. Tenminste, zo zag haar huis er altijd als er feestjes gegeven werden door haar zus.
Niet veel later hoorde ze getrommel op de deur en ze haastte zich naar de deur toe. “Hi!” zei ze enthousiast en ze liet de jongens gauw binnen, omdat ze anders misschien gezien werden en ze had liever geen boze fans van de band voor hun appartement staan. Dat hoefde dan weer niet.



Na het interview waren de jongens allemaal naar hun eigen huis gegaan om wat tijd door te brengen met hun familie en henzelf te kunnen opfrissen, om vervolgens naar het appartement van Emily en Tesh te gaan. Hij had het gezellig gehad thuis en nam zich voor om voordat hij weer naar Europa te gaan, iets meer tijd met ze door te brengen, want zijn moeder zou nu niet meer meegaan uiteraard. Ergens vond hij dat helemaal niet erg, maar hij wist ook hoeveel ze voor hen had geregeld op tour en hoeveel ze dat nu zelf moesten doen. Daar zouden ze alle vier aan moeten wennen.
De vier waren onderweg naar het huis van de meiden en hadden allemaal een muts op in de hoop dat ze niet herkend zouden worden. Ze hadden ook met de auto kunnen gaan, maar het was vrij dichtbij het huis van Michael, dus hadden ze ervoor gekozen om gewoon te gaan lopen. Het was lekker weer en het was maar tien minuutjes lopen. Bijna zonde om daarvoor de auto in de stappen.
Hij klopte netjes op de deur, maar Calum moest er gelijk twintig keer tegen aanslaan en hij hoorde iemand achter de deur zich naar de deur haasten.
“Hey!” riep hij ook vrolijk toen de meiden de deur opendeden en hij was blij dat ze gauw naar binnen konden, want ze konden op elk moment herkent worden. Dat wilde hij ze niet aandoen. Hij wist hoe vervelend het was als er plots mensen voor je deur stonden en zeker als ze er niet eens voor de meiden zouden staan. Hij gaf Tesh en Emily allebei een knuffel en liet zich toen vallen op een van de zitzakken die er lagen.
“Oké, we gaan Truth or Dare doen en never have I ever. Dat is het enige waarvan ik eis dat het vanavond gebeurt,” zei hij gelijk en hij grijnsde. 

Tesh had ondertussen geleerd hoe ze boodschappen moest doen met Emily. Emily hield zich namelijk nooit aan het lijstje en eindigde uiteindelijk met veel meer dingen dan dat nodig was. Aan het begin had ze haar wel eens alleen laten gaan, maar daardoor was het geld voor de boodschappen er behoorlijk snel doorheen gegaan. Dus nu gingen ze samen en Tesh nam dan meestal het lijstje mee, zodat zij alle dingen kon pakken die ze sowieso nodig hadden. Dan zag ze wel waar Emily mee aan kwam als ze weer bij het winkelwagentje aankwam. Vaak probeerde ze haar vriendin nog wel te overtuigen van dat ze iets niet nodig hadden, maar vandaag had Emily helemaal los mogen gaan.

‘Zo netjes als het kan zijn,’ zei Tesh en ze keek nog eens goed om zich heen. Terwijl Emily onder de douche had gestaan, had zij de woonkamer nog een beetje gefatsoeneerd en de zitzakken rond de tafel neergelegd, zodat ze bij de chips en drank konden komen als ze dat wilden. Ze had haar make-up nog wat bijgewerkt in haar kamer en een ander shirtje aangetrokken, dat was wel zo fris.

Al snel ging de deurbel en stonden de jongens in de kamer. Ze begroette hen met een knuffel en gebaarde vervolgens naar de zitzakken, waar ze konden gaan zitten.

‘Laten we dan maar meteen beginnen,’ zei Tesh tegen Luke. Ze schonk twee glazen met bier in en gaf er één aan de jongen, waarna ze naast hem ging zitten en met haar glas tegen het zijne aantikte. ‘Truth or dare, Pinguïn?’ Dat was immers zijn Instagram naam. Ze had er om moeten lachen, omdat het ergens bij hem had gepast. Gewoon “luke-hemmings” was waarschijnlijk niet genoeg geweest. Het had eigenlijk wel iets schattigs, vond ze. Misschien niet echt punk-rock, maar ondertussen had ze de conlusie getrokken dat deze vier jongens het ook echt niet waren, hoe graag ze dat misschien ook wilden.

Een middagje met familie doorbrengen was toch wel het leukste wat Ashton kon doen als hij weer thuis was. Hij was graag bij zijn moeder, broertje en zusje en hij probeerde zoveel mogelijk tijd met ze door te brengen nu het weer kon. Ze zouden binnenkort al weer naar Europa gaan, voornamelijk Londen. Hij wist niet precies hoe lang het zou duren en wanneer ze weer thuis zouden komen, dus nu probeerde hij het er van te nemen. Hij wilde echter ook tijd doorbrengen met zijn vrienden en ook met de twee nieuwe vriendinnen die hij had gekregen, voordat ook zij er vandoor zouden gaan met Hey Violet.

Hij begroette Emily met een knuffel en liep vervolgens ook snel naar binnen. Het was een klein appartementje, maar nu hij hier zo stond, vond hij wel dat het typisch iets voor de twee meisjes was. Het paste bij hen, zeker met de zitzakken. Het had iets gezelligs en iets knus. Daarbij snapte hij ook dat ze niet veel konden betalen, maar na de tour zouden ze in ieder geval wat geld krijgen en wie weet hoe het vanaf daar zou gaan?

Ashton schoot in de lach om Tesh, wie de uitdaging van Luke blijkbaar maar al te graag aannam en meteen begon met het eerste spelletje. ‘Eigen schuld, Lukey.’ Luke had het immers zo graag willen spelen en nu moest hij beginnen. Hij wist niet wat Tesh in haar hoofd had, maar het leek hem niet dat ze aan Luke zou vragen wat zijn favoriete eten was.

Michael had zichzelf ondertussen ook al in een zitzak laten vallen, met zijn benen op degene waar Luke en Tesh op zaten, met een bak chips rustend op zijn buik. Calum was degene die meerdere drankjes aan het inschenken was voor iedereen die nog niet had, dat was dus eigenlijk iedereen behalve Luke en Tesh.

‘Ik ben benieuwd wat hier uit komt,’ zei Ashton, terwijl hij in de overgebleven zitzak ging zitten.